72 การเปิดงาน สังเวียนใต้ดิน

 

สถานที่เป้าหมายคือหนึ่งในเขตโกดังสินค้าของท่าเรือร้าง

นี่คือทางเข้าสำหรับขุนนาง ดังนั้นการรักษาความปลอดภัยจึงสมบูรณ์แบบ ไม่มีพวกอันธพาลหรือคนไร้บ้านมาป้วนเปี้ยน

 

“――ทางนี้”

 

ขณะที่ฉันกำลังเดินผ่านย่านโกดังที่เงียบสงบ ก็มีชายผอมบางส่งสัญญาณเข้ามาหา……หลังจากตรวจสอบจดหมายเชิญที่ถูกส่งให้โดยแกนดอล์ฟเรียบ เขาก็เริ่มนำทาง

เขาดูแข็งแกร่งทีเดียว ฉันเดาว่าเขาทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้วย

 

นี่เป็นขั้นตอนเดียวกันกับที่ฉันได้ยินจากอันเซล ดังนั้นแปลว่าการตรวจสอบควรจะเสร็จสิ้นแล้ว บางทีน่าจะถูกนำทางไปยังสังเวียนใต้ดินอย่างราบรื่น

 

อาจเป็นเพราะแกนดอล์ฟสวมชุดทางการที่ดูฝืนไม่เข้ากับตัว

ไม่ว่าคุณจะมองยังไง เขาก็เป็นชายร่างใหญ่ที่ดูไม่เหมือนกันขุนนาง ใส่ชุดที่แน่นเปี๊ยะและส่วมหน้ากากที่น่าสงสัย ทั้งยังพาลูกมาด้วยตามลำพัง 

 

ม๊า ก็ไม่มีขุนนางดี ๆ คนไหนจะมาเปิดหน้าเข้า ๆ ออก ๆ สถานที่แบบนี้อยู่แล้ว

 

ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นจริง ๆ และพวกเราก็ไปถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัย

 

 

 

ผ่านเข้าโกดังว่างแห่งหนึ่งแล้วลงบันไดไปที่ชั้นใต้ดินที่นั่น

 

เมื่อผ่านหน้าคนเฝ้าประตูหลายคน ผ่านประตูก็เปิดออก และแล้ว――

 

“……น่ามหัศจรรย์”

 

คำพูดออกมาโดยไม่ตั้งใจ

 

สังเวียนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของประตูลอยมาตรงหน้าฉันทันที

 

รู้สึกถึงความรุนแรงดิบเถื่อนได้จากทุกที่ แก้มของฉันคลี่ยิ้มออก

 

ในพื้นที่อันกว้างใหญ่นี้ ความเคียดแค้น ความผิดหวัง และจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของผู้คนถูกฝังแน่น

เมื่อได้สัมผัสความรู้สึกเหล่านี้ก็ทำให้รู้สึกคิดถึง

 

ในสถานที่ที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้ สิ่งอันตรายสามารถเข้ามาหาพวกเราได้โดยไม่มีทั้งเหตุผล ทั้งโชคชะตา

อาจเป็นกรณีของดาบปีศาจในครั้งนี้ และบางทีนั่นอาจจะใช้กับฉันได้ด้วย

 

ยังไงก็ตาม ฉันคิดว่าฉันจะได้เห็นเลือด

 

สถานที่แห่งนี้มีรูปร่างเหมือนชาม ผู้ชมสามารถมองลงไปยังบริเวณโดยรอบจากด้านบน โดยหันหน้าไปทางพื้นที่การต่อสู้ที่ปกคลุมไปด้วยทรายที่อยู่ลึกเข้าไปในใจกลาง

 

แสงไฟส่องสว่างเฉพาะตรงกลาง พื้นที่ของผู้ชมรอบ ๆ ค่อนข้างมืด มีฉากกั้นเรียบ ๆ ซ้ายขวา ทำเหมือนห้องส่วนตัว

ในรูปแบบนี้ แม้ว่าฉันจะไม่ได้บังคับให้แกนดอล์ฟรับบทเป็นพ่อ พวกเราก็ควรสามารถพูดคุยกันได้อย่างเปิดเผย

 

“――ยินดีต้อนรับค่ะ กรุณามาทางนี้”

 

บริกรสาวแต่งชุดที่ตั้งใจโชว์เนื้อหนังเป็นอย่างมาก……อ้า ถ้าเข้าใจไม่ผิด น่าจะเรียกว่าชุดบันนี่? หญิงสาวร่างอวบอึ๋มที่แต่งหน้าจัดจ้าน พาพวกเราเข้าไปในห้องส่วนตัวที่ว่างอยู่

 

ในห้องส่วนตัวที่อยู่ช่วงกลางของชามมีเพียงเก้าอี้และโต๊ะเตี้ย ๆ

หากเป็นขุนนางระดับสูง ก็อาจได้ที่นั่งที่ดีกว่านี้ แต่ก็ไม่มีปัญหา เพราะที่นี่ก็สามารถดูได้

 

“ท่านต้องการไวน์หรือไม่คะ?”

 

“……”

 

แกนดอล์ฟพยักหน้าเงียบ ๆ ฉันบอกเขาว่าอย่าพูดมากเท่าที่จะเป็นไปได้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะน้ำเสียงของเขาฟังดูน่าสงสัย

 

“คุณหนูรับเป็นน้ำผลไม้ดีหรือไม่คะ?”

 

โอะ เธอรับรองกับเด็กในชุดฝึกได้อย่างเหมาะสม แม้จะเป็นในที่แบบนี้ก็ดูเหมือนพวกเขาจะไม่เสิร์ฟเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้อยู่ดี

 

ฉันตอบแค่ว่า “ค่ะ” หลังจากนั้น บันนี่สาวก็รีบนำขวดไวน์ และน้ำผลไม้มาวางบนโต๊ะแล้วจากไปทันที ดูยุ่งเอามาก ๆ

 

“เคยออกไปไหมคะ?”

 

“ไม่ ข้าเคยได้รับเชิญก็จริง แต่……ข้าไม่เคยมา อาจจะเคยพอทำเงินเล็กน้อยจากการต่อสู้ที่ตรอกด้านหลังบ้าง”

 

เข้าใจแล้ว การต่อสู้ข้างถนนสินะ

 

“อันธพาลอะไรพวกนั้นไม่น่าใช่คู่มือของคุณพ่อได้เลยนะคะ?”

 

“ข้ากำลังพูดถึงตอนยังเด็กน่ะ”

 

ในขณะที่เรากำลังคุยพึมพำเกี่ยวกับเรื่องนี้ เหล่าขุนนางก็ทยอยมากันทีละคนสองคนจนเต็มห้อง

 

พวกเขาทั้งหมดซ่อนใบหน้าอย่างเรียบง่าย รอบตัวมีกลิ่นของผู้ที่มีอำนาจจริง ๆ แตกต่างจากความใหญ่ของแกนดอล์ฟที่แน่นเปี๊ยะ

 

และก็ อะไรล่ะ

และมีชายหญิงมากหน้าหลายตาที่ไม่ปิดบังหน้า เดาว่าต้องเป็นคู่ควงหรือเมียน้อย

 

บางคนตื่นเต้นเมื่อเห็นเลือด ม๊า ก็ใช่ว่าฉันจะไม่เข้าใจ

แต่ว่า ม๊า ก็ต้องยอมรับว่าเป็นที่ที่ยังเร็วไปสำหรับเด็กอย่างที่ทุกคนบอก

 

――ยังไงก็ตาม น้ำผลไม้เข้มข้น

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะใช้ผลไม้ที่ดีกว่าของร้านอันเซล

 

 

 

หลังรอซักพักหนึ่ง

ฉันจิบน้ำผลไม้ทำทีละเล็กละน้อย แต่แกนดอล์ฟไม่แม้แต่จะรินไวน์ลงแก้ว และแล้วเวลาก็มาถึง

 

“――ทุกท่าน ยินดีต้อนรับ！”

 

เสียงของชายคนหนึ่งดังก้องออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ และสังเวียนใต้ดินที่มีเสียงดังก็เงียบลง

 

“――คืนก็เฉดเช่นทุกครั้ง ถึงเวลาสำหรับการต่อสู้อันดุเดือดที่เลือดจะสาดกระเซ้น ฉีกกระชากเนื้อ และชีวิตจะดับสูญ！ กรุณาผ่อนคลาย และเชิญสนุกให้เต็มที่！”

 

โอ๊วววววววว เสียงโห่ร้องดังขึ้นจากผู้ชมชั้นล่างชาม ที่นั่งอันสูงส่งด้านบนนั้นสงบ แต่ที่นั่งด้านล่างค่อนข้างมีชีวิตชีวา

 

“――เช่นนั้นมาเริ่มกันเลย！ เริ่มด้วยเจ้าพวกนี้！”

 

ลูกกรงเหล็กสองอันที่หันหน้าเข้าหากันที่ก้นชามยกขึ้น เผยให้เห็นชายคนหนึ่งออกมาจากความมืด

 

“――กำปั้นของเขาจะถูกย้อมเป็นสีแดงอีกครั้งในคืนนี้！กำปั้นแดง(เรด ฟิสต์) ดรายฌอง”

 

เขายกแขนขึ้นเพื่อบอกว่าเป็นเรื่องของเขาเอง เป็นชายเปลือยท่อนบนที่มีกล้ามเนื้อไม่สมส่วนและบวมเล็กน้อย ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขากำลังฝึกฝนร่างกายส่วนบนเป็นหลัก

ด้วยรอยสักบนกล้ามเนื้ออันใหญ่โตที่เขาภาคภูมิใจ เขาดูเหมือนอันธพาลจริง ๆ

 

” ――ลูกเตะเหนือมนุษย์ ผู้ไม่มีใครมองทัน！ทายาทแห่งอาดรา ลูกเตะประจัญบาน วูบี้！ “

 

ในทางกลับกัน ชายร่างเพรียวตีกำปั้นบนฝ่ามือและก้มหัวลง

 

ชายคนนี้ก็ไม่ส่วมเสื้อเช่นกัน แต่รูปร่างเพรียวบางของเขาได้จากการฝึกฝน และฝึกฝน และรีดไขมันส่วนเกินออก เมื่อกี้ประกาศว่าลูกเตะเหนือมนุษย์สินะ? แต่ด้วยร่างกายนั้น การเตะไม่ใช่ทักษะเดียวที่เขาถนัด

 

ฟุมุ……เข้าใจล่ะ ทั้งสองคนจะประลองกันสินะ

 

” ――ต้องการลงเดิมพันหรือไม่คะ?”

 

“――……เจ็บ”

 

บันนี่คนหนึ่งเข้ามาถามว่า「ต้องการเดิมพันไหม」 แกนดอล์ฟส่ายหัวก่อนที่――จะโดนฉันต่อยเข้าที่สีข้าง

 

ฉันกระซิบกับแกนดอล์ฟซึ่งมองมาที่ฉันอย่างตำหนิ

 

“――เดิมพันข้างรอยสัก”

 

ในมุมมองของฉันรอยสักนั้นแข็งแกร่งกว่า โดยส่วนตัวแล้วฉันต้องการสนับสนุนนักศิลปะการต่อสู้ แต่เมื่อพิจารณาจากความแตกต่างของความสามารถแล้ว เขาจะแพ้

 

“――ไม่ เดิมพัน เล็กน้อย”

 

“――มาไกลขนาดนี้แล้วยังจะยั้งใจอะไรอีก ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม สนุกให้เต็มที่”

 

“――เอ…….”

 

ต้องดึง เป็นชายร่างใหญ่แท้ ๆ อย่าปล่อยให้เด็กที่มาด้วยต้องเป็นคนดึงสิ ……สมกับที่ต้องให้ดึง? ถูกดึงโดยเด็กหกขวบที่บังคับให้พามาที่สังเวียนใต้ดินแล้วบอกให้เดิมพัน? ไม่สิ ต้องดึง

 

“ข้ามีเงินไม่มาก ถ้าแพ้ อาจจะต้องกินขนมปังหนึ่งชิ้นเป็นอาหารไปอีกนาน……”

 

“――เห๋? หมายความว่าจะไม่ฟังคำพูดของฉัน?”

 

“――ข้าจะลงด้วยทรัพย์สินทั้งหมดที่มีขอรับ”

 

ดีดี ลุยเลย

ถ้าไม่ใช่แมตช์ที่ล็อคผลไว้อยู่แล้ว ฉันสามารถรู้ผลลัพธ์ก่อนเริ่มด้วยซ้ำ คุณสามารถชนะได้อย่างแน่นอน

 

“แทงเรด ฟิสต์”

 

แกนดอล์ฟยื่นกระเป๋าหนังซึ่งน้ำหนักค่อนข้างเบาแก่บันนี่ที่รออย่างมีมารยาทในขณะที่พวกเรากำลังกระซิบกัน

 

 

 

สังเวียนใต้ดินจึงได้เริ่มขึ้นในแบบนั้น

 

ช่วงแรกฉันรู้สึกเบื่อมาก เพราะมีแต่พวกชวนง่วงนอนที่ฉันสามารถเอาชนะได้แม้ในขณะที่เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ออกมาเรื่อย ๆ แต่เมื่อเกมดำเนินไปผู้เล่นที่น่าสนใจก็ปรากฏตัวขึ้นเรื่อย ๆ

 

เป็นผลให้ความตื่นเต้นและความตึงเครียดของฉันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และเดิมพันของแกนดอล์ฟก็สูงขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

พอเจออากาศอบอ้าวเหมือนฝนจะตกแต่ไม่ตกบ่อยๆเข้า นอกจากทำปวดหัวแล้ว ยังทำปวดเมื่อยตามข้ออีก ทำร้านของกินประจำไม่มาเปิดอีกต่างหาก ฮา