ตอนที่ 496 ช็อกไปเลย ตระกูลลอเรนท์ลงทุน

“…”

เกิดความเงียบขึ้นตรงระเบียงทางเดินที่หน้าห้องผู้ป่วย

อิ๋งจื่อจินไม่ได้ปิดโทรศัพท์ ริต้าที่อยู่ปลายสายก็เลยได้ยิน

เธอเริ่มเครียด “เกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เธออยู่กับคนของตระกูลเบวินเหรอ มีใครบ้าง ฉันจะให้คนไปหาเดี๋ยวนี้”

นับตั้งแต่นายใหญ่ตระกูลเบวินเริ่มอาการทรุดหนักอีกครั้ง ทั้งตระกูลเบวินก็เกิดความโกลาหล

แม้แต่ริต้าก็เคยถูกลอบฆ่าหลายครั้ง

ถ้าไม่ใช่เพราะตัวเธอก็ฝีมือดีคงไม่รอดมาแล้ว

ริต้ากลัวคนของตระกูลเบวินไปทำอะไรอิ๋งจื่อจิน

สมัยนี้คนไม่ดูตาม้าตาเรือมีเยอะ

อย่างไรเสียเธอก็เคยไม่ดูตาม้าตาเรือไปแล้ว คิดว่าอิ๋งจื่อจินยิงปืนไม่เป็น

ความจริงพิสูจน์แล้วว่ารูปลักษณ์ภายนอกและอายุของอิ๋งจื่อจินมันน่าสงสัยเกินไป

“ได้” อิ๋งจื่อจินบอกที่อยู่ “เธอมาสิ”

“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” ริต้าบอก “ฉันยังอยู่ที่ตลาดซื้อขายใต้ดิน อย่างมากสุดใช้เวลาสามชั่วโมงกว่าจะไปถึง เธอเอาความปลอดภัยไว้ก่อนนะ”

“คุณหนูใหญ่อะไร” เวลานี้ในที่สุดชายวัยกลางคนก็ได้สติกลับมา กลับฟังแล้วหัวเราะ “อย่างเธอคู่ควรรู้จักคุณหนูใหญ่ของพวกเราเหรอ รู้หรือเปล่าเถอะว่าคุณหนูใหญ่ของพวกเราชื่ออะไร”

เนื่องจากริต้า เบวินมักจะขลุกตัวอยู่แต่ในโลกใต้ดิน ถ้าไม่จับปืนก็ต่อสู้ ส่วนใหญ่ไม่มีทางปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน

คนภายนอกไม่มีทางได้รู้เลยว่าสมาชิกสายตรงที่สำคัญๆ ของสี่ตระกูลมหาเศรษฐียุโรปมีใครบ้าง

บอสใหญ่วงการบันเทิงของประเทศจีนบอกว่ารู้จักคุณหนูใหญ่ของพวกเขา เป็นการคุยโวที่เกินจริง

ดวงตาของชายวัยกลางคนเต็มไปด้วยความดูถูกและเย้ยหยัน “เธอรู้จักคุณหนูใหญ่ของพวกเราไม่ใช่เหรอ งั้นก็เชิญมาสิ”

“อืม” อิ๋งจื่อจินตอบ พยักหน้าเบาๆ สีหน้าไม่อยากจะสนใจ “เอาทหารรับจ้างมาเยอะๆ หน่อยนะ เดี๋ยวเจอกัน”

เธอเก็บโทรศัพท์มือถือ เดินกลับเข้าห้องไม่สนใจอีก ปิดประตูใส่

ปัง ชายวัยกลางคนโดนลมตีใส่หน้า หงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม

เขาพับแขนเสื้อขึ้น กำลังจะถีบประตู แต่ถูกผู้จัดการส่วนตัวห้ามไว้ได้ทันเวลา

ผู้จัดการส่วนตัวมีสีหน้าหวาดหวั่น “คะ คุณเบวินครับ เธอเป็นวิชากังฟูของประเทศจีน ทหารรับจ้างไม่อยู่ พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอหรอกครับ”

ชายวัยกลางคนหน้าตึง ทำได้เพียงหดขากลับมา ข่มอารมณ์ไว้ “งั้นก็รอก่อน หมอล่ะ หมอที่เก่งที่สุดของที่นี่ล่ะ ไปตามมาให้หมด ถ้าทำให้เบ็ตตี้ฟื้นไม่ได้ก็ไม่ต้องเป็นแล้วหมอ!”

…

ภายในห้องพักผู้ป่วย

เซี่ยมั่นอวี่ฟื้นแล้ว เธอกะพริบตาถี่ มองคนที่สวยเกินใดเปรียบที่อยู่ในระยะใกล้ รู้สึกเหมือนไม่ใช่ความจริง

ผ่านไปสักพักเธอถึงพูดขึ้น “บอส?”

“แผลของคุณยังไม่ผสาน อย่าเพิ่งพูด” อิ๋งจื่อจินเทยาเม็ดกลมออกมาจากขวดแล้วป้อนให้เซี่ยมั่นอวี่

พอยาเข้าปากก็ละลาย เซี่ยมั่นอวี่ยังไม่ทันตั้งตัว “อะไรเหรอคะ”

“ลูกอม”

“หวานดีนะคะ”

อิ๋งจื่อจินจับข้อมือเซี่ยมั่นอวี่แล้วถึงวางใจ

ยาหลายตัวของแพทย์แผนโบราณมีไว้สำหรับจอมยุทธ์ เธอเอามาใช้กับเซี่ยมั่นอวี่ไม่ได้ ทำได้แค่ค่อยๆ ฟื้นฟูแล้ว

“บอสคะ ฉันสร้างความยุ่งยากให้บอสแล้ว” เซี่ยมั่นอวี่ก็รู้สึกสบายตัวขึ้นมาก “ฉันไม่ระวังเอง”

หลังจากที่เธอได้รางวัลราชินีภาพยนตร์นานาชาติก็มักถ่ายภาพยนตร์อยู่ที่เมืองนอก เคยเจอเหตุการณ์ฉุกละหุกมามากมาย

แต่นี่เป็นครั้งแรก

อิ๋งจื่อจินไม่พูดอะไรมาก พูดแค่ว่า “รักษาตัวให้ดี ไม่ต้องเป็นห่วงทางกองถ่าย ทางนั้นจะรอจนคุณหายดี”

เซี่ยมั่นอวี่อึ้ง “แต่เงินลงทุน…”

โทรศัพท์มือถือดังขึ้นในเวลานี้

ผู้กำกับเรื่องราชินีเอลฟ์ส่งข้อความมา

[ประธานอิ๋งครับ คุณเทพมากเหลือเกิน ผมส่งหลายฉากของภาพยนตร์ที่พวกเราถ่ายไปตามอีเมลที่คุณบอกไว้ ตระกูลลอเรนท์ก็ตัดสินใจลงทุนในภาพยนตร์ของพวกเราทันทีเลยครับ!]

[ผมจะให้เบ็ตตี้ไสหัวออกไปเลยครับ!]

อิ๋งจื่อจินอ่านแต่ไม่ตอบ

หนังเรื่องนี้เป็นหนังฟอร์มยักษ์ ทุนสร้างจะเพิ่มเป็นหลายเท่าก็เรื่องปกติ

มีช่องทางเพิ่มรายได้แต่ไม่เอา สมองคงเพี้ยน

“บอสคะ!” ทันใดนั้นเหมือนเซี่ยมั่นอวี่นึกอะไรขึ้นได้ เริ่มกังวล “บอสคะ เบ็ตตี้เป็นคนของตระกูลเบวิน เธอมีทหารรับจ้างเป็นลูกน้อง!”

ทางยุโรปมีทหารรับจ้างเป็นจำนวนมาก วุ่นวายพอสมควร

โดยเฉพาะในประเทศเอสที่การครอบครองปืนเป็นสิ่งถูกกฎหมาย

“วางใจได้” อิ๋งจื่อจินก้มปลอบเธอ “ฉันจะบอกพวกแฟนคลับให้ว่าคุณปลอดภัยแล้ว”

นี่เป็นวันที่สองแล้วหลังจากเกิดเรื่อง

แต่อาการบาดเจ็บของเซี่ยมั่นอวี่ ด้วยวิทยาการทางการแพทย์สมัยใหม่ ไม่มีทางทำให้ฟื้นเร็วขนาดนี้ได้

อิ๋งจื่อจินจึงใช้แอ๊กเคานท์ทางการของชูกวงมีเดียโพสต์เวยปั๋วบอกว่าเซี่ยมั่นอวี่พ้นขีดอันตรายแล้ว

คอมเมนต์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

[ขอบคุณ บริษัทให้ความเป็นธรรม พ้นขีดอันตรายก็ดีแล้ว (ร้องไห้)]

[นี่ถ้าเป็นบริษัทอื่นคงกลัวตระกูลเบวินจนทอดทิ้งดาราในสังกัดไปแล้ว]

เซี่ยมั่นอวี่เริ่มง่วง กำลังจะเคลิ้มหลับ

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร ประตูห้องพักผู้ป่วยถูกถีบออก

ชายวัยกลางคนพาทหารรับจ้างเข้ามา

“จับเธอไว้” เขาชี้อิ๋งจื่อจินแล้วชี้เซี่ยมั่นอวี่ “แล้วก็ดึงท่อออกซิเจนของคนนั้นออกด้วย เบ็ตตี้ยังสลบอยู่ ราชินีภาพยนตร์ตัวเล็กๆ กล้าฟื้นขึ้นมาเลยเหรอ”

เซี่ยมั่นอวี่สีหน้าเปลี่ยน พยายามจะลุกขึ้น “บอสคะ!”

อิ๋งจื่อจินเงยหน้า ยกมืออย่างใจเย็น ปักเข็มเข้าที่จุดลมปราณบนแขนของเซี่ยมั่นอวี่เพื่อให้เธอใจเย็นลง

เวลานี้ผู้จัดการส่วนตัวของเบ็ตตี้ก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา “คุณเบวินครับ คนของตระกูลคุณมาครับ”

“ว่าไงนะ งั้นฉันจะไปต้อนรับ” ชายวัยกลางคนยังไม่ทันออกไปริต้าก็เดินเข้ามาแล้ว

เธอมองทหารรับจ้างที่อยู่ในห้อง สีหน้าบึ้งตึง

“คุณหนูใหญ่” ชายวัยกลางคนตะลึง ร้อนใจจนเหงื่อแตกเต็มศีรษะ รีบทำความเคารพ “คุณหนูใหญ่มาด้วยตัวเองเลยเหรอครับ”

สถานะของริต้า เบวินถือเป็นอันดับต้นๆ ในบรรดาคนรุ่นเดียวกันของตระกูลเบวิน แม้แต่พวกพี่ชายน้องชายของเธอก็ยังถูกตามใจไม่เท่าเธอ

ด้วยสถานะของชายวัยกลางคน ไม่มีสิทธิ์จะเหยียบเข้าเขตที่พักของสมาชิกสายตรงเลยด้วยซ้ำ

เขาย่อมไม่เคยเจอริต้า เบวินตัวจริง เคยเห็นแต่ในรูปถ่าย

ถึงแม้ชายวัยกลางคนจะติดต่อทหารรับจ้าง แต่เขาก็แค่ออกเงินจ้างมา

เขาไม่รู้จักพวกทหารรับจ้างชั้นยอดของโลกใต้ดิน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสมาพันธ์ลับของพื้นที่ปิดบนเว็บบอร์ดเอ็นโอเค

พวกนักล่าติดชาร์ตเขายิ่งไม่มีสิทธิ์จะได้รู้

ชายวัยกลางคนรายงานเรื่องอาการบาดเจ็บของเบ็ตตี้ให้ทางตระกูลเบวินรู้ ทางตระกูลก็บอกจะส่งคนมา

แต่เขานึกไม่ถึงว่าคนที่มาจะเป็นริต้า เบวิน

“เธอเชิญคุณหนูใหญ่มาไม่ได้ แต่ฉันเชิญมาได้” ชายวัยกลางคนยิ่งได้ใจ สีหน้าเย้ยหยัน “ยังมีอะไรจะพูดอีกไหม”

ริต้ามองอิ๋งจื่อจิน ชักไม่พอใจ “ฉันบอกว่าฆ่าทิ้งก็ได้ไม่ใช่เหรอ ทำไมยังเมตตาอีกล่ะ”

“ไม่ต้องสนใจฉัน ฉันไม่ถือสา เธอช่วยตระกูลเบวินของเรากวาดล้าง ฉันขอบคุณยังจะไม่ทันเลย”

เกิดความเงียบขึ้นภายในห้องผู้ป่วย

อิ๋งจื่อจินหาวออกมา “ฉันนับถือพุทธ”

“นับถือพุทธแล้วไง ฉันก็เชื่อในพระเจ้าเหมือนกัน”

“นับถือพุทธห้ามฆ่าคน”

ริต้า “…”

เธอล่ะเชื่อเลยจริงๆ

“ยังไม่รีบไสหัวออกไปอีก” ริต้ากวาดตามองพวกทหารรับจ้าง ตบมือ “ใครก็ได้มาจับเขาไว้ ส่วนคนที่นอนป่วยอยู่อีกห้องก็ไปดึงเครื่องช่วยหายใจออกซะ ดูซิใครยังจะกล้ารักษาอีก”

อิ๋งจื่อจินเลิกคิ้ว “เธอหูไวดีนะ”

ริต้าบ่น “ช่วยไม่ได้ ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่รอดตายมาหลายครั้งขนาดนี้”

ชายวัยกลางคนสมองตื้อไปหมด น้ำเสียงก็เปลี่ยนไป “คะ คุณหนูใหญ่ ทะ ทำไมคุณหนู…”

มันเรื่องอะไรกัน ทำไมคุณหนูใหญ่ถึงช่วยคนนอก

“ทำไม” ริต้าแสยะยิ้ม “นี่เพื่อนเล่นไพ่นกกระจอกของฉัน ต้องแจ้งให้คุณทราบด้วยเหรอ คิดว่าตัวเองเป็นใคร”

“พะ เพื่อนเล่นไพ่นกกระจอกเหรอ” ชายวัยกลางคนหูอื้อขึ้นมาทันที ไม่เข้าใจว่าคำนี้หมายความว่าอย่างไร

แต่เขารู้ว่าชีวิตเขาจบเห่แล้ว

เขาไปหาเรื่องเพื่อนของริต้า ต่อให้มีทหารรับจ้างสิบทีมก็ไม่มีประโยชน์

ทหารรับจ้างก็แบ่งระดับ กลุ่มทหารรับจ้างที่อยู่ในมือเขาเป็นระดับดีที่ต่ำสุด

แต่ทหารรับจ้างของริต้าเป็นระดับเอ

“คุณหนูใหญ่ ไว้ชีวิตด้วยครับ ไว้ชีวิตด้วย!” ชายวัยกลางคนยังจะทำอวดดีแบบก่อนหน้าได้ที่ไหนอีก เขาคุกเข่าลง คำนับอย่างไม่คิดชีวิต “คุณหนูใหญ่ ผมมันตาบอด ผมไม่รู้จัก ครั้งนี้ไว้ชีวิตผมด้วยครับ ได้โปรด”

ริต้ามองชายวัยกลางคนคำนับด้วยความรู้สึกนึกสนุก “คนสวย ให้อภัยไหม”

อิ๋งจื่อจินให้เซี่ยมั่นอวี่กินยาอีกเม็ด “ไม่”

คำเดียวทำให้ชายวัยกลางคนจนตรอกอย่างสิ้นเชิง เลือดในกายเย็นเฉียบ

ริต้า เบวินเป็นคนทะนงตนขนาดไหน ไม่เคยก้มหัวให้คนรุ่นเดียวกันไม่ว่าหน้าไหน

“ได้ยินหรือยัง” ริต้าพูดอย่างเย็นชา “เอาตัวไปเดี๋ยวนี้ อย่ามาอยู่ให้รกหูรกตาฉันที่นี่”

ชายวัยกลางคนทรุดลงบนพื้น หน้าซีด ร่างกายสั่นไม่หยุด

อีกด้านหนึ่ง ผู้จัดการส่วนตัวของเบ็ตตี้ก็ช็อกมาก

เซี่ยมั่นอวี่ก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน งงไปหมด

ภายในห้องผู้ป่วยกลับมาโล่งอีกครั้ง

อิ๋งจื่อจินยืนขึ้น “ราชินีภาพยนตร์เซี่ย พักผ่อนนะ ฉันจะออกไปข้างนอก”

เซี่ยมั่นอวี่พยักหน้าอย่างเกร็งๆ

ประตูห้องปิดลง

ริต้าพูดด้วยเสียงที่ได้ยินกันแค่สองคน “ทหารรับจ้างทีมนั้นบอกอยากเจอเธอ”

“เมื่อไร”

“เย็นนี้”

อิ๋งจื่อจินคิดแล้วตอบ “ไปเร็วหน่อย ฉันยังต้องไปรับคนที่สนามบิน”

…

อีกด้านหนึ่ง

ดินแดนของตระกูลเบวิน

อีวานโมโหร้อนใจ “พี่เออร์วิน ริต้าบอกว่าเจอตัวนักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งแล้ว ประกาศบนเว็บบอร์ดเอ็นโอเคไปแล้วด้วย พี่ไม่ร้อนใจเหรอ”

เขารู้ว่าแพทย์แผนโบราณที่นายใหญ่ตระกูลเทเลอร์เชิญมาอายุน้อยมาก ฝีมือการรักษาก็คงไม่เท่าไร

ถ้าเป็นพวกรุ่นผู้นำตระกูลของตระกูลแพทย์แผนโบราณ ไม่แน่อาจยังพอสู้นักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งได้

หลินชิงจยาอย่าดีกว่า

“เอาล่ะ คำพูดของเธอฟังหูไว้หูก็พอ” เออร์วินส่ายมือ “คราวก่อนเธอก็บอกว่าไปเชิญนักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งที่ประเทศจีน สุดท้ายก็ตัวปลอมไม่ใช่เหรอ”

“พวกอันดับหนึ่ง มีแค่เงินก็เชิญมาไม่ได้หรอก”

พวกอันดับหนึ่งของชาร์ตนักล่าไม่ปรากฏตัวมานานแล้ว

คนเดียวที่ยังมีความเคลื่อนไหวก็มีแค่เดวิลนักฆ่ามือหนึ่ง

แต่ถึงแม้จะเป็นเดวิลก็หายเงียบไปเกือบสองปีแล้ว

“งั้นก็ดี” อีวานโล่งอกไปเปราะหนึ่ง “พี่ใหญ่ พี่เป็นลูกชายคนโต ตระกูลเบวินควรให้พี่สืบทอด ช้าเร็วริต้าก็ต้องแต่งงานออกไป จะปล่อยให้เธอได้หน้าเยอะเกินไปไม่ได้เป็นอันขาด”

เออร์วินยังคงใจเย็น “เธอกำลังตามหาเชื้อไฟบริสุทธิ์ไม่ใช่เหรอ ฉันไปบอกพวกทหารรับจ้างโลกใต้ดินไว้แล้ว แปดสิบเปอร์เซ็นต์ที่เธอหาได้เป็นของปลอม ระวังโดนหลอก”

พูดถึงตรงนี้อีวานก็สบายใจแล้ว

เออร์วินหรี่ตาลง ลุกขึ้นยืน “ไปเตรียมตัว พรุ่งนี้ไปรับอาเทเลอร์กับหมอแผนโบราณคนนั้น”

อีวานก็ยืนขึ้นแล้วรีบตามไป

ไม่ว่าอย่างไรอาการป่วยของนายใหญ่ตระกูลเบวินก็ต้องให้หลินชิงจยารักษาเท่านั้น

…

ตอนเย็น

โลกใต้ดินของยุโรป

แหล่งซ่องสุมของเหล่าอันธพาล

อิ๋งจื่อจินกวาดตามองรอบๆ กระชับชุดคลุมตัวยาวสีดำบนร่างกาย ใบหน้ามีหน้ากากปกปิดไว้

ผ่านไปหลายร้อยปี ที่นี่ยังคงเป็นเหมือนเดิม

ที่นี่ใหญ่มากจึงมีการจัดรถนำเที่ยวไว้ให้อย่างเอาใจใส่

ไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงแหล่งปักหลักของพวกทหารรับจ้าง

“นี่เป็นกลุ่มทหารรับจ้างระดับเอส” ริต้าพูด “ศักยภาพสูงมาก ความสามารถของหัวหน้าทีมไม่ด้อยไปกว่าจอมยุทธ์ที่วรยุทธ์ห้าสิบปีของพวกเธอ ส่วนความสามารถของพวกสมาชิกก็พอๆ กับจอมยุทธ์ที่วรยุทธ์สามสิบปี”

ห้าสิบปีเป็นเส้นแบ่ง และก็ถือเป็นระดับสูงสุดที่ทหารรับจ้างเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์จะใช้ยาช่วยให้ไปถึงได้

อิ๋งจื่อจินพยักหน้า

กลุ่มทหารรับจ้างรอริต้าอยู่นานแล้ว มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาทันที

เขามองอิ๋งจื่อจินที่แต่งตัวด้วยชุดคลุมสีดำทั้งตัว สีหน้าหวาดกลัว แต่ก็พูดขึ้น “คุณหนูริต้า ถึงคุณจะมีชื่อเสียงเป็นหลักประกัน แต่ก็มีความเป็นไปได้ที่คุณจะโกหก”

สายตาของริต้าเย็นชา “หมายความว่าไง”

“หมายความว่า…” เด็กหนุ่มพูด “พวกเราสงสัยว่า นักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งที่คุณพามาด้วยเป็นตัวปลอม!”

มือข้างหนึ่งของเขาจับบ่าอิ๋งจื่อจิน

ริต้าสีหน้าเปลี่ยน ชักปืนออกมาทันที “อยากตายเหรอ!”

มือของเด็กหนุ่มกลับยังคงจับบ่าของอิ๋งจื่อจินไว้

ไม่มีความเปลี่ยนแปลงอะไร

“ตัวปลอมจริงด้วย” พอเห็นแบบนั้นเด็กหนุ่มก็แสยะยิ้ม “แม้แต่พิษที่ตัวก็ไม่มี กล้าหลอกพวกเรา แกตายแน่”

อิ๋งจื่อจินหันมา พูดเสียงทุ้มต่ำที่แหบเล็กน้อย แสยะยิ้มเบาๆ ท่าทางเย็นชา “อยากได้พิษเหรอ เอาสิ ให้ฟรี”