ตอนที่ 793 ของล้ำค่า

เซียวอวี้พูดไม่ออก วาจานี้มีเหตุผล มารดาเมตตาทำให้บุตรชายล้มเหลว กลับกัน องค์ชายรองยอดเยี่ยมเช่นนี้ ย่อมเพราะการอบรมเข้มงวดของลู่เจียวหญิงผู้นั้น

“เอาละ พวกเจ้ากลับไปก่อน เราพอรู้แล้ว”

พอเซี่ยอวิ๋นจิ่นกับองค์ชายรองออกไป ในห้องทรงอักษร ฮ่องเต้ก็สั่งให้คนไปสืบต้นตอข่าวลือว่ามาจากผู้ใด

หรือว่าตระกูลเฉินโง่เง่าถึงเพียงนี้ ถึงกับแพร่ข่าวลือนี้ออกไป

ตระกูลเฉินทุกคนต่างกำลังว้าวุ่นใจ พวกเขารู้ว่าข่าวลือนี้มาจากหลี่ฉาน

เพราะฮูหยินเฉินให้คนส่งหลี่ฉานออกจากเมืองหลวง ถูกคนชุดดำหลายคนเข้ามาขวางไว้ คนพวกนั้นนำตัวหลี่ฉานไป หลี่ฉานถูกนำตัวไปคืนหนึ่งก็มีข่าวลือเช่นนี้ออกมา

ฝ่าบาทจะทรงคิดว่ามาจากตระกูลเฉินหรือไม่

ทุกคนในตระกูลเฉินต่างตื่นตระหนกกันไปหมด

ในนาทีนี้นายผู้เฒ่ากับฮูหยินผู้เฒ่ารู้สึกเพียงแค่เมืองหลวงน่ากลัวเหลือเกิน ก่อนหน้านี้พวกเขาเข้าเมืองหลวงมาด้วยความดีใจ ตอนนี้ความดีใจเจือจางลงไปมาก

ตอนนี้คิดอยากกลับตำบลชีหลี่แล้ว

“ฝ่าบาทคงไม่เอาผิดพวกเรากระมัง”

ฮูหยินเฉินกล่าวจบก็มองไปยังเฉินมู่อู่อย่างโมโหมาก “น้องรอง ก่อนหน้านี้เหตุใดต้องพาภรรยาและบุตรชายมาเมืองหลวงด้วย หากไม่มาเมืองหลวง อยู่ที่ตำบลชีหลี่ต่อไม่ใช่ว่าดีมากหรอกหรือ ตอนนี้ดีเลย พวกเราทุกคนไม่แน่อาจพลอยเดือดร้อนไปกับหลี่ฉานด้วย”

ขณะตระกูลเฉินกำลังอยู่ในสภาวะตื่นตกใจ แต่เซียวอวี้กลับไม่ได้ส่งคนมาเอาผิดพวกเขา เขารู้สึกว่าตระกูลเฉินไม่น่าจะโง่เง่าแพร่ข่าวลือที่ไม่เป็นผลดีต่อลู่เจียวออกไป ข่าวลือนี้ไม่ได้มีประโยชน์ต่อตระกูลเฉินและองค์ชายรองแม้สักนิด ดังนั้นเซียวอวี้จึงไม่ได้ให้คนไปสืบทางตระกูลเฉิน เขาให้คนไปสืบว่าข่าวลือมาจากผู้ใด

สุดท้ายสืบได้ว่าฮองเฮาบงการให้คนพาตัวหลี่ฉานไป จากนั้นก็ปล่อยข่าวลือนี้ออกมา

เซียวอวี้สั่งให้คนไปสืบที่อยู่หลี่ฉาน พอสืบที่อยู่หลี่ฉานได้ ก็สั่งให้คนของเขาสังหารทิ้งเสีย แม้แต่หน้าก็ไม่คิดจะพบ

ยามนี้ฮองเฮากับองค์ชายใหญ่กำลังรอฝ่าบาททรงกริ้วและลงอาญาลู่เจียว หากฝ่าบาทเอาผิดลู่เจียว คนตระกูลเซี่ยย่อมต้องมาคิดบัญชีกับองค์ชายรอง เช่นนั้นวันหน้าพวกเขาจะช่วยองค์ชายรองต่อหรือไม่ก็คงต้องว่ากันใหม่ ดังนั้นอุบายนี้ถือว่าไม่เลว

แต่สิ่งที่ฮองเฮารอได้มากลับไม่ใช่ราชโองการลงอาญาลู่เจียว แต่กลับเป็นฮ่องเต้เสด็จ

เซียวอวี้มองฮองเฮาด้วยสายพระเนตรเย็นเยียบ ฮองเฮาจึงทูลถามขึ้นอย่างรู้สึกอึดอัด “ฝ่าบาท”

เซียวอวี้ถามน้ำเสียงนิ่งว่า “ฮองเฮา ได้ยินข่าวลือในเมืองหลวงหรือไม่ ข่าวลือองค์ชายรองถูกฮูหยินเซี่ยทำทารุณ?”

ในใจฮองเฮาสะอึกกึก รีบเอ่ยว่า “ทูลฝ่าบาท หม่อมฉันอยู่แต่ในวัง ไหนเลยจะรู้เรื่องข่าวลือภายนอก หม่อมฉันไม่ทราบเพคะ”

เซียวอวี้แค่นเสียงเยียบเย็นในลำคอ “เรายังคิดว่านี่เป็นฝีมือฮองเฮา”

ฮองเฮาตกใจจนหลั่งเหงื่อเย็นออกมา รีบแสดงท่าที “ทูลฝ่าบาท หม่อมฉันไม่ได้ทำ ฝ่าบาทไปทรงสืบดูได้เพคะ”

เซียวอวี้หัวเราะขึ้นทันที ถามฮองเฮาว่า “เรามีเวลาว่างมากจนต้องไปสืบเรื่องพวกนี้หรือ”

เขากล่าวจบสำทับอีกประโยคว่า “ฮองเฮาไม่ได้ยื่นมือยืดยาวก็ดี หากยื่นยาวไป เราก็ไม่ถือสาหากจะต้องตัดมือนี้ทิ้ง”

กล่าวจบเขาลุกขึ้นจากไป สีหน้าฮองเฮาซีดเผือด นางรู้แล้วว่าเซียวอวี้สืบที่มาของข่าวลือว่ามาจากนางได้แล้ว ดังนั้นเขามาเพื่อตักเตือนนาง

หลายวันนี้ฮองเฮามองออกว่าเซียวอวี้ลำเอียงโปรดปรานองค์ชายรอง ตอนนี้ยังมาตักเตือนนางเพราะข่าวลือที่ไม่ส่งผลดีต่อองค์ชายรอง

เขาโปรดปรานองค์ชายรองถึงเพียงนี้หรือ

แววตาเย็นเยียบฮองเฮาค่อยๆ กลายเป็นโหดเหี้ยม ตอนนั้นนางผ่านความทุกข์ยากมากับเขา ต่อสู้กับคนพวกนั้นมากับเขา ตอนนี้เขาได้เป็นฮ่องเต้ รัชทายาทแคว้นต้าโจวก็ควรเป็นของบุตรชายนาง หากไม่ใช่เขาไม่ดีต่อบุตรชายนาง นางจะทำเรื่องเช่นนี้หรือ

ฮองเฮาโมโหกำมือแน่น นางไม่มีทางล้มเลิก นางไม่มีทางประคองตำแหน่งฮ่องเต้ที่เป็นของบุตรชายนางให้แก่ผู้อื่น

ผู้ใดที่ขวางทางบุตรชายนางขึ้นสู่บัลลังก์ล้วนสมควรตาย

มือเรียวของฮองเฮากำแน่นขึ้นกว่าเดิม

ณ จวนตระกูลเซี่ย

ลู่เจียวกำลังต้อนรับแขก ข่าวลือแพร่ไปทั่วเมืองหลวงในตอนเช้า เนี่ยอวี้เหยากับพวกเถียนฮวนได้ยินพอกินอาหารเช้าเสร็จก็รีบมาถามไถ่สถานการณ์ที่ตระกูลเซี่ย

ลู่เจียวเดิมไม่รู้เรื่องนี้ พอได้ยินเนี่ยอวี้เหยากับเถียนฮวน จึงได้รู้ข่าวลือที่แพร่สะบัดกันอยู่ภายนอก สีหน้านางไม่ดีนัก หากไม่เหนือความคาดหมาย ข่าวลือนี้มาจากสะใภ้รองตระกูลเฉิน

แต่สะใภ้รองตระกูลเฉินเพิ่งจะเข้าเมืองหลวง นางไม่มีคน ไม่มีเงิน ไม่มีทางแพร่ข่าวนี้ได้ในคืนเดียว เกรงว่ามีผู้ใดอยู่เบื้องหลังนาง พวกฮองเฮาหรือ

ลู่เจียวกำลังครุ่นคิด เนี่ยอวี้เหยากับเถียนฮวนก็ถามนางอย่างห่วงใย “ต้องการให้พวกเราส่งคนไปช่วยจัดการข่าวลือพวกนี้ให้เจ้าไหม ตระกูลเฉินเป็นคนตำบลชีหลี่ พวกเราก็เป็นคนอำเภอชิงเหอ พวกเราพูด ผู้อื่นย่อมเชื่อ”

ลู่เจียวส่ายหน้า “ไม่ต้องทำอันใดทั้งนั้น อย่าทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ไป คนบริสุทธิ์ก็ย่อมบริสุทธิ์ ข้าไม่กลัวข่าวลือ”

ตอนนั้นร่างเดิมนี้ลงมือตีบุตรชายตนเอง เรื่องนี้ก็เหมือนก้อนหนอง เอาขึ้นมาพูดให้หมดก็ดี วันหน้าจะได้ไม่กลัวถูกเปิดโปงอีก

ความจริงคนเบื้องหลังที่ทำเรื่องพวกนี้ ก็คงคิดให้ฝ่าบาทลงอาญานาง แต่หากฝ่าบาทไม่สนใจ เรื่องพวกนี้ก็ไม่ได้มีความหมายอันใด

ดังนั้นตอนนี้ก็ต้องดูว่าฝ่าบาททรงเชื่อหรือไม่

ลู่เจียวคิดถึงว่าตนเองเคยช่วยฝ่าบาทมาหลายครั้ง แม้ฝ่าบาททรงเชื่อ ก็คงไม่ถึงกับนำเรื่องนี้มาลงโทษนางหนักมากนัก

เนี่ยอวี้เหยากับเถียนฮวนได้ฟังคำพูดลู่เจียวก็รู้สึกว่ามีเหตุผล หากพวกนางออกไปแสดงความบริสุทธิ์ก็จะแสดงให้เห็นชัดเจนว่าคิดปกปิดเรื่องนี้ แต่กลับถูกเปิดโปง กลับกัน หากไม่ถามไม่ไถ่ เรื่องก็จะค่อยๆ จางหายไปเอง

“เรื่องนี้เป็นฝีมือตระกูลเฉินจริงหรือ ตระกูลเฉินทำเช่นนี้คิดจะแย่งองค์ชายรองกับเจ้าหรือ”

เนี่ยอวี้เหยาถามอย่างแปลกใจ เถียนฮวนเองก็มองลู่เจียว

ลู่เจียวส่ายหน้า “น่าจะไม่ใช่คนตระกูลเฉิน ตระกูลเฉินไม่ได้โง่เขลาเช่นนั้น พวกเขากับข้าล้วนเป็นคนฝั่งองค์ชายรอง ตอนนี้พวกเราลงเรือลำเดียวกัน ยามนี้สองตระกูลมีเรื่องกัน ไม่เป็นผลดีต่อองค์ชายรอง คนที่แพร่ข่าวลือนี้ออกไปมีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็นสะใภ้รองตระกูลเฉินและคนบงการนาง”

เนี่ยอวี้เหยากับเถียนฮวนได้ฟังก็ตกใจ “เบื้องหลังสะใภ้รองตระกูลเฉินยังมีคนอื่นหรือ”

ลู่เจียวชูนิ้วหัวแม่โป้งขึ้น แสดงว่าอาจเป็นท่านนั้น

เนี่ยอวี้เหยาอดปวดหัวไม่ได้ “ท่านนั้นช่างรอไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่อาจยอมรับองค์ชายรองได้เลยหรือ”

เถียนฮวนถอนหายใจกล่าวว่า “ข้าได้ยินหลิงเฟิงว่า ฝ่าบาททรงให้ความสำคัญกับองค์ชายรอง ก่อนหน้านี้องค์ชายรองยังได้เข้าไปเรียนรู้งานที่กรมคลังไม่ใช่หรือ อาจเพราะให้ความเห็นที่ดีต่อกรมคลัง พวกเจ้ารู้ไหม แต่ไรมาบัญชีกรมคลังวุ่นวายสับสน จัดการไม่เคยเรียบร้อย แต่พอองค์ชายรองมา กรมคลังก็จัดทำตารางขึ้นมา ตารางนั้นบันทึกตัวเลขลงไป มองก็กระจ่างชัดทันที เสนาบดีกรมคลังเห็นตารางนี้ก็มองเป็นดังของล้ำค่าทันที”

“องค์ชายรองยังสอนขุนนางที่ดูแลบัญชีกรมคลังสองสามคนให้รู้จักเลขอารบิกและวิธีคำนวณที่เรียนมาจากเจียวเจียวก่อนหน้านี้ พวกเจ้าไม่รู้ว่ากรมคลังเห็นองค์ชายรองดังของล้ำค่า เสนาบดีกรมคลังทูลชมต่อเบื้องพระพักตร์ฝ่าบาทหลายครั้ง ว่าองค์ชายรองมีความสามารถในการคำนวณในใจได้เร็วมาก และยังมีความสามารถผ่านตาไม่ลืม เขาคนเดียวเท่ากับสิบคน เขาพลิกดูสมุดบัญชีไปกี่ทีก็อ่านจบ และรู้ว่าตรงไหนมีปัญหา”

“ระยะนี้ เขามักช่วยกรมคลังจัดการเรื่องเหล่านี้ ตอนนี้กรมคลังไม่ได้วุ่นวายเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว เห็นชัดว่ามีระเบียบเรียบร้อยมากขึ้นกว่าแต่ก่อน”