บทที่ 378 ทีละคน

บทที่ 378 ทีละคน

หลังจากที่ซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้มาถึงเมืองหลวง พวกเขาไปที่บ้านตระกูลจิงทันที

คุณชายจิงและคุณนายจิงรู้ว่าทั้งสองกำลังจะมา จึงมายืนรอต้อนรับอย่างใจจดใจจ่อ หลังจากได้พบกันแล้ว ทุกคนกล่าวทักทายกันอย่างอบอุ่น

“อาจารย์ซู คุณปู่หลี่ ยินดีที่พวกคุณมาที่นี่นะครับ”

ได้ยินคำพูดของคุณชายจิง ซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้ยกยิ้มก่อนจะโบกมือ “ไม่เป็นไรเลย”

เมื่อเฮ่อหลานเห็นอาจารย์ของตนและหลี่จงอี้มาถึงแล้ว เธอตื่นเต้นมาก “อาจารย์ ลุงหลี่ ในที่สุดคุณสองคนก็มาถึง คราวนี้ต้องอยู่ที่เมืองหลวงนาน ๆ หน่อยนะคะ”

พวกเขาเห็นท้องของเฮ่อหลานโตมาก ซูเหนียนอวิ๋นจึงรีบพูดว่า “อาหลาน ไม่ต้องห่วง ฉันกับลุงหลี่วางแผนว่าจะอยู่ที่นี่จนกว่าเธอจะคลอดเลยล่ะ อย่างนั้นอย่าเพิ่งรำคาญพวกเราสองคนล่ะ”

“อาจารย์ ฉันดีใจมากเลยค่ะ ไม่เคยคิดว่าเป็นการรบกวนอะไรเลย”

เฮ่อหลานมีความสุขเมื่อได้ทราบว่าทั้งสองจะอยู่ที่นี่อีกนาน

ถังเซวี่ยและถังชุนหยานเองก็ดีใจที่ได้พบซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้ พวกเขาทักทายกันอย่างมีความสุข

คุณนายจิงยิ้มกว้างก่อนจะเชิญทุกคนนั่ง “เอาล่ะค่ะ นั่งพักให้หายเหนื่อยเถอะนะคะ”

ซูเหนียนอวิ๋นถามเฮ่อหลานก่อนจะหันมองถังซวง “ซวงเอ๋อร์ ดีใจด้วยนะ เธอกับเจ๋อหยวนเป็นเด็กดีทั้งคู่ ดีแล้วล่ะที่จะหมั้นกันไว้ก่อนแล้วค่อยแต่งงาน ใช้ชีวิตให้มีความสุขกับคู่ของตัวเองนะจ๊ะ”

“ขอบคุณค่ะคุณยายซู ฉันจะจำให้ขึ้นใจเลยค่ะ”

ยิ่งเห็นรอยยิ้มของถังซวง ซูเหนียนอวิ๋นอดไม่ได้ที่จะพยักหน้า จากนั้นเธอหยิบของขวัญที่เตรียมไว้มอบให้กับถังซวง “ซวงเอ๋อร์ ฉันขอให้เธอมีความสุขกับเจ๋อหยวนมาก ๆ นะจ๊ะ”

ถังซวงมองกล่องผ้าในมือของซูเหนียนอวิ๋น เธอไม่รู้จริง ๆ ว่ามีอะไรอยู่ด้านใน

“นี่คือสิ่งที่ฉันกับปู่หลี่เตรียมไว้ให้ หวังว่าเธอจะชอบมันนะ”

“คุณยายซู คุณปู่หลี่ ขอบคุณค่ะ”

หลี่จงอี้ยกยิ้มก่อนจะพูดว่า “ซวงเอ๋อร์ ไม่ต้องสุภาพนักหรอก คนกันเองทั้งนั้น เธอกับเสี่ยวเซวี่ยเป็นหลานสาวของพวกเรา พวกเราดีใจที่เห็นหลานมีความสุข” เวลานี้เขาขอให้ถังซวงเปิดกล่อง “ฉันกับคุณยายซูไม่รู้จะให้อะไรดี เราเลยตัดสินใจมอบสิ่งที่พอจะเป็นประโยชน์กับเธอ”

ถังซวงเห็นว่าเป็นโฉนดร้านค้าทั้งสองแห่ง และทั้งสองร้านตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวง ราคาของมันไม่ถูกเลย

“คุณปู่ คุณยายซู คุณเตรียมพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ?”

ซูเหนียนอวิ๋นยกยิ้มก่อนจะตอบกลับว่า “ตอนที่เธอกับเจ๋อหยวนกำหนดวันหมั้น พวกเราก็เตรียมของเลยจ้ะ แต่พวกเราเตรียมได้เท่านี้ มันคงไม่ได้มากมายอะไรนัก”

“คุณยายซูคะ สิ่งที่คุณยายให้มามันมากแล้วจริง ๆ ค่ะ”

ถังซวงรู้สึกหนักใจเล็กน้อย เพราะร้านทั้งสองที่ใจกลางเมืองมีราคาค่อนข้างสูง เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังปล้นผู้อาวุโสทั้งสองคนหรือเปล่า

เห็นถังซวงลังเล ซูเหนียนอวิ๋นยกยิ้มก่อนจะรีบพูดต่อว่า “ถ้าชอบมัน ก็รับมันไว้เถอะนะ วันหนึ่งถ้าเสี่ยวเซวี่ยมีคู่หมั้น เราจะเตรียมสิ่งเหล่านี้ให้เธอด้วยเหมือนกัน”

เกอชิงเหม่ยยิ้มและบอกให้ถังซวงรับกล่องผ้านี้เอาไว้ “ซวงเอ๋อร์ไม่ต้องกังวลหรอก คุณยายซูของเธอรวยมากเลยนะ ถ้าเธอแต่งงาน ก็เตรียมรอรับของขวัญชิ้นใหญ่กว่านี้ได้เลยจ้ะ”

ซูเหนียนอวิ๋นยิ้มก่อนจะหันมองเกอชิงเหม่ยแล้วพูดว่า “ยัยคนนี้ รู้มากเกินไปแล้วนะ” แต่เธอไม่ปฏิเสธคำเหล่านั้นพร้อมกับบอกกล่าวให้ถังซวงรีบรับมันไว้

ถังซวงจึงยอมรับกล่องผ้านี้เอาไว้

ทันใดนั้น คุณนายจิงนึกบางอย่างออก เธอมอบของขวัญให้หลานสาวน้อยเกินไป เลยคิดจะคุยกับสามีอีกครั้งว่าควรจะเพิ่มอะไรเข้าไปในของขวัญอีก

ขณะที่หลายคนกำลังพูดคุย จิงเจ้อหรงได้กลับมาแล้ว

“อาจารย์ ลุงหลี่ ขอโทษด้วยจริง ๆ นะครับ วันนี้ผมมีเรื่องต้องเข้าไปจัดการเลยกลับมารับไม่ทัน”

ซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ “ดีแล้วแหละที่ให้ความสำคัญกับงาน”

หลังจากพูดคุยกับจิงเจ้อหรงแล้ว ซูเหนียนอวิ๋นบอกให้เขาพาเฮ่อหลานไปพักผ่อน “ท้องของอาหลานโตขึ้นเรื่อย ๆ คุณต้องใส่ใจให้มาก รีบพาเธอไปพักผ่อนเร็วเข้า”

เกอชิงเหม่ยยืนขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “ใช่ อาหลานกลับไปพักผ่อนได้แล้ว ฉันจะพาอาจารย์กับลุงหลี่ไปที่ห้องพักเอง ให้คนแก่ได้พักผ่อนสักหน่อยดีกว่า”

ซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้เพิ่งเดินทางมาจากมณฑลเจียง พวกเขาคงจะเหนื่อยไม่น้อย เวลานี้ทั้งสองต้องการพักผ่อนเช่นกัน จึงเดินตามเกอชิงเหม่ยไปอย่างว่าง่าย

จิงเจ้อหรงพาเฮ่อหลานเข้ามาพักผ่อนที่ห้องของตัวเอง

ส่วนถังซวง ถังเซวี่ย และถังชุนหยานกับคนอื่น ๆ นั่งพูดคุยกับคุณชายจิงและคุณนายจิงสักครู่หนึ่ง

“ซวงเอ๋อร์ เมื่อไหร่ลุงของหลานจะมาหรือจ๊ะ?”

“ฉันได้ยินว่าคราวนี้คุณลุงกับคุณป้าจะมา พวกเขาน่าจะมาถึงเมืองหลวงก่อนกำหนด ตอนนี้คงกำลังพาคุณตากับคุณยายเที่ยวชมเมืองหลวงน่ะค่ะ”

“ดีเลย หลังจากลุงของหลานมาถึงแล้ว ย่าจะบอกให้อาเจ้อพาพวกเขาไปเที่ยวด้วย”

อีกอย่างในบ้านยังมีห้องว่างมากมาย คุณนายจิงจึงรีบส่งคนไปทำความสะอาด “บ้านของเรากำลังจะมีงานรื่นเริง ควรจะทำให้บ้านสดใสและมีชีวิตชีวาสักหน่อย”

คุณชายจิงเห็นด้วย “อ่า ใช่เลย ผมจะได้ดื่มกับคุณเฮ่อและคุณหลี่ด้วย”

ได้ยินอย่างนั้น คุณนายจิงชำเลืองมองเขาก่อนจะพูดขึ้นว่า “วัน ๆ คุณคิดถึงแต่เรื่องการดื่มอย่างเดียวหรือคะ”

ถังซวงกล่าวแก้ตัวแทน “คุณย่าไม่ต้องกังวลนะคะ ตอนนี้คุณปู่แข็งแรงมากเลยค่ะ ดื่มไวน์นิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก”

“โชคดีจริง ๆ ที่มีซวงเอ๋อร์คอยดูแลร่างกายให้”

คุณนายจิงรู้สึกว่าลูกชายคนเล็กของเธอช่างโชคดีจริง ๆ

ไม่เพียงได้แต่งงานกับภรรยาที่ดีอย่างเฮ่อหลาน แต่ยังมีลูกสาวสองคนที่ยอดเยี่ยม ทั้งถังซวงและถังเซวี่ยเป็นเด็กดีและฉลาด อีกทั้งตอนนี้ลูกชายคนเล็กของพวกเขายังโชคดีเพราะผู้บังคับบัญชาจูให้ความสำคัญกับถังซวงมาก ตอนนี้ไม่ว่าใครก็อยากจะผูกมิตรกับตระกูลจิงทั้งนั้น

เวลานี้คุณนายจิงรู้สึกขอบคุณถังซวงและถังเซวี่ย เด็กผู้หญิงทั้งสองคนนี้น่ารักมาก

พูดคุยกันสักครู่ ก่อนที่คุณนายจิงและคุณชายจิงจะออกไปจัดการเรื่องงานหมั้นที่พวกเขาตั้งใจที่จะทำให้มันออกมาดีที่สุด

ส่วนถังซวงพาถังเซวี่ยกับถังชุนหยานมาตกแต่งลานเล็ก ๆ ของตนเองให้มันดูมีชีวิตชีวาขึ้นกว่าเดิมสักหน่อย

วันรุ่งขึ้น สมาชิกตระกูลเฮ่อก็มาถึงเมืองหลวง

ทันทีที่เห็นว่าคุณชายเฮ่อและคนอื่น ๆ เดินเข้ามา เฮ่อหลานรีบทักทายพวกเขาทันที

“คุณลุง คุณป้า ฉันคิดว่าพวกคุณจะมาถึงในอีกสองวันซะอีก”

นี่เป็นครั้งแรกที่คุณชายเฮ่อและคุณนายเฮ่อมาเยี่ยมบ้านตระกูลจิง เวลานี้ทั้งสองสอดส่องไปโดยรอบด้วยความใคร่รู้

แน่นอน ผู้อาวุโสของตระกูลจิง พร้อมด้วยจิงเจ้อหรงออกมาต้อนรับพวกเขาด้วยรอยยิ้ม

“อาหลาน นี่คือสามีของเธอหรือ?”

เพราะคุณชายเฮ่อกลัวว่าตัวเองจะทำให้คนมองเฮ่อหลานกับตระกูลจิงไม่ดี จึงไม่ได้มาร่วมงานแต่งงาน และไม่เคยพบกับจิงเจ้อหรงมาก่อน แต่วันนี้พวกเขาได้พบกับจิงเจ้อหรงแล้ว และรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ผิดจากคำบอกเล่าของคนอื่น ๆ เลย ที่บอกเอาไว้ว่าเขาหล่อและเหมาะสมกับอาหลานมาก

เฮ่อหลานรีบกล่าวแนะนำ “คุณลุง คุณป้าคะ นี่จิงเจ้อหรง สามีของฉันค่ะ”

“คุณลุง คุณป้า สวัสดีครับ”

จิงเจ้อหรงก้าวไปกล่าวทักทาย ขณะเดียวกันยื่นมือไปช่วยเฮ่อจื่อกุยถือของ “เดี๋ยวพวกเราเข้าไปด้านในกันก่อนดีกว่าครับ”

—————————————————-