ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพีบทที่ 1637 จวนมหาเอกา
ขณะมองอาณาบริเวณแถบหนึ่งที่เหมือนทะเลเมฆเหมือนหมอกมายา เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ลังเล ก้าวเท้าก้าวหนึ่งเข้าไปด้านใน
สิ่งที่คล้ายทะเลเมฆผืนนี้มองไปกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต ความจริงล่องลอยเป็นมายา ครู่เดียวก็หุบตัวเป็นจุดจุดหนึ่ง ไหลเวียนในมิติช่องว่างที่แตกต่างกัน พลั้งเผลอนิดเดียวร่องรอยจะเปลี่ยนแปลง ถึงเวลาต้องจ่ายลมปราณตามหาอีกรอบ
ต่อให้จับมู่จาไว้ มีเบาะแสของจริง เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่คิดเสียเวลาต่อ
ถึงจะบอกว่าคนในจวนมหาเอกาสมควรเป็นผู้ยิ่งใหญ่สำนักเต๋า แต่ยากรับประกันว่าอิงหลงถูกเข้าไปด้านในจะไร้ความกังวลแน่นอน
กล่าววาจาน่าฟังคือ เรื่องราวความขัดแย้งภายในของคนในสำนักเต๋าครั้งยุคโบราณมีให้เห็นไม่น้อย หลังมหาภัยพิบัติจึงทำให้ผู้รอดชีวิตรวมใจเป็นหนึ่ง ฝ่าความลำบากด้วยกัน
การคาดเดาเกี่ยวกับนาจาและไท่อี้จินหยินของเขากับมู่จา ตอนนี้ยังคงไม่ชัดเจน ฟ้าเท่านั้นที่ทราบว่าในจวนมหาเอกาเป็นผู้ใดกันแน่?
หลังเข้าไปในทะเลเมฆที่ขมุกขมัวตรงนั้น ด้วยความแข็งแกร่งด้านสัมผัสวิญญาณของเยี่ยนจ้าวเกอ ระยะห่างการรับรู้ลดลงมาก
ลมปราณรกร้างวุ่นวายกระจายไปทั่ว ส่งผลต่อการรับรู้และการแยกแยะของคนอย่างร้ายแรง
พูดถึงความน่าอัศจรรย์ด้านการเปลี่ยนแปลงมิติเวลา ที่นี่สู้วังวนมากมายอย่างเมฆดาราปฐมกำเนิดที่เชื่อมไปสี่ทิศแปดทางไม่ได้
กระนั้นลมปราณอันรกร้างของที่นี่ก็ใช้อำพรางคนที่ซ่อนตัวอยู่ด้านในได้ดีกว่า
ขณะเยี่ยนจ้าวเกอเคลื่อนไหวค้นหาอยู่ด้านใน ก็รู้สึกได้เลือนรางว่า ระหว่างเมฆหมอกคล้ายมีคนกำลังแอบมองเขาอยู่
“เยี่ยนจ้าวเกอศิษย์สำนักเต๋า มาที่นี่เพื่อค้นหาอิงหลงถูศิษย์น้องร่วมสำนัก ไม่ทราบว่ายอดฝีมือผู้อาวุโสท่านใดของสำนักเต๋าสร้างจวนไว้ที่นี่ ได้โปรดเจียดเวลามาพบกัน”
เสียงของเขาสงบนิ่งตรงไปตรงมา กระจายออกไปไกล
อีกฝ่ายไม่ตอบ ทว่าไม่มีการเคลื่อนไหวใดเช่นกัน
ตามที่เยี่ยนจ้าวเกอรู้ ตอนที่พวกมู่จาทะลวงเข้ามา ก็ถูกเจ้าของของที่นี่ควบคุมปราณเมฆหมอกรกร้าง กีดกัดกดดันออกไป
ดูแล้ว การต้อนรับตนในตอนนี้ คล้ายดีกว่าไม่น้อย
ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอกลับสิ้นหวังอยู่บ้าง ถ้าหากอีกฝ่ายลงมือ เขากลับสามารถใช้มันค้นหาตำแหน่งที่ชัดเจนของอีกฝ่ายได้
ตอนนี้มีแต่ตนต้องค่อยๆ ค้นหาแล้ว
‘กำลังสำรวจเราอย่างเงียบๆ เพิ่มอีกขั้น…’ เยี่ยนจ้าวเกอครุ่นคิด ‘หรือว่าเขาไม่สะดวกจริงๆ ก่อนหน้านี้ไล่พวกมู่จาออกไป ก็รับภาระมหาศาลแล้ว ตอนนี้ไม่มีพลังจะลงมือต่อ?’
ขณะไม่แน่ใจ เยี่ยนจ้าวเกอก็ค้นหาด้านใน
ถึงแม้จวนมหาเอกาจะมีความสามารถในการซ่อนเร้นอำพรางแข็งแกร่งยิ่ง ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอผลักดันความลี้ลับของคัมภีร์เกิดนภา ตั้งใจค้นหาอิงหลงถูอย่างเดียว ถึงตอนนี้มีความยากนี้ไม่มากแล้ว
ตามคำพูดของพวกมู่จาเมื่อก่อนหน้า เป็นไปได้อย่างยิ่งที่อิงหลงถูจะอยู่กับเจ้าของสถานที่แห่งนี้
‘มีแล้ว!’ เยี่ยนจ้าวเกอสองตาสาดประกายแสงสีเขียวมรกตแวบหนึ่ง สาวเท้ายาวๆ ไปด้านหน้า
ตรงหน้าเขาค่อยๆ มีความรู้สึกผลักเมฆเห็นตะวัน
ถึงแม้ในคลองจักษุยังคงขมุกขมัวเป็นแผ่นผืน ทว่าสายหมอกก็เริ่มปรากฏการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิแล้ว
ปราณความร้อนสายหนึ่งยิ่งมายิ่งชัดเจนพร้อมกับที่เยี่ยนจ้าวเกอเคลื่อนตัวไปด้านหน้า
รอเยี่ยนจ้าวเกอเดินอีกไม่กี่ก้าว ก็เห็นในสายหมอกตรงหน้าค่อยๆ ปรากฏแสงสว่าง ความร้อนอันยิ่งใหญ่ทวีขึ้น
“ผู้อาวุโสสบายดี เยี่ยนจ้าวเกอขอคารวะ” ว่าแล้วเขาก็ก้าวเท้าขึ้นหน้า
ปราณอันรกร้างที่ขมุกขมัวพลันกระจายออก ตรงหน้ากว้างใหญ่กระจ่างแจ้ง
สิ่งที่เข้าสู่คลองจักษุกลับเป็นฝาครอบโปร่งแสงขนาดยักษ์ใบหนึ่ง คว่ำติดอยู่กลางความว่างเปล่า
มังกรเพลิงเก้าตัวขดตัวอยู่ด้านบน พ่นเพลิงผลาญออกมาไม่หยุด ฝาครอบถึงจะโปร่งแสง ทว่าด้านในเป็นไฟโหมสีขาวน้ำนมลุกไหม้โชติช่วง เงาคนสายหนึ่งบัดเดี๋ยวปรากฏบัดเดี๋ยวสูญหายในเปลวเพลิง
“ฝาอัคคีเทพเก้ามังกร!” เยี่ยนจ้าวเกอกับมู่จาร้องเป็นเสียงเดียวกัน
ด้านใต้ฝาถูกไฟสีขาวน้ำนมปิดผนึก ช้อนตามองไป เห็นนักพรตชราคนหนึ่งนั่งอยู่เหนือฝาโปร่งแสง
ข้างนักพรตชรายืนไว้ด้วยคนหนุ่มผู้หนึ่ง เยี่ยนจ้าวเกอคุ้นเคยที่สุด เป็นอิงหลงถูนั่นเอง
“ศิษย์พี่เยี่ยน!” อิงหลงถูเห็นเยี่ยนจ้าวเกอก็ยินดีอย่างเหนือความคาดหมาย
เยี่ยนจ้าวเกอพิจารณาอิงหลงถูขึ้นลง เห็นเขาไร้อุปสรรคใหญ่ ไม่คล้ายรับการสะกด จิตใจที่เป็นกังวลก็คลายลงโดยสมบูรณ์
เขาพยักหน้าให้อิงหลงถู ก่อนจะมองนักพรตชราผู้นั้น
นักพรตชรายิ้มแย้ม ไม่ได้พูดอะไร
เยี่ยนจ้าวเกอสังเกตเห็นว่า ไม่ใช่นักพรตชราจงใจวางมาด แต่ความสนใจของเขาหลักๆ ล้วนรวมอยู่บนฝาอัคคีเทพเก้ามังกรด้านล่าง
กลางทะเลเพลิงสีขาวในฝาครอบ เงาคนสายหนึ่งชนซ้ายพุ่งขวา อาละวาดพลิกคว่ำฟ้าดิน
ฝาครอบอัคคีเทพเก้ามังกรขนาดมหึมาสั่นไหว เหมือนพร้อมจะพลิกคว่ำตลอดเวลา
ไฟโหมที่ปิดผนึกอยู่ด้านล่างจมๆ ลอยๆ มิได้สงบนิ่งมั่นคง เป็นไปได้ที่สุดว่าจะถูกคนทะลวงทำลาย มังกรไฟเก้าตัวพ่นเพลิงผลาญออกมาไม่หยุด จึงค่อยฝืนรักษาไว้ได้ ผนึกมันเอาไว้
“เป็นบูรพาจารย์ไท่อี้อยู่ตรงหน้า?” เยี่ยนจ้าวเกอประสานมือไปทางนักพรตชรา
นักพรตชราพยักหน้าแสดงท่าทีแก่เขา กลับไม่อาจแบ่งแยกจิตใจมาพูดได้ชั่วขณะ เสริมความมั่นคงให้แก่ฝาอัคคีเทพเก้ามังกรด้านล่างต่อ
กระนั้นนอกจากนักพรตชราจะพยักหน้าทักทายตอบเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว สายตายังค้างอยู่บนตัวมู่จาที่ถูกเยี่ยนจ้าวเกอจับไว้แวบหนึ่ง
มู่จาที่ถูกเยี่ยนจ้าวเกอจับไว้ในมือมีสีหน้าซับซ้อนอยู่บ้าง “อาจารย์ลุงไท่อี้…”
อิงหลงถูที่อยู่ด้านข้างนักพรตชรารีบร้อนอธิบาย “ศิษย์พี่เยี่ยน ท่านนี้คือบูรพาจารย์ไท่อี้ เป็นเขาช่วยข้าไว้”
“ข้าทราบดี” เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า
สภาพการณ์คร่าวๆ ก่อนหน้านี้ เขารับรู้จากปากมู่จาแล้ว
อิงหลงถูออกเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ได้พบกับจวนมหาเอกาที่ล่องลอยในความว่างเปล่านอกเขตแดน
ทว่าขณะเดียวกัน เขากลับเจอนักบวชศาสนาพุทธจากแดนสุขาวดีตะวันตกหลายคน
นักบวชศาสนาพุทธระดับไร้ช่องโหว่วเดิมทำอะไรอิงหลงถูไม่ได้ กลับถูกอิงหลงถูเล่นงานจนระเนระนาด
ทว่าบริเวณใกล้ๆ แดนสุขาวดีตะวันตกยังมียอดฝีมือคนอื่นๆ ไม่ทันไรอรหันต์ศาสนาพุทธระดับสงบนิ่งไม่ต่ำกว่าหนึ่งองค์ก็มาสนับสนุน
อิงหลงถูทั้งรุกทั้งถอย ได้ข้อมูลจากคำพูดอีกฝ่ายว่า ไม่ได้มีแค่คู่ต่อสู้ตรงหน้า ใกล้ๆ นี้ยังมีพระโพธิสัตว์ศาสนาพุทธระดับสุญญตาอย่างมู่จาอยู่ด้วย
ถึงแม้ปกติแล้วเวลาทำอะไรจะซื่อตรงอยู่บ้าง ทว่าในตอนที่สู้กับคนอย่างนี้ ฮานหลงเอ๋อร์กลับมีไหวพริบปฏิภาณสุดขีด รีบหลบเข้าไปในจวนมหาเอกาก่อนที่พวกมู่จาจะมาถึง
ตัวเลือกของเขาถูกต้อง หากช้าไปก้าวเดียว พวกมู่จาจะรุดมาถึง
โพธิสัตว์ศาสนาพุทธระดับสุญญตาลงมือ แค่เสียงมนตราบทสวดมนต์ อิงหลงถูที่เป็นเซียนจริงแท้ไร่ช่องโหว่วก็ยากต้านทานแล้ว
ในหลายปีมานี้อิงหลงถูเป็นอัจฉริยะรุ่นหลังที่มีชื่อเสียงของเขากว่างเฉิง ใกล้ชิดกับเยี่ยนจ้าวเกอ ชื่อเสียงย่อมมิได้จำกัดที่สำนักเต๋าสายหลัก ขุมกำลังอื่นๆ ก็เคยได้ยิน
นักบวชศาสนาพุทธเช่นพวกมู่จาไม่ยอมเลิกรา ย่อมไล่ตามเข้ามาในจวนมหาเอกา
ผลคือกลับปะใส่ตะปู ถูกไท่อี้จินหยินซึ่งปกครองจวนมหาเอกาขับไล่ออกไป
ในตอนที่พวกเขาตามรอยจวนมหาเอกาที่ล่องลอย ทั้งคิดติดต่อกับผู้เข้มแข็งศาสนาพุทธแห่งแดนสุขาวดีตะวันตกมากกว่าเดิมมาสนับสนุน ก็เจอเยี่ยนจ้าวเกอที่มาก่อนก้าวหนึ่งอย่างโชคร้าย
ดังนั้นพวกมู่จาจึงพบโศกนาฏกรรมแล้ว
แต่ว่ามู่จากลับเห็นไท่อี้จินหยิน ถึงจะสะท้อนใจอยู่บ้าง แต่หลังทักทายแล้ว ความสนใจส่วนใหญ่ของเขาในตอนนี้ล้วนอยู่บนฝาอัคคีเทพเก้ามังกร
กล่าวให้ถูกต้อง สิ่งที่เขาสนใจมากกว่าก็คือคนผู้นั้นที่ขณะนี้ถูกขังไว้ในฝาอัคคีเทพเก้ามังกร
ขณะที่มอง ใบหน้ามู่จาก็เกิดสีหน้าตื่นเต้นสงสัย
เยี่ยนจ้าวเกอหยีตา สายตามองฝาอัคคีเทพเก้ามังกรนั้นเช่นกัน
Comments