ตอนที่ 275 โม๋อ้าว สงครามราชาเซียน!

พรึ่บ!

สิ้นเสียงนั้น ร่างของคนแห่งวังมารร่างหนึ่งก็เหาะลงมา อีกฝ่ายเป็นชายหนุ่มในชุดคลุมสีดำ สายตาเย็นชา ท่าทีสง่าผ่าเผย ทั่วร่างกายปลดปล่อยพลังปราณอันยิ่งใหญ่ นี่คือราชาเซียน!

“โม๋อ้าว เจ้าจะทำอันใด?”

เมื่อเห็นชายหนุ่มในชุดคลุมสีดำมา จวินเต้าหลินพลันขมวดคิ้วพร้อมพูดขึ้น เห็นได้ชัดว่าเขารู้จักกับคนผู้นี้

ชายหนุ่มในชุดคลุมสีดำที่ถูกเรียกว่าโม๋อ้าว ยิ้มออกมาบาง ๆ และมองไปยังหนิงฝานก่อนจะพูดขึ้น “ท่านเจ้าวังเซียน ข้ามิได้คิดร้ายอันใด เพียงแค่ต้องการมาดูความเย่อหยิ่งของบุตรศักดิ์สิทธิ์ และต้องการที่จะประลองพลังกับเขาเท่านั้น!”

“ประลองพลัง?”

ได้ยินเช่นนั้น จวินเต้าหลินก็พูดขึ้นด้วยเสียงทุ้มต่ำ “มหาสงครามหมื่นเขตในครั้งนี้จัดขึ้นโดยวังเซียน ตามกฎแล้ววังมารไม่สามารถเข้ามาแทรกแซงได้ ยิ่งไปกว่านั้น เจ้ายังเป็นหนึ่งในผู้สืบทอดแห่งวังมารที่แข็งแกร่งมากที่สุด พลังฝึกฝนพัฒนาอยู่ในราชาเซียนขั้นต้นแล้ว ราชาเซียนมาหาจ้าวเซียนเพื่อขอประลองพลัง เจ้าไม่รู้สึกว่ามันน่าขายหน้าหรือไร!”

พูดจบ จวินเต้าหลินก็จ้องมองไปทางวังมารด้วยแววตาเย็นชา ที่ตรงนั้นมีชายชราในชุดคลุมมารนั่งอยู่ ทั่วร่างเปี่ยมไปด้วยพลังมารอันน่าสะพรึงกลัวแห่งราชาเซียนขั้นสุด ผู้นั้นก็คือเจ้าวังมาร ซึ่งมีนามว่าโม๋จิ่วโยว ซ้ำยังเป็นผู้ที่แข็งแกร่งมากที่สุดในพระราชวังเซียนมารตอนนี้

จวินเต้าหลินรู้ดีว่าเป็นโม๋จิ่วโยวที่สั่งให้โม๋อ้าวทำเช่นนี้ ประโยคที่ว่าต้องการประลองพลังนั้นคือ เขาต้องการจะฆ่าหนิงฝาน!

อย่างไรแล้ว แม้พระราชวังเซียนมารจะเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองวังเป็นราวกับน้ำและไฟ โดยเฉพาะหลังจากที่เจ้าวังเซียนคนก่อนสิ้นชีพลง โม๋จิ่วโยวก็ต้องการที่จะกลืนกินวังเซียนและครอบครองพระราชวังเซียนมารทั้งหมด

แน่นอนว่า เขาคงไม่ยอมรับให้หนิงฝานผู้ที่เป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์และมีพลังมหาศาลขนาดนี้เข้าร่วมวังเซียน

“ท่านเจ้าวังพูดเช่นนี้ก็มิถูก ทั้งสองฝ่ายแค่ประลองพลังกัน ข้า โม๋อ้าวไม่มีทางทำร้ายผู้ที่อ่อนแอกว่า ข้าจะกดพลังราชาเซียนเอาไว้ และต่อสู้กับเขาอย่างยุติธรรม!” ในตอนนี้เอง โม๋อ้าวกล่าวอธิบายขึ้นพร้อมทั้งจ้องมองไปยังหนิงฝาน สายตาเต็มไปด้วยความท้าทาย “เจ้ากล้าประลองกับข้าหรือไม่?”

“ไม่…”

เห็นเช่นนี้ จวินเต้าหลินก็ต้องการที่จะเอ่ยปากปฏิเสธ แต่หนิงฝานกลับพูดขึ้นมาก่อนว่า “เหตุใดจะต้องไม่กล้าด้วย ในเมื่อเจ้าอยากประลอง เช่นนั้นข้าจะประลองกับเจ้าเอง!”

“ไม่ได้!” สีหน้าของจวินเต้าหลินเปลี่ยนไปทันที เขาต้องการห้ามปราม แต่หนิงฝานกลับโบกมือไปมาและพูดขึ้น “ท่านเจ้าวังมิต้องพูดอันใดแล้ว!”

“ฮ่าฮ่า ดี ๆ กล้าดีนี่ เชิญ!”

โม๋อ้าวยิ้มขึ้น ก่อนจะพุ่งตัวไปยังลานสมรภูมิสัประยุทธ์ในทันทีและทำท่าทางเรียนเชิญหนิงฝาน

พรึ่บ!

ชายหนุ่มเองก็มิได้พูดอะไรให้มากความ เขาหายตัวไปปรากฏด้านหน้าของโม๋อ้าวในทันที เขาเองก็อยากจะต่อสู้กับราชาเซียนมานานแล้ว เพื่อจะได้ทดสอบขีดจำกัดพลังการต่อสู้ของตนเอง

‘เฮ้อ แม้ความสามารถของเด็กคนนี้จะไม่มีอะไรให้พูด แต่เขาทำตัวหยิ่งยโสเกินไป!’

เมื่อเห็นว่าหนิงฝานไม่ฟังคำห้ามปราม จวินเต้าหลินก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา ภายในใจเต็มไปด้วยความผิดหวัง

ตอนนี้ บนลานสมรภูมิสัประยุทธ์

โม๋อ้าวมองหนิงฝาน ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ในเมื่อนี่คือการประลอง ข้าไม่มีทางเอาเปรียบเจ้า ข้าจะกดพลังการฝึกฝนให้ต่ำกว่าขั้นราชาเซียน…”

“ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น!”

หนิงฝานกลับโบกมือไปมาและพูดขึ้นอย่างเย็นชา “หากเจ้ากดพลังให้ต่ำกว่าขั้นราชาเซียน เกรงว่าคงจะไม่สามารถทนรับกระบี่เล่มเดียวของข้าได้ไหว!”

“โอ้อวดนัก!”

ได้ยินเช่นนั้น โม๋อ้าวเพียงยิ้มทว่าแววตากลับเย็นชามากขึ้น แน่นอนว่าเขาไม่ได้ฟังคำแนะนำของหนิงฝานเลย ยังคงกดพลังของตัวเองให้อยู่ต่ำกว่าขั้นราชาเซียน

แม้ว่าจุดประสงค์ของเขาคือการฆ่าหนิงฝาน แต่เขาเองก็ยังมีศักดิ์ศรีของตนเองอยู่!

“สู้!”

สิ้นคำ พลังของโม๋อ้าวก็ปะทุออกมาเป็นกำปั้นในทันที!

ตู้ม!

หมัดอันทรงพลังของโม๋อ้าวชกออกไป พลังมารม้วนตัวเข้าหากันก่อนจะซัดเข้าใส่หนิงฝาน

“หึ!”

เห็นเช่นนั้น หนิงฝานเพียงยิ้ม แล้วเขาก็โคจรพลังไร้เทียมทานออกมาพร้อมกับฟาดกระบี่ออกไปในทันที!

ตู้มมม!

เพียงปราณกระบี่สับฟันออกไป มันก็สะเทือนไปทั้งฟ้าดิน แสงเซียนไร้เทียมทานเบ่งบานออกและฟาดฟันไปยังกำปั้นมารที่กำลังโจมตีมา ทันใดนั้นก็บังเกิดเสียงดังสนั่นไปทั่วผืนนภา

บึ้ม!

หลังจากนั้น หมัดมารระเบิดออกไม่เหลือซาก ปราณกระบี่ตัดผ่านไปยังโม๋อ้าวอย่างอุกอาจ

“อะไรกัน!”

เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ โม๋อ้าวหน้าถอดสีด้วยความตกใจ ปราณกระบี่ของพลังไร้เทียมทานตรงหน้าทำให้เขารู้สึกถึงภัยคุกคามแห่งความตาย!

กระบี่เล่มนี้…สามารถสังหารศัตรูทั้งหมด รวมถึงราชาเซียนด้วย!

“ย๊าก!!”

โม๋อ้าวคำรามลั่น ไม่หลงเหลือท่าทีของผู้แข็งแกร่งอีกต่อไป มีเพียงจิตมุ่งมั่นที่จะทำลายพลังของอีกฝ่าย เขาใช้ออกด้วยพลังราชาเซียนเพื่อสกัดกั้นแสงกระบี่นั่น!

ตู้มมม!

ทันใดนั้นเอง เสียงร้องดังขึ้นและโม๋อ้าวก็ทรุดตัวลงทันที โลหิตทั่วร่างพลุ่งพล่านอย่างมิอาจควบคุมได้ จนสุดท้ายเขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก!

“อะไรกัน!”

“โม๋อ้าวถูกโจมตีจนล้มแล้ว!”

“นี่มันคือพลังไร้เทียมทานในตำนาน!”

“เซียนไร้เทียมทาน! เขาคือเซียนไร้เทียมทานในตำนาน!”

“ไม่แปลกใจที่เขาสามารถต่อสู้ข้ามขั้นได้ เพราะเขาคือเซียนไร้เทียมทานในตำนานนี่เอง!”

“…”

เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนั้น ทั่วทั้งพระราชวังเซียนมารพลันตกอยู่ในความโกลาหล ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ

“เซียนไร้เทียมทาน!!”

ดวงตาของจวินเต้าหลินเต็มไปด้วยความตกตะลึง สายตาสิ้นหวังได้มลายหายไปอย่างไร้ร่องรอย

เดิมทีเขาคิดว่าหนิงในเย่อหยิ่งมากเกินไป ผู้ใดจะล่วงรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาทรงพลังอย่างแท้จริง!

อย่างไรแล้ว เซียนไร้เทียมทานในตำนานก็มีความสามารถในการต่อสู้ข้ามขอบเขตใหญ่ได้

“ตอนนี้ยังอยากจะกดพลังไว้อยู่อีกหรือไม่?”

ภายในลานสมรภูมิสัประยุทธ์ กระบี่ต้าหลัวในมือของหนิงฝานสั่นสะเทือนขึ้นมา ชายหนุ่มแค่นเสียงเย็นชาพลางเอ่ยถาม

“บัดซบ! ที่แท้เจ้าคือเซียนไร้เทียมทานในตำนาน!”

ตอนนี้ ท่าทีของโม๋อ้าวกลายเป็นจริงจังมากขึ้น เขาตระหนักได้ในทันทีว่าเหตุใดอีกฝ่ายถึงไม่กลัวตน ซ้ำยังแนะนำให้เขามิต้องกดพลังของตัวเองไว้อีกด้วย

“เซียนไร้เทียมทานเช่นเขาไม่สมควรมีตัวตนอยู่อีกต่อไป อย่าลังเลที่จะใช้สมบัติทั้งหมดฆ่าเขา!”

ทันใดนั้น สุ้มเสียงเย็นชาหนึ่งก็ดังเข้าไปในหูของโม๋อ้าว

“ทราบแล้ว!”

โม๋อ้าวตอบกลับ ก่อนจะระเบิดพลังราชาเซียนขั้นต้นออกมาทั้งหมด พลังราชาเซียนอันน่าสะพรึงกลัวท่วมท้นผืนนภา สั่นสะเทือนจนทั่วสวรรค์และโลกพังทลาย

พรึ่บ!

หลังจากนั้น เขาดึงดาบมารออกมาจากช่องมิติเก็บของ อาศัยดาบมารนี้ ทันใดนั้นปราณดาบอันน่าสะพรึงกลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ก็ฟาดฟันเข้าใส่หนิงฝาน

“หึหึ นี่สิถึงจะน่าสนใจ!”

เมื่อเห็นเช่นนั้น หนิงฝานเพียงยิ้มขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความสนใจ

ตู้ม!

พริบตาเดียว ชายหนุ่มเปิดใช้งานคัมภีร์โบราณราชันจักรพรรดิเซียน พลังต้องห้ามระเบิดออก กระบี่ต้าหลัวส่งเสียงคร่ำครวญ หลังจากนั้นเขาก็สับฟันมันออกไปโดยตรง

ตู้ม!

เมื่อปราณกระบี่และแสงดาบปะทะกันในความว่างเปล่า ก็บังเกิดเสียงระเบิดลือลั่นสนั่นฟ้าดิน ความว่างเปล่าในรัศมียี่สิบลี้ถูกทำลายจนพินาศสิ้น

“ตาย!”

“สู้!”

ลมหายใจถัดมา เสียงตะโกนของทั้งสองคนดังขึ้น จิตสังหารพลุ่งพล่านและเจตจำนงแห่งการฆ่าฟันก็ปะทุออก หนึ่งกระบี่หนึ่งดาบโรมรันพันตู หนิงฝานและโม๋อ้าวเข้าห้ำหั่นกันอย่างดุเดือดบนลานสมรภูมิสัประยุทธ์!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

กระบี่และดาบปะทะกัน พลังของทั้งสองคนระเบิดออกครั้งแล้วครั้งเล่า ลานสมรภูมิสัประยุทธ์ตกอยู่ในความปั่นป่วนไร้ที่สิ้นสุด!

ขณะเดียวกัน ทุกสายตาจับจ้องมายังลานเป็นสายตาเดียว ทั่วพระราชวังเซียนมารต่างพูดคุยกันอย่างดุเดือด

จวินเต้าหลินเองก็เฝ้าดูลานสมรภูมิสัประยุทธ์อย่างตั้งใจ ฝ่ามือของเขาคล้ายจะยกขึ้นอยู่บ่อยครั้ง

เซียนไร้เทียมทานในตำนาน คุ้มค่าที่วังเซียนของพวกเขาจะเก็บเอาไว้!