ตอนที่ 384 คุณหนูกำมะลอ ลูกสาวลับๆ คำทำนายของเทพพยากรณ์

ในนั้นมีผู้หญิงนั่งอยู่หนึ่งคน

เธอสวมเสื้อโค้ทที่ดูหรูหรามาก มือก็สวมแหวน

แต่บุคลิกของเธอกลับไม่เข้ากันกับการแต่งตัวของเธออย่างสิ้นเชิง ดูตลกหน่อยๆ

“คุณมาฮู่เฉิงได้ยังไง” อิ๋งเจิ้นถิงมองผู้หญิงคนนั้น ขมวดคิ้ว “คุณมาปรากฏตัวแบบนี้เกิดถูกเห็นเข้าจะทำยังไง”

พอได้ยินแบบนี้ผู้หญิงคนนั้นก็เงยหน้าขึ้น

ดวงตาของเธอเหมือนอิ๋งเย่ว์เซวียนไม่มีผิด

ถ้าอยู่ด้วยกัน ไม่มีใครสงสัยว่าพวกเธอไม่ใช่แม่ลูกกัน

“กลัวอะไร” จิ่งหงเจินไม่แคร์เลยสักนิด เล่นแหวนที่นิ้ว “ถ้าเธอรู้ คงรู้ตั้งแต่เมื่อสิบกว่าปีก่อนแล้ว ยังจะต้องรอจนถึงวันนี้เหรอ”

“อีกทั้งฉันสืบรอบๆ มาแล้ว ไม่มีใครรู้จักพวกเราแน่นอน”

อิ๋งเจิ้นถิงไม่ตอบ แต่ก็นั่งลง

จิ่งหงเจินจิบกาแฟแล้วพูดขึ้น “ได้ยินว่าเสี่ยวเซวียนหาหมอมาช่วยรักษาคุณนายผู้เฒ่าเหรอ”

พอพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของอิ๋งเจิ้นถิงก็ผ่อนคลายลง “ใช่ สุดสัปดาห์ตอนบ่ายจะเริ่มผ่าตัด”

“พอถึงช่วงเวลาสำคัญ สุดท้ายก็ต้องพึ่งเสี่ยวเซวียน” จิ่งหงเจินแสยะยิ้ม “คุณหนูตัวจริงนั่นไม่มีจิตใจกตัญญูเลยสักนิด คุณดูสิ เธอได้โควตาไปแข่งรอบชิงชนะเลิศระดับนานาชาติ แต่กลับเชิญหมอมาไม่ได้”

อิ๋งเจิ้นถิงหงุดหงิด “เลิกพูดถึงเถอะ”

“ได้ๆๆ ไม่พูด” จิ่งหงเจินยิ้มอีกครั้ง “แต่คุณต้องยอมรับนะว่าลูกสาวของเราเก่งกว่า”

หยุดเล็กน้อยแล้วพูดต่อ “คุณว่าถ้าเมียคุณรู้ว่าตอนนั้นที่ลูกสาวหายไปก็เป็นฝีมือคุณด้วย เธอจะสติแตกกว่าเดิมไหม”

อิ๋งเจิ้นถิงหน้าบึ้ง “คุณพูดอยู่ในนี้ยังพอได้ แต่อย่าเอาไปพูดต่อหน้ามั่นหวา เดิมทีมั่นหวาก็มีอาการทางประสาทอยู่แล้ว”

“ฉันยังไม่โง่ขนาดนั้น” จิ่งหงเจินพูด “ถ้าฉันวิ่งโร่ไปบอกจงมั่นหวาว่าเสี่ยวเซวียนเป็นลูกสาวของพวกเรา เธอจะปฏิบัติต่อเสี่ยวเซวียนยังไง ฉันรู้ดี”

ต่อให้จงมั่นหวาเห็นแก่ผลประโยชน์แค่ไหนก็ทนเรื่องแบบนี้ไม่ได้

อิ๋งเจิ้นถิงเตือนทางสายตาอีกครั้ง “คุณจำไว้ให้ดี อย่าอยู่ที่ฮู่เฉิงต่อ รีบกลับยุโรปไปเถอะ”

เขาซื้อบ้านติดทะเลหลังหนึ่งในประเทศเล็กๆ ทางตอนเหนือของยุโรปให้จิ่งหงเจิน ช่วงหลายปีมานี้จิ่งหงเจินอาศัยอยู่ที่นั่น

ช่วงสองสามปีมานี้อิ๋งเจิ้นถิงอยู่ยุโรปมาตลอดไม่ค่อยกลับบ้านก็มีสาเหตุมาจากจิ่งหงเจิน

“ไม่รีบ ไม่ได้เจอเสี่ยวเซวียนนานแล้ว ฉันอยากดูลูกให้มากหน่อย” จิ่งหงเจินหยิบกระดาษมาเช็ดปาก “คุณวางใจได้ ฉันรู้ว่าควรทำอะไร แน่นอนว่าถ้าให้ฉันเข้าไปอยู่บ้านตระกูลอิ๋งได้เมื่อไรจะเป็นการดีที่สุด”

“เป็นไปไม่ได้” อิ๋งเจิ้นถิงตอบโดยไม่ต้องคิด เขาปฏิเสธ “ผมไม่มีทางหย่ากับมั่นหวา ให้เสี่ยวเซวียนเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลอิ๋ง ถือว่าผมถอยให้ได้มากสุดแล้ว”

สีหน้าของจิ่งหงเจินเปลี่ยนไป ทันใดนั้นก็ยิ้มออกมา “ก็จริง คุณนายผู้เฒ่าก็ให้ความสำคัญเรื่องฐานะ ไม่มีทางให้คนที่ครอบครัวพังพินาศอย่างฉันเข้าไปอยู่ในตระกูลอิ๋งแน่”

อิ๋งเจิ้นถิงไม่พูดอะไรอีก เขาดื่มกาแฟเสร็จก็ออกไป

จิ่งหงเจินยังนั่งอยู่ที่เดิม ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

…

เช้าวันเสาร์

หลังจากที่อิ๋งจื่อจินกับนอร่านัดเวลาในตอนบ่ายได้แล้วก็เปิดคอมพิวเตอร์ ล็อกอินเข้าเว็บบอร์ดเอ็นโอเค

ญาณพยากรณ์ของเธอฟื้นกลับมาแล้วหลังจากถูกผนึกไปครึ่งปี

ถึงแม้จะยังห่างไกลจากระดับสูงสุดที่เคยมี แต่ก็ยังพยากรณ์เรื่องใหญ่บนโลกได้

แต่ก็ยังคงมีข้อจำกัด ในครึ่งปีสามารถพยากรณ์ได้แค่เรื่องเดียว

อันที่จริงในเว็บบอร์ดเอ็นโอเคก็มีนักทำนายอยู่ไม่น้อย

พวกผู้อาวุโสของตระกูลตี้อู่ก็อยู่ในเว็บบอร์ดนี้ รวมถึงรุ่นหลังของพวกแม่มดในยุโรป

แต่นักทำนายก็มีจำนวนน้อยเกินไป จัดอันดับไม่ได้

แต่ไม่ว่าจะเป็นนักทำนายคนไหนต่างก็มีอิทธิพลมากทั้งนั้น

เพียงแต่นักทำนายที่แท้จริงโดยทั่วไปจะไม่ทำนายง่ายๆ เว้นเสียแต่จะมีของที่ล่อตาล่อใจพวกเขาได้

อย่างไรเสียการขุดคุ้ยความลับสวรรค์ เดิมทีก็ต้องแลกมากับสิ่งที่ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว

อิ๋งจื่อจินไม่ได้ใช้แอ๊กเคานท์เล็กล็อกอิน แต่ใช้แอ๊กเคานท์เทพพยากรณ์ที่อยู่ระดับสูงกว่าผู้ดูแล

เธอนิ่งไปชั่วครู่แล้วเริ่มตั้งกระทู้

[ทำนายอนาคต

วันที่ X เดือน XXX ปี 202X พิกัด (XX,XX) จะเกิดสึนามิลูกใหญ่

คาดว่าจะมีคนล้มตายจำนวน 28,347 คน เกาะXX และหมู่เกาะXX จะจมหาย]

พอเธอโพสต์แบบนี้ก็แตกตื่นกันทั้งเว็บบอร์ดในชั่วพริบตา

เวลานี้พวกบอสใหญ่จากทั่วทุกมุมโลกที่กำลังเล่นเว็บบอร์ดอยู่ก็พากันตื่นตระหนก

ถ้านักทำนายคนอื่นโพสต์ พวกเขาจะยังไม่เชื่อ

แต่นี่ไม่ใช่คนอื่น

ไอดี เทพพยากรณ์

คำนี้หมายถึงคำทำนายที่แท้จริง

คำทำนายที่มาจากเทพพยากรณ์ ไม่ใช่ว่าตัวเทพพยากรณ์เองร่วมมือกับนักทำนายเก่งๆ คนอื่นแล้วจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงภัยพิบัติระดับนั้นเลย

[โอ้โห ผมอยู่ที่นั่น งั้นผมต้องรีบย้ายบ้านแล้ว เรื่องใหญ่มาก]

[ผมก็เหมือนกัน รีบย้ายบ้านด่วนๆ]

[ผมจะไปเตือนชาวบ้านในราชรัฐ ต้องลดความเสียหายให้เหลือน้อยลงที่สุด]

[คอมเมนต์บน ไหนว่าขี้เกียจดูแลราชรัฐแล้วไง ประกาศขายในเว็บสตาร์แล้วไม่ใช่เหรอ]

[เฮ้อ คิดถึงน่ะสิ ก็เลยซื้อกลับมาแล้ว]

อิ๋งจื่อจินกวาดตาอ่านคอมเมนต์ เตรียมล็อกเอาท์ ทันใดนั้นมีหน้าต่างแชทเด้งขึ้นมา

10 : [???]

10 : [ทำไมชอบทำนายเรื่องภัยพิบัติ ลืมไปแล้วเหรอว่าคำทำนายของเธอในตอนนั้นทำเอาพวกคนตระกูลลอเรนท์ตกอกตกใจขนาดไหน]

[เทพพยากรณ์ : ไม่ได้เหรอ]

10 : [ได้ๆๆ ได้แน่นอน เธอออกมาจากยุทธภพขนาดนี้แล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องดูแลฉันหน่อยหรือเปล่า]

10 : [พวกเราเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่กันนะ เร็วเข้า ฉันรอให้เธอมาทำนายเรื่องใหญ่ในชีวิตฉันอยู่ ท่านเทพพยากรณ์ผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อไรจะมาเจอกัน]

[เทพพยากรณ์ : เน็ตหลุดละ]

10 : […]

10 : [โทษที ฉันผิดไปแล้ว จะไสหัวไปเดี๋ยวนี้]

…

ตอนบ่าย

ณ โรงพยาบาลอันดับหนึ่ง

คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งดูสดชื่นขึ้นมากแบบที่เห็นได้ยาก

หลังจากที่รู้ว่าอิ๋งเย่ว์เซวียนเชิญหมอมาให้เธอได้ก็จับมืออิ๋งเย่ว์เซวียนพลางพูด “โชคดีที่มีหลานอยู่ ไม่อย่างนั้นย่าคงต้องเตรียมตัวจากไปแล้ว”

อาการปวดหัวของเธอหาสาเหตุไม่ได้ ผ่านมาหลายปีขนาดนี้ก็ยังรักษาไม่หาย

แต่เรื่องที่ทำให้เธอโล่งใจขึ้นก็คือ เยี่ยซู่เหอทำผิดกฎหมายถูกจับเข้าคุกไปแล้ว เธอเองก็โล่งอก

ตอนนั้นเธอเผลอไปเห็นเยี่ยซู่เหอวางยาผู้เฒ่าเจียง ถึงได้จับจุดอ่อนได้

คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งจึงอาศัยจุดอ่อนนี้ทำให้เยี่ยซู่เหอยอมให้เจียงมั่วหย่วนหมั้นกับอิ๋งลู่เวย

มิฉะนั้นอิ๋งลู่เวยป่วยเป็นโรคฮีโมฟีเลีย แม้จะเป็นคุณหนูไฮโซอันดับหนึ่งของฮู่เฉิง แต่ก็ยังคงแต่งเข้าตระกูลเจียงไม่ได้อยู่ดี

อิ๋งเย่ว์เซวียนก้มหน้า “คุณย่าห้ามพูดแบบนี้เด็ดขาดนะคะ”

“เสี่ยวเซวียนเป็นเด็กดีจริงๆ หลานคนเก่งของย่า” คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งตบมืออิ๋งเย่ว์เซวียนเบาๆ แล้วเงยหน้าขึ้น “เทียนลี่ว์ล่ะ ไม่มาเหรอ”

เธอจะผ่าตัดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ อิ๋งเทียนลี่ว์เป็นหลานชายแท้ๆ กลับไม่มาเหรอ

จงมั่นหวาเม้มริมฝีปาก “คุณแม่ หนูยังไม่ได้บอก เทียนลี่ว์เขา…”

เพราะอิ๋งจื่อจิน อิ๋งเทียนลี่ว์เลยทำตัวห่างเหินกับพวกเขาแล้ว

ถึงแม้อิ๋งเทียนลี่ว์จะยังคงช่วยดูแลกิจการของตระกูลอิ๋งอยู่ อย่างไรเสียก็เป็นกิจการที่ผู้เฒ่าอิ๋งทุ่มเทสร้างมา

แต่ไม่ว่าจะเป็นเธอหรืออิ๋งเจิ้นถิง อิ๋งเทียนลี่ว์ก็ปฏิเสธที่จะเจอหน้าทั้งหมด

อิ๋งเย่ว์เซวียนเม้มริมฝีปาก “คุณย่าคะ พี่ชายน่าจะไปหาน้องจื่อจินแล้วค่ะ”

พอได้ยินแบบนี้คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งก็โมโหมาก “สมองเลอะเลือนจริงๆ ใครกันแน่ที่เป็นน้องสาวแท้ๆ ของเขา กลับไปหาตัวปลอม เรื่องแค่นี้ยังคิดไม่ได้อีกเหรอ”

คำพูดนี้ทำให้ทั้งสามคนหน้าถอดสี

อิ๋งเย่ว์เซวียนกำมือแน่น เล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ

เธอจะต้องรักษาตำแหน่งคุณหนูใหญ่ตระกูลอิ๋งไว้ให้ได้

“คุณย่าอย่าโกรธเลยนะคะ” อิ๋งเย่ว์เซวียนปลอบใจคุณนายผู้เฒ่าอิ๋ง “ดอกเตอร์นอร่าบอกว่าอารมณ์โกรธจะไม่ดีต่อสุขภาพของคุณย่าค่ะ”

คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งพยายามสงบสติอารมณ์ แต่สุดท้ายก็ยังโกรธมาก “รอย่าหายดีก่อนเถอะ ย่าจะไปสั่งสอนด้วยตัวเอง ออกไปจากบ้านตระกูลอิ๋งแล้วทำไมยังมาพัวพันไม่หยุด”

ประตูห้องพักผู้ป่วยเปิดออกในเวลานี้ นอร่าเดินเข้ามาพร้อมเอกสารฉบับหนึ่ง คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น

จงมั่นหวาเดินเข้าไปหา “ดอกเตอร์นอร่าเจออะไรใหม่บ้างไหมคะ”

“เจอค่ะ” นอร่าพยักหน้า “ตรวจอย่างละเอียดอีกครั้งแล้ว ในสมองของคุณนายผู้เฒ่าน่าจะมีบางสิ่งบางอย่างค่ะ จำเป็นต้องผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะทันที”

“มีบางอย่างเหรอคะ” จงมั่นหวาตกใจ “คงไม่ใช่เนื้องอกใช่ไหมคะ”

“ไม่ใช่ค่ะ” นอร่าส่ายหน้า “ถ้าเป็นเนื้องอก เครื่องมือจะตรวจออกมาได้ รอเดี๋ยวนะคะ อีกไม่กี่นาทีนักเรียนอิ๋งจะมาถึง พวกเราจะเริ่มผ่าตัดค่ะ”

เธอไม่เคยเจอเคสแบบคุณนายผู้เฒ่าอิ๋ง จำเป็นต้องให้อิ๋งจื่อจินช่วยจริงๆ

หลังจากอิ๋งเย่ว์เซวียนถ่ายทอดคำพูดของนอร่าให้คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งฟังแล้ว คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งก็ยิ้มอย่างพอใจ “เสี่ยวเซวียน หลานช่วยเชิญหมอเทวดามาให้อีกคนแล้ว เก่งจริงๆ”

ไม่กี่นาทีต่อมาประตูห้องพักผู้ป่วยก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง

สี่คนของตระกูลอิ๋งต่างหันไปมอง คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งยังจงใจลุกขึ้นมานั่ง

เด็กสาวถอดหมวกออก ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น