ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] 354 จักรพรรดิจุนปราชัย จักรพรรดินีเสวียนหลิง!
ตอนที่ 354 จักรพรรดิจุนปราชัย จักรพรรดินีเสวียนหลิง!
บึ้ม!
เสียงระเบิดดังสนั่น กระบี่ตี้ลั่วอันน่าสะพรึงกลัวกำราบจักรพรรดิจุนลงในบัดดล!
อ๊าก!!
เสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่วสวรรค์และโลก สถานที่นั้นถูกกลืนกินด้วยพลังงานและลำแสงอย่างรวดเร็ว
โลก ความว่างเปล่า ร่างของจักรพรรดิจุน ทุกอย่างหายไปสิ้น!
เวลาผ่านไป…เนิ่นนาน!
พลังทำลายล้างและแสงอันน่าสยดสยองที่แทรกซึมอยู่ในนั้นค่อย ๆ สลายหายไป
“เป็นอย่างไรบ้าง!”
เวลานี้ ผู้คนจากทุกกองกำลังที่อยู่ภายนอกรีบมองเข้าไปในหอเซียนผ่านประตูเซียนที่พังทลาย!
เพียงแวบเดียวที่มอง สิ่งแรกที่ดึงดูดสายตาคือซากปรักหักพังที่หลงเหลือหลังทุกอย่างพินาศ ภูเขาและแม่น้ำหายไป แม้แต่โลกก็จวนเจียนจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ!
กระบี่นี้เกือบจะทำลายโลกหอเซียนแล้ว!
“เฮือก!”
“น่ากลัวเกินไปแล้ว!”
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น มีหลายคนโชคดียิ่งที่ถอนตัวจากโลกนี้ได้ทันท่วงที มิฉะนั้น พวกเขาคงต้องจบชีวิตลงตรงนั้นเฉกเช่นองครักษ์และเทพธิดามากมาย!
“จักรพรรดิจุนเล่า?”
“จักรพรรดิจุนอยู่ที่ไหน?”
ทุกคนรีบมองไปยังตำแหน่งที่จักรพรรดิจุนอยู่เมื่อครู่นี้ ทว่าตรงนั้นได้กลายเป็นความว่างเปล่าไปนานแล้ว และไร้ซึ่งสิ่งใดเหลืออยู่อีก
หลังจากค้นหาเป็นเวลานานก็ไม่มีใครเห็นร่างของจักรพรรดิจุน!
“อ๊ะ! นั่น!!”
ทันใดนั้น มีคนอุทานและชี้ไปทางหนึ่ง
หลังจากที่คนผู้นั้นชี้ ทุกคนก็รีบมองไปก่อนจะได้เห็นร่างในชุดขาดรุ่งริ่ง เนื้อตัวเปื้อนเลือดนอนอยู่บนยอดเขาที่พังทลาย!
นั่นคือจักรพรรดิจุน!
ตอนนี้ แม้เขาจะยังไม่ตาย ทว่ากลิ่นอายกลับอ่อนแรงยิ่ง ทั้งร่างกายและวิญญาณเซียนแตกเป็นเสี่ยง ๆ อยู่ในสภาพได้รับบาดเจ็บสาหัสและใกล้ตายตกอย่างสมบูรณ์!
“เฮือก! จักรพรรดิจุนพ่ายแพ้แล้ว!”
“จักรพรรดิจุนผู้อยู่ยงคงกระพัน ปราชัยอย่างไม่คาดฝันเช่นนี้!”
“ถ้าเราไม่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ ใครเล่าจะเชื่อ ผู้ใดจะกล้าเชื่อ!”
“โอ๊ะ! จริงสิ! หนิงฝานผู้นั้นเล่า!”
“…”
เมื่อเห็นร่างที่บาดเจ็บสาหัสและใกล้สิ้นใจของจักรพรรดิจุน ทุกคนต่างตกใจอย่างโกลาหล
จากนั้นมีคนต้องการหาร่างของหนิงฝาน
ควับ!
แต่ไม่ต้องรอให้ใครเริ่มค้นหา ร่าง ๆ หนึ่งก็ปรากฏขึ้น คือหนิงฝานที่มาปรากฏตัวต่อหน้าจักรพรรดิจุน
หนิงฝานในเวลานี้ แม้จะเอาชนะจักรพรรดิจุนด้วยกระบี่ตี้ลั่ว ทว่าเขากลับดูย่ำแย่ยิ่งกว่าจักรพรรดิจุนเสียอีก!
ร่างกายของเขาแทบหมดสภาพ เหลือเพียงสายโลหิตเชื่อมต่อกัน กระทั่งจิตวิญญาณเซียนยังถูกฉีกกระชากเป็นเสี่ยง ๆ!
นี่เพราะจักรพรรดิสวรรค์ดึงพลังเจ็ดส่วนคืนได้ทันในลมหายใจสุดท้าย หากไม่เช่นนั้น หนิงฝานคงล้มลงไปนานแล้ว!
“สวรรค์! ชายผู้นี้สังหารจักรพรรดิจุนผู้ซึ่งครั้งหนึ่งเคยไร้เทียมทาน!!”
“ใช่! ไม่ว่าเขาจะใช้วิธีอะไร แต่อย่าลืมว่าเขายังเป็นเพียงสุดยอดจักรพรรดิเซียนขั้นสุดเท่านั้น!”
“ยากที่จะจินตนาการได้ว่า คนผู้นี้เป็นเพียงสุดยอดจักรพรรดิเซียนขั้นสูงที่พลิกคว่ำหอเซียนทั้งหมดลงได้!!”
“หลังจากวันนี้ นามของหนิงฝานจะต้องดังกึกก้องไปทั่วทั้งสวรรค์และโลก!!”
“…”
ขณะมองหนิงฝาน กองกำลังทุกคนไม่อาจหยุดสนทนากันได้!
ระหว่างความวุ่นวายนี้ ท่าทีของเหล่าคนจากตำหนักเทพสูงสุด ตำหนักมารจิ่วโยว สำนักเต๋าสูงสุดและจากกองกำลังอื่น ๆ ราวกับพร้อมที่จะเคลื่อนไหวแล้ว!
ชิ้ง!
หนิงฝานเพิกเฉยต่อความวุ่นวายของฝูงชน และด้วยการสะบัดมือ กระบี่ของต้าหลัวก็กลับมาหาเขา
เขาหันคมกระบี่ใส่จักรพรรดิจุนพลางกล่าวอย่างเย็นชาว่า “จักรพรรดิจุน ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว!”
“หนิงฝาน!!”
ใบหน้าของจักรพรรดิจุนชัดเจนว่ากลัวตายเป็นอย่างมาก เขารีบพูดทันทีว่า “เจ้าเข้าใจผิดแล้ว! ทุกอย่างเป็นการเข้าใจผิด เจ้าต้องการพาเสวียนหลิงไปใช่หรือไม่ ให้เจ้า…ข้ายกนางให้เจ้า!”
“เหอะเหอะ!”
ทว่าเมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานกลับเย้ยหยัน “มารู้จักประนีประนอมตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว!”
การสู้รบครั้งนี้ เขาสังหารผู้คนของหอเซียนไปนับไม่ถ้วน จนแม้แต่โลกของหอเซียนก็พังทลาย!
วันนี้หากเขาไว้ชีวิตจักรพรรดิจุน ด้วยนิสัยของอีกฝ่ายย่อมหาทางแก้แค้นเขาในอนาคตอย่างแน่นอน!
ศัตรูตัวฉกาจเช่นนี้ หนิงฝานย่อมไม่ปล่อยไป!
ชิ้ง!
สิ้นคำ หนิงฝานก็ยกกระบี่ขึ้นเพื่อสังหารอีกฝ่าย!
“หยุดมือ!”
มีเสียงตะโกนดังขึ้นและทันทีหลังจากนั้น ร่างในชุดขาวก็พุ่งออกมาจากใต้ภูเขาและแม่น้ำที่พังทลาย… เป็นจักรพรรดินีเสวียนหลิงนั่นเอง
ทว่าเวลานี้ ใบหน้าของนางซีดเซียวและมุมปากมีเลือดกลบ ราวกับว่านางได้รับบาดเจ็บสาหัสจากพลังงานบ้าคลั่งก่อนหน้านี้
บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!
คล้อยหลังจักรพรรดินีเสวียนหลิง ร่างหนึ่งรีบวิ่งออกมาจากใต้ซากปรักหักพัง มีหลายสิบคนด้วยกัน พวกเขาคือกึ่งราชันจักรพรรดิที่เหลืออยู่ในหอเซียน
“สารเลว!!”
“ปล่อยท่านจักรพรรดิจุนไปนะ!”
“ฆ่า! ช่วยจักรพรรดิจุนเร็วเข้า!!”
“…”
เหล่ากึ่งราชันจักรพรรดิเซียนของหอเซียนปรี่ออกมา พวกเขาพุ่งเข้าหาหนิงฝานอย่างดุดันทีละคน พยายามที่จะช่วยชีวิตจักรพรรดิจุนไว้!
ในบรรดาพวกเขา จักรพรรดินีเสวียนหลิงนั้นเร็วที่สุด นางมาถึงจุดที่หนิงฝานและจักรพรรดิจุนอยู่ในพริบตาเดียว!
“ชิงเซียน?”
เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย หนิงฝานรู้สึกมึนงงเล็กน้อย!
ควับ!
และขณะที่เขากำลังตกอยู่ในภวังค์ ร่างของจักรพรรดิจุนที่อยู่ตรงหน้าก็สว่างวาบ หนีไปในระยะไกลอย่างรวดเร็ว!
“คิดจะหนีรึ!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็ฟันกระบี่ออกไปทันที ลำแสงกระบี่ฟันเข้าจักรพรรดิจุนโดยตรง!
“เสวียนหลิง!!”
จักรพรรดิจุนได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่กล้ารับลำแสงกระบี่ของหนิงฝานและคำรามขึ้นทันที
“อยากฆ่าจักรพรรดิจุนก็ต้องข้ามศพข้าไปก่อน!!”
ควับ!
สิ้นเสียงตะโกนนั้น จักรพรรดินีเสวียนหลิงก้าวขึ้นไปขวางหน้าจักรพรรดิจุนทันที ดวงตางดงามฉายแววเฉียบคม!
“เจ้า!”
เมื่อเห็นฉากนี้ หนิงฝานรีบเก็บกระบี่ทันที!
แม้เขาจะรู้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือจักรพรรดินีเสวียนหลิง ไม่ใช่หลัวชิงเซียน แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย หนิงฝานก็ยังทนลงมือไม่ได้!
“หึ! หนิงฝาน เจ้าไม่ต้องการเสวียนหลิงหรือไร ข้ายกนางให้เจ้า!!”
แววตาของจักรพรรดิจุนฉายแววดุร้าย จากนั้นเขาใช้มือหลังตบจักรพรรดินีเสวียนหลิงอย่างรุนแรง
ปัง! ฟุ่บ!
ฝ่ามือที่ไม่คาดคิดนี้ตบจักรพรรดินีเสวียนหลิงกระเด็นออกไปจากตรงนั้น นางอาเจียนเลือดออกจากปากและร่างก็ถูกส่งไปหาหนิงฝาน!
“จักรพรรดิจุน? ทำไม!!”
ฝ่ามือนี้ทำให้จักรพรรดินีเสวียนหลิงร้องออกมาด้วยความตกใจระคนโศกเศร้า!
นางไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า ชายที่นางต้องการปกป้องด้วยความตายจะทำร้ายนางในช่วงเวลาวิกฤต!
แม้นางพร้อมจะสละชีพเพื่อจักรพรรดิจุนแล้ว แต่ความสมัครใจและการถูกบังคับนั้นเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
ฟิ้ว!
ทว่าไม่มีคำตอบกลับ หลังจากการตบนั้นจักรพรรดิจุนก็หันหลังกลับและหนีไปโดยไม่แม้แต่จะมองนาง!
เจ็บปวด!
ปวดใจ!
ชอกช้ำใจถึงขีดสุด!
“ชิงเซียน!!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ สีหน้าของหนิงฝานก็แปรเปลี่ยนไป ร่างทั้งร่างพุ่งเข้าไปอุ้มจักรพรรดินีเสวียนหลิงไว้ในอ้อมแขนของเขา
“แย่แล้ว! จักรพรรดิจุนคิดจะหนี!”
กองกำลังทั้งหมดเคลื่อนไหวทันที
“เร็วเข้า! สังหารจักรพรรดิจุน!”
“จักรพรรดิจุนบาดเจ็บสาหัสในตอนนี้ ต้องไม่ปล่อยให้เขาหนีไปได้!”
“ถ้าพลาดวันนี้ก็ยากที่จะฆ่าเขาอีก!”
“ฆ่า! บุกเข้าไปในหอเซียนและสังหารจักรพรรดิจุน!”
“…”
สิ้นเสียงตะโกนให้ฆ่า คนของกองกำลังต่าง ๆ ปลดปล่อยจิตสังหารออกมาในทันที ก่อนจะพุ่งเข้าไปในหอเซียนอย่างอุกอาจ!
Comments