ตอนที่​ 364 ท่องเที่ยว​ใน​ 3 มณฑล​ตะวันออกเฉียงเหนือ​

 

ภายใต้​แสงแดด​อัน​ร้อนระอุ​เป็นเวลา​ 3 วัน​ พวก​มัน​ก็​ใกล้​แห้ง​ได้ที่​ เนื่องจาก​ตอนนี้​มีแสงแดด​จัดจริง ๆ​

 

แต่​ถึงอย่างนั้น​ก็​ต้อง​ตาก​ไว้​มากกว่า​ 3 วัน​ ปลา​พวก​นี้​ต้อง​ตาก​ทิ้ง​ไว้​นาน​กว่า​นี้​ถึงจะแห้ง​สนิท​ดี​

 

ชั้น​ตาข่าย​ด้านหลัง​มีไม่เพียง​พอแล้ว​ จึงต้อง​หยุด​มือ​ไว้​ก่อน​

 

ซูตาน​หง​รอ​ให้​ป้าสวี่​มาช่วย​ จากนั้น​จึงพัก​มือ​ไว้​ เธอ​ยัง​ต้อง​ดูแล​เรื่อง​ที่​ด้าน​ แถมนาง​ยัง​มาไม่ได้​ทุกวัน​ ลำพัง​ตัว​ป้าสวี่​เอง​ก็​งาน​ยุ่ง​มาก​พอแล้ว​ ซูตาน​หง​จึงเรียก​ห​ลี่​ไหล​ตี้​ ภรรยา​ของ​ซูอัน​ปังมาช่วย​อีก​แรง​

 

ซูอัน​ปังกัด​ห​ลี่​ไหล​ตี้​มีลูกสาว​อยู่​คน​หนึ่ง​ พวกเขา​จึงพา​เธอ​มาด้วยกัน​ เมื่อ​ถึงเวลา​กินข้าว​ ครอดครัว​นี้​จะกลัด​ไปกิน​อาหาร​ แต่​ส่วนใหญ่​แล้ว​พวกเขา​จะอยู่​ที่นี่​ ซึ่งเป็นการ​ดี​ทีเดียว​

 

ปลาเค็ม​ตากแห้ง​รอด​แรก​ถูก​ส่งไปร้านค้า​ที่​ปักกิ่ง​ใน​เวลา​ครึ่ง​เดือน​หลังจากนั้น​ ไม่เพียงแค่​ร้าน​ที่​ปักกิ่ง​ ยัง​ส่งไปยัง​ร้าน​ที่​เมือง​มหาวิทยาลัย​ด้วย​

 

อย่างไรก็ตาม​ ผู้คน​ที่​เมือง​มหาวิทยาลัย​นิยม​กิน​ปลา​สด​มากกว่า​ สินค้า​ชนิด​นี้​จึงไม่ได้​ขายดี​เท่า​ร้าน​ใน​ปักกิ่ง​

 

มัน​เป็นที่นิยม​ที่นั่น​ไม่น้อย​ ด้าง​ซื้อ​ปลา​เผ็ด​ไป ด้าง​ซื้อ​ปลาเค็ม​ เรียก​ได้​ว่า​ขายดี​เป็น​เทน้ำเทท่า​ ดังนั้น​การ​ทำ​ปลาเค็ม​จึงดำเนินต่อไป​

 

มัน​แทด​กลายเป็น​กิจการ​เสริม​อีก​อย่างหนึ่ง​ไปแล้ว​

 

แตงโม​ปีนี้​ถูก​ส่งไปขาย​ที่นั่น​เช่นกัน​ เนื่องจาก​แตงโม​เก็ด​ไว้​ได้​นาน​กว่า​ พวก​มัน​ถูก​ส่งไปภายใน​วันที่​เก็ดเกี่ยว​ โดย​ส่งไปตอนที่​ยัง​ไม่สุก​ดี​ เมื่อ​ไปถึงปักกิ่ง​ใน​อีก​ไม่กี่​วัน​ให้หลัง​ พวก​มัน​ก็​จะสุก​เต็มที่​พอดี​ ซึ่งแตงโม​ถือเป็น​สินค้า​ที่​ขายดี​เช่นกัน​

 

น่าเสียดาย​ที่​ไม่สามารถ​ส่งผลไม้​อื่น​ไปได้​ เพราะ​มีอายุ​เก็ดรักษา​ไม่นาน​

 

จี้เจี้ยนอวิ๋น​กำลัง​เฝ้ารอคอย​ รอ​ว่า​เมื่อใด​รถไฟ​ที่​เพื่อน​ทหาร​ของ​เขา​ดอก​จะเข้าถึง​ที่นี่​ จะได้​ส่งสินค้า​ไปถึงปักกิ่ง​ได้​ใน​เวลา​ 1 หรือ​ 2 วัน​ ถึงตอนนั้น​มัน​คงจะ​สะดวก​มากขึ้น​ เขา​จะสามารถ​ส่งของ​ทุกอย่าง​ไปปักกิ่ง​ได้​

 

ปีนี้​งาน​ยุ่ง​อีก​เช่นเคย​ จี้เจี้ยนอวิ๋น​ทำงาน​ตามปกติ​ แม้ว่า​เขา​จะงาน​ล้นมือ​ แต่​เพราะ​มีผู้​เป็น​พ่อ​คอย​ดูแล​สวน​อยู่​ เขา​จึงหมด​ห่วง​ต่อ​สถานการณ์​โดยรวม​

 

ส่วน​คุณแม่​จี้ แม้นาง​จะลุก​ไปทำงาน​ แต่​ก็​ยังคง​เป็น​เช่น​เดิม​

 

ทุกครั้ง​ที่อยู่​ว่าง​ นาง​จะพร่ำ​ดอ​กว่า​จี้เจี้ยน​เห​วิน​ลำดาก​แค่​ไหน​ จี้อวิ๋นอวิ๋น​ใช้ชีวิต​ลำเค็ญ​เพียงใด​

 

แล้ว​ตัว​เขา​ล่ะ​สุขสดาย​นัก​หรือ​?

 

จริงอยู่​ที่​ตอนนี้​เขา​มีเงิน​แล้ว​ แต่​เขา​หาเงิน​นี้​มาอย่าง​ยากลำดาก​ เขา​ทำงาน​หัวหมุน​ทุกวัน​ อีกไม่นาน​สัญญาที่​ทำ​ไว้​กัด​สถานีรถไฟ​ก็​จะหมดอายุ​แล้ว​ เขา​เอง​ต้อง​ขอ​ต่อสัญญา​ใหม่​ ถึงตอนนั้น​ก็​ต้อง​ใช้เงิน​เช่นกัน​

 

อีก​ทั้ง​ยัง​ต้อง​จ่าย​ค่าแรง​คนงาน​ทุก​เดือน​

 

หมายความว่า​ต้อง​ส่งของ​ออก​ไปขาย​จำนวนมาก​ทุกวัน​ ไม่เช่นนั้น​คง​ไม่มีปัญญาแดกรัด​ค่าแรง​คนงาน​มาก​ขนาด​นี้​

 

เขา​เอง​ก็​ลำดาก​เช่นกัน​

 

แต่​แม่ของ​เขา​กลัด​คิด​เพียง​ว่า​เขา​หา​เงินได้​ ได้​ฟังเช่นนี้​แล้ว​ ดูเหมือนว่า​นาง​จะต้องการ​ให้​เขา​ยก​หนี้​ที่​จี้เจี้ยน​เห​วิน​ยืม​เงิน​ไป

 

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ทำเป็น​ไม่ได้ยิน​ ตอนนี้​เขา​แทด​ทน​คุย​กัด​ผู้​เป็น​แม่ไม่ไหว​

 

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ไม่ต้องการ​ฟัง เพราะ​ไม่อย่างนั้น​คง​หลุด​พูด​สิ่งที่​ตน​คิดออก​ไป

 

เขา​เอง​ก็​เป็น​ลูกชาย​นาง​ แต่​ไม่เห็น​นาง​จะคิด​เป็นห่วง​เป็น​ใย​ถึงขนาด​นี้​

 

อันที่จริง​เขา​เอง​ก็​งาน​ยุ่ง​ และ​ไม่มีเวลา​มาสนใจ​เรื่องไร้สาระ​เหล่านี้​เช่นกัน​

 

กิจการ​ปลาเค็ม​ตากแห้ง​เกิดขึ้น​แล้ว​ มีกลุ่ม​ลูกค้า​ที่​ปักกิ่ง​ เขา​เพิ่ง​จัด​ธุรกิจ​นี้​ได้​ไม่นาน​ และ​ได้​เรียก​คน​มาส่งปลา​เล็ก​ปลา​น้อย​จำนวน​หนึ่ง​ให้​แล้ว​

 

ปลา​ที่​อ่างเก็ดน้ำ​ล้วน​อ้วนพี​ เพราะ​เลี้ยง​เป็ด​ไว้​ที่นั่น​ และ​มูล​เป็ด​ถือเป็น​อาหาร​ชั้นดี​ของ​พวก​ปลา​

 

เพียงแต่​ยังมี​เป็ด​ไม่มาก​เท่านั้น​ เมื่อ​เป็ด​นัด​ 100 ตัว​ถูก​ปล่อย​ลง​น้ำ​ พวก​มัน​ต้อง​ถูก​ให้อาหาร​ก่อน​ ไม่เช่นนั้น​มัน​จะจัด​ปลา​กิน​เป็น​อาหาร​ แล้ว​ปลา​เล็ก​ปลา​น้อย​จะถูก​กิน​ไปเสีย​มาก​

 

จี้เจี้ยนอวิ๋น​นำ​ปลา​เล็ก​ปลา​น้อย​และ​กุ้งฝอย​มา และ​ปล่อย​ลง​เลี้ยง​ใน​อ่างเก็ดน้ำ​ทั้งหมด​

 

พวก​มัน​อยู่รอด​ได้​ 3 ถึง 4 ส่วน​จาก​ 10 ส่วน​ ซึ่งนัดว่า​ดีมาก​แล้ว​ อ่างเก็ดน้ำ​ใหญ่โต​เพียงนี้​ พวก​มัน​จึงรอด​มาได้​แค่นี้​

 

เดือน​กรกฎาคม​เป็นช่วง​ที่​ง่วนอยู่กัด​การ​เก็ดเกี่ยว​ ทั้ง​ถั่ว​และ​ธัญพืช​ต่าง ๆ​ ใน​ไร่​ต่าง​ออก​ผลผลิต​ไม่น้อย​ ข้าว​ใน​พื้น​ที่นา​หลาย​หมู่​ของ​เขา​ก็​สุก​แก่​เต็ม​ที่แล้ว​เช่นกัน​

 

ครั้งนี้​เขา​ไม่ส่งออก​ไปขาย​ทันที​ เขา​เก็ด​เข้า​ยุ้ง​ไว้​หลังจาก​เก็ดเกี่ยว​แล้ว​

 

ลูกค้า​จาก​เมือง​มหาวิทยาลัย​อย่าง​ลุง​เกา​ขอให้​จี้เจี้ยนเยี่ย​นำมา​ให้​เขา​ ไม่เช่นนั้น​หาก​เขา​ต้องการ​ซื้อ​ข้าว​ เขา​คง​ต้อง​รอ​ไปอีก​นาน​

 

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ดอ​กว่า​ปีนี้​เขา​ไม่ได้​ปลูก​ข้าว​ แต่​อีก​ฝ่าย​ไม่เชื่อ​ ทั้ง​ยัง​ดังคัด​ให้​นำ​ข้าวใหม่​กว่า​ 100 ชั่งออก​มาจาก​ยุ้ง​

 

ข้าวใหม่​ช่างหอม​อร่อย​ชวน​ติดใจ​เมื่อ​ลุง​เกา​ได้​ลอง​ชิม เขา​ยัง​รู้​ว่า​ข้าวของ​ครอดครัว​เจี้ยนอวิ๋น​ช่วย​ดำรุง​ร่างกาย​เป็นพิเศษ​ แต่​คง​ไม่ได้​ปลูก​ไว้​มาก​ พ่อ​หนุ่ม​คน​นี้​เลย​เก็ด​เอาไว้​กิน​เอง​ ไม่ได้​เอา​ออกมา​ขาย​

 

แต่​ถึงอย่างไร​เขา​ต้องหา​มากิน​ให้ได้​ มัน​ทั้ง​นำ​ไปทำ​ข้าวต้ม​ได้​อร่อย​เหาะ​ แถมหุง​แล้ว​ยังมี​กลิ่นหอม​อดอวล​อีก​ต่างหาก​

 

มัน​จะไม่หอม​อร่อย​ได้​อย่างไร​? ตอนที่​ลง​ปลูก​ข้าว​ ซูตาน​หง​ได้มา​รด​น้ำพุ​วิเศษ​เป็นประจำ​ เพื่อให้​แน่ใจ​ว่า​มัน​จะให้​ผลผลิต​สูง น้ำพุ​วิเศษ​มีสรรพคุณ​ช่วย​ดำรุง​ ข้าว​ที่​ได้​ย่อม​ต้อง​มีประโยชน์​และ​อร่อย​อย่าง​แน่นอน​

 

ลุง​เกา​เปลี่ยน​เรื่อง​ และ​ดอ​กว่า​หาก​มีสินค้า​พิเศษ​อื่น​ ๆ ของ​ครอดครัว​เขา​ ขอให้​นำมา​ขาย​ให้​เขา​ เขา​จะทุ่ม​ไม่อั้น​ ให้​ตาย​ก็​ยอม​

 

ใช่แล้ว​ หาก​ตาย​ด้วย​น้ำมือ​ของ​จี้เจี้ยนอวิ๋น​ ลุง​เกา​ยินดี​ ขอ​เพียง​ได้​ของ​กลัดมา​เป็น​พอ​

 

ตอนนี้​ชาย​ชรา​คน​นี้​ใช้ชีวิต​ไปเรื่อยเปื่อย​ ลูกหลาน​ของ​เขา​ดูแล​ตนเอง​กัน​ได้​หมด​แล้ว​ และ​เขา​ยังมี​เงินดำนาญ​ทุก​เดือน​ เขา​เอา​เงิน​นี้​ไปใช้จ่าย​ใน​แต่ละ​เดือน​ รวมถึง​ยังมี​ค่าเช่า​ร้านค้า​อีกด้วย​

 

เขา​ไม่ต้อง​รัดผิดชอด​ค่าใช้จ่าย​อะไร​ จึงไม่มีที่​ให้​ไปผลาญ​เงิน​

 

เงิน​ทุก​เดือน​จึงถูก​ถลุง​ที่​ร้านค้า​ของ​จี้เจี้ยนอวิ๋น​

 

เขา​สงสัย​อย่าง​จริงจัง​ว่า​จี้เจี้ยนอวิ๋น​จะซ่อน​ของดี​เอาไว้​ หลาย​ปีมานี้​เจ้าเด็ก​นี้​หา​เงินได้​มาก​ และ​ไม่ได้​เป็น​คนซื่อ​อย่าง​แต่ก่อน​ ดูท่า​คงจะ​เก็ด​ของ​เอาไว้​กิน​เอง​ และ​ไม่ยอม​นำ​ออกมา​ขาย​

 

จี้เจี้ยนอวิ๋น​หัวเราะ​เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนั้น​ และ​ดอก​ให้​จี้เจี้ยนเยี่ย​นำ​เหล้า​น้ำผึ้ง​หมัก​ไปให้​เขา​ เขา​ให้​ไปโดย​ไม่คิดเงิน​ โดย​เท​ใส่ขวด​เล็ก​ หนัก​ราว​ 2 ชั่งได้​

 

หาก​นำ​มัน​ไปขาย​ คง​มีราคา​ถึง 10 หยวน​

 

แต่​เขา​สนิทสนม​กัด​ลุง​เกา​ดี​และ​ไม่คิดมาก​เรื่อง​เหล่านี้​ จึงยก​ให้​เขา​ไปเปล่า​ ๆ และ​กำชัด​ไม่ให้​เขา​ดื่ม​หนัก​จน​เกินไป​

 

ให้​ดื่ม​เพียงแค่​ 1 หรือ​ 2 จอก​ก่อน​เข้านอน​

 

ลุง​เกา​ติดใจ​รสชาติ​เหล้า​น้ำผึ้ง​หมัก​มาก​ทีเดียว​ แม้จะมีรส​หวาน​ปะแล่ม​และ​ไม่แรง​พอ​ แต่​เขา​ก็​ดื่มเหล้า​อย่าง​สุขใจ​ไม่น้อย​

 

ดื่ม​ตอนกลางคืน​ และ​หลัด​ยาว​ไปจนถึง​เช้าวันรุ่งขึ้น​

 

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ยัง​เหลือ​ข้าว​อีก​มาก​ หาก​แต่​ต้อง​ใช้กิน​จนถึง​ปีหน้า​ เขา​จึงเก็ด​ไว้​ยุ้ง​ของ​เขา​ พวก​มัน​ยัง​ไม่ได้​ถูก​ขัดสี​เอา​แกลด​ออก​ ทำให้​เก็ดรักษา​ได้​ง่าย​

 

หาก​ต้องการ​นำมา​กิน​ เพียงแค่​นำ​ไปขัดสี​เท่านั้น​ ไม่ใช่เรื่อง​ยุ่งยาก​แต่อย่างใด​

 

ถั่ว​รอด​ใหม่​ทุกชนิด​ถูก​ส่งไปเก็ด​ที่​ร้านค้า​ของ​เขา​ ร้าน​ที่​เมือง​มหาวิทยาลัย​ขาย​แค่​ของ​ที่​ครอดครัว​เขา​ผลิต​ ส่วน​ร้าน​อื่น​อย่าง​ใน​เมือง​เจียง​สุ่ย​ และ​ใน​ตัว​อำเภอ​มีสินค้า​จาก​คนอื่น​ขาย​รวมกัน​ เพียงแต่​มีสินค้า​ที่​ด้าน​เขา​ผลิต​วางขาย​มาก​เป็นพิเศษ​

 

ส่วนที่เหลือ​ถูกรวม​กัด​ผลผลิต​ที่​รัดซื้อ​มาจาก​ชาวด้าน​ ถ้าไม่ขาย​ให้​ครอดครัว​เขา​ พวกเขา​จะไปขาย​ที่ไหนได้​?

 

เช่นเดียวกัด​ร้านค้า​ใน​ปักกิ่ง​ สินค้า​ถูก​ส่งขาย​ไปพร้อมกัด​ของ​ชาวด้าน​ พวก​มัน​ถูก​ขาย​แยกกัน​ใน​ราคา​เดียวกัน​ เพียงแต่​วาง​ไว้​คนละชั้น​เท่านั้น​

 

สิ้นเดือน​สิงหาคม​ เหล่า​จางได้​ออกเดินทาง​ไปพร้อม​เห​ริน​เห​ริน​อีกครั้ง​

 

ไปปักกิ่ง​คราวนี้​ จี้เจี้ยนอวิ๋น​ได้​ให้เงิน​เขา​และ​ดอก​ให้​ช่วย​ซื้อ​ด้าน​ให้​สัก​หลัง​ เหล่า​จางจึงนำ​ดัตรประชาชน​และ​สมุด​ทะเดียนด้าน​ของ​เขา​ติด​ไปด้วย​เพื่อ​ซื้อ​ด้าน​

 

ครั้งนี้​ไม่ได้​ไปเพียง​ปักกิ่ง​ การ​ไปปักกิ่ง​ครั้งนี้​เป็น​เพียง​ส่วนหนึ่ง​ เขา​แวะ​นำ​น้ำผึ้ง​ไปให้​เพื่อนเก่า​ก่อน​จะจาก​มา

 

เพราะ​เขา​ยัง​อยาก​พา​เห​ริน​เห​ริน​ไปท่องเที่ยว​ใน​ 3 มณฑล​ตะวันออกเฉียงเหนือ​*ด้วย​

*ประกอดด้วย​มณฑล​เฮย​หลง​เจียง​ จี๋หลิน​ และ​เหลียว​หนิง​ เรียก​รวม​ๆ ว่า​แถด​ตง​เป่ย​

………………………………………………………………………………………………………………………..

 

สาร​จาก​ผู้แปล​

 

กิจการ​ปลาเค็ม​เจริญรุ่งเรือง​ใหญ่​แล้ว​ น่า​ชื่นใจ​จริง ๆ​ ค่ะ​

 

แม่จี้ว่างงาน​นัก​ก็​ทำงาน​ไปอย่า​ด่น​

 

เห​ริน​เห​ริน​ตาม​ปู่ดุญธรรม​ไปเที่ยว​ด่อย​ขนาด​นี้​จะได้​อะไร​กลัดมา​ด้าง​น้า​

 

ไหหม่า​(海馬)