บทที่ 588 ตามออกไป

……….

บทที่ 588 ตามออกไป

“ไม่ได้รบกวนก็ดีแล้วค่ะ” สวี่จื่อฉีรับคำก่อนจะมองอู๋ฝานพลางถาม “ว่าแต่คุณเป็นใครกันแน่คะ? ทำไมเมื่อกี้คนพวกนั้นถึงสุภาพกับคุณถึงขนาดนั้น? ฉันเห็นว่าก่อนหน้านี้พวกเขาวางดวงตาอยู่เหนือศีรษะกับคนอื่น แต่ทำไมถึงยกเว้นแค่กับคุณล่ะคะ?”

“ผม?” อู๋ฝานยิ้มรับ “ก็แค่นักธุรกิจคนหนึ่งครับ”

“แปลกดีนะคะ” สวี่จื่อฉีตอบรับ “ในฐานะคนธรรมดา คุณทำให้พวกเขานอบน้อมและสุภาพแบบนั้นได้ยังไงกัน? คนธรรมดาที่ไหนจะมีรถที่ดีแบบนั้นขับ?”

“ครับ? คุณเคยเห็นรถของผมเหรอครับ?” อู๋ฝานถามกลับด้วยความสงสัย รถของเขามีชื่อเสียงในเจียงโจวก็จริง แต่สวี่จื่อฉีไม่ใช่คนเจียงโจว ทั้งยังไม่เคยพบเจอเขามาก่อนด้วย อย่างนั้นแล้วรู้จักรถของเขาได้ยังไง?

“เพิ่งชนไปเมื่อเช้าก็ต้องรู้สิคะ” สวี่จื่อฉีตอบกลับ

“ที่แท้คนที่ขับรถไม่ดูตาม้าตาเรือเมื่อตอนเช้าก็เป็นคุณนี่เอง ก็ว่าทำไมดูคุ้นหน้า” อู๋ฝานอุทานตอบ

“ใช่ค่ะ แล้วคุณก็ด่าฉันซึ่งหน้าด้วย” สวี่จื่อฉีตอบรับ

“แต่ผมก็ไม่ผิดนะ” ชายหนุ่มตอบกลับ “ทั้งหมดเป็นทางคุณทำทั้งนั้น”

“ตอนนี้ฉันยิ่งสงสัยค่ะว่าสินค้าที่คุณพูดถึงคืออะไรกัน? อะไรที่ทำให้คุณมั่นใจในตัวสินค้าขนาดนั้น” สวี่จื่อฉีเอ่ยถาม เพราะไม่ว่าจะช่วงเช้าหรือตอนนี้ อู๋ฝานก็มีความมั่นใจในตัวสินค้าอย่างเปี่ยมล้น จากตัวตนของอีกฝ่ายคงไม่มีทางโกหก เรื่องนี้จึงทำให้หญิงสาวยิ่งอยากทราบว่าชายหนุ่มต้องการให้เธอโฆษณาสินค้าอะไร

“ไว้เดี๋ยวก็รู้ครับ” อู๋ฝานตอบกลับ “พวกเราลองมาเดิมพันกันหน่อยเป็นยังไงครับ?”

“เดิมพันอะไรคะ?” สวี่จื่อฉีเอ่ยถาม

“ถ้าสินค้าของผมต้องตาคุณและทำให้คุณพึงพอใจได้ ค่าจ้างสักห้าล้านในระยะเวลาสองปีเป็นยังไงครับ?” อู๋ฝานเอ่ยถาม

“สองปีห้าล้านงั้นเหรอคะ?” สวี่จื่อฉีขมวดคิ้ว เพราะราคาดังกล่าวต่ำกว่างานใดที่เธอเคยได้รับ

“ว่าไงครับ หรือว่าไม่กล้า?”

“ฉันจะต้องกลัวอะไรกันล่ะ ก็แค่เดิมพันเท่านั้นเอง!” สวี่จื่อฉีตอบกลับ

ตลอดหลายปีที่ผ่านมามีสินค้ายอดเยี่ยมมากมายมาให้เห็น ดังนั้นเธอจึงไม่เชื่อว่าสินค้าของอู๋ฝานจะทำให้ตัวเองพึงพอใจถึงขนาดนั้นได้ ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าจะพอใจหรือไม่ทั้งหมดก็อยู่ที่คำพูดของตนไม่ใช่รึไง?

อู๋ฝานยิ้มรับ เพราะเชื่อใจในตัวสินค้าเขาจึงยอมถอยให้ก้าวหนึ่ง หากสวี่จื่อฉีลองใช้และบอกว่าไม่ดี เขาก็จะมองว่าเธอไม่มีค่าควรจะร่วมมือด้วย

แม้กลุ่มผู้อาวุโสนอกสำนักกลับไปกันแล้ว แต่อู๋ฝานก็ไม่ได้มีเวลาว่าง ท่าทีที่เปลี่ยนไปของเหล่าผู้อาวุโสนอกสำนักเหล่านั้นไม่อาจคลาดสายตาของผู้คนได้ รวมกับเรื่องราวของวังเมฆาสีชาดก่อนหน้านี้ด้วย ดังนั้นหลายคนในงานจึงมองหาโอกาสที่จะได้เข้ามาพูดคุยกับอู๋ฝาน ต่อให้ไม่ได้ผูกสัมพันธ์ลึกซึ้งอะไร แต่อย่างน้อยได้ทำความรู้จักต่อกันเอาไว้ก็ถือว่าดีแล้ว

ในฐานะคู่ควงของอู๋ฝาน สวี่จื่อฉีจึงได้รับคำชมไม่ขาด ทำให้เธอได้รับรู้ถึงอำนาจในเจียงโจวของชายหนุ่มอีกครั้งหนึ่ง ก่อนหน้านี้เธอและพี่จ้าวเดินสายทักทายผู้คนไปทั่วงาน ท่าทีของพวกเขาไม่ทั้งอบอุ่นหรือว่าเย็นชา แต่เป็นการตอบรับอย่างเฉยเมย

ขณะนี้เพราะเดินมาพร้อมอู๋ฝานและทำตัวเป็นคู่ควง กลุ่มคนที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้สนใจเธอกลับเป็นฝ่ายเอ่ยชมออกมา ความแตกต่างที่ได้เห็นกับตัวเองเช่นนี้นับว่าชัดเจนจนเกินไป

อีกทั้งสวี่จื่อฉียังได้พบว่านับตั้งแต่ยอมเป็นคู่ควงให้อีกฝ่าย ไม่เพียงจะสลัดเจียงอวี่หลุด แต่กระทั่งชายหนุ่มคนอื่นยังไม่กล้าที่จะเข้ามาขอเธอเต้นรำ นับว่าช่วยเธอคลี่คลายปัญหาไปได้ไม่น้อย

จนกระทั่งถึงช่วงโค้งสุดท้ายของงานเลี้ยง จึงถึงคราวการแสดงของหลันเฉียง

หลันเฉียงราวกับตระหนักว่าสวี่จื่อฉีอยู่ในกลุ่มคนจึงลอบเหลือบสายตามองมา แม้มันจะทำให้สวี่จื่อฉีโกรธไปบ้าง แต่เธอก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจมากนัก อันที่จริงไม่ว่าเป็นใคร เมื่อโดนมองด้วยสายตาหาเรื่องจะโกรธบ้างก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

“พวกคุณไม่ถูกกันเหรอครับ?” อู๋ฝานเองก็ตระหนักถึงสายตาของหลันเฉียงที่มองสวี่จื่อฉีได้

“ไม่ค่ะ” สวี่จื่อฉีตอบกลับ

อู๋ฝานยักไหล่ตอบกลับโดยไม่เอ่ยอะไร เพราะเขาไม่ได้ทราบเรื่องราวในวงการบันเทิง และไม่คิดจะสนใจด้วยเช่นกัน

หลังงานเลี้ยง เจียงฟั่นโจวมาบอกลาอู๋ฝานด้วยตนเอง โดยมีเจียงอวี่ตามมาด้วย แน่นอนว่าไม่ใช่มาเพราะมาส่งชายหนุ่มกลับ แต่มาเพราะต้องการพบสวี่จื่อฉี

“คุณหนูสวี่ อย่าลืมนัดเดตของพวกเราหลังงานจบนะครับ” เจียงอวี่เอ่ยบอกสวี่จื่อฉี

“ต้องขออภัยนายน้อยเจียงด้วยค่ะ ฉันมีเรื่องต้องพูดคุยกับนายน้อยอู๋ เกรงว่าเรื่องเดตอาจจะต้องเป็นโอกาสอื่นค่ะ” สวี่จื่อฉีตอบกลับ

“มีเรื่องอะไรให้พูดคุยกับคนอย่างเขากันครับ?” เจียงอวี่เอ่ยขึ้น

“เกรงว่าคงไม่สะดวกใจจะบอกให้นายน้อยเจียงทราบครับ” อู๋ฝานเอ่ยขึ้น “เป็นความลับทางธุรกิจ”

“แก!…” เจียงอวี่ยิ่งเดือดดาล

“หยุดได้แล้วอวี่เอ๋อร์ ในเมื่อคุณหนูสวี่กับนายน้อยอู๋มีธุระต้องพูดคุย ลูกก็ควรหยุดถามทำให้คุณหนูสวี่ลำบากใจ ทั้งยังจะทำธุระของนายน้อยอู๋ล่าช้าไปด้วย” เจียงฟั่นโจวเอ่ยขึ้น

“พ่อ!” เจียงอวี่อยากจะทักท้วง

“เชื่อฟัง!” เจียงฟั่นโจวตัดบท

“ฮึ่ม!” เจียงอวี่มองทั้งอู๋ฝานและสวี่จื่อฉีด้วยสายตาเกลียดชัง สุดท้ายก็แค่นเสียงก่อนจะเดินกลับไป

“ต้องขออภัยนายน้อยอู๋ด้วยครับ ผมจะอบรมเขาให้เอง” เจียงฟั่นโจวกล่าวบอก

“หวังว่าจะพูดคุยกันด้วยดีครับ” อู๋ฝานตอบรับ “ถ้านายน้อยเจียงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ในตอนทำธุรกิจ เขาคงต้องแบกรับอย่างหนักหนาแน่ครับ คนอื่นจะไม่ตามใจเขาแบบนี้อย่างแน่นอน”

“นายน้อยอู๋พูดได้ถูกต้องแล้วครับ ผมจะเตือนเขาเอง” เจียงฟั่นโจวตอบรับ

อู๋ฝานพยักหน้ารับ “ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อน ขอบคุณสำหรับงานเลี้ยงนะครับ”

“ยินดีครับ ขอให้มีช่วงเวลาที่ดีครับ” เจียงฟั่นโจวตอบรับอย่างกระตือรือร้น

อู๋ฝานเดินทางกลับจากคฤหาสน์ตระกูลเจียงพร้อมสวี่จื่อฉี ขณะที่พี่จ้าวขับรถตามหลังมา

“หาร้านคาเฟ่เป็นยังไงครับ?” อู๋ฝานเอ่ยถาม

“ค่ะ” สวี่จื่อฉีตอบรับ

คนทั้งสามหาคาเฟ่แห่งหนึ่ง จากนั้นอู๋ฝานจึงบอกเล่าเรื่องราวของโรงงานเภสัชกรรม ไม่นานสวี่จื่อฉีและพี่จ้าวก็ได้ตระหนักว่าเป็นโรงงานที่พี่จ้าวดูแคลนก่อนหน้านี้ กระทั่งโยนสินค้าตัวอย่างทิ้งไปไหนก็ไม่รู้ ที่แท้มันเป็นโรงงานของอู๋ฝาน

“ไม่พูดเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ก็แล้วกันครับ และนี่เป็นสินค้าทั้งสองของทางเรา” อู๋ฝานนำเอายาทาลบรอยแผลเป็นและแป้งขาวกระจ่างออกมา “คุณหนูสวี่กลับไปแล้วค่อยลองใช้ดูก็ได้ครับ ไว้อีกสักสามวันค่อยมาบอกว่าผลลัพธ์เป็นยังไง”

อู๋ฝานให้เวลาสวี่จื่อฉีได้ลองใช้สามวัน แม้ยาทาลบรอยแผลเป็นและแป้งขาวกระจ่างจะมีสรรพคุณที่ด้อยกว่าสินค้าที่อาจารย์ปรุงยาหลี่ทำด้วยตัวเอง แต่สรรพคุณของพวกมันยังคงอยู่และย่อมเห็นผลภายในสามวัน

“ค่ะ” สวี่จื่อฉีรับมาและพยักหน้ารับ

“หวังว่าครั้งนี้คงไม่เกิดเรื่องไม่น่าฟังอย่างครั้งก่อนนะครับ” อู๋ฝานเอ่ยขึ้น

“นายน้อยอู๋ไม่ต้องกังวลค่ะ ครั้งนี้พวกเราจะตั้งใจอย่างแน่นอน เรื่องอย่างครั้งก่อนจะไม่เกิดขึ้นอีกค่ะ” พี่จ้าวรีบตอบรับ

อู๋ฝานพยักหน้าตอบ ก่อนจะลุกขึ้นยืนโดยไม่คิดเสียเวลาต่อ “เรื่องที่ต้องการหารือก็มีเท่านี้ ผมต้องขอตัวก่อน ไว้พบกันในอีกสามวันนะครับ”

แค่นี้?

สวี่จื่อฉีคิดว่าอู๋ฝานจะเป็นเหมือนนายน้อยทั้งหลาย ที่คิดใช้โอกาสซึ่งคว้ามาได้เอารัดเอาเปรียบพร้อมเข้าหาเธออย่างใกล้ชิด แต่ตอนนี้เหมือนว่าเธอจะกังวลมากจนเกินไปเอง

เรื่องนี้ทำให้เธอเกิดรู้สึกเป็นครั้งแรกว่ารูปลักษณ์ของตนเองมีปัญหาอะไรหรือไม่

ปุ่มที่ 3 ใน 4 ตอนก่อนหน้า

ปุ่มที่ 2 ใน 4 ความคิดเห็น