“อี๋เพื่อนรัก เธอกำลังหลอกอะไรฉันอยู่หรือเปล่า”หลี่เจียซินเท้าเอวแกล้งทำเป็นโกรธ

ซังอี๋รีบบอกปัดกับเจียซิน “จริงๆก็ไม่มีอะไรหรอก อาจารย์เรียกฉันไปพบฉันไปก่อนนะ” พอพูดจบ ซังอี๋ก็เดินออกไป

ศาสตราจารย์ซ้งเป็นที่ปรึกษาของซังอี๋ เธอเคารพที่ปรึกษาของเธอมากเธอเคาะประตูก่อนที่จะเข้าไป

ศาสตราจารย์ซ้งเงยหน้าขึ้น “ซังอี๋ ดูแล้วเธอไม่ค่อยสบายมีเรื่องเครียดอะไรหรือเปล่า?”

ซังอี๋เป็นนักเรียนคนที่เขาพึงพอใจมากที่สุด กำลังคิดจะแนะนำให้เพื่อนครูต่างชาติเพื่อให้เธอไปเรียนต่อ

เธอส่ายหัว “มันไม่ใช่เรื่องสอบค่ะ”

ซังอี๋คิดถึงชายคนนั้นอีกครั้ง น้ำเสียงที่มีเสน่ห์และร่างกายที่เซ็กซี่แม้แต่การเต้นของหัวใจของเธอก็ยังแรงมากขึ้น

ศาสตราจารย์ผายโบกมือให้ซังอี๋นั่งลง “คราวนี้มีโครงการที่ฉันอยากจะหาคนร่วมมือด้วย มีเพียงผู้จัดการอู้จากบริษัทฮวาเจิ้งเอนเตอร์เทนเมนท์เท่านั้นที่ช่วยได้ นี่คือจดหมาย ฉันเชื่อว่าถ้าคุณหาเธอเจอเธอน่าจะยอมตกลง โครงการนี้สำคัญมากมันจะมีผมมากต่อคนทั้งทีมของคุณ คุณต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อให้เธอตกลง มีแต่เธอเท่านั้นที่ฉันเชื่อใจ ”

หลังจากฟังคำพูดของศาสตราจารย์แล้ว ซังอี๋ก็ถอนหายใจ“ค่ะ อาจารย์ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด”

พวกเขาสิบคนตั้งเป็นกลุ่มคณะเล็กๆ โครงการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ต้องการเงินทุนจำนวนมาก ทุนจากมหาวิทยาลัยไม่เพียงพอ พวกเขายังหวังว่าจะหาผู้สนับสนุนบางส่วนสำหรับความร่วมมือนี้

ซังอี๋ถือจดหมายไว้ในมือกำลังจะเดินเข้าบริษัทฮวาเจิ้งเอนเตอร์เทนเมนท์

ด้านในตกแต่งอย่างวิจิตรงดงามมีรูปปั้นทองคำตั้งเด่นเป็นสง่า

โคมไฟคริสตัลขนาดใหญ่ห้อยลงมาจากเพดานและพื้นสว่างด้วยแสงจ้าส่องประกายเจิดจ้า

“สวัสดีค่ะ คุณคะ มาหาใครเหรอคะ”ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับถามอย่างสุภาพ

“ผู้จัดการหวู่อยู่ไหมคะ”

“คุณนัดไว้หรือเปล่าคะ?”เห็นว่าผู้หญิงคนนี้ดูอ่อนโยน น้ำเสียงของเธอก็มีความเคารพอยู่มาก

ซังอี๋เม้มริมฝีปาก “ถ้าไม่ได้นัดไว้เข้าไปไม่ได้เหรอคะ?”

“ขออภัยค่ะ ตามกฎถ้าไม่ได้นัดไว้จะเข้าไปไม่ได้ค่ะ…”ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับรู้สึกเสียใจ ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆแม้แต่ท่าทางเม้มปากยังดูน่าสงสาร ถ้าบริษัทให้เธอเซ็นสัญญาได้คิดว่าเธอต้องดังมากแน่ๆ

ซังอี๋ไม่สามารถเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ตอนบ่ายเธอต้องกลับไปสอบเธอไม่สามารถทำตามความหวังของอาจารย์ได้

ตอนนี้ทำได้แค่รอ

“ขอโทษนะคะ คุณมีเบอร์โทรศัพท์ของผู้จัดการหวู่หรือไม่? ให้ฉันโทรหาเธอได้ไหมคะ”

ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับลังเลเล็กน้อยและก่อนจะพยักหน้า

ผู้จัดการหวู่ยอมให้เธอขึ้นไปหาเพราะเธอค่อนข้างสนใจโครงการนี้มาก

“ผู้จัดการหวู่” ซังอี๋ผลักประตูเข้าไปเมื่อเธอได้ยินคำว่า “เข้ามา”

หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเธอช่างน่าทึ่งจริงๆไม่มีใครเคยทำให้เธอรู้สึกว่าสมบูรณ์แบบได้ขนาดนี้แต่เธอนั้นแตกต่างจมูกโด่งสวยและปากที่เหมือนเชอร์รี่ นัยน์ตาสีพีชที่สวยงามของเธอช่างน่าดึงดูดและงดงาม

ผู้จัดการหวู่ใช้เวลานานกว่าจะมีปฏิกิริยาตอบกลับและละสายตาออกไป”คุณซังใช่ไหมคะ? นั่งก่อนสิ

เธออยากจะชวนซังอี๋ให้มาเข้าร่วมบริษัทฮวาเจิ้ง ผู้หญิงสวยธรรมชาติขนาดนี้นานๆทีจะเห็น โดยเฉพาะออร่าเฉพาะตัวนี้ที่โดดเด่นกว่า

“คืออย่างนี้ค่ะ ที่ปรึกษาของฉันอยากจะถามคุณ…”

ก่อนที่เธอจะพูดจบผู้จัดการหวู่ก็บอกให้เธอหยุด “ฉันรู้แล้วคุณกำลังพัฒนาชุดผลิตภัณฑ์ใช่ไหม”

“ค่ะ”ซังอี๋พยักหน้า

“อันที่จริงฉันยังมีความคิดที่จะให้ศิลปินภายใต้บริษัทลองใช้ผลิตภัณฑ์นี้และลองลงทุน แต่ฉันเป็นเพียงผู้จัดการตัวเล็กๆอำนาจที่แท้จริงไม่ได้อยู่ในมือฉัน”ผู้จัดการหวู่เริ่มลำบากใจ “ลองไปพบท่านรองประธานหรือไม่ก็ท่านประธานถึงจะช่วยได้”

“ท่านประธานยุ่งตลอด ท่านรองประธานน่าจะอยู่ที่ห้องทำงานฉันจะไปคุณไปถามเขาดู”ผู้จัดการหวู่กล่าวอีกครั้ง

เดิมทีหวู่ลี่ลี่จะไม่ดูแลใครแบบนี้ แต่ศาสตราจารย์ซ้งเป็นอาจารย์ของเธอเองและลูกศิษย์อาจารย์เองก็สวยซะขนาดนี้เธออดไม่ได้ที่จะดูแลอีกสักหน่อย

“ขอบคุณค่ะ”ซังอี๋ลุกขึ้นและโค้งคำนับใบหน้าสดใสและสวยงามของเธอซึ่งทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง

เฉียวฟู่ซานอยู่ในห้องทำงานกำลังคุยโทรศัพท์กับแฟนเมื่อประตูถูกเคาะ คิ้วของเขาก็ขมวดคิ้ว “ใคร?”

“ฉันเองหวู่ลี่ลี่”

เฉียวฟู่ซานต้องวางสาย “เข้ามา” น้ำเสียงก็ดูไร้ความปราณีผู้หญิงคนนี้ไม่ดูตาม้าตาเรือเลยจริงๆ ทุกๆครั้งที่เขาโทรหาแฟนชอบมาขัดจังหวะ

อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อซังอี๋เปิดประตูและเข้ามา

หน้าโหดๆของเขาพอยิ้มเนื้อก็สั่น ดวงตาเล็กๆคู่นั้นเปล่งประกายด้วยแสงตัณหาในตอนนี้ ช่างเป็นผู้หญิงที่สวยจริงๆ แต่มันมีเสน่ห์มากกว่าผู้หญิงคนที่เขาเช่ามาเป็นล้านๆ เท่าตัวแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นดาราสาวที่โด่งดังในตอนนี้ก็ตาม

ทันทีที่ซังอี๋เข้ามาในห้อง เธอรู้สึกว่ามีสายตาที่น่าสยดสยองมองมาที่เธอ ซึ่งทำให้รู้สึกอึดอัดมาก เธอมองไปที่ชายหลังโต๊ะและเห็นว่าเขากำลังจ้องมองตัวเองด้วยรอยยิ้ม

“ผู้หญิงคนนี้คือ…” เฉียวฟู่ซานเข้าเรื่องตรงๆ

แม้ว่าหวู่ลี่ลี่จะมีตำแหน่งต่ำกว่าเฉียวฟู่ซานแต่เธอก็ไม่กลัวชายชราคนนี้ “นักศึกษาอยากจะร่วมทำโครงการ ประธานเฉียวพูดซักหน่อย คงจะไม่เสียเวลามากหรอกค่ะ”

เธอดูถูกเฉียวฟู่ซานแต่ตำแหน่งเจ้าหน้าที่อาวุโสนั้นไม่ได้ใหญ่โต ไม่ว่าเธอจะเกลียดเฉียวฟู่ซานมากแค่ไหนแต่เธอก็ไม่สามารถล้อเลียนกับอนาคตหน้าที่การงานของเธอได้

“ความร่วมมือ? เรื่องที่คุณพูดกับผมเมื่อวันก่อนหรือไม่? ”โอ้ เรื่องนี้มันก็ยากนะ ถ้าพวกเราลงทุนไปสองล้านแล้วคว้าน้ำเหลวล่ะ” เฉียวฟู่ซานแสร้งทำลำบากใจขณะมองดูปฏิกิริยาของซังอี๋

ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้หน้าตาใช้ได้จริงๆ โดยเฉพาะท่าทางเหย่อหยิ่งแบบนั้นทำให้เขามีอารมณ์คัน

ซังอี๋ยิ้ม “สองล้านไม่ใช่ตัวเลขที่มากมายแต่ถ้าประธานเฉียวรู้สึกลำบากใจงั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ”

“ไม่ใช่อย่างนั้น แค่คุณต้องแสดงแผนการทดลองของคุณให้ผมเห็นเท่านั้น นอกจากนี้ คุณต้องพูดอธิบายให้ละเอียด เอาอย่างนี้ไหมคืนนี้เรามาหาเวลามาเจอกันหน่อยดีไหม?”เฉียวฟู่ซานคันมากขึ้นและเขาก็ถูมือของเขาอย่างลับๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คืนนี้เขาต้องจับผู้หญิงตัวเล็ก ๆคนนี้ไว้ในมือของเขาให้ได้

หวู่ลี่ลี่แอบบอกเธอให้ปฏิเสธ คิดว่าจะรีบปฏิเสธ เธอไม่พูดอะไรแต่กลับพยักหน้า”ก็ได้ค่ะ คุณบอกเวลาสถานีที่มานะ”

ยังเด็กเกินไป ความคิดก็ง่ายๆ

หวู่ลี่ลี่รู้สึกเสียใจ จู่ๆพาซังอี๋เข้ามาให้ถึงหน้าท่านประธานแบบนี้ ผู้หญิงสวยขนาดนี้ไม่โดนหมายปองสิแปลก