ตอนที่ 303 เด็กๆ ช่วยเหลือตัวเอง

ตอนที่ 303 เด็กๆ ช่วยเหลือตัวเอง

แม่เล้ากระตุกปากยิ้ม แสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ “ที่แท้ท่านก็คือซู่หวางเฟย ก่อนหน้านี้ข้ามีตาหามีแววไม่ หวังว่าหวางเฟยจะไม่ถือโกรธ ทว่าข้าไม่ได้ทำอะไรเลยจริงๆ ”

ทันทีที่นางพูดจบ เจ้าหน้าที่กลับอุทานออกมาจากภายในห้อง”หาเจอแล้ว!”

ทันใดนั้น สีหน้าแม่เล้าพลันเปลี่ยนไปทันที เมื่อได้ยินเสียงประตูห้องแห่งความลับถูกเปิดออก ท่าทางที่นางแสร้งทำเป็นอ่อนแอเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นดุร้ายขึ้นทันใด ก่อนกำมือพุ่งเข้าชกเฉียวเยี่ยน และพยายามหลบหนี

นางคิดว่าเฉียวเยี่ยนเป็นสตรีอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนที่อ่อนแอ ด้วยพละกำลังของนาง แค่หมัดเดียว แม้ไม่ตายก็สามารถทำให้เฉียวเยี่ยนบาดเจ็บค่อนข้างสาหัสได้

ทว่าสิ่งที่น่าประหลาดใจคือ เฉียวเยี่ยนกลับคว้ามือนางไว้ได้ เพียงนางออกแรงเล็กน้อย ก็มีเสียงกระดูกแตกดังลั่นออกมาจากข้อมืออีกฝ่าย ตามมาด้วยความเจ็บปวดรุนแรงพุ่งพล่านไปทั่วสรรพางค์ เจ็บปวดจนต้องกรีดร้องออกมา

เมื่อมองไปที่เฉียวเยี่ยนอีกครั้ง แววตาของแม่เล้าก็ฉายความหวาดกลัว คนผู้นี้ไม่ธรรมดาเลย!

เฉียวเยี่ยนปล่อยมือแม่เล้า ในแววตาแฝงไปด้วยความเย้ยหยัน “แค่ความสามารถนี้ของเจ้า ยังไม่เพียงพอที่จะอวดต่อหน้าเปิ่นเฟยหรอก!”

แม่เล้ามีสีหน้าขรึมลง นางวางแผนไว้ในใจว่าเตรียมจะต่อสู้กันจนตายไปข้างหนึ่ง วันนี้เกรงว่าจะหนีภัยพิบัติไม่พ้น แต่ถ้าก่อนตายดึงแพะรับบาปมาได้หนึ่งคน ตายไปก็ไม่เสียตายแล้ว!

นางอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากข้อมือขวาที่หักของนาง อีกมือก็โจมตีใส่เฉียวเยี่ยน เพียงพลิกฝ่ามือก็มีมีดสั้นเล่มหนึ่งโผล่ออกมาจากแขนเสื้อ ปลายมีดสั้นเป็นประกายแวววาวสีน้ำเงินเข้ม ราวกับเคลือบด้วยยาพิษ

นางแทงมีดสั้นอย่างรุนแรงบ้าคลั่ง เฉียวเยี่ยนหลบซ้ายขวาอย่างว่องไว จากนั้นยกเท้าขึ้นถีบหน้าอกของแม่เล้า

แม่เล้าหลบไม่ทัน หน้าอกรับเท้าข้างหนึ่งเต็มๆ นางล้มไปทางประตูราวกับว่าวสายป่านขาด หลังชนเข้ากับราวกั้น ทำให้ราวกั้นหัก พร้อมกับร่างนางร่วงตกลงมาจากชั้นสอง

แขกในห้องโถงถูกอพยพออกไปแล้วเมื่อเฉียวเยี่ยนพาคนเข้ามา พวกสาวๆ ในหอถูกควบคุมตัวโดยเจ้าหน้าที่ แม่เล้าจึงตกลงมาไม่ถูกใครสักคน ศีรษะแตกเลือดกระจาย ปากก็กระอักเลือดไม่หยุด

เฉียวเยี่ยนไม่สนใจนางอีก และส่งคนไปควบคุมนาง กันไม่ให้นางมีแรงหลบหนีไปอีก จากนั้นก็หันหลังกลับเข้าไปในทางลับพร้อมกับเจ้าหน้าที่

กลไกของทางเดินลับที่ถูกซ่อนไว้อย่างลึกลับแท้จริงแล้วอยู่ใต้เตียงของแม่เล้า หลังจากประตูถูกเปิดออก บันไดที่ลาดลงสู่ชั้นใต้ดินก็ปรากฏขึ้น ซึ่งมันมืดจนแทบมองไม่เห็นนิ้วมือคนเมื่อเดินเข้าไป

เจ้าหน้าที่ถือคบเพลิง และเดินเข้าไปอย่างระมัดระวังตลอดทาง ขณะเฉียวเยี่ยนติดต่อกับระบบตัวน้อย เพื่อดูว่านางสามารถหาตำแหน่งของพวกเขาในเวลานี้ได้หรือไม่

ระบบตัวน้อยใช้ระบบตรวจจับของตัวเองกวาดมองรอบหนึ่ง และพบร่างโฮสต์กับคนอื่นๆ จริง หลังจากแจ้งตำแหน่งที่พวกเฉียวเยี่ยนอยู่แล้ว นางก็พาน้องๆ ไปขดตัวอยู่ตรงมุมหนึ่งอย่างเชื่อฟัง รอคนมาช่วย

แต่ว่า ก่อนที่พวกเฉียวเยี่ยนจะมาถึง คนในวังใต้ดินก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติ จึงเตรียมฆ่าตัวประกันหลบหนีไป

ชายสองคนที่เฝ้าอยู่ข้างนอกถือดาบยาวคาดเอวมา เตรียมไปกำจัดเด็กๆ ในห้องมืด

ระบบตัวน้อยตรวจพบว่ามีคนกำลังเข้ามาใกล้ ก็นำน้องๆ เข้าสู่โหมดเตรียมพร้อมต่อสู้ทันที

ในเวลานี้ ความคิดมากมายก็แวบเข้ามาในหัวเล็กของนาง พลันแสงสว่างก็ได้วาบขึ้นมา กวาดค้นหายาสลบในร้านค้า และไม่คิดเลยว่าจะพบสิ่งนี้จริงๆ

นางไม่ลังเลที่จะสั่งซื้อยาแท่งที่ยาวเหมือนบุหรี่ซิการ์สองสามแท่ง พร้อมกับไฟแช็กหนึ่งอันและยาแก้พิษสองสามเม็ด

นางชวนน้องๆ กินยาแก้พิษกันก่อน จากนั้นจุดแท่งยาสลบด้วยไฟแช็ก ก่อนควันหนาทึบที่มีกลิ่นแปลกๆ จะฟุ้งกระจายไปทั่วอากาศ

น้องทั้งสามรู้ว่าพี่สาวเล่นมายากลได้ และมักจะเสกสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนออกมา ตอนนี้การเสกแท่งยาสลบออกมาด้วยมือเปล่าของนางจึงไม่ใช่เรื่องที่แปลกตาแล้ว

มีแท่งยาสลบอยู่หลายแท่ง ระบบตัวน้อยแจกจ่ายให้น้องๆ ทั้งสามถือ คนหนึ่งถือหนึ่งแท่ง หมอบอยู่ข้างรั้วประตู ให้ควันยาสลบลอยอออกไปข้างนอก

ยานี้ออกฤทธิ์เร็วมาก ชายสองคนผู้เตรียมจะฆ่าตัวประกันที่กำลังเดินอยู่นั้นก็ล้มลงกับพื้นลุกขึ้นมาไม่ได้อีก

ควันค่อยๆ กระจายตัวไปทั่ว คนเฝ้าที่อยู่ห่างออกไปเล็กน้อยได้กลิ่น ก็รู้สึกว่าทั่วร่างค่อยๆ ไร้เรี่ยวแรง กว่าพวกเขาจะรู้ตัวว่ามีบางอย่างผิดปกติ มันก็สายไปแล้ว

วังใต้ดินนั้นใหญ่มาก พวกเฉียวเยี่ยนยังอยู่ห่างจากเด็กๆ อยู่พอสมควร ระบบตัวน้อยจึงเตรียมจะพาน้องๆ แอบออกไป

กลุ่มคนที่ต้องการฆ่าพวกเขาล้มลงไประลอกหนึ่งก็จะมีอีกระลอกหนึ่งมา มิสู้หนีออกไปรวมตัวกับพวกท่านโฮสต์ อีกทั้งนางสามารถใช้ประโยชน์จากสูตรโกงของตัวเอง หลบหนีสถานที่ที่มีผู้คนได้

เด็กทั้งสามเชื่อฟังคำสั่งของระบบตัวน้อย เมื่อรู้ว่าพวกเขาจะหนีออกไปหามารดา ในดวงตากลมโตก็ฉายประกายความตื่นเต้น

ก่อนออกเดินทาง ระบบตัวน้อยได้เตรียมตัวพร้อม และเตรียมเครื่องมือให้กับน้องทุกคน โดยแจกกระบองไฟฟ้าให้คนละไม้!

หลังจากสอนน้องๆ ใช้กระบองไฟฟ้าแล้ว นางก็ซื้อคีมขนาดใหญ่ในร้านค้ามาอีกหนึ่งอัน ซึ่งใช้ตัดเหล็กเส้นและลวดได้ นางส่งคีมใหญ่ไปให้เสี่ยวอวี๋เอ๋อร์ มอบหน้าที่สำคัญให้นาง

เจ้าปลาอ้วนส่ายแขนอวบอ้วนของตัวเอง รับคีมอันใหญ่มา สวมเข้ากับโซ่เหล็กที่พันธนาการประตูแล้วตัดมันด้วยแรงทั้งหมดที่มี จากนั้นโซ่เหล็กก็ขาด!

หลังจากนั้นเด็กทั้งสี่ก็เหมือนกลุ่มสายลับ ต่อแถวกันโดยมีระบบตัวน้อยเป็นผู้นำ ตามมาด้วยเสี่ยวอันอัน และเสี่ยวอวี๋เอ๋อร์ สุดท้ายเป็นเสี่ยวฉวนเอ๋อร์รับหน้าที่คุ้มกันด้านหลังสุด

เหล่าสายลับตัวน้อยเดินไปทั่ววังใต้ดินราวกับผจญภัย ในเวลานี้ในวังใต้ดินนอกจากคนที่มึนยาสลบไปแล้ว คนที่เหลือส่วนใหญ่ต่างก็หลบหนี ดังนั้นพวกเด็กๆ จึงเดินไปข้างหน้าอย่างราบรื่น

เมื่อเจอกับคนที่มึนยา แต่ยังไม่หมดสติ ระบบตัวน้อยก็ดึงกระบองไฟฟ้าออกมา และรักษาเขาด้วยการช็อตไฟฟ้า

เด็กทั้งสามไม่เคยเห็นไฟฟ้า ยามนี้เห็นชายคนนั้นตาเหลือกชักกระตุก ก็คิดว่าแท่งสีดำในมือดูมหัศจรรย์เกินไปแล้ว

ด้วยเหตุนี้ เพื่อสัมผัสอานุภาพของกระบองไฟฟ้า พวกเขาก็หาคนที่มึนยา โจมตีด้วยการช็อตไฟฟ้าเสียงดัง พลางหัวเราะคิกคัก

คนที่ถูกไฟฟ้าซ็อต “…”

เด็กๆ เราว่าเราไม่ใช่ของเล่น ได้โปรดไม่เอาของพวกนี้มาเล่นได้ไหม!

เส้นทางของวังใต้ดินมีทางออกทุกทิศทุกทางราวกับรังแมงมุม เฉียวเยี่ยนพาคน จับลูกกระจ๊อกในวังใต้ดินระหว่างทางไปไม่น้อย

สถานที่ใหญ่โตขนาดนี้ไม่มีคนมาสิบปี ไม่มีทางพัฒนาขึ้นมาได้

เด็กๆ เคลื่อนตัวไปข้างหน้าหามารดาอย่างต่อเนื่อง แต่โชคไม่ดีเจอกับชายสามคนที่กำลังหลบหนี

รอบๆ ไม่มีเส้นทางอื่น พวกเขาจึงไม่มีทางหนี ทำได้แค่เพียงเผชิญหน้ากับชายทั้งสามตัวต่อตัว

เมื่อชายทั้งสามเห็นเด็กๆ ก็ดีใจทันที ขอแค่พวกเขาจับเด็กน้อยทั้งสี่นี้เป็นตัวประกัน พวกเขาก็ไม่เชื่อสองสามีภรรยานั้นจะไม่กล้าปล่อยพวกเขาไป!

พวกเขายิ้มเยาะ เก็บดาบในมือไว้ เตรียมเข้ามาจับเด็กๆ ด้วยมือเปล่า

“เด็กน้อยทั้งหลาย ไปกับลุงเถิด ไม่เช่นนั้นจะโดนตีตูดนะ”

เด็กทั้งสี่ยืนหันหลังชนกัน กำกระบองไฟฟ้าไว้ในมือแน่น และจ้องมองชายทั้งสามที่เดินตรงมาทางพวกเขาอย่างระแวดระวัง

เสี่ยวฉวนเอ๋อร์กับเสี่ยวอวี๋เอ๋อร์มีวรยุทธ์สูงที่สุดในหมู่พวกเขา เด็กน้อยทั้งสองชำเลืองมองกันและกัน และพยักหน้าให้กันอย่างเงียบๆ จากนั้นก็หนีไปคนละทาง ประหนึ่งลูกกระสุนที่พุ่งลอยออกไปสองลูก พุ่งเข้าไปตรงหน้าชายทั้งสาม

………………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

เด็กๆ รวมพลังสู้กันแล้ว เท่มาก ๆ เลยค่ะ

ไหหม่า(海馬)