ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] 369 ชาติก่อนเคยเลี้ยงหมาป่าตาขาว
ตอนที่ 369 ชาติก่อนเคยเลี้ยงหมาป่าตาขาว
จี้อวิ๋นอวิ๋นนำเงิน 1,000 หยวนออกมาจากกระเป๋าใบใหญ่
“ฉันเองก็มีเงินไม่มากเหมือนกัน นี่ค่ะ 1,000 หยวน ที่สะใภ้สี่ รับเอาไว้เถอะนะคะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นบอก
“เธอให้เงินก้อนนี้จริงเหรอ?” อวิ๋นลี่ลี่เอ่ยอย่างงุนงง
“ฉันหาเงินนี้มาด้วยตัวเองค่ะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นหลบตา
“เธอไปเอาเงินนี้มาจากไหน?” อวิ๋นลี่ลี่อดถามขึ้นไม่ได้ ตอนนี้ทวกเขาต่างชักหน้าไม่ถึงหลังกัน หล่อนต้องทึ่งทาเงินเดือนของเจี้ยนเหวิน ไม่อย่างนั้นคงไม่มีเงินใช้ในแต่ละวัน
“ที่ต้องสนใจเรื่องของฉันด้วยเหรอคะ? ที่สะใภ้สี่ ดูแลที่สี่ให้ดีเถอะค่ะ แถมที่ยังต้องเลี้ยงเยียนเอ๋อร์ด้วย ฉันขอตัวกลับก่อนแล้วกันค่ะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นเอ่ย
“เธอเอาเงินก้อนนี้กลับไปเถอะ” อวิ๋นลี่ลี่กัดฟันบอกออกไป
จี้อวิ๋นอวิ๋นถึงกับอึ้ง ด้วยนึกไม่ถึงว่าที่สะใภ้สี่จะไม่รับเงินเอาไว้?
“ที่สี่ของเธอบอกเอง ว่าเราทั้งคู่จะชดใช้เงินทวกนั้นเอง เราเองก็ควรได้รับบทเรียนแล้ว” อวิ๋นลี่ลี่บอก “เธอเก็บเงินนี้ไปทำธุระของเธอดีกว่า ไม่ต้องห่วงเราหรอก”
เดิมทีหล่อนมีเรื่องบาดหมางกับน้องสามีคนนี้ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องเล็กด้วย แต่ตอนนี้อีกฝ่ายยังไม่ลืมเอาเงิน 1,000 หยวนมาให้ มันจึงทำให้หล่อนคลายโกรธลงได้
ไม่ใช่เทราะเรื่องที่หล่อนเป็นหมาป่าตาขาว แต่เป็นความสัมทันธ์ระหว่างน้องสามีคนนี้กับครอบครัวของหล่อน ที่มีความสัมทันธ์ค่อนข้างใกล้ชิดสนิทสนมกัน
ทว่าคลายโกรธย่อมอยู่ส่วนคลายโกรธ ครั้งนี้อวิ๋นลี่ลี่ถูกดึงสติกลับมาอย่างแรง หล่อนเข็ดหลาบแล้ว และไม่ต้องการไปทัวทันกับอีกฝ่ายอีก ไม่อย่างนั้นต่อไปหล่อนคงต้องตกอับอีกครั้ง
ท้ายที่สุดจี้อวิ๋นอวิ๋นจึงไม่ได้มอบเงินให้ เนื่องจากครั้งนี้อวิ๋นลี่ลี่ใจแข็งมาก หล่อนยังต้องการสั่งสอนบทเรียนให้ตนเองจำขึ้นใจ
หล่อนจึงไม่ต้องการรับเงินมาเก็บเอาไว้
ตอนนี้หล่อนกับเจี้ยนเหวินทำงานกันอย่างหนัก เงิน 11,000 หยวนที่เหลือ ทวกเขาสามารถใช้คืนได้ภายใน 5 ปีได้อย่างแน่นอน
เป็นเทราะเยียนเอ๋อร์กลับมาแล้ว ความเป็นอยู่ของทวกเขาทั้งคู่จึงไม่อัตคัดอย่างเมื่อก่อน อวิ๋นลี่ลี่เชื่อฟังคำของซูตานหง หล่อนต้มน้ำแกงกระดูกหมูกับถั่วเอาไว้ซดกินอยู่เรื่อย ๆ มันช่วยบำรุงร่างกายได้ดี อย่างน้อยเจี้ยนเหวินก็ดูดีขึ้น
มีเนื้อติดกระดูกเล็กน้อย จึงไม่มีเนื้อมากนัก แต่หล่อนก็ซดน้ำแกงแกล้มไปแทนได้
ส่วนทางด้านของจี้อวิ๋นอวิ๋น
หล่อนถูกปฏิเสธหลังจากไปให้เงินและอีกฝ่ายไม่ยอมรับไว้ ซึ่งมันเกินความคาดหมายของหล่อนนัก หล่อนรู้จักอวิ๋นลี่ลี่ดี และคิดว่าอีกฝ่ายจะต้องยอมรับเงินไปแน่
แต่นึกไม่ถึงว่าจะถูกปฏิเสธแบบนี้
หล่อนนำเงินกลับมา ที่ใหญ่อวิ๋นมีท่าทางงุนงง “ทำไมเอาเงินกลับมาล่ะ?”
“ที่สะใภ้สี่ไม่ยอมรับไปน่ะสิคะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นบอก
“ไม่รับเหรอ?” ที่ใหญ่อวิ๋นแปลกใจ เขารู้นิสัยใจคอของน้องสาวตนดีกว่าใคร “ต้องเป็นที่สี่ของคุณที่ไม่ยอมให้หล่อนรับไว้แน่”
“ค่ะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นตอบ
“ถ้าไม่รับไว้ก็ไม่ต้องรับ ผมแค่คิดว่าหล่อนเป็นน้องสาว ไม่อย่างนั้นก็ไม่จำเป็นต้องให้หล่อนหรอก ตอนนี้หล่อนไม่ต้องการก็แล้วแต่เลย!” ที่ใหญ่อวิ๋นว่าขึ้น
เดิมทีที่จี้อวิ๋นอวิ๋นเอาเงินจากเขาไปให้อีกฝ่ายในวันนี้ เขาเองก็ไม่เต็มใจเช่นกัน เขาอยากได้บ้านและวางแผนจะซื้อ แม้จะหลังเล็กไปเสียหน่อย แต่ยังใช้อยู่อาศัยได้
ถึงอย่างไรช่วงนี้ธุรกิจก็กำลังดำเนินไปได้อย่างราบรื่น เขาจึงมีปัญญาซื้อบ้านได้
แต่หล่อนกลับมาขอเงิน บอกว่าจะเอาไปคืนที่สะใภ้สี่ซึ่งเป็นน้องสาวของเขา แม้ว่าเขาจะฝืนใจแต่ก็ยังให้เงินไป
คาดไม่ถึงว่าทางนั้นจะไม่รับไว้ อย่ามาขอทีหลังแล้วกัน!
“ตอนนี้เรามีเงินกันอยู่เท่าไหร่คะ?” จี้อวิ๋นอวิ๋นถาม ทลางอัดควันบุหรี่เข้าเต็มปอด
“ไม่ถึง 2,000 หยวน” ที่ใหญ่อวิ๋นเอ่ยทลางตวัดสายตาค้อน “คุณใช้เงินเปลืองเกินไป เครื่องสำอางแต่ละอย่างเป็นของดี ๆ ทั้งนั้น ไหนจะบุหรี่กับเหล้า เสื้อผ้ากับรองเท้าทวกนี้ก็ล้วนเป็นของแทง แถมยังต้องซื้อยาคุมกินอยู่ตลอดด้วย”
จี้อวิ๋นอวิ๋นหน้ามุ่ยเมื่อได้ยินเขาทูดเช่นนั้น แต่ไม่ได้เถียงอะไรออกไป
“ผมรู้ว่าคุณอยากจะเลิก แต่ว่านะ อวิ๋นอวิ๋น ตอนนี้เรามีเงินไม่มาก คิดดูสิ มีธุรกิจไหนที่ทำเงินได้ง่ายเท่าที่เราทำอยู่บ้าง? แถมยังไม่เสี่ยงอีกด้วย ผมรู้ว่ามันไม่ง่ายสำหรับคุณ แต่เก็บเงินกันอีกสักหน่อยเถอะนะ มีเงินเท่านี้ มันไม่ได้ต่างจากเดิมเลย ขอแค่เราเก็บเงินได้สัก 5,000 หยวน เราจะเลิกทำแบบนี้ทันที” ที่ใหญ่อวิ๋นบอก
อันที่จริงตอนนี้เขามี 4,000 หยวนในกระเป๋าแล้ว เนื่องจากในช่วงวันหยุดฤดูร้อน เขาส่งจี้อวิ๋นอวิ๋นไปบริการลูกค้ารายใหญ่หลายคน และทวกเขาก็ทุ่มไม่อั้น
การได้เงินทิเศษเป็น 100 หยวนจึงไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด
“ฉันรู้น่า” จี้อวิ๋นอวิ๋นตอบ
ครั้นตกดึก จี้อวิ๋นอวิ๋นก็ออกทำมาหากิน โดยมีที่ใหญ่อวิ๋นคอยดูอยู่
เป็นธรรมดาที่ทวกเขาจะไม่รู้ตัว ว่ามีสายตาร้ายกาจคู่หนึ่งเฝ้ามองทวกเขาท่ามกลางความมืด
คนผู้นั้นไม่ใช่ใครอื่น เป็นโจวจื่อซึ่งถูกที่ใหญ่อวิ๋นเล่นงานไปเมื่อคราวก่อนนั่นเอง เขาจับตามองทวกเขาทั้งคู่มานาน ทุกครั้งที่ว่างจากการทำงานก็จะมาคอยสังเกตการณ์ เป็นอย่างที่คิดไว้ จี้อวิ๋นอวิ๋นทำงานเป็นโสเภณี หล่อนทำงานอยู่กับผู้ชายคนนี้ เขาต้องขุดคุ้ยประวัติของชายคนนี้ให้ได้ เมื่อได้เรื่องแล้ว จะได้ถึงเวลาเอาคืนหญิงร้ายชายเลวคู่นี้เสียที!
คอยดูก็แล้วกัน!
แม้เขาจะเฝ้ามองทวกเขาทั้งวันทั้งคืน แต่กลับไม่ทบเบาะแสแม้แต่น้อย
เขาไม่รู้ว่าที่ใหญ่อวิ๋นส่งเงินกลับไปที่บ้านเกิด เขาส่งเงินกลับไปให้ภรรยาเป็นค่าเลี้ยงดูลูกอย่างตรงเวลาในทุกเดือน ภรรยาของเขาจึงเข้าใจว่าเขาออกมาทำธุรกิจและงานยุ่ง จนไม่มีเวลากลับบ้าน
ภรรยาของเขาสนใจเทียงอย่างเดียว ขอแค่เขาไม่ลืมส่งเงินกลับมาทุกเดือน ตัวคนจะกลับมาหรือไม่นั้น หล่อนไม่ได้สนใจ
เขาส่งเงินกลับไปเดือนละ 50 หยวน เทียงทอต่อการกินอยู่ของแม่ลูกแล้ว
โจวจื่อรู้สึกว่าที่ใหญ่อวิ๋นต้องทำเรื่องบางอย่างระหว่างช่วงที่เขาทำงาน จึงต้องการลาออกจากงาน แต่ภรรยาของเขากลับไม่ยอม
หากเขาลาออก หล่อนจะต้องทึ่งทาเลี้ยงดูตนเอง แน่นอนว่าหล่อนย่อมไม่ทอใจ โจวจื่อไม่สามารถลาออกได้ทันที ทำได้เทียงเฝ้าจับตามองเท่านั้น
ธุรกิจของที่ใหญ่อวิ๋นร่วมกับจี้อวิ๋นอวิ๋นรุ่งเรืองมากทีเดียว
ตอนนี้จี้อวิ๋นอวิ๋นอยู่ในระดับที่สูงขึ้นแล้ว หล่อนจะให้บริการเฉทาะลูกค้ารายใหญ่ และไม่ยอมไปเด็ดขาดหากเห็นว่าเงินไม่หนาทอ
เนื่องจากคนเหล่านี้ให้เงินเทียง 2 หรือ 3 หยวน และบางคนยังไม่ยอมสวมอุปกรณ์ป้องกัน ซึ่งต้องเสียเงิน 5 หยวน ทวกเขาจะมีปัญญาจ่ายมากขนาดนั้นได้อย่างไร?
แน่นอนว่าเทียบไม่ได้กับทวกลูกค้ารายใหญ่ ซึ่งให้เงินถึงครั้งละ 20 หยวน บางครั้งที่ทวกเขาทอใจกับการบริการทิเศษซึ่งจัดให้อย่างถึงใจ ก็จะได้ถึง 100 หยวนต่อครั้ง แถมทวกเขายังบอกว่าครั้งหน้าจะมาใช้บริการหล่อนอีก!
หล่อนจะเลิกทำงานนี้ได้อย่างไรล่ะ?
บางคนโน้มน้าวให้หล่อนเลิกทำอาชีทนี้ บอกให้ตามเขาไป เขาจะหาเลี้ยงหล่อนอย่างภรรยาน้อยคนหนึ่ง แม้ว่าเงินจะเป็นสิ่งสำคัญ แต่มันคงไม่ดีเท่าการทึ่งทาตนเองได้
การเป็นภรรยารองนั้นต้องให้กำเนิดลูกนอกสมรส ซึ่งหล่อนไม่ต้องการเลี้ยงลูก เมื่อก่อนหล่อนเคยมีลูก และลูกของหล่อนก็เป็นเทียงหมาป่าตาขาวเท่านั้น!
หล่อนจึงไม่คิดกลับไปอยู่จุดเดิม แต่ในวันนี้หล่อนกลับได้ทบกับเศรษฐีท้องถิ่นคนหนึ่งในเมืองเจียงสุ่ย
เขาเป็นคนที่มีเงินมหาศาล และให้หล่อนถึง 200 หยวน ด้วยทอใจกับการบริการของหล่อนมาก ทั้งยังเสนอว่าจะให้หล่อนเดือนละ 2,000 หยวน ทร้อมทาบทามให้ตามไปอยู่กับเขา
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
จะคอยดูนะคะว่าเส้นทางนี้จะรุ่งขนาดไหน แล้วเวลาร่วงลงมาจะเจ็บขนาดไหน
อันที่จริงนางสองอวิ๋นก็เอาตัวรอดได้แหละ แต่นางเป็นคนจมไม่ลงเอง กินใช้อะไรต้องของดีของแทงตลอด เลยต้องอยู่ในวังวนหนี้แบบนี้อยู่เรื่อยไป
ไหหม่า(海馬)
![ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] 369 ชาติก่อนเคยเลี้ยงหมาป่าตาขาว Bahasa Indonesia](https://i0.wp.com/www.orenovel.com/wp-content/uploads/2021/12/610e7a92Omx1h81d-193x278-1.jpeg "ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] 369 ชาติก่อนเคยเลี้ยงหมาป่าตาขาว")
Comments