บท​ที่​ 398: แม่ทัพ​หยาง​

ณ ไมนิ​ลา​ เมืองหลวง​และ​เมือง​ที่​มีขนาดใหญ่​ที่สุด​ของ​ฟิลิปิ​นัส​

เมือง​ไมนิ​ลา​ตั้งอยู่​ทาง​ชายฝั่ง​ตะวันออก​ของ​อ่าว​ไมนิ​ลา​ ซึ่งอยู่​ทาง​ขอบ​ชายฝั่ง​ตะวันตก​ของ​ลู​ซอน​ หรือ​ที่​มักจะ​รู้จัก​กัน​ใน​ชื่อ​ “ลู​ซอน​เล็ก​” มัน​ตั้งอยู่​ที่​ท่าเรือ​ธรรมชาติ​ของ​อ่าว​ไมนิ​ลา​ และ​ยัง​เป็น​ท่าเรือ​ที่​ใหญ่​ที่สุด​ใน​ฟิลิปิ​นัส​อีกด้วย​ เมือง​ทั้งเมือง​มีความเจริญรุ่งเรือง​เป็นอย่างมาก​ ไม่เหมือนกับ​สยาม​หรือ​ได​เวียต​ซึ่งมีรากฐาน​อัน​แข็งแกร่ง​ของ​นิทานพื้นบ้าน​และ​ตำนาน​ ไมนิ​ลา​นั้น​มีความเป็นสากล​อย่าง​มาก​

พระราชวัง​มาลา​กัน​ยัง​ สถาน​ที่พำนัก​และ​สถานที่ทำงาน​อย่าง​เป็นทางการ​ของ​รัฐมนตรี​ของ​ฟิลิปิ​นัส​ มัน​เป็น​อาคาร​สไตล์​โค​โล​เนียล​ ตอนนี้​เป็นเวลา​เที่ยงคืน​แล้ว​ มีเพียง​แสงไฟถนน​และ​ไฟเฝ้าระวัง​เท่านั้น​ที่​ยังคง​เปิด​อยู่​ ในขณะนั้น​เอง​ เหล่า​ผู้คุ้มกัน​กลุ่ม​หนึ่ง​ก็​รู้สึก​เย็นยะเยือก​ไป​ตาม​กระดูกสันหลัง​ ในขณะเดียวกัน​…ต้นไม้​ วัชพืช​มากมาย​ที่อยู่​โดยรอบ​ก็​ส่งเสียง​พริ้ว​ไหว​เบา​ ๆ เหมือนกับ​จะบอ​กว่า​มีบางสิ่งบางอย่าง​ได้​พัดผ่าน​พวก​มัน​ไป​

“นั่น​มัน​อะไร​น่ะ​?” “คง​ไม่ใช่ผี​หรอก​ใช่ไหม​?” “จะเป็นไปได้​อย่างไร​? ที่นี่​มัน​ทําเนียบประธานาธิบดี​นะ​”

น่าเสียดาย​ ที่​พวกเขา​ไม่รู้​เลย​ว่า​เมือง​วิญญาณ​ที่​น่าสะพรึงกลัว​ได้​ถือกำเนิด​ขึ้น​ภายใต้​พระราชวัง​มาลา​กัน​ยัง​แห่ง​นี้​นี่เอง​

เมือง​วิญญาณ​ดังกล่าว​ไม่ได้​ถูก​สร้าง​ขึ้น​ใน​ลักษณะ​เดียวกัน​กับ​พวก​สถาปัตยกรรม​สมัย​ราชวงศ์​ฮั่น​หรือ​ราชวงศ์​ถัง และ​มัน​ก็​ไม่ได้​ถูก​สร้าง​ขึ้น​ด้วย​ความหรูหรา​ของ​ราชวงศ์​หมิง​เช่นกัน​ นอกจากนี้​ มัน​ยัง​ดู​ยิ่งใหญ่​กว่า​สิ่งก่อสร้าง​ที่​มักจะ​เห็น​ใน​ราชวงศ์​ซ่ง แต่​ถูก​สร้าง​ขึ้น​ด้วย​ความงดงาม​และ​การ​ออกแบบ​ที่​ประณีต​จน​แสดงให้เห็น​ถึงความ​ละเอียด​ของ​ผู้ออกแบบ​ ศาลา​ปรากฏ​ให้​เห็น​ทั่ว​ทุกหน​แห่ง​ภายใต้​หลังคา​ขนาดใหญ่​ เมือง​ทั้งเมือง​กิน​พื้นที่​กว้าง​เป็นอย่างมาก​ ในขณะที่​โรง​พนัน​ดูเหมือน​จะมีผู้คน​เข้าออก​อย่าง​ไม่หยุดหย่อน​ วิญญาณ​จำนวนมาก​ล่องลอย​ไป​ตาม​ท้องถนน​ มัน​เป็น​ภาพ​ที่​ดู​ยิ่งใหญ่​และ​เจริญรุ่งเรือง​เป็นอย่างมาก​

ผู้ใด​ก็​ตามที่​เข้ามา​ที่นี่​จะต้องสงสัย​ทันที​ว่า​พวกเขา​ได้​ก้าว​เข้ามา​สู่ยุคสมัย​ราชวงศ์​ซ่งอีกครั้ง​อย่างนั้น​หรือ​ แม้ว่า​มัน​จะเจริญรุ่งเรือง​กว่า​สมัย​นั้น​มาก​ก็ตาม​

แต่​สิ่งที่​โดดเด่น​สะดุดตา​ซึ่งตั้งอยู่​ใจกลางเมือง​ก็​คือ​อาคาร​ไม้เจ็ด​ชั้น​ หยาง​จีเย่​นั่ง​อยู่​บน​บัลลังก์​โดย​สวม​ชุด​เกราะ​คู่​กาย​ เปลว​ไฟสูงประมาณ​หนึ่ง​เมตร​ลุกโชน​อยู่​บน​ปลาย​เทียน​เล่ม​หนา​สอง​เล่ม​ที่​ตั้งอยู่​ด้านหลัง​ของ​เขา​ ฉาย​ให้​เห็น​แผนที่​ของ​ทวีป​ตะวันออก​ซึ่งแขวน​อยู่​ด้านหลัง​อีกที​ ในขณะที่​แม่ทัพ​ของ​ตระกูล​หยาง​ทั้งหมด​ต่าง​นั่ง​ประจำ​ที่​ของ​ตน​

“ท่าน​แม่ทัพ​ใหญ่​ เหตุผล​ใด​กัน​หรือ​ที่​ทำให้​ท่าน​ต้อง​เรียก​พวกเรา​มาประชุม​กัน​ใน​วันนี้​?” ชาย​ผู้​มีใบหน้า​สุขุม​เอ่ย​ถามด้วย​ความเคารพ​จาก​ทาง​ซ้ายมือ​ของ​ห้องโถง​

หยาง​จีเย่​ไม่ได้​เอ่ย​อะไร​ออก​ไป​ กลับกัน​ เขา​เพียง​หยิบ​แผนที่​ขนาดเล็ก​ที่​วาง​อยู่​ตรงหน้า​และ​จ้องมอง​มัน​ หลังจาก​ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ เขา​ก็​พึมพำ​ออกมา​ “ทาง​ยมโลก​แห่ง​ใหม่​ได้​ส่งพระราชกฤษฎีกา​มา สั่งให้​ลู​ซอน​ส่งกำลัง​เสริม​ไป​ พวกเรา​จะต้อง​เดินทาง​ไป​ยัง​ยมโลก​แห่ง​ใหม่​ และ​ให้​ความช่วยเหลือ​แก่​ยมโลก​ใน​การ​เดินทาง​จาก​เมือง​เป่า​อัน​ไป​ยัง​เมือง​หวู่​หยาง​ พูด​อีก​อย่าง​ก็​คือ​ พวกเรา​กำลัง​พูดถึง​การ​สร้าง​เส้นทาง​จาก​มณฑล​อัน​ฮุ่ย​ไป​ยัง​ปาก​ของ​แม่น้ำ​หวงเหอ​ใน​มณฑล​ซาน​ตง​”

ไม่มีใคร​เอ่ย​อะไร​ออกมา​

หยาง​จีเย่​ปกครอง​กองทัพ​ของ​เขา​ด้วย​ความ​เด็ดขาด​ ผู้ใด​ก็​ตามที่​ถูก​เกณฑ์​เข้ามา​จะต้อง​ได้รับ​ตำแหน่ง​อย่าง​เคร่งครัด​ โดย​ไม่สน​ว่า​พวกเขา​จะมีความสัมพันธ์​แบบ​ใด​กับ​ผู้​ที่อยู่​โดยรอบ​ก็ตาม​

เขา​เงยหน้า​ขึ้น​ เปลวไฟ​นรก​ใน​ดวงตา​ลุกโชน​อย่าง​โชติช่วง​ “ผู้ใด​เต็มใจ​จะอาสา​ไป​ใน​ครั้งนี้​บ้าง​?”

แทบจะ​ทุกคน​ภายใน​ห้อง​ลุก​ยืน​ขึ้น​พร้อมกัน​ “ข้า​ขอ​อาสา​!!”

หยาง​จีเย่​ยิ้ม​ “มัน​เป็นไปไม่ได้​เลย​ที่จะ​ส่งทุกคน​ไป​ พวกเรา​ยัง​ต้องการ​กำลัง​คนใน​การ​คุ้มกัน​ฟิลิปิ​นัส​ ตลอด​หลาย​สิบ​ปี​ที่ผ่านมา​ การ​รุกราน​ทาง​น่านน้ำ​ของ​เรา​นั้น​เพิ่มขึ้น​มาก​ หาก​พูด​กัน​ตามตรง​ เมื่อเดือนที่แล้ว​ ระหว่าง​การประชุม​ราชสำนัก​ พวกเรา​ยัง​ตรวจ​พบ​ถึงอสูร​ทะเล​สังเกตการณ์​ไม่ต่ำกว่า​ 300 ตัว​อยู่​ห่าง​ออก​ไป​ไม่ถึง 300 ไมล์ทะเล​อีกด้วย​ พวกเรา​จะลด​การป้องกัน​ลง​ไม่ได้​เด็ดขาด​ นอกจากนี้​…”

เขา​หยุด​พูด​ไป​ครู่หนึ่ง​ และ​ปรับ​สีหน้าเป็น​จริงจัง​มากกว่า​เดิม​ “จดหมาย​ของ​ท่าน​ฉิน​ได้​บอก​เรา​อย่าง​ชัดเจน​ – พระองค์​ทรง​สงสัย​ว่า​มัน​อาจจะ​มีเมือง​วิญญาณ​ถือกำเนิด​ขึ้น​ภายใน​จีน​ ข้า​คิด​ว่า​ผู้​ที่​อาสา​เข้าร่วม​การ​เดิน​ทางใน​ครั้งนี้​…อาจจะ​ไม่สามารถ​กลับมา​ที่​ลู​ซอน​ได้​ภายใน​อีก​ร้อย​ปี​ข้างหน้า​ พวก​เจ้าควรจะ​ไตร่ตรอง​เรื่อง​นี้​อย่าง​ถี่ถ้วน​”

เงียบ​

นาที​ต่อมา​ แม่ทัพ​หนุ่ม​ผู้​หนึ่ง​ก็​ลุก​ยืน​ขึ้น​และ​ยกมือ​กุม​กำปั้น​ของ​ตน​ด้วย​ความเคารพ​ “การ​ก่อตั้ง​ยมโลก​แห่ง​ใหม่​คือ​การนำ​ความรุ่งโรจน์​กลับ​มาสู่ชาว​ฮั่น​ ผู้​ที่​ตั้งใจ​จะทำลาย​ความตั้งใจ​ทั้งหมด​นั้น​ล้วน​ถือเป็น​กบฏ​! ท่าน​แม่ทัพ​ใหญ่​ ข้า​ยินดี​ที่จะ​ยอม​สละ​ชีวิต​ของ​ตัวเอง​เพื่อ​รับใช้​ท่าน​จ้าว​นรก​!”

“ข้า​เอง​ก็​ยินดี​ที่จะ​ร่วม​ออกเดินทาง​ใน​ครั้งนี้​ด้วย​เช่นกัน​” แม่ทัพ​อีก​คน​ลุกขึ้น​ทันทีที่​แม่ทัพ​หนุ่ม​เอ่ย​จบ​ ครั้งนี้​แม่ทัพ​คน​ดังกล่าว​เป็น​สตรี​ แต่​มัน​กลับ​ไม่มีใคร​ใน​ห้องโถง​ที่​มีท่าที​ประหลาดใจ​กับ​คำพูด​ของ​นาง​เลย​แม้แต่น้อย​

“ข้า​เอง​ก็​เช่นกัน​” ชายหนุ่ม​คน​ที่สอง​ลุกขึ้น​ “ข้า​ได้​เข้าร่วม​การ​เดินทาง​ของ​ยมโลก​แห่ง​เก่า​ไป​ยัง​ดินแดน​ทางตะวันตก​ และ​ยัง​ได้​ช่วย​สร้าง​ทางหลวง​แห่งชาติ​ขึ้น​มาถึงสามสาย​ ข้า​จะเป็น​ผู้​กำจัด​อสูร​วิญญาณ​ทั้งหมด​ที่​เข้ามา​ขวางทาง​และ​ช่วย​ท่าน​จ้าว​ฉิน​ใน​การ​มุ่งหน้า​ไป​ยัง​เมือง​หวู่​หยาง​เอง​! ปีศาจ​และ​ภูตผี​ทั้งหมด​จะถูก​กำจัด​จน​สิ้นซาก​!”

“ข้า​ขอ​อาสา​!” “ข้า​เอง​ก็​เต็มใจ​ที่จะ​ช่วยเหลือ​ยมโลก​!!” “ข้า​ด้วย​!”

แม่ทัพ​กว่า​ 20 คน​ลุกขึ้น​ยืน​ภายใน​ชั่วพริบตา​!

หยาง​จีเย่​มอง​ไป​รอบ​ ๆ และ​ถอนหายใจ​ออกมา​อย่าง​เข้าใจ​ขณะที่​พยักหน้า​ “หยาง​เหยียน​เจา”

“ข้า​อยู่​นี่​แล้ว​!” แม่ทัพ​หนุ่ม​ผู้​ที่​ลุกขึ้น​ยืน​เป็น​คน​แรก​ตอบ​รับคำ​เรียก​ด้วย​ความตื่นเต้น​ อย่างไรก็ตาม​ สีหน้า​ของ​หยาง​จีเย่​ยังคง​เคร่งขรึม​และ​จริงจัง​ดังเดิม​ “เจ้าเป็น​เพียง​คนเดียว​ที่​สามารถ​รอดชีวิต​กลับมา​ได้​จาก​โกลเด้น​บีช​ ความ​เชี่ยวชาญ​ทางการทหาร​ของ​เจ้าไม่เป็น​สอง​รอง​ใคร​ ข้า​ขอ​แต่งตั้ง​ให้​เจ้าเป็น​ผู้บังคับบัญชา​การ​กองกำลัง​ปราบปราม​ใน​ครั้งนี้​ จงนำ​กองกำลัง​พยัคฆ์​คลั่ง​ของ​เรา​ 1 หมื่น​นาย​มุ่งหน้าตรง​ไป​ยัง​เมือง​เป่า​อัน​ทันที​ จงทำให้​แน่ใจ​ว่า​จะไม่มีสิ่งใด​เกิดขึ้น​ก่อนที่​กำลัง​เสริม​จะไป​ถึง เรา​จะสูญเสีย​เมือง​เป่า​อัน​ไป​ไม่ได้​เด็ดขาด​! ที่​สำคัญ​ที่สุด​ จงปกป้อง​ท่าน​จ้าว​ฉิน​อย่าง​สุดความสามารถ​ของ​เจ้า!” [1]

“รับทราบ​!”

“หยาง​เหยียนเต๋อ​ เจ้าคือ​ผู้​ที่​ลง​มาจาก​การฝึกฝน​บน​ภูเขา​และ​เข้าสู่​สนามรบ​ ความกล้าหาญ​และ​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​เจ้านั้น​ไม่เป็น​สอง​รอง​ใคร​ และ​เจ้าก็​ต่าง​เป็นที่​เคารพ​ของ​เหล่า​ทหาร​ที่อยู่​ภายใต้​การ​ดูแล​ ข้า​ขอ​สั่งให้​เจ้านำ​กองกำลัง​หอก​จำนวน​ 2 หมื่น​นาย​และ​มุ่งหน้า​ไป​ที่​เมือง​เป่า​อัน​ทันที​เช่นกัน​ จงตาม​ไป​เสริม​กองกำลัง​ของ​ผู้บังคับบัญชา​การ​ของ​เจ้าโดยเร็ว​ที่สุด​! เจ้าสามารถ​ทำ​มัน​ได้​หรือไม่​!” [2]

“แน่นอน​ที่สุด​!”

“ฮวา​เจี่ยอวี่​ เจ้าได้​ฝ่าฟัน​อุปสรรค​ขวากหนาม​มากมาย​เพื่อที่จะ​กลายเป็น​แม่ทัพ​หญิง​ที่​ทุกคน​ต่าง​จับตามอง​ ข้า​ต้องการ​ให้​เจ้านำ​แม่ฮวา​เจี่ยอวี่​ มู่กุ้ย​อิง​ เหยี่ย​ลู่​จิน​เอ๋อร์​ ฮูเหยียน​ชื่อ​จิน​ รวมถึง​อสูร​วิญญาณ​สี่ตน​ซึ่งได้แก่​ อสูร​ทำลายล้าง​เก้า​ตา​ อสูร​บัว​แดง​ อสูร​เท้า​หยิน​ และ​อสูร​กลืน​เมฆา และ​พล​ธนู​อีก​ 3 หมื่น​นาย​ไป​ที่​เมือง​เป่า​อัน​ทันที​ จงตาม​ไป​เสริม​กองกำลัง​ของ​ผู้บังคับบัญชา​การ​ของ​เจ้าโดยเร็ว​ที่สุด​! เข้าใจ​หรือไม่​?”

“รับทราบ​” สตรี​ทั้ง​สี่ตอบรับ​พร้อมกัน​ด้วย​ความมุ่งมั่น​

ผู้ใด​ก็ตาม​ใน​ยุค​สมัยปัจจุบัน​ล้วน​ต้อง​กรีดร้อง​ด้วย​ความ​ตกตะลึง​ทันทีที่​พวกเขา​เห็นภาพ​ตรงหน้า​นี้​

เพราะ​อย่างไร​แล้ว​…คน​เหล่านี้​ทั้งหมด​ต่าง​ก็​เป็น​แม่ทัพ​ผู้มีชื่อเสียง​ของ​ตระกูล​หยาง​ทั้งสิ้น​!

ไม่เหมือนกับ​อวี๋​เชีย​น​ หม่า​ฝูโป​ว​ และ​ขุนนาง​คนอื่น​ ๆ ตระกูล​หยาง​นั้น​เป็นที่รู้จัก​ใน​เรื่อง​ของ​การทหาร​! ตระกูล​ของ​พวกเขา​คือ​ตระกูล​กองกำลัง​ทหาร​ที่​ยิ่งใหญ่​ใน​สมัย​ของ​ราชวงศ์​ซ่ง!

และ​ราชทูต​ที่​สามารถ​ยืนหยัด​ต่อสู้​กับ​หยาง​จีเย่​ได้​ก็​มีเพียง​จิว​ยี่​และ​หลิว​อวี้​เท่านั้น​

นอกจากนี้​ ความจงรักภักดี​ที่​หยาง​จีเย่​มีต่อ​ยมโลก​แห่ง​ใหม่​นั้น​ชัดเจน​ หยาง​เหยียน​เจานั้น​คือ​หนึ่ง​ใน​แม่ทัพ​ที่​มีชื่อเสียง​มาก​ที่สุด​ภาย​ในที่นี้​ และ​เขา​ยัง​เป็นที่รู้จัก​กัน​ในนามของ​หยาง​ลิ่ว​หลา​งอีกด้วย​

นอกจากนั้น​ หยาง​เหยียนเต๋อ​ หรือ​ที่​รู้จัก​ในนาม​หยาง​อู่​หยาง​ ในขณะที่​ยัง​มีชีวิต​ เขา​ได้รับ​ตำแหน่ง​แม่ทัพ​เซวียน​เหว่​ย​ ผู้บังคับบัญชา​การ​ทหารราบ​และ​มีหน้าที่​ปกป้อง​องค์​จักรพรรดิ​ ใน​การต่อสู้​ที่​โกลเด้น​บีช​ เขา​ถูก​จัด​ตัว​ออกห่าง​จาก​กองกำลัง​ที่​เหลือ​และ​ล้อมรอบ​โดย​กองกำลัง​ของ​ฝ่าย​ศัตรู​ ทำให้​เสียเปรียบ​ทาง​ด้าน​จำนวน​เป็นอย่างมาก​ ดังนั้น​เขา​จึงตัดผม​ของ​ตัวเอง​และ​แสร้ง​ทำเป็น​พระ​เพื่อ​หลบหนี​จาก​การ​ไล่ล่า​

นอกเหนือจาก​บุตรชาย​ทั้ง​แปด​แล้ว​ ตระกูล​หยาง​ยังมี​แม่ทัพ​หญิง​ผู้มีชื่อเสียง​อีก​ 22 คน​ รวมถึง​ฮวา​เจี่ยอวี่​ มู่กุ้ย​อิง​ เหยี่ย​ลู่​จิน​เอ๋อร์​ และ​ฮูเหยียน​ชื่อ​จิน​ด้วย​ ทั้ง​สี่ถูก​ยอมรับ​ใน​ฐานะ​ของ​ผู้เชี่ยวชาญ​ลำดับ​ต้น​ ๆ ใน​สาขา​การต่อสู้​ต่าง ๆ​!

พระราชกฤษฎีกา​ได้​ถูก​ส่งมาถึงแล้ว​ และ​ตระกูล​หยาง​ก็ได้​เลือก​ผู้​ที่​มีฝีมือ​ที่สุด​ของ​ตน​ หลังจาก​เงียบหาย​ไป​กว่า​ร้อย​ปี​ ในที่สุด​พวกเขา​ก็ได้​กลับ​ไป​ที่​ยมโลก​เป็นครั้งแรก​!

“ท่าน​แม่ทัพ​ใหญ่​” ทันทีที่​หยาง​จีเย่​สั่งการ​ทั้งหมด​เสร็จ​ แม่ทัพ​อีก​คน​หนึ่ง​ก็​ลุกขึ้น​และ​เอ่ย​ขึ้น​เบา​ ๆ “ยมโลก​แห่ง​เก่า​ได้​กำหนด​ไว้​ว่า​ราชทูต​ทั้ง​ 12 จะต้อง​มีกองกำลัง​ทหาร​อยู่​ไม่เกิน​หมื่น​นาย​ พวกเรา​มักจะ​บอ​กว่า​กองกำลัง​ทั้งหมด​ของ​เรา​มีเพียง​ 5,000 นาย​เท่านั้น​ แล้ว​เรา​จะอธิบาย​เกี่ยวกับ​กองกำลัง​ทหาร​หลาย​หมื่น​นาย​พวก​นี้​ว่า​อย่างไร​…”

พวกเขา​มาจาก​ไหน​?

หยาง​จีเย่​ยิ้ม​

แม้แต่​พวก​ที่​หัวแข็ง​ที่สุด​ก็​ย่อม​ต้อง​รู้จัก​ที่จะ​ปรับตัว​หลังจาก​ผ่าน​ไป​หลาย​ร้อย​ปี​

พวกเขา​จะต้อง​ยึด​กับ​ตัวเลข​ 5,000 เพียง​เพราะว่า​พวกเขา​บอ​กว่า​มีเพียง​ 5,000 อย่างนั้น​หรือ​?

ไม่เห็น​หรือว่า​แค่​หลิว​อวี้​เพียง​คนเดียว​ก็​รวบรวม​กองกำลัง​มากกว่า​หลาย​หมื่น​นาย​ไป​ยัง​ยมโลก​ใน​ช่วง​การประชุม​ราชสำนัก​?

“ข้า​ได้​ขยาย​กองทัพ​และ​กองกำลัง​ของ​เรา​ตั้งแต่​การ​ล่มสลาย​ครั้ง​ใหญ่​ของ​ยมโลก​ แต่​…พวกเขา​ทั้งหมด​ล้วน​เป็น​กองหนุน​ทั้งสิ้น​ กองทัพ​หลัก​ของ​ฟิลิปิ​นัส​ยังคง​มีจำนวน​ 5,000 นาย​ดังเดิม​ แต่​สำหรับ​กองหนุน​…เรา​สามารถ​มีได้​จนถึง​ 1.2 แสน​นาย​” เขา​โบกมือ​อย่าง​ไม่ใส่ใจนัก​ “ท่าน​จ้าว​นรก​องค์​ใหม่​ของ​ยมโลก​ไม่สนใจ​เรื่อง​พวก​นี้​นัก​ พระองค์​…ทรง​เป็น​ผู้นำ​ที่​ค่อนข้าง​น่าสนใจ​มาก​ทีเดียว​ พวก​เจ้าจะเข้าใจ​ทันทีที่​ได้​พบ​กับ​พระองค์​”

เมื่อ​พูด​จบ​ เขา​ก็​ลุกขึ้น​ยืน​และ​กวาดตา​มอง​ไป​ทั่ว​ทั้ง​ห้อง​

ไม่มีใคร​เอ่ย​อะไร​ออกมา​ สายลม​เย็น​พัดผ่าน​เข้ามา​ภายใน​ห้อง​ ส่งผล​ให้​เปลวไฟ​วูบ​ไหว​

นี่​คือ​ความ​เงียบ​ที่​ตึงเครียด​ก่อนที่​สงคราม​จะเกิดขึ้น​ บรรยากาศ​ของ​ความจริงจัง​ปกคลุม​ไป​ทั่ว​

หยาง​จีเย่​จ้องมอง​สีหน้า​ของ​แม่ทัพ​แต่ละคน​ และ​ระลึกถึง​ช่วงเวลา​ที่​พวกเขา​ได้​มีร่วมกัน​ จากนั้น​เขา​ก็​หลับตา​ลง​และ​เอ่ย​ต่อ​ด้วย​เสียงทุ้ม​ต่ำ​ “ทุกคน​ ท่าน​จ้าว​ฉิน​ไม่ได้​ระบุ​ว่า​ศัตรู​ของ​เรา​ใน​ครั้งนี้​คือ​ใคร​ และ​ข้า​เอง​ก็​ไม่รู้​เช่นกัน​ อย่างไร​ก็​ตา​ม…ข้อเท็จจริง​ที่ว่า​อีก​ฝ่าย​สามารถ​ทำให้​ยมโลก​เรียก​ขอ​กำลัง​เสริม​ได้​หมายความว่า​นี่​ไม่ใช่ศัตรู​ที่​เรา​จะสามารถ​รับมือ​ได้​ง่าย ๆ​! ดาบ​ไม่มีตา​ จงรักษา​ชีวิต​ของ​ตัวเอง​ไว้​ให้​ดี​”

“นอกเหนือ​จากนั้น​…”

เขา​ลืมตา​ขึ้น​และ​จ้องมอง​คน​ทั้งหมด​ “ตระกูล​หยาง​ของ​เรา​นั้น​มีชื่อ​ใน​เรื่อง​ของ​ความจงรักภักดี​ต่อ​องค์​จักรพรรดิ​มาตั้งแต่​สมัย​โบราณกาล​! ชื่อเสียง​ของ​เรา​นั้น​ไร้​ซึ่งมลทิน​ และ​มัน​ก็​จะเป็น​เช่นนั้น​ต่อไป​! จะมีเพียง​ความตาย​เท่านั้น​ใน​สนามรบ​ ไม่ใช่กบฏ​หรือ​คน​ทรยศ​!”

จากนั้น​ เขา​จึงหัน​ไปหา​แม่ทัพ​ทุกคน​ที่​ตน​จะต้อง​ส่งไป​ทำสงคราม​ “หาก​ยมโลก​ต้อง​ล่มสลาย​ หรือ​ท่าน​จ้าว​ฉิน​จะต้อง​ตาย​ไป​ และ​พวก​เจ้ายังคง​มีชีวิต​อยู่​…ข้า​จะสังหาร​พวก​เจ้าทั้งหมด​โดย​ไร้​ความปรานี​!!!”

“รับทราบ​!!!”

…………………………………………

ฉิน​เย่​ไม่รับรู้​ถึงสิ่งที่​เกิดขึ้น​ภายใน​ฟิลิปิ​นัส​เลย​แม้แต่น้อย​

แต่​ถึงกระนั้น​ ยมโลก​เอง​ก็​เริ่ม​เคลื่อนไหว​อย่าง​ช้า ๆ แล้ว​เช่นกัน​ แต่​ครั้งนี้​ มัน​แตกต่าง​ไป​จาก​ความ​เร่งรีบ​และ​ความคึกคัก​ดั้งเดิม​ของ​ยมโลก​เล็กน้อย​ กลับกัน​ ยมโลก​ใน​ตอนนี้​เต็มไปด้วย​บรรยากาศ​ที่​ตึงเครียด​…แทบจะ​เหมือนกับ​ว่า​ทุกคน​ต่าง​รู้สึก​ว่า​กำลังจะ​เกิด​สงคราม​ขึ้น​ไม่มีผิด​

ทุก ๆ​ วัน​ ประชากร​วิญญาณ​จะได้ยิน​เสียง​ทหาร​วิญญาณ​ตะโกน​คติพจน์​ของ​พวกเขา​ดังลั่น​ก่อนที่จะ​ทำ​กิจวัตร​ใน​ช่วง​เช้าของ​ตัวเอง​ แม้แต่​โน​บู​นา​งะก็​ยอม​ออกจาก​ที่​หลบซ่อน​และ​อนุญาต​ให้​ทหาร​ทั้งหมด​ฝึกฝน​ที่​หน้า​ประตู​นรก​ ที่​ซึ่งทุกคน​สามารถ​มองเห็น​พวกเขา​ได้​อย่าง​ชัดเจน​

สิ่งนี้​ถูก​ทำ​ขึ้น​ตามคำสั่ง​ของ​ฉิน​เย่​ มัน​คือ​การตัดสินใจ​ที่​เด็กหนุ่ม​ได้​ตัดสินใจ​เอาไว้​ทันทีที่​เขา​รู้​ว่า​พวก​ของ​ตัวเอง​กำลังจะ​เริ่ม​เข้าสู่​ยุค​รณ​รัฐ​

เพราะ​ไม่ว่า​อย่างไร​ มัน​ก็​เป็นการ​ดีกว่า​ที่จะ​ให้​ทุก ๆ​ คน​ค่อย ๆ​ ปรับตัว​กับ​ความจริง​ที่ว่า​มัน​กำลังจะ​เกิด​สงคราม​ขึ้น​ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​ใน​เมื่อ​นี่​ไม่ใช่สงคราม​ที่จะ​จบ​ลง​ใน​ระยะเวลา​เพียง​ไม่กี่​วัน​ หรือ​อาจจะ​เป็น​ปี​ การ​เดินทาง​ไป​ยัง​เมือง​หวู่​หยาง​ และ​การ​เดินทัพ​ของ​ทหาร​วิญญาณ​ไป​ยัง​เมือง​กู่​เฉิง… เป็น​เพียง​จุดเริ่มต้น​เท่านั้น​

ข่าวดี​เพียง​อย่าง​เดียว​ใน​ตอนนี้​ก็​คือ​อุตสาหกรรม​สื่อ​แห่ง​ยมโลก​ได้​ถูก​ก่อ​ตั้งขึ้น​อย่าง​เป็นทางการ​แล้ว​ รัฐมนตรี​ว่าการ​กระทรวง​ประชาบาล​และ​โฆษณาการ​ ชางเจี๋ย​ ได้​ถูก​แต่งตั้ง​ให้​เป็น​ประธาน​บริหาร​สูงสุด​ ใน​วันเดียวกัน​นั้น​เอง​ คนงาน​กว่า​พัน​คน​ได้​ทำงาน​ล่วงเวลา​เพื่อ​ตีพิมพ์​หนังสือพิมพ์​กว่า​ 30,000 ฉบับ​ซึ่งถูก​แจกจ่าย​ไป​ยัง​พื้นที่​ก่อสร้าง​หลัก​ทั้งหมด​

เช่นเดียวกัน​กับ​ตอนที่​การประชุม​ราชสำนัก​ถูก​จัด​ขึ้น​ เครื่องปั่นไฟ​ทั้งหมด​ใน​ยมโลก​ถูก​ย้าย​ไป​ยัง​อุตสาหกรรม​สื่อ​แห่ง​ยมโลก​เป็นการชั่วคราว​ น่าเสียดาย​ที่​พลังงาน​ที่​ได้​จาก​เครื่องปั่นไฟ​นั้น​ต่ำ​เกิน​กว่า​ที่จะ​บรรลุ​มาตรฐาน​ที่​ถูก​กำหนด​ไว้​ใน​แดน​มนุษย์​ได้​

หนึ่ง​ใน​สิ่งที่​มีความสำคัญ​มากกว่า​ก็​คือ​การ​ระบุ​ตำแหน่ง​ของ​แหล่งกำเนิด​พลังงาน​ที่​เป็น​ของ​ยมโลก​เอง​ อย่างไรก็ตาม​ นี่​ยัง​ไม่ใช่เวลา​ที่จะ​มาพิจารณา​เรื่อง​เหล่านั้น​ เพราะ​อย่างไร​แล้ว​…ยมโลก​แห่ง​ใหม่​ก็​กำลัง​ถูก​ปลุกเร้า​ด้วย​ความตื่นเต้น​และ​ความหวาดกลัว​ที่​มีต่อ​สงคราม​

“กองกำลัง​ทหาร​กบฏ​จำนวน​ 6 หมื่น​นาย​ปรากฏตัว​ขึ้น​ใน​มณฑล​เจียงซู​ กองทัพ​หลวง​ของ​ท่าน​ฉิน​จะเริ่ม​เดินทัพ​ใน​อีกไม่ช้า​นี้​ และ​ท่าน​หยาง​แห่ง​ลู​ซอน​จะส่งกำลัง​เสริม​มาเพื่อ​สนับสนุน​ยม​โล​ก.​..” ชาย​วัยกลางคน​ผู้​เป็นหนึ่ง​ใน​คนงาน​ของ​พื้นที่​ก่อสร้าง​อด​ไม่ได้​ที่จะ​อ้าปากค้าง​ด้วย​ความ​ตกตะลึง​เมื่อ​ได้​อ่าน​ข่าว​ใน​หน้า​แรก​ เขา​หันไป​มอง​ทาง​ประตู​นรก​โดยไม่รู้ตัว​ทันที​

“เรา​กำลังจะ​ทำ​สงคราม​…” “ใช่ ข้า​ไม่คิด​มาก่อน​เลย​ว่า​ใน​โลก​ใต้พิภพ​เอง​ก็​จะมีสงคราม​เช่นกัน​” “มัน​ก็​เหมือนกับ​ที่​แดน​มนุษย์​ไม่ใช่หรือ​? ตะวันออกกลาง​เกิด​ความขัดแย้ง​มาเป็นเวลา​นาน​มาก​แล้ว​” “ข้า​หวัง​ว่า​ความขัดแย้ง​พวก​นี้​จะไม่ส่งผลกระทบ​ต่อ​เรา​นะ​ ข้า​ยัง​ไม่ได้​มีโอกาส​ที่จะ​ได้​เพลิดเพลิน​ไป​กับ​ชีวิต​หลัง​ความตาย​เลย​สักนิด​…”

ฉิน​เย่​ไม่ได้​ให้ความสนใจ​เกี่ยวกับ​อุตสาหกรรม​สื่อ​มาก​นัก​ เพราะ​อย่างไร​แล้ว​ เขา​ก็​รู้ดี​ว่า​ผลกระทบ​ต่อ​พลเมือง​จะถูก​จำกัด​เป็นอย่างมาก​จนกว่า​พวกเขา​จะสามารถ​ระบุ​ตำแหน่ง​ของ​แหล่งพลังงาน​ที่​แน่นอน​ได้​

ข่าว​?

ข่าว​ใน​พื้นที่​ระดับ​เมือง​จะน่า​ตกใจ​ได้​มาก​แค่​ไหน​กัน​เชียว​?

รูปภาพ​?

ขออภัย​ แต่​เทคโนโลยี​ใน​การ​จับภาพ​ของ​แดน​มนุษย์​นั้น​ไม่เหมาะ​ใน​การ​จับภาพ​ของ​วิญญาณ​เลย​แม้แต่น้อย​

และ​พวก​ข่าวบันเทิง​เอง​ก็​ไม่อยู่​ใน​นี้​ด้วย​เช่นกัน​ ดังนั้น​ ฉิน​เย่​จึงรู้ดี​ว่า​เขา​ไม่ควรจะ​เสียเวลา​และ​ทรัพยากร​ของ​เขา​ไป​กับ​สิ่งเหล่านี้​ใน​ตอนนี้​

“ท่าน​จะไม่รอ​กำลัง​เสริม​จาก​แม่ทัพ​หยาง​ก่อน​หรือ​?” อาร์​ทิส​ กู่​ชิง โน​บู​นา​งะ และ​ฉิน​เย่​กำลัง​อยู่​ภายใน​ห้องโถง​ หวัง​เฉิงห่า​ว​เพียง​ยืน​ฟังอยู่​ด้าน​ข้าง​ รู้ดี​ว่า​มัน​ไม่ใช่หน้าที่​ของ​ตน​ที่จะ​ต้อง​เข้าไป​แทรก​ อาร์​ทิส​เอ่ย​ต่อ​ “อย่าง​น้อย​เรา​ก็​จะสามารถ​มั่นใจ​ได้​อีก​ระดับ​หนึ่ง​เมื่อ​มีพวกเขา​อยู่​ด้วย​”

แต่​ฉิน​เย่​กลับ​ส่ายหน้า​ จากนั้น​จึงหันไป​มอง​นอก​หน้าต่าง​ เขา​สามารถ​บอก​ได้​ว่า​ยมโลก​ในเวลานี้​ได้​เต็มไปด้วย​บรรยากาศ​ที่​ค่อนข้าง​กระสับกระส่าย​ การ​เกิด​สงคราม​ได้​ปลุกเร้า​สัญชาตญาณ​ของ​มนุษย์​ และ​ความรู้สึก​เหล่านั้น​จะสามารถ​ดับ​ลง​ได้​ก็ต่อเมื่อ​การ​เป็น​ฝ่าย​ได้เปรียบ​ใน​สงคราม​เท่านั้น​

เขา​รอ​ไม่ได้​อีกแล้ว​…

แม้ว่า​ฉิน​เย่​จะไม่รู้​ถึงตัวตน​ของ​ฝ่ายตรงข้าม​ แต่​เขา​ก็​ไม่สามารถ​นั่ง​รอ​ให้​สงคราม​เกิดขึ้น​ได้​!

เมือง​ของ​อีก​ฝ่าย​เพิ่ง​พัฒนา​ไป​ถึงขั้น​ไหน​แล้ว​? ทหาร​วิญญาณ​ 6 หมื่น​นาย​นั้น​คือ​กองกำลัง​ทั้งหมด​ของ​กลุ่ม​พันธมิตร​แล้ว​หรือยัง​? หรือว่า​มัน​เป็น​เพียง​ส่วนหนึ่ง​ของ​กองกำลัง​ทั้งหมด​? แล้ว​ฝ่ายตรงข้าม​สามารถ​รวบรวม​กองกำลัง​ได้​มาก​ที่สุด​เท่าไหร่​กัน​?

มัน​จะต้อง​มีร่องรอย​บางอย่าง​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ใน​ทุกที่​ที่​กองทัพ​เคลื่อน​พล​ผ่าน​

และ​การ​ลงมือ​ช้าก็​ย่อม​หมายถึง​เวลา​ที่​มากขึ้น​ใน​การ​ทำลาย​ร่องรอย​เหล่านั้น​

เวลา​เป็น​สิ่งมีค่า​

“ข้า​จะมุ่งหน้า​ไป​ก่อน​” เขา​ละสายตา​และ​ตบ​ลง​ที่​โต๊ะ​อย่าง​แรง​ “พรุ่งนี้​ กองกำลัง​ของ​เรา​จะเดินทัพ​ไป​ยัง​เมือง​กู่​เฉิง!”

“แล้ว​ประชาชน​ใน​พื้นที่​เล่า​?” กู่​ชิงถามอย่าง​เป็นกังวล​ “พวกเรา​จะต้อง​กวาดล้าง​ทั้ง​ดินแดน​อย่าง​ละเอียด​ หาก​พวก​เจ้าหน้าที่​ลาดตระเวน​คนใด​ถูก​ดึง​เข้ามา​มีส่วน​ร่วมกับ​การปะทะ​กัน​ของ​กองกำลัง​โลก​ใต้พิภพ​ พวกเขา​จะต้อง​ไม่รอด​แน่​!”

ฉิน​เย่​หรี่ตา​ลง​และ​มอง​ไป​ยัง​แผนที่​ “นี่​คือ​เหตุผล​ว่า​ทำไม​ข้า​ถึงต้อง​มุ่งหน้า​ไป​ที่นั่น​ก่อน​ เพื่อ​ที่​ข้า​จะได้​บอก​ให้​พวกเขา​ได้​รู้​ถึงเจตนา​ของ​ข้า​ที่​มีต่อ​เมือง​กู่​เฉิง”

กู่​ชิงที่​ได้ยิน​เช่นนั้น​ก็​ชะงัก​ไป​ จากนั้น​ชาย​สูงวัย​ก็​อ้าปากค้าง​ด้วย​ความ​หวั่น​สะพรึง​ “บอ​ก.​.. ผู้ใด​กัน​? ท่าน​คง​ไม่ได้​หมายถึง​…”

“แน่นอน​ว่า​ข้า​หมายถึง​แดน​มนุษย์​ ข้า​จะบอก​พวกเขา​ว่า​ยมโลก​เอง​ก็​มีกฎ​ของ​ตัวเอง​ และ​วิญญาณ​ทุก​ตน​ก็​ต้อง​ตก​อยู่​ภายใต้​อำนาจ​ของ​ยมโลก​!” ฉิน​เย่​หัวเราะ​เสียง​เย็น​ “ถึงเวลา​แล้ว​ที่​เรา​จะทดสอบ​การ​ตอบสนอง​ของ​แดน​มนุษย์​ต่อ​เรื่อง​ดังกล่าว​ ยมโลก​แห่ง​ใหม่​กำลังจะ​เปิดตัว​กับ​แดน​มนุษย์​ เจ้าไม่คิด​ว่า​มัน​น่าตื่นเต้น​หรอก​หรือ​? เหล่า​กู่​ เจ้าไม่อยากรู้​หรอก​หรือว่า​พวก​มนุษย์​จะมีปฏิกิริยา​อย่างไร​ต่อ​การดำรงอยู่​ของ​เรา​?”

กู่​ชิงอ้าปากค้าง​ ร่าง​ของ​เขา​สั่นเทา​เล็กน้อย​

นี่​คือ​เรื่อง​ที่​เขา​ไม่กล้า​นึกถึง​มาก่อน​!

อีก​ฝ่าย​จะหวาดกลัว​หรือ​แสดง​ความเคารพ​ต่อ​พวกเขา​?

จะหลบ​ซ่อนตัว​หรือ​ต้อนรับ​?

จะให้ความร่วมมือ​หรือ​ปฏิเสธ​อย่าง​สิ้นเชิง​? จะเฉลิมฉลอง​ถึงการ​มาถึงของ​พวกเขา​หรือ​มอง​พวกเขา​ด้วย​สายตา​รังเกียจ​?

ทุกอย่าง​เป็น​เพียง​การ​คาดเดา​เท่านั้น​ เพราะ​ไม่ว่า​อย่างไร​ การ​แพร่ระบาด​ของ​เหตุการณ์​เหนือธรรมชาติ​ใน​เมือง​กู่​เฉิงก็​เป็น​เวที​ที่​เหมาะสม​ที่สุด​ที่จะ​เปิดตัว​ยมโลก​! มัน​เป็น​โอกาส​ที่​ดีเยี่ยม​ และ​สถานการณ์​ก็​อาจจะ​ก่อให้เกิด​ผลลัพธ์​ที่​น่าพึงพอใจ​ที่สุด​เช่นกัน​!

“รับทราบ​” ชาย​สูงวัย​ไม่เป็นกังวล​อีกต่อไป​ เขา​หันไป​โค้ง​คำนับ​ 90 องศา​ให้​กับ​ฉิน​เย่​ “เช่นนั้น​ ข้า​ก็​ขอ​อวยพร​ให้​ท่าน​จ้าว​นรก​กลับมา​พร้อมกับ​ชัย​นะ​! รบ​ร้อย​ครั้ง​ ชนะ​ร้อย​ครั้ง​!”

“ไม่ต้อง​ห่วง​ ข้า​มั่นใจ​ 100% ว่า​พวกเขา​จะต้อง​ไม่กล้า​อยู่​ภายใน​เมือง​กู่​เฉิงไป​นาน​กว่า​นี้​อีก​ ขง​โม่…นั้น​หวาดกลัว​ยมโลก​มากกว่า​วิญญาณ​ตน​ใด​ที่อยู่​ข้างนอก​นั่น​! สิ่งที่​เรา​จะต้อง​เผชิญหน้า​นั้น​ไม่ใช่แค่​ทหาร​วิญญาณ​กว่า​ 6 หมื่น​นาย​ แต่​ยัง​รวมถึง​เขต​ไล่ล่า​และ​เขต​นัก​ล่า​ที่​ยัง​หลง​เหลืออยู่​ใน​เมือง​กู่​เฉิง และ​วิญญาณ​เร่ร่อน​ทั้งหมด​ที่อยู่​โดยรอบ​อีกด้วย​” ฉิน​เย่​เลีย​ริมฝีปาก​ของ​ตน​ “ไม่ว่า​แดน​มนุษย์​จะชอบใจ​หรือไม่​ แต่​เมือง​กู่​เฉิงก็​จะกลายเป็น​โรง​เชือด​สำหรับ​เหล่า​วิญญาณ​ร้าย​ทั้งหมด​ภายใน​เวลา​อีก​ไม่กี่​วันข้างหน้า​นี้​!”

“การต่อสู้​ครั้งแรก​ของ​ยมโลก​จะต้อง​จบ​ลง​ด้วย​เสียง​กู่​ร้อง​ของ​ชัยชนะ​!”

[1] ลูกชาย​คน​ที่หก​ของ​หยาง​จีเย่​

[2] ตัว​ละครใน​เรื่อง​สุภาพบุรุษ​ตระกูล​หยาง​ ลูกชาย​คน​ที่​ห้า​ของ​หยาง​จีเย่​