ตอนที่ 639 โต้กลับ! เอาให้สาสม

เอลิซาเบธหูอื้อ ช็อกกับคำพูดนี้ไม่ได้สติอยู่นาน

ผ่านไปสักพักเธอถึงหาเสียงตัวเองเจอ สั่นอย่างรุนแรง

“พ่อว่าอะไรนะคะ”

ผู้กุมอำนาจตระกูลลอเรนท์เชิญคนจีนกินข้าวเหรอคะ

สีหน้าของบรูเออร์ยังคงเหม่อลอย ปากขยับเหมือนหุ่นยนต์

แต่ทุกคำพูดราวกับเป็นการโยนระเบิดให้เอลิซาเบธ

ทำสมองเธอว่างเปล่า

“ที่นายท่านลงทุนโปรเจ็กต์ยานอวกาศข้ามจักรวาลเป็นเพราะมีคุณอิ๋งอยู่”

“ไม่ใช่เพราะโปรเจ็กต์นั้นนายท่านถึงรู้จักคุณอิ๋ง เพราะนายท่านให้ความสำคัญกับคุณอิ๋งมาก นายท่าน…”

บรูเออร์พูดต่อไปไม่ไหว

ไม่ใช่แค่ให้ความสำคัญ นั่นคือความเคารพ ให้เกียรติ

นี่มันเพราะอะไรกันแน่!

จนถึงตอนนี้บรูเออร์ก็ยังไม่แน่ใจและไม่เข้าใจว่าอิ๋งจื่อจินรู้จักกับซีซาร์ ลอเรนท์ได้ยังไงกันแน่

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากซีซาร์ ลอเรนท์ ประกาศเลิกเก็บตัวอย่างเป็นทางการ คนที่เคยเจอเขาก็มีอยู่แค่ไม่กี่คน

มีแค่นายใหญ่กับคณะผู้อาวุโส

สีหน้าของเอลิซาเบธเริ่มซีดลง สุดท้ายก็ทรุดลงไปบนพื้น เนื้อตัวเย็นเฉียบ

เธออาศัยนามสกุลลอเรนท์ บีบบังคับศูนย์ฟิสิกส์สากลจนได้บทความของอิ๋งจื่อจินมา

ก่อนหน้านี้เอลิซาเบธดูถูกอิ๋งจื่อจินอย่างสิ้นเชิง

เพราะในระดับโลกไม่มีนามสกุลไหนที่จะสูงส่งไปกว่าลอเรนท์แล้ว

แต่ตอนนี้

เอลิซาเบธมองโซ่ตรวนบนมือตัวเองอย่างเหม่อลอย

พวกเขาสองพ่อลูกถูกยึดนามสกุลคืน ถูกขับไล่ออกจากตระกูลลอเรนท์

คนจีนที่เธอดูถูกถูกผู้กุมอำนาจตระกูลลอเรนท์เชิญไปเป็นแขก

ทำไมเรื่องมันถึงกลายเป็นแบบนี้

เอลิซาเบธไม่รู้จะไปหาคำตอบจากไหน มีเพียงความเสียใจที่ไม่สิ้นสุดปกคลุมเต็มหัวใจ

…

ทางด้านโรงแรม

เวลาห้าโมงเย็น อิ๋งจื่อจินเตรียมไปคฤหาสน์ลอเรนท์

แต่พอออกจากประตูก็ถูกดันติดกับกำแพง

มีเสียงพูดกึ่งหัวเราะ “แฟนสาว ชอบเล่นเกมวิ่งไล่จับตั้งแต่เมื่อไร”

กลิ่นหอมของไม้กฤษณาที่คุ้นเคย

สุขุมอ่อนโยน

“มีคนเชิญไปกินข้าว” สีหน้าของอิ๋งจื่อจินเรียบเฉย ราวกับไม่ได้กำลังเปลี่ยนเรื่อง “ผู้บัญชาการ ไปไหม”

ฟู่อวิ๋นเซินเอามือหยิกแก้มเธอ หัวเราะเบาๆ “ตัวแสบ”

สามสิบนาทีต่อมา

ณ คฤหาสน์ตระกูลลอเรนท์

จ็อบออกไปรับทั้งสองคนด้วยตัวเอง

ซีซาร์รู้สึกประหลาดใจที่อิ๋งจื่อจินพาคนมาด้วย แต่ไม่ต้องแนะนำเขาก็รู้ว่าเป็นแฟนบอส

“ซีซาร์ ลอเรนท์” ซีซาร์ยื่นมือออกไป พูดเสริมเป็นการเน้นย้ำ “คนเดียวกับในหน้าหนังสือประวัติศาสตร์”

ฟู่อวิ๋นเซินเลิกคิ้ว จับมือกับเขา “สวัสดีครับ ผมฟู่อวิ๋นเซิน”

ซีซาร์แอบแปลกใจ “หืม? ทำไมคุณถึงไม่แปลกใจที่ผมมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้”

แม้แต่คณะผู้อาวุโสกับนายใหญ่คนปัจจุบันของตระกูลลอเรนท์ยังตกใจเกือบเป็นลมตอนที่รู้ตัวตนของเขา

“ก็ผมมี…” ดวงตาดอกท้อของฟู่อวิ๋นเซินโค้งมน “มีบรรพบุรุษต้องเลี้ยงดูอยู่คนไม่ใช่เหรอครับ”

ซีซาร์ “…”

เมื่อเทียบกับบอส เขาก็ยังอายุน้อยกว่า

แต่ทำไมเขาถึงไม่มีแฟน

ฟู่อวิ๋นเซินหันไป “เยาเยา สรุปว่าคนนี้ก็ลูกศิษย์เธอเหรอ”

อิ๋งจื่อจินยังไม่ทันตอบ ซีซาร์เงียบไปชั่วขณะ รับไม่ได้ “บอสยังมีลูกศิษย์ด้วยเหรอ!”

เดิมทีเขาคิดว่าคู่แข่งของเขามีแค่เจ้าบ้านอร์ตันคนเดียวเสียอีก

ทำไมอยู่ๆ ก็โผล่มาหลายคนล่ะ

นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

“ไม่ใช่” อิ๋งจื่อจินเหลือบตามองซีซาร์ “ลูกน้อง”

“เอ่อคือ คุณฟู่” ซีซาร์ลุกขึ้น ขยับข้อมือนิดหน่อย ยิ้มพลางพูด “ประลองกันสักหน่อยเป็นไงครับ”

ในฐานะที่เป็นลูกน้อง เขาต้องช่วยบอสคัดกรองหน่อย

ฟู่อวิ๋นเซินเลิกคิ้ว “เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ เชิญ”

ทั้งสองคนตกลงกันอย่างรวดเร็ว อิ๋งจื่อจินยังไม่ทันได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

หนึ่งนาทีต่อมา

ฟู่อวิ๋นเซินถอยหลังหนึ่งก้าว สีหน้าเอื่อยเฉื่อย ยิ้มเชิงหยอกเย้า “นายท่านลอเรนท์อ่อนให้”

ซีซาร์นอนอยู่บนพื้น สีหน้าไร้ความรู้สึก

เขาต้องยอมรับเลยว่า ในที่สุดเขาก็เจอคนบ้าที่ต่อสู้เก่งยิ่งกว่านอร์ตันแล้ว

แต่ก็จริง

มีแค่ผู้ชายแบบนี้ที่คู่ควรกับบอส

…

สามวันต่อมาเป็นวันคอนเสิร์ตของฉินหลิงอวี๋

อิ๋งจื่อจินได้รับตัวอิเล็กทรอนิกส์ที่เลขาส่งมาให้ เวลานี้มีแจ้งเตือนจากเวยปั๋วเด้งขึ้นมาสองข้อความ

มีคำว่าโรงพยาบาลเซ่าเหรินอยู่ในนั้น

อิ๋งจื่อจินขมวดคิ้ว กดเข้าไป

แฮชแท็กโรงพยาบาลเซ่าเหรินของปลอม

แฮชแท็กหมอเทวดาใจดำ

[ต่อต้านแบรนด์ฮวาเสี่ยงหรง!]

[ก็ว่าอยู่ มีผลิตภัณฑ์ขาวใสจริงๆ ที่ไหนกัน ในนั้นต้องผสมสารเคมีอะไรที่เป็นภัยแน่นอน]

ด้านล่างเต็มไปด้วยคำด่า

อิ๋งจื่อจินอ่านข่าวทั้งหมดที่อยู่ในประเด็นร้อน เธอเคาะโต๊ะ เป็นครั้งแรกที่โทรทางไกลระหว่างประเทศ

“ในเน็ตมีเรื่องอะไรกันคะ”

“คุณอิ๋ง มีคนปล่อยข่าวลือครับ ตอนนี้ลือกันในกลุ่มวีแชทกับเวยปั๋วไปทั่วแล้ว” ผู้อำนวยการโมโหมาก “บอกว่าพวกเราขายของปลอม ทำให้ลูกค้าเกิดอาการแพ้ที่หน้า”

แววตาของอิ๋งจื่อจินชะงัก “ข่าวลือมาจากไหนคะ”

“ยังหาต้นตอแรกสุดไม่เจอครับ รู้แค่ว่าลือมาจากในกลุ่มวีแชท” ผู้อำนวยการตั้งสติแล้วพูดต่อ “อาจเป็นแบรนด์อื่น ฝ่ายกฎหมายกำลังตรวจสอบครับ”

“และก็เพราะเรื่องนี้ บริษัทคู่แข่งจำนวนไม่น้อยต่างออกมาเรียกร้องให้พวกเราเปิดเผยส่วนผสม เพื่อพิสูจน์ว่าผลิตภัณฑ์ของพวกเราไม่มีปัญหาครับ”

ข่าวลือเล็กมาก แต่อานุภาพรุนแรงจนน่าตกใจ

จากข่าวลือที่ซังอวี่บอกว่าโรงพยาบาลเซ่าเหรินขายของปลอมและผิวของเธอแพ้ ตอนนี้กลายเป็นว่าใช้มาร์คหน้าขาวใสจะทำให้ผิวเน่าถึงตายได้

นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้อำนวยการเจอเรื่องแบบนี้

อิ๋งจื่อจินครุ่นคิด “เปิดเผยส่วนผสมเหรอ”

“ครับ จะต้องมีคนกลั่นแกล้งแน่ๆ!” ผู้อำนวยการกัดฟันกรอด “พวกเราได้เอกสารตรวจสอบความปลอดภัยมาแล้ว อีกทั้งยังประกาศออกไปแล้วด้วย แต่หลายคนก็ยังไม่เชื่อครับ”

โดยเฉพาะแบรนด์ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวแบรนด์อื่นในวงการเดียวกันที่ให้พวกคลื่นใต้น้ำคอยปั่นกระแสใส่ร้ายโรงพยาบาลเซ่าเหรินอยู่ตลอด

“งั้นก็เปิดเผยไปเถอะค่ะ” อิ๋งจื่อจินพูด “เปิดเผยส่วนผสมที่พวกเขาสงสัยออกไป จากนั้นก็ไลฟ์สดเชิญผู้เชี่ยวชาญมาตรวจสอบ”

ผู้อำนวยการอดตะลึงไม่ได้ “คุณอิ๋ง?”

ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวแบรนด์ฮวาเสี่ยงหรงโด่งดังได้ในช่วงเวลาสั้นๆ แบบนี้เป็นเพราะมีสูตรเฉพาะของตัวเอง

ในตลาดผลิตภัณฑ์ที่ช่วยให้ผิวขาวใส ฮวาเสี่ยงหรงมาเป็นอันดับหนึ่ง สร้างความอิจฉาให้หลายบริษัทนานแล้ว

ถ้าเปิดเผยส่วนผสม…

“ค่ะ เปิดเผย” อิ๋งจื่อจินใจเย็น “วางใจได้ค่ะ ต่อให้มีส่วนผสมพวกเขาก็ทำออกมาไม่ได้ ไม่มีทางได้รับผลกระทบ”

ผู้อำนวยการถึงโล่งใจ “ครับคุณอิ๋ง ผมจะไปจัดการตามที่คุณบอกเดี๋ยวนี้ครับ”

“ติดต่อผู้เฒ่ามู่แล้วกันค่ะ” อิ๋งจื่อจินหาวออกมา “คนคุมโรงพยาบาลยังคงเป็นเขา เขาน่าจะโมโหกว่า”

…

เมืองตี้ตู

มู่เฮ่อชิงโมโหมากจริงๆ

เขาไม่ได้โกรธที่ถูกยกเลิกออเดอร์จำนวนมาก เสียหายครั้งใหญ่ แต่โกรธที่อิ๋งจื่อจินเสื่อมเสียชื่อเสียง

คำค้นยอดนิยมที่เกี่ยวข้องกับโรงพยาบาลเซ่าเหรินถูกดันขึ้นไปติดสิบอันดับแรกด้วยการผลักดันของอิทธิพลหลายฝ่าย

มู่เฮ่อชิงรับสายจากโรงพยาบาลเซ่าเหริน เริ่มหายโกรธไปบ้าง “ครับ แล้วก็ สืบพบต้นตอที่ปล่อยข่าวลือแล้ว จะส่งจดหมายจากทนายไปครับ”

ส่วนทางด้านฟลอเรนซ์ ซังอวี่นั่งมองคำค้นยอดนิยมที่ถูกดันขึ้นบนไม่หยุดอย่างสบายใจ ยิ้มมุมปาก

เธอไม่กลัวเลยสักนิด

โรงพยาบาลเซ่าเหรินมีลูกค้าตั้งเยอะขนาดนั้น ไม่ว่ายังไงก็สืบหาตัวเธอไม่พบหรอก

อีกทั้งข่าวลือตอนนี้หนักไปถึงขั้นมีคนตายแล้ว ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย

ใครจะสืบได้ว่าจุดเริ่มต้นข่าวลือคือเธอ

ในขณะที่ชาวเน็ตกำลังถกเถียงอยู่นั้น แอคเคาท์เวยปั๋วทางการของโรงพยาบาลเซ่าเหรินก็ออกแถลงการณ์ฉบับใหม่

ในนั้นมีการบอกส่วนผสมทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ รวมถึงใบรับรองจากสถาบันตรวจสอบ

ยืนยันได้ว่าสารต่างๆ ที่อยู่ในผลิตภัณฑ์ปลอดภัยทุกตัว อีกทั้งยังมีประโยชน์ต่อร่างกาย

นอกเหนือจากนี้ วันพรุ่งนี้โรงพยาบาลเซ่าเหรินจะทำการไลฟ์สด เชิญหมอเทวดามาด้วยตัวเอง เพื่อร่วมทดสอบพร้อมผู้เชี่ยวชาญ

ซังอวี่ขมวดคิ้ว

เธอนึกไม่ถึงจริงๆ ว่าโรงพยาบาลเซ่าเหรินจะใช้วิธีใจเด็ดขนาดนี้ เปิดเผยส่วนผสมออกมา

แถมยังจะเชิญผู้เชี่ยวชาญมาร่วมพิสูจน์ต่อหน้าทุกคนด้วย

การเปิดเผยส่วนผสมไม่เท่ากับเป็นการตัดช่องทางทำมาหากินของตัวเองเหรอ

แต่กระแสวิจารณ์ไม่ได้หยุดแต่เพียงเท่านี้ กลับยิ่งรุนแรงขึ้นด้วยซ้ำ

[เปิดเผยส่วนผสมจะยืนยันอะไรได้ เรื่องใหญ่ขนาดนี้แล้วโรงพยาบาลเซ่าเหรินยังไม่เป็นอะไร สงสัยจะมีคนใหญ่คนโตหนุนหลังสินะ]

[โรงพยาบาลเซ่าเหรินอวดดีขนาดนี้ นี่ฉันแอบคิดไปนะว่าพวกคุณเป็นบริษัทของตระกูลมู่ ก็แค่บริษัทกระจอกที่โด่งดังขึ้นมาได้ อย่าเหลิงนักเลย]

ซังอวี่ยิ้ม

เธอรู้จักกิจการของตระกูลมู่ดี ไม่มีโรงพยาบาล

เห็นทีคราวนี้หมอเทวดาจะไม่ออกมาไม่ได้แล้ว

พอหมอเทวดาออกมา โรงพยาบาลเซ่าเหรินก็จะอ้างว่าหมอเทวดาไม่ว่างรักษาไม่ได้แล้ว

ซังอวี่ไถดูด้านล่างต่อ เจอสองโพสต์เวยปั๋ว

[แอทโรงพยาบาลเซ่าเหริน : ทางเราไม่ได้นิ่งนอนใจต่อผู้ที่สร้างข่าวลือ]

[แอทซังอวี่ : คุณซังใจกล้ามากครับ สร้างข่าวลือเล่นงานมาถึงตระกูลมู่ได้ ไม่กลัวว่าจะได้จดหมายจากทนายเลยใช่ไหมครับ]

[แอทมู่เฮ่อชิง : โรงพยาบาลแห่งนี้เป็นของผมจริง มีปัญหาอะไรไหมครับ]

[แอทเสี่ยวนั่วนั่ว : โรงพยาบาลเซ่าเหรินอวดดีขนาดนี้ นี่ฉันแอบคิดไปนะว่าพวกคุณเป็นบริษัทของตระกูลมู่…]