ช่วยทีครับ ใจผมรับคุณมาเฟียไม่ไหว 45

Now you are reading ช่วยทีครับ ใจผมรับคุณมาเฟียไม่ไหว Chapter 45 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

การคิดว่า ‘มันคืออุบัติเหตุ’ ทันทีที่ลืมตาตื่นกลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว อึนฮันไม่เคยอับอายเท่านี้มาก่อนเลย เขาทอดถอนใจพลางกะพริบตาปริบ ๆ คงเพราะเมื่อคืนร้องไห้จนหลับไปเอง ตาจึงแห้งไปหมดแบบนี้ ระหว่างที่อึนฮันกะพริบตาปรับสายตาอยู่นั้น วาซีลีที่กอดเขาอยู่ก็ลูบผมเขาอย่างอ่อนโยน

“ตื่นแล้วเหรอ”

อย่าว่าแต่ตื่นเลย อึนฮันนึกอยากขอให้วาซีลีช่วยคิดเสียว่าเขาตายไปแล้วด้วยซ้ำ ทว่าสิ่งที่อยากทำกับสิ่งที่ควรทำนั้นไม่เหมือนกัน นี่สิถึงจะเรียกว่าผู้ใหญ่ อึนฮันเงยหน้าขึ้นเห็นว่าวาซีลีกำลังก้มมองเขาอยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มมีไรหนวดขึ้นบาง ๆ อึนฮันอดตกใจไม่ได้เมื่อเห็นว่าคนที่น่ากลัวที่สุดยังมีไรหนวดขึ้นจนดูดิบเถื่อนน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมได้อีก เห็นแบบนั้นวาซีลีก็ขมวดคิ้ว

“ฉันเป็นใคร”

“คามิน…เอ้ย วาซยาครับ วาซยา”

อึนฮันตกใจจนหน้าซีดเป็นไก่ต้มและรีบตะโกนเรียกชื่อเล่นของวาซีลีออกมาทันทีเมื่อเห็นชายหนุ่มทำท่าจะดึงมีดเมื่อคืนออกมาจากหมอน ให้ตายเถอะนี่เส้นทางเซ็กซ์อันยาวนานเหลือเชื่อมีเจ้ามีดนั่นเสียบอยู่บนหมอนมาตลอดทางเลยเรอะ ไม่อยากเชื่อเลยจริง ๆ อึนฮันตัวสั่นระริก เขาพลิกตัวไปรอบ ๆ ทั้งที่ยังมีมีดปักหมอนอยู่ด้วยได้อย่างไรกัน

“สวัสดีตอนเย็นนะ”

คำทักทายของวาซีลีทำให้อึนฮันต้องเงยหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง ตอนนี้พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าอีกแล้ว

“…ได้ไงกันเนี่ย…”

วาซีลีจูบลงบนกกหูอึนฮันเมื่ออีกฝ่ายพึมพำออกมา

“หลับลึกดีนี่ ก่อนหน้านี้นอนไม่พอเหรอ”

“ถะ…ถึงอย่างนั้นก็เถอะ…”

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ แต่เขาถึงกับหลับเป็นตายอยู่ข้างวาซีลี คามินสกีเลยเหรอ อึนฮันเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าเส้นประสาทเขามันแข็งแกร่งเหลือเกิน หรือบางทีอาจเป็นเพราะเขารู้สึกคุ้นเคยกับวาซีลีมากขึ้นแล้วก็ได้…แต่ขอพอใจจะเลือกข้างว่าเป็นเพราะเส้นประสาทเขาแข็งมากกว่า อึนฮันถอนใจ และขณะที่เขาก้มหน้าลงนั้นเอง

นี่มันอะไรเนี่ย

อึนฮันขมวดคิ้วมุ่น แขนเขามีแต่รอยช้ำเต็มไปหมด เมื่อลากสายตาจากแขนขวามาแขนซ้ายก็พบว่าสภาพไม่ต่างกันเลย เช่นเดียวกับแผ่นอกและหน้าท้องหลังจากกวาดตามองดูตุ่มไตบวมปูดบนแผ่นอกและสีข้างที่เต็มไปด้วยรอยขบแล้วเขาก็หน่ายใจเกินกว่าจะพูดอะไรออกมาได้ นี่ยังเรียกว่าเซ็กซ์ได้อีกเรอะ ร่างกายของเขาคือเรือนร่างที่สร้างความประทับใจให้กับสมาคมชาวเกย์ด้วยเรื่องอย่างว่าเชียวนะ และเขาก็ไม่เคยต้องตกอยู่ในสภาพนี้มาก่อนด้วย อึนฮันก้มหน้าก้มตาสำรวจร่างกายตัวเอง แต่วาซีลีกลับหอมแก้มเขาแล้วดึงให้ลุกขึ้นเสียอย่างนั้น

“โอ๊ย ทะ…ทำไมทำอย่างนี้…”

วาซีลียิ้มเมื่อเห็นอึนฮันไอโขลกดังแค่ก ๆ เพราะสำลักน้ำลายจากการหวีดร้องและถอยหนี อึนฮันที่ยังคงกลัวไม่หายทั้งที่มีอะไรกันไปแล้วนั่งมองเขาด้วยสายตาแปลกประหลาด เพราะสำหรับอึนฮันแล้ว เซ็กซ์ก็เป็นแค่เซ็กซ์เท่านั้น เขารู้ดีกว่าใครว่ามันไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย เซ็กซ์คือสิ่งที่ชายและหญิงทั้งหลายต่างเข้าใจผิดกันทั้งนั้นว่าหากมีความสัมพันธ์ทางกายกันแล้วจะทำให้ความสัมพันธ์ของคนสองคนเปลี่ยนแปลงไปมากมาย ตอนจบของความสัมพันธ์เช่นนั้นสุดท้ายก็มีเพียงความเจ็บปวด

“เมื่อคืนนายทั้งเกาะทั้งร้องหาฉันเสียขนาดนั้น แต่มาวันนี้ดันทำเหมือนไม่สนิทกันอีกแล้ว”

วาซีลีลุกขึ้นยืน แล้วสายตาอึนฮันก็แอบมองตามหุ่นของเขาไปโดยไม่รู้ตัว แม่งเอ๊ย อึนฮันสบถหยาบคายอยู่ในใจ หมอนั่นกินอะไรเป็นอาหารกัน หุ่นถึงได้สมบูรณ์แบบขนาดนั้น ทั้งเอวสอบและกล้ามเนื้อที่ดูปราดเปรียวว่องไว โครงสร้างกระดูกอันสมส่วน ไปจนถึงแก่นกายนั่น อึนฮันไม่เข้าใจเอาเสียเลย วาซีลีไปพูดอะไรไว้ พระเจ้าจึงได้ยอมมอบเรือนร่างที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ให้ ท่านเชื่ออะไรเขานักหนาหรือ

“ฉันคิดมาตั้งนานแล้วละ”

วาซีลีหันมาพูดกับอึนฮันด้วยเสียงแหบแห้งราวกับว่าเมื่อคืนก็ส่งผลกับเขาเช่นกัน

“นายน่ะ ทั้งที่เกลียดฉันอย่างกับอะไร แต่ดันชอบมองหุ่นฉันตาเป็นมัน รู้ตัวรึเปล่า”

อึนฮันละสายตาออกจากร่างกายวาซีลีด้วยความตกใจ ชายหนุ่มมองดูอึนฮันที่ยันตัวขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอนแล้วจับข้อเท้าอีกฝ่ายลากเข้าหาตัว อึนฮันยังไม่ทันได้ขัดขืนก็เอนลงบนเตียงเป็นที่เรียบร้อย

“เหมือนนายกำลังให้คะแนนฉันด้วยสายตา”

แถมวันนี้ได้คะแนนพิเศษเป็น A+++ ไปเลยด้วยสิ

อึนฮันพูดอะไรไม่ออก ได้แต่เงยหน้ามองวาซีลีด้วยแววตาหวาดหวั่นเขาไม่ได้รู้สึกว่าถูกจับได้ แต่เหมือนหัวใจจะหยุดเต้นมากกว่า หากวาซีลีรู้ว่าเขาแอบมองหุ่นอีกฝ่ายแล้วให้คะแนนอยู่ในใจมาเกินหนึ่งปีแล้วจะทำหน้าอย่างไรกัน อึนฮันไม่อยากจะคิด

“ฉันมองตานายทุกครั้งที่นายทำแบบนั้น รู้ตัวบ้างหรือเปล่าว่าเวลานายทำแบบนั้น ตานายจะกระตุกหน่อย ๆ ด้วย”

วาซีลีกดปลายนิ้วลงที่หางตาของอึนฮัน

“ทีแรกฉันอึดอัดจนอยากจะควักลูกตานี่ทิ้งซะ”

ฮึก อึนฮันหายใจไม่ออก แต่ก่อนที่เขาจะขาดอากาศหายใจจนหมดสติวาซีลีก็พูดต่อ

“แต่สุดท้ายก็ปล่อยไป เพราะเวลานายหน้าแดงนิด ๆ ก็น่ารักดี”

ยะ…อย่างนั้นหรอกเรอะ ถ้าอย่างนั้นปล่อยเขาไปตลอดกาลเลยไม่ได้รึไง ต่อไปจะไม่แอบมองอีกแล้วครับ!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด