ตอนที่ 365 บิดากฏแห่งสวรรค์ใช้เส้นอีกแล้ว

ตอนที่ 365 บิดากฏแห่งสวรรค์ใช้เส้นอีกแล้ว

ฮ่องเต้ ฮองเฮากับซูเนี่ยนหว่านต่างรู้ความคิดของนาง จึงจ้องนางเขม็ง ด้วยกลัวว่านางจะเลียนแบบแม่ไม่ได้เรื่องของนาง ที่หาวิธีหลอกล่อและแอบออกเดินทาง

พวกเขารีบเขียนจดหมายถึงมู่ฉินเจิน และหาคนควบม้าเร็วนำจดหมายฟ้องความผิดของเฉียวเยี่ยนส่งไปถึงแนวหน้าทันที คาดว่าอีกไม่กี่วันมันคงไปถึงปลายทาง

มู่ฉินเจินยังไม่รู้เรื่องที่ภรรยาแอบตามมายังด่านชายแดนด้วย สองสามวันมานี้เอาแต่จัดปราการป้องกันของด่านหลานเยว่

หลังจากเสียหัวเมืองไปติดต่อกันสามเมือง เขาก็สงสัยว่ามีไส้ศึกแฝงอยู่ในกลุ่มทหารเฝ้าเมือง จึงเปลี่ยนทหารเฝ้าเมืองกลุ่มเดิมออกทั้งหมด แล้วเอาทหารม้าของตัวเองมาแทนที่ ไม่ให้อีกฝ่ายได้มีโอกาสเหลืออีก

สองวันต่อมาเฉียวเยี่ยนกับระบบตัวน้อยใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมาก เพียงแต่ค่ายทหารแคว้นเป่ยกลับไม่ค่อยสงบสุขนัก

พวกเขายังคงหาไส้ศึกที่วางเพลิงเสบียง ทว่าสองวันที่ผ่านมากลับไม่ได้อะไรเลย เสบียงในค่ายก็หายไปครึ่งหนึ่งในพริบตา ตอนนี้อาหารในค่ายลดลงแล้ว

ทาสที่ถูกจับมาทำงานเหล่านี้ ในตอนแรกยังได้แป้งทอดหนึ่งแผ่น ตอนนี้ลดลงเหลือครึ่งแผ่น กินไม่อิ่มเลยสักนิด

สถานที่ที่เฉี่ยวเยี่ยนกับระบบตัวน้อยนอนอยู่หลังก้อนหินใหญ่ถูกเปิดเผยไปแล้ว แต่ไม่มีใครยอมจัดการพวกนาง กระทั่งพวกป้าๆ ในกระโจมเดียวกันเหล่านั้นยังอยากสาปแช่งพวกนางสองคนให้หนาวตาย

ส่วนพวกทหารแคว้นเป่ยก็คร้านจะสนใจพวกนาง ขอแค่ไม่ช่วยจัดหากระโจมใหม่ให้พวกนาง พวกนางจะนอนตรงไหนก็ตามใจ

อากาศยิ่งเย็นขึ้นเรื่อยๆ ทว่าต้องตื่นแต่เช้าตรู่ซักผ้าอยู่ริมแม่น้ำ มือแข็งจนแดงก่ำ เฉี่ยวเยี่ยนรับเสื้อผ้าที่เหลือในส่วนของระบบตัวน้อยมาหมด ให้นางเล่นอยู่ริมแม่น้ำ เผื่อสืบหาข้อมูลที่มีประโยชน์รอบๆ ไปด้วย

ระบบตัวน้อยเดินเล่นไปรอบค่ายอย่างเงียบๆ พร้อมกับแอบฟังไปด้วย ได้ความเป็นต้นว่าเหตุใดหญิงคนนี้ถึงแย่งบุรุษของคนอื่น ชายคนนั้นมีคนรักอยู่ข้างนอกหนึ่งคน หรือไม่ก็เด็กสาวบ้านไหนบั้นท้ายอวบใหญ่ เห็นแล้วน่ามีลูก…

คำพูดใส่ร้ายดังกล่าวเป็นประเด็นร้อนในหมู่ทหารแคว้นเป่ยในยามว่าง พวกเขาคุยกันอย่างกระตือรือร้น ระบบตัวน้อยเองก็ฟังอย่างกระตือรือร้น พร้อมกับดวงตากลมโตเป็นประกาย

นอกจากฟังเรื่องซุบซิบ เด็กน้อยก็สืบหาข้อมูลที่มีประโยชน์ได้

เช่น ทหารม้าของแคว้นเป่ยจะเพิ่มเสบียง สองสามวันมานี้มีทัพเล็กๆ ออกไปข้างนอก ไปตระเวนหาฝูงแกะที่ชาวบ้านเลี้ยงไปทั่วทุกที่ พรุ่งนี้น่าจะถึง ถึงตอนนั้นก็ล้อมคอกเลี้ยงไว้ใกล้ๆ ค่ายทหาร

วันนี้เบื้องบนได้จัดทหารไปล้อมรั้วไม้ไว้แล้ว

ครั้นเฉียวเยี่ยนได้ยินว่ามีเสบียงอีกครั้ง จึงเกิดความสนใจแกะกลุ่มนี้เป็นพิเศษ แต่เห็นได้ชัดว่าครั้งนี้คงจุดไฟเผาไม่ได้ ดังนั้นจึงต้องคิดหาวิธีต้อนแกะออกไป ทางที่ดีคือครอบครองเอาไว้เอง

ทั้งสองใช้จิตสื่อสารกัน ปรึกษาหารือกันว่าจะขโมยแกะอย่างไร แต่คิดมาตลอดทั้งบ่ายก็ยังคิดวิธีดีๆ ไม่ออก จึงทำได้เพียงล้มเลิกไปก่อนชั่วคราว

วันที่สอง ฝูงแกะได้มาถึงจริงๆ และขวัญกำลังใจของทัพแคว้นเป่ยก็ดีขึ้นมาก เพื่อเพิ่มขวัญกำลังใจให้มากขึ้น ซางต๋าจึงสั่งให้กองทัพทั้งหมดจัดงานเลี้ยงรอบกองไฟในคืนนั้น กินแกะย่างทั้งตัว และเต้นรำรอบกองไฟ

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาพวกเขาต่อสู้กับเทียนลี่แล้ว แม้จะโจมตีด่านหลานเยว่ไม่ได้ แต่ก็ข่มขู่องค์รัชทายาทแห่งเทียนลี่ได้นิดหน่อย อย่างไรเสียพวกเขาก็มีตัวประกันอยู่ในมือ

หาองค์รัชทายาทแห่งเทียนลี่กล้าบุกโจมตีพวกเขา พวกเขาจะฆ่าตัวประกันทั้งหมด ถึงตอนนั้นข่าวนี้ก็จะโหมกระพือความคับข้องใจของประชาชนในเทียนลี่ และประณามองค์รัชทายาทแห่งเทียนลี่ว่าไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของประชาชน

ความจริงมู่ฉินเจินก็ยังไม่อยากเผชิญหน้ากับพวกเขาในตอนนี้ แต่ลับหลังเขากลับทำไม่น้อยเลย

เขาเสริมความแข็งแกร่งการป้องกันในแนวหน้าทั้งหมด และเปลี่ยนทหารเฝ้าเมืองทั้งหมด เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาร่วมมือกันกับภายในได้

นอกจากเรื่องพวกนี้แล้ว เขายังแอบส่งทหารจากซีเป่ยให้เดินทัพผ่านแคว้นเจียงที่เป็นอาณาจักรเพื่อนบ้านของแคว้นเป่ย ไปล้อมอยู่ด้านหลังแคว้นเป่ย และโจมตีเมืองหลวงของพวกเขา ถึงตอนนั้นแคว้นเป่ยคงได้เปลี่ยนขั้วอำนาจ

แคว้นเจียงเป็นเมืองขึ้นของเทียนลี่ มีกำลังไม่แข็งแกร่ง หลายปีมานี้จึงถูกแคว้นเป่ยกดขี่มาตลอด แต่เนื่องจากมีเทียนลี่คอยปกป้อง พวกเขาจึงไม่สูญเสียบ้านเมืองจนล่มสลาย

เมื่อรู้ว่าเทียนลี่กำลังจะโจมตีแคว้นเป่ย พวกเขาก็เต็มใจช่วยเหลืออย่างมาก ไม่ต้องเอ่ยถึงการให้ยืมกองทัพ จะให้พวกเขาส่งกองกำลังไปช่วยก็ย่อมทำได้

คืนนี้ค่ายทหารแคว้นเป่ยคึกคักมาก พวกทหารเต้นรำ เล่นมวยปล้ำ ร้องเพลงโหยหวนรอบกองไฟ กลิ่นเนื้อแกะย่างโชยเป็นระลอกๆ ทำให้ทุกคนที่อยู่ใกล้เคียงต่างก็น้ำลายไหล

ส่วนทาสอย่างพวกเฉียวเยี่ยนไม่มีโอกาสได้กินเนื้อ ทำได้เพียงดมกลิ่นเพื่อดับความอยากเท่านั้น

แต่เฉียวเยี่ยนกับระบบตัวน้อยมีชีวิตที่สุขสบายมาก ทั้งสองซ่อนตัวแอบกินอาหารอยู่หลังหินก้อนใหญ่ แถมยังก่อไฟเล็กๆ กองหนึ่ง อบอุ่นเป็นอย่างมาก

ค่ายทหารเต็มไปด้วยเสียงอึกทึกจนถึงเที่ยงคืน แม้จะมีงานเลี้ยงรอบกองไฟ ทว่าการป้องกันกลับไม่หละหลวมเลย

กินน้ำจากร่องน้ำครั้งหนึ่งนับว่าเรียนรู้อุปสรรค* ตอนนี้พวกทหารแคว้นเป่ยได้เรียนรู้แล้ว ทีมลาดตระเวนกระปรี้กระเปร่ามากขึ้น ไม่กล้าหย่อนยานเลยแม้แต่น้อย

( *吃一堑长一智 กินน้ำจากร่องน้ำครั้งหนึ่งนับว่าเรียนรู้อุปสรรค หมายถึงล้มเหลว เพื่อเพิ่มประสบการณ์)

และรอบรั้วฝูงแกะก็มีคนเฝ้าอย่างแน่นหนาเช่นกัน ไม่เพียงป้องกันหมาป่า แต่ยังป้องกันคนด้วย

เฉียวเยี่ยนมองกองทัพที่ส่งเสียงดังเจี๊ยวจ๊าว ก็มีความคิดหนึ่งอยู่ในใจ หากสามารถทำให้กองทัพทั้งหมดวุ่นวายขึ้นมา เบี่ยงเบนความสนใจของพวกเขา บางทีอาจจะใช้โอกาสนี้ปล่อยแกะหนีไปได้

แต่นางไม่รู้วิธีไล่ต้อนแกะน่ะสิ หากพวกแกะไม่ฟังนาง ไม่ยอมหนีไปจะทำอย่างไรล่ะ?

ระบบตัวน้อยสัมผัสได้ถึงความสับสนของโฮสต์ จึงเปิดระบบการค้นหาของตัวเองอย่างเงียบๆ และป้อนว่า ‘วิธีไล่แกะ?’

หลังจากค้นหาแล้วก็พบคำตอบมากมาย แถมยังมีวิดีโอสั้นที่เกี่ยวข้องด้วย

ขณะทั้งสองกินอาหารกันอยู่นั้น ก็ดูวิดีโอการต้อนแกะไปด้วย และได้เรียนรู้อะไรมาไม่น้อย

อันดับแรก ในฝูงแกะจะมีแกะจ่าฝูง แกะจ่าฝูงมีอำนาจมากในฝูง เมื่อมีภัยมา แกะจ่าฝูงจะพาฝูงวิ่งหนีไป ซึ่งมีบทบาทเหมือนการนำทาง

ตัวช่วยที่ดีอีกอย่างหนึ่งในการต้อนฝูงแกะคือสุนัขต้อนแกะ สุนัขต้อนแกะวิ่งเร็วมาก สามารถต้อนฝูงแกะที่วิ่งหลงทิศให้มาอยู่ในทิศทางเดียวกันได้

แต่นั่นก็เกิดคำถามตามมาว่า พวกนางจะไปเอาสุนัขต้อนแกะมาจากไหน?

ที่สำคัญคือไม่รู้ว่าสุนัขต้อนแกะจะฟังพวกนางหรือเปล่า

ทั้งคนโตคนเล็กแทะขาไก่ตุ๋นคนละน่อง พลางถอนหายใจออกมาพร้อมกัน และก้มหน้าคอตก

กับแค่ขโมยแกะทำไมมันถึงได้ยากเย็นปานนี้?

ในระหว่างที่ระบบตัวน้อยรู้สึกหดหู่ จู่ๆ ระบบก็แจ้งเตือนมาว่ามีสายเรียกเข้า นางกดรับอย่างฉงนทันที “ฮัลโหล?”

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์คือน้ำเสียงเปี่ยมไปด้วยความรักของบิดากฏแห่งสวรรค์ที่ไม่ได้เจอมานานหลายปีแล้ว “ลูกรัก พ่อเอาสินค้าเข้าร้านให้เจ้าใหม่แล้ว อย่าลืมไปดูในร้านค้านะ”

บิดากฏแห่งสวรรค์สนทนากับลูกสาวตัวเองสั้นๆ ก่อนวางสายไปอย่างไม่เต็มใจ เขามักจะทำเรื่องใช้เส้นให้ลูกสาวบ่อยๆ และถูกเจ้าหน้าที่ระดับสูงของโลกระบบรู้เข้าแล้ว ช่วงนี้จึงจับตาดูเขาไม่ยอมปล่อย

ระบบตัวน้อยเปิดร้านค้าด้วยสีหน้างุนงง และมีข้อมูลแสดงขึ้นมาจริงๆ ว่าสินค้าใหม่เข้ามา นางคลิกเข้าไปดู พลันตกตะลึงทันที

ชื่อของสินค้าคือ ‘สุนัขต้อนแกะพันธุ์เยอรมันเชพเพิร์ดแท้ที่ได้รับการฝึกฝนแล้ว’

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ดวงตาสองดวงของระบบตัวน้อยก็แข็งค้าง และอดยกนิ้วโป้งให้บิดากฏแห่งสวรรค์ของนางไม่ได้

บิดากฏแห่งสวรรค์ของนางยังยอดเยี่ยมเสมอ! เห็นชัดว่าเขากำลังใช้เส้นสายให้นางอย่างโจ่งแจ้ง!

เฉียวเยี่ยนเองก็เห็นภาพสุนัขเลี้ยงแกะตัวใหญ่ในร้านค้าเช่นกัน พลางเอ่ยในใจสองคำ ‘แม่เจ้า!’

นี่นางไปกอดต้นขาทองคำอะไรเข้าล่ะเนี่ย อยากได้อะไรก็ได้อย่างนั้น!

นางกุมใบหน้าเล็กของระบบตัวน้อย พลางใช้มือบีบแก้มนาง ยิ้มอย่างมีความสุข จนแทบจะบินได้

“ระบบ เจ้านี่เก่งเกินไปแล้ว!”

ระบบตัวน้อยกัดน่องไก่ไปคำโต พลางตบอกตัวเอง นางเป็นองค์หญิงน้อยแห่งโลกระบบเชียวนะ ต้องเก่งกาจอยู่แล้ว!

ความสุขของเฉียวเยี่ยนดับวูบลงหลังมองไปที่ราคาของสุนัขต้อนแกะในร้านค้า พลันรู้สึกหดหู่ใจอีกครั้ง สุนัขต้อนแกะหนึ่งตัวต้องใช้แต้มคะแนนหนึ่งหมื่นคะแนนซื้อ เทียบเท่ากับเงินสองหมื่นตำลึง ทำให้หัวใจของนางปวดร้าวจนมีเลือดไหลออกมา!

ประเด็นสำคัญคือมีแกะเป็นพันตัว ซื้อตัวเดียวคงไม่พอ ต้องซื้อสาม สี่ หรือห้าตัวขึ้นไป เพียงครู่เดียวคะแนนก็หายไปเกือบแสนคะแนน!

………………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

ระบบนี่เป็นลูกรักของพ่อจริงๆ อ้อนพ่อนิดหน่อยพ่อก็ใช้เส้นทำให้

เฉียวเยี่ยนโชคดีตั้งแต่มีระบบแล้วล่ะค่ะ ไม่งั้นคงไม่อยู่ยั้งยืนยงมาถึงตอนนี้

ไหหม่า(海馬)