บทที่ 524 ชื่อหมู่จุติ (2)

…………….

พื้นดินตลบม้วน ตำหนักวังนับไม่ถ้วนถล่มทลาย เลือดเนื้อที่ปกคลุมทั้งแดนต้องห้ามเซียนสั่นไหว ส่วนหนามแหลมทั้งยี่สิบเจ็ดเล่มก็แผ่แสงเจิดจ้าออกมา

ส่วนหัวใจเวลานี้ก็เต้นจนเลือดเนื้อปลิ้นออกมาด้านนอก ดวงตาสีทองขนาดหมื่นจั้งดวงหนึ่งก่อร่างขึ้นด้านในชั่วพริบตา ลืมตาขึ้นฉับพลัน

ฟ้าดินสะท้านสะเทือน ท้องฟ้าเปลี่ยนสี บิดเบี้ยวไปทั้งแปดทิศ ไอพลังประหลาดปะทุออกไปรอบด้าน

ทั่วทั้งโลกสลัวเลือนรางไปหมด ร่างเงาที่คารวะอยู่รอบๆ นั้นก็พากันกรีดร้อง ขณะที่สลายไปพร้อมๆ กัน ก็ค่ายกลแปดเหลี่ยมที่ถูกดวงตาขนาดยักษ์จับจ้องบนท้องฟ้า แตกสลายกลายเป็นฝุ่นธุลีในพริบตา

ร่างคนในชุดนักพรตทั้งสามร้อยหกสิบคนด้านในก็ทยอยระเบิดกลายพันธุ์ กลายเป็นฝนเลือดโปรบปรายลงมา

ส่วนฝนเลือดเหล่านั้นก็แปรเปลี่ยนไปกลางอากาศ กลายเป็นดวงตาสีทองนับไม่ถ้วน ห้อมล้อมรอบดวงตาหมื่นจั้ง ลืมตาขึ้นทั้งหมด จับจ้องไปบนท้องฟ้า ร่างเพียงหนึ่งเดียวที่อยู่ตรงนั้น!

จุดที่ดวงตาเหล่านี้จับจ้อง มีคนผู้หนึ่งลอยอยู่กลางอากาศ อยู่ในท่าคุกเข่า สองมือปิดดวงตาไว้ราวกับรูปสลัก

จางซืออวิ้นนั่นเอง

ร่างของเขาเจิดจ้าอย่างยิ่ง ไม่ถูกผลกระทบใดแม้แต่น้อยท่ามกลางสายตาจับจ้องของดวงตาเทพเจ้าบนพื้นดิน ราวกับว่าพลังของดวงตานี้ไม่คู่ควรให้เอ่ยถึงแม้แต่น้อย

พระจันทร์สีชาดอยู่ด้านหลังเขา แสงสีเลือดยังคงเจิดจ้า

กลายเป็นสิ่งที่ชัดเจนเพียงหนึ่งเดียวในทั่วทั้งแดนต้องห้ามเซียนแห่งนี้

มุมปากที่ยกขึ้นของเขายิ่งสูงขึ้นไปอีก ทั้งๆ ที่ควรจะน่าสะพรึงกลัว แต่ร่างเขากลับเผยความสง่างามที่ยากจะบรรยายออกมา ปล่อยมือทั้งสองจากหน้าดวงตา ค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นยืน

ระลอกคลื่นที่น่าสะพรึงวูบหนึ่งจากร่างขององค์ท่านปกคลุมฟ้าดิน

เส้นผมเขาเปลี่ยนจากสีดำเป็นสีเลือด ปลิวสยายไปที่ด้านหลังเขาไม่หยุด สุดท้ายก็กลายเป็นแผ่นฟ้า

เหนือศีรษะมีกวานที่มีหนามแหลมงอกเต็มไปหมดจำแลงออกมา เห็นใบหน้าเหี้ยมเกรียมสามดวงที่ถูกผนึกอยู่ด้านในได้อย่างชัดเจนบนนั้น กำลังกรีดร้องโหยหวน

พวกองค์ท่านถูกสร้างขึ้นมาให้กลายเป็นกวาน สวมอยู่บนศีรษะของจางซืออวิ้น

เส้นเลือดทั้งหมดใบบนหน้าจางซืออวิ้น ก็ค่อยๆ เคลื่อนมารวมกันที่หน้าผากของเขา ก่อร่างเป็นตราประทับพระจันทร์สีชาด

ในเบ้าตาทั้งสองราวกับแฝงทะเลเลือดเอาไว้ เปล่งแสงสีแดงน่าพรั่นพรึงออกมา

ชุดนักพรตสีดำทั้งตัวกลายเป็นฝุ่นฟุ้ง ชุดนักพรตสีทองตัวหนึ่งคลุมร่างไว้แทน

ชุดคลุมนี้ตัวใหญ่มาก ชายเสื้อโบกสะบัดสยายไปทั้งแปดทิศบนพื้นดิน

มองไกลๆ ภาพที่น่าตกตะลึงนี้ สั่นสะเทือนจิตใจของสรรพสิ่ง

เส้นผมคือท้องฟ้า ชายเสื้อคือแผ่นดิน

องค์ท่านยืนอยู่ระหว่างฟ้าดิน ราวกับเป็นเจ้าแห่งโลกา

ผนวกกับความงดงามของจางซืออวิ้น เจตจำนงศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานก็แผ่ซ่านไปทั้งร่าง

เพียงพอจะทำให้ทุกสรรพชีวิตที่มองเพียงผาดเดียวก็สายโลหิตแตกซ่าน แค่ได้ยินก็จมดิ่งสู่ทะเลทุกข์ไร้อาณา

หากคิดจะมีชีวิตต่อ ทำได้เพียงคารวะเท่านั้น

ตอนนี้ อำนาจเทพโหมขึ้นกระหน่ำ

แทนที่ความบิดเบี้ยวและความเลือนรางทั้งหมดที่เกิดขึ้นจากการเบิกเนตรของดวงตายักษ์บนพื้นในพริบตา สะกดลงไป

ส่วนไอพลังประหลาดที่นี่ก็ถูกเปลี่ยนแปลงจากต้นกำเนิดอย่างรวดเร็วเช่นกัน กลายเป็นหมอกสีแดง ประทับลงบนชุดคลุมสีทองขององค์ท่าน กลายเป็นอักขระแดงหลายสาย

“น่าสนใจ”

ชื่อหมู่บนฟากฟ้า เอ่ยเสียงแผ่วเบา

องค์ท่านรับย่อมรู้แผนการทั้งหมดของเผ่ามนุษย์ได้ในวินาทีที่ตื่นขึ้นแล้ว

สำหรับเทพเจ้า ไม่ต้องวิเคราะห์ ไม่ต้องคาดเดา เมื่อเห็นก็เข้าใจได้ทุกอย่าง

ข้อมูลทั้งหมดบันทึกอยู่ในร่างกาย อยู่ระหว่างฟ้าดิน เมื่อเทพเจ้ามองไป มนุษย์สามัญก็มิอาจปกปิดได้แม้แต่น้อย ราวกับโปร่งใสอย่างไร้ข้อกังขา

แต่กลยุทธ์ของจักรพรรดิมนุษย์ก็สัมฤทธิผลจริงๆ สำหรับชื่อหมู่ พริบตาที่ตื่นขึ้นมาแล้วเห็นเทพเจ้าของแดนต้องห้ามเซียน ก็เหมือนมีชิ้นเนื้อโอชะแขวนอยู่ที่ริมฝีปาก ทำให้องค์ท่านฝืนสัญชาตญาณที่อยากจะกลืนกินไม่อยู่

“กายพิเศษ ไม่เลว”

ชื่อหมู่ส่งเสียงที่ไม่ใช่ภาษามนุษย์ออกมา แต่ทุกเผ่าฟังเข้าใจ นั่นคือเสียงเทพ

เสียงสะท้อนก้อง แดนต้องห้ามเซียนปรากฏเค้าลางจะล่มสลายฉับพลัน แผ่นดินแตกระแหง รอยปริแตกบนท้องฟ้าก็กว้างขึ้น เผยให้เห็นโคลนสีดำด้านนอก และตอนนี้โคลนก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็วเช่นกัน

ราวกับว่าแดนต้องห้ามเซียน แบกรับเสียงขององค์ท่านไม่ได้

พื้นดินสั่นไหวอย่างรุนแรง ดวงตาในวังหลวงหลั่งเลือดสีทองออกมา หนามแหลมยี่สิบเจ็ดเล่มแผ่ระลอกคลื่นที่น่าครั่นคร้าม เสียงร้องคำรามดังก้องไปทั่วทิศ

“ท่านเทพชั้นสูงชื่อหมู่ จวนอวี้เจ้านายข้า ซือเทียนจือลี่และอู่ฉานจุดไฟเทพขึ้นที่ดินแดนกาฬกาลกินี เป็นเทพชั้นสูงด้วยเช่นกัน!”

ชื่อหมู่ก้มหน้า ดวงตาสีเลือดจ้องดวงตายักษ์เบื้องล่างเขม็ง รอยแยกที่มุมปากมีน้ำลายสีทองไหลออกมา ทุกหยดที่ไหลย้อยกลายเป็นดาวหางสีทองพาดผ่านระหว่างฟ้าดิน ตอนที่หยดลงพื้นฟ้าดินก็ครืนครัน ถูกกัดกร่อนจนกลายเป็นหลุมลึก

วัตถุทั้งหมดสลายไปด้วยน้ำลาย

เหมือนชื่อหมู่จะไม่สนใจเสียงคำรามที่ดังออกมาจากดวงตายักษ์ ระหว่างที่น้ำลายหยดย้อยลงมา องค์ท่านก็ยกมือขึ้น คว้าไปทางพื้นดินเบาๆ

พื้นดินทั้งหมดในแดนต้องห้ามเซียนก็สั่นไหวรุนแรงเคยมีอย่างที่ไม่มาก่อนโดยมีวังหลวงเป็นศูนย์กลางด้วยการคว้านี้ พื้นดินปรากฏหุบเหวขนาดยักษ์กว้างร้อยลี้ขึ้นมาห้าทางทันที

แต่ละทางสั้นยาวไม่เท่ากัน สั้นที่สุดคือสองสามร้อยลี้ ยาวที่สุดคือห้าร้อยกว่าลี้ พวกมันไล่เรียงเป็นรูปพัด ทอดยาวไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ ทางเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ

ราวกับนิ้วมือทั้งห้า!

ยิ่งใต้นิ้วทั้งห้านี้ ผืนแผ่นดินยุบลงไปนับหมื่นจั้ง ยิ่งมีร่องลึกหลายจั้งยิบย่อยอีกหลายทาง แตกแขนงลามไปตามพื้นทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ทิศใต้รวมถึงตะวันออกเฉียงใต้

มองจากฟากฟ้า นี่คือรอยประทับฝ่ามือที่ขนาดเกือบพันลี้!

ราวกับมีมือยักษ์ไร้รูปลักษณ์วาดลงมาจากฟ้า ประทับลงมาในแดนต้องห้าม

ส่วนจุดที่ยุบเป็นรูปห้านิ้วนั้นด้านบนก็เป็นจุดที่หนามแหลมทั้งยี่สิบเจ็ดงอกออกมานั่นเอง

แผ่นดินครืนครัน ขณะที่พลิกฟ้าพลิกดิน จากการที่มือของจางซืออวิ้นค่อยๆ เปลี่ยนจากแบเป็นกำ ตอนที่งอนิ้ว รอยฝ่ามือขนาดยักษ์บนพื้นดิน จุดที่อยู่ปลายนิ้วก็ยุบลึกลงไปอีก

ขณะที่ดินปริมาณมหาศาลถล่มทลายกลายเป็นฝุ่นฟุ้ง ก็สั่นสะเทือนไปทั้งแดนต้องห้ามเซียน เสียงคำรามของเทพเจ้าแดนต้องห้ามดังกระหึ่ม หนามแหลมทั้งยี่สิบเจ็ดเล่มเปล่งแสงสีทองแสบตาออกมาพร้อมกัน ชั่วพริบตา แสงสีทองทั้งยี่สิบเจ็ดสายนี้ก็พุ่งขึ้นไปบนฟ้า

มองไกลๆ แสงสีทองทุกสายแฝงความแหลมคมถึงขีดสุดที่เหมือนจะทะลวงชั้นฟ้าขึ้นไปได้ไว้ด้วย ราวกับเป็นอาวุธเทพยี่สิบเจ็ดเล่ม พุ่งไปหาชื่อหมู่

พระจันทร์สีชาดที่หน้าผากชื่อหมู่กะพริบวูบวาบ พระจันทร์สีชาดด้านหลังสาดแสงสีแดงเจิดจ้าออกมา พริบตาที่สาดส่องบนฟากฟ้าก็กลายเป็นทะเลเลือด ฟ้าดินสั่นสะเทือนทันที เมื่อแสงสีทองทั้งยี่สิบเจ็ดสายสัมผัสกับทะเลเลือด ปะทะกันจนกลายเป็นคลื่นวนสีเลือดขนาดยักษ์ยี่สิบเจ็ดวง

คลื่นวนหมุนเวียนไม่หยุด แต่ก็ทะลวงออกมาไม่ได้ ส่วนแสงทองยี่สิบเจ็ดสายนั้นคล้ายจะถูกผสานเข้าไป กำลังจะถูกทะเลเลือดกลืนกินอย่างเห็นได้ด้วยตาเปล่า

จิตเทพที่แฝงอารมณ์หวาดผวาเอาไว้แผ่ออกมาจากพื้นดินอย่างรุนแรง แสงสีเลือดในดวงตาแผ่ระลอกคลื่นตะกละตะกรามที่น่าครั่นคร้ามออกมาจากการที่น้ำลายของชื่อหมู่มากขึ้น องค์ท่านยกมือขวา ออกแรงคว้า

พื้นดินส่งเสียงกร๊อบ หุบเหวทั้งห้า ร่องลึกขนาดใหญ่ สัมผัสร่างของเทพเจ้าที่ซ่อนอยู่ใต้ดิน

สีทองกับสีแดงต้องกันในตอนนี้ พื้นดินมีเลือดเนื้อรวมถึงเศษซากตำหนักวังนับไม่ถ้วนลอยโหม ยังมีพื้นดินที่แตกเป็นกระบิอีกด้วย เห็นได้ชัดว่าเทพเจ้าที่พักพิงอยู่ใต้ดินกำลังกระเสือกกระสนอย่างบ้าคลั่ง

ขณะที่เสียงครืนครันดังจนหูแทบดับ มุมปากของชื่อหมู่ยังยกขึ้นต่อเนื่องจากการที่พื้นดินพลิกม้วน สะบัดแขนขวาไปด้านบนอย่างแรง

ตอนที่พื้นดินนับพันลี้ก็พังถล่มลงมา ฝ่ามือยักษ์ที่มองไม่เห็นก็จับเทพเจ้าแดนต้องห้ามเซียนเอาไว้ กระชากออกมาจากพื้นดิน

ขณะที่พังถล่มกว่าพันลี้ เถาวัลย์เลือดเนื้อขนาดยักษ์ราวกับงูก็ถูกกระชากออกมาด้วย ร่างที่แผ่ขยายออกไปนับหมื่นลี้ของเขาก็ถูกยกขึ้นมาจากการกระชากครั้งนี้ด้วยเช่นกัน

ขณะที่เสียงครืนครันกึกก้องไปทั่ว ร่องลึกที่ทอดยาวนับหมื่นลี้เส้นหนึ่งก็เกิดขึ้น

ท้องฟ้าขมุกขมัว อัสนีสีแดงนับไม่ถ้วนแล่นไปทั่วสารทิศ ขณะที่ฟาดผ่าต่อเนื่อง ก็เห็นเทพเจ้าแดนต้องห้ามเซียนที่ถูกกระชากออกมาได้ คล้ายมังกรอสรพิษแต่ไม่มีเกล็ด เหมือนเป็นเส้นเนื้อขนาดยักษ์ที่เกิดจากเลือดเนื้อสีแดงม่วง

ขณะที่บิดเร่ากระเสือกกระสน บนร่างกายเทพเจ้ายังเห็นหนามแหลมอีกหลายเล่ม และทุกๆ สองเล่มก็เว้นระยะห่างกันพันลี้ มีทั้งหมดยี่สิบเจ็ดเล่ม

คล้ายกับเชือกเส้นหนา ร้อยเข็มไว้ยี่สิบเจ็ดเล่ม

นี่ คือเทพเจ้าที่หลับใหลอยู่ของแดนต้องห้ามเซียน ขณะที่บิดเร่าและร้องคำราม หนามแหลมยี่สิบเจ็ดเล่มก็แทงมือใหญ่ที่มองไม่เห็น แต่กลับแทงไม่ทะลุ ทว่าการคุกคามของพวกมัน ก็ทำให้มือไร้รูปร่างแสดงโครงร่างออกมาส่วนหนึ่งรางๆ

ภาพนี้ เพียงพอจะทำให้จิตใจสรรพสิ่งสั่นสะเทือน

ต่อให้เป็นในความรู้ความเข้าใจของผู้บำเพ็ญก็คล้ายตำนานเทพเจ้าที่เล่าขาน ยากมากที่จะไม่รู้สึกหวาดกลัวยำเกรง

ส่วนบนพื้นดินเกิดผลกระทบเป็นวงกว้างท่ามกลางระลอกคลื่นขนาดยักษ์เช่นนี้ แต่ที่เสียหายน้อยสุดก็คือเขตตะวันตก

เห็นได้ชัด ว่าทำไมที่ที่เผ่ามนุษย์จะลงมาเยือน ถึงเลือกพื้นที่ตะวันออกไว้ ทั้งหมด…อยู่ในแผนการหมดแล้ว

ตอนนี้สวี่ชิงกับนายกองใจสั่นสะท้านอย่างรุนแรง ก่อนที่ชื่อหมู่จะลงมือ นายกองก็แบมือ เผยให้เห็นดวงตาที่อยู่ด้านใน และด้วยดวงตามากมายที่เขาปล่อยไว้หลากหลายมุม จึงเห็นภาพฉากที่ค่อนข้างสมบูรณ์

ในภาพเหตุการณ์ สวี่ชิงกับนายกองเห็นทั้งหมดเมื่อครู่อย่างชัดเจน

เพียงแต่ด้วยพลังเทพเจ้า ดวงตาเหล่านั้นของนายกองก็แหลกเละไม่หยุด ภาพจึงไม่ชัดเจนนัก มีเพียงดวงตาที่อยู่ทางพื้นที่ตะวันออก ที่ยังเห็นได้ชัดกว่า

แต่ก็ยังเลือนราง

สิ่งนี้ไม่ส่งผลกระทบกับความกวาดกลัวชื่อหมู่ของทั้งสอง แต่ได้สัมผัสและมีความรู้ความเข้าใจมากยิ่งขึ้น

เทพเจ้าแดนต้องห้ามเซียน สำหรับพวกเขา ก็ราวกับอำนาจสวรรค์ ไม่อาจสั่นคลอนได้ กระทั่งเข้าใกล้ก็จะแตกดับ แต่สำหรับชื่อหมู่เพียงยกมือก็กระชาดมันออกมาได้

อีกทั้งดูจากการดิ้นรนของเทพเจ้าแดนต้องห้ามเซียน ความแข็งแกร่งระหว่างเทพเจ้าสององค์นี้ชัดเจนอย่างยิ่ง

“เทพเจ้าของแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ แข็งแกร่งเหนือกว่าความรู้ความเข้าใจของสรรพชีวิตมากยิ่ง และตัวตนที่ทำให้ผู้บำเพ็ญต้องเรียกว่าเทพเจ้า เกรงว่าสำหรับมนุษย์สามัญแล้ว ทุกองค์ล้วนเป็นผู้สรรค์สร้างสรรพชีวิต!”

“ศิษย์น้องเล็ก ข้าอยากกินพระจันทร์สีชาด…”

สวี่ชิงที่อยู่ข้างๆ ก็ใจเต้นไม่เป็นส่ำเช่นกัน เก็บงำกลิ่นอายทั้งหมด ไม่กล้าดปิดเผยออกไปแม้แต่น้อย เมื่อได้ยินคำพูดของนายกอง เขาก็ไม่ได้รู้สึกผิดคาด ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็พูดเรื่องบ้าบอออกมาบ่อยครั้ง

“อืม พยายามเข้านะขอรับ”

“ศิษย์น้องเล็กสนับสนุนข้าหรือ ข้าเตรียมแผนสักหน่อย อันที่จริง…ก่อนหน้านี้ข้าก็วางแผนไว้แล้ว แต่ชาตินั้นดันล้มเหลวเสียได้”

ดวงตานายกองเปล่งประกาย แลบลิ้นเลียริมฝีปาก