ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา 596 มีเรือหาปลาอีกแล้ว

Now you are reading ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา Chapter 596 มีเรือหาปลาอีกแล้ว at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ความฉลาดของพวกเต่ามะเฟืองทำให้บาลซักต้องเกาท้ายทอยนักวิจัยมือหนึ่งที่วิจัยท้องทะเลมาครึ่งชีวิตคนนี้มึนไปหมดแล้ว เขาพูดด้วยความสงสัย “ไม่สิพวก นี่มันไม่ถูกพวกเราต่างก็รู้ว่าเต่ามะเฟืองเป็นพวกเซ่อซ่าและชอบกิน แต่พวกคุณดูสิ นี่พวกมันฉลาด!”

ฉินสือโอวนั่งยองอยู่บนชายฝั่งดูความตลกของพวกผู้เชี่ยวชาญ คนกลุ่มหนึ่งหมดปัญญาจับเต่ามะเฟืองไม่กี่ตัวช่างสนุกจริงๆ

“ต้องการความช่วยเหลือไหมครับ?” ฉินสือโอวถาม “ผมมีวิธีช่วยให้พวกคุณจับมันได้”

ดอล์ฟหัวเราะพลางพูด “ถ้าคุณเต็มใจก็ดีสุดๆ เลย”

ฉินสือโอวยักไหล่พลางยื่นข้อเงื่อนไขอย่างเจ้าเล่ห์ “พวกคุณต้องยอมให้หอยเป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana กับผม”

ได้ฟังคำพูดนี้พวกผู้เชี่ยวชาญก็ทำสีหน้าไม่ชอบใจ ดอล์ฟทำท่าเสียดายที่เคยให้เขาขึ้นไปบนเรือวิจัย

ที่จริงแล้วความประทับใจที่บาลซักมีต่อฉินสือโอวก็ไม่เลว คนรุ่นใหม่ที่สุขุมหนักแน่นเขาจึงพูด “พ่อหนุ่ม คุณยังไม่จำเป็นต้องบำรุงสารอาหารและรสชาติของเป๋าฮื้อก็ไม่ได้ดีอย่างที่เขาว่ากัน ดังนั้นผมคิดว่าคุณไม่ควรสนใจมันอย่างนั้นนะ”

ฉินสือโอวรู้ว่าความตั้งใจของตัวเองถูกเข้าใจผิดแล้วก็รู้สึกน้อยใจ หรือในสายตาของคนพวกนี้ตัวเองเป็นพวกเห็นแก่กิน? เขาอธิบาย “ผมเป็นเจ้าของฟาร์มปลาไม่ใช่นักชิม! ผมต้องการหอยเป๋าฮื้อเพราะอยากเพาะเลี้ยงพวกมัน เข้าใจไหมครับ? ให้พวกมันอาศัยและขยายพันธุ์ที่ฟาร์มปลาของผม!”

นักวิจัยอายุน้อยคนหนึ่งยักไหล่พลางหัวเราะ “ยังไงพวกเราก็ไม่เชื่อ”

ฉินสือโอวก็ยักไหล่พวกคุณจะเชื่อไม่เชื่อก็ไม่สนโลกใบนี้ไม่ได้มีแค่บนเรือของพวกคุณที่มีหอยเป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana

แบบนี้อยู่ต่อก็ไม่มีอะไรน่าสนใจฉันสือโอวหันหลังเดินจากไป พวกคุณไม่เชื่อใจผม ผมก็ไม่เชื่อใจพวกคุณ จิตสำนึกแห่งโพไซดอนเคลื่อนที่ไล่ต้อนเต่ามะเฟืองเข้าสู่ก้นทะเล ผมจะคอยดูว่าพวกคุณจะจับเต่าทะเลอย่างไร!

ตอนนี้ฉินสือโอวเข้าใจแล้วฟาร์มปลาของตัวเองมีความแปลกประหลาดที่ไม่สามารถถูกโลกภายนอกศึกษาได้จริงๆ ก่อนหน้านี้เขากังวลว่าพวกผู้เชี่ยวชาญจะคิดเชื่อมโยงอะไรต่างๆ แต่จากการสัมผัสเขาเข้าใจแล้วกรอบความคิดที่ไม่สามารถทำลายได้มากที่สุดคือพวกนักวิชาการระดับสูงพวกนี้

แม้ปากคนพวกนี้จะตะโกนเรียกพระเจ้าที่คอจะห้อยพระเยซูแต่ที่จริงพวกเขาคือกลุ่มคนที่ไม่เชื่อในการมีอยู่ของพระเจ้ามากที่สุด

แม้ว่าพวกผู้เชี่ยวชาญพบความผิดปกติของฟาร์มปลาก็ไม่สามารถคิดเชื่อมโยงไปทางเรื่องเหนือธรรมชาติได้พวกเขาจะทำการอธิบายในทางวิทยาศาสตร์ถึงจะไม่สามารถอธิบายได้กระจ่างและผู้คนไม่สามารถเข้าใจได้ก็ไม่ใช่เรื่องของพวกเขา

การสืบหาปริศนาเป็นหน้าที่ของนักวิทยาศาสตร์การทำให้คนเข้าใจและเชื่อถือนั้นเป็นเรื่องของพระเจ้า

ความสามารถในการจัดการของแฮมเล็ตนั้นสูงพอตัวฉินสือโอวจ่ายเงินที่มอนทรีออลแล้วเขาก็ทำสัญญาซื้อขายกับแต่ละประเทศได้อย่างรวดเร็ว ตรวจสอบว่ารถดับเพลิงและบาซูก้าดับเพลิงไม่มีปัญหาอะไรก็เอาขึ้นเรือสินค้านำกลับไปที่เกาะแฟร์เวล

เรือสินค้ามาถึงท่าเทียบเรือดั้งเดิมรถดับเพลิงขนาดใหญ่ขับลงมา

คันแรกที่ขับมาคือรถขีปนาวุธดับเพลิงที่ตู้บรรทุกมีผ้าคลุมไว้ ฉินสือโอวดึงออกเผยให้เห็นเครื่องยิงขีปนาวุธที่ติดตั้งอยู่ทั้งสี่ด้าน

ผู้เชี่ยวชาญรอบๆ เห็นภาพนี้ก็ตกตะลึงกันใหญ่มีคนตะโกนว่า “พระเจ้า เขาคือพ่อค้าอาวุธ!”

ที่จริงแล้วรถยิงขีปนาวุธคันนี้ก็มีความตื่นตาตื่นใจอยู่เหมือนกันหน้ารถที่องอาจ เครื่องยิงขีปนาวุธที่ตั้งฉากกับท้องฟ้า ลายพรางสีเทาปนเขียวทำให้มันดูโหดเหี้ยม

แฮมเล็ตมองคนกลุ่มนี้อย่างดูถูกพลางพูด “แม้แต่รถขีปนาวุธดับเพลิงก็ไม่รู้จัก? พวกคุณเป็นคนบ้านนอกมาจากไหน?

ฉินสือโอวลูบจมูกแล้วชี้ไปที่เรือวิจัยที่จอดอยู่ใกล้ๆ เสาคานท่าเทียบเรือแล้วแนะนำ “นั่นคือคณะศึกษาทะเลน้ำลึกของประเทศคนที่คุณบอกว่าบ้านนอกนั่นคือบาลซักรองอธิการบดีมหาวิทยาลัยโตรอนโต”

แฮมเล็ตตะลึงท่าทางไม่พอใจบนใบหน้ากลายเป็นรอยยิ้มอ่อนๆ เขาจัดระเบียบเสื้อกั๊กสไตล์อังกฤษและสูททางการบนตัวแล้วเดินไปทักทายอย่างกระตือรือร้น “เฮ้ ผู้เชี่ยวชาญทุกท่าน ยินดีต้อนรับพวกคุณมาเป็นแขกของเกาะแฟร์เวล ผมแฮมเล็ต เป็นผู้ว่าการเมืองและเป็นตัวแทนเมืองเล็กๆ ของพวกเราต้อนรับพวกคุณ!”

ที่แคนาดาคำว่าผู้เชี่ยวชาญไม่ใช่คำที่มีความหมายไม่ดีสำหรับที่นี่ต้องเป็นนักวิชาการอยู่ในระดับต้นๆ เท่านั้นถึงจะได้รับการเรียกขานที่มีเกียรติแบบนี้แต่ที่ประเทศจีน… นักวิชาการถูกพวกไม่เอาถ่านแย่งไปหมดแล้ว

ฉินสือโอวเข้าไปนั่งในรถยิงขีปนาวุธแผงควบคุมในห้องขับเคลื่อนมีไม่เยอะไม่เหมือนรถยิงขีปนาวุธจริงๆ และยังมีต้องมีเรดาห์การวิเคราะห์ข้อมูลต่างๆ และระบบการยิงในการนำทาง

เขาซื้อรถยิงขีปนาวุธมาสองรุ่นรุ่นหนึ่งใช้มนุษย์ในการเล็งยิงก็คือเมื่อกดแป้นยิงขีปนาวุธก็จะพุ่งออกไปในระยะห้าถึงหกร้อยเมตร อีกรุ่นหนึ่งคือใช้รังสีอินฟาเรดในการนำยิงออกไปแล้วก็จะเข้าไปค้นหาผู้ก่อความไม่สงบเองจัดอยู่ในขีปนาวุธประเภทซื่อบื้อ

แต่ตอนที่เขาซื้อเคยบอกกับเซียงห่าวแล้วว่าขีปนาวุธพวกนี้ต้องเปลี่ยนเป็นเครื่องเสริมกำลังประสิทธิภาพสูงเพราะระยะห้าถึงหกร้อยเมตรสำหรับเขาแล้วไม่มีประโยชน์ เขาพูดตามความจริงที่ซื้อรถดับเพลิงพวกนี้มาก็เพื่อจัดการกับเรือหาปลา

ด้านในของส่วนที่เป็นขีปนาวุธล้วนเป็นสารดับเพลิงแบบฟองพอชนไปที่เรือประมงแล้วจะทำให้ทั้งเรือเต็มไปด้วยฟอง อย่างนั้นเรือประมงก็ไม่มีทางจับปลาต่อได้แน่นอนไม่ออกไปก็ไม่ได้เป็นเครื่องโจมตีประเภทที่ค่อนข้างนุ่มนวล

แต่การเปลี่ยนขีปนาวุธก็ยุ่งยากมาก ไม่ใช่เปลี่ยนแค่เครื่องเสริมกำลังก็จะสามารถแก้ไขได้ หากต้องการจัดการกับคู่ต่อสู้ในระยะห้าสิบกิโลเมตรจำเป็นต้องมีเรดาห์นำทางและระบบการยิงที่กำหนดการบินได้

เซียงห่าวพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อขายรถดับเพลิงของบริษัทตัวเองเขารับปากกับฉินสือโอวว่ากลับไปแล้วจะพาวิศวะกรด้านการปรับเปลี่ยนการติดตั้งจากบริษัทมาที่ฟาร์มปลาของเขาเพื่อช่วยปรับเปลี่ยนรถดับเพลิงสองคันนี้และมอบระบบยิงขีปนาวุธหนึ่งชุด

รถดับเพลิงเทอร์โบที่ใหญ่โตลงตามหลังมาจากบนเรือฉินสือโอวให้คนขับสาธิตการเชื่อมต่อกับน้ำทะเล เขาอยากเห็นอานุภาพของละอองน้ำที่ก่อนหน้านี้ได้เห็นจากแค่วิดีโอสาธิตไม่ได้ตื่นตาตื่นใจอะไร

อันดับแรกทำการสาธิตรถดับเพลิงโอดินจากฮังการีโดยใส่ท่อน้ำลงไปในทะเลแล้วปล่อยจากเครื่องยนต์มิโคยัน 23S มาที่เครื่องยนต์ทูมันสกาย R-27-F2M-300 เครื่องยนต์หมุนอย่างบ้าคลั่งแรงมหาศาลดูดน้ำขึ้นมามีเสียงดังกึกก้องขึ้นเพียงหนึ่งครั้งแล้วสายน้ำครึ่งเมตรก็พุ่งออกมาจากท่อยิงพุ่งไปยังทะเลลึก!

สายน้ำสีขาวราวหิมะพุ่งออกไปพุ่งไปไกลถึงร้อยเมตรก็ยังไม่ตกนับเป็นอาวุธอย่างหนึ่งได้เลย

สำหรับอานุภาพของรถดับเพลิง ฉินสือโอวพอใจมากพนักงานขายที่รับผิดชอบมาส่งรถดับเพลิงอธิบาย “รถดับเพลิงรุ่นนี้ใช้ดับไฟป่าและเพลิงไหม้ในตึกสูงร้อยเมตรแรงดันน้ำค่อนข้างมากทำให้คนตายได้ในระยะร้อยเมตรดังนั้นต่อไปเวลาคุณใช้ต้องระวังความปลอดภัยด้วย!”

ฉินสือโอวแสดงออกว่าเข้าใจแล้วให้นีลเซ็นไปเรียนวิธีควบคุมรถไม่กี่รุ่นนี้กับพนักงานขายต่อไปให้เขารับผิดชอบอสูรร้ายพวกนี้

เพิ่งจะรับรถดับเพลิงมาในวิทยุก็มีเสียงของแซ็กดังขึ้น “กัปตัน มีเรือประมงสองลำเข้ามาในฟาร์มปลาของเราประมาณสี่ร้อยกิโลเมตรที่ทะเลทางตะวันตกเฉียงใต้ ผมคิดว่าน่าจะเป็นเรือหาปลา”

ฟังแล้วฉินสือโอวก็ดีใจ เฮ้ เป็นพรหมลิขิตจริงๆ ทางพวกฉันเพิ่งซื้ออาวุธมาพวกหัวขโมยก็มาถึงประตูบ้านแล้ว อย่างนั้นก็ไม่มีอะไรต้องพูด จัดการพวกเขา!

เบิร์ดเอาเฮลิคอปเตอร์บินมา นีลเซ็นเอาบาซูก้าดับเพลิงขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปนั่งที่นั่งด้านหลังส่วนฉินสือโอวนั่งที่นั่งข้างคนขับแล้วเฮลิคอปเตอร์ก็บินไปทางเขตน้ำลึกของฟาร์มปลา

……………………………………

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด