ยอดนักรบจอมราชัน 960 ชิบะชิเงโอะ

Now you are reading ยอดนักรบจอมราชัน Chapter 960 ชิบะชิเงโอะ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 960 ชิบะชิเงโอะ

ชิบะชิเงโอะรู้สึกประหม่าและกดดันอย่างมากในตอนนี้และความหวังเดียวของเขาในตอนนี้ก็คือลูกน้องของเขาจะมาในเร็วๆนี้ ตราบใดที่เขาออกจากที่นี่และกลับไปที่สมาคมมังกรดำได้ล่ะก็ด้วยรากฐานที่เขาสร้างขึ้นมานานหลายปีแล้วเขาก็เชื่อว่าเขาสามารถเผชิญหน้ากับม่อหนานอย่างเปิดเผยได้

“เสียใจงั้นเหรอ?” ม่อหนานพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณคิดว่าผมจะยอมงั้นเหรอ..ในเมื่อคุณไม่เต็มใจที่จะยอมรับเงื่อนไขของผมล่ะก็ผมจะบอกความจริงกับคุณเพื่อไม่ให้คุณตายไปโดยไม่รู้อะไร..ต่อให้คุณไม่ฆ่าอิชิดะอิจิโร่ก็ตามถึงยังไงผมก็จะฆ่าเขาอยู่แล้ว..เพราะผมให้โอกาสเขามากมายแต่เขาก็ยังทำตามความคาดหวังของผมไม่ได้..เขาควบคุมสมาคมมังกรดำได้อย่างโง่เขลาซึ่งนั่นเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่..เหตุผลที่ผมไม่ฆ่าเขาด้วยตัวเองล่ะก็เพราะถึงแม้ว่าเขาจะไร้ความสามารถแต่เขาก็มีความภักดีต่อผมมานานเพราะงั้นผมจึงไม่อยากฆ่าเขาด้วยตัวเอง..ด้วยเหตุนี้ผมจึงรอให้เขาฆ่าคุณเองแล้วใช้โอกาสนี้ในการโยนความผิดให้กับคุณและผมก็จะขึ้นครองบัลลังก์ของสมาคมมังกรดำแทนและนั่นก็เป็นไปตามที่ผมคาดการณ์เอาไว้เพราะตอนนี้อิชิดะอิจิโร่ถูกคุณฆ่าตายแล้วเพราะงั้นผมก็จะสามารถฆ่าคุณได้อย่างสมเหตุสมผลและในที่สุดสมาคมมังกรดำก็จะตกอยู่ในกำมือของผม”

ชิบะชิเงโอะก็ถึงกับตกตะลึงเพราะนี่ช่างเป็นแผนที่ยอดเยี่ยมในการยืมมือคนอื่นเพื่อฆ่าศัตรู ปรากฏว่าม่อหนานคนนี้รออยู่ข้างนอกมานานแล้วและวันนี้ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ฆ่าอิชิดะอิจิโร่ก็ตามถึงยังไงอิชิดะอิจิโร่ก็จะถูกฆ่าอยู่ดีและมันจะเป็นประโยชน์ต่อม่อหนานอย่างมาก จากนั้นดวงตาของชิบะชิเงโอะก็มองไปรอบๆโดยไม่ตั้งใจและดูเหมือนกำลังมองหาโอกาสที่จะหลบหนีเพราะถ้าหากสิ่งที่ม่อหนานพูดเป็นความจริงวันนี้ก็ดูเหมือนว่าเขาจะออกไปจากร้านอาหารนี้ได้ยาก

ม่อหนานก็ยิ้มอย่างดูถูกและพูดว่า “อย่าได้แม้แต่จะคิดเพราะในเมื่อผมอยู่ที่นี่แล้วคุณก็ไม่มีทางหนีไปได้..แต่ผมจะให้โอกาสคุณได้ตราบใดที่คุณสามารถรอดจากการโจมตีของผมได้สามครั้ง..ถ้าคุณไม่ตายผมจะปล่อยคุณไป..ว่ากันว่าชิบะชิเงโอะเป็นสุดยอดปรมาจารย์อันดับหนึ่งของสำนักนินจาอิงะและยังเชี่ยวชาญพิษของตระกูลฟูมะอีก..คุณกล้าเดิมพันหรือเปล่า?”

คิ้วของชิบะชิเงโอะก็ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างช่วยไม่ได้เพราะเขาสัมผัสได้ถึงแรงกดดันจากม่อหนานจนรู้สึกว่าเขาจะไม่สามารถรอดจากการโจมตีของม่อหนานในสามครั้งจริงๆ ความขี้ขลาดและความกลัวก่อนการต่อสู้นั้นถือเป็นข้อต้องห้ามที่สุด ซึ่งชิบะชิเงโอะก็รู้ดีแต่เขาไม่สามารถที่จะระงับความคิดนั้นไปได้เลยและดูเหมือนลูกน้องของเขาจะไม่มาที่นี่อีกต่อไปแล้วเพราะเนื่องจากม่อหนานเตรียมการเอาไว้ตั้งแต่แรกเช่นนี้ดังนั้นลูกน้องของเขาคงจะตายกันไปหมดแล้วใช่ไหม? ในขณะนี้ดูเหมือนว่าทางออกเดียวคือการทำสงครามเท่านั้น

ชิบะชิเงโอะสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “ทำไมแกต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะในเมื่อตอนนี้แกได้เปรียบอยู่..ถ้าแกทำอะไรก็ไม่มีใครรู้หรอกเพราะงั้นแกทำไปเพื่ออะไร?”

ม่อหนานก็พูดด้วยรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามว่า “คุณไม่ต้องกังวลไปเพราะสิ่งที่ผมพูดออกไปผมไม่โกหกอยู่แล้ว..แต่ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่มันก็เป็นเพียงโอกาสเดียวของคุณ”

ชิบะชิเงโอะสูดลมหายใจเข้าลึกๆสองสามครั้งเพื่อทำให้สมาธิของเขาสงบลง อย่างไรก็ตามม่อหนานก็ดูผ่อนคลายอย่างมากและเต็มไปด้วยความมั่นใจราวกับว่าเขาไม่ได้จริงจังกับตัวเองเลย จากนั้นเขาก็โบกมือเพื่อและส่งสัญญาณให้ลูกน้องของเขาถอยออกไปจากนั้นม่อหนานก็จ้องมาที่ชิบะชิเงโอะอย่างไม่ละสายตา

จากนั้นชิบะชิเงโอะก็พุ่งเข้าหาม่อหนาน ซึ่งหากไม่มีอาวุธในมือแล้วล่ะก็เป็นการยากที่จะแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของชิบะชิเงโอะได้เพราะเขาเป็นนินจาที่ถนัดในการใช้อาวุธอาบยาพิษ อย่างไรก็ตามในฐานะที่เป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่งของสำนักนินจาแล้วทักษะของชิบะชิเงโอะก็ไม่ได้อ่อนแอและโจมตีม่อหนานอย่างไม่หยุดยั้งด้วยกำลังทั้งหมดของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะโจมตีอย่างสุดกำลังแค่ไหนถึงยังไงเขาก็ไม่สามารถโจมตีม่อหนานได้เลย

ส่วนม่อหนานก็ยิ้มอย่างเย้ยหยันเพราะเขารู้ถึงสิ่งที่ชิบะชิเงโอะคิดเพราะตราบใดที่ชิบะชิเงโอะสามารถรอดจากการโจมตีของเขาได้สามครั้งล่ะก็ชิบะชิเงโอะก็จะเป็นฝ่ายชนะ ดังนั้นการโจมตีเหมือนเต็มกำลังของชิบะชิเงโอะจึงเป็นเพียงการทำให้เขาไม่สามารถโจมตีได้อย่างแม่นยำนั่นเอง ซึ่งจุดประสงค์ก็คือเพื่อบังคับให้เขาโจมตีตรงๆจากนั้นชิบะชิเงโอะก็จะสามารถคาดเดาการโจมตีได้

ในตอนนี้ม่อหนานก็โจมตีกลับด้วยฝ่ามือ ม่อหนานนั้นครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่งของสำนักม่อจื๊อและเขาเป็นคนเดียวที่สามารถต่อสู้กับเย่เจิ้งหรานเป็นเวลาสามวันสามคืนได้และถึงแม้ว่าเขาจะแพ้แต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธฝีมือและการดำรงอยู่ของเขาได้ ทักษะของเขานั้นยังคงเป็นความภาคภูมิใจในโลกของศิลปะการต่อสู้จีนโบราณ ดังนั้นเมื่อชิบะชิเงโอะเห็นม่อหนานโจมตีเขาด้วยฝ่ามือแล้วเขาก็รีบหลีกเลี่ยงการโจมตีเพราะตราบใดที่เขารอดพ้นจากการโจมตีของม่อหนานได้สามครั้งล่ะก็เขาจะชนะ ซึ่งไม่ว่าม่อหนานจะปฏิบัติตามที่เขาพูดเอาไว้หรือไม่นั้นแต่อย่างน้อยๆนี่ก็เป็นโอกาสเดียวของเขา

เนื่องจากม่อหนานได้เห็นแผนการของชิบะชิเงโอะแล้วเขาก็คงไม่โดนหลอกง่ายๆอย่างแน่นอนและการโจมตีนั้นของเขาก็เป็นเพียงการเคลื่อนไหวที่เป็นกลอุบายที่จะหลอกลวงชิบะชิเงโอะ ดังนั้นเขาจึงคาดการณ์และสังเกตการณ์หลบหลีกของชิบะชิเงโอะเอาไว้และมันก็เป็นไปตามที่เขาคาดเอาไว้ จากนั้นมุมปากของม่อหนานก็ฉีกโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มแล้วปล่อยหมัดออกไปอีกครั้งอย่างรุนแรง

ในขณะนี้ชิบะชิเงโอะถึงกับผงะเพราะเขาไม่ได้คาดหวังว่าม่อหนานจะมองเห็นการกระทำและความคิดทั้งหมดของเขา ซึ่งก่อนที่เขาจะตอบสนองได้หมัดของม่อหนานก็พุ่งเข้ามาใส่เขาแล้วซึ่งทำให้เขาประหลาดใจอย่างมาก แต่แล้วเขาก็พยายามที่จะหลบหลีกอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามการกระทำทั้งหมดของชิบะชิเงโอะนั้นม่อหนานคาดการณ์เอาไว้อย่างสมบูรณ์แบบเพราะม่อหนานก็ยังชัดเจนมากว่าถึงแม้ว่าทักษะของเขาจะดีกว่าชิบะชิเงโอะแต่ก็ยังค่อนข้างยากที่จะเอาชนะชิบะชิเงโอะภายในสามกระบวนท่า ดังนั้นหากม่อหนานต้องการชนะล่ะก็เขาจะต้องเอาชนะชิบะชิเงโอะทางด้านจิตใจแทน เขาชัดเจนมากว่าความคิดในปัจจุบันของชิบะชิเงโอะจะไม่มีวันเผชิญหน้ากับเขาแบบตรงๆแต่ต้องการที่จะหลบหลีกเพราะตราบใดที่ชิบะชิเงโอะรอดจากทั้งสามกระบวนท่านั่นก็แสดงว่าเขาชนะแล้ว ดังนั้นม่อหนานจึงเริ่มกำหนดเป้าหมายการเคลื่อนไหวครั้งต่อไปเพราะการโจมตีสองครั้งของเขานั้นไร้ผลแต่ก็เพื่อหลอกล่อและเบี่ยงเบนความสนใจและความคิดของชิบะชิเงโอะอย่างสมบูรณ์แบบ

ทุกอย่างเป็นไปตามที่ม่อหนานคาดเอาไว้เพราะเมื่อชิบะชิเงโอะหลบหลีกการโจมตีครั้งที่ของของเขาแล้วม่อหนานก็แสยะยิ้ม ซึ่งการแสดงออกของม่อหนานนั้นดูเหมือนจะผิดหวังกับชิบะชิเงโอะเพราะถึงแม้ว่าเขาจะรุกอย่างรวดเร็วและรุนแรงก็ตามแต่นั่นก็ค่อนข้างที่จะเดาทางง่าย แต่ในความเห็นของชิบะชิเงโอะแล้วมันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะรอดจากการโจมตีทั้งสามครั้งของม่อหนานและเมื่อเขาคิดเช่นนั้นชิบะชิเงโอะก็ระมัดระวังตัวน้อยลงอย่างเห็นได้ชัดและดูผ่อนคลายลงอย่างมาก

นี่คือสิ่งที่ม่อหนานต้องการดังนั้นเมื่อชิบะชิเงโอะถอยห่างออกไปม่อหนานก็ใช้ฝ่ามือของเขาโจมตีสวนเข้าไปอย่างรวดเร็วและพลังปราณในร่างกายของเขาก็ระเบิดออกมาอย่างสมบูรณ์แบบจนชิบะชิเงโอะไม่สามารถที่จะหลบได้อีกและชิบะชิเงโอะก็อดไม่ได้ที่จะหน้าซีดด้วยความตกใจเพราะเขารู้แล้วว่าเขาถูกม่อหนานหลอกล่อและในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าการโจมตีทั้งสองครั้งของม่อหนานก่อนหน้านี้เป็นเพียงการหลอกล่อตัวเองให้เข้าไปในกับดักของเขาและการเคลื่อนไหวครั้งนี้เป็นการเคลื่อนไหวที่อันตรายถึงชีวิต อย่างไรก็ตามในเวลานี้มันก็สายเกินไปแล้วเพราะชิบะชิเงโอะไม่มีเวลาทำในสิ่งที่เขาคิด ดังนั้นเขาจึงรวบรวมกำลังทั้งหมดที่มีและต้านทานการโจมตีนั้น

อย่างไรก็ตามชิบะชิเงโอะยังคงถอยออกไปและฝ่ามือของม่อหนานก็กระแทกเข้าที่หน้าอกของชิบะชิเงโอะแล้วมีเสียงซี่โครงหักร่างกายของเขาก็กระเด็นออกไปเหมือนว่าวที่หักกลางอากาศและกระแทกลงกับพื้นอย่างลง

ในการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ที่แท้จริงนั้นบ่อยครั้งระดับของทักษะไม่ใช่องค์ประกอบที่กำหนดผลลัพธ์แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือจิตวิทยาและไม่ต้องสงสัยเลยเพราะชิบะชิเงโอะได้พ่ายแพ้ให้กับม่อหนานทางด้านจิตใจแล้ว ดังนั้นเขาจึงถูกม่อหนานลากเข้าไปติดกับดักที่ม่อหนานคาดการณ์เอาไว้อย่างสมบูรณ์ ไม่เช่นนั้นด้วยทักษะของชิบะชิเงโอะแล้วเขาไม่สามารถที่จะพ่ายแพ้ให้กับม่อหนานภายในการโจมตีสามครั้งอย่างแน่นอน

การเคลื่อนไหวนี้เป็นการโจมตีสุดกำลังของม่อหนานและถือเป็นโชคดีสำหรับชิบะชิเงโอะที่เขาไม่ตายทันทีจากการโจมตีนี้และนี่เป็นผลมาจากการฝึกฝนหลายปีของเขาไม่เช่นนั้นการโจมตีครั้งนี้ของม่อหนานก็เพียงพอที่จะปลิดชีพของเขาแล้ว อย่างไรก็ตามชิบะชิเงโอะก็รอดเพราะโชคช่วยแต่อาการบาดเจ็บของเขานั้นก็สาหัสอย่างมาก ซึ่งในตอนนี้ใบหน้าของเขาซีดเหมือนกระดาษขาวและร่างกายของเขาก็อ่อนแรงและซี่โครงบนหน้าอกของเขาก็หักจนทำให้หายใจได้ลำบากอย่างมาก

ม่อหนานก็ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “เป็นยังไงล่ะผมให้โอกาสคุณแล้วแต่คุณกลับพลาดเองเพราะงั้นคุณก็ตายไปซะ..ส่วนพวกเขี้ยวหมาป่าทั้งสี่คนเดี๋ยวผมจะจัดการพวกมันต่อเอง”

หลังจากพูดจบภาพของเย่เชียนก็ปรากฏตัวขึ้นในใจของม่อหนานอย่างช่วยไม่ได้ แต่มันเป็นลักษณะของรูปลักษณ์การปลอมตัวของเขา จากนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำว่า “เขี้ยวหมาป่า?” เพราะในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาม่อหนานไม่เคยสนใจเขี้ยวหมาป่าเลยและเขาก็ดูถูกเขี้ยวหมาป่ามาเสมอดังนั้นเขาจึงไม่เคยสนใจการคุกคามของเขี้ยวหมาป่าเลยและแม้กระทั่งเหตุการณ์สองสามปีที่แล้วที่เขี้ยวหมาป่าลอบสังหารหัวหน้าแก๊งยามากุจิครั้งนั้นเพราะในมุมมองของม่อหนานนั้นมันก็เป็นเพียงการกระทำเล็กๆน้อยๆไม่ได้มีผลกระทบใดๆ ซึ่งเขาเชื่อเสมอว่าตราบใดที่เขาตัดสินใจที่จะกำจัดองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าล่ะก็พวกเขาจะเป็นเพียงเศษเนื้อบนเขียงเท่านั้น

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ทำให้ม่อหนานอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเพราะดูเหมือนว่าเขาจะประเมินเขี้ยวหมาป่าต่ำไปเพราะเขี้ยวหมาป่าได้รู้ถึงการมีอยู่ของเขาแล้วและยังคิดที่จะเผชิญหน้ากับตัวเองด้วยซ้ำ ดังนั้นดูเหมือนว่าเขาจะต้องกำจัดองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าเสียแล้ว

ชิบะชิเงโอะก็รู้ว่าเขาจะต้องตายอย่างแน่นอนดังนั้นเขาจึงไม่มีความคิดอื่นใดในตอนนี้และสิ่งเดียวที่เขาหวังก็คือภาวนาให้ลูกสาวของเขามีชีวิตที่ดีได้ ซึ่งเขาเองก็เชื่อว่าเขี้ยวหมาป่าจะดูแลลูกสาวของเขาเป็นอย่างดีเพราะเย่เชียนไม่จำเป็นต้องหลอกเขาเลยแม้แต่น้อยและเขาก็เชื่อว่าทุกสิ่งที่เย่เชียนพูดนั้นเป็นความจริง “เอาสิวะ..รีบๆฆ่าฉันซะสิ” ชิบะชิเงโอะก็เงยคอขึ้นและพูดว่า “ไม่ช้าก็เร็วแกก็จะต้องจบลงแบบเดียวกันกับฉัน!” ในเมื่อเขารู้ว่าคุณกำลังจะตายเขาก็ควรตายอย่างมีศักดิ์ศรี

.

.

.

.

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด