แก๊งของวาซีลี คามินสกีแข็งแกร่งมาก ลูกจ้างหรือสมุนของเขาก็มีมากมาย นั่นทำให้คนของทางการปลอมตัวเข้าไปเป็นหนึ่งในนั้นได้ วาซีลีเริ่มสงสัยว่ามีคนของทางการแฝงตัวมาอยู่รอบตัวเขาเมื่อไม่กี่เดือนก่อน จึงกดดันให้อึนฮันวางกับดักเพื่อหาตัว อึนฮันรู้ดีว่าตอนนี้คนของทางการคนนั้นตายไปแล้ว เพราะวาซีลีเป็นคนพูดเองว่าเขาหาแมลงเจอแล้ว คนอย่างวาซีลีไม่มีทางใช้เท้าเหยียบแมลงดี ๆ แน่นอน ชายหนุ่มจะต้องทำให้แมลงตัวนั้นเจ็บปวดที่สุดด้วยวิธีเหนือจินตนาการ ซึ่งวิธีเหล่านั้นจะเป็นอย่างไรไม่ใช่สิ่งที่อึนฮันต้องรู้ และเขาก็ไม่อยากฟังด้วย

แน่นอนว่าอึนฮันเองก็ช่วยชีวิตคนคนนั้นได้ จะพูดว่าในกับดักนั้นไม่มีแมลงตัวไหนเข้ามาติดทั้งสิ้นก็ได้เช่นกัน ทว่าไม่มีสิ่งใดรับประกันเลยว่าเขาจะไม่ถูกจับได้ และอึนฮันก็กลัววาซีลีเสียยิ่งกว่าอะไร

“แต่นายเลือกจะช่วยเขาได้นี่”

“แล้วเอาชีวิตผมไปเสี่ยงแทนน่ะเหรอครับ”

ล้อกันเล่นหรือไง สีหน้าอึนฮันเย็นชาขึ้นเรื่อย ๆ

“ฉันหลงคิดว่าระหว่างเรามีความซื่อสัตย์ที่ต้องรักษาไว้เสียอีก”

สีหน้าเคย์เองก็เย็นชาไร้อารมณ์ราวกับใส่หน้ากากไว้เช่นกัน เฮอะ ความซื่อสัตย์ พูดได้ดีนี่ อึนฮันยกยิ้ม ความซื่อสัตย์ ซื่อสัตย์งั้นเหรอ! แล้วที่ผมต้องมารู้จักหน้าตาของวาซีลี คามินสกีนี่มันเพราะใครกัน ที่ผมต้องตกอยู่ในสภาพนี้ก็เพราะได้เห็นหน้าหมอนั่นมาแล้วครั้งหนึ่งนี่ไง หนทางข้างหน้ามืดแปดด้านไปหมดจนมองไม่เห็นอนาคตแล้ว เวรเอ๊ย ทั้งหมดนี่มันก็เพราะคุณทั้งนั้น!

“คุณไม่เคยพูดถึงอาชีพตัวเอง ไม่เคยบอกว่าเป็นหรือตาย ผมก็ยังจัดงานศพให้คุณ แต่คุณยังหวังอยากได้ความซื่อสัตย์มากกว่านี้ ชักจะมากไปหน่อยแล้วนะครับ”

แค่เป็นคนของทางการก็ต้องช่วยหมดงั้นเหรอ เห็นเขาเป็นเซเลอร์มูนรึไง

อึนฮันถึงกับยกเซเลอร์มูนที่เขาเองก็ไม่เคยเห็นมายิ้มเยาะ ทางด้านเคย์ได้แต่ยกมือกุมขมับเมื่อเห็นว่าอึนฮันไม่คิดจะฟังเลยสักนิด ที่จริงเขาเองก็ไม่ได้คิดว่าอึนฮันต้องช่วยคนของทางการคนนั้นเหมือนกัน

ยุนอึนฮันรู้เบื้องหลังว่าเขาเป็นใครหลังจากผ่านมาเพียงไม่กี่เดือน หลังจากที่รู้ อึนฮันก็เริ่มเปลี่ยนทิศทางของเงินจากหมู่เกาะใกล้เคียงอย่างเคย์แมนและบาฮามาสไปยังพื้นที่นอกชายฝั่งที่ไกลออกไปทันที อึนฮันปกป้องลูกค้าตัวเองและเงินของพวกเขาเหล่านั้นด้วยการปั่นหัวเอฟบีไอ เคย์หวังเพียงให้อึนฮันฟอกเงินด้วยวิธีของเขาโดยไม่ต้องรู้ว่าเขาเป็นใครเพื่อรับประกันความปลอดภัยของเขาเอง และทำให้เขายังติดตามทิศทางการไหลเวียนของเงินสกปรกต่อได้ ทว่ายุนอึนฮันกลับเปลี่ยนวิธีการฟอกเงินอย่างรวดเร็วเพียงพริบตา เอฟบีไอจึงเสียเบาะแสของเงินสกปรกเหล่านั้นไปอีก จนเมื่อไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ อึนฮันเริ่มโยกย้ายเงินกลับมาที่หมู่เกาะเคย์แมนอีกครั้ง และเงินเจ้ากรรมก็ดันเป็นเงินของวาซีลี คามินสกีเสียด้วย ซึ่งนั่นหมายความว่าทุกครั้งที่วาซีลี คามินสกีโยกย้ายเงินเข้ามา ไม่ว่าจะกี่ล้านดอลลาร์ก็ตาม มาเฟียหนุ่มจะได้เงินจำนวนเท่ากันนั้นกลับไปในคราวเดียว ทางเอฟบีไอจึงมอบหมายภารกิจให้เจ้าหน้าที่คนหนึ่งไปอยู่ใกล้ชิดคามินสกี ทว่าผลลัพธ์ของมันกลับมีเพียงความตายอย่างน่าเวทนาของเจ้าหน้าที่คนนั้น

“…นายรู้ได้ยังไง” เคย์ถาม

“ความรู้สึกน่ะครับ”

อึนฮันตอบอย่างไม่ยี่หระ เคย์เพียงแค่ยักไหล่ครั้งหนึ่งราวว่ากับไม่ได้คาดหวังคำตอบ เขามองอึนฮันก่อนจะยิ้มให้อย่างมีเลศนัย

“วันนี้ก็ไปทำเรื่องร้อนแรงมาอีกแล้วสินะ”

อึนฮันกำลังจะปฏิเสธ แต่เมื่อนึกถึงร่องรอยสีเข้มที่หลงเหลืออยู่บนตัวแล้วก็ได้แต่ยอมแพ้ วาซีลีทิ้งร่องรอยไว้ทั่วตัวเขา แค่เฉพาะบริเวณแขนที่โผล่พ้นแขนเสื้อออกมาก็เต็มไปหมดแล้ว อึนฮันกัดริมฝีปาก วาซีลี คามินสกี เพราะหมอนี่คนเดียวเขาถึงไม่เคยทำอะไรได้อย่างใจเลยสักอย่าง! จูบอันแสนโรแมนติกเมื่อไม่กี่นาทีก่อนเลือนหายไปจากสมองจนหมดสิ้น

“ผมก็ร้อนแรงมาแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่”

อึนฮันเลือกที่จะทำเหมือนไม่มีอะไร

“ฉันคิดว่านายจะเลือกเสียอีก วาซีลี คามินสกีเนี่ยนะ ไม่อันตรายเกินไปหน่อยหรือไง”

เคย์ถามอย่างไม่ใส่ใจนัก

อึนฮันเพียงมองเคย์โดยไม่ตอบอะไรกลับไป เคย์ไปรู้อะไรมากันแน่ หรือว่าเห็นฉากจูบเมื่อครู่นี้กัน รถเฟอร์รารีสีแดงแรงฤทธิ์แบบนั้นไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็สะดุดตาอยู่แล้ว มิหนำซ้ำวาซีลียังยื่นมือออกมารั้งอึนฮันเข้าไปจูบอีก…ไม่สิ อึนฮันมั่นใจว่าเคย์รู้เรื่องที่เขาเข้าไปข้องเกี่ยวกับวาซีลี คามินสกีมาตั้งแต่แรกแล้ว

“คุณยังสนใจชีวิตส่วนตัวของผมมากเหมือนเดิมเลยนะครับ แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่คุณเข้าใจผิดถนัด”

อึนฮันสบตาเคย์แล้วกระตุกยิ้ม

“ผมมันก็นอนกับใครไปทั่วนั่นละครับ คงถึงเวลาที่คุณต้องรู้ได้แล้วละ”

ถ้าผมเลือก ผมจะนอนกับคุณหรือไง คำพูดของอึนฮันหมายความเช่นนี้ ซึ่งเคย์ก็เข้าใจทันทีจนต้องยิ้มอย่างขมขื่น