ตอนที่11 หยินหยาง

 

หนังสือที่ชื่อว่า ‘จื่อคัง่ มีเนื้อหามากมาย ซค่งมีทั้งความกว้างขวางและลึกซึ้ง โดยที่หนังสือเล่มนี้มีความหนามากจนน่าตกใจกและแม้หยางซือเหมยที่มีพรสวรรค์อันน่าอัศจรรย์ แต่เธอก็ยังคงต้องใช้เวลาประมาณสิบหน้าต่อวันจึงจะสามารถเข้าใจประเด็นสำคัญบางประการได้

 

กิจวัตรประจำวันของเด็กน้อยคือ เธอต้องตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อขึ้นไปศึกษาวิชากับอาจารย์ผู้ชรา และเมื่อกลับลงมาจากเขาในช่วงบ่ายเธอจะต้องศึกษาหนังสือจื่อคังเล่มนี้ื

 

นับตั้งแต่วันนี้นวันเวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโกหก เพราะในพริบตาก็ผ่านพ้นไปแล้วเป็นเวลาถึงครึ่งปี

 

โดยที่เธอสามารถทำความเข้าใจได้แก่

 

– ความรู้เชิงทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับดาราศาสตร์

– การคำนวณเกี่ยวกับศาสตร์ของตัวเลข

– โหราศาสตร์สไตล์ Liuren

– โหราศาสตร์สไตล์ Taiyi

– โหราศาสตร์สไตล์ Qimen

– โหราศาสตร์สไตล์ซานเฮา

– การทำนายดวงชะตาโหงวเฮ้ง

-ยันต์และเครื่องราง

-การคำนวณวันมงคล

-การรักษาสุขภาพอนามัย

-การเจริญพันธุ์ และทักษะด้านอื่น ๆ อีกหลายประเภท

 

จากนั้นนักบวชหยูชิงได้ตัดสินใจที่จะเริ่มแสดงรูปแบบฮวงจุ้ยที่แท้จริงให้เธอดูเป็นตัวอย่างเพื่อที่เธอจะได้เข้าใจอย่างแท้จริง

 

ฮวงจุ้ยเดิมเป็นทักษะทางธรณีวิทยาที่เกี่ยวกับวิธีสังเกตและศึกษาภูมิศาสตร์ หรือเรียกอีกอย่างว่า สรีรวิทยาที่เกี่ยวกับศิลปะธรณีศาสตร์โบราณ

 

ตามตำนานผู้ก่อตั้งหลักวิชาฮวงจุ้ยคือ ‘เจี่ยต้าหง’ และมีการเรียนรู้ที่ลึกซึ้งมากขึ้นเกิดในยุคสงคราม อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในสาขาวิชาเทคนิคที่เป็นมรดกตกทอดในประวัติศาสตร์ยุคเก่าของจีน

 

โดยคำว่าฮวงจุ้ยได้รับการกล่าวถึงในช่วงต้นของราชวงศ์จินกั๋วผู่ว่า:

 

“ฮวงจุ้ยนี้อาศัยหลักการของการไหลเวียนของพลังงานบนพื้นโลกโดยเปรียบให้เข้าใจได้ง่ายโดยการเปรียบเทียบกับธรรมชาติของการไหลได้แก่ธรรมชาติของลมและน้ำ”

 

ฮวงจุ้ยส่วนใหญ่แบ่งออกเป็นหยินและหยาง หมายถึงช่วยเสริมสร้างความสมดุล เสริมการหมุนเวียนของเงินทอง

 

นอกเหนือจากอาคารสถานที่แล้วเราต้องใส่ใจกับการเลือกองค์ประกอบทั้งหมดรวมถึงภายนอกบ้านถนนและทางระบายน้ำตำแหน่งของประตูสายไฟในบ้านตำแหน่งของแท็บเล็ตที่ให้เกียรติตำแหน่งห้องครัวสถานที่ทำงาน และอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นการตรวจสอบหน่วยในอาคารที่สูงกว่าสามชั้นเรียกว่าหยางฮวงจุ้ย

 

แน่นอนว่ายังมีปัจจัยของภูมิศาสตร์ที่ไม่ค่อยเห็นและมีข้อยกเว้นเล็กน้อยที่จะเกี่ยวข้องกับหลักการที่ลึกซึ้งของหยินฮวงจุ้ย

 

โดยหยินฮวงจุ้ยมุ่งเน้นไปที่การเลือกที่ฝังศพสำหรับคนใกล้ชิด โดยทางเลือกจะต้องพิจารณาถึงทิศทางที่ตั้งของภูเขาและทิศทางการไหลของน้ำ อีกทั้งยังต้องคำนวณความลึกและจุดที่จะทำการฝังศพ

 

นอกจากนี้ต้องเลือกวันฝังศพที่เหมาะสมอย่างรอบคอบจากการคำนวณวันเดือนปีเกิดของผู้ตายและลูกหลานรวมทั้งปัจจัยที่เกี่ยวกับโหราศาสตร์ด้านธรณีวิทยา

 

คุณสมบัติทางภูมิศาสตร์จะแสดงถึงความโชคร้ายและโชคลาภของบุคคลนั้นขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของสถานที่ฝังศพของบรรพบุรุษของพวกเขา

 

โดยอาศัยบริเวณที่มีแก่นแท้ของชีวิตจะช่วยให้ผู้ถูกฝังได้พักผ่อนอย่างสงบสุขและมีความมั่งคั่งสำหรับชีวิตของลูกหลาน

 

พูดง่าย ๆ คือสนามแม่เหล็กของผู้ตายสร้างอิทธิพลต่อลูกหลานที่สืบทอดเชื้อสาย ซึ่งเห็นได้ชัดว่า ความสัมพันธ์ระหว่างบรรพบุรุษและลูกหลานมีความสำคัญ ซึ่งสาระสำคัญนั้นสอดคล้องกับหลักการ

 

การที่หลักวิชาฮวงจุ้ยมีอิทธิพลต่อประเทศจีนเป็นเวลาหลายพันปีและยังคงมีผู้คนที่มีความเชื่อในปัจจุบัน อาจจะเป็นเพราะมันไม่ใช่เรื่องงมงายหรือไสยศาสตร์ แต่มันเป็นมุมมองทางวิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นการศึกษาประเภทหนึ่งเกี่ยวกับสนามแม่เหล็กโลก ที่อาจส่งผลกระทบต่อชีวิตของแต่ละบุคคล

 

หยูชิงนำหยางซือเหมยมาก่อนหลุมศพที่ได้รับการปรับปรุงใหม่

 

เมื่อมองไปที่หลุมศพแล้ว นักเรียนหยางซือเหมยก็หดตัวลงเล็กน้อย

 

เธอจำได้ว่าหลุมฝังศพนี้เป็นสถานที่พำนักของบรรพบุรุษของ หยางเต๋อหมิง ผู้ซึ่งเป็นผู้ใหญ่บ้านจอมเผด็จการที่ชั่วร้ายคนนั้น

 

“เจ้าลองดูสิ…”

 

หยูชิงยืนอยู่หน้าหลุมศพและมองไปรอบ ๆ

 

“ตำแหน่งบนภูเขาแห่งนี้อุดมสมบูรณ์และสดชื่น ประกอบด้วยลมและประกอบด้วยแก่นแท้ของน้ำ แท้จริงแล้วเป็นที่อยู่อาศัยของหยินที่ดีมาก ดังนั้นลูกหลานจะต้องได้รับโชคลาภและความมั่งคั่ง”

 

หยางซือเหมยนึกถึงพี่น้องของผู้ใหญ่บ้านขึ้นมาได้ในทันที

 

หยางต้าเจี่ยพี่ชายคนโตของผู้ใหญ่บ้านคนนี้เป็นเลขานุการคณะกรรมการเทศบาลของเมือง และพี่ชายคนที่สองที่ชื่อหยางต้าจื่อ เป็นรองผู้อำนวยการคณะกรรมการพรรคประจำจังหวัด

 

ส่วนพี่ชายคนที่สามที่ชื่อหยางต้าชิงเป็นผู้ประกอบการชื่อดังของเมืองที่มีทรัพย์สินมูลค่าสุทธิมากกว่าร้อยล้าน

 

จากนั้นก็มีหยางต้าหมิง เนื่องจากความประพฤติที่ไม่เหมาะสม ทำให้เขาไม่สามารถศึกษาต่อและไม่สามารถดำรงตำแหน่งที่สูง กว่านี้ไปได้

 

แต่เนื่องจากความสัมพันธ์ของพี่น้องของเขาถึงแม้จะมีนิสัยชั่วร้ายและเป็นที่น่ารังเกียจเขาก็ยังได้เป็นถึงผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านหยาง