ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพีบทที่ 1763 สำนักเต๋าเข้าร่วมสถานการณ์!
มารสวรรค์ไร้พันธนาช่วยเหลือ พัวพันกษัตริย์บูรพาไท่อี้ชั่วคราว
ทั้งมีควันเลือดบนนพยมโลกพุ่งสู่ฟากฟ้า ช่วยขวางการหลบหนีของพระศรีอริยเมตไตรย
อามิตาภพุทธเจ้ากับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณในที่สุดได้โอกาสกำจัดพระศรีอริยเมตไตรย
“ถึงเวลาแล้ว” คนในสำนักเต๋าที่คอยมองอยู่บนปรากการเหมือนกับผู้ชม เวลานี้ในที่สุดก็มีการเคลื่อนไหว
ผู้ยิ่งใหญ่สำนักเต๋าทั้งหมดล้วนแสดงร่างจริงในความว่างเปล่า ก่อนจะลงมาสู่นพยมโลก!
ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนที่ดุร้ายน่ากลัว บัดเดี๋ยวปรากฏบัดเดี๋ยวสูญหายในความว่างเปล่าด้านนอกนพยมโลก พร้อมลงมาตลอดเวลา!
วินาทีนี้พวกเขาไร้ความกริ่งเกรง สามารถลงมือทุ่มสุดตัวได้
สำหรับอามิตาภพุทธเจ้าแล้ว ขอแค่พระศรีอริยเมตไตรยมรณะ ท่านก็จะนำหน้ากษัตริย์บูรพาไท่อี้แน่นอน
รอจนยุคนี้จบลง ไม่จำเป็นต้องทำเรื่องอื่น ท่านก็จะหลุดพ้นโดยอัตโนมัติ
นอกเสียจากท่านก็มรณะลงเช่นกัน ไม่อย่างนั้นไม่มีผู้ใดถ่วงฝีเท้าการหลุดพ้นของท่านได้อีก
สำหรับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ พระศรีอริยเมตไตรยเมื่อมรณะ เศษศิลามนุษย์กำเนิดชิ้นอื่นๆ จะมาอยู่ในมือ ไม่มีคนแย่งชิงการรวบรวมพลังศรัทธากับเขาอีก ทำให้เส้นทางของเขาต่อจากนี้ราบรื่นมากขึ้น สามารถพัฒนาได้อีกก้าว
การทำลายบัวขาวเป็นเรื่องราวที่พวกเขาให้ความสำคัญมากที่สุดในตอนนี้ สิ่งอื่นๆ ต้องหลีกไปก่อน
พระศรีอริยเมตไตรยยากปกป้องตัวเอง ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง
ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนที่จำเป็นต้องให้เจ้ามรรคาสี่คนลงมือพร้อมกันถึงจะทำลายได้ อย่างน้อยก็ไร้ดาวข่มในระยะเวลาสั้นๆ
ผู้สืบทอดสำนักเต๋าทั้งหมดในที่สุดก็ได้จังหวะเวลาที่ดีที่สุดในการเข้าร่วมสถานการณ์!
พระอาจารย์เสวียนตูพุ่งลงไปในเขตมารนพยมโลกก่อน
เขาโบกหนึ่งมือหนึ่งออกกระบวนท่า ปราณพิสุทธิ์สายหนึ่งกับควันม่วงสายหนึ่งลอยออกไป หมุนวนกลางอากาศ รวมตัวกันกลายเป็นสภาพไท่จี๋สองลักษณ์ หมุนวนไม่หยุดยั้ง
เขตมารนพยมโลกที่เดิมสับสนเพราะศึกของเจ้ามรรคา ตอนนี้เปราะบางกว่าเดิม
ปราณมารมหาศาลถูกไท่จี๋ที่พระอาจารย์เสวียนตูสร้างขึ้นพัดคลุมดูดซับ
ลวดลายรูปไท่จี๋บนศีรษะเขาเข้าไปในทะเลเหวนพยมโลก ไท่จี๋หมุนวน แม้แต่น้ำทะเลสีดำต่างถูกดูดเข้าไปด้านใน
ปราณมารนพยมโลกถูกเปลี่ยนกลายเป็นปราณพิสุทธิ์กับควันม่วงมากมาย ทำให้ไท่จี๋ยิ่งมายิ่งแข็งแกร่งใหญ่โต
ถ้าพัฒนาแบบนี้ต่อไป รูปไท่จี๋นั้นเกรงว่าจะเข้าแทนที่นพยมโลก
“สหายร่วมเส้นทางต้องการขึ้นสู่มหาชาล ต้องปรับเอกภพ เปลี่ยนฟ้าดินใหม่หมดจริงๆ” ทีปังกรพุทธะเห็นภาพนี้ ถอนใจชมเชย
การสร้างโลกขึ้นมาใหม่ และการสร้างฟ้าดินขึ้นมาใหม่ มีความยากมากเกินไป แทบกล่าวได้ว่าเป็นความสามารถของเจ้ามรรคา
ถ้าหากว่าสามารถอาศัยการดำรงอยู่ขั้วตรงข้ามของมหาจักรวาลอย่างนพยมโลก แต่ว่าสถานการณ์ค่อนข้างพิเศษเป็นรากฐานได้ การจะให้ต้นหลี่ตายแทนต้นท้อก็รวบรัดกว่ามาก
โดยเฉพาะค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ไม่เสถียร ยังมีกษัตริย์บูรพาไท่อี้กับมารสวรรค์ไร้พันธนาสู้กันในนพยมโลก ทำให้รากฐานของนพยมโลกสับสนกว่าเดิม ยิ่งมอบโอกาสที่ไม่เคยมีมาก่อนให้แก่พระอาจารย์เสวียนตู
เขาคิดทำลายนพยมโลก ถล่มเขตมาร เปลี่ยนเอกภพบนซากปรักหักพังนี้
การกระทำนี้ถ้าสำเร็จ ก็มีหวังที่จะก้าวเท้าก้าวสุดท้ายนั้น ขึ้นสู่ระดับมรรคา
นี่สำหรับนพยมโลก ย่อมอันตรายมหาศาล
มิพักเอ่ยถึงที่นี่เป็นที่ที่เขตหลักและรากฐานของนพยมโลกอยู่ เขตมารนี้เกิดจากซากหลังมารสวรรค์ธรรมชาติตายลง
นพยมโลกคิดจะก่อตั้งค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ ด้านในนพยมโลก ที่นี่เป็นทั้งสภาพแวดล้อมชัยภุมิ และเป็นส่วนหนึ่งที่การก่อตั้งค่ายกลให้สำเร็จไม่อาจขาดไป
สำหรับทีปังกรพุทธะกับลู่ยาเต้าจวินแล้ว ไม่อาจนั่งนิ่งมองดูพระอาจารย์เสวียนตูทำสำเร็จได้เช่นกัน
พระอาจารย์เสวียนตูกับพวกเขาเหมือนเป้าหมายแตกต่าง เส้นทางแตกต่าง แต่ถ้าพระอาจารย์เสวียนตูทำสำเร็จ กลับเป็นไปได้ถึงขีดสุดว่าจะส่งผลต่อการโปรดมารทำลายภัยของพวกเขา เป็นเหตุให้สุดท้ายล้มเหลวกลางคัน
มารสวรรค์ไร้พันธนาถูกกษัตริย์บูรพาไท่อี้ลากถ่วง ค่ายกลวิถีมารหยุดชะงัก ก็ส่งผลอย่างร้ายแรงต่อเส้นทางทะลวงสู่ระดับมรรคาของทีปังกรพุทธะกับลู่ยาเต้าจวินแล้ว
โอกาสที่รักษาอุตส่าห์รักษาไว้ได้นี้ ไม่อาจปล่อยให้เกิดข้อผิดพลาดโดยเด็ดขาด
“ขอให้สหายร่วมเส้นทางแบ่งสมาธิแล้ว” ลู่ยาเต้าจวินส่ายหน้าน้อยๆ พูดกับมหาวิทยราชมยุรี
มหาวิทยราชมยุรีสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน พยักหน้าขานรับ
ท่านอยู่ด้านบนทะเลเลือด มองพระอาจารย์เสวียนตูที่ทิ้งตัวลงมา แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีนั้นสาดใส่ พุ่งใส่พระอาจารย์เสวียนตู
พระอาจารย์เสวียนตูยืนอยู่ในทะเลเหวที่มืดมิดกระจ่างใสไม่เคลื่อนไหว ถึงกับคล้ายมองไม่เห็นมหาวิทยราชมยุรี
อีกด้านหนึ่ง ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอ สวีเฟย พ่นพ่าน ยืนหนึ่งหน้าสองหลัง แสดงกายทองมหาเทวะพร้อมกัน
จากนั้นพร้อมกับที่เยี่ยนจ้าวเกอยื่นนิ้วทิ่มเปลี่ยนหนึ่งปราณปฐมกำเนิดเป็นปราณพิสุทธิ์สามสาย ประสานกับกายทองมหาเทวะสามร่าง มหาเทวะเสมอฟ้าก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง มาถึงด้านในเขตมารนพยมโลกแห่งนี้
วานรปีศาจยักษ์เงยหน้ากลืนศิลาดินกำเนิด เสียงคำรามสะท้อนทั่วนพยมโลก แสงทองหมื่นจั้งสาดส่องน้ำทะเลสีดำขลับ
กระบองเหล็กหยาบใหญ่ท่อนหนึ่งต้านแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี ฟาดใส่ใบหน้าของมหาวิทยราชมยุรี!
หลังศึกชิงค่ายกลลงทัณฑ์เซียนในครั้งนั้น มหาเทวะเสมอฟ้าสู้มหาวิทยราชมยุรีอีกรอบ!
ข่งซวนก็ไม่ใช่ไม่คิดไว้ เก็บกายทองพุทธะยี่สิบสี่เศียร สิบแปดกร แปลงเป็นร่างธรรมร่างหนึ่ง กลายเป็นพุทธะจีวรขาวที่มีหนึ่งเศียรสี่กร นั่งบนหลังราชายูงทอง ต่อสู้กับมหาเทวะเสมอฟ้า
พระอาจารย์เสวียนตูสีหน้าสงบนิ่ง ดำเนินการหลอมเปลี่ยนของตัวเองต่อ
ลู่ยาเต้าจวินนำมหาเทวะเผ่าปีศาจกลุ่มหนึ่งออกโรงปะทะกับคนสำนักเต๋าด้วยตัวเอง
ทีปังกรพุทธะศักดิ์สิทธิ์น่าเกรงขาม นำเหล่าพุทธะแห่งแดนสุขาวดีตะวันตกบุกเข้าไปด้วย
ถึงก่อนหน้านี้สองฝ่ายจะสู้กันเป็นพัลวัน ทว่าขณะนี้กลับไม่อาจไม่ร่วมมือกันโจมตียอดฝีมือผู้สืบทอดสำนักเต๋าร่วมกัน
การไม่มีเจ้ามรรคาคอยดูแลเป็นความน่าเสียดายไม่แปลกปลอม แต่ว่าผู้สืบทอดสำนักเต๋าในระดับมหาชาลที่จัดการการคุกคามของมหาวิทยราชมยุรี จึงแข็งแกร่งที่สุดซึ่งผู้คนในวันนี้ต่างก็ยอมรับ!
สถานการณ์เปลี่ยนแปลง แข็งแกร่งอ่อนแอพลิกด้าน ศัตรูพันธมิตรยากแยกแยะ
ไม่เพียงแต่แดนสุขาวดีตะวันตกร่วมมือกับเผ่าปีศาจชั่วคราว ในทะเลเลือดเบื้องล่าง เหล่ามารนพยมโลกเผชิญกับสำนักเต๋าซึ่งในที่สุดก็ลงมือ ไม่กล้าชะล่าใจเช่นกัน
มารจิตแรกเริ่มทางหนึ่งร่วมมือกับมารตนอื่นๆ สร้างความมั่นคงให้เขตมาร ทางหนึ่งใช้ความสามารถจิตมารอันมีเอกลักษณ์ของตัวเองรบกวนคนในสำนักเต๋า
ถึงแม้จะถูกผนึกกำลังโจมตี แต่ว่าผู้เข้มแข็งสำนักเต๋าก็หาเกรงกลัวไม่
“ทีปังกรอย่าได้หนี!” นาจาใจร้อนที่สุด นำหน้าพุ่งใส่ทีปังกรพุทธะก่อน
ทีปังกรพุทธะตอนนี้ไม่หนีอีก ต่อสู้ระยะประชิดกับนาจาทันที
มารจิตแรกเริ่มมองนาจาแวบหนึ่ง ยื่นนิ้วใส่อากาศ
มารภายในก่อกวน ความเหี้ยมโหดขยับขยาย บนร่างของนาจาพลันมีควันดำลอยขึ้น
หลังครั้งล่าสุด เขาไม่ใช่ไม่มีการป้องกัน แต่ว่าในนพยมโลก ความสามารถของมารจิตแรกเริ่มแปลกประหลาดเกรี้ยวกราดกว่าเดิม ป้องกันไม่หวาดไม่ไหว
นอกจากนาจาแล้ว มารจิตแรกเริ่มยังเล็งเป้าหมายไปที่มหาเทวะเสมอฟ้าเป็นการเฉพาะ
การเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นจากการต่อสู้ระหว่างวานรปีศาจยักษ์กับมหาวิทยราชมยุรีใหญ่โตเกินไปแล้ว
เขาไม่เหมือนมารสวรรค์ไร้พันธนากับมหาวิทยราชมยุรี ที่ต้องพิจารณาการคงอยู่ของเขตมารนพยมโลก
ทำลายที่นี่จนเละได้ อาจส่งผลดีต่อการหลอมเปลี่ยนของพระอาจารย์เสวียนตูมากกว่าเดิม
มารจิตแรกเริ่มมีความสามารถร้ายกาจและแปลกประหลาด
มหาเทวะเสมอฟ้าในตอนนี้อย่างไรก็ไม่ใช่ตัวจริง เกิดจากการประสานกับกายทองมหาเทวะสามร่าง
ฟ้าสร้างหมื่นวัตถุ มีเกิดมีข่ม
แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรีทำอะไรวานรปีศาจยักษ์ตนนั้นไม่ได้ กลับเป็นความสามารถของมารจิตแรกเริ่ม ทำให้วานรปีศาจจิตใจปั่นป่วนอยู่บ้าง
กระนั้นไม่รอให้มารจิตแรกเริ่มใช้ความสามารถต่อ แสงอัคคีสาดแวบขึ้นตรงหน้า สั่วหมิงจางโผล่มา บรรลุถึงด้านบนทะเลเลือด จ้องมองมารจิตแรกเริ่มโดยกั้นไว้ด้วยทะเลเลือด
………………..
Comments