ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน 18

Now you are reading ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน Chapter 18 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

“ความรู้สึกแบบนั้นไม่ใช่สิ่งที่จะต้องนำขึ้นมาเป็นหัวข้อการสนทนา”

“นี่อย่านะ… ปล่อย…” เข็มหอมมัวแต่น้อยใจจึงขัดขืนไม่ทันเมื่อถูกคนตัวกระชากเสื้อตัวสวยจนขาดติดมือ

“เสื้อฉันขาดหมดนะแล้ว คนบ้า” เข็มหอมแหวใส่อย่างโมโห สองมือยกขึ้นกอดอกเอาไว้แน่นอย่างอับอาย

เนโลคลิสไม่ได้ตอบ เพราะไม่อาจจะเค้นเสียงใดๆ ออกมาจากลำคอได้ในขณะนี้ ดวงตาคมกริบจ้องเขม็งมองร่างอวบอิ่มที่ตอนนี้มีเพียงแค่บราเซียร์ตัวน้อยโอบอุ้มเต้างามอยู่เพียงชิ้นเดียว ความร้อนจัดแผดเผาอยู่ที่กลางระหว่างขา เขากัดฟันแน่นพยายามควบคุมตัวเองเอาไว้ให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ฉันจะซื้อให้ใหม่” เสียงของชายหนุ่มแหบพร่าจนน่าแปลกใจ

เข็มหอมได้ยินก็ใจคอไม่ดี หวาดกลัวจนสั่นเทา “ถ้า… ถ้าคุณทำอะไรฉัน… ฉันสาบานเลยนะว่าจะต้องฆ่าคุณแน่ๆ”

“คำขู่ของเธอ หยุดฉันไม่ได้หรอก เข็มหอม” เขาค่อยๆ เลื่อนตัวลงมาหา จนทาบทับร่างนุ่มนิ่มเอาไว้ทั้งตัว เข็มหอมดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงความแข็งแรงกำยำของเรือนร่างบุรุษชาติอหังการ

“ฉัน… ต้องการเธอ”

“ไม่… อย่า…” หล่อนพยายามส่ายหน้าหนี แต่หนีไม่รอด เพราะมือหนาสอดใต้ศีรษะเล็กเอาไว้ จ้องมองหล่อนด้วยสายตามืดดำแต่เต็มไปด้วยความปรารถนาร้อนแรง

“อย่านะ…” หล่อนพยายามเข้มแข็ง แต่ให้ตายเถอะ หล่อนจะต้านทานผู้ชายหล่อปานเทพบุตรอย่างเนโลคลิสได้นานแค่ไหนกัน เข็มหอมคิดอย่างทดท้อภายในอก

“ถ้าเมื่อเย็นฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอคงตกเป็นของฉันตั้งแต่ที่เรือนดอกไม้แล้วล่ะ เข็มหอม”

เขาเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ ใกล้จนหล่อนตะลึงงันกับความหล่อที่ละลานตาของเขา กว่าจะกลั้นใจหันหน้าหนีได้ก็ต้องใช้พลังทั้งหมดที่มีอยู่เลยทีเดียว

“งั้น… ตอนนี้ก็… ทำแบบเมื่อตอนเย็นสิ อย่าแตะต้องฉัน”

มือใหญ่ที่สอดใต้ท้ายทอยบังคับให้คนตัวเล็กหันกลับมาเผชิญหน้าอีกครั้งสำเร็จ

“ฉันควบคุมตัวเองแบบนั้น… ไม่ได้แล้วล่ะ”

น้ำเสียงของเขาแหบพร่าจนแทบไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเสียงของเนโลคลิส เข็มหอมตกใจเผยอปากแยกจากกัน ซึ่งก็เป็นวินาทีเดียวกันที่เขาบดขยี้ปากลงมาพอดี

“อื้อ…” หล่อนเม้มปากแน่น และต่อต้านสุดแรงด้วยการผลักไส แต่แรงบดขยี้ที่เต็มไปด้วยความเผด็จการของซาตานร้ายเอาชนะหล่อนได้อย่างง่ายดาย เขากดทับลงมาหาจนร่างเล็กจมหายไปในที่นอน ปากของเขาบดเคล้าคลึงด้วยความหิวกระหาย สร้างความหวามไหวร้อนฉ่าในร่างสาวได้มากมายเหลือเกิน สองมือที่ผลักไสเริ่มอ่อนแรง ปากของหล่อนยังคงถูกบดคลึงรุนแรง ไฟร้อนๆ พุ่งเข้าใส่ช่องท้องจนเกิดเป็นหยาดน้ำที่ซอกขาอวบได้อย่างน่าอัศจรรย์

เข็มหอมหายใจหอบระรัว พยายามต่อต้านกับริมฝีปากกระด้างที่บดเบียดลงมาหาอย่างสุดความสามารถ แต่กระนั้นก็ไม่อาจจะเอาชนะความช่ำชองของเนโลคลิสได้ เพราะแค่เพียงไม่กี่วินาที ลิ้นใหญ่ที่ตวัดเลยกลีบปากก็สามารถบุกรุกเข้ามารุกรานในอุ้งปากสาวได้สำเร็จ

“อา… อื้อ…”

สติลางเลือนบอกให้หล่อนต่อต้าน แต่รสหวานจากการถูกดูดรัดด้วยลิ้นใหญ่กลับทำให้ทุกอย่างกลับตาลปัตรไปจนหมดสิ้น หล่อนขยับปากจูบตอบคนตัวโตที่กำลังหิวกระหายด้วยความไร้เดียงสา และนั่นก็ทำให้หล่อนได้ยินเสียงคำรามพึงพอใจจากลำคอแกร่ง

ไฟร้อนๆ ลามเลียไปทั่วทั้งช่องท้อง โดยเฉพาะที่ซอกขา หยาดน้ำเปียกลื่นเพิ่มปริมาณมากจนน่าพิศวง นิ้วเรียวที่ผลักไส ยามนี้จิกทึ้งบ่าทรงพลังเอาไว้แน่น ร่างเล็กเคลื่อนไหวด้วยสัญชาตญาณที่ไม่ต้องให้ใครสั่งสอน

“อา…”

หล่อนส่ายระริกอยู่ใต้ร่างกำยำ ปากของเขายังคงติดแน่นอยู่กับกลีบปากอิ่ม ลิ้นแกร่งตวัดดูดตอดลิ้นเล็กอย่างบ้าคลั่ง ปลุกเร้าจนร่างเล็กอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรง

ในที่สุดก็พ่ายแพ้ เข็มหอมรู้สึกได้ถึงหายนะที่กำลังจะเดินทางเข้ามาหา แต่หล่อนกลับไม่อาจจะต่อต้านมันได้อีกแล้ว

เนโลคลิสถอนปากออกทั้งๆ ที่ยังไม่อิ่มเอม เพียงเพื่อที่จะกระซิบคำหวานชิดปากอิ่มที่บวมช้ำเพราะถูกรุกรานด้วยตัวเอง

“ฉันต้องการเธอจนแทบคลั่งแล้ว เข็มหอม รู้ไหม”

หล่อนส่ายหน้าน้อยๆ แต่กลับไม่อาจจะหยุดยั้งการกระทำต่อไปของคนตัวโตได้ เพราะเขาบดขยี้ลงมาบนกลีบปากอิ่มของหล่อนอีกครั้ง คราวนี้ร้อนระอุด้วยแรงปรารถนา ปลุกเร้าให้หล่อนร้อนผ่าวราวกับถูกสุมด้วยไฟกัลป์

เขาบดคลึงกลีบปากอิ่มอย่างบ้าคลั่ง บดคลึงด้วยความเร่าร้อนความหิวกระหาย มือใหญ่ลูบไล้ไปตามสัดส่วนโค้งเว้างดงามแสดงความเป็นเจ้าของผลักดันให้หล่อนลอยคว้างอยู่กลางเวหาที่เต็มไปด้วยก้อนเมฆก้อนใหญ่ ดวงตาของหล่อนมืดมิดมองไม่เห็นหนทางรอด ร่างกายของหล่อนร้อนจัดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

นี่มันคืออะไรกัน ทำไมหล่อนถึงได้รู้สึกวิเศษขนาดนี้ หล่อนไม่ได้ต้องการให้มันเกิดขึ้นไม่ใช่เหรอ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ใช่ในตอนนี้ แต่ทำไม… ทำไมหล่อนรู้สึกดีเหลือเกินยามที่ถูกคนตัวโต จูบ และลูบไล้

เข็มหอมพยายามเรียกสติของตัวเอง แต่ยิ่งพยายามก็ยิ่งหลุดหลงเข้าไปในหมอกสวาท ยิ่งเขาบดจูบหนักหน่วงเท่าไหร่ ยิ่งเขาตะโบมฟอนเฟ้นกายสาวดุดันมากแค่ไหน หล่อนก็ยิ่งร้อนฉ่าและไม่มีสติมากเท่านั้น

“อา…”

ลิ้นแกร่งโลมเลียผิวเนื้อที่ลำคอขาวผ่อง ก่อนจะดูดด้วยริมฝีปากกระด้างร้อนจัดเบาๆ แต่แค่นั้นก็ทำให้หล่อนสะเทือนไปเสียทั้งตัว ความต้องการไร้ที่มาระเบิดตูมที่ซอกขาจนฉ่ำ

“อา…” หล่อนครวญครางอีกครั้ง เมื่อคนตัวโตแลบลิ้นเลียไปตามบ่าบอบบาง ดูดกัดแผ่วเบาสร้างรอยตราแห่งความเป็นเจ้าของเอาไว้ทุกอณูเนื้อที่เคลื่อนผ่าน มือใหญ่ที่ฟอนเฟ้นบั้นท้ายอวบเลื่อนขึ้นมาสะกิดตะขอ บราเซียร์จนหลุด และมันก็ถูกโยนทิ้งไปที่พื้นอย่างไม่ไยดี

ดวงตาคมกริบจ้องเขม็งมองก้อนเนื้ออวบอัดด้วยความตื่นตะลึง สองเต้าสวยอวบใหญ่เต่งตึงชูชันสวยงามอย่างที่ไม่เคยได้พบเห็นจากหญิงสาวคนใดมาก่อน ปลายยอดถันสีสวยสด มันเป็นสีเดียวกับกลีบปากอิ่มที่เขาพึ่งจะขยี้จนบวมช้ำนั่นเอง

เนโลคลิสสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ พยายามที่จะฉุดรั้งตัวเองเอาไว้อย่างสุดความสามารถ เขากัดฟันละสายตาจากสองเต้าสวย ขึ้นสบประสานสายตากับคนตัวเล็ก และก็ได้เห็นความขัดเขินเอียงอายของเจ้าหล่อนอย่างชัดเจน

เขาระบายยิ้มบางๆ ก้มลงจูบปากอิ่มแผ่วเบาและเต็มไปด้วยความนุ่มนวล ผลที่ได้ตอบแทนมาคือหล่อนเผยอปากจูบตอบอย่างไร้เดียงสา สติที่พยายามรั้งเอาไว้ของเขาแทบขาดผึ่งกับการตอบสนองน่ารักน่าใคร่ของเข็มหอม

เขาคำรามเบาๆ ในอก ข่มความต้องการที่จะสอดใส่และโยกคลึงในร่องสาวเอาไว้อย่างสุดกำลัง มือหนายกขึ้นวางลงบนสองเต้าเต่งตึง สัมผัสแรกเจ้าหล่อนสะท้านเยือก และถดถอยหนี แต่พอเขาดึงดันตามติดและเคล้าคลึงแผ่วเบา เจ้าหล่อนก็เริ่มเคลื่อนไหวส่ายระริกเพราะแรงปรารถนา

“รู้ไหมว่าสวยเหลือเกิน”

เขาจำได้ว่าตัวเองพึมพำคำนั้นเป็นคำสุดท้าย ก่อนจะก้มลงจูบเนื้อสาวนวลผ่องแผ่วเบา สองสามครั้ง จากนั้นก็อ้าปากกว้างรวบปานถันสีสวยเข้าไปในอุ้งปาก พร้อมกับดูดดึงยอดถันชูชันในปากด้วยความหิวกระหาย เจ้าหล่อนครางฮือ ดิ้นพล่าน ยกสองมือขึ้นเหมือนกับจะผลักไส แต่พอถูกเขาโรมรันเม็ดเต่งตึงในอุ้งปากระรัวเร็วเขาทั้งดูดทั้งกัดเต้างามสองข้างสลับกันไปมาด้วยความกระหายจัด ปลุกเร้าให้สาวน้อยคลั่งไคล้ด้วยไฟปรารถนาจนสะโพกแน่นหนั่นส่ายระริกกับเตียงนอนไปมา

“อา… ได้โปรด…”

เข็มหอมที่ถูกอุ้งปากร้อนจัดดูดกินยอดถันอย่างเมามันดิ้นพล่านทรมาน เพลิงสวาทแผดเผาจนหล่อนร้อนจัดไปทั่วทั้งร่าง หล่อนต้องการให้เขาทำมากกว่านี้ ต้องการทั้งหมดของเขาจนแทบบ้า และด้วยความรู้สึกร้อนฉ่าแผดเผา ทำให้หล่อนไม่ขัดขืนเลยเมื่อถูกเขาปลดเปลื้องอาภรณ์จนกายสาวเปลือยเปล่าเกลี้ยงเกลา

หล่อนบดเบียดเข้าหาคนตัวโต สองมือเกาะรั้งสองบ่ากว้างเอาไว้แน่น ราวกับว่าถ้าปล่อยมือแล้ว หล่อนจะถูกเหวี่ยงหลุดออกจากโลก

“ได้โปรด… พี่เนลขา…”

เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นจากเต้าสวยที่เปียกชุ่มเพราะถูกดูดเลียเนิ่นนานขึ้นมองดวงหน้าแดงก่ำ สองดวงตาสบประสานกัน ก่อนที่เนโลคลิสจะคำรามออกมาด้วยความพึงพอใจ

“เรียกฉันแบบนั้นอีกสิ ‘พี่เนล’”

“พี่เนล” หล่อนทำตามคำสั่งของเขาอย่างว่าง่าย และก็ได้รับรางวัลใหญ่จากเขาด้วยการถูกอุ้งปากร้อนจัดดูดอมปลายถันชูชันอีกครั้ง

“อา…”

เขาดูดกลืนยอดถันทั้งสองข้างอยู่ไม่นานก็ลากปากลากลิ้นต่ำลงมายังหน้าท้อง เส้นผมนุ่มของเขาปัดไปมากับยอดอกชูชันทำให้หล่อนรู้สึกซ่านสยิวเหลือเกิน

“อา… ได้โปรด พี่เนลขา”

สะโพกอวบยกหยัดขึ้นไหวร่อน จนคนที่ลากลิ้นลงมาถึงสะดือสวยต้องสอดมือลงไปใต้บั้นท้ายอวบเพื่อตรึงมันเอาไว้ให้อยู่กับที่ และเตรียมตัวรับความหฤหรรษ์จากลิ้นใหญ่เอาไว้

เนโลคลิสโลมเลียหน้าท้องขาวเนียนจนชุ่มฉ่ำ ตีตราความเป็นเจ้าของร่างสาวทุกอณูเนื้อ และจูบต่ำลงมาอีกยังเนินเนื้อโหนกนูนที่มีเส้นขนนุ่มปกคลุมอยู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“อ๊ะ…” หญิงสาวสะดุ้งเยือก เมื่อถูกลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดในระยะชิดใกล้ หล่อนพยายามจะขยับบั้นท้ายหนี แต่มือใหญ่ไม่ยอมปล่อย

“อย่า…”

สิ่งสุดท้ายที่หล่อนได้ยินคือ เสียงห้าวที่หัวเราะออกมาอย่างพึงพอใจ เพราะหลังจากนั้นหูของหล่อนก็อื้ออึงไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย นอกจากเสียงแห่งความปรารถนาของเนโลคลิสเท่านั้น

“อ๊า…” หล่อนกรีดร้องด้วยความทรมานเมื่อสองขาอวบถูกแยกแย้มกว้างออก และเขาก็ก้มหน้าตามติดลงมาชิดใกล้ หล่อนผลักไส ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อสัมผัสได้ถึงนิ้วยาวที่สอดลึกเข้ามาภายใน

“อย่า… อา…”

นิ้วแกร่งขยับ พร้อมกับลิ้นสากที่ตวัดโลมเลีย เพียงเท่านั้นโลกของหล่อนระเบิดกระจายด้วยความรู้สึกแสนมหัศจรรย์เต็มแรง ร่างกายกระตุกเกร็งกับภาวะสุขสมครั้งแรกในชีวิต

เนโลคลิสคำรามออกมาอย่างพึงพอใจ และแสนอัศจรรย์ใจกับสิ่งที่ได้เห็น เพียงตวัดลิ้นกับกลีบสาวแค่ครั้งเดียว แต่เข็มหอมกลับสามารถตะกายขึ้นไปสู่สวรรค์ได้ทันที

ชายหนุ่มเต็มไปด้วยความพิศวง แต่ก็รู้สึกแบบนั้นได้ไม่นาน เพราะสิ่งหอมหวานตรงหน้ากลืนกินทุกสติให้ขาดหายไปจนหมดสิ้น เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองตวัดลิ้นฉ่ำปาดเลียความชุ่มชื้นภายในของสาวน้อยกี่ครั้ง แล้วดื่มกินความหอมหวานที่กายสาวปลดปล่อยทะลักออกมาจนแห้งเหือดกี่หน ก่อนจะปลุกเร้าให้หล่อนสร้างหยาดความหวานฉ่ำลิ้นขึ้นมาใหม่ แต่ที่จำได้เป็นอย่างดีก็คือเขาสนุกกับการทำให้หล่อนกรีดร้องด้วยความกระสัน มีความสุขที่ได้ตวัดลิ้นกลืนกินความชุ่มฉ่ำของหล่อนซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้เป็นเหลือเกิน

ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงที่ตัวเองทอดทิ้งไปถึง 8 ปีเต็ม ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนสร้างความบันเทิงใจให้กับเขาได้เท่ากับเข็มหอมมาก่อน เขาแตะต้องผู้หญิงทุกคนก็เพื่อระบายความใคร่ แต่ตอนนี้กลับไม่แน่ใจแล้วว่าที่แตะต้องเข็มหอมด้วยเหตุผลอะไร

ความรู้สึกจากหัวใจ หรือแค่เพียงความใคร่กันแน่?

ไม่มีเวลาให้เขาได้ใคร่ครวญหาคำตอบอีก เมื่อร่างสาวที่ถูกตวัดลิ้นลิ้มลองเกร็งร่างกระตุกซ้ำอีกครั้ง พร้อมกับกรีดร้องออกมาราวกับคนเสียสติ ชื่อของเขาดังออกจากปากอิ่มช้ำของเข็มหอมครั้งแล้วครั้งเล่า

หล่อนสุขสมอีกครั้งแล้วสินะ

เนโลคลิสอมยิ้มอย่างมีความสุข…

ใช่ เขารู้สึกดีที่ทำให้เข็มหอมมีความสุข

ชายหนุ่มยอมรับกับตัวเองอย่างไร้เหตุผล ขณะกำลังเลื่อนตัวขึ้นไปมองดวงหน้างดงามที่แดงก่ำราวกับผลตำลึงสุกด้วยความพึงพอใจ

เจ้าหล่อนนอนบิดร่างเปลือยเปล่าไปมาด้วยความทรมาน หล่อนต้องการอะไรเขารู้ดี

“ได้โปรด… พี่เนล…”

เขาก้มลงจูบหน้าผากชื้นเหงื่อของสาวตัวเล็กแผ่วเบา ก่อนจะค้นพบว่าตัวเองนุ่มนวลกับผู้หญิงคนนี้เกินไปแล้ว กรามแกร่งขบกันแน่นจนเนื้อข้างแก้มกระตุกเป็นริ้ว

นี่เขากำลังต่อสู้กับอะไรกับนะ

ผู้หญิงหรือว่านางมารร้ายกันแน่

เนโลคลิสสับสน และรู้สึกเหมือนกำลังถูกควบคุมด้วยบางสิ่งบางอย่างที่น่าหวาดกลัว เขากำลังจะผละออกห่าง และคงทำได้แล้ว หากเข็มหอมไม่ยกสะโพกขึ้น และวิงวอนด้วยสายตาน่าเสน่หาเสียก่อน

“ได้โปรด…”

กางเกงชั้นในบ็อกเซอร์ถูกกระชากออกจากเนื้อตัวทรงพลังด้วยความเร็วสูงสุด ท่อนชายแข็งขึงร้อนจัดถูกจับให้มาจดจ่ออยู่ที่ซอกขาอวบอย่างอหังการ

“อ๊ะ…”

ด้วยสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยมาก่อน ทำให้คนตัวเล็กที่ถึงแม้จะถูกครอบงำด้วยแรงปรารถนามากล้น จำต้องขยับตัวหนีด้วยความขลาดกลัว

“ห้ามหนี…” คนตัวโตสั่งเสียงแหบพร่า และตรึงบั้นท้ายอวบเอาไว้ด้วยมือใหญ่เพียงข้างเดียว

คนตัวเล็กเบิกตากว้างตกใจ ส่ายหน้าปฏิเสธน้อยๆ ดวงตากลมโตมีน้ำตาคลอ

“อย่า… หอมกลัว”

“มันไม่น่ากลัวเลย… เชื่อฉันนะ”

ปากของเขาสอดส่ายลงมาควานหากลีบปากนุ่มหวานอีกครั้ง จูบเร่งเร้าดูดดื่มอย่างหิวกระหาย ลิ้นฉ่ำสอดแทรกเข้าไปภายในอย่างต้องการปลุกเร้า และแน่นอนว่าคนตัวเล็กที่อ่อนด้อยประสบการณ์หลงลืมตัวอย่างง่ายดาย

ท่อนชายแข็งทมึงจดจ่อเข้ามาที่เดิม ในขณะที่ปากยังคงดูดดื่มกับกลีบปากสาวอยู่ตลอดเวลา ความร้อนจัดแผดเผาให้อนุสติของเนโลคลิสไม่หลงเหลืออีก เขามุ่งหน้าและพยายามผลักดันเข้าไป แต่เข้าไม่ได้

“อ๊ะ…” สาวน้อยรู้สึกตัวกับการพยายามรุกรานของหนุ่มหล่อก็เบี่ยงตัวหนีอย่างหวาดกลัว เนโลคลิสพยายามตามติดและจะสานต่อความหิวกระหายที่เจียนจะระเบิดอยู่ร่อมร่อให้สำเร็จ

“หอม… ให้พี่เถอะนะครับ”

คนตัวเล็กน้ำตาไหลพราก ส่ายหน้าไปมา “หอมกลัว… หอมเจ็บ… ไม่เอานะพี่เนล…”

ถ้าเขาดึงดันจะไปต่อ ถ้าเขาพยายามเล้าโลมต่อไป เข็มหอมไม่มีทางหนีรอดเงื้อมือได้อยู่แล้ว แต่… เขากลับเห็นใจหล่อน และผละออกห่างในที่สุด

เขาก้าวลงจากเตียง ก้มลงสวมเสื้อผ้าด้วยความรีบร้อน ในขณะที่คนตัวเล็กที่นอนน้ำตานองหน้า ก็รีบคว้าผ้าห่มมาคลุมกายเสียจนมิดถึงลำคอ และมองคนคนตัวโตผ่านม่านน้ำตา

เขาคงโกรธหล่อนเสียแล้ว

เข็มหอมแสนจะทรมาน แต่หล่อนกลัว…

เนโลคลิสหันหน้ากลับมาเมื่อสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ดวงตาสีน้ำเงินเข้มไม่บ่งบอกความรู้สึกเหมือนเช่นเคยยามสบประสานมองมา เข็มหอมเสหลบตาด้วยความปวดร้าวทรมาน

“มันจะไม่ใช่ทุกครั้งหรอกนะ เข็มหอม ที่ฉันจะใจอ่อนปล่อยเธอไปแบบนี้”

แม้ใบหน้าของเขาจะราบเรียบเหมือนทะเลที่ไร้เกลียวคลื่น แต่น้ำเสียงของเขาแปร่งพร่าจนหล่อนสัมผัสได้ หล่อนไม่สามารถสบประสานสายตากับเขาได้นานนัก ไม่ช้าก็ต้องเสหลบตาอย่างอดสู

“คืนนี้ฉันจะออกไปนอนที่อื่น”

หล่อนยังคงนิ่งเงียบ ไม่พูดจาโต้ตอบซึ่งผิดวิสัย

“เวลาสำหรับเตรียมตัวเตรียมใจของเธอมีแค่หนึ่งอาทิตย์ หลังจากนั้นฉันจะกลับมาทวงในสิ่งที่ตัวเองพึ่งจะได้”

หล่อนอดที่จะเหลือบตากลับมามองหน้าเขาไม่ได้ และก็ได้เห็นความดุดันหิวกระหายจากเขาได้อย่างชัดเจน

“และฉันจะไม่ยอมผ่อนปรนใดๆ อีก”

“แต่… คุณไม่มีสิทธิ์”

เขาระบายยิ้มเครียด กับคำพูดสั่นๆ คำแรกที่หลุดออกจากปากของหล่อนหลังจากที่เหตุการณ์หวามเมื่อครู่ยุติ

“แน่ใจหรือว่าฉันไม่มีสิทธิ์”

ประกายตาคมเข้มสุดจะหยั่งถึงได้ว่าเขากำลังนึกคิดอะไรอยู่จ้องมองมาเขม็งจนเข็มหอมไม่อาจจะสู้สายตาได้ จำต้องขยับตัวนอนหันหลังหนี

ภายในห้องเงียบงันอยู่นาน ก่อนที่เสียงเปิดและปิดประตูจะดังขึ้น เข็มหอมค่อยๆ หันไปมอง ก็รู้ว่าคนที่เคยยืนมองหล่อนด้วยสายตาไร้ความรู้สึกได้ออกไปแล้ว

ร่างเล็กผุดลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มที่คลุมร่างล่นลงไปกองที่หน้าขา สองเต้าอวบอิ่มที่เต็มไปด้วยรอยแดงช้ำจากการดูดของริมฝีปากกระด้างของเนโลคลิสเปิดเปลือยไร้การปกปิด แต่เจ้าของร่างไม่ได้สนใจมันอีกแล้ว เพราะตอนนี้หล่อนกำลังร่ำไห้ด้วยความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หยาดน้ำตาทะลักท่วมท้นหล่นเป็นทางจากดวงตาลงสู่พวงแก้ม ปลายคาง และเนินอกสวยเสียงสะอื้นไห้ดังระรัวออกจากกลีบปากอิ่มชอกช้ำ ร่างสาวสั่นเทาแสนทรมาน

ทำไมเนโลคลิสถึงได้ใจร้ายแบบนี้…

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน 18

Now you are reading ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน Chapter 18 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

“ความรู้สึกแบบนั้นไม่ใช่สิ่งที่จะต้องนำขึ้นมาเป็นหัวข้อการสนทนา”

“นี่อย่านะ… ปล่อย…” เข็มหอมมัวแต่น้อยใจจึงขัดขืนไม่ทันเมื่อถูกคนตัวกระชากเสื้อตัวสวยจนขาดติดมือ

“เสื้อฉันขาดหมดนะแล้ว คนบ้า” เข็มหอมแหวใส่อย่างโมโห สองมือยกขึ้นกอดอกเอาไว้แน่นอย่างอับอาย

เนโลคลิสไม่ได้ตอบ เพราะไม่อาจจะเค้นเสียงใดๆ ออกมาจากลำคอได้ในขณะนี้ ดวงตาคมกริบจ้องเขม็งมองร่างอวบอิ่มที่ตอนนี้มีเพียงแค่บราเซียร์ตัวน้อยโอบอุ้มเต้างามอยู่เพียงชิ้นเดียว ความร้อนจัดแผดเผาอยู่ที่กลางระหว่างขา เขากัดฟันแน่นพยายามควบคุมตัวเองเอาไว้ให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ฉันจะซื้อให้ใหม่” เสียงของชายหนุ่มแหบพร่าจนน่าแปลกใจ

เข็มหอมได้ยินก็ใจคอไม่ดี หวาดกลัวจนสั่นเทา “ถ้า… ถ้าคุณทำอะไรฉัน… ฉันสาบานเลยนะว่าจะต้องฆ่าคุณแน่ๆ”

“คำขู่ของเธอ หยุดฉันไม่ได้หรอก เข็มหอม” เขาค่อยๆ เลื่อนตัวลงมาหา จนทาบทับร่างนุ่มนิ่มเอาไว้ทั้งตัว เข็มหอมดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงความแข็งแรงกำยำของเรือนร่างบุรุษชาติอหังการ

“ฉัน… ต้องการเธอ”

“ไม่… อย่า…” หล่อนพยายามส่ายหน้าหนี แต่หนีไม่รอด เพราะมือหนาสอดใต้ศีรษะเล็กเอาไว้ จ้องมองหล่อนด้วยสายตามืดดำแต่เต็มไปด้วยความปรารถนาร้อนแรง

“อย่านะ…” หล่อนพยายามเข้มแข็ง แต่ให้ตายเถอะ หล่อนจะต้านทานผู้ชายหล่อปานเทพบุตรอย่างเนโลคลิสได้นานแค่ไหนกัน เข็มหอมคิดอย่างทดท้อภายในอก

“ถ้าเมื่อเย็นฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอคงตกเป็นของฉันตั้งแต่ที่เรือนดอกไม้แล้วล่ะ เข็มหอม”

เขาเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ ใกล้จนหล่อนตะลึงงันกับความหล่อที่ละลานตาของเขา กว่าจะกลั้นใจหันหน้าหนีได้ก็ต้องใช้พลังทั้งหมดที่มีอยู่เลยทีเดียว

“งั้น… ตอนนี้ก็… ทำแบบเมื่อตอนเย็นสิ อย่าแตะต้องฉัน”

มือใหญ่ที่สอดใต้ท้ายทอยบังคับให้คนตัวเล็กหันกลับมาเผชิญหน้าอีกครั้งสำเร็จ

“ฉันควบคุมตัวเองแบบนั้น… ไม่ได้แล้วล่ะ”

น้ำเสียงของเขาแหบพร่าจนแทบไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเสียงของเนโลคลิส เข็มหอมตกใจเผยอปากแยกจากกัน ซึ่งก็เป็นวินาทีเดียวกันที่เขาบดขยี้ปากลงมาพอดี

“อื้อ…” หล่อนเม้มปากแน่น และต่อต้านสุดแรงด้วยการผลักไส แต่แรงบดขยี้ที่เต็มไปด้วยความเผด็จการของซาตานร้ายเอาชนะหล่อนได้อย่างง่ายดาย เขากดทับลงมาหาจนร่างเล็กจมหายไปในที่นอน ปากของเขาบดเคล้าคลึงด้วยความหิวกระหาย สร้างความหวามไหวร้อนฉ่าในร่างสาวได้มากมายเหลือเกิน สองมือที่ผลักไสเริ่มอ่อนแรง ปากของหล่อนยังคงถูกบดคลึงรุนแรง ไฟร้อนๆ พุ่งเข้าใส่ช่องท้องจนเกิดเป็นหยาดน้ำที่ซอกขาอวบได้อย่างน่าอัศจรรย์

เข็มหอมหายใจหอบระรัว พยายามต่อต้านกับริมฝีปากกระด้างที่บดเบียดลงมาหาอย่างสุดความสามารถ แต่กระนั้นก็ไม่อาจจะเอาชนะความช่ำชองของเนโลคลิสได้ เพราะแค่เพียงไม่กี่วินาที ลิ้นใหญ่ที่ตวัดเลยกลีบปากก็สามารถบุกรุกเข้ามารุกรานในอุ้งปากสาวได้สำเร็จ

“อา… อื้อ…”

สติลางเลือนบอกให้หล่อนต่อต้าน แต่รสหวานจากการถูกดูดรัดด้วยลิ้นใหญ่กลับทำให้ทุกอย่างกลับตาลปัตรไปจนหมดสิ้น หล่อนขยับปากจูบตอบคนตัวโตที่กำลังหิวกระหายด้วยความไร้เดียงสา และนั่นก็ทำให้หล่อนได้ยินเสียงคำรามพึงพอใจจากลำคอแกร่ง

ไฟร้อนๆ ลามเลียไปทั่วทั้งช่องท้อง โดยเฉพาะที่ซอกขา หยาดน้ำเปียกลื่นเพิ่มปริมาณมากจนน่าพิศวง นิ้วเรียวที่ผลักไส ยามนี้จิกทึ้งบ่าทรงพลังเอาไว้แน่น ร่างเล็กเคลื่อนไหวด้วยสัญชาตญาณที่ไม่ต้องให้ใครสั่งสอน

“อา…”

หล่อนส่ายระริกอยู่ใต้ร่างกำยำ ปากของเขายังคงติดแน่นอยู่กับกลีบปากอิ่ม ลิ้นแกร่งตวัดดูดตอดลิ้นเล็กอย่างบ้าคลั่ง ปลุกเร้าจนร่างเล็กอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรง

ในที่สุดก็พ่ายแพ้ เข็มหอมรู้สึกได้ถึงหายนะที่กำลังจะเดินทางเข้ามาหา แต่หล่อนกลับไม่อาจจะต่อต้านมันได้อีกแล้ว

เนโลคลิสถอนปากออกทั้งๆ ที่ยังไม่อิ่มเอม เพียงเพื่อที่จะกระซิบคำหวานชิดปากอิ่มที่บวมช้ำเพราะถูกรุกรานด้วยตัวเอง

“ฉันต้องการเธอจนแทบคลั่งแล้ว เข็มหอม รู้ไหม”

หล่อนส่ายหน้าน้อยๆ แต่กลับไม่อาจจะหยุดยั้งการกระทำต่อไปของคนตัวโตได้ เพราะเขาบดขยี้ลงมาบนกลีบปากอิ่มของหล่อนอีกครั้ง คราวนี้ร้อนระอุด้วยแรงปรารถนา ปลุกเร้าให้หล่อนร้อนผ่าวราวกับถูกสุมด้วยไฟกัลป์

เขาบดคลึงกลีบปากอิ่มอย่างบ้าคลั่ง บดคลึงด้วยความเร่าร้อนความหิวกระหาย มือใหญ่ลูบไล้ไปตามสัดส่วนโค้งเว้างดงามแสดงความเป็นเจ้าของผลักดันให้หล่อนลอยคว้างอยู่กลางเวหาที่เต็มไปด้วยก้อนเมฆก้อนใหญ่ ดวงตาของหล่อนมืดมิดมองไม่เห็นหนทางรอด ร่างกายของหล่อนร้อนจัดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

นี่มันคืออะไรกัน ทำไมหล่อนถึงได้รู้สึกวิเศษขนาดนี้ หล่อนไม่ได้ต้องการให้มันเกิดขึ้นไม่ใช่เหรอ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ใช่ในตอนนี้ แต่ทำไม… ทำไมหล่อนรู้สึกดีเหลือเกินยามที่ถูกคนตัวโต จูบ และลูบไล้

เข็มหอมพยายามเรียกสติของตัวเอง แต่ยิ่งพยายามก็ยิ่งหลุดหลงเข้าไปในหมอกสวาท ยิ่งเขาบดจูบหนักหน่วงเท่าไหร่ ยิ่งเขาตะโบมฟอนเฟ้นกายสาวดุดันมากแค่ไหน หล่อนก็ยิ่งร้อนฉ่าและไม่มีสติมากเท่านั้น

“อา…”

ลิ้นแกร่งโลมเลียผิวเนื้อที่ลำคอขาวผ่อง ก่อนจะดูดด้วยริมฝีปากกระด้างร้อนจัดเบาๆ แต่แค่นั้นก็ทำให้หล่อนสะเทือนไปเสียทั้งตัว ความต้องการไร้ที่มาระเบิดตูมที่ซอกขาจนฉ่ำ

“อา…” หล่อนครวญครางอีกครั้ง เมื่อคนตัวโตแลบลิ้นเลียไปตามบ่าบอบบาง ดูดกัดแผ่วเบาสร้างรอยตราแห่งความเป็นเจ้าของเอาไว้ทุกอณูเนื้อที่เคลื่อนผ่าน มือใหญ่ที่ฟอนเฟ้นบั้นท้ายอวบเลื่อนขึ้นมาสะกิดตะขอ บราเซียร์จนหลุด และมันก็ถูกโยนทิ้งไปที่พื้นอย่างไม่ไยดี

ดวงตาคมกริบจ้องเขม็งมองก้อนเนื้ออวบอัดด้วยความตื่นตะลึง สองเต้าสวยอวบใหญ่เต่งตึงชูชันสวยงามอย่างที่ไม่เคยได้พบเห็นจากหญิงสาวคนใดมาก่อน ปลายยอดถันสีสวยสด มันเป็นสีเดียวกับกลีบปากอิ่มที่เขาพึ่งจะขยี้จนบวมช้ำนั่นเอง

เนโลคลิสสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ พยายามที่จะฉุดรั้งตัวเองเอาไว้อย่างสุดความสามารถ เขากัดฟันละสายตาจากสองเต้าสวย ขึ้นสบประสานสายตากับคนตัวเล็ก และก็ได้เห็นความขัดเขินเอียงอายของเจ้าหล่อนอย่างชัดเจน

เขาระบายยิ้มบางๆ ก้มลงจูบปากอิ่มแผ่วเบาและเต็มไปด้วยความนุ่มนวล ผลที่ได้ตอบแทนมาคือหล่อนเผยอปากจูบตอบอย่างไร้เดียงสา สติที่พยายามรั้งเอาไว้ของเขาแทบขาดผึ่งกับการตอบสนองน่ารักน่าใคร่ของเข็มหอม

เขาคำรามเบาๆ ในอก ข่มความต้องการที่จะสอดใส่และโยกคลึงในร่องสาวเอาไว้อย่างสุดกำลัง มือหนายกขึ้นวางลงบนสองเต้าเต่งตึง สัมผัสแรกเจ้าหล่อนสะท้านเยือก และถดถอยหนี แต่พอเขาดึงดันตามติดและเคล้าคลึงแผ่วเบา เจ้าหล่อนก็เริ่มเคลื่อนไหวส่ายระริกเพราะแรงปรารถนา

“รู้ไหมว่าสวยเหลือเกิน”

เขาจำได้ว่าตัวเองพึมพำคำนั้นเป็นคำสุดท้าย ก่อนจะก้มลงจูบเนื้อสาวนวลผ่องแผ่วเบา สองสามครั้ง จากนั้นก็อ้าปากกว้างรวบปานถันสีสวยเข้าไปในอุ้งปาก พร้อมกับดูดดึงยอดถันชูชันในปากด้วยความหิวกระหาย เจ้าหล่อนครางฮือ ดิ้นพล่าน ยกสองมือขึ้นเหมือนกับจะผลักไส แต่พอถูกเขาโรมรันเม็ดเต่งตึงในอุ้งปากระรัวเร็วเขาทั้งดูดทั้งกัดเต้างามสองข้างสลับกันไปมาด้วยความกระหายจัด ปลุกเร้าให้สาวน้อยคลั่งไคล้ด้วยไฟปรารถนาจนสะโพกแน่นหนั่นส่ายระริกกับเตียงนอนไปมา

“อา… ได้โปรด…”

เข็มหอมที่ถูกอุ้งปากร้อนจัดดูดกินยอดถันอย่างเมามันดิ้นพล่านทรมาน เพลิงสวาทแผดเผาจนหล่อนร้อนจัดไปทั่วทั้งร่าง หล่อนต้องการให้เขาทำมากกว่านี้ ต้องการทั้งหมดของเขาจนแทบบ้า และด้วยความรู้สึกร้อนฉ่าแผดเผา ทำให้หล่อนไม่ขัดขืนเลยเมื่อถูกเขาปลดเปลื้องอาภรณ์จนกายสาวเปลือยเปล่าเกลี้ยงเกลา

หล่อนบดเบียดเข้าหาคนตัวโต สองมือเกาะรั้งสองบ่ากว้างเอาไว้แน่น ราวกับว่าถ้าปล่อยมือแล้ว หล่อนจะถูกเหวี่ยงหลุดออกจากโลก

“ได้โปรด… พี่เนลขา…”

เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นจากเต้าสวยที่เปียกชุ่มเพราะถูกดูดเลียเนิ่นนานขึ้นมองดวงหน้าแดงก่ำ สองดวงตาสบประสานกัน ก่อนที่เนโลคลิสจะคำรามออกมาด้วยความพึงพอใจ

“เรียกฉันแบบนั้นอีกสิ ‘พี่เนล’”

“พี่เนล” หล่อนทำตามคำสั่งของเขาอย่างว่าง่าย และก็ได้รับรางวัลใหญ่จากเขาด้วยการถูกอุ้งปากร้อนจัดดูดอมปลายถันชูชันอีกครั้ง

“อา…”

เขาดูดกลืนยอดถันทั้งสองข้างอยู่ไม่นานก็ลากปากลากลิ้นต่ำลงมายังหน้าท้อง เส้นผมนุ่มของเขาปัดไปมากับยอดอกชูชันทำให้หล่อนรู้สึกซ่านสยิวเหลือเกิน

“อา… ได้โปรด พี่เนลขา”

สะโพกอวบยกหยัดขึ้นไหวร่อน จนคนที่ลากลิ้นลงมาถึงสะดือสวยต้องสอดมือลงไปใต้บั้นท้ายอวบเพื่อตรึงมันเอาไว้ให้อยู่กับที่ และเตรียมตัวรับความหฤหรรษ์จากลิ้นใหญ่เอาไว้

เนโลคลิสโลมเลียหน้าท้องขาวเนียนจนชุ่มฉ่ำ ตีตราความเป็นเจ้าของร่างสาวทุกอณูเนื้อ และจูบต่ำลงมาอีกยังเนินเนื้อโหนกนูนที่มีเส้นขนนุ่มปกคลุมอยู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“อ๊ะ…” หญิงสาวสะดุ้งเยือก เมื่อถูกลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดในระยะชิดใกล้ หล่อนพยายามจะขยับบั้นท้ายหนี แต่มือใหญ่ไม่ยอมปล่อย

“อย่า…”

สิ่งสุดท้ายที่หล่อนได้ยินคือ เสียงห้าวที่หัวเราะออกมาอย่างพึงพอใจ เพราะหลังจากนั้นหูของหล่อนก็อื้ออึงไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย นอกจากเสียงแห่งความปรารถนาของเนโลคลิสเท่านั้น

“อ๊า…” หล่อนกรีดร้องด้วยความทรมานเมื่อสองขาอวบถูกแยกแย้มกว้างออก และเขาก็ก้มหน้าตามติดลงมาชิดใกล้ หล่อนผลักไส ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อสัมผัสได้ถึงนิ้วยาวที่สอดลึกเข้ามาภายใน

“อย่า… อา…”

นิ้วแกร่งขยับ พร้อมกับลิ้นสากที่ตวัดโลมเลีย เพียงเท่านั้นโลกของหล่อนระเบิดกระจายด้วยความรู้สึกแสนมหัศจรรย์เต็มแรง ร่างกายกระตุกเกร็งกับภาวะสุขสมครั้งแรกในชีวิต

เนโลคลิสคำรามออกมาอย่างพึงพอใจ และแสนอัศจรรย์ใจกับสิ่งที่ได้เห็น เพียงตวัดลิ้นกับกลีบสาวแค่ครั้งเดียว แต่เข็มหอมกลับสามารถตะกายขึ้นไปสู่สวรรค์ได้ทันที

ชายหนุ่มเต็มไปด้วยความพิศวง แต่ก็รู้สึกแบบนั้นได้ไม่นาน เพราะสิ่งหอมหวานตรงหน้ากลืนกินทุกสติให้ขาดหายไปจนหมดสิ้น เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองตวัดลิ้นฉ่ำปาดเลียความชุ่มชื้นภายในของสาวน้อยกี่ครั้ง แล้วดื่มกินความหอมหวานที่กายสาวปลดปล่อยทะลักออกมาจนแห้งเหือดกี่หน ก่อนจะปลุกเร้าให้หล่อนสร้างหยาดความหวานฉ่ำลิ้นขึ้นมาใหม่ แต่ที่จำได้เป็นอย่างดีก็คือเขาสนุกกับการทำให้หล่อนกรีดร้องด้วยความกระสัน มีความสุขที่ได้ตวัดลิ้นกลืนกินความชุ่มฉ่ำของหล่อนซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้เป็นเหลือเกิน

ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงที่ตัวเองทอดทิ้งไปถึง 8 ปีเต็ม ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนสร้างความบันเทิงใจให้กับเขาได้เท่ากับเข็มหอมมาก่อน เขาแตะต้องผู้หญิงทุกคนก็เพื่อระบายความใคร่ แต่ตอนนี้กลับไม่แน่ใจแล้วว่าที่แตะต้องเข็มหอมด้วยเหตุผลอะไร

ความรู้สึกจากหัวใจ หรือแค่เพียงความใคร่กันแน่?

ไม่มีเวลาให้เขาได้ใคร่ครวญหาคำตอบอีก เมื่อร่างสาวที่ถูกตวัดลิ้นลิ้มลองเกร็งร่างกระตุกซ้ำอีกครั้ง พร้อมกับกรีดร้องออกมาราวกับคนเสียสติ ชื่อของเขาดังออกจากปากอิ่มช้ำของเข็มหอมครั้งแล้วครั้งเล่า

หล่อนสุขสมอีกครั้งแล้วสินะ

เนโลคลิสอมยิ้มอย่างมีความสุข…

ใช่ เขารู้สึกดีที่ทำให้เข็มหอมมีความสุข

ชายหนุ่มยอมรับกับตัวเองอย่างไร้เหตุผล ขณะกำลังเลื่อนตัวขึ้นไปมองดวงหน้างดงามที่แดงก่ำราวกับผลตำลึงสุกด้วยความพึงพอใจ

เจ้าหล่อนนอนบิดร่างเปลือยเปล่าไปมาด้วยความทรมาน หล่อนต้องการอะไรเขารู้ดี

“ได้โปรด… พี่เนล…”

เขาก้มลงจูบหน้าผากชื้นเหงื่อของสาวตัวเล็กแผ่วเบา ก่อนจะค้นพบว่าตัวเองนุ่มนวลกับผู้หญิงคนนี้เกินไปแล้ว กรามแกร่งขบกันแน่นจนเนื้อข้างแก้มกระตุกเป็นริ้ว

นี่เขากำลังต่อสู้กับอะไรกับนะ

ผู้หญิงหรือว่านางมารร้ายกันแน่

เนโลคลิสสับสน และรู้สึกเหมือนกำลังถูกควบคุมด้วยบางสิ่งบางอย่างที่น่าหวาดกลัว เขากำลังจะผละออกห่าง และคงทำได้แล้ว หากเข็มหอมไม่ยกสะโพกขึ้น และวิงวอนด้วยสายตาน่าเสน่หาเสียก่อน

“ได้โปรด…”

กางเกงชั้นในบ็อกเซอร์ถูกกระชากออกจากเนื้อตัวทรงพลังด้วยความเร็วสูงสุด ท่อนชายแข็งขึงร้อนจัดถูกจับให้มาจดจ่ออยู่ที่ซอกขาอวบอย่างอหังการ

“อ๊ะ…”

ด้วยสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยมาก่อน ทำให้คนตัวเล็กที่ถึงแม้จะถูกครอบงำด้วยแรงปรารถนามากล้น จำต้องขยับตัวหนีด้วยความขลาดกลัว

“ห้ามหนี…” คนตัวโตสั่งเสียงแหบพร่า และตรึงบั้นท้ายอวบเอาไว้ด้วยมือใหญ่เพียงข้างเดียว

คนตัวเล็กเบิกตากว้างตกใจ ส่ายหน้าปฏิเสธน้อยๆ ดวงตากลมโตมีน้ำตาคลอ

“อย่า… หอมกลัว”

“มันไม่น่ากลัวเลย… เชื่อฉันนะ”

ปากของเขาสอดส่ายลงมาควานหากลีบปากนุ่มหวานอีกครั้ง จูบเร่งเร้าดูดดื่มอย่างหิวกระหาย ลิ้นฉ่ำสอดแทรกเข้าไปภายในอย่างต้องการปลุกเร้า และแน่นอนว่าคนตัวเล็กที่อ่อนด้อยประสบการณ์หลงลืมตัวอย่างง่ายดาย

ท่อนชายแข็งทมึงจดจ่อเข้ามาที่เดิม ในขณะที่ปากยังคงดูดดื่มกับกลีบปากสาวอยู่ตลอดเวลา ความร้อนจัดแผดเผาให้อนุสติของเนโลคลิสไม่หลงเหลืออีก เขามุ่งหน้าและพยายามผลักดันเข้าไป แต่เข้าไม่ได้

“อ๊ะ…” สาวน้อยรู้สึกตัวกับการพยายามรุกรานของหนุ่มหล่อก็เบี่ยงตัวหนีอย่างหวาดกลัว เนโลคลิสพยายามตามติดและจะสานต่อความหิวกระหายที่เจียนจะระเบิดอยู่ร่อมร่อให้สำเร็จ

“หอม… ให้พี่เถอะนะครับ”

คนตัวเล็กน้ำตาไหลพราก ส่ายหน้าไปมา “หอมกลัว… หอมเจ็บ… ไม่เอานะพี่เนล…”

ถ้าเขาดึงดันจะไปต่อ ถ้าเขาพยายามเล้าโลมต่อไป เข็มหอมไม่มีทางหนีรอดเงื้อมือได้อยู่แล้ว แต่… เขากลับเห็นใจหล่อน และผละออกห่างในที่สุด

เขาก้าวลงจากเตียง ก้มลงสวมเสื้อผ้าด้วยความรีบร้อน ในขณะที่คนตัวเล็กที่นอนน้ำตานองหน้า ก็รีบคว้าผ้าห่มมาคลุมกายเสียจนมิดถึงลำคอ และมองคนคนตัวโตผ่านม่านน้ำตา

เขาคงโกรธหล่อนเสียแล้ว

เข็มหอมแสนจะทรมาน แต่หล่อนกลัว…

เนโลคลิสหันหน้ากลับมาเมื่อสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ดวงตาสีน้ำเงินเข้มไม่บ่งบอกความรู้สึกเหมือนเช่นเคยยามสบประสานมองมา เข็มหอมเสหลบตาด้วยความปวดร้าวทรมาน

“มันจะไม่ใช่ทุกครั้งหรอกนะ เข็มหอม ที่ฉันจะใจอ่อนปล่อยเธอไปแบบนี้”

แม้ใบหน้าของเขาจะราบเรียบเหมือนทะเลที่ไร้เกลียวคลื่น แต่น้ำเสียงของเขาแปร่งพร่าจนหล่อนสัมผัสได้ หล่อนไม่สามารถสบประสานสายตากับเขาได้นานนัก ไม่ช้าก็ต้องเสหลบตาอย่างอดสู

“คืนนี้ฉันจะออกไปนอนที่อื่น”

หล่อนยังคงนิ่งเงียบ ไม่พูดจาโต้ตอบซึ่งผิดวิสัย

“เวลาสำหรับเตรียมตัวเตรียมใจของเธอมีแค่หนึ่งอาทิตย์ หลังจากนั้นฉันจะกลับมาทวงในสิ่งที่ตัวเองพึ่งจะได้”

หล่อนอดที่จะเหลือบตากลับมามองหน้าเขาไม่ได้ และก็ได้เห็นความดุดันหิวกระหายจากเขาได้อย่างชัดเจน

“และฉันจะไม่ยอมผ่อนปรนใดๆ อีก”

“แต่… คุณไม่มีสิทธิ์”

เขาระบายยิ้มเครียด กับคำพูดสั่นๆ คำแรกที่หลุดออกจากปากของหล่อนหลังจากที่เหตุการณ์หวามเมื่อครู่ยุติ

“แน่ใจหรือว่าฉันไม่มีสิทธิ์”

ประกายตาคมเข้มสุดจะหยั่งถึงได้ว่าเขากำลังนึกคิดอะไรอยู่จ้องมองมาเขม็งจนเข็มหอมไม่อาจจะสู้สายตาได้ จำต้องขยับตัวนอนหันหลังหนี

ภายในห้องเงียบงันอยู่นาน ก่อนที่เสียงเปิดและปิดประตูจะดังขึ้น เข็มหอมค่อยๆ หันไปมอง ก็รู้ว่าคนที่เคยยืนมองหล่อนด้วยสายตาไร้ความรู้สึกได้ออกไปแล้ว

ร่างเล็กผุดลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มที่คลุมร่างล่นลงไปกองที่หน้าขา สองเต้าอวบอิ่มที่เต็มไปด้วยรอยแดงช้ำจากการดูดของริมฝีปากกระด้างของเนโลคลิสเปิดเปลือยไร้การปกปิด แต่เจ้าของร่างไม่ได้สนใจมันอีกแล้ว เพราะตอนนี้หล่อนกำลังร่ำไห้ด้วยความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หยาดน้ำตาทะลักท่วมท้นหล่นเป็นทางจากดวงตาลงสู่พวงแก้ม ปลายคาง และเนินอกสวยเสียงสะอื้นไห้ดังระรัวออกจากกลีบปากอิ่มชอกช้ำ ร่างสาวสั่นเทาแสนทรมาน

ทำไมเนโลคลิสถึงได้ใจร้ายแบบนี้…

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+