เมืองเริ่มต้นในปัจจุบัน มีขนาดใหญ่กว่าเมื่อก่อนพอสมควร

      สิ่งนี้เกิดขึ้นได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของบรรดาผู้เล่น ที่ร่วมมือกันก่อสร้างอย่างต่อเนื่อง

      ภารกิจก่อสร้างเป็นภารกิจที่มีให้รับอยู่เสมอ และเป็นภารกิจประจำวันที่พบได้บ่อยที่สุดในเกม The Kingdom of Elves 

      และยิ่งจำนวนผู้เล่นเพิ่มขึ้น การกระจายงานของพวกเขาก็ยิ่งมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

      การแบ่งภาระหน้าที่เหล่านี้ไม่ได้เกิดจากการกระทำโดยเจตนาของอีฟ แต่มันเกิดขึ้นเองโดยการบริหารจัดการของเหล่าผู้เล่น

      มนุษย์เป็นสัตว์สังคมโดยธรรมชาติ พวกเขามีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวและมีการแบ่งภาระงานกัน และเมื่อผู้เล่นปรับตัวให้เข้ากับเกม The Kingdom of Elves เป็นที่เรียบร้อย ลักษณะเหล่านี้ก็ยิ่งมีความเด่นชัดกว่าเดิม 

      นอกจากนี้ การปรากฏตัวของผู้เล่นในรอบทดสอบที่สองยิ่งทำให้มีแรงงานในระบบมากขึ้น และในตอนนี้ บรรดาผู้เล่นก็ได้สร้างต้นแบบของการกระจายงานตามความสามารถขึ้นมา…

      ยกตัวอย่างเช่น ในงานก่อสร้าง

      งานด้านการออกแบบอาคารเกือบทั้งหมดถูกยึดครองโดยทีมก่อสร้างจาก คณะกรรมการโมเอะโมเอะ พวกเขาคือกลุ่มพนักงานออฟฟิศถ้าเทียบกับสังคมในดาวเคราะห์สีคราม

      ส่วนการก่อสร้างอาคารที่ออกแบบไว้ ถูกดำเนินการโดยกลุ่มผู้เล่นที่เชี่ยวชาญเวทมนตร์และทักษะเฉพาะ ซึ่งนับได้ว่าเป็นกลุ่มช่างฝีมือ

      และสำหรับผู้เข้าร่วมการทดสอบรอบสองซึ่งยังมีระดับฝีมือด้อยกว่ากลุ่มแรก… พวกเขาทำได้เพียงเก็บรวบรวมวัสดุก่อสร้างในทุก ๆ วัน ซึ่งเป็นงานที่เหนื่อยกายที่สุด เทียบได้กับกลุ่มผู้ใช้แรงงาน…

      นอกจากนี้ ผู้เล่นบางกลุ่มยังได้เริ่มคิดช่องทางทำเงินแบบใหม่ขึ้นมา…

      คณะกรรมการโมเอะโมเอะ ได้ริเริ่มโครงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์แบบฉบับ DIY ที่ให้ผู้ว่าจ้างออกแบบได้อย่างอิสระ ตราบใดที่ผู้ว่าจ้างมีแต้มผลงานในกระเป๋ามากพอ สมาชิกกิลด์นี้สามารถเนรมิตสิ่งปลูกสร้างระดับพระราชวังอันหรูหราตามความฝันของผู้ว่าจ้างได้!

      แน่นอนว่ามีเพียงบุคคลเดียวที่ใช้บริการดังกล่าวในปัจจุบัน เธอคือประธานกรรมการลูกเมี้ยวเค็ม ผู้อัดฉีดเม็ดเงินจำนวนมหาศาลสำหรับการสร้างคฤหาสน์ตากอากาศในบริเวณตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองเริ่มต้น ซึ่งมีกำหนดการแล้วเสร็จเร็ว ๆ นี้…

      กองพันที่หนึ่ง ได้เปิดตัวกลุ่มทหารรับจ้างในฐานะบอดี้การ์ดของลูกค้าคนสำคัญ โดยเล็งกลุ่มลูกค้าหลักเป็นบรรดาผู้เล่นในรอบทดสอบที่สอง 

      ตราบใดที่ผู้ว่าจ้างกระเป๋าหนักพอ พวกเขาสามารถร่วมทีมกับกลุ่มพี่ใหญ่ระดับเหล็ก ที่จะพาผู้ว่าจ้างผจญภัยไปนอกเขตพื้นที่ปลอดภัย โดยทีมจากกองพันที่หนึ่งจะช่วยจัดการสัตว์อสูรให้อยู่ในสภาพร่อแร่ เพื่อให้ผู้ว่าจ้างลงดาบสุดท้ายและรับค่าประสบการณ์จากการสังหารสัตว์อสูร…

      กลุ่มผู้มุ่งเน้นการใช้ชีวิตภายในเกมได้เปิดร้านค้าภายในเมืองเริ่มต้น  ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นธุรกิจทางด้านอาหาร 

      ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะผู้เล่นส่วนมากต่างชื่นชอบที่จะใช้เวลาในการเล่นสนุกไปกับเกม มากกว่าการหาของใส่ท้อง แม้อาหารจะเป็นสิ่งที่พบได้ทั่วไปในป่าเอลฟ์ แต่ผู้เล่นก็ต้องใช้เวลาไม่น้อยในการเก็บรวบรวมพวกมัน

      ด้วยเหตุนี้ ผู้เล่นบางกลุ่มจึงพบช่องทางทำเงินด้วยการเปิดร้านขายผลไม้โดยตรง…

      ผู้เล่นที่มีฝีมือในการประกอบอาหารก็เริ่มสร้างธุรกิจจัดเลี้ยง พวกเขาแปรรูปวัตถุดิบที่รวบรวมมา และเปิดร้านอาหารขนาดเล็ก ซึ่งได้รับผลตอบรับที่ดี

      โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ธุรกิจปิ้งย่างบาร์บีคิวใต้ดินที่ดำเนินการโดยพี่น้องชาวอีสานลับหลังอลิซ

      …

      นอกจากนี้ ผู้เล่นจากรอบทดสอบที่หนึ่งบางส่วนยังเปิดห้องว่างในบ้านของตนให้เช่า เพื่อเป็นที่พักสำหรับผู้ทดสอบรอบที่สองที่ยังขาดแคลนทุนทรัพย์ในการสร้างบ้าน และไม่ต้องการไปออฟไลน์ที่ห้องดับจิต

      กระบวนการสูบเม็ดเงินเหล่านี้ ล้วนทำให้ผู้เข้าร่วมการทดสอบรอบที่สองพากันสรรเสริญ…

      “สาบานว่านี่เกม! ทำไมมันเหลื่อมล้ำขนาดนี้!?”

      …โลกทุนนิยมสมจริงเกินเหตุ

      แต่ถึงกระนั้น ผู้เล่นในรอบทดสอบที่สองก็ยังคงมีความสุข ท่ามกลางความเจ็บปวดจากอาการกระเป๋าฉีก

      พวกเขาต่างทุ่มแรงกายอย่างหนักในการทำภารกิจ สะสมค่าประสบการณ์และแต้มผลงาน ฝึกฝนอย่างหนักเพื่อให้ได้มาซึ่งพละกำลังที่มากขึ้นทักษะที่ดีขึ้น และอุปกรณ์ที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ราวกับผึ้งงานตัวน้อยที่ขยันขันแข็ง… 

      บางครั้งอีฟก็สงสัย ว่าถ้าโลกทางฝั่งดาวเคราะห์สีครามมีระบบที่ทำให้ทุกคนเห็นค่าสเตตัสของตัวเอง พวกเขาจะขยันขันแข็งกันขนาดนี้ไหม?

      แต่ในความเป็นจริง ทุกคนอาจขาดแค่เพียงเป้าหมายและทิศทางที่ชัดเจน…

      จึงเป็นหน้าที่ของ พระมารดาแห่งธรรมชาติผู้โอบอ้อมอารีอย่างเค้า ที่จะมอบเป้าหมายและทิศทางในเกมให้แก่เหล่าหัวไชเท้าผู้หลงทางทั้งหลาย 

      ใน The Kingdom of Elves สิ่งที่มอบทักษะอันแข็งแกร่ง สร้างผลตอบแทนอันคุ้มค่า สร้างความมั่งคั่ง และคุ้มค่ากับการเฝ้ารอที่สุด คือภารกิจหลัก!

      ที่สำคัญ ภารกิจหลักของเกม The Kingdom of Elves นั้นแตกต่างไปจากเกมอื่น 

      ภารกิจหลักของเกมนี้ทำให้เนื้อเรื่องขับเคลื่อนต่อไปข้างหน้าอย่างแท้จริง เต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่และการมีส่วนร่วม ผู้เล่นจึงรู้สึกถึงการเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่อง ส่งผลให้เกิดกระแสตอบรับแง่บวกอย่างล้นหลามจากบรรดาผู้เล่น

      …

      ปุกิ๊ง—!

      ทันทีที่อัลออกจากวิหารแห่งธรรมชาติ ผู้เล่นทุกคนก็ได้รับข้อความจากระบบ

      [ภารกิจหลัก: การกลับมาของเผ่าเฟลม]

      [คำอธิบายภารกิจ: เผ่าเฟลมเป็นสายตระกูลเก่าแก่ของปวงเอลฟ์ หลังจากเผชิญกับความยากลำบากมานับพันปี พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะกลับมาสู่มาตุภูมิ บัดนี้… คือเวลาของการต้อนรับพวกเขา!]

      [เป้าหมายภารกิจ: ติดตามบุตรแห่งเทพ อัล เพื่อคุ้มกันประชากรเอลฟ์เผ่าเฟลมทุกตน นำพาพวกเขากลับมาสู่บ้านเกิดโดยสวัสดิภาพ]

      [ระยะเวลาภารกิจ: ไม่จำกัด]

      [จำนวนผู้เข้าร่วมภารกิจ: ไม่จำกัด]

      [เลเวลภารกิจ: 11+]

      [รางวัลภารกิจ: ค่าประสบการณ์, จำนวนครั้งคืนชีพสมบูรณ์, แต้มผลงาน]

      เมื่อเห็นข้อความจากระบบ ความตื่นเต้นของเหล่าผู้เล่นพลันปะทุขึ้นมาอีกครั้ง

      ทันทีที่อัลออกมาจากวิหาร เขาก็ถูกบรรดาผู้เล่นห้อมล้อมจากทุกสารทิศทันที 

      ”อัล! มีเควสใหม่มั้ย?”

      “ให้ไปรับเผ่าเฟลม? เอาชั้นไปด้วยคนสิ! เรื่องสู้เนี่ยขอให้บอก!”

      “น้องอัล! เราเพิ่งเรียนเวทไฟบทใหม่มา ไฟร์บอลของเราแรงเหลือกินเหลือใช้แน่นอนค่ะ!”

      เหล่าผู้เล่นต่างเข้ามาล้อมรอบเขาทีละคนสองคน ดวงตาของพวกเขาล้วนเปล่งประกาย

      เมื่อได้เห็นสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความกระตือรือร้นและความคาดหวัง และใบหน้ายิ้มแย้มที่เปี่ยมไปด้วยพลัง อัลก็รู้สึกตื้นตันใจเป็นอย่างยิ่ง

      อัลหวนนึกถึงเผ่าของตน ขอบตาของเขาชื้นขึ้นเล็กน้อย

      ถ้า… เผ่าของผมมีนักรบผู้กล้าหาญจำนวนมาก ผู้ที่ไม่กลัวความยากลำบากและความอันตราย กล้าที่จะต่อสู้ กล้าที่จะสังหาร โศกนาฏกรรมเหล่านั้นจะยังเกิดขึ้นไหม?

      ตัวตนอันแสนพิเศษที่ถูกเรียกว่า ‘ผู้ถูกเลือก’ โดยองค์พระมารดา… ช่างเป็นผู้เสียสละ เป็นมิตร และยิ่งใหญ่!!

      อัลกวาดตามองไปรอบ ๆ ดวงตาของเขาแดงระเรื่อเล็กน้อย

      เขากล่าวขึ้นอย่างตื่นเต้น

      “ครับ! ผมจะไปที่ชายป่าเอลฟ์เพื่อพาเอลฟ์กลุ่มหนึ่งกลับมาที่นี่! ตอนนี้ผมต้องการผู้ร่วมเดินทาง…”

      อัลหยุดชั่วขณะหลังจากที่กล่าว ท่าทีของเขาดูจริงจัง

      “ผมเกรงว่าการเดินทางครั้งนี้ มีโอกาสที่พวกเราจะต้องปะทะกับออร์ค จึงมีความเสี่ยงเป็นอย่างยิ่ง ขอให้ทุกท่านพิจารณาอย่างจริงจังครับ”

      หลังจากที่อัลกล่าวยืนยัน บรรดาผู้เล่นต่างทวีความตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น

      “เสี่ยง? ไอ้เรื่องเสี่ยง ๆ เนี่ยของโปรดพี่เลย!!”

      “ฮึฮึ! ที่ไหนมีความเสี่ยง ที่นั่นมีโอกาส!”

      “ท่านอัล! อย่าลืมพาข้าไปด้วย!”

      “ในที่สุด! มีเควสซะที! ฟาร์มแทบตายกว่าจะเวล 11! ชีวิตนี้ยังไม่เคยได้ทำเควสเนื้อเรื่องสักครั้ง!”

      “เค้าด้วย! เค้ากำลังจะเลเวล 14 แล้ว!”

      พวกเขาดูตื่นเต้นราวกับไม่ได้พูดถึงปฏิบัติการที่เต็มไปด้วยอันตราย แต่เป็นเพียงเกมที่สนุกสนานเกมหนึ่ง

      เมื่อเห็นเหล่าผู้ถูกเลือกที่เสนอตัวขึ้นมาด้วยความกระตือรือร้น อัลก็ยิ่งตื้นตันใจ…

      “ใจเย็นครับ! ไม่ต้องแย่งกัน! พวกเราไปกันทั้งหมดนี่เลยครับ! ไปด้วยกันนะครับ!”

      หัวใจของโชตะถูกกฎหมายตัวน้อยในเวลานี้ เต็มไปด้วยความฮึกเหิม

      …

      ณ ถ้ำบรรพชน เผ่าถ้ำหิน

      หัวหน้านักบวช มหาคีรี เดินไปมาภายในถ้ำ ท่าทางของมันดูเต็มไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัว

      มันชำเลืองกระดานชนวนที่ตนใช้จดเวลาด้วยความเคร่งเครียด 

      “ผ่านมาหลายวันแล้ว ทำไมไม่มีข่าวอะไรจากหินดำเลย?”

      ช่วงเวลาที่หินดำควรจะเดินทางกลับมาตามคำสั่งของมหาคีรีได้ผ่านพ้นไปแล้ว ทว่านักรบหนุ่มยังคงไม่กลับมาสู่เผ่า

      หินดำเป็นผู้มีความสม่ำเสมอ การหายตัวไปเช่นนี้จึงเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับหินดำผู้ที่ระแวดระวังและตรงต่อเวลามาตลอด…

      ไม่เพียงแค่นั้น กลุ่มออร์คที่มหาคีรีส่งไปต่างไม่แจ้งข่าวใด ๆ กลับมา พวกมันขาดการติดต่อไปโดยสิ้นเชิง

      สิ่งเหล่านี้ทำให้หัวหน้านักบวชชราทวีความกลัดกลุ้มขึ้นทุกขณะ ความสงสัยเล็ก ๆ ผุดขึ้นมาในใจของมัน

      “เป็นไปได้ไหมว่า… ในป่าเอลฟ์จะเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

      แถมก่อนหน้านี้ มันยังได้มอบวัตถุศักดิ์สิทธิ์แสนล้ำค่าไว้กับหินดำเพื่อไว้ใช้ป้องกันตัวเอง!

      ว่ากันตามตรง หินดำควรจะกวาดล้างบริเวณใจกลางป่าเอลฟ์ได้อย่างง่ายดาย…

      “มันคงไม่ได้ไปเจอกับตัวตนระดับสูงใช่ไหม?”

      มหาคีรีกระวนกระวาย

      แต่ในขณะที่มันกำลังลังเลว่าจะส่งออร์คสักกลุ่มออกไปตรวจสอบดีไหม ออร์คจากหน่วยลาดตระเวนตัวหนึ่งก็พุ่งพรวดเข้ามาในถ้ำ

      “ท่านนักบวช! ท่านนักบวช!!”

      ท่าทีของออร์คผู้มาใหม่ดูลิงโลดเป็นอย่างมาก

      มหาคีรีขมวดคิ้ว ก่อนจะกล่าวด้วยความไม่พอใจ

      “เกิดอะไรขึ้น?”

      ออร์คตัวนั้นโค้งคำนับมันครั้งหนึ่ง ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น

      “หนึ่งในพวกเราพบเอลฟ์จำนวนมากกำลังอพยพ! ดูจำนวนแล้วน่าจะมากันทั้งเผ่า!”

      …

      …

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _

      T/N: จะว่าไป อัลได้ลอง BBQ หรือยังนะ (…)

…

      อ่านแปลไทยได้ที่ https://www.nekopost.net/novel/12413/ ค่ะ ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ 

      Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432 

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _