ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] 365 เตาแก๊ส หม้ออัดแรงดัน
ตอนที่ 365 เตาแก๊ส หม้ออัดแรงดัน
อย่างที่เขาว่าไปแล้ว เหรินเหรินในตอนนี้ก็โตขึ้นมาก การได้อ่านหนังสือ 1,000 เล่มไม่สู้เดินทาง 1,000 ลี้ เด็กในวัยนี้สมควรได้ออกไปเรียนรู้ฟโลกกว้าง
จี้เจี้ยนอวิ๋นถามเหรินเหริน และเหรินเหรินมีท่าทางอยากไปเช่นกัน จี้เจี้ยนอวิ๋นจึงไม่คิดห้ามเขา แม้ซูตานหงจะไม่สบายใจเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้รั้งเขา การติดตามไปกับอาจารย์อาวุโสอย่างปู่บุญธรรมของเขา เป็นการเปิดหูเปิดตาที่มีประโยชน์
ฉีฉีกับเสียงเสียงไม่รู้เรื่องนี้ หากทั้งคู่รู้เรื่องนี้เข้า เหล่าจางคงไม่ได้ออกเดินทาง พวกเขาคงร้องขอตามไปอย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ เหล่าจางจึงพาเหรินเหรินออกเดินทางไปอย่างเงียบ ๆ
หลังจากสองพี่น้องรู้เข้า ก็เกิดเหตุอย่างที่คาดไว้จริง แต่พวกเขาไม่กล้าไปงอแงกับพ่อของตน จึงมาโวยวายกับซูตานหงแทน
ซูตานหงเอือมระอากับทั้งคู่ จนไม่มีทางเลือกนอกจากแสร้งป่วย ทำเป็นปวดหัวและนอนลงบนเตียง
เมื่อจี้เจี้ยนอวิ๋นกลับมา เขาเห็นว่าสองพี่น้องฉีฉีกับเสียงเสียงมีท่าทางเซื่องซึม
ทั้งคู่กลัวว่าจะถูกพ่อตี หากแต่ยังสำนึกผิดอยู่ พวกเขามาสารภาพและขอให้ยกโทษให้ บอกว่าแม่เหนื่อยใจที่พวกเขางอแง จนตอนนี้เธอนอนป่วยอยู่บนเตียง
จี้เจี้ยนอวิ๋นรีบจอดรถและเข้าไปในบ้านทันที
ซูตานหงสบตาเขา จี้เจี้ยนอวิ๋นรู้ทันแล้ว ในเวลาเดียวกันเขาก็ใจชื้นขึ้น ก่อนมองค้อนใส่เธอ ทำไมถึงเลือกใช้วิธีนี้ขู่ลูกกันนะ?
แต่ซูตานหงไม่มีหนทางอื่น พวกเขาต้องการให้เธอบอกเหล่าจางให้กลับมาพาพวกเขาไปด้วย เธอจะทำอย่างไรได้?
จึงไม่มีทางเลือก นอกจากแกล้งป่วย
โชคดีที่แม้วิธีนี้จะดูขอไปที แต่กลับได้ผลกับเจ้าสองแสบชะงัดนัก
จี้เจี้ยนอวิ๋นเริ่มเทศนาลูกชายทั้งสอง และบอกให้เอาชากับน้ำดื่มมาให้แม่ “ก็แค่ไม่ได้ออกไปกับปู่บุญธรรมเองไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องทำให้แม่เหนื่อยใจขนาดนี้ด้วย? ถ้าลูกอยากไปก็รอให้ทำไร่ปีนี้ให้เสร็จก่อน ถึงเวลานั้นพ่อจะไปส่งแอปเปิ้ล แล้วจะให้ไปกับพ่อด้วย!”
“จริงเหรอครับ?” ฉีฉีดวงตาเป็นประกาย
“จะไปไหนเหรอครับ?” เสียงเสียงถามอย่างงุนงง
“ก็ต้องเป็นที่ปักกิ่งแน่นอนอยู่แล้วสิ ต้องนั่งรถไฟไปหลายวันเลยล่ะ!” ฉีฉีพลันว่าขึ้น
“พ่อจะไปปักกิ่งเหรอครับ?” เสียงเสียงถามผู้เป็นพ่อ
“ใช่แล้ว จะไปกับพ่อไหม?” จี้เจี้ยนอวิ๋นถาม
“ไปสิครับ!” เสียงเสียงพยักหน้ารับ
“อย่างนั้นก็ไปขอโทษแม่เดี๋ยวนี้เลย แล้วก็สัญญาว่าต่อไปจะไม่ทำแบบนี้ด้วย” จี้เจี้ยนอวิ๋นสั่ง
พี่น้องมาขอโทษเธอจริง ๆ และยังนวดขาให้ซูตานหง เสียงเสียงรีบยกน้ำมาให้เธอดื่ม ทำให้ซูตานหงพอใจไม่น้อย
ผ่านไปครู่หนึ่งจึงผละไปเล่นกับจี้เจี้ยนอวิ๋น
“เล่นอะไรกัน ปีหน้าฉีฉีต้องเข้าโรงเรียนแล้วนะคะ” ซูตานหงบอก
“อย่างนั้นก็ให้เขาเล่นอีกสักหน่อยเถอะครับ” จี้เจี้ยนอวิ๋นส่งยิ้ม เขาไม่ได้เข้มงวดเรื่องนี้นัก
สามีเธอสนิทสนมกับลูก ๆ ดูท่าจะสนิทมากกว่าเธอเสียอีก หากแต่ลูก ๆ ยังคงกลัวเขาในฐานะผู้เป็นพ่อ ย่อมไม่กล้าก่อเรื่องให้พ่อโมโห
“จะพาเขาไปปักกิ่งจริง ๆ เหรอคะ?” ซูตานหงถาม
“พาพวกเขาไปเที่ยวสักหน่อยเถอะครับ” จี้เจี้ยนอวิ๋นบอก เขาสัญญากับลูกชายไว้แล้ว เมื่อต้นแอปเปิ้ลที่สวนโตเต็มที่ พวกมันต้องถูกส่งไปขาย หากตอนนั้นเขาพาไปเที่ยว เขาต้องไปถึงที่นั่นล่วงหน้าเพื่อตรวจงาน
ซูตานหงไม่ได้คัดค้านอะไร
“ยังรู้สึกไม่สบายอยู่หรือเปล่าครับ?” จี้เจี้ยนอวิ๋นมองเธอนอนบนเตียง โดยไม่มีทีท่าจะลุกขึ้นมา จึงนั่งลงและเอ่ยถาม
“ค่ะ ยังไม่สบายตัวอยู่นิดหน่อย” ซูตานหงอย่างเจ้าเล่ห์
บางครั้งทำตัวเอาแต่ใจกับสามีตนเองสักหน่อยจะเป็นอะไรไปล่ะ
จี้เจี้ยนอวิ๋นชอบที่เป็นเช่นนี้มากเช่นกัน ก่อนที่บรรยากาศระหว่างคู่รักจะค่อย ๆ เปลี่ยนไปเล็กน้อย
จี้เจี้ยนอวิ๋นลุกจากเตียงไปปิดประตู และกลับมาจัดการภรรยาตนเองทั้งยังกลางวันแสก ๆ
“ฉันอายุไม่น้อยแล้วนะ คุณช่างไม่รู้จักยั้งแรงบ้างเลย” หลังเสร็จกิจ ซูตานหงจึงได้เอ่ยขณะซบในอ้อมแขนเขาด้วยใบหน้าแดงซ่านและแก้มพองลม
ผ่านไป 10 ปีแล้ว แต่ชายคนนี้นอกจากไม่ย่อหย่อนลง กลับยังแพรวพราวขึ้นเสียด้วยซ้ำ เขาจะปล่อยเธอไปก็ต่อเมื่อเขาต้องการส่งเธอขึ้นสวรรค์เท่านั้น
จี้เจี้ยนอวิ๋นพึงพอใจเป็นอย่างมากเช่นกัน
มันเป็นสิ่งที่กระชับความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาให้แนบแน่นขึ้น
หลังจากนอนกอดกันครู่หนึ่ง เขาก็ลุกไปทำงาน
จี้เจี้ยนอวิ๋นมาตัดฟืนที่หลังบ้าน เขาฟากนี้เป็นเขาหัวโล้น จึงต้องขนไม้ฟืนมาจากที่อื่น
มีคนขายฟืนอยู่ในเมือง กิจการไปได้ดีมากทีเดียว แต่ช่วงนี้หลายคนในเมืองมหาวิทยาลัยและเมืองเจียงสุ่ยเริ่มมีหม้ออัดแรงดันใช้ จี้เจี้ยนเหวินกับอวิ๋นลี่ลี่ซื้อใช้มาก่อน แต่มันมีราคาสูงมาก
มีบางคนที่สามารถซื้อบ้านในเมืองได้ แต่ได้ยินมาว่าเตาแก๊สในบ้านมีราคาแพง จนคนส่วนใหญ่ไม่ยอมใช้มัน
จี้เจี้ยนอวิ๋นบอกให้ครั้งหน้าจี้เจี้ยนเยี่ยลองดูในเมืองมหาวิทยาลัย ตอนที่ซื้อของจากในห้างกลับมา ถ้ามีก็ให้ซื้อจำนวนหนึ่งมาขายต่อ
ไม่ต้องมาก เอาแต่จำนวนน้อย
จี้เจี้ยนเยี่ยซื้อกลับมาในวันถัดมา ไม่เพียงแต่หม้ออัดแรงดัน แต่ยังมีอุปกรณ์สำหรับถังแก๊สและเตาแก๊สครบชุด
จี้เจี้ยนเยี่ยเรียนรู้วิธีประกอบมาจากที่นั่น เขาจึงลองติดตั้งมันกับจี้เจี้ยนอวิ๋น ก่อนจะลองใช้หม้อต้มโจ๊กขาวนวลดู ไม่นานมันก็สุกได้ที่ ทำเอาจี้เจี้ยนอวิ๋นทึ่งมาก
ไม่ใช่เพียงแค่เขา แม้แต่ซูตานหงยังแปลกใจ เธอมองโจ๊กที่ต้มสุกแล้วและบอก “หม้ออัดแรงดันใช้ง่ายมาก พี่รองคะ พี่เอากลับไปใช้สักอันสิคะ”
“ไว้ก่อนแล้วกันนะ ตอนนี้ยังไม่ต้องใช้หรอก” จี้เจี้ยนเยี่ยยังดูฝืนใจเล็กน้อย
มันแพงมาก
หม้ออัดแรงดันราคาไม่ถูก เตาแก๊สและถังแก๊สก็มีราคาแพงมากเช่นกัน อุปกรณ์ทั้งชุด เขาสามารถนำไปซื้อจักรยานได้ทั้งคัน
ซูตานหงเรียนรู้การใช้หม้ออัดแรงดัน ขณะที่จี้เจี้ยนอวิ๋นบอกให้จี้เจี้ยนเยี่ยซื้อกลับมาขายเพิ่ม ต่อไปหม้ออัดแรงดันนี้จะต้องได้รับความนิยมในพื้นที่อย่างแน่นอน เพราะแม้แต่เขานำมาใช้ที่บ้านยังติดใจ คนอื่นนำไปใช้คงจะชอบเช่นเดียวกัน
หม้ออัดแรงดันกับเตาแก๊สใช้งานง่ายมาก เพียงแต่แก๊สยังมีขายในเมืองมหาวิทยาลัยเท่านั้น
ทั้งค่าถังแก๊สรวมเงินมัดจำ ยังคิดเป็นเงินไม่น้อย
“ไม่เป็นไรหรอก พี่ไปเอาไม่กี่ถังจากที่นั่นกลับมาไว้ที่นี่ก่อน ถึงเวลามีใครต้องการซื้อ เราค่อยเก็บเงินและบวกค่าเดินทางไปอีก 2 หยวน” จี้เจี้ยนอวิ๋นบอก
หากมีปัญญาซื้อถังแก๊สย่อมไม่มีปัญหากับเงินเพียง 2 หยวน หากแต่การที่จี้เจี้ยนเยี่ยจะได้ส่วนแบ่งการขายนั้นไม่ง่ายเลย
ค่าเดินทาง 2 หยวน เขาได้ส่วนแบ่งไป 1 หยวน
หากขายดี เขาจะยิ่งได้ส่วนแบ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ
ไม่นานเมื่อหม้ออัดแรงดัน เตาแก๊ส และถังแก๊สถูกนำมาขายที่ห้าง บางร้านค้าในเมืองซื้อมาซื้อพวกมันไปทันที
เป็นร้านค้าที่เจ้าของมีฐานะ เป็นตระกูลใหญ่ที่ไม่ขัดสนเงินทอง
ไม่เพียงแต่จะซื้อของเหล่านี้ ยังซื้อหม้อต่าง ๆ ที่จี้เจี้ยนเยี่ยซื้อกลับมาด้วย ซึ่งนำไปใช้เคี่ยวและทำอาหารอื่น ๆ ได้มากมาย
เขาซื้ออุปกรณ์ไฟฟ้ารุ่นใหม่และนำกลับมาในคราวเดียวกัน จี้เจี้ยนเยี่ยไปซื้อพวกมันอีกรอบหนึ่งในวันรุ่งขึ้น และแจ้งให้พนักงานที่ห้างจัดพื้นที่ไว้ให้ถังแก๊สและเตาแก๊สด้วย เนื่องจากเขาจะนำถังแก๊สมาด้วย
ด้วยหากแก๊สหมด ลูกค้าจะได้มาเติมได้ที่นี่ ไม่จำเป็นต้องมัดจำเงินเพื่อซื้อแก๊สถังใหม่ เนื่องจากได้จ่ายค่าถังไปก่อนหน้านี้จึงจ่ายเพียงแค่ค่าแก๊สเท่านั้น
………………………………………………………………………………………………………………………..
สารจากผู้แปล
สมกับเป็นสามีภรรยากันจริงๆ ค่ะ แพรวพราวรู้เท่าทันกันดีจริง ๆ ผู้แปลหน้าร้อนหมดแล้ว แต่ไม่ได้ร้อนเพราะอิจฉานะคะ ร้อนเพราะไข้ขึ้นหลังฉีดวัคซีนเข็มกระตุ้น ๕๕๕
ไหหม่า(海馬)
Comments