[นิยายแปล] วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ 10 : นั่นมันหยาบคายมากเลยนะ
“แต่ขอปฏิเสธ”
ผมปฏิเสธไปอย่างชัดเจน
“ท-ทำไมล่ะ?”
“มันเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอที่คนเราอยากจะเข้ากิลด์ที่ใหญ่ๆ”
แน่นอนว่าไม่มีใครเลือกเข้ากิลด์ที่อ่อนแอหรอก
“…พวกเราไม่อ่อนแอนะ…..ใครๆก็รู้จักกิลด์ของเรา…”
“ทำไมถึงมองไปทางอื่นล่ะ?”
“*เอื๊อก*”
“มันจะต้องเป็นกิลด์ที่อ่อนแอที่ใครๆก็รู้จักแน่ๆเลย”
“อึก…สาวสวยคนนี้โดนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย นายเป็นปีศาจเลือกเย็นไร้ความปราณีหรือยังไง? อย่าบอกนะว่านายต้องการร่างกายของฉันน่ะ…!?”
หญิงสาวคนนั้นเอามือบีบแก้ม และเอามือมาปิดร่างกายของเธอ
“โทษทีนะ ผมชอบหน้าอกใหญ่น่ะ”
“บ้าเอ้ย ทำไมฉันต้องเกิดมาหน้าอกเล็กด้วย!”
หญิงสาวคนนั้นร้องไห้ออกมา
“ถ้าอย่างนั้น ฉันยอมเลียเท้าให้เลย!”
…ยิ่งกว่านั้น ผมยังถูกเธอตามตื๊ออีก
“ทำไมถึงอยากได้สมาชิกใหม่ขนาดนั้นล่ะ?”
บางทีอาจจะมีเหตุการณ์อะไรก็ได้ ที่ทำให้เธออับจนหนทางขนาดนี้
“อย่างน้อยก็ช่วยฟังเรื่องราวของฉันหน่อยเถอะ!”
“อาฮะ”
“ต้องการจะฟังเหรอ? ถ้าอย่างนั้นมัวรออะไรกันอยู่ ดังนั้นเดียวฉันจะพานายไปที่กิลด์เอง!”
“ขอปฏิเสธ”
“ทำไมล่ะ?”
“ผมไม่สนใจน่ะ”
“*มันจบแล้ว!*”
ผมไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับกิลด์ของผู้หญิงคนนั้น มันไม่ได้เกี่ยวกับผมเลย
ผมมาที่เมืองนี้เพื่อพัฒนาฝีมือดาบของตัวเอง
พูดตามตรงคือผมไม่สนใจอย่างอื่นเลย
“อึก… ฉันคิดว่าการชวนครั้งนี้น่าจะไปได้สวยแล้วเชียว… ”
หญิงสาวคนนั้นพูดอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่ได้สนใจแม้แต่นิดเดียว
“จะว่าไป กิลด์อะไรเป็นกิลด์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองนี้”
“…แล้วยังจะมาถามฉันเนี่ยนะ…หน้าไม่อายเลยจริงๆ…”
ผมไม่สนใจ หญิงสาวคนนั้นแสดงสีหน้าออกมา
“คงเป็นกิลด์ <ดาบทมิฬ> นั่นแหละ… มีนักดาบระดับ A ตั้ง 8 คน…”
อาฮะ
ดาบทมิฬเหรอ?
ผมลืมชื่อกิลด์ที่แม่เคยบอก แต่ว่ามันก็น่าสนใจดีนะเนี่ย
“ที่ตั้งของพวกนั้นอยู่ที่จัตุรัสเนี่ยแหละ แต่เมื่อเร็วๆนี้ เงื่อนไขในการรับสมาชิกใหม่นั่นเข็มงวดมาก เพราะอย่างนั้นมันจึงยากที่จะสมัครเข้าไป…”
“อย่างนั้นเหรอ ช่วยได้มากเลย”
“ไม่เป็นไร”
ต่างจากสภาพก่อนหน้านี้เลย น้ำเสียงของเธอเหมือนคนหมดแรง
“โชคดีนะ มีคนมาใหม่นอกจากผมตั้งเยอะ บางทีอาจจะมีคนยอมฟังเรื่องราวของเธอก็ได้”
“นั่นมันหยาบคายมากเลยนะ!?”
“…?”
ทำไมถึงโกรธล่ะ ผมอุตส่าห์ช่วยให้กำลังใจ
ผมพยักหน้า และมุ่งหน้าไปยังที่ตั้งของกิลด์ดาบทมิฬ
“อาฮะ นั่นเหรอ?”
สิ่งปลูกสร้างที่ดูเหมือนสำนักงานใหญ่กิลด์ดาบทมิฬปรากฏขึ้นมา
“ต้องการอะไร?”
เมื่อผมเข้าไปใกล้ประตู ยามก็เดินเข้ามาที่ผม
“นี่กิลด์ดาบทมิฬใช่ไหม?”
“ใช่”
“ผมอยากจะเข้ากิลด์ด้วย”
“นายอยากเป็นสมาชิกเหรอ? แต่ว่านายต้องผ่านการทดสอบให้ได้ก่อน การสอบจะจัดขึ้นทุกๆวันที่ 10 ของเดือน อีก 3 วันนะ”
อีก 3 วันเหรอ
“ผมคงต้องรอสินะ”
บางทีผมอาจจะโชคดีก็ได้ที่มันใช้เวลาแค่ 3 วัน
“นายต้องลงทะเบียนก่อนที่จะสอบน่ะ”
“เข้าใจแล้วครับ”
ผมเดินผ่านยามไปและตรงไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์
เหมือนกับผม มีนักดาบอายุน้อยอีกมากมายกำลังต่อแถวเพื่อลงทะเบียนสอบ
ผมรอสักครู่แล้วก็ถึงตาของผม
“นี่เป็นโต๊ะลงทะเบียนสอบครับ ถ้าอยากจะสอบเข้า คุณต้องอยู่ในอาชีพระดับสูงหรือมากกว่านั้นครับ ช่วยบอกอาชีพของคุณมาหน่อยครับ?”
อะไรเนี่ย
ขั้นต่ำคืออาชีพระดับสูงเลยเหรอ
มีเงื่อนไขแบบนี้ด้วยเหรอ
“ไม่ ผมไร้อาชีพ มันไม่ใช่อาชีพระดับสูงหรอก”
เมื่อผมบอกอาชีพของผมไป พนักงานต้อนรับก็ทำตาเบิกกว้าง
“อุฟฟฟ-”
หลุดหัวเราะ
ทะ โทษทีนะ…<ไร้อาชีพ>? ผมบอกไปแล้วนะว่าอาชีพขั้นต่ำที่เข้ากิลด์นี้ได้ ต้องเป็นอาชีพระดับสูงน่ะ
ชายคนนั้นพูด ขณะที่กลั้นหัวเราะไปด้วย
“เฮ้ยๆ ไร้อาชีพว่ะ!”
“อย่าบอกนะ ว่านายคิดว่าไร้อาชีพจะอยู่กิลด์ระดับสูงได้นะ”
“อีกอย่าง ไม่มีใครอยากให้ไร้อาชีพเข้ากิลด์หรอก”
เมื่อคนอื่นได้ยินที่พนักงานพูด ผมได้ยินเสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากทางข้างหลัง
อืม
เป็นปัญหาแล้วสิ
มันไม่เป็นปัญหาหรอกที่โดนล้อว่าไร้อาชีพ แต่ว่าไม่สามารถสอบเข้ากิลด์ได้เนี่ยสิ
“ทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ ผมมั่นใจว่าสามารถสอบผ่านได้แน่”
“ฮ่าๆๆ… แต่ว่าขอโทษด้วย กฏย่อมเป็นกฏ”
ไม่ได้เลยเหรอ
เสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากข้างหลังอีกครั้ง
“ถ้าหากว่านายได้สอบ นายมั่นใจว่าจะเข้าได้งั้นเหรอ!?”
“นี่มันแย่มากเลยนะ โง่จริงๆเลย!”
“คุณพนักงานต้อนรับดูท่าจะลำบากแล้ว!”
และผมก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
ใช่แล้ว
จดหมายที่แม่เขียน มันน่าจะเหมาะกับสถาณการณ์แบบนี่แหละ
“ถ้าอย่างนั้น ช่วยนำจดหมายฉบับนี้ไปส่งให้หัวหน้ากิลด์ที”
“หัวหน้ากิลด์เหรอ?”
“ใช่”
“….”
พนักงานต้อนรับมองมาที่ผมสักครู่หนึ่ง ก่อนจะถอยหายใจออกมา
“ขอโทษนะ แต่ฉันรับมันไว้ไม่ได้หรอก”
“ทำไมล่ะ?”
จากนั้นรอยยิ้มบริการลูกค้าของเขาก็หายไป และเขาก็แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยามออกมา
“ก็เห็นๆกันอยู่นิ ว่าหัวหน้ากิลด์ยุ่งมาก ไม่มีเวลามายุ่งกับคนไร้อาชีพหรอก… นายออกไปทางประตูหลังก็ได้ ช่วยกลับบ้านไปซะทีเถอะ”
Note : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ
Comments
[นิยายแปล] วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ 10 : นั่นมันหยาบคายมากเลยนะ
“แต่ขอปฏิเสธ”
ผมปฏิเสธไปอย่างชัดเจน
“ท-ทำไมล่ะ?”
“มันเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอที่คนเราอยากจะเข้ากิลด์ที่ใหญ่ๆ”
แน่นอนว่าไม่มีใครเลือกเข้ากิลด์ที่อ่อนแอหรอก
“…พวกเราไม่อ่อนแอนะ…..ใครๆก็รู้จักกิลด์ของเรา…”
“ทำไมถึงมองไปทางอื่นล่ะ?”
“*เอื๊อก*”
“มันจะต้องเป็นกิลด์ที่อ่อนแอที่ใครๆก็รู้จักแน่ๆเลย”
“อึก…สาวสวยคนนี้โดนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย นายเป็นปีศาจเลือกเย็นไร้ความปราณีหรือยังไง? อย่าบอกนะว่านายต้องการร่างกายของฉันน่ะ…!?”
หญิงสาวคนนั้นเอามือบีบแก้ม และเอามือมาปิดร่างกายของเธอ
“โทษทีนะ ผมชอบหน้าอกใหญ่น่ะ”
“บ้าเอ้ย ทำไมฉันต้องเกิดมาหน้าอกเล็กด้วย!”
หญิงสาวคนนั้นร้องไห้ออกมา
“ถ้าอย่างนั้น ฉันยอมเลียเท้าให้เลย!”
…ยิ่งกว่านั้น ผมยังถูกเธอตามตื๊ออีก
“ทำไมถึงอยากได้สมาชิกใหม่ขนาดนั้นล่ะ?”
บางทีอาจจะมีเหตุการณ์อะไรก็ได้ ที่ทำให้เธออับจนหนทางขนาดนี้
“อย่างน้อยก็ช่วยฟังเรื่องราวของฉันหน่อยเถอะ!”
“อาฮะ”
“ต้องการจะฟังเหรอ? ถ้าอย่างนั้นมัวรออะไรกันอยู่ ดังนั้นเดียวฉันจะพานายไปที่กิลด์เอง!”
“ขอปฏิเสธ”
“ทำไมล่ะ?”
“ผมไม่สนใจน่ะ”
“*มันจบแล้ว!*”
ผมไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับกิลด์ของผู้หญิงคนนั้น มันไม่ได้เกี่ยวกับผมเลย
ผมมาที่เมืองนี้เพื่อพัฒนาฝีมือดาบของตัวเอง
พูดตามตรงคือผมไม่สนใจอย่างอื่นเลย
“อึก… ฉันคิดว่าการชวนครั้งนี้น่าจะไปได้สวยแล้วเชียว… ”
หญิงสาวคนนั้นพูดอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่ได้สนใจแม้แต่นิดเดียว
“จะว่าไป กิลด์อะไรเป็นกิลด์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองนี้”
“…แล้วยังจะมาถามฉันเนี่ยนะ…หน้าไม่อายเลยจริงๆ…”
ผมไม่สนใจ หญิงสาวคนนั้นแสดงสีหน้าออกมา
“คงเป็นกิลด์ <ดาบทมิฬ> นั่นแหละ… มีนักดาบระดับ A ตั้ง 8 คน…”
อาฮะ
ดาบทมิฬเหรอ?
ผมลืมชื่อกิลด์ที่แม่เคยบอก แต่ว่ามันก็น่าสนใจดีนะเนี่ย
“ที่ตั้งของพวกนั้นอยู่ที่จัตุรัสเนี่ยแหละ แต่เมื่อเร็วๆนี้ เงื่อนไขในการรับสมาชิกใหม่นั่นเข็มงวดมาก เพราะอย่างนั้นมันจึงยากที่จะสมัครเข้าไป…”
“อย่างนั้นเหรอ ช่วยได้มากเลย”
“ไม่เป็นไร”
ต่างจากสภาพก่อนหน้านี้เลย น้ำเสียงของเธอเหมือนคนหมดแรง
“โชคดีนะ มีคนมาใหม่นอกจากผมตั้งเยอะ บางทีอาจจะมีคนยอมฟังเรื่องราวของเธอก็ได้”
“นั่นมันหยาบคายมากเลยนะ!?”
“…?”
ทำไมถึงโกรธล่ะ ผมอุตส่าห์ช่วยให้กำลังใจ
ผมพยักหน้า และมุ่งหน้าไปยังที่ตั้งของกิลด์ดาบทมิฬ
“อาฮะ นั่นเหรอ?”
สิ่งปลูกสร้างที่ดูเหมือนสำนักงานใหญ่กิลด์ดาบทมิฬปรากฏขึ้นมา
“ต้องการอะไร?”
เมื่อผมเข้าไปใกล้ประตู ยามก็เดินเข้ามาที่ผม
“นี่กิลด์ดาบทมิฬใช่ไหม?”
“ใช่”
“ผมอยากจะเข้ากิลด์ด้วย”
“นายอยากเป็นสมาชิกเหรอ? แต่ว่านายต้องผ่านการทดสอบให้ได้ก่อน การสอบจะจัดขึ้นทุกๆวันที่ 10 ของเดือน อีก 3 วันนะ”
อีก 3 วันเหรอ
“ผมคงต้องรอสินะ”
บางทีผมอาจจะโชคดีก็ได้ที่มันใช้เวลาแค่ 3 วัน
“นายต้องลงทะเบียนก่อนที่จะสอบน่ะ”
“เข้าใจแล้วครับ”
ผมเดินผ่านยามไปและตรงไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์
เหมือนกับผม มีนักดาบอายุน้อยอีกมากมายกำลังต่อแถวเพื่อลงทะเบียนสอบ
ผมรอสักครู่แล้วก็ถึงตาของผม
“นี่เป็นโต๊ะลงทะเบียนสอบครับ ถ้าอยากจะสอบเข้า คุณต้องอยู่ในอาชีพระดับสูงหรือมากกว่านั้นครับ ช่วยบอกอาชีพของคุณมาหน่อยครับ?”
อะไรเนี่ย
ขั้นต่ำคืออาชีพระดับสูงเลยเหรอ
มีเงื่อนไขแบบนี้ด้วยเหรอ
“ไม่ ผมไร้อาชีพ มันไม่ใช่อาชีพระดับสูงหรอก”
เมื่อผมบอกอาชีพของผมไป พนักงานต้อนรับก็ทำตาเบิกกว้าง
“อุฟฟฟ-”
หลุดหัวเราะ
ทะ โทษทีนะ…<ไร้อาชีพ>? ผมบอกไปแล้วนะว่าอาชีพขั้นต่ำที่เข้ากิลด์นี้ได้ ต้องเป็นอาชีพระดับสูงน่ะ
ชายคนนั้นพูด ขณะที่กลั้นหัวเราะไปด้วย
“เฮ้ยๆ ไร้อาชีพว่ะ!”
“อย่าบอกนะ ว่านายคิดว่าไร้อาชีพจะอยู่กิลด์ระดับสูงได้นะ”
“อีกอย่าง ไม่มีใครอยากให้ไร้อาชีพเข้ากิลด์หรอก”
เมื่อคนอื่นได้ยินที่พนักงานพูด ผมได้ยินเสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากทางข้างหลัง
อืม
เป็นปัญหาแล้วสิ
มันไม่เป็นปัญหาหรอกที่โดนล้อว่าไร้อาชีพ แต่ว่าไม่สามารถสอบเข้ากิลด์ได้เนี่ยสิ
“ทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ ผมมั่นใจว่าสามารถสอบผ่านได้แน่”
“ฮ่าๆๆ… แต่ว่าขอโทษด้วย กฏย่อมเป็นกฏ”
ไม่ได้เลยเหรอ
เสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากข้างหลังอีกครั้ง
“ถ้าหากว่านายได้สอบ นายมั่นใจว่าจะเข้าได้งั้นเหรอ!?”
“นี่มันแย่มากเลยนะ โง่จริงๆเลย!”
“คุณพนักงานต้อนรับดูท่าจะลำบากแล้ว!”
และผมก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
ใช่แล้ว
จดหมายที่แม่เขียน มันน่าจะเหมาะกับสถาณการณ์แบบนี่แหละ
“ถ้าอย่างนั้น ช่วยนำจดหมายฉบับนี้ไปส่งให้หัวหน้ากิลด์ที”
“หัวหน้ากิลด์เหรอ?”
“ใช่”
“….”
พนักงานต้อนรับมองมาที่ผมสักครู่หนึ่ง ก่อนจะถอยหายใจออกมา
“ขอโทษนะ แต่ฉันรับมันไว้ไม่ได้หรอก”
“ทำไมล่ะ?”
จากนั้นรอยยิ้มบริการลูกค้าของเขาก็หายไป และเขาก็แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยามออกมา
“ก็เห็นๆกันอยู่นิ ว่าหัวหน้ากิลด์ยุ่งมาก ไม่มีเวลามายุ่งกับคนไร้อาชีพหรอก… นายออกไปทางประตูหลังก็ได้ ช่วยกลับบ้านไปซะทีเถอะ”
Note : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ
Comments
[นิยายแปล] วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ 10 : นั่นมันหยาบคายมากเลยนะ
“แต่ขอปฏิเสธ”
ผมปฏิเสธไปอย่างชัดเจน
“ท-ทำไมล่ะ?”
“มันเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอที่คนเราอยากจะเข้ากิลด์ที่ใหญ่ๆ”
แน่นอนว่าไม่มีใครเลือกเข้ากิลด์ที่อ่อนแอหรอก
“…พวกเราไม่อ่อนแอนะ…..ใครๆก็รู้จักกิลด์ของเรา…”
“ทำไมถึงมองไปทางอื่นล่ะ?”
“*เอื๊อก*”
“มันจะต้องเป็นกิลด์ที่อ่อนแอที่ใครๆก็รู้จักแน่ๆเลย”
“อึก…สาวสวยคนนี้โดนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย นายเป็นปีศาจเลือกเย็นไร้ความปราณีหรือยังไง? อย่าบอกนะว่านายต้องการร่างกายของฉันน่ะ…!?”
หญิงสาวคนนั้นเอามือบีบแก้ม และเอามือมาปิดร่างกายของเธอ
“โทษทีนะ ผมชอบหน้าอกใหญ่น่ะ”
“บ้าเอ้ย ทำไมฉันต้องเกิดมาหน้าอกเล็กด้วย!”
หญิงสาวคนนั้นร้องไห้ออกมา
“ถ้าอย่างนั้น ฉันยอมเลียเท้าให้เลย!”
…ยิ่งกว่านั้น ผมยังถูกเธอตามตื๊ออีก
“ทำไมถึงอยากได้สมาชิกใหม่ขนาดนั้นล่ะ?”
บางทีอาจจะมีเหตุการณ์อะไรก็ได้ ที่ทำให้เธออับจนหนทางขนาดนี้
“อย่างน้อยก็ช่วยฟังเรื่องราวของฉันหน่อยเถอะ!”
“อาฮะ”
“ต้องการจะฟังเหรอ? ถ้าอย่างนั้นมัวรออะไรกันอยู่ ดังนั้นเดียวฉันจะพานายไปที่กิลด์เอง!”
“ขอปฏิเสธ”
“ทำไมล่ะ?”
“ผมไม่สนใจน่ะ”
“*มันจบแล้ว!*”
ผมไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับกิลด์ของผู้หญิงคนนั้น มันไม่ได้เกี่ยวกับผมเลย
ผมมาที่เมืองนี้เพื่อพัฒนาฝีมือดาบของตัวเอง
พูดตามตรงคือผมไม่สนใจอย่างอื่นเลย
“อึก… ฉันคิดว่าการชวนครั้งนี้น่าจะไปได้สวยแล้วเชียว… ”
หญิงสาวคนนั้นพูดอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่ได้สนใจแม้แต่นิดเดียว
“จะว่าไป กิลด์อะไรเป็นกิลด์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองนี้”
“…แล้วยังจะมาถามฉันเนี่ยนะ…หน้าไม่อายเลยจริงๆ…”
ผมไม่สนใจ หญิงสาวคนนั้นแสดงสีหน้าออกมา
“คงเป็นกิลด์ <ดาบทมิฬ> นั่นแหละ… มีนักดาบระดับ A ตั้ง 8 คน…”
อาฮะ
ดาบทมิฬเหรอ?
ผมลืมชื่อกิลด์ที่แม่เคยบอก แต่ว่ามันก็น่าสนใจดีนะเนี่ย
“ที่ตั้งของพวกนั้นอยู่ที่จัตุรัสเนี่ยแหละ แต่เมื่อเร็วๆนี้ เงื่อนไขในการรับสมาชิกใหม่นั่นเข็มงวดมาก เพราะอย่างนั้นมันจึงยากที่จะสมัครเข้าไป…”
“อย่างนั้นเหรอ ช่วยได้มากเลย”
“ไม่เป็นไร”
ต่างจากสภาพก่อนหน้านี้เลย น้ำเสียงของเธอเหมือนคนหมดแรง
“โชคดีนะ มีคนมาใหม่นอกจากผมตั้งเยอะ บางทีอาจจะมีคนยอมฟังเรื่องราวของเธอก็ได้”
“นั่นมันหยาบคายมากเลยนะ!?”
“…?”
ทำไมถึงโกรธล่ะ ผมอุตส่าห์ช่วยให้กำลังใจ
ผมพยักหน้า และมุ่งหน้าไปยังที่ตั้งของกิลด์ดาบทมิฬ
“อาฮะ นั่นเหรอ?”
สิ่งปลูกสร้างที่ดูเหมือนสำนักงานใหญ่กิลด์ดาบทมิฬปรากฏขึ้นมา
“ต้องการอะไร?”
เมื่อผมเข้าไปใกล้ประตู ยามก็เดินเข้ามาที่ผม
“นี่กิลด์ดาบทมิฬใช่ไหม?”
“ใช่”
“ผมอยากจะเข้ากิลด์ด้วย”
“นายอยากเป็นสมาชิกเหรอ? แต่ว่านายต้องผ่านการทดสอบให้ได้ก่อน การสอบจะจัดขึ้นทุกๆวันที่ 10 ของเดือน อีก 3 วันนะ”
อีก 3 วันเหรอ
“ผมคงต้องรอสินะ”
บางทีผมอาจจะโชคดีก็ได้ที่มันใช้เวลาแค่ 3 วัน
“นายต้องลงทะเบียนก่อนที่จะสอบน่ะ”
“เข้าใจแล้วครับ”
ผมเดินผ่านยามไปและตรงไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์
เหมือนกับผม มีนักดาบอายุน้อยอีกมากมายกำลังต่อแถวเพื่อลงทะเบียนสอบ
ผมรอสักครู่แล้วก็ถึงตาของผม
“นี่เป็นโต๊ะลงทะเบียนสอบครับ ถ้าอยากจะสอบเข้า คุณต้องอยู่ในอาชีพระดับสูงหรือมากกว่านั้นครับ ช่วยบอกอาชีพของคุณมาหน่อยครับ?”
อะไรเนี่ย
ขั้นต่ำคืออาชีพระดับสูงเลยเหรอ
มีเงื่อนไขแบบนี้ด้วยเหรอ
“ไม่ ผมไร้อาชีพ มันไม่ใช่อาชีพระดับสูงหรอก”
เมื่อผมบอกอาชีพของผมไป พนักงานต้อนรับก็ทำตาเบิกกว้าง
“อุฟฟฟ-”
หลุดหัวเราะ
ทะ โทษทีนะ…<ไร้อาชีพ>? ผมบอกไปแล้วนะว่าอาชีพขั้นต่ำที่เข้ากิลด์นี้ได้ ต้องเป็นอาชีพระดับสูงน่ะ
ชายคนนั้นพูด ขณะที่กลั้นหัวเราะไปด้วย
“เฮ้ยๆ ไร้อาชีพว่ะ!”
“อย่าบอกนะ ว่านายคิดว่าไร้อาชีพจะอยู่กิลด์ระดับสูงได้นะ”
“อีกอย่าง ไม่มีใครอยากให้ไร้อาชีพเข้ากิลด์หรอก”
เมื่อคนอื่นได้ยินที่พนักงานพูด ผมได้ยินเสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากทางข้างหลัง
อืม
เป็นปัญหาแล้วสิ
มันไม่เป็นปัญหาหรอกที่โดนล้อว่าไร้อาชีพ แต่ว่าไม่สามารถสอบเข้ากิลด์ได้เนี่ยสิ
“ทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ ผมมั่นใจว่าสามารถสอบผ่านได้แน่”
“ฮ่าๆๆ… แต่ว่าขอโทษด้วย กฏย่อมเป็นกฏ”
ไม่ได้เลยเหรอ
เสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากข้างหลังอีกครั้ง
“ถ้าหากว่านายได้สอบ นายมั่นใจว่าจะเข้าได้งั้นเหรอ!?”
“นี่มันแย่มากเลยนะ โง่จริงๆเลย!”
“คุณพนักงานต้อนรับดูท่าจะลำบากแล้ว!”
และผมก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
ใช่แล้ว
จดหมายที่แม่เขียน มันน่าจะเหมาะกับสถาณการณ์แบบนี่แหละ
“ถ้าอย่างนั้น ช่วยนำจดหมายฉบับนี้ไปส่งให้หัวหน้ากิลด์ที”
“หัวหน้ากิลด์เหรอ?”
“ใช่”
“….”
พนักงานต้อนรับมองมาที่ผมสักครู่หนึ่ง ก่อนจะถอยหายใจออกมา
“ขอโทษนะ แต่ฉันรับมันไว้ไม่ได้หรอก”
“ทำไมล่ะ?”
จากนั้นรอยยิ้มบริการลูกค้าของเขาก็หายไป และเขาก็แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยามออกมา
“ก็เห็นๆกันอยู่นิ ว่าหัวหน้ากิลด์ยุ่งมาก ไม่มีเวลามายุ่งกับคนไร้อาชีพหรอก… นายออกไปทางประตูหลังก็ได้ ช่วยกลับบ้านไปซะทีเถอะ”
Note : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ
Comments
[นิยายแปล] วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ 10 : นั่นมันหยาบคายมากเลยนะ
“แต่ขอปฏิเสธ”
ผมปฏิเสธไปอย่างชัดเจน
“ท-ทำไมล่ะ?”
“มันเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอที่คนเราอยากจะเข้ากิลด์ที่ใหญ่ๆ”
แน่นอนว่าไม่มีใครเลือกเข้ากิลด์ที่อ่อนแอหรอก
“…พวกเราไม่อ่อนแอนะ…..ใครๆก็รู้จักกิลด์ของเรา…”
“ทำไมถึงมองไปทางอื่นล่ะ?”
“*เอื๊อก*”
“มันจะต้องเป็นกิลด์ที่อ่อนแอที่ใครๆก็รู้จักแน่ๆเลย”
“อึก…สาวสวยคนนี้โดนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย นายเป็นปีศาจเลือกเย็นไร้ความปราณีหรือยังไง? อย่าบอกนะว่านายต้องการร่างกายของฉันน่ะ…!?”
หญิงสาวคนนั้นเอามือบีบแก้ม และเอามือมาปิดร่างกายของเธอ
“โทษทีนะ ผมชอบหน้าอกใหญ่น่ะ”
“บ้าเอ้ย ทำไมฉันต้องเกิดมาหน้าอกเล็กด้วย!”
หญิงสาวคนนั้นร้องไห้ออกมา
“ถ้าอย่างนั้น ฉันยอมเลียเท้าให้เลย!”
…ยิ่งกว่านั้น ผมยังถูกเธอตามตื๊ออีก
“ทำไมถึงอยากได้สมาชิกใหม่ขนาดนั้นล่ะ?”
บางทีอาจจะมีเหตุการณ์อะไรก็ได้ ที่ทำให้เธออับจนหนทางขนาดนี้
“อย่างน้อยก็ช่วยฟังเรื่องราวของฉันหน่อยเถอะ!”
“อาฮะ”
“ต้องการจะฟังเหรอ? ถ้าอย่างนั้นมัวรออะไรกันอยู่ ดังนั้นเดียวฉันจะพานายไปที่กิลด์เอง!”
“ขอปฏิเสธ”
“ทำไมล่ะ?”
“ผมไม่สนใจน่ะ”
“*มันจบแล้ว!*”
ผมไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับกิลด์ของผู้หญิงคนนั้น มันไม่ได้เกี่ยวกับผมเลย
ผมมาที่เมืองนี้เพื่อพัฒนาฝีมือดาบของตัวเอง
พูดตามตรงคือผมไม่สนใจอย่างอื่นเลย
“อึก… ฉันคิดว่าการชวนครั้งนี้น่าจะไปได้สวยแล้วเชียว… ”
หญิงสาวคนนั้นพูดอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่ได้สนใจแม้แต่นิดเดียว
“จะว่าไป กิลด์อะไรเป็นกิลด์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองนี้”
“…แล้วยังจะมาถามฉันเนี่ยนะ…หน้าไม่อายเลยจริงๆ…”
ผมไม่สนใจ หญิงสาวคนนั้นแสดงสีหน้าออกมา
“คงเป็นกิลด์ <ดาบทมิฬ> นั่นแหละ… มีนักดาบระดับ A ตั้ง 8 คน…”
อาฮะ
ดาบทมิฬเหรอ?
ผมลืมชื่อกิลด์ที่แม่เคยบอก แต่ว่ามันก็น่าสนใจดีนะเนี่ย
“ที่ตั้งของพวกนั้นอยู่ที่จัตุรัสเนี่ยแหละ แต่เมื่อเร็วๆนี้ เงื่อนไขในการรับสมาชิกใหม่นั่นเข็มงวดมาก เพราะอย่างนั้นมันจึงยากที่จะสมัครเข้าไป…”
“อย่างนั้นเหรอ ช่วยได้มากเลย”
“ไม่เป็นไร”
ต่างจากสภาพก่อนหน้านี้เลย น้ำเสียงของเธอเหมือนคนหมดแรง
“โชคดีนะ มีคนมาใหม่นอกจากผมตั้งเยอะ บางทีอาจจะมีคนยอมฟังเรื่องราวของเธอก็ได้”
“นั่นมันหยาบคายมากเลยนะ!?”
“…?”
ทำไมถึงโกรธล่ะ ผมอุตส่าห์ช่วยให้กำลังใจ
ผมพยักหน้า และมุ่งหน้าไปยังที่ตั้งของกิลด์ดาบทมิฬ
“อาฮะ นั่นเหรอ?”
สิ่งปลูกสร้างที่ดูเหมือนสำนักงานใหญ่กิลด์ดาบทมิฬปรากฏขึ้นมา
“ต้องการอะไร?”
เมื่อผมเข้าไปใกล้ประตู ยามก็เดินเข้ามาที่ผม
“นี่กิลด์ดาบทมิฬใช่ไหม?”
“ใช่”
“ผมอยากจะเข้ากิลด์ด้วย”
“นายอยากเป็นสมาชิกเหรอ? แต่ว่านายต้องผ่านการทดสอบให้ได้ก่อน การสอบจะจัดขึ้นทุกๆวันที่ 10 ของเดือน อีก 3 วันนะ”
อีก 3 วันเหรอ
“ผมคงต้องรอสินะ”
บางทีผมอาจจะโชคดีก็ได้ที่มันใช้เวลาแค่ 3 วัน
“นายต้องลงทะเบียนก่อนที่จะสอบน่ะ”
“เข้าใจแล้วครับ”
ผมเดินผ่านยามไปและตรงไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์
เหมือนกับผม มีนักดาบอายุน้อยอีกมากมายกำลังต่อแถวเพื่อลงทะเบียนสอบ
ผมรอสักครู่แล้วก็ถึงตาของผม
“นี่เป็นโต๊ะลงทะเบียนสอบครับ ถ้าอยากจะสอบเข้า คุณต้องอยู่ในอาชีพระดับสูงหรือมากกว่านั้นครับ ช่วยบอกอาชีพของคุณมาหน่อยครับ?”
อะไรเนี่ย
ขั้นต่ำคืออาชีพระดับสูงเลยเหรอ
มีเงื่อนไขแบบนี้ด้วยเหรอ
“ไม่ ผมไร้อาชีพ มันไม่ใช่อาชีพระดับสูงหรอก”
เมื่อผมบอกอาชีพของผมไป พนักงานต้อนรับก็ทำตาเบิกกว้าง
“อุฟฟฟ-”
หลุดหัวเราะ
ทะ โทษทีนะ…<ไร้อาชีพ>? ผมบอกไปแล้วนะว่าอาชีพขั้นต่ำที่เข้ากิลด์นี้ได้ ต้องเป็นอาชีพระดับสูงน่ะ
ชายคนนั้นพูด ขณะที่กลั้นหัวเราะไปด้วย
“เฮ้ยๆ ไร้อาชีพว่ะ!”
“อย่าบอกนะ ว่านายคิดว่าไร้อาชีพจะอยู่กิลด์ระดับสูงได้นะ”
“อีกอย่าง ไม่มีใครอยากให้ไร้อาชีพเข้ากิลด์หรอก”
เมื่อคนอื่นได้ยินที่พนักงานพูด ผมได้ยินเสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากทางข้างหลัง
อืม
เป็นปัญหาแล้วสิ
มันไม่เป็นปัญหาหรอกที่โดนล้อว่าไร้อาชีพ แต่ว่าไม่สามารถสอบเข้ากิลด์ได้เนี่ยสิ
“ทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ ผมมั่นใจว่าสามารถสอบผ่านได้แน่”
“ฮ่าๆๆ… แต่ว่าขอโทษด้วย กฏย่อมเป็นกฏ”
ไม่ได้เลยเหรอ
เสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากข้างหลังอีกครั้ง
“ถ้าหากว่านายได้สอบ นายมั่นใจว่าจะเข้าได้งั้นเหรอ!?”
“นี่มันแย่มากเลยนะ โง่จริงๆเลย!”
“คุณพนักงานต้อนรับดูท่าจะลำบากแล้ว!”
และผมก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
ใช่แล้ว
จดหมายที่แม่เขียน มันน่าจะเหมาะกับสถาณการณ์แบบนี่แหละ
“ถ้าอย่างนั้น ช่วยนำจดหมายฉบับนี้ไปส่งให้หัวหน้ากิลด์ที”
“หัวหน้ากิลด์เหรอ?”
“ใช่”
“….”
พนักงานต้อนรับมองมาที่ผมสักครู่หนึ่ง ก่อนจะถอยหายใจออกมา
“ขอโทษนะ แต่ฉันรับมันไว้ไม่ได้หรอก”
“ทำไมล่ะ?”
จากนั้นรอยยิ้มบริการลูกค้าของเขาก็หายไป และเขาก็แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยามออกมา
“ก็เห็นๆกันอยู่นิ ว่าหัวหน้ากิลด์ยุ่งมาก ไม่มีเวลามายุ่งกับคนไร้อาชีพหรอก… นายออกไปทางประตูหลังก็ได้ ช่วยกลับบ้านไปซะทีเถอะ”
Note : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ
Comments
Pengaturan Membaca
The quick brown fox jumps over the lazy dog
Background :
Font :
Size :