บทที่ 264 เขามาขอแต่งงานแล้ว (2)

“คุณปู่คะ หนูไม่อยากแต่งงาน”จู่ๆเวินลั่วฉิงก็เริ่มรู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที

“ฉิงๆ ที่จริงเล้งหรงเป็นคนที่ดีมากเลยนะ ไม่งั้นหนูกลับมาดูก่อนสิ ”เห็นได้ชัดว่า คุณปู่เวินรู้สึกพอใจกับคุณชายเล้งมาก เลยไม่อยากยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้

ครั้งก่อน เขายังตั้งใจวางแผนให้เย่หยู่เฟยไปโรงแรมในชายหาด แต่ว่าหลังจากนั้นก็ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย ฉิงๆกับเย่หยู่เฟยคงเป็นไปไม่ได้แล้ว ในเมื่อตระกูลเล้งมาขอแต่งงาน คุณปู่เวินคิดว่าเรื่องนี้น่าจะต้องคุยกันดีๆ

“คุณปู่คะ หนูไม่อยากแต่งงานจริงๆค่ะ ท่านช่วยปฏิเสธให้หนูหน่อยนะคะ ？”รู้สึกได้ว่าเสียงของเวินลั่วฉิงมีการอ้อนเล็กน้อย

นึกถึงนิสัยของเย่ซือเฉินที่หยิ่ง เอาแต่ใจ หลงตัวเอง เรื่องนี้ถ้าให้เย่ซือเฉินรู้ละก็ ยังไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น

ชีวิตของเธอตอนนี้ก็ลำบากอยู่แล้ว น่าสงสารมาก เธอไม่อยากมีปัญหาใหม่แทรกเข้ามาอีก

เพราะฉะนั้น เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าเรื่องนี้ควรตัดสินใจอย่างเด็ดขาดในยามวิกฤต ตัดขาดได้ยิ่งเร็ว ยิ่งสะอาด ยิ่งเด็ดขาดสุดๆยิ่งดี

“ก็ได้”สุดท้ายคุณปู่เวินก็ไม่อยากบังคับเธอ

ตอนแรกเวินลั่วฉิงคิดว่า เรื่องนี้คงผ่านไปแบบนี้แล้ว

แต่ว่า สองชั่วโมงผ่านไป คุณปู่เวินโทรมาอีกครั้ง ครั้งนี้ เสียงของคุณปู่แปลกไปเล็กน้อย ：“ฉิงฉิง หนูคงจำเป็นต้องกลับมาแล้ว”

“ทำไมคะ？”เวินลั่วฉิงรู้สึกตะลึงเล็กน้อย เกิดเรื่องอะไรขึ้น？จำเป็นที่จะต้องให้เธอกลับไป？

“คุณปู่ตระกูลเล้งมาด้วยตัวเอง คุณปู่เล้งพูดแล้ว ถ้าไม่เจอหนู ไม่ว่าใครพูดเรื่องนี้เขาก็ไม่ฟัง ยังพูดอีกว่าถ้าไม่เจอหนู ก็จะไม่กลับแล้ว ”

เวินลั่วฉิง “……”

แบบนี้ก็ได้？

คุณปู่เล้งสู้ขนาดนี้ ！จะทำอะไรกันแน่？

“ฉิงฉิง หนูกลับมาก่อน ถ้าหนูไม่เต็มใจจริงๆ มาคุยกับคุณปู่เล้งให้ชัดเจน ไม่งั้น เรื่องนี้คงจบได้ยาก เราคงไปขับไล่คุณปู่เล้งออกไปไม่ได้หรอกมั้ง”เสียงของคุณปู่เวินมีความลำบากใจเล็กน้อย

“หนูกลับก็ได้ค่ะ”เวินลั่วฉิงก็ไม่รู้ว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้ ดูเหมือน เธอจะไม่กลับไปคงไม่ได้แล้ว

“ท่านประธาน คุณชายเล้งไปขอแต่งงานที่บ้านตระกลูเวินแล้ว”เวินลั่วฉิงเพิ่งจะกลับมาถึงตระกลูเวิน โทรศัพท์ของเลขาหลิวก็โทรไปถึงเย่ซือเฉินแล้ว

“อืม” สายโทรศัพท์ฝ่ายตรงข้าม เย่ซือเฉินตอบด้วยเสียงเบาๆ ไม่มีปฏิกิริยาอื่น ๆ

เสียงก็เหมือนปกติ ไม่มีอะไรแปลกเลย

เลขาหลิว：“……”

ท่านประธานมีปฏิกิริยาการตอบสนองแค่นี้หรอ ？คุณชายเล้งไปขอแต่งงานแล้ว คุณชายเล้งจะแต่งงานกับภรรยาท่านประธาน ท่านประธานทำเหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น？

ปฏิกิริยาของท่านประธานปกติเหรอ？

“ เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะ ？”เลขาหลิวกำลังคิดอยู่ เสียงของเย่ซือเฉินดังขึ้นมาอีกครั้ง ครั้งนี้ ดูได้ชัดว่าไม่เหมือนเดิม ความสงบของเมื่อกี้ได้หายไป สิ่งที่มาแทนที่คือความหนาวที่เย็นไปถึงกระดูก

“คุณชายเล้งไปขอแต่งงานกับคนตระกลูเวินแล้ว” เลขาหลิวพูดซ้ำอีกรอบ

“เล้งหรงไปขอแต่งงานที่ตระกลูเวิน? เขาอยากแต่งงานกับเวินลั่วฉิง?” เย่ซือเฉินมีปฏิกิริยาตอบสนองเสียที ในเวลานี้ เสียงของเขาเย็นชาจนทำให้คนรู้สึกหนาวจนตัวสั่น

ครั้งนั้นที่อยู่หมิงเจ๋ เล้งหรงมีทัศนคติที่สนใจเวินลั่วฉิงเป็นพิเศษ แต่ว่า เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเล้งหรง จะไปขอแต่งงานที่ตระกูลเวิน

“ใช่ค่ะ”เลขาหลิวแอบถอนหายใจ แล้วกัดฟันพูดอีกครั้ง：“ฝ่ายที่ถูกขอแต่งงานคือคุณหญิงค่ะ”

“แล้วคุณหญิงล่ะ？”เย่ซือเฉินคิดว่าเวินลั่วฉิงคงจะไม่สนใจเล้งหรง ยังไงเธอก็แต่งงานกับเขาแล้ว

“คุณหญิงกลับตระกลูเวินแล้วค่ะ ”ตอนเลขาหลิวพูดประโยคนี้ ถอนหายใจอย่างแรง

อีกฝ่ายที่คุยโทรศัพท์ด้วย เย่ซือเฉินหรี่ตาลงปกติ เธอไม่ค่อยได้กลับตระกลูเวิน วันนี้เล้งหรงมาขอแต่งงาน เธอก็ทนรอไม่ไหวที่จะกลับไป

ดี ดีมาก！

ตอนนี้เลขาหลิวแค่ฟังเสียงหายใจของประธานบ้านตัวเองก็ขาสั่นแล้ว เลขาหลิวรู้ ว่าต่อจากนี้ เกรงว่าจะวุ่นวายไปหมด！！

“จองตั๋วกลับประเทศที่เร็วที่สุดให้ผม ”หลังจากวางสาย เย่ซือเฉิน หันไปมองเลขาอู๋ที่อยู่ข้างๆ เสียงยังคงเย็นชาได้น่ากลัวมาก

“ท่านประธานคะ ยังประชุมอยู่นะคะ ？”เลขาอู๋ตกใจ ท่านประธานตอนนี้ยังประชุมอยู่ และการประชุมครั้งนี้ก็สำคัญมาก ตอนนี้เพิ่งจะเริ่มประชุม ท่านประธานก็จะจองตั๋วกลับไปแล้ว？

ที่จริงท่านประธานควรจะมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ว่าท่านประธานพึ่งจะนั่งเครื่องบินมาเมื่อเช้านี้ ทั้งๆที่เป็นการประชุมของตอนเช้าเลื่อนไปถึงตอนเย็น คิดไม่ถึงเลยว่ายังประชุมไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ท่านประธานก็บอกว่าจะกลับไป？

นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ？

เย่ซือเฉินไม่พูดอะไร แค่มองเลขาอู๋ด้วยสายตาที่เย็นชา

ภรรยาของเขากำลังจะถูกคนแย่งไปแล้ว เขายังจะมีอารมณ์ประชุมที่นี่อีกเหรอ？

หาเงินสำคัญ？ หรือว่าภรรยาสำคัญกว่า ？

หาเงินได้เยอะแค่ไหน หากภรรยาของเขากำลังจะถูกคนแย่งไปแล้ว เงินที่เขาหาได้จะให้ใครใช้เล่า？

“ดิฉันรู้แล้วค่ะ ดิฉันจะไปตอนนี้เลยค่ะ ”เลขาอู๋สบตากับประธานบ้านตัวเอง แล้วไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีก

แต่ว่า เลขาอู๋คิดอยู่ว่า ถึงแม้ท่านประธานจะกลับไป จองตั๋วตอนนี้ ถึงเวลาขึ้นเครื่องยังคงอีกสักพัก ช่วงเวลานี้ท่านประธานน่าจะประชุมเสร็จ

แต่ว่า เลขาอู๋คิดไม่ถึง เวลาต่อมา ประธานบ้านเขาเอาข้อมูลเอกสารการประชุมให้รองประธาน ลุกแล้วจากไปทันที

เลขาอู๋ถอนหายใจแรงๆครั้งนึง ท่านประธานจะเอาแต่ใจเกินไปละ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ท่านประธานถึงรีบกลับไปขนาดนี้ ？

แต่ว่า ยังดีที่เรื่องสำคัญๆเมื่อกี้ท่านประธานได้ตัดสินใจไว้แล้ว

บ้านของตระกลูเวิน

เวินลั่วฉิงเพิ่งเข้าบ้าน หลี่หยุนก็ทักทายเธออย่างสนิทสนม：“ฉิงฉิงกลับมาสักที กลับมาก็ดีแล้ว จะให้คุณปู่เล้งรออยู่แบบนี้ไม่ได้นะ ตอนแรกคุณหญิงเล้งก็รอหนูนานมาก หนูนี่ก็ยุ่งเกินไปละ ”

คำพูดของหลี่หยุนมีความยุแยงให้แตกกันมาก เห็นได้ชัด เธออยากจะให้ ตระกูลเล้งรู้สึกไม่พอใจเวินลั่วฉิง

แต่เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจเธอ ไม่มองเธอเลยสักนิด ไม่แสดงอารมณ์อะไรบนใบหน้า

ตั้งแต่ที่เวินลั่วฉิงเดินเข้ามา สายตาของคุณปู่เวินก็ไปตกอยู่ที่เธอ เมื่อเห็นเธอมีปฏิกิริยาที่ไม่แยแสที่ได้ยินคำพูดของหลี่หยุน คุณปู่เวินก็ตากะพริบเล็กน้อย

เมื่อเหมียวหลินหลินเห็นเวินลั่วฉิง ก็แอบถอนหายใจครั้งนึง เด็กคนนี้หน้าตาก็ไม่ค่อยสวยเลย

เธอก็ไม่เข้าใจที่มีผู้หญิงเยอะขนาดนี้ลูกชายตัวเองกลับไม่เลือก ทำไมต้องมาเลือกเวินลั่วฉิงด้วย

ก่อนหน้านี้ เธอเข้ามาขอแต่งงาน เวินลั่วฉิงก็ไม่กลับมา เธอก็รู้สึกไม่พอใจกับเวินลั่วฉิงตั้งแต่ทีแรกแล้ว ตอนนี้ยังเห็นเวินลั่วฉิงรูปร่างหน้าตาเป็นแบบนี้ เธอรู้สึกอึดอัดเป็นพิเศษ แต่ว่าคุณปู่เล้งไม่ได้พูดอะไร เธอก็คงไม่กล้าพูดอะไรอีก

“ฉิงฉิงกลับมาแล้ว” คุณปู่เล้งเห็นเวินลั่วฉิงกลับมา ค่อยโล่งใจหน่อย เขากลัวว่าฉิงฉิงจะไม่กลับมา สำหรับฉิงฉิงเขารู้จักดี ดื้อมาก ไม่มีใครบังคับเธอได้ในเรื่องที่เธอไม่อยากทำ