20 คำสาบาน และ ดาบล้ำค่า

 

เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite

 

“โอเค ตอนนี้ งั้นนี้มันอะไร?”

 

มันเป็นเวลาอาหารกลางวัน เราได้มีการสอบสวนอยู่ในห้องเรา

นนน่าได้นั่งลงบนเตียง ซีเลียได้โพสท่าที่น่ากลัว

 

“เธอยกมือกับเอเกอร์-ซามะ และแม้แต่ทำเค้าบาดเจ็บ”

 

การต่อยของนนน่าไม่มีผลโดยสิ้นเชิง แต่มือที่จับมีดมันถูกตัดอย่างยอดเยี่ยม มันดูเหมือนว่ามันจะเจ็บไป 2-3 วันแม้แต่ใช้ยา

นนน่าได้ลดหน้าที่เปื้อนน้ำตาของเธอลงอย่างสลดใจ

ผลของเรื่องเมื่อวานได้ไปที่ไหนซักที่ และตอนนี้เธอมีออร่าของแค่สาววัยทีน

 

“ชั้นจะขอโทษยังไง ชั้นขอโทษจริงๆ”

 

“มันโอเค ชั้นชอบสาวที่ใจถึง”

 

นนน่ายกหน้าของเธอขึ้น

มันไม่ใช้การยิ้มจอมปลอม มันของแท้

 

“แต่ชั้นยกโทษเธอที่ทำร้ายเอเกอร์-ซามะไม่ได้! ได้โปรดลงโทษเธอ!”

 

มีแค่ซีเลียที่เล่นบทตำรวจร้าย

 

“ชั้นก็ว่า นนน่า นี่”

 

“ค่ะ ……”

 

ผมให้นนน่าเข้ามาใกล้ๆแล้วคุกเข่าสี่ขา จากนั้นม้วนกระโปรงของเธอขึ้น เปิดเผยสะโพกที่ขาว บางของเธอ

การมองตูดที่หอมหวานนี้ทำให้ผมอยากจะใส่{บางอย่าง}เข้าไป แต่นี่มันเวลาลงโทษ

 

ผมมอบการตีเปิดมือที่แข็งแรงให้ตูดนั่น

 

“อ๊าาา! โอ๊ย! ไมม่♪”

 

ผมปล่อยเธอไปหลังจากตีก้น 5 ที แต่นนน่าได้มองผมต่อไปด้วยตาที่แฉะ

เธอไม่แม้แต่จะปิดท่าโพสที่หยามเกียรติของเธอ ที่แสดงส่วนลับให้ชาย

 

“ชั้นได้ถูกลงโทษแล้ว…”

 

เธอมองผมด้วยตาดุจน้ำตาล

 

“ยังไม่พอ ต่อไปคือนี่”

 

ผมมอบการจูบที่หยาบให้นนน่าละใช้สองนิ้วของผม แทงมันเข้าไปในช่องคลอดของเธอ

ผมคิดว่าเธอจะอยู่ในความเจ็บปวดที่มีนิ้วบังคับเข้าไป แต่ข้างในของเธอค่อนข้างเปียกและนิ้วผมสไลด์เข้าไปอย่างง่ายดาย เธอมีอารมณ์จากการโดนตีก้นเหรอ?

 

“เธอสำนึกยัง?”

 

“ค่ะ แน่นอน”

 

ผมหันไปหาซีเลีย

 

“นี่พอรึยัง?”

 

“– – – – – – – – – – – – – – – – !!”

 

เธอพูดบางอย่างในภาษาที่ไม่สามารถเข้าใจได้

 

หน้าของนนน่าและน้ำเสียงของเธอได้เริ่มซีเรียสขณะที่เธอดึงกางเกงในเธอขึ้น

 

“ชั้นจะเชื่อที่นายพูดเมื่อวานนี้ สำหรับนั่น มีที่ที่ชั้นอยากจะไป”

 

นนน่าดึงหมวกของเธอลงลึกและนำผมออกไป

เธอไม่ได้ดูเหมือนจะมีความรู้สึกที่เอ้อระเหย แต่เธอยังให้การมีอยู่ของเธอถูกรู้โดยลอร์ดคนปัจจุบันไม่ได้

แต่การก้าวเท้าของเธอนั้นแน่นอน เธอพองอกของเธอในศักดิ์ศรี

ลูกสาวของเคานต์ที่สมบูรณ์แบบ

ไม่มีสายตามองลง ไม่มีการซ่อนว่าเธอเป็นใครอีกต่อไป

มันจะมีชายคนไหนที่ไม่ตกหลุมรักรูปร่างนั้นมั้ย?

 

พวกเราไปถึงที่ซากปรักหักพัง จากขนาดของอาคารที่ไหม้ ดูเหมือนจะเป็นคฤหาสน์ใหญ่

 

“นี่เป็นบ้านของชั้น”

 

“เข้าใจแล้ว”

 

“บ้านหลักได้ถูกใช้โดยลอร์ดคนปัจจุบัน แต่ที่อยู่อาศัยส่วนตัวที่มันอยู่ไกลจากกลางเมือง คือที่ที่ชั้นโตขึ้น

 

นนน่าหยิบเศษของที่อยู่อาศัยที่ถูกทิ้งไว้ให้เน่า โดยไม่แม้แต่จะทำความสะอาดพื้นที่หลังจากที่เผามัน มันเพื่อแสดงบางอย่างให้เราเห็น

 

“ชั้นไม่เคยคิดว่าจะมาที่นี่อีกครั้งตลอดกาล”

 

ผมพยายามจะกอดนนน่าจากข้างหลังแต่เธอหนีอย่างช่ำชอง

 

“ทางนี้”

 

นนน่ายืนอยู่ตรงหน้าอาคารเล็กๆ ต่อจากบ้านที่ไฟไหม้

อาคารได้ถูกสร้างทั้งหลังจากหิน แม้ว่าผิวของมันได้ถูกเผา มันไม่พังทลาย

 

“นี่เป็นห้องใต้ดินเก็บสมบัติ”

 

มีบันได้นำลงไปสู่ชั้นได้ดินข้างใน

แต่ละชั้นอาจจะครั้งหนึ่งเต็มไปด้วยสมบัติมากมาย แค่พวกมันตอนนี้ได้ถูกปล้นอย่างทั่วถึง และมีแค่ชั้นวางหินที่เหลือไว้ข้างหลัง

นนน่าได้ลงไปลึกมากขึ้นในใต้ดิน

ที่ชั้นล่างสุด มีกลอ้งสมบัติที่ใหญ่ งดงามอยู่ตรงกลางห้อง แน่นอนว่ามันจะเก็บมรดกของครอบครัว

แน่นอนว่ามันได้ถูกงัดเปิดและได้ว่างเปล่า

นนน่าได้ผ่านกล่องไปเหมือนกับมันไม่มีประโยชน์และวางมือของเธอไปบนกำแพงข้างใน

 

“มันอยู่ตรงนี้ มันไม่มีกุญแจดังนั้นได้โปรดพังมัน”

 

เข้าใจแล้ว งั้นมรดกของจริงก็เก็บอยู่ที่นี่

โดยการชำเลืองมอง กำแพงข้างในเป็นแค่กำแพงหินธรรมดา

ด้วยกล่องสมบัติที่ฟุ่มเฟือยอยู่ที่นี่ ทุกคนจะคลั่งกับการเปิดมัน

ผมถือบัลดิชและตีกำแพง

มันได้เปราะอย่างคาดไม่ถึง มันพังด้วยแค่ตีทีเดียว

 

ขายในมีทองและเงิน … ใช่ซะทีไหน แต่มันมีกล่องเหล็กที่มีการตกแต่งวางอยู่ข้างใน

มันได้เก่า และไม่ได้ดูสวยเท่ากล่องสมบัติ แต่มันมีน้ำหนักของประวัติศาสตร์อยู่หลังมัน

นนน่าได้เปิดมันอย่างเงียบๆ แสดงถึงดาบเล่มหนึ่งที่อยู่ข้างใน

 

มันได้ยาว 140 ซม ไม่มีอัญมณีอยู่ที่ด้ามจับ แต่มันมีการแกะสลักที่งดงาม

แต่ที่เข้าตาผมมากที่สุดคือใบมีดสีเงินที่ส่องสว่าง เหมือนดั่งอัญมณี

 

“สวยงาม….”

 

ซีเลียได้หลงไหล

 

“ดาบนี่ได้ถูกมอบลงมาจากรุ่นแรกของเรา [แอ่งคู่]”

 

“แอ่งคู่…”

 

มันใหญ่เกินไปสำหรับดาบล้ำค่าของขุนนาง และชื่อมันอันตรายด้วย

 

“มันไม่ใช่ดาบพิธีการ มันได้ถูกมอบให้ผู้ค้นพบด้วยสปิริต ใช้เพื่อจัดการแผ่นดินนี้จากมอนสเตอร์และคนป่าเถื่อน”

 

{แต่ส่วนที่เกี่ยวกับสปิริตมันเกือบจะเป็นตำนาน} เธอเสริม

 

“งั้น…”

 

นนน่าหยิบดาบขึ้นแล้วกอดมันเข้าไปที่หน้าอกเธอด้วยดาบชึ้ลงข้างล่าง

ตาของผมและซีเลียเบิกกว้าง

ใบมีดของดาบนั้นไม่ได้เล็กเลย

สาวอายุน้อยหยิบดาบใหญ่ 140 ซมด้วยมือที่บางของเธอ

 

ยังมีจุดที่แปลกมากกว่านั้น

มันสะอาดเกินไปที่จะเป็นดาบที่ใช้ในการต่อสู้จริง

บัลดิชของผมยังแข็งมาก แต่มันได้มีรอยมากจนพูดได้ว่ามันเยิน

ไม่เท่ากับ ดาบ-ที่-อายุ-กว่าร้อยปี ที่ไม่มีสนิมแม้แต่นิดเดียว

 

“ดาบได้ถูกพูดว่าทำจากโลหะที่ทำลายไม่ได้ มิธริล มันได้เบาและแข็งกว่าสิ่งใดๆ แอ่งคู่นี้เป็นมรดกสุดท้ายของอีเล็คตร้า…”

 

นนน่าเดินมาหาผม กอดดาบ

 

“นายพูดว่านายจะเอาเมืองคืนแน่บางวัน และนายบอกให้ชั้นแม้แต่ยอมแพ้กับวิญญานชั้น

 

เธอได้ก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นมาอีก

 

“ถ้าที่นายพูดมันจริง ชั้นจะมอบทุกอย่างให้นาย ดาบนี้ แล้วก็วิญญานของชั้น”

 

ผมไม่ลังเล

ผมก้าวเข้าไปหาเธอและหยิบดาบที่เธอถือ จากนั้นกอดเธอ

 

“ถ้านายไม่สามารถจะเติมเต็มสัญญานาย ชั้นจะฟันนายตายและสาปนายไปตลอดทาง โอเคมั้ย?”

 

เสียงกระซิบของนนน่าที่หูของผม

 

“ช่างเป็นผู้หญิงที่น่ากลัว”

 

“นั่นแค่การเป็นขุนนางผู้หญิงน่ะ”

 

หัวเราะด้วยกัน พวกเราจะตกไปที่การโอบกอดกันแต่ซีเลียได้แทรกเข้ามา

มันช่วยไม่ได้ เราเดินออกมาด้วยมือขวาของเธอถูกจับโดยนน่นา และมือซ้ายของเธอโดยผม

 

“พวกเราดูเหมือนพ่อแม่และลูกสาวเลย ไม่ใช่เหรอ เอเกอร์-ซามะ?”

 

“《ไม่!》”

 

การตะโกนของซีเรียดังไปทั่วชั้นใต้ดิน

 

แอ่งคู่จะเรียกสายตาถ้ามันออกจากฝัก แต่เมื่อมันอยู่ข้างใน มันดูเหมือน ดาบสองมือคุณภาพสูงธรรมดา

มันยังเบาอย่างไม่ปรกติ เมื่อผมแขวนไว้ที่เองมันไม่ต่างไปจากมีดเหล็ก

ผมได้กังวลว่ามันตัดสิ่งต่างๆได้จริงมัน ผมเลยลองตัดถังในซอยด้านหลังที่ไม่มีใครอยู่ แต่มันตัดผ่านดั่งมีดร้อนผ่าเนย

ถ้าผมไม่ได้ลองมัน ผมอาจจะตัดตัวเองในการต่อสู้ด้วยมัน

{นี่มันสุดยอด} ผมคิดระหว่างที่ผมตัดขยะอย่างสำราญและนนน่าได้เอาหัวโขกผม แต่ผมพูดนอกเรื่อง

 

เมื่อทุกอย่างได้เสร็จเราได้กลับไปที่โรงแรง นนน่าพูด

 

“หนูจะขออะไรบางอย่างที่เห็นแก่ตัวได้มั้ย?”

 

“นี่มันอะไรกระทันหันน่ะ?”

 

“หนูสาบานสิ่งนี้ก่อนหน้านี้ แต่หนูจะมอบให้ท่านทั้งหมด ตัว หัวใจ และวิญญาน”

 

“ใช่ และชั้นรับมัน”

 

“และหนูคิด ว่าน่าจะ เอเกอร์-ซามะจะนอนกับหนูและทำลายความเป็นหญิงบริสุทธิ์ของหนูวันนี้”

 

“ชั้นมีแผนจะทำ ถ้าเธอไม่ต่อต้านมัน”

 

“แน่นอนว่าไม่ งั้นตอนนี้ที่หนูมอบให้ท่านทุกอย่างแล้ว มันควรจะรู้อยู่แล้วว่าหนูควรให้เอเกอร์-ซามะตัดสินใจ แต่ …”

 

เธอไม่อยากจะให้ผมตัดสินใจเหรอ?

 

“หนูขอให้ท่านทำหนูเหมือนสาวขุนนางที่บ้ากามข้างใต้นั่นได้มั้ย?”

 

เธอจะไปไหนกับสิ่งนี้ล่ะเนี่ย?

 

นนน่าเข้าใกล้มาที่หูผมและพึมพำความต้องการของเธอ

 

“เธออยากได้การเล่นแบบนั้นเหรอ?”

 

“ค่ะ ฝันของหนูสำหรับครั้งแรกของหนูอย่างน้อย …. ให้หนูได้มั้ย?”

 

นนน่ามองขึ้นมาหาผมด้วยตาที่มองบน และผมไม่ได้ถือมันเลยซักนิด

แปลกๆแบบนี้มันดีนานๆครั้ง

 

จากนั้นเวทีได้คลี่คลายบนละครรักของอัศวินและเจ้าหญิง

 

“เอเกอร์ ขาชั้นเจ็บ นวดให้ชั้นได้มั้ย?”

 

นนน่าได้นำขาของเธอมาข้างหน้าและม้วนกระโปรงของเธอขึ้น เอากางเกงในของเธอให้ดู

 

“เธอจะไม่เหมาะสมอย่างนั้นไม่ได้นะ”

 

“อะร้า นายเห็นอะไร? กางเกงในชั้นเหรอ? หรือนายอาจจะคิดว่านายเห็นเนื้อผู้หญิงที่เปียกของชั้นได้?”

 

ผมถลาลงไปที่สาวที่หัวเราะคิกคัก

 

“คุณหญิง! ผมทนไม่ได้อีกแล้ว!”

 

“อ๊ะ! ไม่! ชั้นแค่แหย่นายเล่นนิดหน่อย ชั้นไม่ได้พูดจริงจังนะ”

 

ผมจูบปากกับเธอแล้วฉีกเสื้อผ้าเธอ

 

“ผม ทนอีกต่อไปไม่ได้แล้ว ผมจะกินคุณ คุณหญิง!”

 

“อ๊าาา ชั้นจะถูกข่มขืนโดยอัศวินที่สมควรจะปกป้องชั้นแล้ว!”

 

ผมกดนนน่าลงด้วยสองมือและใส่ไม้เนื้อของผม … หรือแกล้งทำและให้มันสไลด์ไประหว่างต้นขาเธอ

 

“โอ๊ยย– ชั้นแต่งงานไม่ได้อีกแล้ว … เอเกอร์ รับผิดชอบแล้วแต่งงานกับชั้นด้วย!”

 

“แน่นอนคุณหญิง ผมจะปกป้องคุณด้วยชีวิตผมเหมือนที่ผมทำมาตลอด!”

 

“…. งั้นชั้นจะอนุญาตมัน ตอนนี้ ทำให้เต็มที่ด้วยอารมณ์อย่างอ่อนโยนกับนนน่าของนายเถอะ!”

 

องก์แรกคือเรื่องของเจ้าหญิงซุกซนและอัศวิน

 

“เอเกอร์! นายกลับมาแล้ว?”

 

“ใช่ชั้นได้ทำลายศัตรูแล้วกลับมาด้วยชัยชนะ!”

 

“อย่างที่คาดกับอัศวินที่แข็งแกร่งที่สุดของชั้น!”

 

เมื่อนนน่ากอดผมหน้าอกมหึมาของเธอมาติดกับผม

 

“….”

 

“เอเกอร์? มีอะไร?”

 

“ความไม่รู้ภาษาของเธอมันช่าง เธอไม่มีความรู้เลยเหรอ ว่าผู้ชายที่กลับมาจากการสู้รบจะตื่นเต้นแค่ไหน”

 

ผมกดนนน่าลงกับเตียง ฉีกเสื้อของเธอด้วยกำลัง และดูดหน้าอกเธอ

ในเวลาเดียวกันกับที่ผมหยิกต้นอ่อนเนื้อข้างล่าง

 

“อะไร! นายทำอะไรน่ะ! หยุดนะเจ้าสัตว์ป่า!”

 

“《อุโอออออออ้!!》”

 

โดยไม่มีที่ไว้สำหรับการถกเถียงผมได้ใส่ความเป็นชายของผม … แกล้งทำเป็นใส่และให้มันสไลด์ไปที่ท้องเธอ

 

“《ไม่!! นายทำอะไรน่ะ! นายขโมยความบริสุทธิ์ของนายผู้หญิงของนายนะ》”

 

“หุบปากแล้วอยู่นิ่งๆ! ทั้งหมดนี่มันเป็นเพราะหน้าอกนั่นได้ล่อลวงชั้น!”

 

ผมแกล้งทำเป็นใส่จากข้างหน้าและจากข้างหลัง ถูกไม้เนื้อของผมไปที่หว่างขาของเธอ

 

“《หยุดมันนะ!》ชั้นจะยังยกโทษให้นายเพราะความกล้าหาญของนาย … ดังนั้น!”

 

“มันจะออกมาแล้ว”

 

นนน่าจิกเล็บใส่ผมในการต้านทาน

เธอเป็นนักแสดงมือโปร

 

“《หยุดมันนะ!》นายอยากจะให้นายผู้หญิงของนายท้องจริงๆหรอไง!? นายแตกไม่ได้นะ ถอยไป!!”

 

“《กกกุห์!》”

 

ทำให้พอดีกับเวลา ผมน้ำแตก อสุจิที่บินได้ไปตกอยู่ที่หน้าอกนนน่า

 

“…. มันแค่เป็นเวลาที่ใช่ของเดือนด้วย ชั้นต้องท้องแน่ๆเลย ช่างโหดร้าย แก ออออุ”

 

ผมได้ลูบไล้นนน่าอย่างอ่อนโยนที่ร้องไห้น้ำตาแตกบนเตียง

ในที่สุดเธอก็มองขึ้นมาและมองผมอย่างบึ้งตึง

 

“ได้ ชั้นจะทำให้นายเป็นสามีชั้นซะ! ถ้านายปฏิเสธ ชั้นจะให้นายถูกประหารที่หมิ่นเบื้องสูง ข่มขืนนายผู้หญิงของนาย! นี่คือที่นายต้องการ ใช่มั้ย เดี๋ยว นายจะทำอีกครั้งเหรอ? พอแล้ว 《อ๊าาาา》ไม่ เจ้าใหญ่นั่นมันขี้โกง!”

 

องก์ 2 ผูหญิงขุนนางถูกข่มขืนโดยอัศวินที่กลับมาจากการสู้รบ

 

“ต่อไปคือ…”

 

หลังจากองก์สาม เราได้เล่น อัศวิน ทำการเอ็นทีอาร์*เจ้าหญิงจากคู่ของเธอที่พ่อแม่เธอตัดสินใจ ผมได้กอดนนน่าแน่น ผูที่ได้กำลังจะบอกอีกจินตนาการของเธอ

«TLN: NTR โดนนอกใจหรือไปนอกใจคนอื่นโดยที่คู่ของตัวหรือคู่ของเขาไม่รู้เรื่อง»

 

“เอ๋? อืม …”

 

“ระหว่างที่กิจวัตรอัศวินและเจ้าหญิงมันค่อนข่างร้อนแรง ชั้นอยากจะลองนอนกับ{เจ้าหญิงนนน่า อีเล็คตร้า} ด้วย

 

หน้าของนนน่าได้แดงสด

 

“แต่ชั้นตกอับและเป็นแค่ทาส”

 

“ลูกสาวขุนนางเก่าตกอับ พบกับทหารรับจ้างบนทางของเธอ ที่มอบสัญญาให้เธอว่าจะนำดินแดนของพ่อเธอกลับคืนมา นั่นค่อนข้างโรแมนติกนะ ไม่ใช่เหรอ?”

 

นนน่าคิดซักพักหนึ่ง

 

“มัน … ดี มันฟังดูยอดเยี่ยมเมือนท่านพูดมันอย่างนั้น!”

 

“งั้น นนน่า ดังนั้นชั้นอยากจะรับความบริสุทธิ์ของเธอ”

 

“ค่ะ หนูจะมอบมัน ความบริสุทธิ์ของลูกสาวขุนนางเก่าคนนี้ ได้โปรดฉีกมันด้วยอุปกรณ์ที่มหัศจรรย์ของท่าน”

 

เรายืนหันหน้าหากัน เปลือย ข้างหน้าเตียง จากนั้นผมกอดไหล่เธอและทำการจุมพิต

สิ่งที่น่าตกใจคือ แม้ว่ามือของเราทั้งสองคนอยู่ที่ไหล่ของเรา หน้าอกเธอได้สัมผัสกับท้องของผม

 

“ช่างเป็นหน้าอกที่น่าทึ่ง”

 

“ฟุฟุ พวกมันเป็นปัญหาเยอะ เพราะเสื้อผ้าของหนูจะใส่ไม่ได้ภายในครึ่งปี”

 

นนน่าทำท่าให้ผมนั่งลงบนเตียง ระหว่างที่เธอคุกเข่าอยู่กับพื้น

 

“ท่านชอบหน้าอกใหญ่?”

 

“แน่นอน”

 

ผมตอบโดยไม่ช้าไปแม้แต่เพียงเล็กน้อย

มีชายไหนที่เกลียดหน้าอกใหญ่เหรอ?

 

“ท่านเป็นชายที่ซื่อสัตย์ สำหรับรางวัลของท่าน หนูจะรับมันไว้ระหว่างมัน”

 

นนน่ายกหน้าอกที่มหึมาของเธอ และใส่ไม้เนื้อของผมเข้าไประหว่างมัน

ลึงค์ที่ผู้หญิงคนอื่นได้ยกย่อง ที่ผมมีความมั่นใจในขนาดของมันมัน เกือบจะถูกฝังลงไปทั้งหมด

ช่างเป็นหน้าอกที่น่ากลัว

 

การกระตุ้นมันไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้น แต่การที่หมีหน้าอกเด้งอยู่ต่อหน้าผม ทำให้ความตื่นเต้นสูงขึ้น

เธอเคลื่อนไหวหน้าอกนั้นระหว่างที่เหงื่อออก บางทีน้ำหนักมันมากเกินไปแม้แต่สำหรับตัวเธอเองที่จะถือ

เมื่อในที่สุดความตื่นเต้นของผมได้บวมขึ้น สมาชิกของผมได้ขยายขนาดมากขึ้นไปอีก และแล่บออกมาจากหน้าอกของเธอ

 

“มันแล่บออกมาแม้แต่หน้าอกหนู … ช่างเป็นลึงค์ที่งดงาม … ท่านจะทำให้หน้าอกหนูสกปรกด้วยมันมั้ยตอนนี้?”

 

“ไม่ ก่อนอื่นชั้นจะรับความบริสุทธิ์ของเธอก่อน”

 

เพราะสมาชิกผมได้ใหญ่เป็นสัตว์ประหลาด ผมควรจะให้เธอรับมันไว้

นนน่าม้วนลงไปที่เตียงแล้วอ้าขาของเธอ

ไม่เหมือนหน้าอกที่ระเบิดของเธอ เธอค่อนข้างเรียบร้อยข้างล่างนั่น ริมฝีปากมันเบาบาง ขนมันบาง และมีแค่ต้นอ่อนเนื้อที่ถูกห่ออยู่ในหนังได้ใหญ่เล็กน้อย

 

“น่ะกย้าาา! นี่มันน่าอาย!”

 

ผมเริ่มจูบรูของเธออย่างหยาบๆ ใส่ลิ้นของผมเข้าไป แล้วในที่สุดเวลาก็ได้มา

ผมได้วางของของผมลงไปที่ท้องของนนน่า นนน่าที่ทั้งหมดสะโอดสะองยกเว้นหน้าอกของเธอ แล้วสไลด์มันลงไปข้างล่าง

แน่นอนว่า นนน่าได้ประหม่าและเครียด วางมือไว้ที่ปากของเธอ

 

“ชั้นจะเข้าไปแล้วนะ”

 

ผมนำไม้เนื้อของผมไปที่รูที่เปียกอย่างงดงาม

ทางเข้าได้ขยายออกและมันดูเหมือนมันจะพัง และพังผืดที่หนามันจะฉีก

ไม่สามารถจะทนได้ นนน่าเรียกผม

 

“อา! ทำช้าๆนะ! ได้โปรด!”

 

“หืม? มันเจ็บน้อยกว่าถ้าชั้นเข้าไปทั้งหมดทีเดียวนะรู้มั้ย?”

 

“ไม่ ได้โปรดรับความบริสุทธิ์ของหนูอย่างช้าๆ”

 

ยังไงซะ ถ้าเธอพูดอย่างนั้น งันผมจะเข้าไปช้าๆ และเยื่อพรหมจรรย์ของเธอขาดอย่างมีเสียง

แม้ว่ามันจะเจ็บปวดโดยไม่จำเป็นแบบนี้

 

“《กุห์!》 โอ๊ย โอ๊ย! ออออุ—”

 

“เห็นมั้ยล่ะ มันเจ็บไม่ใช่เหรอ? ชั้นควรจะเข้าไปทีเดียวแล้วมั้ย?”

 

“ไม่ ไปแบบนี้แหล่ะค่ะ! ช้ากว่านี้อีก!”

 

ผมใช้เวลาของผมกับมันอย่างที่คนประหลาดคนนี้ต้องการ และในที่สุด เมื่อการต้านทานสุดท้ายได้สิ้นไป ความลึกลับได้ถูกแก้ไข

 

“《โออออออ้ยยย! มันขาด! มันรู้สึกดี!!》”

 

จากนั้นมีการท่วมของน้ำของอวัยวะเพศ

เธอได้แตก ได้อย่างไรก็ไม่รู้ จากความเจ็บที่เสียเยื่อพรหมจรรย์ของเธอไป

ดูเหมือนนนน่าชอบมันเจ็บๆ

พูดถึงแล้ว การเล่นของเราพื้นฐานแล้วทั้งหมดมันเกี่ยวกับเธอได้ถูกโจมตี และถูกข่มขืนโดยผู้ชาย

งั้นมันก็มีสาวที่ชอบอะไรแบบนี้

 

ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมก็ไม่ต้องออมมืออีก ผมมองข้ามความเจ็บปวดของนนน่าและขยับสะโพกของผม

มันควรจะเจ็บ ที่จะขยับโดยไม่พักหลังจากเสียเยื่อพรหมจรรย์ไป แต่นนน่าดูเหมือนจะมีความสุขกับมันมาก เธอได้น้ำลายยืด

ผมฝังหน้าของผมเข้าไปหน้าอกที่เหมือนหมอน แล้วดูดหัวนม

และในที่สุดก็แตกด้วยสองมือดันหน้าอกเธอเข้าหากัน

 

“อ๊ะ! ข้างนอก! มันอันตรายวันน…”

“《ออุโโโโโโออออ้!!!!》”

“…. ช่างมันเถอะ”

 

พรจากหน้าอกใหญ่มันไม่ใช่เรื่องตลกเลย ผมแตกไปมากเสียจนท้องของนนน่าได้บวม

หลังจากไม่กี่นาทีของการน้ำแตก ผมกำลังจะดึงออก นนน่าได้รัดผมด้วยขาของเธอ

 

“ท่านเป็นคนเดียวที่หนูไว้ใจได้ ถ้าเราได้มีลูก งั้นท่านจะดูแลมันตลอดไป ใช่มั้ย

 

เพื่อถอดความ เธอหมายถึงผมควรจะดูแลลูกที่ควรจะออกมาอย่างถูกต้อง

 

อีกประการหนึ่ง เมื่อการต่อสู้ได้จบลงและผมเปิดประตูเพื่อจะไปกินน้ำ ผมพบกับซีเลียรื้อค้นอวัยวะเพศที่เล็กของเธอด้วยนิ้วที่เล็กของเธอ

 

“น, นี่มัน! ไม่ใช่อย่างที่ท่านคิด”

 

ซีเลียได้พยายามจะหาข้ออ้างอย่างทำอะไรไม่ถูก ดังนั้นผมจับต้นอ่อนเนื้อของเธอและถูกจุดอ่อนข้างใน และเธอได้ตึงและหล่นไปตรงๆ

เธอแม้แต่นำการน้ำแตกน้อยๆด้วย ช่างน่ารัก

ผมต้องป้อนน้ำนนน่าปากต่อปากดังนั้นผมกลับไปที่ที่เธออยู่

 

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

 

“โอเค ทุกคนขึ้นมายัง? เรากลับไปไม่ได้เมื่อเราออกแล้วนะ!”

กะลาสีได้ตะโกนด้วยหน้าแดงที่เมาและเสียงที่แหบ

 

เราอยู่บนเรือโดยสารที่เดินทางจากอีเล็คตร้าไปสู่เมืองสีขาว ที่ชื่อเรียกทางการของมันคือจัตแลนด์กราด

ค่าโดยสารคือ 5 ทองต่อคน 10 สำหรับชวาร์ซ

ราคามันค่อนข้างสูง เพราะเราเลือกเรือที่มีห้องส่วนตัวที่สามคนเข้าไปได้ แม้ว่าจะมีขนาดเล็ก

เพื่อให้ลดต้นทุนลง เราติดไปกับเรือขนส่งได้ หรือเลือกห้องธรรมดาที่เก็บไว้ได้ แต่ผมให้นนน่าและซีเลียอยู่ในที่ที่เหม็นไปด้วยผู้ชายไม่ได้

แล้วก็ เมืองสีขาวได้อยู่ที่ส่วนตะวันตกของสหพันธรัฐ ซึ่งห่างกัน 20 วันจากอีกเล็กตร้าที่อยู่ในทิศใต้ด้วยเรือ

ผมไม่อยากจะใช้เวลาทั้งหมดนั่นกับที่ที่มันไม่สบาย

เพราะเรามีเวลาผมก็ยังอยาบจีบนนน่าด้วย

 

เมื่อขึ้นมาที่เรือ ซีเลียได้ทำเสียเอะอะกับภาพที่เธอเห็นเป็นครั้งแรก ระหว่างที่นนน่าไปแต่ละห้องเพื่อแนะนำตัวพวกเรา

การเป็นขุนนางเก่า นนน่าได้เหินห่างจากสามัญสำนึกของคนธรรมดา แต่มารยาทของเธอสมบูรณ์แบบ

มันเป็นส่วนที่ซีเลียและผม ด้วยชาติกำเนิดอันต่ำต้อยของเราที่ขาด ดังนั้นผมได้ดีใจสำหรับสิ่งนั้น

 

“เราจะอยู่ในห้องถัดไปต่อจากคุณ เราอาจจะสร้างปัญหาให้คุณจากตอนนี้ ดังนั้นเพื่อเป็นการล่วงหน้า …”

 

เธอยกกระโปรงขึ้นมาเบาๆในการทักทายของเธอ

เห็นนนน่าหน้าอกใหญ่ในชุดเปิด มอบการแนะนำตัวที่สุภาพ ผู้หญิงได้หลงไหลและผู้ชายทำตาหวาน

ชุดคือชุดที่ผมซื้อให้นนน่าเป็นชุดใส่อยู่บ้านและเธอดูเหมือนจะชอบมันมากมาก

เธอดูดีข้างในมันดังนั้นผมไม่บ่น

แขกคนอื่นส่วนใหญ่นั้นเป็นคนเมืองที่รวยหรือพ่อค้า แต่ห้องหนึ่งได้ถูกพักผ่อนโดยขุนนาง ซึ่งทำให้นนน่าตกใจ แต่เขาดูเหมือนจะไม่ได้เชื่อมต่อกับตระกูลเคานต์ และตาของเขาได้อยู่บนหน้าออกของนนน่าตลอดเวลา

 

“ด, ได้! เธอค่อนข้างมีมารยาทนะนี่ ด้วยความเคารพในชาติกำเนิดที่ต่ำของเธอ เธอเข้าร่วมกับชั้นในห้องบาร์ได้”

 

“มันเป็นเกียตรที่จะอยู่ตรงหน้าขุนนาง แต่ดิฉันได้มีพวกพ้อง ดังนั้นดิฉันจะมีส่วนร่วมในอาหารธรรมดา …”

 

นนน่าหลบชายที่พยายามจะเข้าหาเธอระหว่างที่ดูหน้าอกเธอ และเมื่อเขายังได้เดินหน้า เธอหันกลับทันทีทันใด้และกลับไปที่ห้อง

อย่างที่คาดกับบางคนที่ฝึกมาในสิ่งที่เป็นสังคมชั้นสูง

เธอคงจะคาดว่าขุนนางจะทำอะไรบางอย่าง

 

เขาได้มองห้องเราอย่างโหยหา แต่เมื่อถึงเวลาต้องตัดสินใจ ผมแค่หักคอเขาแล้วโยนเขาลงไปในน้ำได้

คอของชายที่อ่อนแอนั่น ผมน่าจะหักมันด้วยมือเดียวได้

 

“เฮ้ออ นั่นมันเหนื่อย”

 

“ทำได้งดงาม”

 

“มันเป็นบางอย่างที่หนูจำมาด้วยตัวของหนู”

 

เกือบปีหนึ่ง เธอใช้ชีวิตระหว่างที่ถูกฝึกในเทคนิคในการมีเซ็กส์และวิธีการยั่วยวนผู้ชาย

แต่ตอนนี้ เธอยังมีบรรยากาศของความสง่างามอยู่บนเธออยู่

ความประพฤติที่มันได้สลักอยู่ในวิญญานของเธอจะไม่หายไปง่ายๆ

 

“หนูอยากให้เอเกอร์-ซามะเรียนรู้มันด้วยซักวันหนึ่ง”

 

“ชั้นไม่เหมาะกับบางอย่างแบบนั้น ชั้นจะปล่อยมันไว้ให้เธอ”

 

“ท่านทำไม่ได้นะ!”

 

นนน่าดุผมด้วยสองมือเท้าสะเอว

 

“โดยการนำอีเล็คตร้ากลับมา ท่านจะได้อำนาจที่มากับมัน ดังนั้นอย่างน้อยท่านก็ต้องเป็นขุนนาง ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องพูดถึงเลย”

 

ยังไงซะ นั่นอาจจะจริง

ทหารรับจ้าง แม้แต่หัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างที่มีชื่อเสียง จะไม่ถูกอนุญาตให้ได้เมือง

มากกว่านั้น ขโมยมันมาจากสหพันธรัฐโอลก้า และแต่งตั้งตัวผมเองเป็นราชามันจะเลยที่ผมทำได้

 

“ถ้าท่านพูดไม่ว่าตอนไหนว่าท่านทำมันไม่ได้ หนูจะตัดคอท่านจากนั้นฆ่าตัวตาย โอเค๊”

 

นนน่ากอดผม อยากให้ผมกอดกลับ

ระหว่างที่อยู่ในอ้อมกอดผม เธอวางมือของเธอลงบนสะโพกผมและปล่อยมือ

เธอขโมยมีดที่ห้อยอยู่ที่สะโพกผม

 

“หนูจะเก็บนี่ไว้สำหรับการป้องกันตัว หนูจะสอนท่านถึงมารยาทของขุนนางทีละน้อย โอเค๊”

 

นนน่าเดินไปที่หน้าต่างและกอดซีเลียที่มองข้างนอกอยู่

ซีเลียร้องเสียงแหลมแต่เธอไม่ถอนสายตาของเธอออกจากหน้าต่าง

ตั้งแต่เหตุการณ์อีเล็คต้าสองคนนั้นได้สนิทกัน หือห์

 

เหมือนพี่สาวน้องสาว ซีเลียได้พุ่งพล่านในความอิจฉาที่ความสัมพันธ์ของนนน่ากับผม

ผมทำให้มันสงบได้โดยการนอนกับซีเลีย แต่ผมไม่มีความต้องการแม้แต่น้อยที่จะทำสิ่งนั้นตอนนี้

แน่นอนว่า หลังจากที่ได้เห็นหน้าอกมหึมาของนนน่า ของเธอที่น้อยได้เด่นขึ้นมากกว่าเดิม

 

เป้าหมายของผมคือได้อาณาจักรมาเป็นของตัวเอง และรับลูซี่ในฐานะผู้หญิงของผม

ส่วนนั้นยังไม่หวั่นไหว แต่ทำแค่สิ่งนั่นจะไม่เติมเต็มคำสัญญาของผมกับนนน่า

 

อาณาจักรธรรมดาจะไม่ได้เป็นคู่ต่อสู้กับสหพันธรัฐเลย

แต่ผมจะทำมัน

นอนกับทั้งลูซี่และนนน่าจะเป็นสิ่งที่งดงาม

ใส่ซีเลียเข้าไปด้วยระหว่างที่ผมทำมันอาจจะดีด้วย

 

ถูกกระตุ้นโดยจินตนาการของตัวผมเอง ผมพบตัวผมจ้องนนน่าที่ได้สนุนสนานกับซีเลีย ผมได้ดึงกางเกงในเธอลงอย่างรวดเร็วและใส่{มัน}เข้าไป

ได้ยินนน่าร้องอย่างตุ้งติ้งในความตกใจ ซีเลียได้หันมาและได้ไม่มีคำที่จะพูด

เพราะทั้งหมด มีบางคนที่นี่ทำกันระหว่างที่ติดกันกับตัวเธอเอง

เธอบ่น แน่นอนว่า แต่นนน่าและผมได้ไฟลุกเกินไปที่จะหยุด

 

ซีเลียหน้าบึ้งแล้วไปที่เตียง แต่เธอได้แอบดูใต้ผ้าห่มเธออย่างชัดเจน นนน่าและผมขยิบตาให้กัน และกระทำกันต่อ ใกล้ๆหน้าของเธอ

ผมได้ยินเสียงของการช่วยตัวเองที่ชัดเจน อู้อี้อย่างจงใจ จากภายใต้ผ้าห่ม

พวกเราสามคนดื่มด่ำในความรู้สึกดีในวิธีของเราแต่ละคน

 

ภายใต้ลมและคลื่น เรือแล่นไปอย่างราบรื่นต่อไปสู่เมืองสีขาว

 

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

 

—————————————————————

ชื่อ:│ เอเกอร์

—————————————————————

อาชีพ:│ ทหารรับจ้างอิสระ

—————————————————————

เงิน:│ 124 ทอง (เงินและต่ำลงมาไม่นับ เงินได้ถูกหักสำหรับค่าเดินทางโดยไม่ได้ถูกพูดถึงในเรื่อง การประมาณการแบบหยาบ)

—————————————————————

อาวุธ:│ แอ่งคู่ (ดาบยาว), บัลดิชใหญ่

—————————————————————

ชุดเกราะ:│ เกราะหนังสูง, ถุงมือหนังสูง, บูทหนังสูง, โล่หนังสูงและโซ่, ผ้าคลุมสีดำ(ต้องสาป), โค้ทขนสัตว์

—————————————————————

พวกพ้อง:│ ชวาร์ซ (ม้า), ซีเลีย, นนน่า อีเล็คตร้า

—————————————————————

จำนวนคู่นอน:│ 15

—————————————————————

ภาพไม่เซ็นเซอร์ค้นหา oukoku e tsuzuku michi illustration ในกูเกิล

 

 

 

เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

 

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord