“ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมที่ ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง!”จัวชิวเชินอวี่โกรธมาก

 

แม้ว่าตอนนี้เธอกำลังทำธุรกิจที่ถูกกฎหมาย แต่นิสัยของเธอที่โหดร้ายและไร้ความปราณีก็ไม่เปลี่ยนแปลง

 

มือหยกคว้าที่ขี่ยบุหรี่และฟาดเข้าที่หน้าผากของหวังฮ่าวหลาน

 

ที่เขี่ยบุหรี่มีน้ำหนักสองถึงสามกิโลกรัม หากฟาดอย่างรุนแรงพอก็สามารถฆ่าคนตายได้

 

จัวชิวเชินอวี่คนนี้โหดเหี้ยมจริงๆ

 

อย่างไรก็ตาม ที่เขี่ยบุหรี่ในมือของจัวชิวเชินอวี่ยังไม่ทันจะถึงตัว คอของเธอกลับถูกบีบแน่น

 

ด้วยแรงมากมายมหาศาลตาฃตัวของจัวชิวเชินอวี่ถูกยกขึ้นจนเท้าไม่ติดพื้น

 

จัวชิวเชินอวี่ตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก ที่เขี่ยบุหรี่หลุดออกจากมือตกลงสู่พื้น เธอพยายามดิ้นด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี

 

แต่กลับไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย

 

แต่เดิมหวังฮ่าวหลานมองว่าจัวชิวคนนี้เป็นนางเอก จึงไม่ต้องการทำอะไรรุนแรง แต่นิสัยของเธอดุร้ายเกินไป

 

ที่เขี่ยบุหรี่หนักขนาดนี้ ถ้าโดนไปเต็มๆ ก็ถึงตายได้ ต่อให้ไม่ตายสมองก็ต้องได้รับความเสียหายอยู่ดี

 

การที่จะใช้เหตุผลเจรจากับผู้หญิงคนนี้ เขาคงด่วนตัดสินใจเร็วเกินไป

 

เจ้าโหดเหี้ยมหรือ? ปู่คนนี้โหดกว่าเจ้าอีก!

 

นิสัยแบบนี้จะดัดไม่ได้จริงๆ เหรอ?

 

“ฉันอยากรู้เกี่ยวกับอินทรีในอีกสามวัน มีอะไรจะพูดไหม?” หวังฮ่าวหลานกล่าวอย่างเย็นชา

 

“ฉัน…ฉันไม่เคย…ถูกใครสั่ง!” จัวชิวเชินอวี่หายใจด้วยความยากลำบาก ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีม่วงแต่ก็ยังกัดฟันสู้

 

“เธอมีความกล้าหาญ ฉันขอชื่นชม แต่น่าเสียดายที่ความกล้าหาญนี้จะพาเธอลงนรก” หวังฮ่าวหลานค่อยๆ เพิ่มแรงบีบที่ฝ่ามือพร้อมกับปลดปล่อยเจตนาฆ่าให้อีกฝ่ายรับรู้

 

จัวชิวเชินอวี่รู้สึกอึดอัดพร้อมกับปวดศีรษะอย่างรุนแรงเนื่องจากขาดอากาศหายใจ เธอสัมผัสได้ถึงขอบเหวแห่งความตายอยู่ตรงหน้า

 

“ฉัน… ฉันรับปาก … ” จัวชิวเชินอวี่สำลักออกมาสองสามคำอย่างยากลำบาก

 

เมื่อพูดจบ เธอจึงหมดสติไปทันที

 

เมื่อเธอฟื้นขึ้นมา เธอพบว่าตัวเองนอนอยู่บนโซฟา

 

หวังฮ่าวหลานนั่งข้างๆ เธอ

 

จัวชิวเชินอวี่ รู้สึกหวาดกลัว เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเด็กชายตัวเล็กๆ ที่อายุยังไม่ถึง20ปีคนนี้มีพละกำลังที่น่าสะพรึงกลัวแบบนี้ได้อย่างไร

 

ไม่ว่ายังไง เธอก็เป็นถึงนายหญิงหัวหน้าแก๊งที่มีชื่อเสียง แต่ต่อหน้าหวังฮ่าวหลานเธอกลับไม่สามารถต่อต้านอะไรได้เลย

 

หัวใจของจัวชิวเชินอวี่เต้นไม่เป็นจังหวะ

 

ส่วนทางด้านหวังฮ่าวหลานกำลังหัวเสีย

 

จัวชิวเชินอวี่เป็นลมเมื่อครู่นี้เพราะเขา

 

ยังดีที่รักษาได้ด้วยวิธีการปกติ

 

แน่นอนว่าระหว่างรักษาหวังฮ่าวหลานก็ช่วยเธอตรวจร่างกายด้วย

 

เหตุผลที่เขาตรวจร่างกายเธอนั้นก็ง่ายมาก

 

เพราะเธอเป็นหนึ่งในนางเอกภายของเสี่ยวอี้เฟิง

 

เสี่ยวอี้เฟิงเป็นหมอเทวดา

 

ดูตัวอย่างจากหลิงตวนย่า หวังฮ่าวหลานมีเหตุผลเพียงพอที่จะสงสัยว่าจัวชิวเชินอวี่ก็ป่วยเช่นกัน

 

อย่างไรก็ตาม หลังจากตรวจสอบแล้ว เขาพบว่าจัวชิวเชินอวี่สุขภาพแข็งแรงดี ไม่มีปัญหาอะไร

 

อย่างไรก็ตาม ผลการตรวจสอบกลับาทำให้เขาตกตะลึง

 

ใครจะไปเชื่อ?

 

จัวชิวเชินอวี่คนนี้อายุเกือบ 30 ปีแล้ว แต่เธอกลับเป็นสาวบริสุทธฺ์!

 

เติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่วุ่นวาย แต่เธอกลับสามารถรักษาความบริสุทธิ์ของเธอไว้ได้อย่างไม่น่าเชื่อ

 

แน่นอนว่าคงเป็นคุณสมบัติขั้นพื้นฐานของนางเอก

 

“ดูเหมือนว่าชีวิตจะสำคัญกว่าความกล้าหาญ” หวังฮ่าวหลานก็ทำลายความเงียบและพูดติดตลก

 

จัวชิวเชินอวี่ กัดฟัน กำมือแน่นพูดอะไรไม่ออก

 

“เอาเป็นว่า ลองดูรูปหัวใจที่อยู่ขวามือดูสิ” หวังฮ่าวหลานพูดขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขุ่ย

 

จัวชิวเชินอวี่ไม่รู้ว่าเขหมายถึงอะไร แต่ยกมือขวาขึ้นโดยไม่รู้ตัว

 

เธอพบกับจุดสีแดงบนฝ่ามือของเธอ

 

เธอจำได้ว่าเธอไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ แล้วจุดสีแดงนี้มันมาจากไหน?

 

“ทำอะไรลงไป!” จัวชิวเชินอวี่กล่าวด้วยความตื่นตระหนก

 

“เพื่อให้เธอเชื่อฟัง ฉันเอาบางอย่างให้เธอกินนิดหน่อย แต่ไม่ต้องกังวลไป ฉันจะให้ยาแก้พิษแก่เธอเป็นประจำแน่นอน” หวังฮ่าวหลานอธิบาย

 

ยานี้เตรียมโดยเขาหลังจากที่เขามีทักษะพิษระดับสูงและเขาไม่มีอะไรทำ สุดท้ายมันก็มีประโยชน์ในวันนี้

 

“แก!” จัวชิวเชินอวี่ทั้งตกใจและโกรธอยากรู้สึกอยากจะบีบคออีกฝ่ายให้ตาย แต่เธอไม่ใช่คนโง่ เธอรู้แล้วว่าไม่ใช่คู่มือของอีกฝ่าย

 

“เธอเชี่ยวชาญด้านการลอบสังหารไม่ใช่เหรอ ฉันก็แค่อยากนอนหลับได้อย่างสบายใจแค่นั้นเอง” หวังฮ่าวหลานกล่าว

 

จัวชิวเชินอวี่ผู้งดงามตกตะลึง

 

เธอเกือบจะถูกบีบคอจนตายเมื่อสักครู่นี้และรู้ว่าไม่สามารถสู้ตรงๆ ได้ จึงคิดที่จะลอบทำร้ายตอนที่อีกฝ่ายหลับ

 

“รู้ได้ยังไงว่าฉันเชี่ยวชาญการลอบสังหาร” จัวชิวเชินอวี่ไม่เข้าใจ

 

แม้แต่ลูกน้องก็ไม่รู้เรื่องนี้ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมหวังฮ่าวหลานจึงรู้

 

“ไม่ต้องสนหรอก แค่ทำตามคำสั่งฉันก็พอ” หวังฮ่าวหลานหยุดพูดไปชั่วครู่ ก่อนจะพูดต่อ

 

“ถ้าเธอทำตัวดีๆ ฉันจะลองมองหาธุรกิจที่ถูกกฎหมายและให้ผลกำไรที่ดีกว่านี้ให้เธอทำ ยังไงก็ดูมีอนาคตกว่าบาร์ซอมซ่อแบบนี้แน่”

 

“พูดจริงเหรอ?” จัวชิวเชินอวี่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

 

ใครบ้างไม่อยากได้เงิน?

 

แต่เธอไม่มีความสามารถเพียงพอ บาร์นี้เป็นเพียงเรื่องเดียวที่เธอพอจะทำได้

 

แต่มันก็ทำเงินได้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น แค่เงินค่าเลี้ยงเด็กๆ ทั้งหลายก็แทบจะไม่พอแล้ว

 

เธอต้องการอยู่ในคฤหาสน์ ขับรถซูเปอร์คาร์ ซื้อเครื่องสำอางราคาแพง สวมใส่เสื้อผ้าหรูหรา

 

“จริงสิ” หวังฮ่าวหลาน ตอบยืนยัน

 

จัวชิวเชินอวี่ตื่นเต้นมาก แต่ก็สงบลงได้ในเวลาไม่นาน

 

“ฉันต้องทำอะไร”

 

รูปร่างภายนอกของเธอนับว่าดูดีจริงๆ คนใหญ่คนโตภายในเมืองชิงหลิงหลายคนโยนกิ่งมะกอก*ให้เธอนับไม่ท้วน แต่ไม่ว่าใครเธอก็ตอบกลับด้วยมีด

 

(โยนกิ่งมะกอก – หมายถึงต้องการเลี้ยงดู พูดภาษาบ้านๆ คือให้ไปเป็นเด็กเสี่ยครับ)

หรือเด็กน้อยคนนี้ต้องการสิ่งเดียวกับตาแก่พวกนั้น?

 

“ฉันต้องการเธอ” หวังฮ่าวหลานกล่าวอย่างชัดถ้อยชัดคำ

 

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในที่สุดจัวชิวเชินอวี่ก็ยืนยันความคิดของอีกฝ่าย เธอกล่าวอย่างเฉียบขาดว่า

 

“ถ้าอย่างนั้นก็ฆ่าฉันทิ้งตรงนี้ได้เลย”

 

เห็นได้ชัดว่าเธอยอมตายเสียดีกว่า

 

หวังฮ่าวหลานรู้สึกเสียดาย

 

จัวชิวเชินอวี่คนนี้ไม่เหมือนฟางซวนที่มีจุดอ่อนที่สำคัญกว่าชีวิต

 

ดูเหมือนว่าในการจัดการกับนางเอกอย่างจัวชิวเชินอวี่จะไม่สามารถใช้วิธีเดียวกับฟางซวนได้

 

หลังจากจัดแจงแนวความคิดนี้แล้วหวังฮ่าวหลานก็พูดขึ้นทันที

 

“ใจเย็นๆ ก่อนที่เธอจะเต็มใจ ฉันจะไม่แตะเธอแม้แต่ปลายนิ้ว”

 

“เฮ้ เด็กน้อย คงไม่คิดว่าฉันจะตกหลุมรักนายหรอกนะ?” จัวชิวเชินอวี่หัวเราะ

 

“เด็กน้อย? หลังจากที่ตกหลุมรักฉัน ฉันจะมอบประสบการณ์ดีๆ จนเรียกฉันว่าเด็กน้อยไม่ได้อีกเลย” หวังฮ่าวหลานกล่าวด้วยสายตาลึกล้ำ

 

“ไม่มีวัน” จัวชิวเชินอวี่ยกริมฝีปากสีแดงยิ้มเล็กน้อย

 

“แจ้งข่าวมาภายในสามวัน ถ้ามีอะไรอีกฉันจะมาหา” หวังฮ่าวหลานลุกขึ้นจากโซฟา หยิบกุญแจเฟอร์รารีและเตรียมจะจากไป

 

“ลืมเอากระเป๋าไปด้วยหรือเปล่า?” จัวชิวเชินอวี่ถามด้วยความสงสัย

 

“ในกระเป๋านั่นคือมีเช็คเงินสดเป็นค่าขนมของเธอในเดือนนี้” หวังฮ่าวหลานจากไปพร้อมรอยยิ้มทรงเสน่ห์

 

จัวชิวเชินอวี่ตะลึง

 

เงินค่าขนม 10 ล้าน ต่อเดือน?

 

จัวชิวเชินอวี่ในฐานะลูกพี่หัวหน้าแก๊งซึ่งได้รับเงินที่เป็นของเธอเอง เงินนับ 10 ล้าน มันเป็นของเธอเพียงเท่านั้น!

 

ตอนนี้สิบล้านอยู่ในมือของเธอแล้ว

 

ตอนที่เธอตกลงจะช่วย เธอยินยอมช่วยอย่างไม่มีทางเลือก

 

เธอต้องการทำตัวกล้าหาญและปฏิบัติกับเช็คมูลค่านับสิบล้านนี้ราวกับอากาศธาตุ

 

แต่เมื่อมองย้อนกลับไป ปีนี้ก็อายุ 29 เข้าไปแล้ว

 

ว่ากันว่าหลังจากที่ผู้หญิงอายุ 25 ปี รูปร่าง ผิวพรรณ หน้าตาของพวกเธอเหล่านั้นจะเริ่มถดถอย แม้ว่าหากได้รับการดูแลเป็นอย่างดี พวกเธอก็ยังคงรูปลักษณ์ที่ราวกับอายุ 25 ไว้ได้ แต่หลังจากนั้นล่ะ?

 

เงินที่อยู่ในมือก้อนนี้ถือได้ว่ามากมายมหาศาล ด้วยเงินก้อนนี้ เธอสามารถซื้อผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่ดีที่สุดหรือไปร้านเสริมสวยที่ดีที่สุดในย่านได้

 

หากใช้เงินจำนวนนี้ เส้นทางข้างหน้าก็จะไร้ขวากหนาม!

 

ความกล้าหาญมันราคาเท่าไหร่กันเชียว? เมื่อเทียบกับการคงความสวยความงามกับความสะดวกสบายแล้ว ความกล้าหาญอะไรนั่นก็แค่ผายลม!

 

จัวชิวเชินอวี่ชั่งใจอยู่นาน ในท้ายที่สุด ความกล้าหาญก็พ่ายแพ้ไป

 

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง หวังฮ่าวหลานก็ได้รับข้อความจากระบบ

 

[ ติ้ง หนึ่งในนางเอก จัวชิวเชินอวี่ ค่าความชื่นชอบที่มีต่อโฮสต์ +20 ความชื่นชอบทั้งหมดในปัจจุบันคือ 20 (เป็นมิตร)]

 

[ ดิ๊ง โฮสต์มีอิทธิพลต่อแนวโน้มของเนื้อเรื่อง ได้รับแต้มตัวร้าย 400 แต้ม ! 】