ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ 1272 ฆ่า

Now you are reading ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ Chapter 1272 ฆ่า at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

“เหมือน​เป็นเรื่อง​ที่​ไม่น่าเชื่อ​ใช่หรือไม่​? แต่​มัน​เป็น​ความจริง​ ข้า​เห็น​มัน​มากับ​ตา​ และ​แน่นอน​ว่า​ตอนนี้​พวก​เจ้าก็ได้​เห็น​มัน​แล้ว​”

ผู้อาวุโส​อวี๋อวี้​ส่ายหน้า​

“ข้า​ไม่รู้​ว่า​ฉู่เย​ว่​ทำ​อัน​ใด​ ถึงสามารถ​ทำให้​อสูร​สันหลัง​เหล็ก​ตัว​โต​เต็ม​วัย​ทำ​แบบนี้​ได้​ มัน​ยอม​ที่จะ​เสียสละ​เลือดเนื้อเชื้อไข​ของ​ตัวเอง​ และ​ปกป้อง​เขา​จนถึงที่สุด​”

ผู้อาวุโส​ปั๋วเหยี่ยน​และ​ผู้อาวุโส​วั่นเจิง​นิ่งเงียบ​ไป​เพราะ​ความตกใจ​

“แต่​แม้ว่า​จะมีอสูร​สันหลัง​เหล็ก​ตัว​นั้น​อยู่​ แต่​มัน​ก็​คง​ยืนหยัด​ได้​ไม่นาน​”

ผู้อาวุโส​อวี๋อวี้​มอง​ขึ้นไป​บน​ท้องฟ้า​

“การ​ทะลวง​ด่าน​จอม​ยุทธ์​ระดับ​แปด​ จำเป็น​จะต้อง​ใช้เวลา​อีก​สักพัก​ ตอนนี้​ข้า​ยัง​ไม่สามารถ​แน่ใจ​ได้​ว่า​เมื่อไร​ฉู่เย​ว่​จะทะลวง​ด่าน​ได้​ แต่​หาก​สัตว์​อสูร​เหล่านี้​โจมตี​แล้ว​ เกรง​ว่า​…”

ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูด​ถึงที่​ฉู่เย​ว่​สามารถ​ทะลวง​ด่าน​ล้มเหลว​

นั่น​มัน​จะต้อง​เลวร้าย​อย่าง​มาก​แน่นอน​

ผู้อาวุโส​ปั๋วเหยี่ยน​พูด​ขึ้น​มาว่า​

“หาก​สามารถ​ล่อ​เสือ​ออกจาก​ถ้ำได้​ละ​ก็​…”

“วิธี​นี้​ไม่ได้ผล​ ตอนนี้​ฉู่เย​ว่​กำลังจะ​ทะลวง​ด่าน​แล้ว​ มีพลัง​แห่ง​สวรรค์​และ​โลก​จำนวน​มากมาย​นับไม่ถ้วน​ถูก​เขา​ดึงดูด​ไป​ ใน​สายตา​ของ​สัตว์​อสูร​เหล่านั้น​ ไม่มีอัน​ใด​น่าสนใจ​ไป​กว่า​พวก​มัน​แล้ว​”

ผู้อาวุโส​อวี๋อวี้​ดูแล​ที่​สวน​อสูร​มาหลาย​ปี​ แน่นอน​ว่า​เขา​มีประสบการณ์​มากกว่า​คนอื่น​

แม้กระทั่ง​เขา​ยัง​พูด​แบบนี้​ออกมา​ นั่น​ก็​หมายความว่า​มัน​ไม่ได้ผล​จริงๆ​

“อีก​ทั้ง​ใน​สถานการณ์​แบบนี้​ หาก​พวกเรา​ต้องการ​เข้าใกล้​ภูเขา​ลูก​นั้น​ แล้ว​นำ​ตัว​เขา​ออก​ไป​ จะเป็นไปไม่ได้​เลย​”

“อสูร​สันหลัง​เหล็ก​ตัว​โต​เต็ม​วัย​ที่​ยืน​อยู่​หน้า​ปาก​ถ้ำนั้น​ มัน​พยายาม​จะต่อต้าน​ผู้บุกรุก​ทุก​รูปแบบ​ รวมถึง​ต่อต้าน​พวกเรา​ด้วย​ อีก​ด้าน​หนึ่ง​สัตว์​อสูร​มากมาย​ที่อยู่​โดยรอบ​มีสายตา​ถมึงทึง​ หาก​พวกเรา​บุกเข้าไป​ใน​ตอนนี้​ ไม่เพียงแต่​จะไม่สามารถ​ช่วย​ได้​ แต่​อาจจะ​เป็นการ​กระตุ้น​ให้​มัน​โจมตี​อีกด้วย​”

“นั่น​ก็​ไม่ได้​ นี่​ก็​ไม่ได้​ ตกลง​แล้​วจะ​เอา​อย่างใด​กัน​แน่​?”

ผู้อาวุโส​วั่นเจิงอด​ที่จะ​ตะโกน​ขึ้น​ไม่ได้​

“เจ้าดู​สิ! ตอนแรก​ข้า​บอก​แล้ว​ว่า​อย่า​ส่งเขา​มาที่นี่​! มัน​อันตราย​! เจ้าก็​ไม่ฟัง! ปั๋วเหยี่ยน​ หาก​ลูกศิษย์​ของ​ข้า​เป็นอัน​ใด​ไป​ ข้า​จะไม่ปล่อย​เจ้าไป​อย่าง​แน่นอน​!”

เมื่อ​เผชิญหน้า​กับ​ผู้อาวุโส​วั่นเจิง​ที่อยู่​ใน​อารมณ์​โมโห​ ผู้อาวุโส​ปั๋วเหยี่ยน​กลับ​ไม่ได้​โมโห​ และ​ยังมี​ใบหน้า​เยือกเย็น​เช่น​เดิม​

“ที่นี่​คือ​สำนัก​ห​ลิง​เซียว​ ท่าน​เจ้าสำนัก​ไม่อยู่​ ข้า​เป็น​คน​รับผิดชอบ​ทุกอย่าง​ หาก​มีข้า​อยู่​ ข้า​จะไม่มีทาง​ปล่อย​ให้​ฉู่เย​ว่​เป็นอัน​ใด​ไป​เด็ดขาด​!”

น้ำ​เสียงดัง​กังวาน​ทำให้​ผู้อาวุโส​วั่นเจิง​ใจเย็น​ลง​

เขา​หลับตา​ลง​

“ปั๋วเหยี่ยน​ ขอโทษ​ด้วย​ เมื่อครู่นี้​ข้า​เสียมารยาท​ไป​…”

“ตอนนี้​อย่า​เพิ่ง​พูดถึง​เรื่อง​นี้​เลย​ คิด​หา​วิธี​เอา​ตัว​คน​ออกมา​เป็น​เรื่องสำคัญ​ที่สุด​…”

เปรี้ยง​!

ระลอกคลื่น​ที่​น่า​ตกใจ​แผ่​กระจาย​ออก​มาจาก​ใน​ถ้ำอีกครั้ง​!

ผู้อาวุโส​ปั๋วเหยี่ยน​กำหมัด​กรอด​ หลังจาก​ลังเล​อยู่​นาน​ ในที่สุด​เขา​ก็​กัดฟัน​แล้ว​พูด​ขึ้น​ว่า​

“รอ​ให้​เขา​ทะลวง​ด่าน​สำเร็จ​ก่อน​แล้ว​ค่อย​ว่า​กัน​!”

บริเวณ​ไหล่เขา​ เสือดาว​สุวรรณ​เมฆาจ้องมอง​อสูร​สันหลัง​เหล็ก​ที่อยู่​ตรงหน้า​ด้วย​สายตา​เย็นชา​

กลิ่น​คาวเลือด​เข้มข้น​แผ่​กระจาย​ออก​ทั้ง​สี่ด้าน​

มัน​คือ​อสูร​ศักดิ์สิทธิ์​ ดังนั้น​การ​ที่จะ​สู้กับ​ลูก​อสูร​สันหลัง​เหล็ก​ระดับ​เก้า​เป็นเรื่อง​ที่​ง่ายดาย​อย่างยิ่ง​

ยิ่งไปกว่านั้น​ อสูร​สันหลัง​เหล็ก​ตัว​โต​เต็ม​วัย​ที่​สามารถ​ปกป้อง​มัน​ได้​ ก็​ปักหลัก​อยู่​บน​เขา​ตลอดเวลา​ไม่ยอม​ลงมา​

เสือดาว​สุวรรณ​เมฆาเงยหน้า​ขึ้นไป​มอง​ เหมือนกับ​เป็น​การยั่วยุ​ จากนั้น​ก็​เลีย​ที่​กรงเล็บ​ของ​ตนเอง​

แน่นอน​ว่า​อา​ฉยง​มองเห็น​เหตุการณ์​ทั้งหมด​ อีก​ทั้ง​ยัง​เห็น​อย่าง​ชัดเจน​

ดวงตา​ทั้งสอง​ข้าง​ของ​มัน​แดงก่ำ​ ภายใน​เต็มไปด้วย​ความโมโห​และ​บ้าคลั่ง​!

ไม่ต้องสงสัย​เลย​ว่า​หาก​มัน​มีโอกาส​ มัน​จะต้อง​ฆ่าเสือดาว​สุวรรณ​เมฆาตัว​นี้​อย่าง​แน่นอน​!

แต่ว่า​มัน​ไม่ยอม​ขยับ​

มัน​เหมือนกับ​ปราการ​อัน​แข็งแกร่ง​ ปิดตาย​ปาก​ถ้ำ ปกป้อง​ฉู่หลิว​เย​ว่​ที่อยู่​ภายใน​อย่าง​ระมัดระวัง​

มีเพียง​ดวงตา​คู่​นั้น​ ที่​จ้องมอง​เสือดาว​สุวรรณ​เมฆาทุก​การกระทำ​

มัน​จะจดจำ​ทุก​บาดแผล​ที่อยู่​บน​ตัว​ลูก​ของ​มัน​!

ขอ​เพียงแค่​…ขอ​เพียงแค่​ฉู่หลิว​เย​ว่​ทะลวง​ด่าน​ได้​สำเร็จ​ มัน​จะชดเชย​ความเจ็บปวด​ให้​กับ​เสือดาว​สุวรรณ​เมฆาตัว​นั้น​เป็น​ร้อย​เท่า​พัน​เท่า​!

ดวงตา​ของ​อา​ฉยง​เต็มไปด้วย​ความโกรธแค้น​ แต่​แววตา​ของ​เสือดาว​สุวรรณ​เมฆากลับ​มีประกาย​ความพึงพอใจ​

มัน​จะทำให้​อีก​ฝ่าย​ได้รับ​ความเจ็บปวด​!

มัน​จะให้​อีก​ฝ่าย​เห็นด้วย​ตา​ตนเอง​ว่า​ลูก​ถูก​มัน​ฆ่าตาย​!

อสูร​สันหลัง​เหล็ก​จะมีลูก​นั้น​เป็นเรื่อง​ที่​ยาก​มาก​ ใน​ชีวิต​นี้​สามารถ​คลอดลูก​ได้​แค่​หนึ่ง​ตัว​

ดังนั้น​พวก​มัน​จึงรัก​และ​ถนอม​ลูก​ของ​ตนเอง​อย่าง​มาก​

มีอสูร​สันหลัง​เหล็ก​บาง​ตัว​ตรอมใจ​ตาย​เพราะ​สูญเสีย​ลูก​

และ​ตัว​นี้​…ก็​คงจะ​ไม่มีข้อยกเว้น​!

เมื่อ​คิดถึง​ตรงนี้​เสือดาว​สุวรรณ​เมฆาก็​มีท่าที​ภูมิใจและ​กำเริบเสิบสาน​มากขึ้น​

มัน​เอียง​ศีรษะ​ แล้ว​มอง​ลูก​อสูร​สันหลัง​เหล็ก​ที่​แทบจะ​หมด​ลมหายใจ​อยู่​บน​พื้น​

ใน​ตอนนี้​ลูก​อสูร​สันหลัง​เหล็ก​เจ็บ​จน​ชาไป​ทั้ง​ร่างกาย​แล้ว​

แม้กระทั่ง​จะยืน​ยัง​ไม่มีแรง​

มัน​พยายาม​จะทุ่ม​สุด​แรง​ แต่​สิ่งที่​มัน​ทำได้​ยก​ศีรษะ​แล้ว​มอง​ไป​ทาง​ไหล่เขา​

มัน​สบ​สายตา​กับ​แม่ใน​ระยะไกล​

ใน​แววตา​ของ​มัน​ทั้ง​โหยหา​และ​สิ้นหวัง​

มัน​อยาก​จะตะโกน​อีก​ครั้งหนึ่ง​ แต่​ลำคอ​ก็​แหบแห้ง​ไม่สามารถ​ตะโกน​ต่อไป​ได้​อีกแล้ว​ เสียง​ที่​ออกมา​มีเพียงแต่​ลม​เท่านั้น​

หลังจาก​ล้มเหลว​อยู่​หลายครั้ง​ ในที่สุด​มัน​ก็​ยอมแพ้​ และ​ค่อยๆ​ หลับตา​ลง​

น้ำตาไหล​ออกจาก​ดวงตา​ของ​ลูก​อสูร​สันหลัง​เหล็ก​เป็น​ทาง​

เสือดาว​สุวรรณ​เมฆากระโดด​ขึ้นไป​บน​ตัว​มัน​ อ้า​ปาก​จน​กว้าง​ หมาย​จะงับ​เข้าที่​ลำคอ​ของ​ลูก​อสูร​สันหลัง​เหล็ก​!

การ​กัด​ครั้งนี้​ อีก​ฝ่าย​จะต้อง​ตาย​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย​!

ทั้ง​ร่าง​ของ​อา​ฉยง​สั่นสะท้าน​ อยาก​จะหลับตา​ลง​โดยไม่รู้ตัว​

แต่ว่า​มัน​ไม่ได้​หลับตา​

มัน​อยาก​จะเห็น​ให้​ชัดเจน​ว่า​อีก​ฝ่าย​จะฆ่าลูก​มัน​อย่างใด​!

มัน​อดทน​อย่าง​ไร้​เสียง​ ทั้ง​เลือด​และ​น้ำตาไหล​กอง​รวมกัน​!

เขี้ยว​ของ​เสือดาว​สุวรรณ​เมฆาแหลมคม​อย่างยิ่ง​ อีก​ทั้ง​ยัง​เปล่งประกาย​ความ​เย็นยะเยือก​ออกมา​ด้วย​!

ก่อน​จะก้มลง​กัด​!

ฟิ้ว!​

เสียง​หนึ่ง​แหลม​ดัง​แหวก​อากาศ​!

เสือดาว​สุวรรณ​เมฆารู้สึก​ตกใจ​อย่างยิ่ง​ มัน​รีบ​หลบ​ไป​ด้าน​ข้าง​ทันที​!

แม้ว่า​มัน​จะเร็ว​แล้ว​ แต่​ลำแสง​นั้น​เร็ว​กว่า​!

ตอนที่​มัน​ยัง​ไม่ทัน​ได้​กระโดด​หนี​ออกจาก​ร่าง​ลูก​อสูร​สันหลัง​เหล็ก​ กลาง​หน้าผาก​ของ​มัน​ก็​มีกระบี่​ที่​แหลมคม​แทง​ทะลุ​ไป​ด้านหลัง​แล้ว​!

แต่ว่า​มัน​ยัง​ไม่จบ​ กระบี่​เล่ม​นั้น​ยัง​ลาก​มัน​ออก​ไป​ด้วย​ แล้ว​ปัก​ตรึง​อยู่​บน​พื้น​!

เลือด​สดๆ​ สาด​กระจาย​!

ร่าง​ของ​มันแข็ง​ค้าง​ ดวงตา​เบิก​โพรง​ ศีรษะ​ครึ่งหนึ่ง​เปลี่ยนรูป​ไป​ น่าสังเวช​และ​น่ากลัว​อย่าง​มาก​!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด