ตอนที่ 955 ความงดงามท่ามกลางบ่อน้ำพุร้อน

ทุกวันนี้การวิ่งไปรอบๆเพื่อทำสิ่งต่างๆเย่เชียนก็เหนื่อยเล็กน้อย ซึ่งถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขาฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และมีพลังปราณที่แข็งแกร่งในร่างกายของเขาล่ะก็เขาอาจจะล้มป่วยไปนานแล้ว บางครั้งเขาก็ต้องการหาเวลาพักผ่อนให้เต็มที่เช่นกันแต่เขาก็รู้ดีว่าเวลาแบบนั้นมันหายากมากสำหรับเขา

ในตอนนี้เย่เชียนก็เพลิดเพลินไปกับการนวดของนากาซาวะเคโกะจนทำให้เย่เชียนรู้สึกง่วง เมื่ออยู่ในช่วงเวลาที่ตึงเครียดจู่ๆเขาก็ได้รู้สึกผ่อนคลายและรู้สึกสบายอย่างมาก จากนั้นเย่เชียนก็หันไปมองนากาซาวะเคโกะแล้วพูดว่า “คุณเคโกะทักษะการนวดของคุณดีมากและเทียบได้กับหมอนวดมืออาชีพเลย..ผมไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายแบบนี้มานานแล้ว”

“ถ้าคุณเหนื่อยก็พักผ่อนเถอะ..ถึงแม้ว่างานและภารกิจจะสำคัญก็จริงแต่อย่าปล่อยให้ตัวเองเหนื่อยล้าสิ..มันเป็นเกียรติอย่างมากที่เคโกะได้รับใช้คุณเยา” นากาซาวะเคโกะพูด

“เรามาคุยกันแบบกันเองเถอะ..ผมสนใจเรื่องของคุณมากเลยคุณเคโกะ” เย่เชียนพูด “คุณเป็นถึงผู้นำองค์กรชาโด้ซากุระตั้งแต่อายุยังน้อยเพราะงั้นมันไม่ง่ายเลย..ช่วยเล่าเรื่องราวของคุณให้ผมฟังหน่อยสิ”

นากาซาวะเคโกะก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “จริงๆแล้วมันไม่มีเรื่องราวอะไรพิเศษหรอก..พวกเราองค์กรชาโด้ซากุระต่างก็เป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีพ่อแม่และเครือญาติ..พวกเราถูกรับเลี้ยงโดยองค์กรและฝึกอบรมอย่างเข้มงวด..เมื่อพูดถึงเรื่องนั้นแล้วองค์กรของเรานั้นแข็งแกร่งกว่าสำนักนินจาอิงะมาก..แต่เราก็น่าสงสารเหมือนกันเพราะเราเป็นเพียงกลุ่มผู้หญิงที่ยากจนและเป็นเครื่องมือในการสยบผู้มีอำนาจ..เมื่อตอนที่ฉันอายุห้าขวบฉันถูกองค์กรรับอุปการะเลี้ยงดูและจากนั้นก็ได้รับการฝึกฝนที่เข้มงวดที่สุด..ซึ่งความทุกข์ทรมานนั้นมันไม่สามารถจินตนาการได้เลย”

“ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับองค์กรชาโด้ซากุระมานานแล้วแต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็คือองค์กรชาโด้ซากุระจะอยู่ภายใต้ฮาเซงาวะเซตะซึ่งเป็นเรื่องที่เกินความคาดหมายมาก” เย่เชียนพูด

“เรื่องนั้นมันก็นานมาแล้วตั้งแต่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง..องค์กรชาโด้ซากุระของเราเป็นสายลับแทรกซึมเข้าไปในสงครามในสมัยนั้นแล้วขายข้อมูลให้กับรัฐบาลญี่ปุ่น..แต่ในเวลาต่อมามีคนทรยศหักหลังองค์กรของเราและช่วยให้ศัตรูไล่เด็ดหัวสมาชิกทีละคนแต่หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลงทางรัฐบาลก็ได้เข้ามาควบคุมองค์กรของเราและถึงแม้ว่าจะยังคงเป็นเครื่องมือของพวกเขาแต่เราก็ไม่ต้องกังวลแล้วว่าจะถูกหักหลังอีก” นากาซาวะเคโกะพูด “แน่นอนว่ารัฐบาลยังให้เกียรติพวกเราและบางครั้งเขาก็ไม่ได้บังคับเราให้ทำงานที่เราไม่เห็นด้วยซึ่งทำให้เราพึงพอใจอย่างมาก..นอกจากนี้คุณฮาเซงะวะก็ใจดีกับเราเสมอ..เพราะงั้นเราจึงทำงานตอบแทนเขาและซื่อสัตย์ต่อเขา”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “วันนี้ฮาเซงาวะบอกให้คุณส่งผมกลับแบบนั้นคือเขาตั้งใจที่จะให้คุณมาอยู่กับผมไม่ใช่เหรอ..คุณไม่คิดว่าเขาปฏิบัติต่อคุณเหมือนเครื่องมือบ้างเหรอ?”

“แน่นอนว่าฉันรู้เรื่องนี้แต่คราวนี้ฉันเต็มใจ..หลายปีที่ผ่านมาฉันได้ให้ความสนใจกับเขี้ยวหมาป่าเป็นอย่างมาก..พูดได้ว่าฉันคอยจับตามองคุณเย่มานานแล้วและต้องการที่จะรับใช้คุณเย่อย่างใจจริง..นี่ถือเป็นเกียรติสำหรับเคโกะมากค่ะ” นากาซาวะเคโกะพูด

“คุณพูดแบบนี้ผมก็ดีใจแย่สิ” เย่เชียนพูดต่อ “ผมได้ยินมาว่ามีกฎที่ไม่ได้เขียนเอาไว้ในองค์กรชาโด้ซากุระว่าผู้ชายที่สามารถมัดใจของเธอได้เธอจะต้องจงรักภักดีต่อเขาไปตลอดชีวิต..ไม่ทราบว่ามันจริงหรือเปล่า?”

“แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องจริงเพราะเราได้ฝึกฝนกันอย่างเข้มงวด..มันจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับพวกเรา..นอกจากนี้พวกเราก็ยังมีข้อได้เปรียบในเรื่องนี้เพราะสมาชิกทุกคนนั้นได้ละทิ้งความรู้สึกและละทิ้งความผูกพันเพราะงั้นมันคงเป็นเรื่องยากมากที่จะมีผู้ชายทำแบบนั้นได้” นากาซาวะเคโกะพูด “แล้วคุณเย่ล่ะคิดว่าไง..บางทีคุณเย่อาจจะเป็นคนแรกที่ทำสำเร็จก็ได้นะ”

เย่เชียนถึงกับผงะแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ได้หรอกเพราะที่บ้านมีเสืออยู่ตั้งหลายตัว..ถ้าพวกเธอรู้เรื่องนี้ผมตายแน่นอน”

“ฉันไม่คิดเลยว่าคุณเย่จะกลัวภรรยาด้วย” นากาซาวะเคโกะพูดด้วยรอยยิ้ม

“มันไม่ใช่ความกลัวแต่เป็นความเกรงใจมากกว่า” เย่เชียนพูด “นอกจากนี้ผมก็ไม่กล้าลองหรอก..ถ้าผมล้มเหลวผมคงจะละอายใจและไม่กล้าสู้หน้าคุณพอดี”

“ไม่หรอก” นากาซาวะเคโกะพูดด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์และขยับร่างกายของเธอเข้าไปใกล้เย่เชียนมากขึ้น จนเย่เชียนสัมผัสได้ถึงผิวอันนุ่มนวลที่มาจากด้านหลังของเขาอย่างชัดเจน “อันที่จริงคุณเย่ก็น่าจะเห็นแล้วว่าคุณฮาเซงาวะต้องการให้ฉันมาดูแลและรับใช้คุณเพราะงั้นถ้าคุณเย่ปฏิเสธล่ะก็คุณฮาเซงาวะจะต้องตำหนิติเตียนฉันอย่างแน่นอน” ขณะพูดเธอก็ใช้นิ้วของเธอลูบหน้าอกของเย่เชียนเบาๆ

“คุณเคโกะไม่ได้เต็มใจทำแบบนี้ใช่หรือเปล่า..ถ้าผมกับฮาเซงาวะร่วมมือกันแล้วคุณจะได้อะไร?” เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม “กลุ่มนินจาในประเทศญี่ปุ่นมีอยู่สามกลุ่มหลักๆคือสำนักนินจาอิงะและตระกูลฟูมะกับองค์กรชาโด้ซากุระ..ซึ่งทั้งหมดเป็นคู่แข่งกันเพราะงั้นการที่ผมทำให้ตระกูลฮัตโตริกับตระกูลฟูมะเริ่มเปิดศึกการล้างแค้นกันนั้นมันจะเป็นประโยชน์ต่อองค์กรชาโด้ซากุระอย่างมาก..พูดตามตรงแล้วคุณต้องขอบคุณที่ผมทำแบบนั้นเพราะงั้นคุณจะใจร้ายกับผู้มีพระคุณได้ยังไง”

“คุณเย่พูดได้ดีจริงๆ” นากาซาวะเคโกะพูดต่อ “ฉันน่ะโหยหาผู้ชายที่ฉันไว้ใจได้เสมอมา..แต่ก็ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับคุณเย่ได้เลย..คุณจะปฏิเสธฉันจริงๆหรอคะ?”

“คุณทำให้ผมรู้สึกละอายที่จะพูดแบบนั้น..ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองมีเสน่ห์ขนาดนั้นหรอก” เย่เชียนพูด “ผมยอมรับเลยว่าคุณเคโกะนั้นเป็นผู้หญิงที่สวยจริงๆและเมื่อผู้ชายเห็นคุณพวกเขาจะต้องตกหลุมรักคุณตั้งแต่เห็นคุณครั้งแรกอย่างแน่นอน..คุณกำลังมองหาความรักอยู่ใช่มั้ย?..ผมต้องขอโทษด้วยเพราะความรักของผมได้มอบให้กับผู้หญิงของผมไปแล้ว”

“คุณเย่ไม่อยากให้องค์กรชาโด้ซากุระช่วยคุณในอนาคตหรอคะ” นากาซาวะเคโกะพูด “นอกจากนี้ทำไมคุณถึงปฏิเสธฉันล่ะ..ทำไมฉันถึงเสียใจที่คุณปฏิเสธ” นากาซาวะเคโกะดูอ่อนแอและดูน่าสงสารอย่างมาก อย่างไรก็ตามเย่เชียนก็ชัดเจนมากว่านี่เป็นเพียงการเสแสร้งของเธอเพราะเย่เชียนนั้นไม่เชื่อเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะหลงรักเขาอย่างลึกซึ้ง

“คุณเย่ไม่อยากเปลี่ยนบรรยากาศและลองอะไรใหม่ๆที่น่าตื่นเต้นหรอคะ..ฉันจะทำให้คุณเย่สัมผัสถึงความตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนให้เอง” นากาซาวะเคโกะพูด “ตราบใดที่คุณเย่ต้องการฉันก็จะทำ..ถึงแม้ว่าคุณจะมองว่าฉันเป็นหมาตัวเมียถึงยังไงฉันก็มีความสุขมาก”

เย่เชียนถึงกับเหงื่อออกเพราะผู้หญิงคนนี้สุดโต่งจริงๆ ซึ่งเมื่อเผชิญกับสิ่งเหล่านี้แล้วมันคงจะเป็นการโกหกถ้าบอกว่าร่างกายของเย่เชียนไม่ตอบสนองเลย ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะยับยั้งชั่งใจตัวเองเอาไว้แต่เขาจะยับยั้งปฏิกิริยาของร่างกายได้อย่างไร? จากนั้นเย่เชียนก็หันกลับมาอย่างช้าๆแล้วพูดว่า “ทำไมคุณถึงไม่ฟังผม..ผมก็บอกไปอย่างชัดเจนแล้วว่าผมจะไม่ทอดทิ้งผู้หญิงของผม..ถ้าคุณต้องการใช้ร่างกายเพื่อหลอกล่อผมล่ะก็ผมคิดว่าคุณควรยกเลิกแผนนี้ไปซะ!”

“ฉันไม่ใช่คนโง่และฉันก็เข้าใจดีว่าการที่ฉันทำแบบนี้คุณจะต้องคิดแบบนั้นอยู่แล้ว..แต่ฉันไม่อยากให้คุณเย่เข้าใจผิด” นากาซาวะเคโกะพูดต่อ “ฉันรักคุณเย่จริงๆ..ฉันตกหลุมรักคุณแล้วจริงๆและฉันก็หวังว่าคุณเย่จะให้โอกาสฉันได้พิสูจน์และเปิดใจยอมรับฉันเป็นผู้หญิงของคุณ..ถึงแม้ว่าจะในฐานะคนรับใช้ของคุณก็ตาม..ฉันแค่อยากจะเป็นผู้หญิงของคุณ”

เรือนร่างที่มีเสน่ห์และเร่าร้อนนั้นสามารถกระตุ้นความปรารถนาอันแรงกล้าที่สุดในหัวใจของมนุษย์ได้และสามารถทำให้ผู้ชายไม่สามารถทนต่อความอดกลั้นได้เมื่อเขาเห็นมัน ซึ่งเย่เชียนต้องยอมรับว่าผู้หญิงคนนี้เข้าใจในความรู้สึกและความปรารถนาของผู้ชายจริงๆและกระตุ้นความต้องการของผู้ชายได้ดีมาก

เมื่อเห็นว่าเย่เชียนไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไปนากาซาวะเคโกะก็คิดว่านี่คือความยินยอมของเย่เชียนแล้วและเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุขเพราะในฐานะองค์กรชาโด้ซากุระนั้นหลายครั้งที่พวกเธอต้องใช้ร่างกายเพื่อแลกกับข้อมูลซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่ในตอนนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เชียนแล้วนากาซาวะเคโกะกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นและความปรารถนาอย่างแรงกล้าปรากฏขึ้นในร่างกายของเธอ ซึ่งเย่เชียนเองก็รู้สึกถึงพลังปราณในร่างกายของเขาที่หมุนวนอย่างบ้าคลั่ง

ความยับยั้งชั่งใจของเย่เชียนก็ถูกทำลายออกไปทีละนิดและพลังปราณในร่างกายก็หมุนวนราวกับว่าตื่นเต้นและเป็นแรงผลักดันความป่าเถื่อนในตัวของเย่เชียนเพราะร่างกายของนากาซาวะเคโกะนั้นไร้ที่ติจนทำให้สมองของเย่เชียนเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความต้องการอย่างมาก

‘บัดซบจริงๆนี่มันความรู้สึกอะไรกันวะเนี่ย’ เย่เชียนพูดในใจอย่างลับๆ อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่จำเป็นต้องคิดและกังวลใดๆเพราะการกระตุ้นแบบนี้ทำให้เย่เชียนรู้สึกตื่นเต้นจนเขามีความสุขอย่างมาก

การนวดแบบนี้ในบ่อน้ำพุร้อนนั้นทำให้เย่เชียนรู้สึกสบายมาก หลังจากนั้นนากาซาวะเคโกะก็ไม่รีรอและเริ่มยั่วยวนเย่เชียนอย่างไม่ลดละ

แน่นอนว่าเย่เชียนนั้นไม่ใช่สุภาพบุรุษเพราะเขาก็มีขีดจำกัดในเรื่องอารมณ์และเขาก็รักผู้หญิงของเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ แต่ทว่านากาซาวะเคโกะนั้นได้ทำลายกำแพงเหล่านั้นของเย่เชียนไปในที่สุด

ในตอนนี้นากาซาวะเคโกะก็แทบจะเป็นบ้าเพราะเธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าเย่เชียนจะแข็งแกร่งขนาดนี้ ซึ่งถือได้ว่าเป็นพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดาเลย นอกเหนือจากคำอธิบายนี้แล้วก็ไม่มีอะไรอื่นอีก อย่างไรก็ตามนี่เป็นครั้งแรกที่นากาซาวะเคโกะรู้สึกถึงความสุขของการเป็นผู้หญิงอย่างแท้จริงจนวิญญาณของเธอดูเหมือนจะแยกออกจากร่างกายของเธอและล่องลอยไปบนท้องฟ้าทำให้เธอรู้สึกดีอย่างมาก

.

.

.

.

.

.

.