ตอนที่ 966 เขี้ยวหมาป่าหน่วยใหม่

จุดประสงค์ของเย่เชียนคือการใช้โอกาสที่จะนำองค์กรชาโด้ซากุระมาอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาเพื่อเป็นกองกำลังให้กับองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านข่าวกรองที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวดและนี่จะเป็นประโยชน์ต่อเย่เชียนในอนาคตอย่างแน่นอน ดังนั้นเย่เชียนจึงไม่ต้องการที่จะฆ่าพวกเธอและไม่ปล่อยให้ฮาเซงาวะเซตะกำจัดพวกเธอทิ้ง

ถึงแม้ว่าฮาเซงาวะเซตะจะอยากรู้ด้วยว่าทำไมนากาซาวะเคโกะถึงทรยศเขาและเธอทำไปเพื่ออะไรนั้นแต่เขาก็อยากที่จะฆ่าปิดปากเธอเพื่อทำลายความลับของเขาไปพร้อมกับเธอและไม่ให้มันรั่วไหลออกมาแต่เย่เชียนก็ยืนกรานที่จะไว้ชีวิตของเธอและมันก็ไม่ง่ายเลยที่จะขัดแย้งกับเย่เชียนเพราะเรื่องนี้ ยิ่งไปกว่านั้นจากเหตุการณ์นี้เขาได้ตระหนักถึงความสำคัญของเย่เชียนที่มีต่อเขามากขึ้นเรื่อยๆและเขาก็จำเป็นต้องพึ่งพาเย่เชียนจริงๆ ดังนั้นหากความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเย่เชียนถูกทำลายไปด้วยเหตุนี้มันก็จะเป็นการสูญเสียโดยเปล่าประโยชน์อย่างมาก

นอกจากนี้ฮาเซงาวะเซตะยังคิดว่าคำพูดของเย่เชียนนั้นสมเหตุสมผลมากเพราะถึงแม้ว่านากาซาวะเคโกะจะทรยศเขาแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าองค์กรชาโด้ซากุระทั้งหมดจะทรยศหักหลังเขา ดังนั้นหากเขาโจมตีองค์กรชาโด้ซากุระอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าล่ะก็เขาก็จะโดนต่อต้านในที่สุดและนั่นจะไม่คุ้มกับสิ่งที่เขาจะต้องเสียไปอย่างแน่นอน

หลังจากมองฮาเซงาวะเซตะออกไปแล้วเย่เชียนก็หันไปมองนากาซาวะเคโกะแล้วพูดว่า “คุณเกลียดผมเพราะสิ่งที่ผมทำหรือเปล่า?”

“ฉันไม่เคยเกลียดคุณเลย” นากาซาวะเคโกะพูดต่อ “ฉันเป็นคนของคุณเย่แล้วเพราะงั้นฉันจะจงรักภักดีต่อคุณเย่และไม่ว่าคุณเย่จะสั่งให้ฉันทำอะไรฉันก็เต็มใจ..เนื่องจากคุณเย่ต้องการแบบนี้ฉันก็ไม่คิดที่จะโกรธคุณเลย”

เย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “เอาล่ะถ้าอย่างนั้นผมจะบอกคุณตรงๆว่าผมทำแบบนี้เพื่อทดสอบความภักดีของคุณที่มีต่อผม..เพราะในอนาคตผมต้องพึ่งพาคุณ..ไม่ว่านาโอกิอิชิอิหรือฮาเซงาวะเซตะที่ชนะการเลือกตั้งถึงยังไงผมก็ไม่สามารถอยู่รอดในประเทศญี่ปุ่นได้โดยไม่มีองค์กรชาโด้ซากุระของคุณ..เพราะงั้นผมจึงอยากถามคุณว่าคุณเกลียดผมหรือเปล่าที่หลอกใช้คุณ”

“ต่อให้ฉันต้องตายฉันก็ไม่เสียใจเลย” นากาซาวะเคโกะพูด

เย่เชียนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจแล้วพูดว่า “ถ้างั้นผมก็มีอะไรที่อยากให้คุณทำ!”

“คุณเย่บอกฉันมาได้เลยค่ะ..ฉันจะเชื่อฟังและทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้!” นากาซาวะเคโกะพูด

“ในเมื่อคุณเป็นผู้นำขององค์กรชาโด้ซากุระเพราะงั้นคุณก็สามารถนำองค์กรของคุณมาอยู่ภายใต้องค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าของผมได้และถ้าใครไม่เชื่อฟังก็ฆ่าทิ้งซะ..ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปองค์กรชาโด้ซากุระจะหายไปจากโลกนี้และชื่อขององค์กรจะถูกเปลี่ยนเป็นหน่วยเงาหมาป่าที่จะคลืบคลานและพรากชีวิตของศัตรู!” เย่เชียนพูด “ผมหวังว่าคุณจะสามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้..ซึ่งมีสิ่งหนึ่งที่พวกคุณทุกคนต้องปฏิบัติตามและนั่นคือความซื่อสัตย์จากใจจริง..หากใครทรยศต่อผมล่ะก็ผมจะทำให้คนๆนั้นหายไปจากโลกนี้..คุณเข้าใจใช่มั้ย?”

ในตอนแรกองค์กรดาร์คลิลลี่ก็กลายมาเป็นหน่วยกรงเล็บหมาป่าแต่พวกเขาสูญเสียอย่างหนักหน่วงหลังการต่อสู้ครั้งสุดท้ายและเรียกได้ว่ามันเป็นความเจ็บปวดในหัวใจของเย่เชียนเพราะพวกเธอเป็นนักฆ่าที่เก่งมากและพวกเธอก็เป็นกำลังสำคัญในเขี้ยวหมาป่าอีกด้วย ดังนั้นตอนนี้เย่เชียนจึงต้องการองค์กรชาโด้ซากุระมาเป็นพลังและให้พวกเขาเข้าร่วมสังกัดเป็นหน่วยใหม่..ซึ่งนี่เป็นการเริ่มต้นที่ดีมากและเย่เชียนก็ยังคงพึงพอใจกับการสร้างหน่วยย่อยใหม่ขึ้นมาเพราะนั่นจะทำให้เขี้ยวหมาป่าแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

“ได้ค่ะ!” นากาซาวะเคโกะตอบ

หลังจากหยุดชั่วขณะนากาซาวะเคโกะก็ถามอย่างอ่อนโยนว่า “คุณเย่..แล้วฉันจะสามารถอยู่เคียงข้างคุณเพื่อรับใช้คุณในอนาคตได้หรือเปล่า..ถึงแม้ว่าจะให้ฉันเป็นสุนัขรับใช้ฉันก็ไม่เสียใจเลย”

“เนื่องจากตอนนี้คุณเป็นสมาชิกของเขี้ยวหมาป่าแล้วเพราะงั้นในอนาคตคุณก็สามารถเรียกผมว่าบอสเหมือนทุกคนได้” เย่เชียนพูด “คุณไปทำตามที่ผมบอกก่อนแล้วถ้าผมต้องการคุณเมื่อไหร่ผมก็จะเรียกคุณเอง”

“ได้ค่ะ!” นากาซาวะเคโกะตอบและเธอก็รู้สึกปลาบปลื้มอย่างมากเพราะเนื่องจากเย่เชียนพูดเช่นนี้นั่นก็หมายความว่าเขายังไม่ได้ปฏิเสธและเธอก็ยังมีสถานะบางอย่างสำหรับเย่เชียน ถึงแม้ว่าจะเพียงเล็กน้อยก็ตามแต่เธอก็แอบตัดสินใจว่าเธอต้องทำทุกอย่างที่เย่เชียนต้องการเพื่อมัดใจเย่เชียนและด้วยวิธีนี้เย่เชียนก็จะให้ความสำคัญกับเธอมากขึ้น

“เอาล่ะแยกย้ายกันไปทำธุระได้” เย่เชียนบอก

“บอสคะ..นี่มันก็ดึกแล้วเพราะงั้นคืนนี้ฉันขออยู่กับคุณได้หรือเปล่า” นากาซาวะเคโกะพูดเบาๆ

เย่เชียนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “คุณลืมสิ่งที่ผมเพิ่งบอกคุณไปหรือเปล่า..ถ้าผมต้องการคุณผมจะโทรหาคุณเอง..คุณห้ามทำอะไรโดยไม่ได้รับคำสั่งจากผม..เอาเถอะผมไม่ถือสำหรับความผิดพลาดครั้งแรกของคุณแต่ถ้าไม่มีครั้งต่อไปคุณจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง!”

“ค่ะบอส!” นากาซาวะเคโกะตอบและไม่กล้าพูดอะไรอีกจากนั้นเธอก็บอกลาเย่เชียนแล้วหันหลังเดินจากไป เธอไม่ต้องการให้เย่เชียนเกลียดเธอเพราะความผิดพลาดเล็กน้อยที่เธอทำ

เมื่อเห็นนากาซาวะเคโกะออกไปเย่เชียนก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจเพราะเมื่อเปรียบเทียบกับองค์กรดาร์คลิลลี่แล้วองค์กรชาโด้ซากุระนั้นแข็งแกร่งกว่ามากและพวกเธอทั้งหมดเป็นหน่วยข่าวกรองมืออาชีพมาก ในอนาคตหากพวกเธอเข้าร่วมกับเขี้ยวหมาป่าจริงๆล่ะก็เขี้ยวหมาป่าจะต้องแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามสิ่งต่างๆก็ยังคงตึงเครียดอยู่เพราะสิ่งสำคัญที่สุดคือต้องช่วยให้ฮาเซงาวะเซตะชนะการเลือกตั้ง จากนั้นเขี้ยวหมาป่าก็จะกลายเป็นองค์กรและกองกำลังใต้ดินที่ใหญ่ที่สุดเพียงแห่งเดียวในประเทศญี่ปุ่น จากการพัฒนาของสถานการณ์นี้ในอนาคตแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีส่วนร่วมในการเมืองและมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมประเทศญี่ปุ่นโดยไม่มีการนองเลือดและแน่นอนว่าเส้นทางนี้ยังอีกยาวไกลและมันก็ไม่ง่ายอย่างที่คิดเอาไว้ อย่างไรก็ตามตราบใดที่ฮาเซงาวะเซตะชนะการเลือกตั้งล่ะก็พลังและอำนาจขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าจะยิ่งใหญ่ขึ้นอย่างแน่นอน

หลังจากกลับมาถึงโรงแรมแล้วเย่เชียนก็โทรหาแจ็คเกี่ยวกับเรื่องขององค์กรชาโด้ซากุระและบอกให้แจ็คคอยจัดการสิ่งต่างๆของพวกเธอ ซึ่งแจ็คก็ไม่ได้ถามเย่เชียนว่าเขาควบคุมองค์กรชาโด้ซากุระได้อย่างไรแต่เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อได้ยินข่าวนี้

แจ็คก็ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ในประเทศญี่ปุ่นด้วยทางโทรศัพท์และเย่เชียนก็อธิบายสั้นๆให้เขาฟัง จากนั้นแจ็คก็ถามว่าต้องการให้เขาส่งคนไปเพิ่มไหม แต่เย่เชียนปฏิเสธเพราะในสถานการณ์ปัจจุบันแล้วเรื่องบุคลากรนั้นมากเกินพอแล้วทั้งความช่วยเหลือจากผู้คนจากโลกศิลปะการต่อสู้จีนโบราณและเหล่ามาเฟียจากคลูลอฟส์อังเดรและทหารรับจ้างของไอซอลเดแฮมป์ตัน ซึ่งสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการขโมยเอกสารแผนการลับที่ซ่อนอยู่ในบ้านของนาโอกิอิชิอิแล้วรอให้ไอซอลเดแฮมป์ตันทำลายฐานประจำการของกองทัพสหรัฐและในเวลานั้นทุกอย่างจะวุ่นวายอย่างแน่นอน จากนั้นนาโอกิอิชิอิจะไม่สามารถชนะเลือกตั้งได้และนั่นก็หมายความว่าฮาเซงาวะเซตะจะชนะไปโดยปริยาย

หลังจากวางสายไปเย่เชียนก็อาบน้ำและผล็อยหลับไป

ในความฝันนั้นเย่เชียนเห็นหูวเค่อ,ฉินหยูและแม่ของเขาเข้ากันได้อย่างดีและเด็กๆทั้งสองก็เชื่อฟังอย่างมากและรอยยิ้มที่มีความสุขก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขาโดยไม่รู้ตัว แต่ก็มีเพียงรอยยิ้มที่ขมขื่นเล็กน้อยเพราะน่าเสียดายที่พ่อของเขามองไม่เห็นสิ่งที่เขาทำเพราะถ้าเขาเห็นเขาจะต้องภูมิใจในตัวเองอย่างแน่นอน

ในช่วงเช้าตรู่เย่เชียนก็ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยการเคาะประตูห้องอย่างกะทันหันและโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น จากนั้นเย่เชียนก็หยิบมันขึ้นมาและเห็นว่าเป็นม่อหลงและหลังจากรับสายแล้วเขาก็วางสายไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเย่เชียนก็เดินไปเปิดประตูแล้วม่อหลงกับคนอื่นๆก็เดินเข้ามา จากนั้นเย่เชียนก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “มีอะไรหรือเปล่า..เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

“บอส!..ชิบะชิเงโอะตายแล้ว” เฟิงหลานพูด “ไม่นานหลังจากที่เราออกมาจากร้านอาหารเมื่อวานนี้ชิบะชิเงโอะก็ตายในร้านอาหาร..ถ้าฉันเดาไม่ผิดมันน่าจะเป็นฝีมือของม่อหนาน”

“ผมรู้เรื่องนี้แล้ว” เย่เชียนพูด “นั่งลงก่อนเถอะ”

ทุกคนก็เดินไปที่ห้องนั่งเล่นและนั่งลงส่วนหลี่เหว่ยก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัยว่า “แล้วบอสรู้เรื่องนี้ได้ยังไง..ดูเหมือนว่าม่อหนานจะปิดข่าวอย่างดีและไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องนี้เลย..หลายๆคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อวานนี้มันเกิดอะไรขึ้นที่ร้านอาหาร”

เย่เชียนกลอกตาไปมาอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “นายคิดว่าฉันหูหนวกหรือตาบอดงั้นเหรอ..ทำไมฉันถึงรู้เรื่องแบบนี้ไม่ได้” หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็พูดต่อ: “แต่ทุกคนดูกระวนกระวายมากเพราะงั้นมันคงไม่ได้มีแค่เรื่องนี้ใช่มั้ย?”

“อาจารย์จ้าวตายแล้ว” ม่อหลงถอนหายใจแล้วพูดว่า “เมื่อคืนนี้เขาตายในบ้านพักของเขาและไม่มีใครรอดชีวิตเลยสักคน”

เย่เชียนขมวดคิ้วเล็กน้อยและเดาในใจว่านั่นคือฝีมือของม่อหนานแต่เขาก็ยังคงถามว่า “แล้วรู้มั้ยว่าใครเป็นคนทำ?”

“ร่างของอาจารย์จ้าวถูกโจมตีด้วยพลังปราณอันทรงพลังจนทำให้อวัยวะภายในเสียหายรุนแรง..ถ้าฉันเดาไม่ผิดมันคงเป็นฝีมือของม่อหนาน..พลังมหาศาลขนาดนั้นคงเป็นคนอื่นไม่ได้หรอก” ม่อหลงพูด “ฉันก็แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมม่อหนานถึงได้ลงมือฆ่าอาจารย์จ้าวในตอนนี้เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ของหมิงม่อเหมือนกันเพราะงั้นทำไมม่อหนานถึงต้องฆ่าเขาด้วย”

เย่เชียนก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “มีความเป็นไปได้สองอย่าง..อย่างแรกคือจ้าวซือเหลาทำสิ่งที่ไม่น่าให้อภัยต่อตระกูลม่อในสมัยก่อนและอีกอย่างคือม่อหนานเสียสติไปหมดแล้วในตอนนี้..แต่ผมคิดว่าน่าจะเป็นอย่างที่สองมากกว่าเพราะไม่งั้นจ้าวซือเหลาคงจะไม่ถ่ายทอดพลังให้กับม่อหลงอย่างแน่นอนเพราะตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้แล้วและตำแหน่งของม่อหลงก็สำคัญและเสี่ยงเกินไป..ยิ่งไปกว่านั้นเราไม่สามารถทิ้งสัญลักษณ์อะไรเอาไว้ได้อีกไม่งั้นมันมีแต่จะทำร้ายเหล่าลูกศิษย์ของหมิงม่อ..ตอนนี้ผมได้ส่งคนไปสืบเกี่ยวกับที่อยู่ของม่อหนานแล้วและหวังว่าจะมีข่าวในเร็วๆนี้”

หากเย่เชียนไม่สามารถรู้ที่อยู่ของม่อหนานล่ะก็เขาไม่รู้เลยว่าจะต้องทำอย่างไร หากว่าม่อหนานเสียสติไปจริงๆล่ะก็พลังของเขาในตอนนี้คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของม่อหนานจริงๆและไม่รู้เลยว่าเรื่องระหว่างอาและหลานของตระกูลม่อจะจบลงอย่างไร

.

.