หวัง​ซื่อ​ถูก​สายตา​เขามอง​จน​รู้สึก​เย็นวาบ​ใน​ใจ​ ​แต่​ที่มา​กก​ว่า​กลับเป็น​ความโกรธ​ ​นาง​กระแทก​ของ​ใน​มือ​ลง​บน​โต๊ะ​ ​ก่อน​หวัง​ซื่อ​จะ​พูด​ด้วย​ความโกรธ​ว่า​ ​“​ในเมื่อ​นายท่า​นรู​้​แล้ว​ ​เหตุใด​ถึง​ยัง​จะ​ให้​ข้า​ไล่​นาง​ออก​ไป​อีก​!​ ​ทั้งๆ​ ​ที่​ท่าน​ก็​รู้​ว่า​…​ทั้งๆ​ ​ที่​ท่าน​ก็​รู้​ว่า​หาก​ให้​ตำหนัก​ติ้ง​อ๋อง​รู้เรื่อง​นี้​…​”​ ​เยี​่ย​เหวิน​หวา​ตัดบท​นาง​ด้วย​ความรำคาญ​ ​“​ในเมื่อ​เจ้า​รู้​อย่างนี้​ ​ก็​ไม่​ควร​พานา​งมา​ด้วย​แต่แรก​ ​เมื่อก่อน​อยู่​ที่​บ้านเดิม​ไม่มีใคร​ยุ่ง​อะไร​กับ​เจ้า​ ​แต่​เจ้า​คิด​ว่า​ใน​เมือง​หลี​นี้​จะ​ยัง​ไม่มี​คน​รู้​หรือ​ ​คนที​่​เคย​พบ​นาง​มีอยู่​ไม่​มา​ ​แต่​ก็​ใช่​ว่า​จะ​ไม่มี​เลย​!​”​ ​ยังดี​ที่​เมื่อ​ไม่​ตาย​ ​ตัว​เยี​่ย​เย​่ว​์​เอง​ก็​หลบซ่อน​ตัวอย่าง​ดี​อย่าง​รู้​อัน​ใด​ควร​ไม่​ควร​ ​นอกจากนี้​นาง​เข้า​วัง​เร็ว​ ​คนที​่​เคย​ได้​พบ​นาง​จึง​มีอยู่​เพียง​ไม่​กี่​คน​ ​เกรง​ว่า​ไม่อย่างนั้น​คง​ถูก​คน​จำได้​ไป​แล้ว​ ​เยี​่ย​เหวิน​หวาย​่​อมรู​้​ว่า​ใน​จวน​เยี่ยมี​คน​ของ​ตำหนัก​ติ้ง​อ๋อง​ลอบ​จับตาดู​อยู่​ ​และ​ด้วย​เพราะเหตุนี้​ ​เยี​่ย​เย​่ว​์​จึง​ยิ่ง​จะ​อยู่​ใน​จวน​ไม่ได้

หลาย​ปี​มานี​้​ ​น้อย​ครั้ง​นัก​ที่​เยี​่ย​เหวิน​หวา​จะ​แสดง​ความโกรธ​เกรี้ยว​เช่นนี้​ออกมา​ ​เยี​่ย​หวัง​ซื่อ​จึง​อด​อึ้ง​ไป​ไม่ได้​ ​พักใหญ่​ถึง​ได้​พูด​ปน​สะอื้น​ขึ้น​ว่า​ ​“​นาง​เป็น​เพียง​สตรี​อ่อนแอ​ ​หาก​ไม่​ตาม​พวกเรา​มาด​้วย​ ​นาง​จะ​ใช้ชีวิต​อยู่​อย่างไร​ ​แล้ว​ไม่ใช่​เพราะ​ท่าน​หรอก​หรือ​ ​หาก​พวกเรา​ไป​ที่​เจียง​หนาน​แต่แรก​ ​อย่างไรก็ดี​กว่า​มีชีวิต​อย่าง​กิน​ไม่​อิ่ม​ ​หิว​ไม่​ตาย​อยู่​ที่นี่​เช่นนี้​”​ ​ทุกวันนี้​ที่ไหน​ก็​มี​แต่​ความวุ่นวาย​จาก​สงคราม​ ​ต่อให้​เป็น​ตามปกติ​สตรี​อ่อนแอ​คน​หนึ่ง​คิด​จะ​เดินทาง​จาก​บ้านเดิม​ไป​ยัง​เจียง​หนา​นนั​้​นก​็​ไม่ใช่​เรื่อง​ง่าย​แล้ว​ ​นับประสา​อะไร​กับ​สภาพการณ์​เช่น​ใน​ตอนนี้​ ​น่ากลัว​ว่า​ระหว่าง​เดินทาง​ ​พอ​ไม่ทัน​ระวังตัว​ ​ต่อให้​ไม่ได้​พบ​เจอ​กับ​สงคราม​ ​ก็​อาจ​ถูก​พวก​โจร​ป่า​จับตัว​ไประ​หว่าง​ทาง​ ​ถึง​ยาม​นั้น​จะ​ยิ่ง​ตายทั้งเป็น​ยิ่งกว่า​นี้

เยี​่ย​เหวิน​หยา​ยิ้ม​เย็น​ให้​แก่​ความใส​ซื่อ​ของ​สตรี​ตรงหน้า​ ​เดิมที​ที่​ตระกูล​เยี​่ย​ถูก​ไท​เฮา​และ​ฮ่องเต้​จับ​แกว่ง​ไป​ไกว​มาตาม​ใจ​ก็​ทำให้​ม่อ​จิ​่ง​หลี​ไม่พอใจ​อย่างมาก​แล้ว​ ​ต่อมา​ยัง​ปกปิด​เรื่อง​ที่​เยี​่​ยอิ​๋ง​ตั้งครรภ์​และ​เก็บ​นาง​ไว้​ใน​เมืองหลวง​จน​ทำให้​เยี​่​ยอิ​๋ง​ถูก​กักบริเวณ​ ​เด็ก​ที่เกิด​มาก​็​ถูก​สับเปลี่ยน​จน​ไม่รู้​ไป​อยู่​เสียที​่​ไหน​ ​หนำซ้ำ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​ยิ่ง​เป็น​คน​จิตใจ​คับแคบ​ ​จะ​ให้​เยี​่ย​เหวิน​หวา​เชื่อ​ว่า​เขา​จะ​ปฏิบัติ​ต่อตระกูล​เยี​่​ยด​้ว​ยดี​ ​คง​ต้อง​รอ​ให้​เขา​สมอง​มีปัญหา​เสียก่อน​แล้ว​ ​แต่​หวัง​ซื่อ​กลับ​ไม่สน​ใจ​เรื่อง​เหล่านี้​ ​“​ไม่ว่า​อย่างไร​ ​เย​่ว​์​เอ๋อร​์​ก็​เป็น​บุตรสาว​ของ​นายท่าน​ ​หรือ​นายท่าน​จะ​ใจไม้ไส้ระกำ​ขนาด​อยาก​ให้​เย​่ว​์​เอ๋อร​์​ตาย​ตกไป​เสีย​!​ ​ขอ​เพียง​ผ่าน​ช่วง​หลาย​วันนี้​ไป​ได้​ ​หลี​อ๋อง​รับปาก​แล้ว​ว่า​จะ​พา​พวกเรา​กลับ​ไป​เจียง​หนาน​ด้วย​ ​ถึง​ตอนนั้น​พวกเรา​ก็​ไม่ต้อง​คอย​รับ​อารมณ์​ใคร​อยู่​ที่​เมือง​หลี​อีก​ ​หรง​เอ๋อร​์​ก็​จะ​ต้อง​ได้​มีหน้ามีตา​ ​ถึง​ตอนนั้น​ตระกูล​เยี​่ย​ของ​พวกเรา​จะ​ต้อง​กลับมา​รุ่งเรือง​เหมือน​แต่ก่อน​เป็นแน่​ ​เช่นนี้​แล้ว​มี​อัน​ใด​ไม่​ถูกต้อง​หรือ​ ​ตอนนี้​ใน​ใจ​นายท่า​นคิด​ถึง​แต่​เยี​่ย​หลี​ ​แต่​นาง​ทำ​อัน​ใด​ให้​กับ​ตระกูล​เรา​บ้าง​ ​ไม่ใช่​ว่า​สนใจ​แต่​ความสุข​ของ​ตนเอง​จน​ไม่สน​ใจ​คน​เป็น​บิดา​อย่าง​ท่าน​หรอก​หรือ​ ​อย่างไร​ก็​มี​แต่​เย​่ว​์​เอ๋อร​์​ของ​ข้า​ที่​คิด​เผื่อ​ตระกูล​ของ​พวกเรา​”

“​โง่เง่า​!​”​ ​เยี​่ย​เหวิน​หวา​สบถ​ด่า​ด้วย​ความ​ไม่สบอารมณ์​ ​นาง​ถึงขั้น​เชื่อ​ว่า​ม่อ​จิ​่ง​หลี​จะ​พาทุ​กคน​ใน​ตระกูล​เยี​่ย​ไป​ด้วย​ ​ไม่​คิด​บ้าง​ว่าด้วย​นิสัย​ของ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​ ​การ​ที่อยู่​ๆ​ ​มา​พา​คน​จำนวนมาก​ขนาด​นี้​ไป​พร้อมกัน​ด้วย​ ​จะ​ไม่​ทำให้​ตำหนัก​ติ้ง​อ๋อง​รู้สึก​สงสัย

“​เจ้า​จะ​คิด​อย่างไร​ข้า​ไม่สน​ ​ข้า​ไม่ได้​มีแผน​จะ​ไป​ที่​เจียง​หนาน​แต่แรก​แล้ว​”​ ​เยี​่ย​เหวิน​หวา​เอ่ย

ครานี​้​เยี​่ย​หวัง​ซื่อ​จึง​นิ่งอึ้ง​ไป​จริงๆ​ ​แน่นอน​ว่าความ​มั่งคั่ง​รุ่งเรือง​นั้น​สำคัญ​และ​บุตรสาว​ก็​สำคัญ​มาก​เช่นกัน​ ​แต่​สิ่ง​นี้​ต้อง​อยู่​บน​พื้นฐาน​ที่ว่า​มี​เยี​่ย​เหวิน​หวา​อยู่​ด้วย​ ​เยี​่ย​หวัง​ซื่อ​ยัง​รู้จัก​บุตรชาย​ของ​ตน​ดี​อยู่​หลาย​ส่วน​ ​เขา​ยัง​ช่วย​พยุง​ตระกูล​เยี​่ย​เอาไว้​ไม่ได้​ ​หาก​เยี​่ย​เหวิน​หวา​ไม่ยอม​ไป​เจียง​หนาน​ ​ต่อให้​พวกเขา​พากัน​ไป​ทั้งหมด​ ​ก็​คงอยู่​ที่​เจียง​หนาน​ได้​เพียง​ไม่​กี่​วัน​เป็นแน่​ ​ต่อให้​หวัง​ซื่อ​ชื่นชอบ​การวางแผน​อย่างไร​ ​แต่​สุดท้าย​แล้ว​นาง​ก็​เป็น​เพียง​สตรี​ใน​เรือน​ที่​ไม่​ค่อย​ได้​พบ​เจอ​โลก​ภายนอก​ ​การ​จะ​ให้​นาง​ละทิ้ง​สามี​แล้ว​ตาม​บุตรสาว​ไป​เช่นนี้​ ​นาง​ไม่กล้า​ทำ​และ​ทำไม​่​ได้​อีกด้วย

“​เพราะเหตุใด​!​”​ ​เยี​่ย​หวัง​ซื่อ​กรีดร้อง​ออกมา​อย่าง​สุด​จะ​ทน​ ​“​ท่าน​ชอบ​อยู่​ที่​เมือง​หลี​ถึง​เพียงนี้​เชียว​หรือ​ ​มีชีวิต​อยู่​ด้วย​การยืม​จมูก​ผู้อื่น​หายใจ​เช่นนี้​น่ะ​หรือ​ ​ไป​ที่​เจียง​หนา​นมี​อัน​ใด​ไม่ดี​กัน​ ​ถึง​ยาม​นั้น​ตระกูล​เยี​่​ยก​็​จะ​เป็น​เหมือนเช่น​เมื่อก่อน​ที่​ใครๆ​ ​ต่าง​ต้อง​ให้​ความเคารพ​และ​นึก​อิจฉา​ ​หรือว่า​เช่นนั้น​ไม่ดี​กว่า​การ​ที่​ท่าน​อยู่​ใน​เรือน​ผุ​ๆ​ ​พัง​ๆ​ ​เช่นนี้​”

“​หุบปาก​!​”​ ​เยี​่ย​เหวิน​หวา​ตะคอก​เสียง​เข้ม

“​ท่าน​ยัง​คิดถึง​นัง​สารเลว​คน​นั้น​ใช่​หรือไม่​!​”​ ​ในที่สุด​หวัง​ซื่อ​ก็​ทนไม่ไหว​ระเบิดอารมณ์​ออกมา​ ​ตระกูล​มารดา​ของ​นาง​ถึงแม้​จะ​ไม่ได้​ยิ่งใหญ่​ ​แต่​นาง​ก็​ถือเป็น​บุตรสาว​ของ​ตระกูล​ใหญ่​ ​ครานั้น​ที่​แต่งงาน​เข้ามา​เป็น​อนุ​ของ​ตระกูล​เยี​่​ยก​็​ไม่ใช่​ว่า​จะ​ไม่น่า​เสียดาย​ ​เพียงแต่​คนที​่​เป็นฮู​หยิน​ของ​ตระกูล​เยี​่ย​ใน​ยาม​นั้น​กลับเป็น​คนที​่​ทำให้​นาง​แม้แต่​จะ​นึก​ริษยา​ก็​ยัง​ทำไม​่​ได้​ ​เมื่อ​ตัวนาง​กับ​อีก​ฝ่าย​ต่างกัน​มากเกินไป​ ​นาง​จึง​ไม่มี​แม้​คุณสมบัติ​ให้​นึก​ริษยา​ ​เหลือ​เพียง​ความรู้สึก​ต้อยต่ำ​เท่านั้น​ ​ถึงแม้​เยี​่ย​เหวิน​หวา​จะ​รักใคร่​นาง​มาโดยตลอด​ ​แต่​นาง​รู้ดี​ว่า​ตนเอง​เทียบ​สวี​ซื่อ​ไม่ได้​ ​ทุกครั้งที่​เยี​่ย​เหวิน​หวาม​อง​สวี​ซื่อ​ ​ถึงแม้นั​ยน​์​ตาเขา​แม้แต่​นาง​ก็​ยัง​สัมผัส​ไม่ได้​ถึง​ความรัก​ ​แต่​ก็​ยิ่ง​เป็น​เหมือน​เข็ม​พิษ​ที่​ปัก​อยู่​ใน​ใจ​ของ​นาง​ ​แม้​สวี​ซื่อ​จะ​ตาย​ไป​นาน​แล้วก็​ยัง​ไม่​อาจ​ถอน​ออกมา​ได้​ ​ช่าง​น่าขำ​นัก​ ​ไม่ใช่​ว่า​เยี​่ย​เหวิน​หวา​ไม่​ชอบพอ​สวี​ซื่อ​ ​แต่​เขา​ไม่กล้า​รู้สึก​ชอบ​ ​เพราะ​แม้แต่​ตัว​เขา​ก็​ยัง​รู้​ว่า​ตน​ไม่คู่ควร​กับ​ภรรยา​ของ​ตนเอง

“​เพี​๊​ยะ​!​”​ ​ดูเหมือน​เยี​่ย​เหวิน​หวา​จะ​ถูก​ทำให้​โกรธ​เสีย​แล้ว​ ​เขา​สะบัด​ตบหน้า​หวัง​ซื่อ​อย่าง​ไม่​ออม​แรง​สักนิด​ ​หวัง​ซื่อ​ไม่ทัน​ยืน​ให้​ดี​จึง​ถูก​ตบ​จน​ลง​ไป​ล้ม​ฟุบ​อยู่​กับ​พื้น​ทั้งอย่างนั้น​ ​นาง​อึ้ง​ไป​พัก​หนึ่ง​ก่อน​ในที่สุด​จะ​ร้องไห้​เสียงดัง​ออกมา​อย่าง​กลั้น​ไม่อยู่

“​นี่​มัน​อะไร​กัน​”​ ​ด้านนอก​ประตู​มีเสียง​เยี​่ยฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ดัง​ลอย​เข้ามา

เยี​่ย​เหวิน​หวา​ส่งเสียง​หึ​เบา​ๆ​ ​ที​หนึ่ง​ ​ก่อน​หันไป​พูด​ทาง​ประตู​ว่า​ ​“​ท่าน​แม่​ ​ท่าน​มา​ได้​อย่างไร​”​ ​สายตา​พอ​มองเห็น​คนที​่​ประคอง​เยี​่ยฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​อยู่​ก็​อึ้ง​ไป​เล็กน้อย​ ​ก่อน​จะ​ค่อยๆ​ ​เบือน​สายตา​ออก​ไป

เยี​่ยฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ขมวดคิ้ว​พูด​ด้วย​ความไม่พอใจ​ว่า​ ​“​หาก​ข้า​ไม่​มา​ ​พวก​เจ้า​คง​ทะเลาะ​กัน​เอะอะ​จน​พัง​ไป​ทั้ง​จวน​ใช่​หรือไม่​ ​นี่​กำลัง​ทำ​อะไร​กัน​อยู่​”​ ​เยี​่ยฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​จับมือ​เยี​่ย​เย​่ว​์​ที่​ประคอง​เข้ามา​พลาง​ก้าว​เข้ามา​ใน​ห้อง​หนังสือ​ ​ก่อน​เยี​่ย​เย​่ว​์​จะ​หันไป​ปิดประตู​ห้อง​หนังสือ​กลับ​ลง​อีกครั้ง​หนึ่ง

“ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​…​เย​่ว​์​เอ๋อร​์​…​”​ ​หวัง​ซื่อ​พอ​เห็นฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​กับ​บุตรสาว​ ​ก็​ยิ่ง​ร้องไห้​หนัก​ขึ้น​ ​เยี​่ย​เย​่ว​์​ก้าว​เข้ามา​พยุง​หวัง​ซื่อ​ ​เอ่ย​ถาม​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​ท่าน​พ่อ​ ​ท่าน​แม่นี​่​มัน​อะไร​กัน​ ​อยู่ดีๆ​ ​เหตุใด​ถึง​…​”​ ​เยี​่ย​เหวิน​หวา​ส่งเสียง​เหอะ​เย็น​ๆ​ ​ที​หนึ่ง​ ​“​เจ้า​ยัง​รู้​หรือว่า​ข้า​เป็น​พ่อ​”​ ​เยี​่ย​เย​่ว​์​อึ้ง​ไป​ ​ก่อน​จะ​เผย​รอยยิ้ม​ว่าง่าย​ขึ้น​มาบน​ใบหน้า​ ​“​ลูก​รู้​ว่าที่​ปิดบัง​ท่าน​พ่อ​มาต​ลอด​เป็น​ลูก​ที่​ทำไม​่​ถูก​ ​แต่​เรื่อง​นี้​แท้จริง​แล้ว​เป็น​เพราะ​…​ท่าน​พ่อ​ก็​รู้เรื่อง​ที่เกิด​ขึ้น​ใน​ฉู่​จิง​เมื่อ​ครานั้น​ ​ไม่ใช่​เพราะ​ลูก​ต้องการ​ทำร้าย​น้อง​สาม​จริงๆ​ ​แต่​เพราะ​ไม่​ทำไม​่​ได้​ ​ลูก​เอง​ก็​จนใจ​ ​หลาย​ปี​มานี​้​ลูก​ก็​มีชีวิต​อยู่​มา​ไม่​ง่าย​ ​ขอ​ท่าน​พ่อ​ได้​โปรด​อภัย​ให้​ลูก​ด้วย​”​ ​คง​ต้อง​บอกว่า​ ​เรื่อง​การ​พูด​การ​จา​เมื่อ​เทียบ​กับ​เยี​่​ยอิ​๋ง​แล้ว​ ​เยี​่ย​เย​่ว​์​เก่ง​กว่า​มาก​นัก​และ​เข้าใจ​จิตใจ​คน​มากกว่า​ ​ต่อให้​เยี​่ย​เหวิน​หวา​ใจแข็ง​ดั่ง​เหล็กกล้า​ ​แต่​สีหน้า​ก็​อ่อน​ลง​ไม่น้อย​โดยไม่รู้ตัว​ ​เรื่อง​ใน​ตอนนั้น​เขา​เอง​ย่อม​รู้ดี​ ​หาก​จะ​บอกว่า​เยี​่ย​เย​่ว​์​คิด​เอง​เออ​เอง​นึก​อยาก​จะ​ฆ่า​เยี​่ย​หลี​ขึ้น​มา​ ​อย่า​ว่าแต่​เขา​จะ​ไม่เชื่อ​เลย​ ​เกรง​ว่า​แม้แต่​ตัว​เยี​่ย​หลี​เอง​ก็​คง​ไม่เชื่อ​เช่นกัน​ ​ใน​ตอนนั้น​ตระกูล​เยี​่​ยอยู​่​ใน​กำมือ​ของ​ไท​เฮา​ ​ไท​เฮา​คิด​อยาก​ฆ่า​เยี​่ย​หลี​ ​เยี​่ย​เย​่ว​์​เอง​ก็​ถูก​บังคับ​ให้​ร่วมมือ​ด้วย​ ​เขา​หัน​มอง​ท่าทาง​ของ​เยี​่ย​เย​่ว​์​อีกครั้ง​ ​ถึงแม้​รูปโฉม​จะ​ยังคง​เดิม​ ​แต่​หาก​เทียบ​กับ​ความ​สวยสด​งดงาม​อัน​สูงส่ง​อย่าง​เมื่อ​ครั้ง​อยู่​ใน​บ้าน​ตระกูล​เยี​่​ยกับ​ใน​วัง​แล้ว​ ​นาง​กลับ​ดู​ผ่ายผอม​และ​ซีด​ขาว​ลง​ไปมาก​ ​และ​ด้วย​เพราะ​ความ​ซีด​ขาว​และ​ผ่ายผอม​นี้​เอง​ ​ถึง​ทำให้​นาง​ดู​แก่​กว่า​อายุ​จริง​เล็กน้อย​ ​นาง​หลบ​อยู่​แต่​ใน​ห้อง​มานาน​เพียงนี้​ ​น้อย​นัก​ที่จะ​ออก​ไป​ไหน​ทั้ง​ยัง​ไม่​เป็น​ที่​สังเกต​ของ​ใคร​ ​ถึงอย่างไร​ก็​ลำบาก​ไม่น้อย

“​เมื่อ​เป็น​เช่นนั้น​ ​เจ้า​ก็​อยู่​อย่างสงบ​เสงี่ยม​เรียบร้อย​ก็แล้วกัน​ ​ไว้​มีโอกาส​เหมาะ​ๆ​ ​ข้า​จะ​หาทาง​ส่ง​เจ้า​ออกจาก​เมืองหลวง​ ​แล้ว​ต่อไป​เจ้า​ก็​ปิดบัง​ชื่อสกุล​แล้ว​ใช้ชีวิต​ต่อไป​ก็​พอ​”​ ​ถึงอย่างไร​ก็​เป็น​บุตรสาว​ที่​เขา​รัก​และ​เอ็นดู​มาตั​้ง​แต่​เล็ก​ๆ​ ​เยี​่ย​เหวิน​หวา​จึง​ใจอ่อน​ในที่สุด

เยี​่ย​เย​่ว​์​อึ้ง​ไป​ ​หลุบ​ตาล​งด​้วย​ความกลัว​ ​“​หลี​อ๋อง​รู้​ว่า​ข้า​อยู่​ใน​เมือง​หลี​แล้ว​ ​บอกว่า​จะ​พา​พวกเรา​ไป​ที่​เจียง​หนาน​ด้วย​ ​ที่​ท่าน​พอ​พูด​เกรง​ว่า​คงจะ​…​”

“​อยู่ดีๆ​ ​เหตุใด​ม่อ​จิ​่ง​หลี​ถึง​ต้อง​พา​เจ้า​ไป​ที่​เจียง​หนาน​ด้วย​”​ ​เยี​่ย​เหวิน​หวา​เอ่ย​ถาม​เสียงเย็น​ ​แต่ไหนแต่ไรมา​ม่อ​จิ​่ง​หลีก​็​เป็น​คน​ไม่​ตื่น​เช้า​หาก​ไม่มีผล​ประโยชน์​ ​ความรักใคร่​ที่​มีต​่อ​เยี​่​ยอิ​๋ง​ ​คน​มีตา​ล้วน​มองออก​ว่าไม่ได้​มีมาก​มาย​สัก​เท่าไร​ ​เมื่อ​อยู่​ๆ​ ​มารับ​ปาก​ว่า​จะ​พา​เยี​่ย​เย​่ว​์​ไป​ที่​เจียง​หนาน​ ​หาก​จะ​บอกว่า​ไม่มีผล​ประโยชน์​มา​เกี่ยวข้อง​ ​ใคร​จะ​ไป​เชื่อ​ ​ที่​สำคัญ​กว่านั​้​นคือ​ ​ก่อนหน้านี้​แม้แต่​คน​ของ​ตำหนัก​ติ้ง​อ๋อง​ก็​ยัง​ไม่รู้​ว่า​เยี​่ย​เย​่ว​์​อยู่​ใน​จวน​ ​หาก​ไม่ใช่​เพราะ​ตัวนาง​เอง​ตั้งใจ​แพร่งพราย​ออก​ไป​ให้​ม่อ​จิ​่ง​หลี​รู้​ ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​จะ​รู้​ได้​อย่างไร​ว่านา​งอยู​่​ที่ไหน