“ถ้าเรื่องที่คุณอยากพูดมีแค่อยากให้ผมไปกับคุณ เราก็คงคุยกันจบแล้วละครับ เชิญครับ” อึนฮันพูดก่อนจะพยักพเยิดไปทางประตู แต่ก็รู้ดีว่าเคย์ไม่ได้ต้องการพูดเรื่องนี้ และเคย์เองก็รู้ว่าอึนฮันพูดเช่นนั้นทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ ทั้งสองแค่ลองหยั่งเชิงอีกฝ่ายดูเท่านั้น

เคย์เป็นฝ่ายเริ่มเคลื่อนไหวก่อน อึนฮันขมวดคิ้วเมื่อจู่ ๆ อีกฝ่ายก็ลุกขึ้นยืน เคย์ย่างสามขุมเข้ามาก่อนจะทุบกำปั้นทั้งสองลงขนาบตัวอึนฮันไว้ มือของเคย์กระแทกกำแพงเบื้องหลังเขาอย่างแรง อึนฮันได้แต่เบิกตากว้าง เคย์ไม่เคยเข้าหาเขาด้วยวิธีเช่นนี้มาก่อนเลย

“อะ…อะไร…”

“นายไม่ต้องไปกับฉันก็ได้ แต่อย่าไปนอนกับคนอย่างคามินสกีเลยยุน”

อึนฮันหงุดหงิดนัก ใช่ว่าเขาเองจะอยากนอนกับวาซีลีเสียเมื่อไร ฝ่ายนั้นทั้งอารมณ์แปรปรวนทั้งน่ากลัว แม้จะหล่อเหลาและทำตัวอ่อนโยนกับเขาอยู่บ่อยครั้ง แต่อึนฮันไม่ได้อยากมีความสัมพันธ์ที่ต้องนั่งระวังตัวตลอดเวลาแบบนี้เลย และเหตุผลที่ทำให้เขาต้องมีความสัมพันธ์แบบนี้ก็เป็นเพราะคนตรงหน้าแสร้งทำตัวยุติธรรมทั้งนั้น อึนฮันแทบห้ามใจไม่ให้ต่อยหน้าคู่นอนเก่าของตัวเองไม่อยู่ เขาพยายามจะห้ามอีกฝ่ายไม่ให้มาสนใจเขา แต่ขณะที่อึนฮันกำลังจะตะโกนออกไปว่าคามินสกียังดีกว่าคนอย่างคุณนั่นเอง…

“ฉันรู้จักนายดี ยุน นายไม่ใช่คนที่จะไปคบกับคนอย่างคามินสกีแน่ นายไม่เคยเข้าใกล้พวกบุคคลอันตรายด้วยซ้ำ” เคย์พูดอย่างมั่นใจ “หมอนั่นลากนายไปโดยที่นายไม่เต็มใจใช่ไหม ฉันรู้นะ อย่าทำเหมือนไม่ใช่เลย”

อึนฮันกัดฟันแน่น ก็เป็นเพราะคุณไม่ใช่รึไง ไอ้ฮีโร่เฮงซวย!

“มาช่วยฉันเถอะ ฉันต้องจับไอ้เลวคามินสกีได้แน่ นายก็จะได้เป็นอิสระด้วยไง” เคย์กระซิบ

อึนฮันพูดไม่ออก แม้แต่จะหัวเราะยังทำไม่ได้ คนที่อยากจับวาซีลี คามินสกีมีแค่เคย์ ลินเบิร์กที่ไหนกัน ในโลกนี้ยังมีคนแบบเคย์อีกตั้งมากมาย หรือหากจะจับก็ต้องมีทั้งหลักฐานและผ่านขั้นตอนกระบวนการหลายอย่าง ส่วนคนที่ไม่ต้องการของพวกนั้น ขอแค่ฆ่าคามินสกีให้ตายได้เป็นพอก็ยังมีอีกเป็นเบือ ทว่าวาซีลี คามินสกีกลับยังสบายดีครบสามสิบสอง เขาสบายดีถึงขั้นขับรถไปไหนมาไหนโดยไม่ต้องมีผู้ติดตามสักคนด้วยซ้ำ อึนฮันทำหน้าไม่เชื่อถืออย่างไม่คิดปิดบัง เคย์จึงเริ่มพูดอีกครั้ง

“ต่อให้จับคามินสกีไม่ได้ ฉันก็จะช่วยนายเอง”

“ตลกดีนี่ครับ”

“ฉันพูดจริงนะ แค่งานเล็ก ๆ น้อย ๆ เอง ขอแค่นายยอมช่วย ฉันจะให้นายเข้าโครงการพิทักษ์พยาน”

“แล้วผมจะใช้ชีวิตยังไงล่ะครับ เงินล่ะ คุณกำลังเล่นสนุกอยู่สินะ ให้ตายเถอะ”

อยากจะกระโดดเตะขาคู่แล้วเต้นซัลซาด้วยเลยไหมล่ะครับ อึนฮันนึกกระแนะกระแหน โครงการพิทักษ์พยานจะช่วยลบอดีตของคนที่เข้าร่วม แต่ไม่ได้รับประกันครอบคลุมถึงอาชีพการงานหรือการเงินของบุคคลนั้น อาชีพที่ทำได้แน่นอนมีเพียงอาชีพที่ไม่ต้องการประวัติส่วนตัว เช่นพนักงานทำความสะอาด อาชีพนี้อาจไม่ได้ต่ำต้อย แต่ค่าตอบแทนที่ได้กลับน้อยเหลือเกิน เคย์กระตุกยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดอึนฮัน

“ยุน”

เคย์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ที่จริงนายก็กลัววาซีลีจะฆ่าเอาใช่ไหมล่ะ”

อึนฮันถึงกับหน้าตึง เคย์กระซิบอีกครั้งเมื่อเห็นเช่นนั้น

“ถ้าคามินสกีจับนายได้ เรื่องเงินก็ไม่ใช่ปัญหาแล้ว เขาคงฆ่านายทิ้งแต่ฉันช่วยนายได้ ถ้านายทำได้ดี นายก็จะได้กลับมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็น หรือถ้าพลาด นายก็แค่เข้าโครงการพิทักษ์พยานเท่านั้นเอง”

“…”

“นายคิดว่าคามินสกีจะแสดงออกว่าสนใจนายไปจนถึงเมื่อไร แล้วถ้าวันหนึ่งความสนใจนั้นหายไปล่ะ นายคิดว่าตัวเองจะเป็นยังไง จะกลับมาเป็นนักฟอกเงินเหมือนเดิมได้อย่างนั้นน่ะเหรอ ไม่หรอก คามินสกีจะกำจัดนายทิ้งต่างหาก ถ้าหมอนั่นไม่คิดกำจัดนาย ก็คงไม่พาไปถึงวิลลาส่วนตัวแบบนั้นหรอก”

ที่จริงนายเองก็รู้ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เคย์แตะหน้าผากลงกับกำแพงพลางกระซิบข้างหูอึนฮันเบา ๆ

“ยุน นายชอบคามินสกีงั้นเหรอ ชอบผู้ชายคนนั้นถึงขนาดยอมตายได้เลยหรือไง”

เคย์คงจะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว อึนฮันได้แต่กลืนน้ำลาย แน่นอนว่าเขาอยากหนีไปจากเงื้อมมือของคามินสกี ต่อให้ชายหนุ่มจะตรงสเปกเช่นไรแต่หากปล่อยใจมากเกินไป ผู้ชายคนนี้ก็เจาะกะโหลกเขาเป็นรูได้เช่นกันนอกจากนี้แล้วอึนฮันก็ไม่ได้รักคามินสกีขนาดนั้นเสียหน่อย อย่างมากก็แค่เต็มใจให้อีกฝ่ายจูบเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น เป็นเพียงความสนใจต่างหาก

อึนฮันหันไปมองเคย์ที่ซบหน้าผากแนบกำแพงพร้อมกับใช้แขนทั้งสองข้างขนาบตัวเขาไว้ด้วย เขารู้ดีว่าควรให้คำตอบ ทว่าริมฝีปากกลับแห้งผากลงไปทุกที เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรตอบอีกฝ่ายอย่างไร