6 ยูจีน พบกันคนต่างโลก

ผู้เกิดใหม่ จากโลกคู่ขนาน

นั่นมันคำพูดทั่วไป ที่เรามอบให้ผู้คนที่มาจากต่างโลก

ลักษณะของพวกเขาคือนั่น เมื่อพวกเขามาที่โลกนี้ เทพเจ้าจะมอบพรให้พวกเขาเกินไป หรือพวกเขาจะเกิดใหม่ในฐานะ {เผ่าพิเศษ}

มันเป็นครั้งแรกที่ผมเจอหนึ่งคน มันเป็นน่าจะเป็นครั้งแรก ของผู้คนในห้องพิจารณาคดีด้วย

“ฟุฟุฟุ มันเป็นซักพักแล้วนะ ตั้งแต่เรามีแขกจากโลกคู่ขนาน ชั้นรอคอยว่าเธอมีอะไรจะพูด” (อูเธอร์)

ดูเหมือนมันไม่ใช่ครั้งแรก สำหรับอาจารย์ใหญ่อูเธอร์

ยังไงซะ ผมไม่รู้ว่าเขาแก่แค่ไหน แต่เห็นว่าได้เป็นอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียน มามากกว่า 200 ปี

ผมแม้แต่จินตนาการยังไม่ได้เลย ว่าเขามีข้อมูลมากแค่ไหน

“ได้โปรดรอก่อน! คนแรกที่เจอเธอ เป็นนักสำรวจจากสหพันธรัฐบลูวอเทอร์! ไม่ใช่ความเป็นเจ้าของของเธอ ตกอยู่กับเราเหรอ?!”

สหพันธรัฐ กระสับกระส่ายที่นี่

ไม่ใช่นายบอกมาก่อนเหรอ ว่านายจะเปลี่ยนเธอ เป็นหนูทดลอง

สาวที่ชื่อซูมิเระ ซ่อนหลังผม เหมือนไม่สบายใจ

“หืมมม โดยคนแรกที่เจอเธอ หมายถึงชาย ที่กำลังจะโจมตีซูมิเระคุงเหรอ? หรอกบางทีคนที่ยิงธนูใส่เธอ? แน่นอนว่ามันจริง ที่พวกเขาดูเหมือนนักสำรวจ จากสหพันธรัฐบลูวอเทอร์ แต่ จะพูดว่านั่นน่ะ ‘เจอ’ จริงๆเหรอ?” (อูเธอร์)

“น-นั่น…”

“แล้วก็ ถ้านายจะรับเธอเข้าไป นายต้องจ่ายสำหรับความเสียหาย ที่เกิดจากไฟของชั้น 5… มันเป็นเท่าไหร่แล้วนะ?” (อูเธอร์)

อาจารย์ใหญ่ถามเลดี้ที่อยู่ด้านข้าง ผู้ที่ดูเหมือนจะเป็นเลขา

“มันแค่ประมาณคร่าวๆตอนนี้ แต่มันประมาณ 5 พันล้าน จี”

“5 พ-พีนล้าน?!”

“เราให้นักเวทย์ชั้นสูงและขึ้นไป ในเมืองดันเจี้ยน ทั้งหมดทำงานเพื่อการฟื้นฟู การจ่ายพวกเค้าด้วยรางวัลที่มากเท่านั้น จะเป็นสิ่งที่มีเหตุผลมากที่สุดที่จะทำ”

“ถ้าอย่างนั้น?” (อูเธอร์)

“……เราไม่เอา”

คนจากสหพันธรัฐครวญ

“ราชาอูเธอร์ แต่ท่านจะทำยังไง เกี่ยวกับบาปที่ทำลายดันเจี้ยน?! บาปของการทำลายสิ่งก่อสร้าง ของเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่เบา!”

ผู้แปล: ยังไม่เป็นที่รู้ ว่าเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์ องค์เดียว หรือหลายองค์

คนต่อไปที่บ่น คือสมาชิกคณะลูกขุนจากสหภาพศักดิ์สิทธิ์

“นายลืมไปแล้วเหรอ? ‘ผู้มาเยือนจากต่างโลก ต้องถูกปกป้อง’ แต่คำสอนของไม่ใช่ผู้ใดเลย นอกจากเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์?” (อูเธอร์)

“ผ-ผมู้เรื่องนั้น แต่…”

“เธอไม่ใช่อสูรชั่วร้าย ที่นายกังวล เธอเป็นผู้เกิดใหม่ ของคนโบราณ อีฟริท มากกว่านั้น เธอเพิ่งมาที่โลกนี้ เธอขาดความรู้ ดังนั้น เธอจบทีการก่อเหตุการณ์ที่โชคร้าย โชคดี ที่ไม่มีคนตายภายในหมู่นักสำรวจ ไม่ใช่การแสดงถึงหัวใจที่เปิด ก็ตรงกับคำสอน ของเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์เหรอ?” (อูเธอร์)

“…รับทราบ”

คนจากสหภาพศักดิ์สิทธิ์ก็ถอยด้วย

“……ไม่มี…ผู้ตาย?” (ซูมิเระ)

ซูมิเระซัง พึมพำ

“มีอะไรเหรอ?” (ยูจีน)

“ม-ไม่ มันไม่มีอะไร” (ซูมิเระ)

เธอส่ายหัวของเธอไปข้างๆ เมื่อผมถาม

บางอย่างกวนใจเธอเหรอ?

“พระองค์ครับ ยูจีนซานตาฟิลด์นั้นมาจากอาณาจักร ถ้ายูจีนเป็นคนที่นำเธอกลับ ไม่ใช่หน้าที่ ที่จะต้องปกป้องเธอ ตกสู่ในมือของอาณาจักรเหรอ?”

คนสุดท้ายที่พูด คืออาจารย์ของโรงเรียน ที่เงียบตลอดเวลา และมาจากอาณาจักร

—คนจากอาณาจักร จะต้องมีหัวใจทีทำอะไร ในวิธีที่จะทำให้อาณาจักร เจริญรุ่งเรือง {ตลอดเวลา}

เบื้องหลังของอาจารย์ มีคำพูดแบบนั้น ถ้าผมจำไม่ผิด

เขาไม่ได้ดูเหมือนจะสนใจมากตอนแรก แต่มันดูเหมือนเขาปล่อยเธอไปไม่ได้ หลังจากที่ได้รู้ว่าเธอเป็นคนต่างโลก และอีฟริท

เมื่อได้ยินอย่างนี้ อาจารย์ใหญ่แปรงหนวดของเขา ดั่งจะคิดบางอย่างอยู่

“นายพูดถูก ถ้าอย่างนันให้ยูจีน จากอาณาจักร {ถูกแต่งตั้ง} เป็นผู้ปกครองของซูมิเระคุง หลังจากนั้น เธอ ตัวเธอเอง ตัดสินใจได้ว่าจะทำอะไร เรื่องนั้นเป็นยังไง?” (อูเธอร์)

“ไม่คัดค้านครับ”

อาจารย์ไม่ได้ไล่ตามมัน และเห็นด้วย

ในเมืองดันเจี้ยน คำพูดของราชาอูเธอร์ นั้นแน่นอนที่สุด

ไม่มีผู้คนที่สามารถจะต่อต้านเขาได้

…ผม ผู้ปกครอง?

ผู้ปกครองเธอเหรอ?

ผมมองที่ข้างผม และผู้เกิดใหม่ซูมิเระ ก็มองผมด้วย

เราจ้องกัน โดยไม่ได้สังเกต

ดวงตาที่ใหญ่ของเธอ มองดูผม ไม่สบายใจ

“ถ้าอย่างนั้น ยูจีน มันขึ้นอยู่กับนายแล้วนะ อย่าได้กังวล ถ้านายมีปัญหาอะไรบางอย่าง มาปรึกษากับชั้น แน่นอน ชั้นจะมอบเงินค่าขนมด้วย!”

“อ-โอเค…” (ยูจีน)

ผมพยักหน้า กับคำพูดของอาจารย์ใหญ่

นี่มันเดินหน้าไปไกลขึ้น ไกลขึ้น

อีกครั้ง ที่ผมส่งสายตา ไปที่สาวข้างผม

หัวใจผมเต้นข้ามจังหวะ

ผมไม่ได้สังเกต มาจนถึงตอนนี้ เพราะความที่ทุกอย่างมันวุ่นวายแค่ไหน แต่ เธอนั้น สวยงามอย่างเหลือเชื่อ

ผมสีเหลืองอ่อนที่เงางาม ดวงตาโต และริมฝีปาก สีชมพู

ผิวที่แอบดูได้ จากช่องเปิดของเสื้อคลุม นั้นขาวเหมือนผ้าไหม

ผมรู้สึกแบบนี้ครั้งแรก ที่ผมเจอเธอในดันเจี้ยน แต่…

(เธอเป็นคนที่สวยจริงๆ…) (ยูจีน)

มันเพราะเธอ เป็นผู้เกิดใหม่เหรอ? เพราะเธอเป็นเผ่าพิเศษเหมือนอีฟริทเหร? หรือบางทีเพราะตัวเธอเอง นั้นพิเศษ

ไม่ อย่าไปคิดอะไรที่ไม่จำเป็น

มาหันหน้าหาเธออย่างถูกต้องก่อนเถอะ

“ยินดีที่ได้รู้จัก ชั้นยูจีน ซานตาฟิลด์” (ยูจีน)

“ชั้นคือ…ซูมิเระ ยินดีที่ได้รู้จักนาย เช่นกัน” (ซูมิเระ)

ซูมิเระจับมือผมที่ยื่นไป อย่างประหม่า

และในแบบนี้ งานอีกหนึ่งงาน ได้เพิ่มเข้ามาใส่ผม ในรูปแบบของการเป็นผู้ปกครองของผู้เกิดใหม่ และอีฟริท ซูมิเระ

◇◇

“ถ้าอย่างนั้น เพราะนายยุ่งกับการดูแลสาว ที่มาจากต่างโลก นายสาย ในการมาที่ของชั้นเหรอ?”

เจ้าอสูรเอริเนียส จ้องตรงมาที่ผม

เอริแผนแขนแผ่ขา อย่างเละๆบนเตีนง พร้อมด้วย ชั้นในที่ดูทะลึ่ง

พิษสำหรับดวงตา

ผมตอบท่าน ระหว่างที่พยายามจะไม่มองไปทางนั้นมาก

“ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนั้น อาทิตย์นี้มันเต็มจริงๆ” (ยูจีน)

ผมนำทั้งสองมือเข้าด้วยกัน และลดหัวให้เอริ

“หืมม เข้าใจแล้ว ดูแลสาว หือ” (เอริ)

“เหมือนท่านอยากจะพูดอะไรบางอย่างนะนั่น…” (ยูจีน)

“ลงมือกับเธอไปยัง?” (เอริ)

เธอพูดบางอย่างที่อุกอาจ

“คงใช่หรอก!” (ยูจีน)

“โฮฮฮ่~ นั่นจริงเหรอ?” (เอริ)

พูดอย่างนี้เสร็จ เอริขยับหน้าเข้ามาใกล้คอของผม

“ชั้นได้กลิ่นหญิงอื่นจากนาย ยูจีน มันดูเหมือนนายได้ติดกัน ค่อนข้างใกล้กันนะ” (เอริ)

“…เพราะทั้งหมดผมเป็นผู้ปกครองของเธอ” (ยูจีน)

“พูดออกมา! ความจริงน่ะคือนายได้ทำมันกับเธอไปแล้ว ใช่ป่าว?!” (เอริ)

“อย่างที่ผมพูด ผมไม่ได้ทำอะไร!” (ยูจีน)

ผมรู้สึกดั่งว่า ผมถูกถามคำถาม เรื่องการการนอกใจ

ผมไม่ใช่แฟนหนุ่มของเอริ และผม ไม่ได้ทำอะไรกับซูมิเระ

ผมถอนหายใจ และตอบคำถามของเอริต่อไป

เจ้าอสูรเอริวันนั้น ตื้อจริงๆ

ผมสาบาน ที่จะไม่คุยเกี่ยวกับซูมิเระ ให้เอริฟังในอนาคต

เป้าหมายเดือน 9/66

ค่าเน็ต 100/200

กาแฟ 0/300

คอมใหม่ 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook