ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi 2 ตื่นมาใต้ดิน (2)
2 ตื่นมาใต้ดิน (2)
*《ก๊อออออง》* เสียงที่ทื่อและกักขฬะของฆ้องเป็นเครื่องหมายของการเริ่มต่อสู้, ในเวลาเดียวกัน คู่ต่อสู้ของผมตะโกนขณะที่เขาพุ่งเข้ามาหาผม
เขารีบด้วยโล่ที่อยู่เบื้องหน้า
เขาปิดระยะ 3 เมตรในทันที, พยายามจะแทงดาบของเขาก่อนที่ดาบใหญ่ที่ช้าของผม…แต่ก่อนหน้านั้น ดาบใหญ่ของผมซัดเขากระจุย, โล่และทั้งหมด
ดาบไม่ได้หลุดจากมือเขา, แต่เขายังถูกซัดกระเด็นไปข้างแล้วกลิ้ง 2-3 ครั้ง ผู้ชมเริ่มลุกฮือ
คู่ต่อสู้ของผมยืนขึ้นและจ้องผมเหมือนกับเขาเห็นบางสิ่งที่เหลือเชื่อ, เพราะผมไม่ได้เคลื่อนไหวก่อนหน้าหรืออะไรแบบนั้น
มันไม่มีกล, ผมแค่เร็วพอที่จะเหวี่ยงดาบใหญ่ก่อนเขาจะเอื้อมดาบของเขาออกมา
นี่คือเหตุผลที่ผมรอดชีวิตมาได้จนถึงตอนนี้
มันดูเหมือนมันแปลกที่เด็กชายอายุเท่าผม สามารถเหวี่ยงดาบใหญ่ 10 กก.
ผมเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้, ที่ยังไม่มีบาดแผลแม้เขาถูกฟันกระเด็น, และพุ่งเข้าไป
ผมไม่มีเหตุผลที่จะรอให้เขากลับไปตั้งท่าเสร็จ, เขายกโล่ขึ้นมาด้วยความสิ้นหวัง แต่แท่งเหล็กหนาที่เป็นดาบของผม ตัวแขนและขาซ้าย ไปด้วยกันกับโล่ของเขา
“จบแล้ว!” “ชั้นเสีย 30!” “ทั้งหมดเพราะมันเป็นเอเกอร์”
การต่อสู้ถูกตัดสินด้วยเสียงเชียร์ที่ดัง
การต่อสู่ถูกตัดสินแต่โชว์ยังไม่จบ
ผู้คนส่งเสียงของเขา, คาดหวังกับการโจมตีครั้งสุดท้าย, การสวดส่งวิญญานสำหรับผูที่ถูกพิชิต
ผมไม่มีความสนใจในการทรมานผู้แพ้, แต่เขาไม่สามารถหนีความตายของเขาได้อีกต่อไป
ดังนั้นในฐานะความเห็นใจต่อชายที่ร่วมกินด้วยกัน ผมจะมอบความตายที่ฉับพลันให้เขา
ดาบใหญ่ของผมคร่ำครวญ, ตัดหัวของคู่ต่อสู้ที่ดิ้นอยู่
“โอออ้!!” “ทำได้ดีมาก!” “หัวเขากระเด็นไปเลย!”
ท่ามกลางเสียงเชียร์, ผมกลับไปที่ห้องพัก
งานของผมจบแล้วที่นี่
หลังจากนี่ เจ้าของของผู้ชายจะเก็บเงินพนันและแขกจะพูดอย่างตื่นเต้นระหว่างที่ดูเลือดและร่างของคนที่ร่วงโรย
แต่ถึงอย่างไร, ผมได้ถูกแทรกเข้ามาโดยผู้คุมสองคน
พวกเขาแหย่ผมด้วยหอก, คะยั้นคะยอให้ผมกลับไป
ในทันทีนั้น, ผมมีความคิด, แต่คำตอบได้มาทันที
หลังจากการต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่ง, เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นบ่อย, ที่ผมถูกปล่อยหมาป่าใส่, หรือสู้ 3 ครั้งในคราวเดียว
อย่างที่คาด, ชายอีกคนได้เข้าไปที่บริเวณรั้ว
หน้าของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง, และตาของเขาได้แดงก่ำ
มันดูไม่เหมือนว่าจะเป็นเพียงการยั่วยุก่อนสู้
เขาเป็นครอบครังกับชายที่ผมเพิ่งฆ่าไปหรืออะไรแบบนั้นเหรอ?
ผมคิดว่าคู่ต่อสู้วันนี้อ่อนแอผิดปรกติ, แต่มันดูเหมือนมันเป็นแผนเพื่อปลุกระดมความเกลียดชังในชายคนนี้ โดยการจงใจฆ่าญาติของเอาต่อหน้าต่อตาเขา
“มา มา! คู่ต่อสู้คนต่อไปเป็นอดีตอัศวินฝึกหัดดอยล์! มีใครอยากจะพนันในชัยชนะของชายคนนี้ที่เต็มไปด้วยความเกลียดมั้ย!”
เหรียญทีละเหรียญเริ่มกองกัน, ‘ดอยล์’ คนนี้ไม่ละสายตาไปจากผม
ผมไม่มีความรู้นอกเหนือจากโลกนี้, ดังนั้นผมไม่รู้ว่า {อัศวินฝึกหัด} หมายความว่าอะไร
อย่างไรก็ตาม, ในกว่า 100 การต่อสู้, ผมรู้ถึงคนที่มีชื่อ, ที่สามารถเหวี่ยงดาบได้เร็วและแม่นยำ
TLN นิยายเรื่องนี้จะเปลี่ยนมุมมองบ่อย อาจมีการเรียกตัวเองที่ผิดพลาด ขออภัยล่วงหน้า แล้วโปรดชินกับสิ่งนี้ด้วยครับ
ในอีกทางหนึ่ง, ดอยล์ก็ได้วิเคราะห์เอเกอร์
เขายังเป็นเด็ก, แต่เขาได้พิสูจน์ว่าเขาสามารถเหวี่ยงดาบใหญ่ได้
ถ้าข้ารับการฟันจากมันตรงๆ, ไม่ต้องพูดถึงดาบ, แม้แต่โล่เหล็กข้าก็ไม่มีโอกาสชนะ…
อย่างไรก็ตาม, เขาไม่มีโล่เลย, ถ้าข้าแทงเขาได้ทีนึงเขาจะจบด้วยการโจมตีครั้งเดียว! ข้าจะแก้แค้นให้น้องชายอย่างแน่นอน
ดาบของดอยล์บาง, เหมือนเรเปียร์ มันไม่มีประโยชน์นอกจากเล็งไปที่ช่องว่างของเกราะศัตรู
แต่ที่นี่, ที่นักสู้สู้กันโดยไม่ใส่เสื้อผ้า, มันจะเป็นการตายทันทีโดยไม่สนอาวุธ ถ้าเขาสามารถโจมตีจุดสำคัญได้
ดังนั้นมันน่าจะชัดเจนว่าเขาเห็นดาบที่ถือได้อย่างคล่องแคล่วนั้นได้เปรียบกว่าชิ้นเหล็กที่เป็นดาบนั่น
ดาบของเด็กนั่นมันเกินไปเมื่อใช้กับศัตรูที่ไม่ใส่เกราะ
*《ก้อออออง》*
ทันทีที่เสียงฆ้องได้ดัง, ข้าเข้าหาด้วยท่ายืนที่ต่ำและเล็งไปที่คอของเด็กด้วยการโจมตีรวดเร็ว
เด็กถอยหลังไป, หลบมันเพียงแค่ปลายขน
ระหว่างที่ถอยกลับ, เขาได้เหวี่งดาบใหญ่ที่หนักขึ้น, บังคับให้ข้าก็ต้องถอยไปด้วย
เขาเร็ว! นั่นไม่ใช่ความเร็วของคนที่เหวี่ยงดาบใหญ่!
ข้าได้คาดว่าเขาจะหลบ, แต่เขาหลบโดยไม่มีการเคลื่นไหวที่ฟุ่มเฟือยและโจมตีสวนกลับมาจากที่นั้น ข้าวางแผนจะทำลายท่ายืนของเขาถ้าข้อโชคดี, แต่มันล้มเหลว
เพราะฝีมือดาบของเขามาจากการที่ต่อสู้แค่ที่นี่, การเคลื่อนไหวที่สกปรกนี่ก็สอนตัวเองมา
ถ้าเป็นอย่างนั้นข้าควรจะไปรอบแขนข้างที่ถนัดของเขา
จากนั้นเขาควรจะเหวี่ยงดาบเขาทันที, และถ้ามันไปได้ด้วยดี ด้านข้างเขาควรจะเปิด!!!!!???
ความคาดหวังของข้านั้นถูกต้องและเด็กชายได้เหวี่ยงดาบใหญ่ของเขาด้วยมือข้างหนึ่งมาทางขวาทันที
ที่ข้าไม่คาดคือความเร็วของเขา
หลังจากเขาเหวี่ยงดาบที่หนักของเขากลับ ข้าหวังว่ามันจะมีที่พอที่ให้หลบและทำการโจมตี; นั่นคือแผน, แต่ความเร็วการโจมตีสวนของเขาเป็นความเร็วที่ดุจสายฟ้าฟาด
จากนั้นข้าได้ยินเสียงสายฟ้าคำราม
ถ้าข้าไม่ปล่อยโล่โดยเร็วเขาจะโจมตีและแหกหน้าของข้า
โล่แยกเห็นสอง, โดนกับรั้ว, และทำเสียงเหล็กตก
ตรงกันข้ามกับหน้าที่หวาดกลัวของดอยล์, ของผมนั้นสงบ
ผมเห็นการโจมตีของเขามาสองครั้งแล้ว, คนนี้ไม่เร็ว, เขาไม่ใช่ปัญหา
ผมถือดาบไว้บนหัวและหยุด, ท่าของผมไม่มีการป้องกันอย่างแน่นนอน
แต่มันเป็นการล่อ, กับดักที่ผมสามารถตั้งเพราะผมสามารถเห็นการโจมตีของเขา
การเคลื่อนไหวต่อไปจะตัดสินการต่อสู้นี้
ในอีกทางหนึ่ง, ดอยล์ได้เห็นโอกาสที่จะชนะ
เขาจับดาบไว้บนหัวของเขา…ข้าควรจะโดดเข้าไป…ไม่, ด้วยการเตรียมการก่อนเขาจะเหวี่ยงดาบเขาลงและเอาข้าไปกับเขาแม้ว่าข้าจะฆ่าเขาได้
งั้นข้าต้องทำให้เขาโจมตีอากาศก่อน
พวกเขาสองคนคิดในทันที, ดอยกระโดดเข้าไป, และเด็กชายเหวี่ยงดาบของเขาลงแล้วฆ่าเขา
คาดหวังอย่างนั้น, ดอยล์ได้หยุดกระทันหันและหลบดาบ
*ตั๊ง*, เสียงที่ดังได้เกิดขึ้น, คนดูบางคนส่งเสียงที่ตกใจ, แต่พวกเขาส่วนใหญ่อยู่ในความงุนงง, ดูอย่างตั้งใจและไร้เสียงเพื่อผลของการต่อสู้
ผมได้ดึงดาบที่ผมเหวี่ยงลงไปอย่างช้าๆ
ดอยมีแผลถูกฟัน, ลึกแค่ 10 ซม., จากหัวของเขาถึงหว่างขา
อวัยวะภายในของเขาไหลออกมาจากรอยฟัน, และเขาล้มลงไปอย่างช้าๆ
การต่อสู้ถูกตัดสินด้วยการเคลื่อนไหวสุดท้ายของผม, ก้าวที่ดอยล์ควรจะหลบโดยปลายขน, แต่ผมฉีกแผนนั้นโดยการก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว
มันไม่ใช่ว่าผมอ่านกลยุทธ์ของเขาแล้วก้าวไปข้างหน้า
ผมเพียงแต่ [เห็นเขาพยายามจะหลบ] และก้าวออกไปข้างหน้า
นี่เป็นอีกเหตุผลที่ผมยังเก็บชีวิตผมไว้ได้: [การมองเห็นการเคลื่อนไหว] ของผม
วันนี้, เหมือนปรกติ, ผมชนะศัตรูและมีชีวิตต่อไป
ผมไม่ได้รับประสบการณ์ของความพ่ายแพ้ที่คาดไม่ถึง
ชัยชนะและภาพที่สยดสยองมาพร้อมกัน, และคนดูได้โห่ร้อง
รับเสียงปรบมือจากมาสเตอร์หมูที่ดูพอใจ, ผมกลับไปที่ห้องพัก
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ได้ทั้ง facebook และ discord
Comments
ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi 2 ตื่นมาใต้ดิน (2)
2 ตื่นมาใต้ดิน (2)
*《ก๊อออออง》* เสียงที่ทื่อและกักขฬะของฆ้องเป็นเครื่องหมายของการเริ่มต่อสู้, ในเวลาเดียวกัน คู่ต่อสู้ของผมตะโกนขณะที่เขาพุ่งเข้ามาหาผม
เขารีบด้วยโล่ที่อยู่เบื้องหน้า
เขาปิดระยะ 3 เมตรในทันที, พยายามจะแทงดาบของเขาก่อนที่ดาบใหญ่ที่ช้าของผม…แต่ก่อนหน้านั้น ดาบใหญ่ของผมซัดเขากระจุย, โล่และทั้งหมด
ดาบไม่ได้หลุดจากมือเขา, แต่เขายังถูกซัดกระเด็นไปข้างแล้วกลิ้ง 2-3 ครั้ง ผู้ชมเริ่มลุกฮือ
คู่ต่อสู้ของผมยืนขึ้นและจ้องผมเหมือนกับเขาเห็นบางสิ่งที่เหลือเชื่อ, เพราะผมไม่ได้เคลื่อนไหวก่อนหน้าหรืออะไรแบบนั้น
มันไม่มีกล, ผมแค่เร็วพอที่จะเหวี่ยงดาบใหญ่ก่อนเขาจะเอื้อมดาบของเขาออกมา
นี่คือเหตุผลที่ผมรอดชีวิตมาได้จนถึงตอนนี้
มันดูเหมือนมันแปลกที่เด็กชายอายุเท่าผม สามารถเหวี่ยงดาบใหญ่ 10 กก.
ผมเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้, ที่ยังไม่มีบาดแผลแม้เขาถูกฟันกระเด็น, และพุ่งเข้าไป
ผมไม่มีเหตุผลที่จะรอให้เขากลับไปตั้งท่าเสร็จ, เขายกโล่ขึ้นมาด้วยความสิ้นหวัง แต่แท่งเหล็กหนาที่เป็นดาบของผม ตัวแขนและขาซ้าย ไปด้วยกันกับโล่ของเขา
“จบแล้ว!” “ชั้นเสีย 30!” “ทั้งหมดเพราะมันเป็นเอเกอร์”
การต่อสู้ถูกตัดสินด้วยเสียงเชียร์ที่ดัง
การต่อสู่ถูกตัดสินแต่โชว์ยังไม่จบ
ผู้คนส่งเสียงของเขา, คาดหวังกับการโจมตีครั้งสุดท้าย, การสวดส่งวิญญานสำหรับผูที่ถูกพิชิต
ผมไม่มีความสนใจในการทรมานผู้แพ้, แต่เขาไม่สามารถหนีความตายของเขาได้อีกต่อไป
ดังนั้นในฐานะความเห็นใจต่อชายที่ร่วมกินด้วยกัน ผมจะมอบความตายที่ฉับพลันให้เขา
ดาบใหญ่ของผมคร่ำครวญ, ตัดหัวของคู่ต่อสู้ที่ดิ้นอยู่
“โอออ้!!” “ทำได้ดีมาก!” “หัวเขากระเด็นไปเลย!”
ท่ามกลางเสียงเชียร์, ผมกลับไปที่ห้องพัก
งานของผมจบแล้วที่นี่
หลังจากนี่ เจ้าของของผู้ชายจะเก็บเงินพนันและแขกจะพูดอย่างตื่นเต้นระหว่างที่ดูเลือดและร่างของคนที่ร่วงโรย
แต่ถึงอย่างไร, ผมได้ถูกแทรกเข้ามาโดยผู้คุมสองคน
พวกเขาแหย่ผมด้วยหอก, คะยั้นคะยอให้ผมกลับไป
ในทันทีนั้น, ผมมีความคิด, แต่คำตอบได้มาทันที
หลังจากการต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่ง, เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นบ่อย, ที่ผมถูกปล่อยหมาป่าใส่, หรือสู้ 3 ครั้งในคราวเดียว
อย่างที่คาด, ชายอีกคนได้เข้าไปที่บริเวณรั้ว
หน้าของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง, และตาของเขาได้แดงก่ำ
มันดูไม่เหมือนว่าจะเป็นเพียงการยั่วยุก่อนสู้
เขาเป็นครอบครังกับชายที่ผมเพิ่งฆ่าไปหรืออะไรแบบนั้นเหรอ?
ผมคิดว่าคู่ต่อสู้วันนี้อ่อนแอผิดปรกติ, แต่มันดูเหมือนมันเป็นแผนเพื่อปลุกระดมความเกลียดชังในชายคนนี้ โดยการจงใจฆ่าญาติของเอาต่อหน้าต่อตาเขา
“มา มา! คู่ต่อสู้คนต่อไปเป็นอดีตอัศวินฝึกหัดดอยล์! มีใครอยากจะพนันในชัยชนะของชายคนนี้ที่เต็มไปด้วยความเกลียดมั้ย!”
เหรียญทีละเหรียญเริ่มกองกัน, ‘ดอยล์’ คนนี้ไม่ละสายตาไปจากผม
ผมไม่มีความรู้นอกเหนือจากโลกนี้, ดังนั้นผมไม่รู้ว่า {อัศวินฝึกหัด} หมายความว่าอะไร
อย่างไรก็ตาม, ในกว่า 100 การต่อสู้, ผมรู้ถึงคนที่มีชื่อ, ที่สามารถเหวี่ยงดาบได้เร็วและแม่นยำ
TLN นิยายเรื่องนี้จะเปลี่ยนมุมมองบ่อย อาจมีการเรียกตัวเองที่ผิดพลาด ขออภัยล่วงหน้า แล้วโปรดชินกับสิ่งนี้ด้วยครับ
ในอีกทางหนึ่ง, ดอยล์ก็ได้วิเคราะห์เอเกอร์
เขายังเป็นเด็ก, แต่เขาได้พิสูจน์ว่าเขาสามารถเหวี่ยงดาบใหญ่ได้
ถ้าข้ารับการฟันจากมันตรงๆ, ไม่ต้องพูดถึงดาบ, แม้แต่โล่เหล็กข้าก็ไม่มีโอกาสชนะ…
อย่างไรก็ตาม, เขาไม่มีโล่เลย, ถ้าข้าแทงเขาได้ทีนึงเขาจะจบด้วยการโจมตีครั้งเดียว! ข้าจะแก้แค้นให้น้องชายอย่างแน่นอน
ดาบของดอยล์บาง, เหมือนเรเปียร์ มันไม่มีประโยชน์นอกจากเล็งไปที่ช่องว่างของเกราะศัตรู
แต่ที่นี่, ที่นักสู้สู้กันโดยไม่ใส่เสื้อผ้า, มันจะเป็นการตายทันทีโดยไม่สนอาวุธ ถ้าเขาสามารถโจมตีจุดสำคัญได้
ดังนั้นมันน่าจะชัดเจนว่าเขาเห็นดาบที่ถือได้อย่างคล่องแคล่วนั้นได้เปรียบกว่าชิ้นเหล็กที่เป็นดาบนั่น
ดาบของเด็กนั่นมันเกินไปเมื่อใช้กับศัตรูที่ไม่ใส่เกราะ
*《ก้อออออง》*
ทันทีที่เสียงฆ้องได้ดัง, ข้าเข้าหาด้วยท่ายืนที่ต่ำและเล็งไปที่คอของเด็กด้วยการโจมตีรวดเร็ว
เด็กถอยหลังไป, หลบมันเพียงแค่ปลายขน
ระหว่างที่ถอยกลับ, เขาได้เหวี่งดาบใหญ่ที่หนักขึ้น, บังคับให้ข้าก็ต้องถอยไปด้วย
เขาเร็ว! นั่นไม่ใช่ความเร็วของคนที่เหวี่ยงดาบใหญ่!
ข้าได้คาดว่าเขาจะหลบ, แต่เขาหลบโดยไม่มีการเคลื่นไหวที่ฟุ่มเฟือยและโจมตีสวนกลับมาจากที่นั้น ข้าวางแผนจะทำลายท่ายืนของเขาถ้าข้อโชคดี, แต่มันล้มเหลว
เพราะฝีมือดาบของเขามาจากการที่ต่อสู้แค่ที่นี่, การเคลื่อนไหวที่สกปรกนี่ก็สอนตัวเองมา
ถ้าเป็นอย่างนั้นข้าควรจะไปรอบแขนข้างที่ถนัดของเขา
จากนั้นเขาควรจะเหวี่ยงดาบเขาทันที, และถ้ามันไปได้ด้วยดี ด้านข้างเขาควรจะเปิด!!!!!???
ความคาดหวังของข้านั้นถูกต้องและเด็กชายได้เหวี่ยงดาบใหญ่ของเขาด้วยมือข้างหนึ่งมาทางขวาทันที
ที่ข้าไม่คาดคือความเร็วของเขา
หลังจากเขาเหวี่ยงดาบที่หนักของเขากลับ ข้าหวังว่ามันจะมีที่พอที่ให้หลบและทำการโจมตี; นั่นคือแผน, แต่ความเร็วการโจมตีสวนของเขาเป็นความเร็วที่ดุจสายฟ้าฟาด
จากนั้นข้าได้ยินเสียงสายฟ้าคำราม
ถ้าข้าไม่ปล่อยโล่โดยเร็วเขาจะโจมตีและแหกหน้าของข้า
โล่แยกเห็นสอง, โดนกับรั้ว, และทำเสียงเหล็กตก
ตรงกันข้ามกับหน้าที่หวาดกลัวของดอยล์, ของผมนั้นสงบ
ผมเห็นการโจมตีของเขามาสองครั้งแล้ว, คนนี้ไม่เร็ว, เขาไม่ใช่ปัญหา
ผมถือดาบไว้บนหัวและหยุด, ท่าของผมไม่มีการป้องกันอย่างแน่นนอน
แต่มันเป็นการล่อ, กับดักที่ผมสามารถตั้งเพราะผมสามารถเห็นการโจมตีของเขา
การเคลื่อนไหวต่อไปจะตัดสินการต่อสู้นี้
ในอีกทางหนึ่ง, ดอยล์ได้เห็นโอกาสที่จะชนะ
เขาจับดาบไว้บนหัวของเขา…ข้าควรจะโดดเข้าไป…ไม่, ด้วยการเตรียมการก่อนเขาจะเหวี่ยงดาบเขาลงและเอาข้าไปกับเขาแม้ว่าข้าจะฆ่าเขาได้
งั้นข้าต้องทำให้เขาโจมตีอากาศก่อน
พวกเขาสองคนคิดในทันที, ดอยกระโดดเข้าไป, และเด็กชายเหวี่ยงดาบของเขาลงแล้วฆ่าเขา
คาดหวังอย่างนั้น, ดอยล์ได้หยุดกระทันหันและหลบดาบ
*ตั๊ง*, เสียงที่ดังได้เกิดขึ้น, คนดูบางคนส่งเสียงที่ตกใจ, แต่พวกเขาส่วนใหญ่อยู่ในความงุนงง, ดูอย่างตั้งใจและไร้เสียงเพื่อผลของการต่อสู้
ผมได้ดึงดาบที่ผมเหวี่ยงลงไปอย่างช้าๆ
ดอยมีแผลถูกฟัน, ลึกแค่ 10 ซม., จากหัวของเขาถึงหว่างขา
อวัยวะภายในของเขาไหลออกมาจากรอยฟัน, และเขาล้มลงไปอย่างช้าๆ
การต่อสู้ถูกตัดสินด้วยการเคลื่อนไหวสุดท้ายของผม, ก้าวที่ดอยล์ควรจะหลบโดยปลายขน, แต่ผมฉีกแผนนั้นโดยการก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว
มันไม่ใช่ว่าผมอ่านกลยุทธ์ของเขาแล้วก้าวไปข้างหน้า
ผมเพียงแต่ [เห็นเขาพยายามจะหลบ] และก้าวออกไปข้างหน้า
นี่เป็นอีกเหตุผลที่ผมยังเก็บชีวิตผมไว้ได้: [การมองเห็นการเคลื่อนไหว] ของผม
วันนี้, เหมือนปรกติ, ผมชนะศัตรูและมีชีวิตต่อไป
ผมไม่ได้รับประสบการณ์ของความพ่ายแพ้ที่คาดไม่ถึง
ชัยชนะและภาพที่สยดสยองมาพร้อมกัน, และคนดูได้โห่ร้อง
รับเสียงปรบมือจากมาสเตอร์หมูที่ดูพอใจ, ผมกลับไปที่ห้องพัก
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ได้ทั้ง facebook และ discord
Comments
ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi 2 ตื่นมาใต้ดิน (2)
2 ตื่นมาใต้ดิน (2)
*《ก๊อออออง》* เสียงที่ทื่อและกักขฬะของฆ้องเป็นเครื่องหมายของการเริ่มต่อสู้, ในเวลาเดียวกัน คู่ต่อสู้ของผมตะโกนขณะที่เขาพุ่งเข้ามาหาผม
เขารีบด้วยโล่ที่อยู่เบื้องหน้า
เขาปิดระยะ 3 เมตรในทันที, พยายามจะแทงดาบของเขาก่อนที่ดาบใหญ่ที่ช้าของผม…แต่ก่อนหน้านั้น ดาบใหญ่ของผมซัดเขากระจุย, โล่และทั้งหมด
ดาบไม่ได้หลุดจากมือเขา, แต่เขายังถูกซัดกระเด็นไปข้างแล้วกลิ้ง 2-3 ครั้ง ผู้ชมเริ่มลุกฮือ
คู่ต่อสู้ของผมยืนขึ้นและจ้องผมเหมือนกับเขาเห็นบางสิ่งที่เหลือเชื่อ, เพราะผมไม่ได้เคลื่อนไหวก่อนหน้าหรืออะไรแบบนั้น
มันไม่มีกล, ผมแค่เร็วพอที่จะเหวี่ยงดาบใหญ่ก่อนเขาจะเอื้อมดาบของเขาออกมา
นี่คือเหตุผลที่ผมรอดชีวิตมาได้จนถึงตอนนี้
มันดูเหมือนมันแปลกที่เด็กชายอายุเท่าผม สามารถเหวี่ยงดาบใหญ่ 10 กก.
ผมเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้, ที่ยังไม่มีบาดแผลแม้เขาถูกฟันกระเด็น, และพุ่งเข้าไป
ผมไม่มีเหตุผลที่จะรอให้เขากลับไปตั้งท่าเสร็จ, เขายกโล่ขึ้นมาด้วยความสิ้นหวัง แต่แท่งเหล็กหนาที่เป็นดาบของผม ตัวแขนและขาซ้าย ไปด้วยกันกับโล่ของเขา
“จบแล้ว!” “ชั้นเสีย 30!” “ทั้งหมดเพราะมันเป็นเอเกอร์”
การต่อสู้ถูกตัดสินด้วยเสียงเชียร์ที่ดัง
การต่อสู่ถูกตัดสินแต่โชว์ยังไม่จบ
ผู้คนส่งเสียงของเขา, คาดหวังกับการโจมตีครั้งสุดท้าย, การสวดส่งวิญญานสำหรับผูที่ถูกพิชิต
ผมไม่มีความสนใจในการทรมานผู้แพ้, แต่เขาไม่สามารถหนีความตายของเขาได้อีกต่อไป
ดังนั้นในฐานะความเห็นใจต่อชายที่ร่วมกินด้วยกัน ผมจะมอบความตายที่ฉับพลันให้เขา
ดาบใหญ่ของผมคร่ำครวญ, ตัดหัวของคู่ต่อสู้ที่ดิ้นอยู่
“โอออ้!!” “ทำได้ดีมาก!” “หัวเขากระเด็นไปเลย!”
ท่ามกลางเสียงเชียร์, ผมกลับไปที่ห้องพัก
งานของผมจบแล้วที่นี่
หลังจากนี่ เจ้าของของผู้ชายจะเก็บเงินพนันและแขกจะพูดอย่างตื่นเต้นระหว่างที่ดูเลือดและร่างของคนที่ร่วงโรย
แต่ถึงอย่างไร, ผมได้ถูกแทรกเข้ามาโดยผู้คุมสองคน
พวกเขาแหย่ผมด้วยหอก, คะยั้นคะยอให้ผมกลับไป
ในทันทีนั้น, ผมมีความคิด, แต่คำตอบได้มาทันที
หลังจากการต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่ง, เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นบ่อย, ที่ผมถูกปล่อยหมาป่าใส่, หรือสู้ 3 ครั้งในคราวเดียว
อย่างที่คาด, ชายอีกคนได้เข้าไปที่บริเวณรั้ว
หน้าของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง, และตาของเขาได้แดงก่ำ
มันดูไม่เหมือนว่าจะเป็นเพียงการยั่วยุก่อนสู้
เขาเป็นครอบครังกับชายที่ผมเพิ่งฆ่าไปหรืออะไรแบบนั้นเหรอ?
ผมคิดว่าคู่ต่อสู้วันนี้อ่อนแอผิดปรกติ, แต่มันดูเหมือนมันเป็นแผนเพื่อปลุกระดมความเกลียดชังในชายคนนี้ โดยการจงใจฆ่าญาติของเอาต่อหน้าต่อตาเขา
“มา มา! คู่ต่อสู้คนต่อไปเป็นอดีตอัศวินฝึกหัดดอยล์! มีใครอยากจะพนันในชัยชนะของชายคนนี้ที่เต็มไปด้วยความเกลียดมั้ย!”
เหรียญทีละเหรียญเริ่มกองกัน, ‘ดอยล์’ คนนี้ไม่ละสายตาไปจากผม
ผมไม่มีความรู้นอกเหนือจากโลกนี้, ดังนั้นผมไม่รู้ว่า {อัศวินฝึกหัด} หมายความว่าอะไร
อย่างไรก็ตาม, ในกว่า 100 การต่อสู้, ผมรู้ถึงคนที่มีชื่อ, ที่สามารถเหวี่ยงดาบได้เร็วและแม่นยำ
TLN นิยายเรื่องนี้จะเปลี่ยนมุมมองบ่อย อาจมีการเรียกตัวเองที่ผิดพลาด ขออภัยล่วงหน้า แล้วโปรดชินกับสิ่งนี้ด้วยครับ
ในอีกทางหนึ่ง, ดอยล์ก็ได้วิเคราะห์เอเกอร์
เขายังเป็นเด็ก, แต่เขาได้พิสูจน์ว่าเขาสามารถเหวี่ยงดาบใหญ่ได้
ถ้าข้ารับการฟันจากมันตรงๆ, ไม่ต้องพูดถึงดาบ, แม้แต่โล่เหล็กข้าก็ไม่มีโอกาสชนะ…
อย่างไรก็ตาม, เขาไม่มีโล่เลย, ถ้าข้าแทงเขาได้ทีนึงเขาจะจบด้วยการโจมตีครั้งเดียว! ข้าจะแก้แค้นให้น้องชายอย่างแน่นอน
ดาบของดอยล์บาง, เหมือนเรเปียร์ มันไม่มีประโยชน์นอกจากเล็งไปที่ช่องว่างของเกราะศัตรู
แต่ที่นี่, ที่นักสู้สู้กันโดยไม่ใส่เสื้อผ้า, มันจะเป็นการตายทันทีโดยไม่สนอาวุธ ถ้าเขาสามารถโจมตีจุดสำคัญได้
ดังนั้นมันน่าจะชัดเจนว่าเขาเห็นดาบที่ถือได้อย่างคล่องแคล่วนั้นได้เปรียบกว่าชิ้นเหล็กที่เป็นดาบนั่น
ดาบของเด็กนั่นมันเกินไปเมื่อใช้กับศัตรูที่ไม่ใส่เกราะ
*《ก้อออออง》*
ทันทีที่เสียงฆ้องได้ดัง, ข้าเข้าหาด้วยท่ายืนที่ต่ำและเล็งไปที่คอของเด็กด้วยการโจมตีรวดเร็ว
เด็กถอยหลังไป, หลบมันเพียงแค่ปลายขน
ระหว่างที่ถอยกลับ, เขาได้เหวี่งดาบใหญ่ที่หนักขึ้น, บังคับให้ข้าก็ต้องถอยไปด้วย
เขาเร็ว! นั่นไม่ใช่ความเร็วของคนที่เหวี่ยงดาบใหญ่!
ข้าได้คาดว่าเขาจะหลบ, แต่เขาหลบโดยไม่มีการเคลื่นไหวที่ฟุ่มเฟือยและโจมตีสวนกลับมาจากที่นั้น ข้าวางแผนจะทำลายท่ายืนของเขาถ้าข้อโชคดี, แต่มันล้มเหลว
เพราะฝีมือดาบของเขามาจากการที่ต่อสู้แค่ที่นี่, การเคลื่อนไหวที่สกปรกนี่ก็สอนตัวเองมา
ถ้าเป็นอย่างนั้นข้าควรจะไปรอบแขนข้างที่ถนัดของเขา
จากนั้นเขาควรจะเหวี่ยงดาบเขาทันที, และถ้ามันไปได้ด้วยดี ด้านข้างเขาควรจะเปิด!!!!!???
ความคาดหวังของข้านั้นถูกต้องและเด็กชายได้เหวี่ยงดาบใหญ่ของเขาด้วยมือข้างหนึ่งมาทางขวาทันที
ที่ข้าไม่คาดคือความเร็วของเขา
หลังจากเขาเหวี่ยงดาบที่หนักของเขากลับ ข้าหวังว่ามันจะมีที่พอที่ให้หลบและทำการโจมตี; นั่นคือแผน, แต่ความเร็วการโจมตีสวนของเขาเป็นความเร็วที่ดุจสายฟ้าฟาด
จากนั้นข้าได้ยินเสียงสายฟ้าคำราม
ถ้าข้าไม่ปล่อยโล่โดยเร็วเขาจะโจมตีและแหกหน้าของข้า
โล่แยกเห็นสอง, โดนกับรั้ว, และทำเสียงเหล็กตก
ตรงกันข้ามกับหน้าที่หวาดกลัวของดอยล์, ของผมนั้นสงบ
ผมเห็นการโจมตีของเขามาสองครั้งแล้ว, คนนี้ไม่เร็ว, เขาไม่ใช่ปัญหา
ผมถือดาบไว้บนหัวและหยุด, ท่าของผมไม่มีการป้องกันอย่างแน่นนอน
แต่มันเป็นการล่อ, กับดักที่ผมสามารถตั้งเพราะผมสามารถเห็นการโจมตีของเขา
การเคลื่อนไหวต่อไปจะตัดสินการต่อสู้นี้
ในอีกทางหนึ่ง, ดอยล์ได้เห็นโอกาสที่จะชนะ
เขาจับดาบไว้บนหัวของเขา…ข้าควรจะโดดเข้าไป…ไม่, ด้วยการเตรียมการก่อนเขาจะเหวี่ยงดาบเขาลงและเอาข้าไปกับเขาแม้ว่าข้าจะฆ่าเขาได้
งั้นข้าต้องทำให้เขาโจมตีอากาศก่อน
พวกเขาสองคนคิดในทันที, ดอยกระโดดเข้าไป, และเด็กชายเหวี่ยงดาบของเขาลงแล้วฆ่าเขา
คาดหวังอย่างนั้น, ดอยล์ได้หยุดกระทันหันและหลบดาบ
*ตั๊ง*, เสียงที่ดังได้เกิดขึ้น, คนดูบางคนส่งเสียงที่ตกใจ, แต่พวกเขาส่วนใหญ่อยู่ในความงุนงง, ดูอย่างตั้งใจและไร้เสียงเพื่อผลของการต่อสู้
ผมได้ดึงดาบที่ผมเหวี่ยงลงไปอย่างช้าๆ
ดอยมีแผลถูกฟัน, ลึกแค่ 10 ซม., จากหัวของเขาถึงหว่างขา
อวัยวะภายในของเขาไหลออกมาจากรอยฟัน, และเขาล้มลงไปอย่างช้าๆ
การต่อสู้ถูกตัดสินด้วยการเคลื่อนไหวสุดท้ายของผม, ก้าวที่ดอยล์ควรจะหลบโดยปลายขน, แต่ผมฉีกแผนนั้นโดยการก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว
มันไม่ใช่ว่าผมอ่านกลยุทธ์ของเขาแล้วก้าวไปข้างหน้า
ผมเพียงแต่ [เห็นเขาพยายามจะหลบ] และก้าวออกไปข้างหน้า
นี่เป็นอีกเหตุผลที่ผมยังเก็บชีวิตผมไว้ได้: [การมองเห็นการเคลื่อนไหว] ของผม
วันนี้, เหมือนปรกติ, ผมชนะศัตรูและมีชีวิตต่อไป
ผมไม่ได้รับประสบการณ์ของความพ่ายแพ้ที่คาดไม่ถึง
ชัยชนะและภาพที่สยดสยองมาพร้อมกัน, และคนดูได้โห่ร้อง
รับเสียงปรบมือจากมาสเตอร์หมูที่ดูพอใจ, ผมกลับไปที่ห้องพัก
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ได้ทั้ง facebook และ discord
Comments