บทที่ 154 งานประลองโรงเรียน 2

            ย้ายไปอยู่ที่ฐานตรงป้อมปราการเฟลดร้าเพื่อผ่านดันเจี้ยนระดับ A ถึงอเลนจะไม่อยู่แต่ด้วยจำนวนสมาชิกในปาร์ตี้ที่เพิ่มขึ้นก็สามารถผ่านดันเจี้ยนได้โดยใช้เวลาไม่ถึง 2 เดือน ทำให้เลเวลของนักเรียนแลกเปลี่ยนเพิ่มขึ้นอย่างมาก

            อเลนเองก็ผ่านดันเจี้ยนระดับ A แห่งที่ 5 ในอีกไม่กี่วันให้หลัง

            อนึ่ง แม้จะปราบบอสชั้นล่างสุดแล้วแต่ระบบควบคุมดันเจี้ยนก็ไม่โผล่ขึ้นมา

            อาจจะเพราะเอานักเรียนแลกเปลี่ยน 3 คนเข้าปาร์ตี้ก็ได้

            การจะเอาหนังสือรับรองแห่งที่ 5 นี้ คิดว่าจำเป็นต้องเอา 3 คนนี้ออกจากปาร์ตี้อย่างเป็นทางการที่กิลด์นักผจญภัย แล้วถ้าไปปราบบอสชั้นล่างสุด จะได้รับตราที่ 5 มาอยู่ แต่คุยกันว่าอยากจะผ่านดันเจี้ยนที่ 5 ด้วยกันทั้ง 8 คน

            พอสิ้นเดือนกันยายนก็กลับมาที่เมืองแห่งการศึกษา และให้นักเรียนแลกเปลี่ยน 3 คนไปผ่านดันเจี้ยนระดับ A แห่งที่ 3 ต่อ ถ้าด้วยความเร็วระดับนี้ทั้ง 8 คนน่าจะผ่านดันเจี้ยนระดับ A ทั้ง 5 แห่งตอนเดือนธันวาคม

            ในช่วง 2 เดือนอเลนได้รวบรวมหินเวทเท่าที่จะทำได้ โดยเปิดรับหินเวทระดับ E และ D เกือบหนึ่งล้านก้อน ส่วนหินเวทระดับ C ราคามันสูงเลยต้องยอมอยู่ที่หนึ่งแสนก้อน

            เนื่องจากเป็นการเปิดรับในช่วงสั้นๆ ทำให้ราคาตลาดของหินเวทภายในเมืองหลวงเพิ่มขึ้น 10% แต่คิดว่าอีกไม่นานคงกลับมาเหมือนเดิม ซึ่งพอเปิดรับหินเวทตอนเดือนตุลาคม ราคาก็กลับมาเป็นปกติแล้ว

            อเลนเพิ่มเลเวลสกิลอัญเชิญไปสู่เลเวล 7 ได้สำเร็จ โดยให้เสริมความแข็งแกร่งไปเลเวล 7 ก่อน แล้วตามด้วยปลุกพลัง พออัญเชิญเป็นเลเวล 7 ทำให้เรียกสัตว์อัญเชิญระดับ B ได้ ซึ่งวิเคราะห์สัตว์อัญเชิญเสร็จสิ้นไปแล้ว

            พอเข้าเดือนตุลาคม อเลนก็อายุ 14 ปี

            เบื้องหน้าของอเลน มีชายร่างโตกว่าอเลนเกือบเท่าตัวถือดาบใหญ่อยู่ โดยระหว่างทั้งสองคนมีผู้ชายอีกคนอยู่ ผู้ชายคนนั้นเป็นกรรมการที่จะเริ่มให้สัญญาณต่อสู้

            การแข่งรอบคัดเลือก 100 คนได้จบลงไปแล้ว วันนี้อยู่ระหว่างแข่งรอบ 16 คนสุดท้าย

            กรรมการอธิบายเรื่องที่ต้องระวัง และบอกว่าถ้าหากยอมแพ้ต้องหยุดโจมตีทันที พร้อมกับบอกท่าที่แสดงถึงการยอมแพ้ ถึงเมื่อวานจะฟังมาหลายครั้งแล้ว แต่ดูเหมือนเป็นสิ่งที่ต้องอธิบายก่อนการแข่งทุกครั้ง ดูเหมือนบางครั้งก็มีการแข่งที่เร่าร้อนนทำให้มีคนตายหลายคนอยู่

            ชายร่างบึกบึนจ้องเขม็งมาที่อเลน

            อีกไม่นานจะเริ่มการแข่งขันแล้ว

            ‘ถ้าอย่างนั้น ตั้งท่า’

            อเลนถือดาบอาดามันเที่ยมขึ้นมา ส่วนอีกฝ่ายก็ถือดาบใหญ่มิธริล

            ไม่มีเหตุผลให้ใช้อาวุธระดับเดียวกันกับศัตรู

            ‘เริ่มได้!!’

            อีกฝ่ายพุ่งเข้ามาพร้อมกับสัญญาณนั้น

            หลบการฟันของอีกฝ่ายได้หมด อีกฝ่ายเองก็พยายามฟาดดาบใหญ่ให้เข้ากับการเคลื่อนไหวของอเลน ซึ่งอเลนรู้สึกถึงลมที่รุนแรงในการฟาดแต่ละครั้ง

            (จะว่าไป ผู้ที่เข้าแข่งคัดเลือก 100 คน ทุกคนมีพรสวรรค์ 2 ดาว)

            อเลนคิดในระหว่างที่หลบดาบใหญ่

            การที่คิดอะไรอย่างนี้ ไม่ได้เป็นล้อเล่นกับอีกฝ่าย

            ต่อให้อเลนจะโดนฆ่า หรือจะมีอันตรายขนาดไหนไล่ตามมา ก็จะคิดเหตุผลมากมายในหัว ตอนที่กำลังโดนมาด้ากัลชูกินเองก็ไม่หยุดความคิดด้วยความฉลาดที่มาถึง 4 หลัก

            อาจารย์ประจำชั้นทำการคัดเลือก 100 คน จากที่มีอยู่ 5000 คน

            สัดส่วนของผู้มีพรสวรรค์ 2 ดาวอยู่ที่ 1 ต่อ 10 คน

            ซึ่งทั้งหมด 100 คนนี้อยู่ในระดับ 2 ดาว

            เขาว่ากันว่าระดับ 1 ดาวจะไม่ได้รับการเชิญ ซึ่งมันช่วยไม่ได้เพราะมันขึ้นอยู่กับความแตกต่างของค่าความสามารถ กับค่าสเตตัสที่เพิ่มตามสกิลอาชีพด้วย 

            เพราะอเลนหลบอย่างง่ายดายทำให้อีกฝ่ายโกรธเพราะคิดว่าโดนนักเรียนปีต่ำกว่าล้อเล่น ก่อนจะง้างดาบอย่างกว้าง

            (ยังเป็นแค่นักเรียนอยู่ด้วยสิ ถ้าโกรธอย่างนี้ไปสนามรบจะอันตราย)

            อเลนไม่ปล่อยให้การเคลื่อนไหวนั้นเล็ดลอด เขาพุ่งเข้าคลุกวงใน ก่อนจะเปลี่ยนจากถือดาบด้วยสองมือมาเป็นมือเดียว

            ก๊อง

            ต่อยเข้าใส่เกราะมิธริลทำให้เกิดเสียงกระแทกที่รุนแรงจนไม่ชวนให้คิดว่าเป็นการต่อยมิธริลดังก้องไปทั่วสนาม

            อีกฝ่ายพูดไม่ออกและร่างกายกระตุกไปมา เป็นการโจมตีที่เพียงพอต่อการเอาชนะ

            กรรมการวิ่งเข้ามาหาทั้งคู่ ก่อนจะพยักหน้าและชูมือขวาขึ้น เป็นการส่งสัญญาณว่าจบการแข่งขันแล้ว

            ‘โอ้วว! อเลนที่ผู้อำนวยการเชิญมาเป็นฝ่ายชนะครับ การแข่งจริงยังสบายๆเหมือนเดิมเลย จะเป็นอย่างนี้จนชนะเลิศเลยหรือไม่ ต่อไปเป็นนัดชิงชนะเลิศกับคุเรนะครับ’

            เสียงประกาศจากอุปกรณ์เวทมนตร์ที่บอกชัยชนะของอเลนดังก้องทั่วลานประลอง

            ที่บอกว่าอเลนได้รับการเชิญจากผู้อำนวยการ นั่นก็เพราะว่าตามปกตินักเรียนคนอื่นจะได้รับการเชิญจากอาจารย์ประจำชั้น

            การแข่งขันที่จบลงไปเมื่อครู่เป็นรอบรองชนะเลิศ อเลนต่อสู้ไปแล้ว 2 ครั้งและเก็บชัยชนะมาได้อย่างงดงาม งานประลองโรงเรียนเลยเหลือแค่รอบชิงชนะเลิศเท่านั้น

            การแข่งขัน 2 นัดก่อนหน้าอเลนก็ไม่ได้ดีใจกับชัยชนะ

            (มกุฎราชกุมารมาด้วยเหรอ)

            ให้สัตว์อัญเชิญนก E บินอยู่เหนือลานประลองเพื่อดูสภาพโดยรอบ และมกุฎราชกุมารก็ยังมาในปีนี้เหมือนเดิม แถมพารัฐมนตรีกับขุนนางฝ่ายตัวเองมาด้วย เหมือนอยากจะแสดงอำนาจของตัวเองให้เห็นเลย

            แน่นอนว่าปีนี้เองก็เชิญแขกผู้ทรงเกียรติของแต่ละประเทศมา เพื่อตรวจสอบว่าชุบเลี้ยงเหล่านักเรียนในโรงเรียนได้ยอดเยี่ยมแค่ไหนในงานประลองโรงเรียน  ถ้าการประลองมันน่าเบื่อ คงโดนพูดเหน็บในงานประชุมพันธมิตรห้าทวีป

            งานประลองโรงเรียนถือเป็นเกียรติของแต่ละประเทศ

            ปีนี้มีนักเรียนปี 2 จำนวน 2 คน โดยหนึ่งในนั้นคือผู้ชนะเลิศของปีที่แล้วอย่างยอดนักดาบคุเรนะ

            ส่วนอีกคนที่ต่อสู้อย่างสบายๆจนถึงตอนนี้เป็นใครกัน? จากเอกสารของโรงเรียนรู้แค่ว่าเป็น “นักอัญเชิญ” 

            แขกผู้ทรงเกียรติของแต่ละประเทศ ยังไม่สามารถประเมินคุณค่าของอเลนจากชัยชนะได้เลย

            การแข่งขันรอบถัดไปเริ่มในอีกหลาย 10 นาทีให้หลัง ในกรณีที่บาดเจ็บหนัก มีบ้างที่ต้องสละสิทธิ์หรือไม่ก็เข้ารับการรักษาซึง่สิ้นเปลืองเวลามาก แต่อเลนกับคุเรนะชนะขาดลอยแทบจะไม่บาดเจ็บเลย

            “นานมากเลยนะ”

            คุเรนะพูดออกมาอย่างตื่นเต้น เธอหายใจอย่างแรงกับแก้มสีแดงระเรื่อ คงจะดีใจเอามากๆ

            ไม่ได้ประลองจริงจังกับคุเรนะอย่างนี้มานาน 6 ปีแล้วด้วย ตั้งแต่ตอนจากไปเป็นคนรับใช้ฝึกหัดของตระกูลแกรนเวล

            รู้สึกผิดเหมือนกันที่ปล่อยให้เธอรอนานเกินไปอย่างนี้

            “คุเรนะ ขอถามอีกครั้ง จะเอาจริงด้วยการใช้สกิลอัญเชิญก็ไม่ว่าอะไรสินะ?”

            เมื่อคืนได้บอกไปแล้ว แต่ถามยืนยันอีกครั้ง

            “แน่นอน! ห้ามออมมือนะ!!”

            อนึ่ง กฎที่ตั้งเอาไว้สำหรับศึกชิงชนะเลิศระหว่างอเลนกับคุเรนะ

            ・ห้ามใช้ยาฟื้นฟู

            ・ใช้สกิลได้ทุกอย่าง

 

            ได้ยืนยันวิธีการแข่งขันกับคุเรนะไปแล้ว เธอบอกว่า ถ้าเรื่องดาบฉันได้เปรียบกว่ามากเลยอยากให้อเลนเอาจริง ดูเหมือนในช่วง 2 เดือนมานี้คุเรนะคงตั้งใจคิดหาวิธีการอย่างเต็มที่

            อเลนบอกว่างั้นเหรอ ก่อนจะตั้งดาบขึ้นมา ซึ่งคุเรนะเองก็ตั้งดาบขึ้นมาด้วย

            พอทำอย่างนี้แล้วก็รู้สึกอยากจะบอกว่า “ชื่อของข้าคืออัศวินอเลน” ออกมาอยู่

            “ถ้างั้น เริ่มได้!!”

            คุเรนะที่ถือดาบอาดามันเที่ยม พุ่งเข้ามาพร้อมกับสัญญาณนั้น

            อเลนรับการโจมตีของคุเรนะ แรงกระแทกที่รุนแรงเข้าโถมใส่อเลน ซึ่งเธอยังโจมตีอย่างต่อเนื่อง

            (กะแล้วเชียว เลเวลสกิลวิชาดาบต่างกันแค่ 1 ก็เห็นความต่างค่อนข้างมากแล้ว แต่กับคุเรนะที่ตันแล้วมันต่างกันถึง 3 เลย)

            คิดเกี่ยวกับเลเวลสกิลวิชาดาบ ถ้าเลเวลสกิลเพิ่มจะทำให้ความรุนแรงและการใช้ดาบเปลี่ยนไป อเลนตั้งเป้าจะไปสู่เลเวล 4 แต่ตอนนี้ยังอยู่ที่เลเวล 3 ซึ่งคุเรนะเพิ่มจนถึงเลเวล 6 ไปแล้ว

            การที่มันแตกต่างกันขนาดนี้ ทำให้การใช้ดาบต่างกันอย่างเห็นได้ชัด

            (แต่ความเร็วและพลังโจมตีฉันเหนือกว่าอยู่สินะ)

            ถึงอเลนจะแพ้ด้านเลเวลสกิล แต่ค่าสเตตัสแต่ละอย่างที่ได้จากพรคุ้มครองของสัตว์อัญเชิญช่วยทดแทนสิ่งนั้นอยู่

            เริ่มได้ยินเสียงจอแจจากทางที่นั่งคนดูว่า การต่อสู้รอบชิงปีนี้ยอดเยี่ยมมาก

            การเคลื่อนไหวของอเลนไม่แพ้คุเรนะที่ค่าสเตตัสส่วนใหญ่ทะลุ 4000 ไปแล้ว

            “ย๊ากกกกกก!!!”

            คุเรนะฟันลงมาอย่างแรงพร้อมกับเสียงตะโกน แต่เนื่องจากเป็นการง้างดาบที่กว้างทำให้หลบได้อย่างสบายๆ ตอนนั้นเองที่ดาบของคุเรนะเริ่มลุกไหม้สีแดงฉาน

            (โอ๊ะ! ดาบแดงทำลายล้าง)

            ตู้ม

            จากท่าของอเลนไม่มีช่องว่างให้หลบได้ เขาเลยโดนสกิลของยอดนักดาบเข้าไปเต็มๆ

            ได้ยินเสียงกรีดร้องจากที่นั่งคนดู มีคนที่ตกตะลึงด้วยว่าโดนการโจมตีนั้นไปจะตายหรือเปล่า

            คุเรนะยิ้มออกมาราวกับมั่นใจว่าตัวเองชนะแล้ว

            มันเป็นการโจมตีหนึ่งครั้งที่รุนแรงประมาณมาก แต่อเลนนที่โดนการโจมตีนั้นเข้าไปเต็มๆแทบจะไม่เป็นอะไรเลย

            “ไม่ได้นะ การแข่งขันยังไม่จบสักหน่อย”

            “เอ๊ะ?”

            อเลนตักเตือนคุเรนะที่เผลอไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอาดาบอาดามันเที่ยมฟาดไปที่สีข้าง

            “ฮึบ”

            “……! กะ โกหก ทำไมกัน?”

            (ฮึๆ ตกใจสินะ ดีนะเนี่ยที่สกิลเลเวล 7 แล้ว)

            อเลนแทบจะไม่ได้รับความเสียหายจากการโจมตีของคุเรนะเลย คราวนี้คุเรนะเป็นฝ่ายตั้งรับบ้าง เนื่องจากสีข้างโดนเล่นงาน ทำให้หายใจได้ไม่ทั่วท้อง

            หลังจากที่คุเรนะโดนโจมตีไปอีกหลายครั้งก็ขอยอมแพ้

            ในระหว่างที่คุเรนะเจ็บใจกับความพ่ายแพ้ กรรมการก็ประกาศชัยชนะของอเลน

            ‘มันยังไงกันเนี่ย ดูเหมือนอเลนที่ได้รับการเชิญจากผู้อำนวยการจะเอาชนะยอดนักดาบคุเรนะไปได้แล้วครับ!! ถ้าอย่างนั้น หลังจากนี้จะเริ่มการประลองระหว่างท่านยอดนักดาบโดเบิร์กกับยอดนักดาบคุเรนะครับ!’

            งานประลองโรงเรียนจบลงด้วยชัยชนะของอเลน ท่ามกลางความโหวกเหวกของทุกคนที่ดูการต่อสู้