“แน่นอนว่าเรื่องนี้ปล่อยไปไม่ได้！”

จางเจ๋กัดฟันกรอด เงินที่เธอพึ่งจ่ายไปเมื่อสักครู่ทำให้เธอต้องปวดใจแค่ไหน พอนึกถึงก็ทำให้เธอเจ็บเนื้อตัวมาก！

“ใช่แล้ว！ถ้าตระกูลหลักหวนกลับมาตั้งตัวเป็นใหญ่ได้อีกครั้ง พวกเรายังจะมีอะไรได้อีก？”

อีกทั้งดูเหมือนเนี่ยเฟิงจะโกรธพวกเขามาก ตอนนั้นหลังจากที่ตระกูลหลักเกิดเรื่อง ผู้บารมีล้มลงทำให้ผู้น้อยล้มตามด้วย กระทั่งยังได้ทีขี่แพะไล่ ถ้าหากปล่อยให้เนี่ยเฟิงเติบใหญ่ไป แบบนั้นคงจะไปกันใหญ่แน่！

“เราไปหาพวกพี่ใหญ่กันไหม？”

หลังจากที่พวกเขาแตกแขนงออกไปก็มีบทบาทที่แข็งแกร่งขึ้น หนึ่งในนั้นก็คือพี่ใหญ่ของพวกเขา

พี่ใหญ่ของพวกเขาได้ทรัพย์สินของตระกูลเนี่ยมากที่สุด ดังนั้นพวกเขาจึงนำเอาทรัพย์สินเงินทองกับคนไปทำธุรกิจที่เมืองอื่นๆอย่างประสบความสำเร็จ มาวันนี้ถึงแม้จะไม่นับญาติจนๆ แต่ว่า ถ้าหากพวกเขารู้ข่าวว่าเนี่ยเฟิงยังมีชีวิตอยู่ น่าจะยืนเคียงข้างพวกเขามั้ง？

“พวกเราเคยไปครั้งก่อนแล้ว ตอนนั้นเพื่อที่จะทำธุรกิจไม่ใช่เหรอ？ผลสุดท้ายคุณก็รู้ว่าพี่ใหญ่ของผมเขาไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น ไม่มาพบพวกเราด้วยซ้ำ”

เนี่ยซื่อม่าวอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ มาวันนี้ถ้าพวกเขาไปอีก ก็จะเป็นการทำร้ายตัวเองเปล่าๆ？

“หนูได้ยินว่าลูกสาวของเขาจะจัดงานวันเกิดที่โรงแรมแชงกรีลา เราไปที่นั่นเสี่ยงโชคดูหน่อยไหมคะ ถ้าหากบอกว่าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเนี่ยเฟิง หนูคิดว่าเขาต้องรับฟังแน่！”

ที่เนี่ยเหมยเหมยติดตามเรื่องนี้ เพราะว่าเธอเป็นผู้หญิง

“ในเมื่อเหมยเหมยพูดมาแบบนี้ งั้นพวกเราไปดูกันเถอะ！”

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร พวกเขาจะต้องหาเพื่อนร่วมทีมที่แข็งแกร่งให้ได้ ในมือของเนี่ยเฟิงมีสมบัติที่สี่ตระกูลตัวพ่อแบ่งสันปันส่วนในตอนแรก นี่เป็นเงินก้อนใหญ่มาก！

ไม่มีทางที่พวกเขาไม่อยากได้ ทรัพย์สมบัติมากมายขนาดนี้ ลำพังแค่มองดูคนอื่นก็อิจฉาตาร้อนแล้ว

และในตอนนี้ พวกของคางเมิ่งเริ่มตกแต่งห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีท ในโรงแรมแชงกรีลาแล้ว

“พี่ว่าพี่ใหญ่จะชอบสีนี้ไหม？สีชมพูดูเหมือนจะไม่ค่อยเข้ากับเธอสักเท่าไร เราแต่งเป็นสีขาวดีไหมคะ？”

คางเมิ่งมองดูดอกไม้พวกนั้น อย่างลังเล

“สีขาวทำมะเขืออะไรของเธอ เธอไม่คิดดูหน่อยล่ะ ตอนนี้เป็นวันเกิดสีเลือกดอกไม้สีขาวได้ยังไง？”

เย่หรูเสว่ถลึงตาใส่คางเมิ่ง คางเมิ่งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเป็นดังนั้นจริงๆ“งั้นเราจะเลือกดอกไม้แบบไหนล่ะ？”

“ใช้ดอกทานตะวันเถอะ ความหมายของดอกตะวันคือกระตือรือร้นทะเยอทะยาน อีกทั้งยังมีชีวิตชีวา”

หลินซูอินผู้เป็นพี่สามให้ความคิดเห็นแบบนี้ ทุกคนต่างคิดว่าดี

ในตอนที่พวกเธอกำลังตกแต่งอยู่นั้น ด้านนอกประตูก็มีเสียงดังขึ้นอย่างน่ากลัว เหล่าพี่น้องแปลกใจเล็กน้อย

“ขอโทษด้วยค่ะคุณผู้หญิงตอนนี้เข้าไปไม่ได้นะคะ ห้องวีไอพีถูกจองไว้แล้วนะคะ”

“แกเป็นใคร？แกกำลังสอนฉันอยู่เหรอ？ฉันจะบอกให้ว่าอย่าแม้แต่คิดเลย ฉันบอกแล้วว่าฉันจะเอาห้องวีไอพีห้องนี้ ห้องวีไอพีห้องอื่นฉันไม่เอา！พวกแกทำงานกันยังไง？ความต้องการของลูกค้าแค่นี้พวกแกก็ทำไม่ได้เหรอ？”

เสียงเล็กแหลมของผู้หญิงดังลอดเข้ามา พี่สาวหลายคนต่างพากันขมวดคิ้วเป็นปม

เวลานี้เองประตูห้องถูกเตะจนเปิดออก มีผู้หญิงเย่อหยิ่งคนหนึ่งเดินเข้ามา ผู้หญิงคนนี้แต่งตัวหรูหราฉูดฉาด

สายตาของเธอมองเหล่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าอย่างเรื่องเยอะ และผู้ช่วยที่ยืนอยู่ด้านหลังของหญิงสาวหลังจากที่ได้เห็นพวกเธอแล้ว ต่างกลืนน้ำลายอย่างลากลำบาก เพราะว่าพวกเธอสวยมากจริงๆ แต่ละคนสวยกันมากๆ อีกทั้งผู้หญิงพวกนี้ก็อยู่ท่ามกลางดอกไม้ เห็นได้ชัดว่าเหมือนนางฟ้าดอกไม้มาก

“พวกแกมัวแต่ดูอะไร？รีบเก็บกวาดให้เรียบร้อยซะ คืนนี้ฉันจะจัดงานวันเกิดที่นี่นะ！”

“พวกคุณเป็นใครกัน？ทำไมเธอเข้ามาอย่างบุ่มบ่าม？”

เย่หรูเสว่ที่เห็นคนพวกนี้บุ่มบ่ามเข้ามา รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เธอเดินตรงเข้าไป

เดิมทีรูปร่างของเย่หรูเสว่งดงามอยู่แล้ว บวกกับเธอออกไปวิ่งอยู่สม่ำเสมอ กล้ามเนื้อของเธอจึงชัดและสวยมากยิ่งขึ้น

ถึงวันนี้เย่หรูเสว่จะแต่งตัวธรรมดามาก แต่ทำให้คนที่ได้มองดูถึงกับตาลุกวาวได้ โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับหญิงสาวตรงหน้าที่ก้าวร้าว ยิ่งทำให้เธอเหมือนนางฟ้ามากขึ้น

“เธอเป็นใคร？”

หญิงสาวหัวเราะอย่างเย้ยหยัน“ฉันขอเตือนพวกเธอนะ รีบเอาห้องนี้ให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ！ถ้าพวกเธอไม่ให้ ฉันก็จะให้คนของฉันโยนพวกเธอออกไป”

หญิงสาวพูดจบ ก็ปรบมือ ชายฉกรรจ์หลายคนเดินออกมาจากข้างๆ พวกเขาแต่ละคนหน้าตาดุดัน ถึงพวกเขาจะเห็นแก่ความงามของพวกเย่หรูเสว่ แต่เมื่อเทียบกับสาวสวยทั้งหลาย พวกเขายอมเอาเงินดีกว่า

“ขอโทษนะครับ ขอเชิญพวกคุณออกไปจากห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีท ไม่อย่างนั้นพวกเราจะไม่เกรงใจกับพวกคุณแล้วนะครับ！”

เหล่าชายฉกรรจ์กำหมัดแน่น เย่หรูเสว่หรี่ตามองดู แล้วพูดบางหัวเราะอย่างเย็นชา“งั้นฉันก็ขอดูหน่อยว่าพวกคุณจะทำอะไรที่ไม่เกรงใจ！”

“หึ！พูดดีๆไม่ชอบกันใช่ไหม พวกแกยืนนิ่งอยู่ทำไม？ไปสิยะ！เวลาฉันไม่พอแล้ว เดี๋ยวจะให้ฉันพูดกับพวกญาติพี่น้องเพื่อนฝูงยังไง？เร็วเข้า！เอาของพวกนี้โยนออกไปให้หมด！”

รปภ.พวกนี้รู้ว่ารับเงินมาแล้วต้องทำงาน แต่เพราะว่าตรงหน้าเป็นเพียงหญิงสาวไม่กี่คน เพราะฉะนั้นพวกเขาไม่คิดที่จะกรูเข้าไป หนึ่งในหัวหน้ารปภ.คนหนึ่งใช้สายตาลวนลามมองไปที่เย่หรูเสว่

เขาเลียริมฝีปาก“ขอโทษนะครับ！คุณผู้หญิง！”

แต่มือกีบหมูของเขายังไม่ทันได้แตะเย่หรูเสว่ ก็ถูกเย่หรูเสว่ บิดมือจนร้องลั่นเสียงดัง

“ห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีทห้องนี้เราจ่ายเงินค่ามัดจำไปแล้ว ถ้าพูดตามหลักที่นี่ก็เป็นของพวกเราแล้ว ถ้าคุณอยากได้น่าจะเจรจากับเราก่อน ไม่ใช่ใช้กำลังแบบนี้ ตอนนี้คุณลงมือก่อน ฉันมีสิทธิ์ฟ้องพวกคุณ”

หญิงสาวที่เห็นภาพฉากนั้นแล้วถึงกับโกรธเป็นอย่างมาก“พวกแกยืนเฉยอยู่ทำไม？รีบเข้าไปจัดการสิ！”

หยูจิงหงหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ เห็นแค่เธอกำลังกำหมัดอยู่ข้างๆ“โลกนี้มีทุกอย่างเลยจริงๆเนอะ คิดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้ารังแกพวกเรา สาวๆให้พวกเขาดูเป็นขวัญตาหน่อยสิ！”

คางเมิ่งกับหลินซูอินต่อสู้ไม่ค่อยเป็น แต่มีแค่หยูจิงหงกับเย่หรูเสว่ยังมีหมิงอี๋หานสามคนนี้ที่ศิลปะการต่อสู้สุดยอดก็เพียงพอแล้ว พวกตัวใหญ่แต่โง่เขลาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเธอ

รปภ.ร่างกายกำยำทั้งหลายพุ่งตัวเข้ามาพร้อมกัน แต่รปภ.เหล่านั้นไม่แม้แต่จะแตะต้องชายเสื้อของพวกเธอได้ ถูก！กระทืบจนฟันร่วงเต็มพื้น！

หญิงสาวที่เห็นดังนั้นถึงกับตกใจเป็นอย่างมาก เดิมทีเธอคิดว่าในห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีทมีแค่ผู้หญิง น่าจะเปราะบางอ่อนแอ ใครจะไปรู้ว่าผู้หญิงพวกนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ ทำได้อย่างไรหรือนี่？！

“คนแค่นี้เองเหรอ ไม่พอวอร์มร่างกายด้วยซ้ำ ยังมีอีกกี่คนเข้ามาได้เลย！”

หยูจิงหงปัดฝุ่นในมือ แล้วกวักมือไปทางหญิงสาวคนนั้น หญิงสาวคนนั้นถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก“พวกแกรอก่อนเถอะ แค้นนี้ฉันจะชำระให้ได้！”

รปภ.ที่เหลือต่างพากันวิ่งตะเกียกตะกายหนีไป

“น้องหกให้คนหนีไปง่ายๆแบบนี้เหรอ ไม่ดีมั้ง？”

หลังจากที่หลินซูอินมองดูผู้หญิงคนนั้นวิ่งหนีไปก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้