ผมมีสกิลดูด EXP ขั้นเทพ 211 ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ เลเวลเต็ม!
ตอนที่ 211 ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ เลเวลเต็ม!
พอได้ยินประโยคนี้ ผู้เล่นทั้งสามก็แอบยกนิ้วหัวแม่มือขึ้นมาพร้อมกัน
หวงโส่วจุนผู้นี้สมกับเป็นคนมีการศึกษา ด่าคนโดยไม่ใช้คำหยาบสักคำเดียว
บทกวีสองท่อนนี้ หากแปลเป็นภาษาชาวบ้านก็คือ…
หัวสูงนัก ทำไมไม่ลอยขึ้นฟ้าไปเสียเลยล่ะ
เยี่ยเว่ยหมิงยิ้มอย่างเก้อเขิน แต่ก็ไม่ได้ผิดหวังเช่นกัน ถึงอย่างไรเขาก็แค่คิดว่าจะลองถามเฉยๆ อยู่แล้ว ไม่ได้หวังว่าหวงโส่วจุนจะเติมเต็มความปรารถนาอันเหลวไหลของเขาได้จริงๆ
“กล่าวเช่นนี้ แสดงว่าไม่ได้หรือขอรับ”
หวงโส่วจุนแสยะยิ้ม “‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ เป็นสุดยอดวิชาของพรรคกระยาจก ข้าไม่เป็น แต่สำหรับสุดยอดวิชานี้ ข้าก็ยังพอมีความรู้อยู่บ้างนิดน่อย บอกความจริงเจ้าก็แล้วกัน ข้าเรียนรู้เคล็ดฝ่ามือได้เพียงหนึ่งกระบวนท่า ไม่ได้เรียนจนถึงแก่นของมัน”
เยี่ยเว่ยหมิงได้ยินแล้วอดตกตะลึงไม่ได้ “แก่น?”
หวงโส่วจุนพยักหน้าแล้วอธิบายต่อ “ก็คล้ายกับต้นไม้มีราก รถมีเพลา ทุกวิทยายุทธ์ล้วนมีหัวใจสำคัญของตัวเอง ต้องรู้ถึงหัวใจสำคัญ คนนอกถึงจะมีโอกาสเสริมให้มันสมบูรณ์ขึ้นอีกก้าวหนึ่งได้ หากไม่มีหัวใจสำคัญ ก็ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเสริมให้ครบเลย…
…ก็เหมือน ‘ฝ่ามือทะลวงใจ’ ที่ซานเย่ว์เรียนมา ที่จริงเป็นส่วนหนึ่งของวิชาศักดิ์สิทธิ์ แต่เนื่องจากขาดเนื้อหาที่เป็นหัวใจสำคัญ ต่อให้เสริมให้สมบูรณ์อย่างไร มันก็เป็นได้เพียง ‘ฝ่ามือทะลวงใจ’”
เงียบไปครู่เดียว หวงโส่วจุนก็ย้ายประเด็นสนทนาไปที่ตัวเยี่ยเว่ยหมิง “แต่หัวใจสำคัญของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ ก็คือกระบวนท่าแรกของมัน…”
“มังกรซ่อนกบดาน?” เยี่ยเว่ยหมิงเรียนรู้ที่จะชิงตอบแล้ว “จากข่าวเกี่ยวกับ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ ที่ข้าเคยได้ยินมา รู้ว่าชื่อของมันได้มาจากยันต์แปดทิศของคัมภีร์อี้จิง ส่วน ‘มังกรซ่อนกบดาน’ ก็เป็นบทแรกในเฉียนกว้า[1] เป็นสุดยอดวิชาอันดับหนึ่งได้อย่างไม่มีปัญหา!”
หวงโส่วจุนพยักหน้า แล้วพูดกึ่งเย้าว่า “แม้ที่เจ้าพูดจะไม่ผิด แต่ในความจริง เจ้าจะคิดอย่างไรนั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญก็คือ ผู้อาวุโสที่คิดค้นเคล็ดฝ่ามือนี้ขึ้นมาไม่ได้คิดอย่างนี้”
“ดังนั้นกระบวนท่าแรกของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ จึงชื่อว่า ‘มังกรผยองได้สำนึก’ และเป็นส่วนที่ยอดเยี่ยมที่แท้จริงของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ สิ่งที่สังเกตได้โดยตรงก็คือ หากเจ้าเรียนได้เพียงกระบวนท่า ‘มังกรผยองได้สำนึก’ เช่นนั้นชื่อที่แสดงในคอลัมน์สกิลก็จะเป็น ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบเจ็ดฝ่ามือ)’ ส่วน ‘มังกรซ่อนกบดาน’ ที่เจ้าเรียนก็จะชื่อว่า ‘มังกรซ่อนกบดาน’”
ขณะที่พูด หวงโส่วจุนก็มองเยี่ยเว่ยหมิงอย่างหยอกล้อ “เจ้าเข้าใจความแตกต่างในนั้นหรือไม่”
เยี่ยเว่ยหมิงก็ต้องเข้าใจอยู่แล้ว!
สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบเจ็ดฝ่ามือ) กับมังกรซ่อนกบดานมีความแตกต่างกันมากหรือเปล่า
ก็ต้องแตกต่างกันมากอยู่แล้ว!
สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบเจ็ดฝ่ามือ) เป็นส่วนหนึ่งของสุดยอดวิชา เขียนบอกไว้ชัดเจน ส่วนมังกรซ่อนกบดานกลับบอกเพียงว่าเป็น ‘มังกรซ่อนกบดาน’
หากเป็นเพียงกระบวนท่าเดียว อาจไม่เกิดการเปรียบเทียบชัดเจนนัก แต่หากมีสองคนต่างคนต่างเรียนกระบวนท่า ‘มังกรผยองได้สำนึก’ และ ‘มังกรซ่อนกบดาน’ แล้วในอนาคตมีวันหนึ่งที่ทั้งสองได้เรียนกระบวนท่า ‘มังกรบินอยู่สวรรค์’ เหมือนกัน เช่นนั้นในคอลัมน์สกิลของอีกคนก็จะแสดงเป็น ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบหกฝ่ามือ)’ ส่วนของเยี่ยเว่ยหมิงกลับแสดงเป็นสองทักษะ นั่นก็คือ ‘มังกรซ่อนกบดาน’ กับ ‘มังกรบินอยู่สวรรค์’
ต้องทราบไว้ว่าคอลัมน์กระบวนท่าของผู้เล่นมีเพียงสิบสามช่องเท่านั้น
ดังนั้น หากไม่เรียน ‘มังกรผยองได้สำนึก’ ตั้งแต่เนิ่นๆ ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเรียนสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรให้ครบได้
เยี่ยเว่ยหมิงส่ายหน้าอย่างกลุ้มใจ แต่กลับตอบว่า “ข้าเพิ่มเลเวล ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ ดีกว่า”
เมื่อเห็นเยี่ยเว่ยหมิงเลือกสิ่งที่ถูกต้อง บนใบหน้าหวงโส่วจุนก็เผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมาทันที แล้วบอกว่า “ที่จริงหากพูดถึง ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ เดิมทีก็ควรจะเป็นสุดยอดวิชาบู๊ลิ้มเช่นกัน ถึงขั้นนับเป็นเคล็ดกระบี่ระดับวิชาศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานด้วย!”
เยี่ยเว่ยหมิง (⊙_⊙)
นี่คือ? วิชาศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทาน?
นี่ท่านจริงจังหรือเปล่า
ส่วนหวงโส่วจุนก็ไม่รีบเช่นกัน พูดต่อไปว่า “ตามบันทึกประวัติศาสตร์บู๊ลิ้ม ตอนที่แคว้นอู๋เกิดสงคราม แคว้นเย่ว์มีสตรีน่าทึ่งนางหนึ่งนามว่าอาชิง เคล็ดกระบี่ของอาชิงราวกับเทพ ใต้หล้าไร้เทียมทาน!…
….ตอนหลัง อาชิงได้รับเชิญจากฟ่านหลี่ บุรุษแคว้นเย่ว์ ให้ถ่ายทอดเคล็ดกระบี่ของนักกระบี่ แต่แม้อาชิงจะมีพรสวรรค์ด้านเคล็ดกระบี่ไม่ธรรมดา แต่กลับสอนคนให้ใช้กระบี่ไม่เป็น ฟ่านหลี่จนใจ ได้แต่ให้นักกระบี่แคว้นเย่ว์มาประลองกับนาง แล้วก็เลียนแบบเคล็ดกระบี่ของนาง”
หวงโส่วจุนส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วพูดต่อด้วยความเสียดายอย่างสุดซึ้ง “นักกระบี่แคว้นเย่ว์แปดสิบกว่าคนมาประลองกระบวนท่ากับอาชิง แต่กลับเรียนเคล็ดกระบี่จากอาชิงไม่ได้สักกระบวนท่า แต่พวกเขาก็ได้เห็นเงาของกระบี่เทพกับตาตัวเองแล้ว ทุกคนต่างก็รู้แล้วว่าบนโลกนี้มีเคล็ดกระบี่ที่อัศจรรย์อย่างนี้อยู่…
…แปดสิบคนนี้พยายามจับสังเกตเงาเคล็ดกระบี่วูบไหวแล้วถ่ายทอดให้คนที่อยู่ข้างๆ แต่เพียงเพราะเงากระบี่เทพที่วูบไหวพวกนี้ ทำให้เคล็ดกระบี่ของชาวยุทธ์แคว้นเย่ว์ไร้เทียมทานแล้ว!”
พอฟังถึงตรงนี้ เยี่ยเว่ยหมิงก็เหมือนจะจับใจความบางอย่างได้ จึงถามว่า “ในเมื่อคล็ดกระบี่ของอาชิงไม่มีการสืบทอดต่อมา เช่นนั้น ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ ที่ข้าเรียนมาจากหันเสี่ยวอิ๋งก็คือท่ากระบี่ก๊อปปี้ที่นักกระบี่แคว้นเย่ว์แปดสิบคนนั้นลอกเลียนแบบและพลิกแพลงออกมาหรือ”
“ก๊อปปี้?” หวงโส่วจุนยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย จากนั้นบอกว่า “วิธีการพูดเช่นนี้น่าสนใจ ในระหว่างที่เคล็ดกระบี่นี้ถ่ายทอดมาพันปี ยังมีกระบวนท่าสูญหายไปไม่น้อย คนรุ่นหลังเสริมให้สมบูรณ์ทีหลัง แต่หากมองจากภาพรวม ก็เป็นอย่างที่เจ้าบอกจริงๆ…
…หากอาชิงอาชิงวีรสตรีในปีนั้นได้กลับมาเกิดอีกครั้ง ต่อให้เป็นข้าก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง แค่เคล็ดกระบี่ที่เจ้าเรียนมา กลับนับว่าเป็นวิทยายุทธ์ระดับต้นไม่ได้ด้วยซ้ำ นับเป็นเพียงเคล็ดกระบี่ที่โดดเด่นท่ามกลางเคล็ดกระบี่ที่ยังไม่เข้าขั้นเท่านั้น”
เป็นอย่างนี้หรือ
เยี่ยเว่ยหมิงครุ่นคิดพลางพยักหน้า จากนั้นกุมหมัดคารวะหวงโส่วจุนอีก “หวงโส่วจุนโปรดชี้แนะ!”
แม้เขาจะรู้ว่าเคล็ดกระบี่ที่เรียนอยู่ตอนนี้ไม่ใช่หัวใจสำคัญ แต่เยี่ยเว่ยหมิงก็ยังเชื่อมั่นในกฎการอนุรักษ์ที่มีการลงทุนและได้รับผลตอบแทนของ ‘วีรบุรุษนิรันดร์กาล’
ในเมื่อเคล็ดกระบี่นี้ต้องใช้ค่าประสบการณ์สามแสนถึงจะได้อัปเลเวลถึงสิบซึ่งเป็นระดับสมบูรณ์ เช่นนั้นก็แสดงว่าต้องมีเหตุผลที่มันต้องใช้ค่าประสบการณ์ถึงสามแสนแต้มแน่นอน
แม้ไม่อาจทำให้เกิดเทพกระบี่แบบนางพญาอาชิงในปีนั้นได้ แต่ก็ต้องทำให้ศักยภาพของเขาเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดแน่นอน
เมื่อเห็นดังนั้น หวงโส่วจุนก็มองเยี่ยเว่ยหมิงด้วยสายตาที่พึงพอใจยิ่งขึ้น แล้วบอกว่า “เช่นนั้นเจ้าก็ฟังให้ดี ผู้ใช้กระบี่ ความคมของใจ ใช้สังหารคนได้ ใช้ป้องกันได้…”
หลังจากนั้นสิบนาที…
[ติ๊ง! คุณได้รับคำชี้แนะจากหวงโส่วจุน ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ ของคุณได้อัปเลเวลแล้ว ตอนนี้ถึงเลเวลสิบแล้ว!]
ในที่สุดก็เลเวลเต็มแล้ว!
เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ เยี่ยเว่ยหมิงก็กระปรี้กระเปร่าทันที รีบเลือกคอลัมน์สกิลของระบบออกมา พบว่าค่าสเตตัสของเคล็ดกระบี่วีรสตรีเป็นดังนี้
[เคล็ดกระบี่วีรสตรี (ไม่เข้าขั้น)]
เคล็ดกระบี่ที่ตกทอดมาในสมัยชุนชิว ประสิทธิภาพทั่วไป
เลเวล: 10 ( +1)
ค่าประสบการณ์: …(เลเวลเต็มแล้ว)
โจมตี +150% (+20%)
แม่นยำ +150% (+20%)
เอฟเฟ็กต์พิเศษ: เงาของเทพกระบี่
[1] เฉียนกว้า 乾卦 ทิศตะวันตกเฉียงเหนือของยันต์แปดทิศ
Comments
ผมมีสกิลดูด EXP ขั้นเทพ 211 ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ เลเวลเต็ม!
ตอนที่ 211 ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ เลเวลเต็ม!
พอได้ยินประโยคนี้ ผู้เล่นทั้งสามก็แอบยกนิ้วหัวแม่มือขึ้นมาพร้อมกัน
หวงโส่วจุนผู้นี้สมกับเป็นคนมีการศึกษา ด่าคนโดยไม่ใช้คำหยาบสักคำเดียว
บทกวีสองท่อนนี้ หากแปลเป็นภาษาชาวบ้านก็คือ…
หัวสูงนัก ทำไมไม่ลอยขึ้นฟ้าไปเสียเลยล่ะ
เยี่ยเว่ยหมิงยิ้มอย่างเก้อเขิน แต่ก็ไม่ได้ผิดหวังเช่นกัน ถึงอย่างไรเขาก็แค่คิดว่าจะลองถามเฉยๆ อยู่แล้ว ไม่ได้หวังว่าหวงโส่วจุนจะเติมเต็มความปรารถนาอันเหลวไหลของเขาได้จริงๆ
“กล่าวเช่นนี้ แสดงว่าไม่ได้หรือขอรับ”
หวงโส่วจุนแสยะยิ้ม “‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ เป็นสุดยอดวิชาของพรรคกระยาจก ข้าไม่เป็น แต่สำหรับสุดยอดวิชานี้ ข้าก็ยังพอมีความรู้อยู่บ้างนิดน่อย บอกความจริงเจ้าก็แล้วกัน ข้าเรียนรู้เคล็ดฝ่ามือได้เพียงหนึ่งกระบวนท่า ไม่ได้เรียนจนถึงแก่นของมัน”
เยี่ยเว่ยหมิงได้ยินแล้วอดตกตะลึงไม่ได้ “แก่น?”
หวงโส่วจุนพยักหน้าแล้วอธิบายต่อ “ก็คล้ายกับต้นไม้มีราก รถมีเพลา ทุกวิทยายุทธ์ล้วนมีหัวใจสำคัญของตัวเอง ต้องรู้ถึงหัวใจสำคัญ คนนอกถึงจะมีโอกาสเสริมให้มันสมบูรณ์ขึ้นอีกก้าวหนึ่งได้ หากไม่มีหัวใจสำคัญ ก็ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเสริมให้ครบเลย…
…ก็เหมือน ‘ฝ่ามือทะลวงใจ’ ที่ซานเย่ว์เรียนมา ที่จริงเป็นส่วนหนึ่งของวิชาศักดิ์สิทธิ์ แต่เนื่องจากขาดเนื้อหาที่เป็นหัวใจสำคัญ ต่อให้เสริมให้สมบูรณ์อย่างไร มันก็เป็นได้เพียง ‘ฝ่ามือทะลวงใจ’”
เงียบไปครู่เดียว หวงโส่วจุนก็ย้ายประเด็นสนทนาไปที่ตัวเยี่ยเว่ยหมิง “แต่หัวใจสำคัญของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ ก็คือกระบวนท่าแรกของมัน…”
“มังกรซ่อนกบดาน?” เยี่ยเว่ยหมิงเรียนรู้ที่จะชิงตอบแล้ว “จากข่าวเกี่ยวกับ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ ที่ข้าเคยได้ยินมา รู้ว่าชื่อของมันได้มาจากยันต์แปดทิศของคัมภีร์อี้จิง ส่วน ‘มังกรซ่อนกบดาน’ ก็เป็นบทแรกในเฉียนกว้า[1] เป็นสุดยอดวิชาอันดับหนึ่งได้อย่างไม่มีปัญหา!”
หวงโส่วจุนพยักหน้า แล้วพูดกึ่งเย้าว่า “แม้ที่เจ้าพูดจะไม่ผิด แต่ในความจริง เจ้าจะคิดอย่างไรนั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญก็คือ ผู้อาวุโสที่คิดค้นเคล็ดฝ่ามือนี้ขึ้นมาไม่ได้คิดอย่างนี้”
“ดังนั้นกระบวนท่าแรกของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ จึงชื่อว่า ‘มังกรผยองได้สำนึก’ และเป็นส่วนที่ยอดเยี่ยมที่แท้จริงของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ สิ่งที่สังเกตได้โดยตรงก็คือ หากเจ้าเรียนได้เพียงกระบวนท่า ‘มังกรผยองได้สำนึก’ เช่นนั้นชื่อที่แสดงในคอลัมน์สกิลก็จะเป็น ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบเจ็ดฝ่ามือ)’ ส่วน ‘มังกรซ่อนกบดาน’ ที่เจ้าเรียนก็จะชื่อว่า ‘มังกรซ่อนกบดาน’”
ขณะที่พูด หวงโส่วจุนก็มองเยี่ยเว่ยหมิงอย่างหยอกล้อ “เจ้าเข้าใจความแตกต่างในนั้นหรือไม่”
เยี่ยเว่ยหมิงก็ต้องเข้าใจอยู่แล้ว!
สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบเจ็ดฝ่ามือ) กับมังกรซ่อนกบดานมีความแตกต่างกันมากหรือเปล่า
ก็ต้องแตกต่างกันมากอยู่แล้ว!
สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบเจ็ดฝ่ามือ) เป็นส่วนหนึ่งของสุดยอดวิชา เขียนบอกไว้ชัดเจน ส่วนมังกรซ่อนกบดานกลับบอกเพียงว่าเป็น ‘มังกรซ่อนกบดาน’
หากเป็นเพียงกระบวนท่าเดียว อาจไม่เกิดการเปรียบเทียบชัดเจนนัก แต่หากมีสองคนต่างคนต่างเรียนกระบวนท่า ‘มังกรผยองได้สำนึก’ และ ‘มังกรซ่อนกบดาน’ แล้วในอนาคตมีวันหนึ่งที่ทั้งสองได้เรียนกระบวนท่า ‘มังกรบินอยู่สวรรค์’ เหมือนกัน เช่นนั้นในคอลัมน์สกิลของอีกคนก็จะแสดงเป็น ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบหกฝ่ามือ)’ ส่วนของเยี่ยเว่ยหมิงกลับแสดงเป็นสองทักษะ นั่นก็คือ ‘มังกรซ่อนกบดาน’ กับ ‘มังกรบินอยู่สวรรค์’
ต้องทราบไว้ว่าคอลัมน์กระบวนท่าของผู้เล่นมีเพียงสิบสามช่องเท่านั้น
ดังนั้น หากไม่เรียน ‘มังกรผยองได้สำนึก’ ตั้งแต่เนิ่นๆ ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเรียนสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรให้ครบได้
เยี่ยเว่ยหมิงส่ายหน้าอย่างกลุ้มใจ แต่กลับตอบว่า “ข้าเพิ่มเลเวล ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ ดีกว่า”
เมื่อเห็นเยี่ยเว่ยหมิงเลือกสิ่งที่ถูกต้อง บนใบหน้าหวงโส่วจุนก็เผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมาทันที แล้วบอกว่า “ที่จริงหากพูดถึง ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ เดิมทีก็ควรจะเป็นสุดยอดวิชาบู๊ลิ้มเช่นกัน ถึงขั้นนับเป็นเคล็ดกระบี่ระดับวิชาศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานด้วย!”
เยี่ยเว่ยหมิง (⊙_⊙)
นี่คือ? วิชาศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทาน?
นี่ท่านจริงจังหรือเปล่า
ส่วนหวงโส่วจุนก็ไม่รีบเช่นกัน พูดต่อไปว่า “ตามบันทึกประวัติศาสตร์บู๊ลิ้ม ตอนที่แคว้นอู๋เกิดสงคราม แคว้นเย่ว์มีสตรีน่าทึ่งนางหนึ่งนามว่าอาชิง เคล็ดกระบี่ของอาชิงราวกับเทพ ใต้หล้าไร้เทียมทาน!…
….ตอนหลัง อาชิงได้รับเชิญจากฟ่านหลี่ บุรุษแคว้นเย่ว์ ให้ถ่ายทอดเคล็ดกระบี่ของนักกระบี่ แต่แม้อาชิงจะมีพรสวรรค์ด้านเคล็ดกระบี่ไม่ธรรมดา แต่กลับสอนคนให้ใช้กระบี่ไม่เป็น ฟ่านหลี่จนใจ ได้แต่ให้นักกระบี่แคว้นเย่ว์มาประลองกับนาง แล้วก็เลียนแบบเคล็ดกระบี่ของนาง”
หวงโส่วจุนส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วพูดต่อด้วยความเสียดายอย่างสุดซึ้ง “นักกระบี่แคว้นเย่ว์แปดสิบกว่าคนมาประลองกระบวนท่ากับอาชิง แต่กลับเรียนเคล็ดกระบี่จากอาชิงไม่ได้สักกระบวนท่า แต่พวกเขาก็ได้เห็นเงาของกระบี่เทพกับตาตัวเองแล้ว ทุกคนต่างก็รู้แล้วว่าบนโลกนี้มีเคล็ดกระบี่ที่อัศจรรย์อย่างนี้อยู่…
…แปดสิบคนนี้พยายามจับสังเกตเงาเคล็ดกระบี่วูบไหวแล้วถ่ายทอดให้คนที่อยู่ข้างๆ แต่เพียงเพราะเงากระบี่เทพที่วูบไหวพวกนี้ ทำให้เคล็ดกระบี่ของชาวยุทธ์แคว้นเย่ว์ไร้เทียมทานแล้ว!”
พอฟังถึงตรงนี้ เยี่ยเว่ยหมิงก็เหมือนจะจับใจความบางอย่างได้ จึงถามว่า “ในเมื่อคล็ดกระบี่ของอาชิงไม่มีการสืบทอดต่อมา เช่นนั้น ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ ที่ข้าเรียนมาจากหันเสี่ยวอิ๋งก็คือท่ากระบี่ก๊อปปี้ที่นักกระบี่แคว้นเย่ว์แปดสิบคนนั้นลอกเลียนแบบและพลิกแพลงออกมาหรือ”
“ก๊อปปี้?” หวงโส่วจุนยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย จากนั้นบอกว่า “วิธีการพูดเช่นนี้น่าสนใจ ในระหว่างที่เคล็ดกระบี่นี้ถ่ายทอดมาพันปี ยังมีกระบวนท่าสูญหายไปไม่น้อย คนรุ่นหลังเสริมให้สมบูรณ์ทีหลัง แต่หากมองจากภาพรวม ก็เป็นอย่างที่เจ้าบอกจริงๆ…
…หากอาชิงอาชิงวีรสตรีในปีนั้นได้กลับมาเกิดอีกครั้ง ต่อให้เป็นข้าก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง แค่เคล็ดกระบี่ที่เจ้าเรียนมา กลับนับว่าเป็นวิทยายุทธ์ระดับต้นไม่ได้ด้วยซ้ำ นับเป็นเพียงเคล็ดกระบี่ที่โดดเด่นท่ามกลางเคล็ดกระบี่ที่ยังไม่เข้าขั้นเท่านั้น”
เป็นอย่างนี้หรือ
เยี่ยเว่ยหมิงครุ่นคิดพลางพยักหน้า จากนั้นกุมหมัดคารวะหวงโส่วจุนอีก “หวงโส่วจุนโปรดชี้แนะ!”
แม้เขาจะรู้ว่าเคล็ดกระบี่ที่เรียนอยู่ตอนนี้ไม่ใช่หัวใจสำคัญ แต่เยี่ยเว่ยหมิงก็ยังเชื่อมั่นในกฎการอนุรักษ์ที่มีการลงทุนและได้รับผลตอบแทนของ ‘วีรบุรุษนิรันดร์กาล’
ในเมื่อเคล็ดกระบี่นี้ต้องใช้ค่าประสบการณ์สามแสนถึงจะได้อัปเลเวลถึงสิบซึ่งเป็นระดับสมบูรณ์ เช่นนั้นก็แสดงว่าต้องมีเหตุผลที่มันต้องใช้ค่าประสบการณ์ถึงสามแสนแต้มแน่นอน
แม้ไม่อาจทำให้เกิดเทพกระบี่แบบนางพญาอาชิงในปีนั้นได้ แต่ก็ต้องทำให้ศักยภาพของเขาเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดแน่นอน
เมื่อเห็นดังนั้น หวงโส่วจุนก็มองเยี่ยเว่ยหมิงด้วยสายตาที่พึงพอใจยิ่งขึ้น แล้วบอกว่า “เช่นนั้นเจ้าก็ฟังให้ดี ผู้ใช้กระบี่ ความคมของใจ ใช้สังหารคนได้ ใช้ป้องกันได้…”
หลังจากนั้นสิบนาที…
[ติ๊ง! คุณได้รับคำชี้แนะจากหวงโส่วจุน ‘เคล็ดกระบี่วีรสตรี’ ของคุณได้อัปเลเวลแล้ว ตอนนี้ถึงเลเวลสิบแล้ว!]
ในที่สุดก็เลเวลเต็มแล้ว!
เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ เยี่ยเว่ยหมิงก็กระปรี้กระเปร่าทันที รีบเลือกคอลัมน์สกิลของระบบออกมา พบว่าค่าสเตตัสของเคล็ดกระบี่วีรสตรีเป็นดังนี้
[เคล็ดกระบี่วีรสตรี (ไม่เข้าขั้น)]
เคล็ดกระบี่ที่ตกทอดมาในสมัยชุนชิว ประสิทธิภาพทั่วไป
เลเวล: 10 ( +1)
ค่าประสบการณ์: …(เลเวลเต็มแล้ว)
โจมตี +150% (+20%)
แม่นยำ +150% (+20%)
เอฟเฟ็กต์พิเศษ: เงาของเทพกระบี่
[1] เฉียนกว้า 乾卦 ทิศตะวันตกเฉียงเหนือของยันต์แปดทิศ