ตอนที่ 204 ทำขนมชิงถวน

ตอนที่ 204 ทำขนมชิงถวน

หลังจากส่งกองคาราวานเสร็จ เรื่องใหญ่ที่เฉียวเยี่ยนเป็นห่วงก็นับว่าคลี่คลายแล้ว ไม่นานก็ย่างเข้าสู่เดือนห้า

วันที่ห้าต้นเดือนห้า เทศกาลไหว้บ๊ะจ่างก็หวนมาอีกครั้ง เมื่อนึกถึงปีก่อน พวกเขายังเฉลิมฉลองเทศกาลไหว้บ๊ะจ่างที่เยวี่ยโจวอยู่เลย พริบตาเดียวก็ผ่านไปปีหนึ่งแล้ว

เทศกาลไหว้บ๊ะจ่างในปีนี้เฉียวเยี่ยนยังคงห่อบ๊ะจ่างเหมือนเช่นเคย พวกเด็กๆ กับมู่ฉินเจินต่างก็ลาหยุดพัก ครอบครัวสี่คนล้อมรอบอยู่หน้าประตูห้องครัว โดยมีเฉียวเยี่ยนคอยสอนสามพ่อลูกให้ห่อบ๊ะจ่าง

มือน้อยของเด็กทั้งสองห่อบ๊ะจ่างได้ไม่ถนัดนัก หลังจากห่อไปสองสามครั้งและไม่สำเร็จ พวกเขาจึงถือใบโจ้ง(1)วิ่งไปห่อโคลนเล่นในลานบ้านเสียเลย

การห่อโคลนนั้นง่ายกว่ามาก เพราะโคลนสามารถปั้นได้ตามรูปร่างที่พวกเขาอยากปั้นได้ เพียงปั้นโคลนให้เป็นรูปกรวยแหลมเหมือนบ๊ะจ่าง จากนั้นก็นำใบโจ้งมาห่อก็เสร็จแล้ว

เด็กน้อยทั้งสองเล่นจนมือเปื้อนโคลน หลังจากใช้ใบโจ้งหมดแล้ว ก็นำบ๊ะจ่างโคลนไปขอคำชมจากเฉียวเยี่ยนอย่างมีความสุข

เฉียวเยี่ยนเห็นเสื้อผ้าพวกเขาที่เพิ่งเปลี่ยนไปในตอนเช้าเปื้อนไปด้วยโคลนก็รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย และรีบให้ฮุ่ยเซียงพาพวกเขาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็ให้ของกินพวกเขา เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ

ต้นเดือนห้าฝนมักตกซุกชุม เมื่อเล่นโคลนจนเปียกแฉะ ก็จะป่วยได้ง่าย ให้พวกเขาเล่นอย่างอื่นน่าจะดีกว่า

หลังกล่อมเด็กน้อยทั้งสองเสร็จ นางก็มาปวดหัวกับเด็กโตที่กำลังสู้รบปรบมือกับบ๊ะจ่าง เสียใบโจ้งไปตั้งหลายใบ แต่ก็ไม่เห็นห่อบ๊ะจ่างออกมาได้สักลูก

มู่ฉินเจินมือหนักมาก ทุกครั้งที่ออกแรงเบาๆ ใบโจ้งก็ถูกเขาบีบจนปริแตก หรือไม่ก็มัดบ๊ะจ่างได้ครึ่งเดียวแล้วเชือกก็ขาด

มันไม่ง่ายเลยที่เขาจะห่อบ๊ะจ่างออกมาให้สวย สุดท้ายตอนที่มัดเชือกเขาก็เผลอบีบมันจนปริแตกอีกครั้ง

ท่านอ๋องชะงักมือที่ทำ แม้แต่ท่าทางก็นิ่งค้าง ในดวงตายังฉายแววมึนงงเล็กน้อย

เฉียวเยี่ยนขบขันกับท่าทางนั้นของเขาจนระเบิดหัวเราะออกมา หากไม่ได้สนใจหน้าตาน่าสงสารนั้นของเขา นางคงหัวเราะงอหงายจนลงไปกองที่พื้นแล้ว

มู่ฉินเจินเงยหน้ามองไปทางเจ้าท่อนไม้ที่หัวเราะจนตัวสั่น สีหน้าก็เต็มเปี่ยมด้วยความจนใจ

ช่างเถิด ขอแค่นางมีความสุข อยากหัวเราะก็หัวเราะไปเถิด

เฉียวเยี่ยนหยุดหัวเราะ ก่อนหาตะกร้าผักใบน้อยกับจอบน้อยให้เขา และเอ่ยไล่ “พาเด็กๆ ไปขุดอ้ายเฉ่า(2)เถิด ข้าจะทำขนมชิงถวน(3)ให้พวกท่านกิน จำไว้ว่าขุดต้นที่มันอ่อนหน่อยนะ”

มู่ฉินเจินรับตะกร้ามา และพาเด็กๆ ไปเดินเล่นที่สวนผัก นับตั้งแต่ตำหนักอ๋องถูกไถดินทำเป็นสวนผัก ก็มีต้นหญ้าป่าดอกไม้ป่าเติบโตขึ้นมาไม่น้อย

โดยเฉพาะต้นอ้ายเฉ่าที่ขึ้นงอกงามมากมาย เฉียวเยี่ยนบอกให้พวกข้ารับใช้เก็บไว้ เผื่อต้องการในเวลาที่จำเป็น

หลังจากสามพ่อลูกจากไป เฉียวเยี่ยนก็บ่นโอดครวญกับฮุ่ยเซียง “ในที่สุดก็ไปแล้ว หากยังไม่ไปอีก ใบโจ้งของข้าคงเสียไปหมดแน่”

ทุกปีซื้อใบโจ้งมาจำนวนมาก เมื่อเสียแล้วก็ต้องซื้อใหม่ หลังจากซื้อก็ต้องนำไปต้ม แล้วทำความสะอาดตัดแต่งใบ เป็นกรรมวิธีที่ยุ่งยากมาก

ฮุ่ยเซียงปิดปากแอบยิ้ม และแอบภาคภูมิใจ

นึกไม่ถึงเลยว่าท่านอ๋องจะมีวันที่โดนคนไม่ชอบใจด้วย

ปีนี้เฉียวเยี่ยนยังคงห่อบ๊ะจ่างไส้ไข่เค็มเช่นเคย นอกจากนี้ยังทำบ๊ะจ่างไส้หัวถุ่ยเพิ่มด้วย

นำเนื้อหัวถุ่ยมาหั่นเป็นเส้นยาวๆ แล้วผสมกับข้าวเหนียว เสร็จแล้วใส่ซีอิ๊วเพิ่มรสชาติและสีสัน จากนั้นห่อไว้ในใบโจ้งก็เป็นอันเสร็จ

มู่ฉินเจินพาเด็กทั้งสองไปขุดอ้ายเฉ่าในสวนผัก เด็กน้อยทั้งสองกินเยลลี่ผลไม้ที่ถืออยู่ในมือ มองบิดาทำงานเหมือนผู้คุมตัวน้อย

ทุกครั้งที่มู่ฉินเจินขุดอ้ายเฉ่าได้หนึ่งต้น เด็กน้อยทั้งสองก็จะปรบมือน้อยให้กำลังใจอย่างเยินยอ

จวบจนพวกเขาขุดอ้ายเฉ่าเสร็จกลับมา เฉียวเยี่ยนก็ห่อบ๊ะจ่างเสร็จแล้ว ครั้นเห็นอ้ายเฉ่าเต็มตะกร้าก็ชมสามพ่อลูก ซึ่งทั้งสามก็เผยท่าทางมีความสุขออกมาเหมือนเดียวกัน

เฉียวเยี่ยนจนใจ ถอนหายใจอยู่ในใจ แย่แล้ว ท่านอ๋องกู่ไม่กลับแล้ว

หลังจากไล่สามพ่อลูกออกไปเล่น นางก็เริ่มจัดการอ้ายเฉ่า และมิกล้าให้พวกเขาช่วยอีก เพราะยิ่งช่วยคงยิ่งยุ่งกว่าเดิม

อันดับแรกล้างอ้ายเฉ่าที่เก็บมาแล้วให้สะอาดก่อน จากนั้นก็ต้มน้ำในหม้อ เมื่อน้ำเดือดก็ใส่โซดาทำขนม(4)ลงไป จากนั้นก็นำอ้ายเฉ่าลงไปต้มในหม้อให้สุก

ที่เพิ่มโซดาทำขนมลงไปก็เพื่อลดการออกซิไดซ์ ไม่เช่นนั้นขนมชิงถวนที่ทำออกมาจะเป็นสีดำคล้ำ

นำอ้ายเฉ่าที่ต้มเสร็จไปบดให้ละเอียดด้วยหินบด จากนั้นใช้ผ้าขาวบางมาบีบน้ำออก น้ำสีเขียวที่ได้มาจะนำไปใช้ผสมกับแป้ง

แป้งที่ใช้ทำชิงถวนคือแป้งข้าวเหนียว และยังต้องเติมแป้งตั้งหมิ่น(5)ในปริมาณที่เหมาะสมเพื่อเพิ่มความหนืด

เติมน้ำตาลกับน้ำมันเล็กน้อยลงไปในแป้งข้าวเหนียว หลังจากคลุกเคล้าเข้ากันแล้วก็เพิ่มน้ำอ้ายเฉ่าลงไปในปริมาณพอเหมาะ และนวดจนเป็นก้อนแป้งอ่อนนุ่มพอเหมาะ

ส่วนแป้งตั้งหมิ่นต้องใช้น้ำร้อนคนจนมันใส และนวดให้มันเป็นก้อนแป้งนุ่มแข็งพอเหมาะ จากนั้นก็ผสมเข้าด้วยกับกับก้อนแป้งสีเขียวที่นวดไว้แล้ว

หลังจากทำแป้งห่อเสร็จแล้ว ก็เตรียมทำไส้ต่อ

วิธีทำชิงถวนดั้งเดิมที่สุดคือการทำชิงถวนไส้เนื้อหมูไข่เค็ม วันนี้ห่อบ๊ะจ่างพอดี ยังเหลือไข่เค็มอยู่ไม่น้อย

ไข่เค็มทำมาจากไข่แดง โดยเพิ่มเหล้าแรงปริมาณเล็กน้อยขจัดความคาว จากนั้นก็ห่อหุ้มด้วยน้ำมันอีกครั้ง วางไว้บนถาดอบ แล้วนำเข้าไปอบในเตาเผาขนมปังให้สุก

“ระบบ ซื้อหมูหยองหนึ่งกล่อง ถั่วแดงกวนหนึ่งกล่อง แล้วก็เผือกบด”

นางวุ่นไปด้วย และให้ระบบตัวน้อยซื้อของไปด้วย

[รับทราบ!]

เด็กน้อยได้ยินคำสั่ง ก็รีบไปค้นหาสินค้าที่เฉียวเยี่ยนต้องการ

เทศกาลไหว้บ๊ะจ่างในวันนี้ เด็กน้อยตั้งใจสวมชุดบ๊ะจ่างเป็นพิเศษ แม้แต่กิ๊บน้อยที่อยู่บนหัวก็ยังเป็นรูปการ์ตูนบ๊ะจ่าง

เจ้าก้อนแป้งขาวนวลห่อหุ้มอยู่ในชุดบ๊ะจ่างสีเขียว ช่างเหมือนกับบ๊ะจ่างจริงๆ

เฉียวเยี่ยนขบขันกับรูปร่างของนาง ก่อนถามด้วยรอยยิ้ม “รอถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ เจ้าก็จะแต่งตัวเป็นขนมไหว้พระจันทร์ใช่หรือไม่ฮึ?”

เมื่อระบบตัวน้อยได้ยินเช่นนี้ก็ขบคิดขึ้นมาอย่างจริงจัง และคิดว่าข้อเสนอนี้ดูไม่เลวเลย

เมื่อได้รับเนื้อหมู่กับวัตถุดิบอื่นๆ เฉียวเยี่ยนก็ผสมไข่เค็มที่อบเสร็จแล้วกับเนื้อหมูเข้าด้วยกัน หลังจากคลุกเคล้าเสร็จก็ปั้นเป็นก้อนกลมๆ วางไว้ในถาดและพักไว้ก่อน ส่วนเผือกบดกับถั่วแดงกวนก็ปั้นให้เป็นก้อนกลมเล็กเช่นกัน

เผือกบดกับถั่วแดงกวนที่ผลิตในโรงงานไม่อร่อยเท่านางทำเอง แต่ทั้งสองอย่างนี้ใชเวลาทำมากเป็นพิเศษ วันนี้นางก็ไม่มีเวลาทำแล้วด้วย

โดยเฉพาะถั่วแดงกวน นับตั้งแต่แช่ถั่วจนทำให้กลายเป็นถั่วแดงกวน ทำอย่างไรก็ต้องใช้เวลาหนึ่งวันเต็ม

หลังจากปั้นไส้เป็นก้อนกลมเล็กๆ เสร็จ ก็สามารถห่อเป็นขนมชิงถวนได้แล้ว

นำก้อนแป้งมาปั้นเป็นก้อนเล็กๆ แล้วแผ่ให้แบน จากนั้นนำไส้มาห่อไว้ข้างใน สุดท้ายนำไปนึ่งก็เป็นอันเสร็จ

ชิงถวนที่ทำเสร็จแล้วส่งกลิ่นหอมสดชื่นของอ้ายเฉ่าออกมา หอมแต่ไม่ฝาด เนื้อแป้งหวานเล็กน้อย พอกัดเข้าไปก็รับรู้ได้ถึงไส้ที่อยู่ข้างในเต็มๆ

ไข่เค็มรสชาติเข้มข้น ส่วนเผือกบดกับถั่วแดงกวนกลับหอมหวานละมุม

กินบ๊ะจ่างไปหนึ่งลูก ต่อด้วยชิงถวนไปสองลูก ตามด้วยดื่มน้ำแกงไก่ร้อนกรุ่นหนึ่งถ้วย ความรู้สึกอัดอั้นทรมานกับวันที่ฝนตกต่อเนื่องกันในระยะนี้ก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง

เทศกาลไหว้บ๊ะจ่างในชาติก่อนของเฉียวเยี่ยนมีประเพณีอย่างหนึ่ง นั่นคือฆ่าไก่หนึ่งตัว แล้วใส่สมุนไพรอย่างรากหยางซานเฉ่า(6) รากยี่หร่าฝรั่ง(7) และไป๋เหลี่ยน(8) พวกนี้ลงต้มกับไก่ เสร็จแล้วก็ดื่มน้ำแกงไก่กับกินเนื้อไก่

แม้มาถึงที่นี่ เฉียวเยี่ยนก็ไม่ลืมน้ำแกงไก่เข้มข้นหอมกลิ่นยาจีนในความทรงจำเลย วันนี้จึงให้ฮุ่ยเซียงไปซื้อสมุนไพรในร้านขายสมุนไพรกลับมาต้มน้ำแกง

วันนี้มิเพียงมีเฉียวเยี่ยนห่อบ๊ะจ่าง คนครัวในห้องครัวใหญ่ก็ห่อเช่นกัน วิธีทำไส้ล้วนเป็นสิ่งที่เฉียวเยี่ยนสอน ดังนั้นรสชาติจึงต่างกันไม่มาก

พวกข้ารับใช้ในตำหนักล้วนได้กินบ๊ะจ่างไส้เนื้อหมูไข่เค็มแปลกใหม่

ส่วนฮุ่ยเซียงกับเฟิงหยางนั้นโชคดีกว่าพวกเขาหน่อย มิเพียงได้กินบ๊ะจ่าง หวางเฟยยังเหลือชิงถวนกับน้ำแกงไก่ไว้ให้พวกเขาด้วย

ทั้งสองยังคงนัดกันกินข้าวในศาลาน้อยเหมือนเคย เจ้าคีบให้ข้า ข้าคีบให้เจ้า การกระทำเช่นนี้ช่างดูปกติราวกับคู่สามีภรรยานัก

ในขณะที่องครักษ์คนอื่นๆ ต่างหลั่งน้ำตาด้วยความอิจฉา พวกเขาไม่เพียงอิจฉาเฟิงหยางที่มีของกิน ยังอิจฉาที่เขามีสาวสวยนั่งกินข้าวด้วย!

ดูท่าเจ้าเด็กนี่น่าจะเป็นพี่น้องที่สละโสดก่อนพวกเขาแล้ว

………………………………………………………………………………………………………………………

(1)粽叶 ใบโจ้ง ใบจ้าง คือใบของต้นหญ้าตองกง (ชื่อวิทยาศาสตร์ Thysanolaena latifolia) ที่ใช้ห่อบ๊ะจ่าง ขณะที่ช่อดอกนำมาทำไม้กวาดได้

(2)艾草 อ้ายเฉ่า เฮียเฮียะ หรือ mugwort (ชื่อวิทยาศาสตร์ Artemisia argyi) เป็นพืชในตระกูลโกฐจุฬาลัมพา เป็นสมุนไพรที่นิยมใช้ในทางการแพทย์แผนจีน เนื่องจากมีฤทธิ์อุ่นช่วยคลายความอุดตัน กำจัดความเย็นและความชื้นออกจากเส้นลมปราณ

(3) 青团 ขนมโมจิสีเขียวสอดไส้ต่างๆ ของจีน โดยจะใช้น้ำคั้นใบอ้ายเฉ่าที่มีสีเขียวเป็นตัวแต่งสีขนม

(4) Sodium bicarbonate หรือเบกกิ้งโซดา

(5)แป้งตั้งหมิ่น เป็นแป้งที่เอากลูเต็น (โปรตีนในแป้ง) ออก เมื่อสุกจะมีลักษณะใสและเหนียว ใช้ในการแป้งฮะเก๋าและใส่เผือกทอด

(6)羊膻草 สมุนไพรชนิดหนึ่งของจีนในวงศ์ผักชี (ชื่อวิทยาศาสตร์ Pimpinella thellungiana) มีฤทธิ์อุ่น ขับไล่ความเย็นชื้น แก้ไอ ขับเสมหะ

(7)茴香根 รากของต้น fennel หรือต้นยี่หร่าฝรั่ง

(8)白蔹 ไป๋เหลี่ยนหรือแปะเนี่ยม (ชื่อวิทยาศาสตร์ Ampelopsis japonica) เป็นสมุนไพรจีนชนิดหนึ่งในวงศ์เดียวกับองุ่น รากรสเย็นขม ใช้เข้าเครื่องยาจีนในการขับพิษ ขับความร้อนในร่างกาย ลดอาการปวดบวม

สารจากผู้แปล

ท่านอ๋องกับลูกๆ นี่ให้ทำอย่างอื่นดีแล้วค่ะ ดูท่ามาป่วนมากกว่ามาช่วยอีกนะเนี่ย

เรือฮุ่ยเซียงเฟิงหยางก็อร่อยดีเหมือนกันแฮะ

ไหหม่า(海馬)