ราชาซากศพบทที่ 309 หมอกประหลาด
บทที่ 309
หมอกประหลาด
“เจ้าต้องการอะไร…มาที่นี่เพื่ออันใด?” หลินกวนเทียนมองไปที่ร่างที่กำลังมาหาพวกเขา พลางขมวดคิ้วและถามด้วยเสียงทุ้ม
อย่างไรก็ตาม การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของสิ่งมีชีวิตนี้ ที่เรียกว่ามนุษย์ชั่วคราว ไม่มีท่าทีที่จะตอบรับ หลินกวนเทียน
“ข้าต้องการถามเจ้าบางอย่าง…เจ้า … ” หลินกวนเทียนเห็นว่าอีกฝ่ายไม่สนใจตนเอง และยังคงเดินเข้ามาช้าๆ เขาแสดงสีหน้าโกรธทันทีและตะโกนเสียงหลงขึ้นโดยตรง อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็เห็นว่าอีกฝ่ายเร่งความเร็วของเขากะทันหัน จากเดิมที่เคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้า กลับกลายเป็นวิ่งอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นร่างตรงหน้า เร่งความเร็วขึ้น ทำให้ หลินกวนเทียนประหลาดใจ จากนั้นเขาจะเห็นว่าอีกฝ่ายมาปรากฏตัวต่อหน้าเขา และเหยียดแขนออกราวกับจะกอดรัดเขา
อย่างไรก็ตามกลิ่นของร่างกายของอีกฝ่าย และเล็บสีดำและยาวซึ่งดุร้าย และแข็งแกร่งทำให้หัวใจของหลินกวนเทียนเย็นชา
“ไอ้สารเลว! ไปลงนรก เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่ได้ต้องการสวมกอดเขา แต่ต้องการสังหารเขา ดังนั้นนัยน์ตาของ หลินกวนเทียนแข็งกระด้างขึ้นมาทันที เขาก็ระเบิดออกคำด่าออกมาอย่างรวดเร็วและเบี่ยงร่างหลบหนี และเหวี่ยงเท้าไปที่คอของชายผู้นั้น
“ตูม
“กึก!”
“ สวบสาบ!” เกิดเสียงระเบิดขึ้น แล้วตามด้วยเสียงกระดูกหัก หลินกวนเทียนเตะชายคนนั้นไปที่คอเต็มแรง คอของเขาบิดไปกระแทกพื้นอย่างแรง และไถลไปไกล
“ฮึ่ม!ไอ้บ้า กล้าทำร้ายองค์ชายของข้า ความตายนั้นมันง่ายเกินไปสำหรับเจ้า” เมื่อเห็นว่าชายคนนี้ถูกเตะออกไปและกระดูกคอหัก แน่นอนว่าเขาคงจะสิ้นใจตายในทันที ใบหน้าของหลินกวนเทียนแสดงความดูถูกเหยียดหยามและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“สมควรแล้ว กล้าคิดร้ายต่อองค์ชาย! เป็นเกียรติที่ได้ตายลงด้วยน้ำมือของฝ่าบาท” ก่อนที่หลินกวนเทียนจะทันได้พูดอะไร นักรบจักรพรรดิระดับแปดอ้าปากอย่างเร่งรีบและแสดงความยินดีกับหลินกวนเทียน
“ไม่! เขายังไม่ตาย” เช่นเดียวกับที่หลินกวนเทียนที่ได้รับคำชมจากผู้อื่น เสียงร้องด้วยความประหลาดใจดังขึ้นในเวลาที่เหมาะสม
“อะไร?” หลินกวนเทียนตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็รีบหันหน้าไปและพบว่าร่างที่ถูกเขาเตะออกไป จู่ ๆก็ค่อยๆลุกขึ้นยืน
“ นี่มันเรื่องอันใดกัน?” หลินกวนเทียนตกใจ เขามองไปที่ร่างนั้นด้วยใบหน้าที่ตกใจ และพูดด้วยน้ำเสียงที่ลุกลี้ลุกลน
“ มันเกิดขึ้นได้อย่างไร มันคืออะไร?” เมื่อเห็นฉาก แปลก ๆ เช่นนี้ ทุกคนก็ก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัวและเปิดระยะห่างจากร่างนั้น หนึ่งในสามนักรบจักรพรรดิอุทาน สาเหตุที่ทำให้เขาลุกลี้ลุกลนมากก็คือ ร่างนั้นรีบวิ่งมาหาเขา
ซึ่งทำให้เขาใจสั่นและไม่กล้าที่จะเมินเฉย
“ ฮึบ!” เมื่อเห็นเช่นนี้ หลินกวนเทียนผุดความสงสัยมากมายในใจของเขา แต่เขาไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้ พลังปราณของเขาระเบิดออกมาอีกครั้ง หลังจากแค่นเสียงอย่างเย็นชา เขาก็รีบวิ่งไปที่ร่างนั้น ด้วยดาบในมือ
“ พรึ่บ!” ปลายดาบยาวโผล่ออกมาและฟันลงไปบนหน้าอกของชายคนนั้นโดยตรง
“กึก!” เสียงกระดูกหักดังขึ้นอีกครั้ง จากนั้นร่างนั้นก็ถูกหลินกวนเทียนฟันลงไปอีก
อย่างไรก็ตาม สิ่งต่อไปนั้นทำให้ใบหน้าของ หลินกวนเทียนซีดเผือด เพราะร่างนั้นลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งที่เพิ่งโจมตีโดยหลินกวนเทียน ยุบตัวลงไป มีบาดแผลยาวและแคบปรากฏขึ้นที่หน้าอกของชายคนนั้น แต่ไม่มีเลือดไหลซึมออกมา
“บ้าน่า! ข้าอยากรู้เสียจริง หากไร้ซึ่งหัวแล้ว เจ้าจะลุกขึ้นมาได้อีกหรือไม่?” หลินกวนเทียนตะโกนใส่ชายผู้นั้น จากนั้นเขาก็ยกดาบขึ้นอีกครั้ง เขารีบวิ่งขึ้นไปที่ร่างประหลาด
“ปัง!” อย่างไรก็ตาม เมื่อดาบในมือของหลินกวนเทียนกำลังจะตกลงบนคอของคู่ต่อสู้ ร่างนั้นก็ดูเหมือนจะรู้ว่ามีอันตราย เขาเอื้อมมือออกและโบกมือผลักโดยตรง เล็บสีดำในมือของเขา กระทบกับดาบในมือของหลินกวนเทียน
ซึ่งทำให้การโจมตีของหลินกวนเทียนพลาดเป้า กลายเป็นดาบนั้นฟันไปที่เส้นผมของชายผู้นั้น
“ กรร!” เป็นเวลานานที่ชายคนนี้ไม่เคยปริปากพูดอะไรสักคำ แต่ในขณะนี้ ปากของเขาราวกับสัตว์ป่ากำลังร้องคำราม เมื่อหลินกวนเทียนล้มเหลวในการโจมตีเป้าหมายอีกครั้ง ชายคนนั้นก็รีบวิ่งไปที่ใกล้ที่สุดด้วยกรงเล็บของเขา
“ฮึ่ม! สลายวายุ ” หลินกวนเทียนส่งเสียงอย่างเย็นชา และทันใดนั้นพลังปราณในร่างของเขาก็เดือดพล่านขึ้น ดาบแสงรูปจันทร์เสี้ยว ถูกกวัดแกว่งในมือของเขา
แต่ร่างประหลาดนั้น พุ่งมาเร็วมาก หลินกวนเทียนซัดฝ่ามือเข้าใส่ร่างนั้นจนล้มลงกับพื้น ซึ่งปรากฏร่องรอยฝ่ามือประทับอยู่ที่อกของเขา แต่ไร้ซึ่งความเสียหายใดๆ
เมื่อเห็นพลังฝ่ามือของตนเอง ที่ไม่ได้ผลกับร่างประหลาด หลินกวนเทียนไม่พอใจอย่างมาก คิ้วของเขาตึงเครียดและร่างกายของเขาก็ขยับ เขาเปิดการโจมตีอีกครั้ง
“สวบสาบ!”
หลังจากสูญเสียพลังจากการใช้ฝ่ามือ ร่างประหลาดก็ปรากฏช่องโหว่ หลังจากนั้นร่างของเขาก็แข็งทื่อ จู่ๆ ศีรษะของเขาตกลงมาจากร่าง ร่วงหล่นไปที่พื้น กลิ้งไปมาหลายครั้ง ในขณะที่ร่างของเขาล้มลงกับพื้น
อย่างไรก็ตาม ไร้ซึ่งเลือดไหลออกมาจากบาดแผลที่ศีรษะ และศพ สิ่งที่หลินกวนเทียนสังหารไปคือศพ ไม่ใช่สิ่งมีชีวิต แต่ดูคล้ายกับหุ่นเชิดมากกว่า
“ ฮึก … !” หลังจากจ้องมองครั้งแล้วครั้งเล่า ไร้ซึ่งการเคลื่อนไหวใด ๆ จากนั้นหลินกวนเทียนก็ถอนหายใจด้วยความ โล่งอกและตาของเขาก็กะพริบกวาดร่างประหลาด
“นี่คือสัตว์ประหลาดชนิดใดกันแน่….เมื่อพิจารณาจากความแข็งแกร่งของมัน ดูเหมือนว่าเขาจะมีเพียงรูปลักษณ์ของขั้นจักรพรรดิเท่านั้น แต่ก็ยากที่จะจัดการ นี่คือนักฆ่าในตำนานสายหมอก เฉินเฉินเดินมาข้างหน้าและก้มหน้าไปตรวจดูศพไร้หัว
หลังจากศึกษาอย่างรอบคอบมานาน เขาก็ขมวดคิ้วมองหลินกวนเทียนและคาดเดา
“ดูเหมือนว่ามันควรจะเป็นเช่นนั้น” หลินเว่ยเป็นคนตอบรับ
“หืม?” เมื่อได้ยินคำพูดจากปากของหลินเว่ย เฉินเฉินก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย เขากำลังจะตะโกน แต่ จู่ ๆ กลับได้ยินเสียงของหลินเว่ยขึ้นอีกครั้ง: “มีอะไรอยู่ข้างหลังเจ้า?”
“ฮึ่ม! อย่ามาหลอกข้า” เฉินเฉินตะคอกอย่างเย็นชา พึมพำในปากของเขา จากนั้นก็หันไปมองมันโดยไม่รู้ตัว เขาไม่ทันระวังตัว ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็ตื่นตระหนก และความแข็งแกร่งภายในของเขาก็ระเบิดออกมาในทันที
การกระทำของเฉินเฉิน ทำให้หลินกวนเทียนประหลาดใจทันที และพวกเขาก็หันกลับมาเฉินเฉินด้วยสายตาเดียวกัน จากนั้นใบหน้าของพวกเขาก็ซีดเผือด และร่างกายของพวกเขาก็เริ่มสั่นเทา
Comments