ตอนที่ 669 ต่อสู้เสี่ยงตาย! เผยตัว

น้ำเสียงของอิ๋งจื่อจินราบเรียบ ราวกับแค่ไปดื่มน้ำชา

แต่ผู้อาวุโสใหญ่รู้ดีว่า อิ๋งจื่อจินพูดแบบนี้ออกมาก็แสดงว่าเตรียมใจตายไปพร้อมกับเซี่ยฮ่วนหรานแล้ว

ไม่อย่างนั้นคงไม่คำนึงถึงทุกคนด้วยการทำแบบนี้ และก็ไม่มีทางทำเหมือนสั่งเสีย

หากมองทั้งโลกจอมยุทธ์ วรยุทธ์ของเซี่ยเนี่ยนไม่ถือว่าเป็นระดับกลางค่อนไปทางสูงด้วยซ้ำ

คนที่ฆ่าเธอได้มีมากมายนับไม่ถ้วน

หลิงฉงโหลวเป็นปรมาจารย์จอมยุทธ์ วรยุทธ์ย่อมสูงกว่าเซี่ยเนี่ยน

คนที่อยู่ต่ำกว่าปรมาจารย์จอมยุทธ์ก็คือมดทั้งนั้น!

แต่เซี่ยเนี่ยนมีเซี่ยฮ่วนหรานหนุนหลัง

ปรมาจารย์จอมยุทธ์ล้วนเป็นมดที่บดขยี้เมื่อไรก็ได้สำหรับเซี่ยฮ่วนหราน

ไม่มีใครไม่อยากฆ่าเซี่ยเนี่ยน แต่แบกรับการล้างแค้นจากเซี่ยฮ่วนหรานไม่ไหว

ตระกูลหลิ่วก็คือตัวอย่างที่มีให้เห็น

ผู้อาวุโสใหญ่สะดุ้งตกใจ “คุณอิ๋ง เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอครับ”

พวกเขาวางแผนกันไว้แล้วว่า หาเฟิงซิวเจอเมื่อไรก็จะลงมือกับตระกูลเซี่ยอย่างเป็นทางการ

แต่ตอนนี้ยังไม่พบเฟิงซิวแม้แต่เงา

ผู้อาวุโสใหญ่ร้อนใจ “คุณอิ๋งอย่าเพิ่งบุ่มบ่ามครับ”

“หนูไม่ได้บุ่มบ่ามค่ะ” อิ๋งจื่อจินพูดซ้ำอีกครั้ง ครั้งนี้เธอยิ้ม “หนูจะไปฆ่าเซี่ยเนี่ยน”

เนี่ยอี้ไปเสี่ยงตายเพื่อฟู่อวิ๋นเซินกับพลเรือน แล้วเธอจะทนเห็นหลิงเหมียนซีต้องเจ็บเจียนตายโดยไม่ทำอะไรได้ยังไง

เธอบอกเจียงหรานว่าอย่าโทษตัวเอง แต่ในใจของเธอกลับนึกตำหนิตัวเอง

ถ้าเธอกลับมาเร็วกว่านี้หน่อย หลิงเหมียนซีคงไม่ต้องบาดเจ็บแบบนี้

ผู้อาวุโสใหญ่พูด “คุณอิ๋ง!”

“ผู้อาวุโสใหญ่ ตามนี้นะคะ” อิ๋งจื่อจินยิ้ม “เพื่อนหนูบาดเจ็บ หนูเป็นเพียงมนุษย์ ไม่มีอะไรแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ ดังนั้นหนูต้องตัดรากถอนโคนค่ะ”

“ผู้อาวุโสใหญ่ต้องพาทุกคนในศาลสถิตยุติธรรมไปจากโลกจอมยุทธ์ให้ได้ก่อนเซี่ยฮ่วนหรานจะออกมานะคะ”

บทสนทนาระหว่างอิ๋งจื่อจินกับผู้อาวุโสใหญ่ หลิงฉงโหลวกับเจียงฮว่าผิงต่างได้ยินชัดเจน

สองสามีภรรยาอึ้งไปตามๆ กัน

“จื่อจิน ใจเย็นก่อน เธอต้องใจเย็นๆ ไว้นะ” เจียงฮว่าผิงพูดเสียงเครียด

“ฆ่าเซี่ยเนี่ยนน่ะง่าย แต่เซี่ยฮ่วนหราน…”

ครั้งนี้ถ้าเซี่ยฮ่วนหรานฝึกวรยุทธ์ได้สำเร็จก็จะบรรลุมีวรยุทธ์สี่ร้อยปี

ตีรันฟันแทงไม่เข้า สารพัดพิษก็ทำอะไรไม่ได้

จอมยุทธ์ระดับนี้ ตราบใดที่พวกเขาไม่อยาก ใครก็ไม่มีความสามารถเข้าถึงตัวพวกเขาได้

แต่พวกเขาสามารถเอาชีวิตอีกฝ่ายได้ในระยะร้อยเมตร

เซี่ยฮ่วนหรานไม่จำเป็นต้องปล่อยกำลังภายในออกมาตลอดเวลา กำลังภายในของเขาก็เป็นเกราะคุ้มกันให้โดยอัตโนมัติ

แม้เป็นพิษที่ไร้สีไร้กลิ่น กำลังภายในก็จะตรวจจับได้ก่อนที่จะสัมผัสถูกผิวของเขา

ที่หลายคนคิดว่าเฟิงซิวยังไม่ตายก็เพราะสาเหตุนี้

จอมยุทธ์เมื่อมาถึงระดับนี้ ไม่มีอะไรสามารถฆ่าพวกเขาได้ ยกเว้นแต่จะใช้พลังชีวิตจนหมด

แน่นอนว่าใช้ระเบิดนิวเคลียร์สิบกว่าลูกมาทำลายโลกจอมยุทธ์ย่อมได้ แต่ก็ต้องแลกด้วยการสูญเสียผู้คนจำนวนมหาศาล

ใช่ว่าทุกคนจะอยากไปจากโลกจอมยุทธ์

“ไม่เป็นไรค่ะ” อิ๋งจื่อจินจับโทรศัพท์มือถือ พูดแบบสบายๆ

“หนูไม่มีครอบครัว ไม่มีใครให้ต้องห่วง เขาอยากล้างแค้นก็ทำไม่ได้”

หลังจากที่ปิดทางเข้าออกโลกจอมยุทธ์ เซี่ยฮ่วนหรานก็จะออกไปไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น เธอได้เตรียมพร้อมทั้งหมดไว้แล้ว จะฆ่าเซี่ยฮ่วนหรานในอีกเจ็ดวันให้หลัง

เพื่อเป็นการป้องกันเซี่ยฮ่วนหรานฝึกเสร็จออกมาตามล้างแค้นอย่างบ้าคลั่ง เธอถึงได้ให้ตระกูลหลิงกับศาลสถิตยุติธรรมทุกคนย้ายไปอยู่ตี้ตู

เจียงฮว่าผิงอ้าปากยังอยากพูดอะไรต่อ แต่อิ๋งจื่อจินกลับเปิดประตู “ไปดูเหมียนซีเถอะค่ะ”

ภายในห้อง แม่หลิงไม่รู้เรื่องที่คุยกันเมื่อครู่

พอเห็นอิ๋งจื่อจินเข้ามาเธอก็ลุกขึ้น เดินทุลักทุเลจะคุกเข่าให้อิ๋งจื่อจิน

“ขอบคุณคุณอิ๋ง ขอบคุณมาก ถ้าไม่ได้คุณอิ๋ง เสี่ยวเหมียนอาจจะ อาจจะ…”

“เธอไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องคำนับหนู หนูก็แค่ทำสุดความสามารถที่หนูทำได้” มือข้างหนึ่งของอิ๋งจื่อจินประคองแม่หลิง มืออีกข้างขยับผ้าห่มให้หลิงเหมียนซี

“อีกอย่าง ทุกคนอย่าตำหนิตัวเองเลยค่ะ เรียกได้ว่าเหมียนซีโชคดีในความโชคร้าย”

แม่หลิงเช็ดน้ำตา “คุณอิ๋งหมายความว่าไงคะ”

“เดี๋ยวพอเธอฟื้น เธอก็จะเป็นปรมาจารย์จอมยุทธ์แล้วค่ะ” อิ๋งจื่อจินพยักหน้าเบาๆ

“เธออาจหลับไปหลายวัน ช่วงหลายวันนี้คอยฉีดกลูโคสให้เธอนะคะ”

นอกจากเธอจะตรวจเจอกำลังภายในในร่างกายของหลิงเหมียนซีแล้วยังพบอีกพลังหนึ่ง

พลังนี้คุ้มกันชีพจรหัวใจกับอวัยวะสำคัญอื่นๆ ในร่างกายของหลิงเหมียนซีไว้ ถึงขั้นที่ยังจะช่วยสมานแผลไปช้าๆ อีกด้วย

ต่อให้เธอกลับมาช้าสิบกว่าวัน หลิงเหมียนซีก็จะยังไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต เพราะมีพลังนี้ปกป้องอยู่

เธออาศัยพลังนี้ใช้เข็มทองเปิดจุดปราณในร่างกายหลิงเหมียนซี ทำให้วรยุทธ์ของหลิงเหมียนซีก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว

“ปรมาจารย์จอมยุทธ์เหรอ!”

คำนี้ทำให้ทุกคนตกใจมาก

ปรมาจารย์จอมยุทธ์เป็นขั้นที่ก้าวผ่านได้ยากมาก ในจอมยุทธ์สิบคนจะมีแค่คนเดียวที่ข้ามผ่านไปได้

ปีนี้หลิงเหมียนซีอายุยังไม่ถึงยี่สิบปีก็จะกลายเป็นปรมาจารย์จอมยุทธ์แล้วเหรอ

แม่หลิงให้ความสำคัญกับสุขภาพของหลิงเหมียนซีมากกว่า เธอมือสั่น รีบร้อนออกไป

“ป้าจะไปเอากลูโคส”

เกิดความเงียบขึ้นภายในห้องอีกครั้ง

“พ่ออิ๋ง ฉันเห็นพวกนักล่าในเว็บบอร์ดเอ็นโอเคต่างบอกว่า นักทำนายเก่งที่สุด” เจียงหรานทึ้งผม โมโหมาก

“แก้ไขดวงชะตาให้เซี่ยฮ่วนหรานตกต่ำดีไหม”

“ง่ายแบบที่นายคิดที่ไหนกัน” อิ๋งจื่อจินหัวเราะ “แต่ก็ใช้วิธีแนวๆ นั้นได้”

เจียงหรานอึ้ง

“ไปเอาสัญญาต่อสู้เสี่ยงตายมาจากศาลสถิตยุติธรรมหนึ่งชุด” อิ๋งจื่อจินเหลือบตาขึ้น เคาะโต๊ะเบาๆ

“ให้เซี่ยเนี่ยนเซ็น”

การต่อสู้เสี่ยงตายมีอยู่ไม่น้อยในโลกจอมยุทธ์ ส่วนใหญ่เป็นการท้าประลองเพื่อการแก้แค้น

หากทั้งสองฝ่ายเซ็นสัญญาต่อสู้เสี่ยงตายแล้ว ไม่ว่าจะรอดหรือตายก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไร และไม่สามารถทำการแก้แค้นหลังจากนั้นได้

นี่คือการให้คำสัตย์

สำหรับจอมยุทธ์แล้วนั้นห้ามให้คำสัตย์ส่งเดช

มิฉะนั้นหากผิดคำสัตย์ก็จะต้องรับผลกรรม

“ฉันต้องการให้เซี่ยเนี่ยนตายอย่างทุกข์ทรมานต่อหน้าทุกคน” อิ๋งจื่อจินพูด

“บดขยี้ชื่อเสียงความมีพรสวรรค์ของเธอให้เละเทะ”

เจียงหรานเข้าใจความหมายของอิ๋งจื่อจิน สีหน้าตะลึง ลุกขึ้นทันที “ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

อิ๋งจื่อจินพยักหน้า

เธอเองก็ลุกขึ้น เดินไปที่โต๊ะ มองโทรศัพท์มือถือหน้าจอแตกที่เธอแกะออกมาจากมือของหลิงเหมียนซี สายตาจับจ้อง

ถึงแม้หน้าจอจะแตกละเอียด แต่เธอก็รู้ว่าข้อความถูกส่งไปให้ใคร

อิ๋งจื่อจินถอนหายใจเบาๆ เก็บโทรศัพท์ให้ดี เอาไปให้ร้านซ่อมข้างนอก

…

เวลานี้

ในพื้นที่สงครามบนโลก

การปะทะกันรอบใหม่เริ่มขึ้น เนี่ยอี้ถอยกลับมาที่ด้านหลังแนวปลอดภัย

พอว่างเขาก็รีบกินขนมปังไปหลายคำ หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาตอบข้อความ

เนี่ยอี้กดหน้าต่างแชทที่เขาปักหมุดไว้บนสุด แต่มือกลับเย็นเฉียบ

เห็นได้ชัดว่าสามข้อความของหลิงเหมียนซีถูกส่งมาด้วยความรีบร้อน ลำดับคำพูดไม่ถูก บางคำพิมพ์มาไม่ครบ

แต่เนี่ยอี้ก็เข้าใจทั้งหมด

[น่าจะ ฉันรอนายไม่ไหวแล้ว]

[นายต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี มีคนมากมายรอนายไปช่วยอยู่ นี่ต่างหากเนี่ยอี้ที่ฉันชอบ]

[ดูแลตัวเองด้วย หลิง]

เนี่ยอี้ใจหายวาบ ราวกับมีมือมาบีบคอเขาไว้ หายใจไม่ทั่วท้อง

สมองตื้อคิดอะไรไม่ออก

เบื้องหน้ามีเปลวไฟลุกโชนและควันสีดำโขมง

ฟ้าหมุนแผ่นดินสะเทือนในชั่วขณะ หูอื้อไปหมด

เนี่ยอี้ไม่รู้ว่าทำไมหลิงเหมียนซีส่งข้อความพวกนี้มาให้เขา แต่เขาพอจะเดาผลลัพธ์ได้

“หัวหน้า!” หัวหน้าทีมที่อยู่ข้างๆ รีบเข้ามาประคองเนี่ยอี้ คิดว่าเนี่ยอี้อาจเหนื่อยล้าเกินไป

“หัวหน้าไม่ได้นอนมาสามวันสามคืนแล้ว ไปพักผ่อนหน่อยเถอะครับ”

กองหนุนของไอบีไอเพิ่งมาถึง พวกเขาถึงพอได้พักบ้าง

“ฉันไม่เป็นไร” เนี่ยอี้ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ ปัดมือของหัวหน้าทีม เม้มริมฝีปากแน่น

“ช่วยลาหยุดให้หน่อย ฉันจะกลับจีนหน่อย”

หัวหน้าทีมอึ้ง “หัวหน้า?”

เนี่ยอี้ไม่พูดอะไร

เขาสวมเสื้อคลุมที่เต็มไปด้วยฝุ่นเขรอะ สวมหมวกป้องกันแล้วออกจากพื้นที่ระเบิดโดยไม่หันกลับไปมอง

คุ้มกันครอบครัว ปกป้องโลก แต่จะทิ้งคนข้างกายไม่ได้

…

เช้าวันต่อมา สัญญาต่อสู้เสี่ยงตายของศาลสถิตยุติธรรมได้ถูกส่งไปที่บ้านตระกูลเซี่ย

เวลานี้เซี่ยเนี่ยนกำลังกินข้าว ทำเอาหมดอารมณ์

“ใครส่งสัญญาต่อสู้เสี่ยงตายมาให้ฉัน” เซี่ยเนี่ยนหงุดหงิด “เบื่อโลกแล้วงั้นเหรอ”

เธอไม่มีทางเซ็นสัญญาต่อสู้เสี่ยงตาย

“เนี่ยนเนี่ยน อิ๋งจื่อจิน! อัจฉริยะแพทย์แผนโบราณคนนั้น!” นายใหญ่เซี่ยกลับทั้งดีใจทั้งตะลึง

“ไม่ใช่จอมยุทธ์คนไหน เนี่ยนเนี่ยน นี่เป็นโอกาสดีนะลูก!”

เซี่ยเนี่ยนขมวดคิ้ว “อิ๋งจื่อจินเหรอ เป็นแค่แพทย์แผนโบราณกล้าขนาดนี้เลยเหรอ”

เธอก็เคยคิดไว้ว่าอาจมีคนในตระกูลหลิงที่ไม่ดูตาม้าตาเรือมาล้างแค้นเธอแทนหลิงเหมียนซี

แต่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นอิ๋งจื่อจิน

อิ๋งจื่อจินยังจะทำอะไรเป็นอีกนอกจากเล่นเข็มเงินเข็มทอง

แพทย์แผนโบราณรู้จักเล่นต่อสู้เสี่ยงตายกับจอมยุทธ์ด้วยเหรอ

สงสัยจะเบื่อโลกแล้ว

“ดีมาก อิ๋งจื่อจินคนนี้สมองคงมีปัญหา ให้โอกาสหนูได้กำจัดทิ้ง” เซี่ยเนี่ยนดูถูก

“เอาตัวมาประเคนถึงที่ คิดเหรอว่าหนูจะไว้ชีวิต”

“เอาปากกามา”

คุณนายเซี่ยรีบยื่นปากกาให้ “เนี่ยนเนี่ยน ในเมื่อเด็กคนนั้นเป็นฝ่ายเสนอตัวเอง งั้นลูกก็เซ็นเลย”

เซี่ยเนี่ยนรอบคอบมาตลอด แต่ไหนแต่ไรไม่มีทางเซ็นสัญญาต่อสู้เสี่ยงตาย

อย่างไรเสียผู้อาวุโสใหญ่ตระกูลเซี่ยก็เป็นนักพยากรณ์ที่เก่งมาก เซี่ยเนี่ยนได้เห็นได้ฟังมาแต่เด็ก รู้ว่าไม่ควรให้คำสัตย์สาบานส่งเดช

มิฉะนั้นเกิดกรรมตามทันขึ้นมา คนที่ซวยจะเป็นเธอกับตระกูลเซี่ย

แต่แพทย์แผนโบราณคนเดียวถึงกับกล้ามาท้าสู้เสี่ยงตายกับเธอเลยเหรอ

ไปเอาความกล้ามาจากไหน

เซี่ยเนี่ยนแสยะยิ้ม เซ็นชื่อตัวเองโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ให้คำสัตย์เรียบร้อย!

เซี่ยเนี่ยนโยนปากกา “ไปเถอะ ไปทะเลสาบชิวเยี่ยตอนนี้เลย”

ทะเลสาบชิวเยี่ยเป็นสถานที่สำหรับต่อสู้เสี่ยงตาย มีซากกระดูกจมอยู่ก้นทะเลสาบจำนวนมาก

เธอจะทำให้อิ๋งจื่อจินก็เป็นหนึ่งในซากที่จมอยู่ก้นทะเลสาบเช่นกัน

นายใหญ่เซี่ยกับคุณนายเซี่ยมองหน้ากัน ต่างพยักหน้า

“ไปเรียกเฟิงเอ๋อร์ รวมถึงคนอื่นๆ ในตระกูลด้วย” นายใหญ่เซี่ยมีสีหน้าเบิกบาน

“วันนี้เนี่ยนเนี่ยนจะฆ่าอิ๋งจื่อจินบนทะเลสาบชิวเยี่ย เป็นละครฉากใหญ่ที่หาชมได้ยาก ห้ามพลาดเด็ดขาด”

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คาดไม่ถึงว่าอิ๋งจื่อจินจะโง่ถึงขนาดที่ยอมเอาตัวมาให้พวกเขาฆ่า

โอกาสดีครั้งใหญ่ จะพลาดไม่ได้เด็ดขาด

…

เรื่องที่อิ๋งจื่อจินส่งหนังสือสัญญาท้าทายไปให้เซี่ยเนี่ยนได้ลือไปทั่วโลกจอมยุทธ์ก่อนแล้ว

ก่อนเริ่มการต่อสู้ในเวลาบ่ายสองโมงตรงก็มีคนมานั่งรอชมข้างทะเลสาบชิวเยี่ยจนแน่นขนัด

ในประวัติศาสตร์ห้าหกร้อยปีของโลกจอมยุทธ์ยังไม่เคยมีการต่อสู้เสี่ยงตายที่ทั้งสองฝ่ายฝีมือต่างกันมากขนาดนี้มาก่อน

แพทย์แผนโบราณคนเดียวจะสู้อัจฉริยะอันดับหนึ่งในรุ่นหนุ่มสาวของโลกจอมยุทธ์ได้ยังไง

หลายคนพากันวิพากษ์วิจารณ์ รู้สึกประหลาดใจมาก

มีคนอยากห้าม แต่สัญญาต่อสู้เสี่ยงตายถูกเซ็นไปแล้ว ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้

“อิ๋งจื่อจินคนนี้เลือดร้อนจริงๆ” หลินจิ่นอวิ๋นส่ายหน้า แสดงความคิดเห็น

“คิดอะไรตื้นๆ ปล่อยให้อารมณ์นำพา ทำงานใหญ่ไม่ได้”

หยุดเล็กน้อย เขาหันไป “ชิงจยา ลูกคิดว่าไง”

แววตาของหลินชิงจยาดูคิดหนัก เธอค่อยๆ พูดขึ้น “ไม่หรอกค่ะ นี่เป็นการตัดสินใจหลังจากที่เธอคิดมาอย่างดีแล้ว”

หลินจิ่นอวิ๋นอึ้ง “ทำไมถึงพูดแบบนี้ล่ะ”

หลินชิงจยาไม่ตอบ แค่มองไปที่ลานประลองกลางทะเลสาบ

เซี่ยเนี่ยนนั่งขัดสมาธิรออยู่ตรงนั้นตั้งแต่หนึ่งชั่วโมงก่อนแล้ว

ถึงแม้เธอจะรอด้วยความหงุดหงิด แต่พอคิดว่าอีกเดี๋ยวจะได้กำจัดอิ๋งจื่อจินแล้ว เธอก็อดทนรอได้

“ทำไมอิ๋งจื่อจินต้องท้าเซี่ยเนี่ยนด้วย เธอมีฝีมือเหรอ”

“แพทย์แผนโบราณสู้กับจอมยุทธ์ จึ๊ๆ ไม่เคยได้ยินมาก่อน”

มีหลายคนที่มารอดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่ไม่มีใครแปลกใจกับผลลัพธ์

เพราะผลลัพธ์เป็นไปได้แค่อิ๋งจื่อจินถูกเซี่ยเนี่ยนฆ่าตาย

ถึงเวลาบ่ายสองโมง ในที่สุดเซี่ยเนี่ยนก็หมดความอดทน

เธอลุกพรวด แสยะยิ้ม “อิ๋งจื่อจินยังไม่มาอีกเหรอ เธอเป็นคนท้าฉันเองนะ ฉันรับคำท้าแล้ว เกิดนึกกลัวขึ้นมาหรือไง!”

ขณะเซี่ยเนี่ยนพูดก็ปล่อยกำลังภายใน ผืนน้ำในทะเลสาบชิวเยี่ยกระเพื่อมตามเสียงพูดของเธอ

แต่ทันใดนั้น!

“ฟิ้วว ว”

เกิดเสียงลม คลื่นลมเริ่มพัดกระหน่ำ สยบคลื่นที่กระเพื่อมอยู่บนผิวทะเลสาบ

สีหน้าของเซี่ยเนี่ยนชะงัก เธอเงยหน้ามองไป

อิ๋งจื่อจินที่อยู่ไม่ไกลเดินบนอากาศ สงบเงียบใจเย็น

ฝีเท้าของเธอแผ่วเบา ไม่ต้องอาศัยแรงช่วยภายนอก เดินอยู่บนผิวทะเลสาบ

“…”

เสียงทุกอย่างหยุดลงในชั่วขณะ

จอมยุทธ์!

ไม่สิ ไม่ใช่จอมยุทธ์ แต่เป็นทั้งแพทย์แผนโบราณและจอมยุทธ์!

บนพื้นผิวทะเลสาบชิวเยี่ยที่สงบ ในขณะที่สีหน้าของเซี่ยเนี่ยนค่อยๆ แข็งทื่อ เหลือเพียงเสียงเย็นชาของอิ๋งจื่อจิน

“เซี่ยเนี่ยน ฉันมาฆ่าเธอเแล้ว”