บทที่ 244 กระบี่วิถีโลกา

บทที่ 244 กระบี่วิถีโลกา

พลังแปลกประหลาดยังคงปรากฏจากมือของชิวชิงหลี

ลู่หยวนหรี่ตา เขาค่อนข้างคุ้นเคยกับพลังเช่นนี้

มันคือพลังแห่งวิถีคุณธรรม ซึ่งมีความละม้ายคล้ายกับสิ่งที่เจิ้งชิงเทียนครอบครอง แต่พลังวิถีคุณธรรมเฮือกสุดท้ายที่หลงเหลือในกายของเจิ้งชิงเทียนมีความบริสุทธิ์กว่า

ชิวชิงหลีถือกระบี่ยาว ขณะกลิ่นอายวิถีคุณธรรมแผ่ออกไปทุกทิศทาง

“บุตรศักดิ์สิทธิ์ หากข้าชนะการต่อสู้ครั้งนี้ หวังว่าท่านจะไว้ชีวิตข้ากับฉู่เชิ่ง”

ลู่หยวนเหลือบมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณต่อสู้ “ไม่ต้องกังวล เจ้าไม่อาจชนะได้!”

ชายหนุ่มพลันเคลื่อนไหว สายฟ้าทั้งหลายพุ่งลงมาพร้อมหอกในมือ พวกมันต่างเล็งไปที่ชิวชิงหลี

นางควงกระบี่แล้วฟาดฟันออกไป เพื่อโจมตีใส่เขา พลังทั้งสองปะทะกัน ก่อเกิดเป็นแรงกดดันมหาศาล

ตูม!

ที่ใจกลางการต่อสู้ระหว่างทั้งสอง พื้นแตกสลายกลายเป็นหลุมดำที่แผ่ขยายเป็นวงกว้าง จนกวาดล้างทุกสรรพสิ่งรอบข้าง

พลังมหาศาลที่แผ่ออกมาจากทั้งสอง ถูกหลุมดำกลืนกินจนสิ้น

ก่อนมลายหาย ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

จิตวิญญาณต่อสู้ของทั้งสองไม่หดหาย ชิวชิงหลียกมือขึ้น แล้วถ่ายเทพลังแห่งวิถีคุณธรรมส่วนหนึ่งเพื่อปกคลุมฉู่เชิ่งเอาไว้ ด้วยเกรงว่าเขาจะได้รับผลกระทบจากการต่อสู้

ผ่านไปชั่วครู่ลู่หยวนจึงเคลื่อนไหว ส่วนชิวชิงหลีจับกระบี่แล้วฟาดฟันใส่อีกฝ่าย

ทั้งสองเข้าปะทะ ภายในไม่กี่อึดใจ พวกเขาประมือกันนับร้อยครั้ง

ตูม! ตูม! ตูม!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวเหนือท้องนภา จนเกิดความผันผวนอย่างต่อเนื่อง ทำให้หลุมดำไร้ขอบเขตปรากฏครั้งแล้วครั้งเล่า พร้อมกลืนกินพลังรอบข้างเข้าไป

หมู่เมฆสีม่วงเหนือสวรรค์ทั้งเก้าเคลื่อนตัว ก่อนมังกรสายฟ้าจะเคลื่อนลงมาโจมตีผู้สืบทอดวิถีคุณธรรมอย่างต่อเนื่อง

ชิวชิงหลีเหวี่ยงกระบี่ยาวประหนึ่งฝนดอกหลีฮวา พร้อมฟาดฟันมังกรสายฟ้าทั้งหลาย จนมังกรถูกปราบปรามภายใต้กระบี่ยาวของนาง

สิ้นการต่อสู้ ทั้งสองต่างถอยร่นออกไป ยืนอยู่ปลายทางแห่งความว่างเปล่าแต่ละฝั่ง

ลู่หยวนถือหอกพันมังกรเก้าสวรรค์ สายตาของเขาจับจ้องกระบี่ยาวในมือของชิวชิงหลี

หลังประมือเมื่อครู่ เขาพบว่ากระบี่ยาวในมือของนางร้ายกาจไม่เบา

การโจมตีรุนแรงของเขาเมื่อครู่ ถูกอีกฝ่ายปัดป้องอย่างสมบูรณ์

ยามกระบี่ยาวฟาดฟัน อากาศธาตุแตกสลายจนก่อเกิดหลุมดำ ทำให้ความเสียหายทั้งหลายถูกกำจัดสิ้น

ขอเพียงครอบครองมัน ชิวชิงหลีย่อมสามารถปัดป้องการโจมตีส่วนใหญ่ได้

ลู่หยวนหรี่ตาลง จิตสังหารมลายหาย ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความละโมบ

เขาอยากได้กระบี่คู่กายอีกสักเล่ม…

อีกด้าน หน้าอกของชิวชิงหลีกระเพื่อมขึ้นลง มือของนางกุมกระบี่ยาวไว้มั่น ปลายนิ้วสั่นเทา

ชิวชิงหลีรีบเคลื่อนไหว เพื่อสะกดอาการสั่น

จากก้นบึ้งหัวใจ นางค่อนข้างตกตะลึงกับลู่หยวน

กระบี่ในมือคืออาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์นามว่า ‘วิถีโลกา’

หากมีกระบี่เล่มนี้ ต่อให้เป็นอาจารย์สำนักบางคนผู้อยู่ในสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์ก็ยังไม่กล้าเผชิญกับนางซึ่ง ๆ หน้า

อีกทั้งตอนลู่หยวนเริ่มสู้กับนางนับร้อยครั้ง เขาใช้เพียงพลังวิญญาณก็ทำให้มือของนางสั่นเทาได้ แสดงให้เห็นว่าพลังกายของเขาแข็งแกร่งมากแค่ไหน!

สิ่งน่ากลัวที่สุดคือบุตรศักดิ์สิทธิ์ยังไม่ใช้ไพ่ตายเลย!

มังกรเจินหลงขนาดเล็กเพียงเกาะบนตัวเขา แม้มีพลังอยู่กับตัว แต่มันกลับยังไม่ลงมือ นับประสาอะไรกับพลังที่บุตรศักดิ์สิทธิ์ครอบครองอย่างยันต์และค่ายกล

หากหงายไพ่ตายทุกใบแล้วโจมตีอย่างสุดกำลัง ชิวชิงหลีจะสามารถขัดขืนได้หรือ?!

นางเองก็ไม่มั่นใจ…

เมื่อลู่หยวนกำลังจะลงมืออีกครั้ง เสียงของเจิ้งชิงเทียนพลันดังขึ้นจากก้นบึ้งของจิตสำนัก “บุตรศักดิ์สิทธิ์ นั่นคือกระบี่วิถีโลกา มันเป็นกระบี่ของข้า!”

ลู่หยวนคิ้วขมวด “หมายความว่าเจ้าสามารถใช้กระบี่ยาวเล่มนั้นได้งั้นหรือ?”

นางตอบว่า “ใช่! ตอนแรกกระบี่ยาวเล่มนี้ยอมรับข้าเป็นเจ้าของ แม้กลายเป็นมารก็ยังไม่นับว่าตาย หากพลังแห่งวิถีคุณธรรมในร่างยังไม่เหือดหาย สัญญาระหว่างมันกับข้ายังคงอยู่”

ชายหนุ่มสยายเส้นโค้งบนเรียวปากกว้างขึ้น “ถ้าเช่นนั้น กระบี่ยาวเล่มนี้ควรรับรู้พลังแห่งวิถีคุณธรรมของเจ้า?”

นางมารผู้ถูกจองจำยืนยัน “ใช่!”

แผนการต่อไปถูกวางขึ้นทันที “เจิ้งชิงเทียน ข้าอยากใช้พลังแห่งวิถีคุณธรรมของเจ้า!”

นางพยักหน้า ก่อนจะส่งพลังแห่งวิถีคุณธรรมจากหอคอยอสูรสวรรค์ส่วนหนึ่งให้กับลู่หยวน

ยามพลังแห่งวิถีคุณธรรมเข้าสู่ร่างของชายหนุ่ม วงแสงจึงปรากฏรายล้อมกายเขา

ชิวชิงหลีสัมผัสได้ว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่กับลู่หยวน พลังแห่งวิถีคุณธรรมที่บริสุทธิ์แผ่ซ่านมาจากร่างอีกฝ่าย

รูม่านตาของนางหดลง หัวใจเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

“เป็นไปได้อย่างไร?!”

พลังแห่งวิถีคุณธรรมยากที่จะปกปิด หากลู่หยวนครอบครองพลังนี้ ชิวชิงหลีซึ่งเป็นผู้สืบทอดพลังแห่งวิถีคุณธรรมย่อมทราบตั้งแต่ตอนเจอหน้ากัน

ทว่าหลังข้องเกี่ยวกับบุตรศักดิ์สิทธิ์หลายครั้ง กลับไม่มีวี่แววพลังแห่งวิถีคุณธรรมจากตัวเขา

เพียงชั่วพริบตา เขาได้สำแดงพลังแห่งวิถีคุณธรรมอันแก่กล้า พลังนี้บริสุทธิ์ยิ่งกว่าของชิวชิงหลีและมีความใกล้เคียงกับวิถีคุณธรรม!

วิ้ง!

กระบี่ยาวในมือของนางพลันสั่นไหว ผ่านไปหลายอึดใจ มันเริ่มสั่นสะท้านอย่างรุนแรงจนควบคุมไม่ได้

ชิวชิงหลีคิดได้เพียงว่ามันมีจิตสำนึกเป็นของตัวเอง และอยากหลีกหนีไปจากมือของนาง!

ไม่ไกลกันนั้น ลู่หยวนเงื้อมือขึ้นกลางอากาศ แล้วปล่อยกลุ่มพลังแห่งวิถีคุณธรรมที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งกว่าออกมา ประหนึ่งเซียนสวรรค์

“กระบี่วิถีโลกา จงกลับมา”

ลู่หยวนเอ่ยอย่างเชื่องช้า ทั่วโลกตกอยู่ในความเงียบสงัด

ชิวชิงหลีออกแรงจับด้ามกระบี่วิถีโลกาไว้แน่นขึ้น

หลังได้ยินคำพูดของลู่หยวน นางคิ้วขมวดเล็กน้อย นับแต่อดีตกาลที่วิถีโลกาเป็นอาวุธของผู้สืบทอดแห่งตระกูลชิว… มันเป็นสมบัติของตระกูลชิวโดยแท้!

ต่อให้ลู่หยวนครอบครองพลังแห่งวิถีคุณธรรม เขาก็ไม่มีทางที่จะกระตุ้นมันได้!

“บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่ วิถีโลกาคืออาวุธของตระกูลชิว ใช่ว่าใครจะสามารถอัญเชิญมันได้!”

“จริงหรือ?”

ลู่หยวนยิ้มเย้ยหยันแล้วเงยหน้า เผยให้เห็นสายตาเย็นชา

วิ้ง!

ระหว่างฟ้าดิน เสียงร้องของกระบี่ทรงพลังพลันดังขึ้น

กลิ่นอายแห่งวิถีคุณธรรมถูกปลดปล่อยออกมาจากวิถีโลกา คมกระบี่ของมันเริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง

ชิวชิงหลีไม่อาจสยบวิถีโลกาเอาไว้ ทำได้เพียงเฝ้ามองมันหลุดพ้นออกจากมือ

ฟ่าว!

กระบี่ยาวพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะบินเข้าหามือของลู่หยวน

เขายกมือรับกระบี่ไว้ พร้อมชูมันขึ้น

ตูม!

ความว่างเปล่ารอบข้างแตกสลาย ทำให้หลุมดำก่อเกิดขึ้น ก่อนจะกลืนกินสรรพสิ่งรอบข้าง

“กระบี่เล่มนี้พอใช้ได้”

ลู่หยวนเอ่ยคำออกมา แล้วพยักหน้าราวกับพึงพอใจต่อผลลัพธ์ดังกล่าว

หากผู้อื่นได้ยินเข้า พวกเขาคงกระอักโลหิตออกมา

มันคืออาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์!

แต่ในสายตาของบุตรศักดิ์สิทธิ์ มันอยู่ในระดับพอใช้ได้หรือ?!

ยามนี้ชิวชิงหลีไม่คิดจะมาวิพากษ์วิจารณ์คำพูดของเขา นางเพียงตกตะลึงอย่างถึงที่สุด

เมื่อครู่วิถีโลกาพุ่งออกไปประหนึ่งยอมรับเจ้าของ!

อะไรกัน… กระบี่ยาวเล่มนี้เป็นของตระกูลชิวที่ตกทอดมารุ่นสู่รุ่นไม่ใช่หรือ?!

มันยอมรับลู่หยวนเป็นเจ้าของได้อย่างไร?!