ตอนที่​ 1298 เกียรติยศ​กองทัพ​

บัดนี้​กวน​เสี่ยว​ซีอยู่​ห่าง​จาก​เมือง​ฝูสั่ว​ไป​ราว​ 100 จั้ง

มาร์ค​วิ​สเวล​ลี​สยืน​อยู่​บน​กำแพงเมือง​ใน​ชุด​เครื่องแบบเต็มยศ​พลาง​ทอดสายตา​มอง​กองทัพ​ใน​ชุด​เกราะ​สีเงิน​ที่​กำลัง​ย่างกราย​เข้ามา​

รายงาน​กองทัพ​ที่​ส่งไป​ช่วยเหลือ​เมือง​หมี่​ไหล​ไท่​ถูก​ส่งกลับมา​แล้ว​ และ​แน่นอน​ว่า​นั่น​เป็นข่าว​ที่​ทำให้​ทุกคน​ต้อง​ตกตะลึง​ เพราะ​กองทัพ​ 100,000 นาย​พ่ายแพ้​ให้​แก่​กองทัพ​เกราะ​เงิน​นี่​ ข่าว​นี้​ทำให้​ชาวเมือง​ฝูสั่ว​ทั้งหลาย​ตก​อยู่​ใน​ความหวาดกลัว​

บัดนี้​ชาวเมือง​กำลัง​อยู่​ใน​ความ​งงงวย​และ​ตื่นตระหนก​ พวกเขา​มิรู้​ว่า​ข้าศึก​ที่​เก่งกาจ​มาจาก​แห่งหน​ใด​ พวกเขา​รู้​เพียงแค่​ว่า​บัดนี้​เมือง​ฝูสั่ว​กำลัง​เผชิญหน้า​กับ​วิกฤต​ครา​ใหญ่​

เมื่อ​ข่าว​นี้​แพร่งพราย​มาถึงหู​มาร์ค​วิ​สเวล​ลี​ส เขา​ก็​อ้ำอึ้ง​เอ่ย​มิออก​อยู่​เนิ่นนาน​ เครา​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​กำลัง​สั่นเทา​ เขา​สั่งการ​ให้​ปิด​ประตูเมือง​ทั้ง​สี่ฝั่งด้วย​ความรู้สึก​เหลือเชื่อ​ ขณะเดียวกัน​ก็​สั่งให้​มีการป้องกัน​กำแพงเมือง​อย่าง​แน่นหนา​อย่าง​ที่​มิเคย​ทำ​มาก่อน​

เขา​ขน​ปืนใหญ่​มาล้อม​แนว​กำเเพงเมืองมาก​ถึง 300 กระบอก​ และ​เชื่อมั่น​เป็น​อย่างยิ่ง​ว่าด้วย​อานุภาพ​ทำลายล้าง​ของ​ปืนใหญ่​จะสามารถ​สกัดกั้น​การ​รุกราน​ของ​ข้าศึก​ได้​

ส่วน​เรื่อง​การ​ยกทัพ​ออก​ไป​กำจัด​ข้าศึก​นอกเมือง​นั้น​ เขา​มิคิด​ที่จะ​ทำ​เช่นนั้น​

เขา​ได้​ส่งรายงาน​ด่วน​ไป​ยัง​เมืองหลวง​แอนติ​ออก​ซึ่งตั้งอยู่​ริมแม่น้ำ​ออ​รอน​ตี​ส

เขา​เชื่อมั่น​ว่า​พระเจ้า​เซคิว​ลัส​ที่หนึ่ง​จะต้อง​ส่งกองทัพ​เข้ามา​ เเล้วขจัด​ผู้รุกราน​นี้​จน​สิ้นซาก​เป็นแน่​ !

ดังนั้น​…เขา​จำต้อง​ยืนหยัด​ปกป้อง​เมือง​แห่ง​นี้​เอาไว้​ !

กวน​เสี่ยว​ซีใช้กล้องส่องทางไกล​ส่อง​ดูลาดเลา​จาก​พื้นที่​ห่างไกล​ออก​ไป​ เขา​เห็น​ปืนใหญ่​สีดำขลับ​ เห็น​ทหาร​รักษาการณ์​ถือ​ปืน​อยู่​บน​กำแพงเมือง​

เขา​มิเลือก​ทำ​ความผิด​ซ้ำรอย​เฮ้อ​ซาน​เตา​ เขา​เลือก​ที่จะ​เฝ้ารอ​และ​ครุ่นคิด​อย่าง​ใจเย็น​ ดังนั้น​จึงสั่งให้​ทหาร​ปักหลัก​ตั้งค่าย​อยู่​ที่นี่​

“สิ่งที่​สำคัญ​ก็​คือ​พวกเรา​มิอาจ​ยอมรับ​การ​การ​สูญเสีย​และ​บาดเจ็บ​ของ​สหาย​ร่วม​รบ​จำนวนมาก​ได้​ ! ”

กวน​เสี่ยว​ซีจ้องมอง​แม่ทัพ​ทั้ง​เก้า​คน​แล้ว​เอ่ย​ขึ้น​มาว่า​ “ต่อให้​พวกเรา​เหิน​นภา​ผ่าน​กำแพง​นี้​ไป​ ทว่า​พวก​ข้าศึก​มีปืน​อยู่​ใน​มือ​ แม้ว่า​พวกเรา​จะกำจัด​พวกเขา​กลางอากาศ​ได้​ก็​จริง​ แต่​พวกเรา​ย่อม​จะตกเป็น​เป้าสายตา​และ​ท้ายที่สุด​พวกเรา​ก็​ต้อง​เสียกำลัง​พล​ไป​จำนวน​มิน้อย​”

“ดังนั้น​ข้า​ขอ​ออกคำสั่ง​ให้​แต่​กองพล​ประจำการ​อยู่กับที่​ รอ​ให้​กองพล​ที่หนึ่ง​ สอง​และ​สามเดินทาง​มาถึงเสีย​ก่อน​ เพราะ​กองพล​ที่หนึ่ง​และ​สอง​ถือเป็น​กองทัพอากาศ​ รอ​ให้​ห​ยู​ติ้ง​ชาน​และ​ห​ยู​ติ้ง​เห​อ​มาถึง…พวกเรา​ค่อย​ใช้วิธี​การโจมตีทางอากาศ​ พวกเรา​จะนำ​ระเบิด​ไป​ถล่ม​แนว​ป้องกัน​เมือง​ให้​ราบคาบ​เสีย​ก่อน​ จากนั้น​ค่อย​บุกเข้าไป​”

“เมื่อ​ถึงตอนนั้น​ศัตรู​คง​กลัว​จน​หัวหด​ไป​ เยี่ยง​ไร​การ​ตี​หมา​ให้​ตกน้ำ​1ก็​ง่ายก​ว่าการ​กัด​กระดอง​เต่า​อยู่แล้ว​ อย่าง​น้อย​ ๆ ฟัน​ของ​เรา​ก็​มิหัก​”

……

……

บัดนี้​มาร์ค​วิ​สเวล​ลี​สใช้กล้องส่องทางไกล​ตาเดียว​สังเกต​ลาดเลา​อยู่​บน​กำแพงเมือง​ เขา​เห็น​เหล่า​ทหาร​ใน​ชุด​เกราะ​สีเงิน​ยืน​เรียงราย​ดู​น่าเกรงขาม​

เขา​ขมวดคิ้ว​แน่น​พลาง​ครุ่น​คิดในใจ​ว่า​ทหาร​ติดอาวุธ​ปืน​ที่​เก่งกาจ​ที่สุด​ของ​พระเจ้า​เซคิว​ลัส​สวมใส่​ชุด​เกราะ​สีดำ​ แล้ว​ทหาร​ชุด​เกราะ​สีเงิน​ที่​ยืน​อยู่​เบื้องหน้า​นี้​เป็น​กองทัพ​ของ​ผู้ใด​กัน​ ?

เป็น​ของ​เจ้าชาย​อา​เธอร์​เยี่ยง​นั้น​หรือ​ ?

หรือ​เป็น​ท่าน​เคานต์​อา​ริ​สตา​ ?

แต่​ก็​ดูเหมือน​จะมิใช่ทั้งนั้น​ !

ข้าศึก​มาจาก​ทิศตะวันออก​ ส่วน​ท่าน​ใต้เท้า​ทั้งสอง​อาศัย​อยู่​ที่​รัฐ​คัน​ทัวร์​ย่า​และ​เมือง​ฮอส​ซึ่งตั้งอยู่​ทาง​ทิศตะวันตก​ แม้พวกเขา​จะมีทหาร​ติดอาวุธ​ปืน​มากกว่า​ครึ่ง​ประเทศ​ แต่​ก็​มิเคย​ได้ยิน​ข่าว​การ​ก่อ​กบฏ​ของ​พวกเขา​มาก่อน​เลย​นี่​ !

บัดนี้​เป็น​ยุค​รุ่งเรือง​ของ​พระเจ้า​เซคิว​ลัส​ เจ้าชาย​อา​เธอร์​และ​ท่าน​เคานต์​อา​ริ​สตา​ล้วนแต่​เป็น​มือซ้าย​และ​มือขวา​ของ​พระองค์​ อีก​ทั้ง​ยัง​เป็น​สหาย​ร่วม​รบ​ที่​พระองค์​ไว้​พระทัย​มาก​ที่สุด​ พวกเขา​มิมีทาง​ก่อ​กบฏ​ขึ้น​มาอย่าง​แน่นอน​

ทาง​ตะวันออก​อัน​ไกลโพ้น​มีข้าศึก​ที่​แข็งแกร่ง​ถึงเพียงนี้​เชียว​หรือ​ ?

ครา​หนึ่ง​เคย​ได้ยิน​มาว่า​กษัตริย์​อเล็กซานเดอร์​ผู้ยิ่งใหญ่​เคย​ยกทัพ​ไป​พิชิต​แดน​ตะวันตก​หนึ่ง​ครา​ ทว่า​เขา​กลับ​พ่ายแพ้​และ​สิ้นพระชนม์​อยู่​บน​ดินแดน​ตะวันออก​ลึกลับ​แห่ง​นั้น​

ทันใดนั้น​เขา​ก็​ตื่นตกใจ​ขึ้น​มาทัน​พลัน​ เมื่อ​นึก​ข่าว​การ​สิ้นพระชนม์​ของ​กษัตริย์​อเล็กซานเดอร์​เมื่อ​มิกี่​ปีก่อน​

พวกเขา​ได้​เผชิญหน้า​กับ​ข้าศึก​ใน​กองทัพ​ชุด​เกราะ​สีเงิน​ ซึ่งมีความ​เเข็งแกร่งยิ่งนัก​บน​ผืน​ปฐพี​ของ​จักรวรรดิ​โมริยะ​ !

รูม่านตา​ของ​เขา​หด​ลง​ด้วย​ความหวาดกลัว​ทัน​พลัน​ จากนั้น​ก็​ยก​กล้องส่องทางไกล​ขึ้น​มามอง​ลาดเลา​อีก​ครา​ เเล้วหันไป​สั่งการ​องค์​รักษ์​ข้าง​กาย​ว่า​ “จงไป​เรียก​ท๊อตตี้​มาพบ​ข้า​ ! ”

มินาน​นัก​ ชาย​ใน​ร่าง​กำยำ​อายุ​อา​นาม​ราว​ 30 ปี​ได้​เดิน​เข้ามา​หยุด​อยู่​เบื้องหน้า​มาร์ค​วิ​สเวล​ลี​ส

เขา​ยื่น​กล้องส่องทางไกล​ไป​ให้​แล้ว​เอ่ย​ขึ้น​มาว่า​ “เจ้าลองดู​นี่​สิ ใช่ข้าศึก​ที่​เจ้าเคย​เผชิญหน้า​ใน​จักรวรรดิ​โมริยะ​หรือไม่​ ? ”

ท๊อตตี้ยก​กล้องส่องทางไกล​ขึ้น​มามอง​ จากนั้น​ก็​เห็น​ทหาร​ใน​ชุด​เกราะ​สีเงิน​ส่อง​ประกาย​ระยิบระยับ​ จากนั้น​ก็​ผวา​ตกใจ​ราวกับ​เห็น​ราชสีห์​อย่างไร​อย่างนั้น​ กล้ามเนื้อ​ทุก​ส่วน​หด​เกร็ง​ด้วย​ความหวาดกลัว​ หัวใจ​ของ​เขา​เต้น​เร็ว​ทัน​พลัน​ มือ​ข้าง​ที่จับ​กล้องส่องทางไกล​สั่นสะท้าน​ขึ้น​มาทันใด​

เขา​แทบจะ​ลืม​หายใจ​ไป​ชั่วขณะ​ !

เขา​ยืน​เม้มปาก​แน่น​อยู่​อย่างนั้น​ ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ถึงได้​วาง​กล้องส่องทางไกล​ลง​ และ​เขา​ก็​เพิ่ง​รู้ตัว​ว่า​สอง​ขา​ของ​เขา​สั่นเทิ้ม​มิหยุด​

“ท่าน​…ท่าน​มาร์ค​วิ​สที่​เคา​รพ.​.. อสุรกาย​… พวก​มัน​…พวก​มัน​คือ​อสุรกาย​จาก​แดน​ตะวันออก​ ! ”

“เจ้าเห็น​มิผิด​แน่​นะ​ ? ” เวล​ลี​สจ้องมอง​ท๊อตตี้​ด้วย​สายตา​เย็นชา​

“เรียน​ เรียน​ท่าน​…ท่าน​มาร์ค​วิ​ส มิผิด​แน่นอน​ขอรับ​ ! ชุด​เกราะ​สีเงิน​ เป็น​ชุด​เกราะ​ที่​ฟัน​และ​ยิง​มิเข้า​ ! ไหน​ยัง​จะ…ยัง​จะมีธงนก​อินทรีย์​นั่น​อีก​ ท่าน​ใต้เท้า​มาร์ค​วิ​ส เกรง​ว่า​…เกรง​ว่า​…เกรง​ว่า​พวกเรา​จะต้อง​พ่ายแพ้​ให้​แก่​พวกเขา​อย่าง​แน่นอน​ รีบ​…รีบ​หนี​เสีย​ยัง​จะดีกว่า​นะ​ขอรับ​ ! ”

“เพี้ยะ​… ! ”

มาร์ค​วิ​สเวล​ลี​สง้างมือ​ตบ​เข้าที่​บ้องหู​ของ​ท็อตตี้​ เขา​จ้อง​ท็อตตี้​ตา​เขม็ง​ “พวกเรา​มีกำแพง​ที่​แข็งแกร่ง​ มีปืนใหญ่​ที่​ทรง​พลานุภาพ​ ไหนจะ​ยังมี​ปืน​ ถ้าหาก​พวกเขา​มีความสามารถ​จริง ๆ​ ล่ะ​ก็​ พวกเขา​คง​ยกทัพ​เข้ามา​โจมตี​เนิ่นนาน​แล้ว​ เจ้าอย่า​ได้​ปล่อย​ข่าวลือ​ให้​ผู้อื่น​กลัว​เชียว​ หาก​เอ่ย​เยี่ยง​นี้​ขึ้น​มาอีก​ข้า​จะตัด​ศีรษะ​เจ้าทิ้ง​เสีย​ ! ”

ท๊อตตี้​ก้มหัว​ลง​เเล้วตอบรับ​เสียง​แผ่ว​ว่า​ “ข้าน้อย​รับทราบ​ขอรับ​ ! ”

ท๊อตตี้​เดิน​จากไป​ เหลือ​เพียง​มาร์ค​วิ​สเวล​ลี​สที่​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ ๆ จากนั้น​ก็​จ้องมอง​ไป​ยัง​กองทัพ​ชุด​เกราะ​สีเงิน​ที่​สว่างจ้า​จน​ตา​แทบจะ​บอด​ คิด​ว่า​จำต้อง​ปก​ปักษ์​รักษา​ที่นี่​เอาไว้​อย่าง​น้อย​ 1 เดือน​ !

สายลับ​ได้​ส่งรายงาน​มาบอ​กว่า​ ทหาร​ที่​ส่งไป​เป็น​กองหนุน​ทั้ง​หนึ่ง​แสน​นาย​ถูก​ซุ่มโจมตี​จน​พ่ายแพ้​ราบคาบ​ ข้าศึก​ที่​ซุ่มโจมตี​พวกเขา​มีกำลัง​พล​เพียง​ 30,000 นาย​… ส่วน​กองทัพ​ที่​ล่วงหน้า​มาก่อน​นั้น​มีกำลัง​พล​ราว​ 80,000 นาย​ ดังนั้น​กองทัพ​ทหาร​ที่​กองหนุน​เผชิญหน้า​นั้น​มิใช่กองทัพ​ที่​ปักหลัก​อยู่​เบื้องหน้า​นี้​

ทหาร​ 30,000 นาย​กำจัด​ทหารม้า​เบา​ได้​ถึง 100,000 นาย​… จาก​คำบอกเล่า​ของ​สายลับ​ เขา​บอ​กว่า​ศึก​ครานั้น​กินเวลา​เพียงแค่​ครึ่ง​ถ้วย​ชา แม้ข้าศึก​จะซ่อน​อำพราง​ตัว​ แต่​ตน​ก็​รู้ดี​ว่า​แสงยา​นุ​ภาพ​ของ​กองทัพ​ข้าศึก​นั้น​แตกต่าง​กับ​กองทัพ​ของ​ตน​มาก​นัก​ !

ข้าศึก​รู้​ได้​เยี่ยง​ไร​ว่า​เมือง​ฝูสั่ว​จะส่งทหาร​กองหนุน​ออก​ไป​ ?

แม้ข้าศึก​จะรู้​ว่า​เมือง​ฝูสั่ว​ได้​ส่งทหาร​กองหนุน​ออก​ไป​จำนวน​ 100,000 นาย​ แต่​พวกเขา​กลับ​ใช้กองทัพ​เพียงแค่​ 30,000 นาย​ใน​การ​ซุ่มโจมตี​ นี่​ก็​เพียง​พอที่จะ​ยืนยัน​ได้​แล้ว​ว่า​ข้าศึก​มั่นใจ​ว่า​ตน​จะชนะ​ใน​การปะทะ​ครา​นี้​

เช่นนั้น​กองทัพ​ที่อยู่​ตรงกันข้าม​นี้​ คงจะ​เป็น​กองกำลัง​หลัก​ของ​ข้าศึก​สินะ​ ?

หรือ​พวกเขา​กำลัง​รอ​ให้​กองทัพ​ 30,000 นาย​นั้น​มาถึงกัน​แน่​ ?

เมื่อ​พวกเขา​รวมพล​เข้าด้วยกัน​ก็​จะมีกำลัง​พล​ทั้งสิ้น​หนึ่ง​แสน​กว่า​นาย​…อย่า​ได้​เกรงกลัว​ไป​ ข้า​มีกำแพง​ที่​แข็งแกร่ง​นี้​คอย​ป้องกัน​ พวกเขา​จะต้อง​เดินทาง​มาจาก​จักรวรรดิ​โมริยะ​เป็นแน่​ พวกเขา​ไร้​ยุทโธปกรณ์​ใน​การ​โจมตีเมือง​ หาก​พวกเขา​กล้า​ย่างกราย​เข้ามา​ใน​รัศมี​ที่​กระสุน​ปืนใหญ่​ยิง​ไป​ถึง

มาร์ค​วิ​สเวล​ลี​สห​รี่​ตา​ลง​ ข้า​จะทำให้​พวกเขา​มิได้​กลับ​ไป​เหยียบ​มาตุภูมิ​ของ​ตนเอง​อีก​ !

สุริยา​สาด​แสงเจิดจ้า​ จน​เม็ด​เหงื่อ​ผุด​ขึ้น​มาเต็ม​หน้าผาก​ของ​มาร์ค​วิ​สเวล​ลี​ส

“ท่าน​แม่ทัพ​อา​มีล​ ! ”

“ขอรับ​ ท่าน​ใต้เท้า​มาร์ค​วิ​ส ! ”

“เจ้าจงจับตามอง​พวกเขา​แทน​ข้า​ให้​ดี​ จำต้อง​ตรวจตรา​ให้​แน่ใจ​ว่า​ปืนใหญ่​ทั้ง​สามร้อย​กระบอก​นั้น​มีกระสุน​เพียงพอ​ ! ”

“อีก​อย่าง​ ใน​โกดัง​ของ​เรา​ยังมี​หนึ่ง​ปืน​อี​กราว​ 10,000 กระบอก​และ​กระสุน​กว่า​หนึ่ง​แสน​นัด​ เจ้าจงรวบรวม​และ​นำมา​แจกจ่าย​ให้​เหล่า​ทหาร​ ! ”

“เจ้าจงจำเอาไว้​ให้​ดี​ ขอ​เพียง​ข้าศึก​ย่างกราย​เข้ามา​ใน​รัศมี​กระสุน​ปืนใหญ่​ของ​เรา​…เจ้าสั่งสอน​พวก​มัน​ให้​เข็ดหลาบ​ ! ”

อา​มีล​ยืด​ตัวตรง​รับ​คำสั่ง​ “ข้าน้อย​ขอ​รับประกัน​ว่า​หาก​ข้าศึก​กล้า​ย่างกราย​เข้ามา​ ข้า​จะทำให้​พวก​มัน​มิได้​กลับ​ไป​เหยียบ​มาตุภูมิ​ของ​ตนเอง​อีก​ ! ”

1ตี​หมา​ให้​ตกน้ำ​ หมายความว่า​ ซ้ำเติม​คน​ที่​ผ่าน​เหตุการณ์​บางอย่าง​มาอย่าง​ยากลำบาก​