แม้ว่า​เขา​จะไม่รู้​ว่า​พลังจิต​ของ​อีก​ฝ่าย​ถึงระดับ​ใด​ แต่​เขา​ก็​มั่นใจ​ได้​ว่า​มัน​เป็น​ระดับ​ขั้น​ศักดิ์สิทธิ์​ ดังที่​อีก​ฝ่าย​กล่าว​ไว้​ แม้แต่​พลัง​วิญญาณ​ขั้น​ศักดิ์สิทธิ์​ก็​สามารถ​ปรับปรุง​ได้​โดย​ไม่มีเงื่อนไข​ แม้ว่า​พลัง​วิญญาณ​ขั้นพื้นฐาน​เพิ่ม​เพียง​สิบ​ส่วน​

แต่​ก็​ยัง​น่าประทับใจ​

“มัน​ไม่เหมาะกับ​ข้า​…..ข้า​ก็​เป็น​คน​ทั่วไป​ ถ้าข้า​เอา​พก​สิ่งนี้​ติดตัว​ไป​ด้วย​ ข้า​จะถูก​หัวเราะเยาะ​และ​ถูก​เรียก​ว่า​ น้องสาว​แทน​ ” ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​โค้ง​งอ​ริมฝีปาก​ของ​เขา​ และ​พูด​ด้วย​ความรังเกียจ​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​

“โอ้​! ข้า​เข้าใจ​แล้ว​” หลิน​เว่ย​พยักหน้า​และ​ใบหน้า​ของ​เขา​ก็​กระจ่างแจ้ง​ อย่างไรก็ตาม​เขา​รู้สึก​ไม่มั่นใจ​เล็กน้อย​ ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​นั้น​ใส่ใจความคิดเห็น​ของ​คนอื่น​มากเกินไป​ อย่างไรก็ตาม​ หลิน​เว่ย​ไม่ได้​สนใจ​

ยิ่งไปกว่านั้น​ตราบใดที่​เขา​สามารถ​เพิ่ม​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​ตัวเอง​ได้​ ใคร​จะกล้า​ดูแคลน​ว่า​เขา​เป็น​น้องสาว​ล่ะ​? ยิ่งไปกว่านั้น​ใน​ดินแดน​กัง​ห​ลัน​ ชาย​หลาย​คน​ใส่ต่างหู​มากมาย​ ไม่เกิน​หนึ่ง​ชิ้น​

“ปรมาจารย์​…..คัมภีร์​ลับ​ของ​การต่อสู้​ … ” หลิน​เว่ย​เก็บ​ต่างหู​ไว้​ใน​มือ​และ​ลูบ​มือ​ของ​เขา​ แทบ​อดใจ​รอ​ไม่ไหว​

“อยู่​นี่​.” เมื่อ​เห็น​การแสดงออก​บน​ใบหน้า​ของ​ หลิน​เว่ย​ ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​ก็​ตะลึง​ไป​ชั่วขณะ​ เขา​รู้สึก​คลุมเครือ​ว่า​จุดประสงค์​ของ​หลิน​เว่ย​ตั้ง​แต่ต้นจนจบ​ ไม่น่าจะเป็น​หิน​หยวน​หรือ​เครื่องมือ​ซวน​ฉี แต่​เป็น​คัมภีร์​ลับ​ของ​ค่าย​กล​แนวรบ​ประสาน​

ที่อยู่​ใน​มือ​ของ​เขา​

อย่างไรก็ตาม​ เนื่องจาก​เขา​เพิ่ง​สัญญาว่า​จะมอบให้​ เพราะ​นั้น​เขา​พูด​แล้ว​คืนคำ​ไม่ได้​ เขา​หยิบ​ม้วน​คัมภีร์​สอง​เล่ม​ออกจาก​แหวน​มิติ​ และ​วาง​ไว้​ตรงหน้า​ หลิน​เว่ย​เขา​ถอนหายใจ​และ​พูดว่า​ “อนิจจา​!

“นี่​คือ​คัมภีร์​ลับ​ของ​การต่อสู้​?” หลิน​เว่ย​รีบ​หยิบ​ม้วน​และ​เปิด​อย่าง​ระมัดระวัง​

“ อืม​ยัง​ต้อง​รวม​กับ​อุปกรณ์​สำหรับ​การ​จัดเรียง​ค่าย​กล​อีก​หรือ​?” หลังจาก​อ่าน​เนื้อหา​ของ​ม้วน​หนังสือ​ใน​มือ​ หลิน​เว่ย​ถามพร้อมกับ​ขมวดคิ้ว​

“ ไม่มีข้อกำหนด​บังคับ​ แต่​หาก​ไม่มีอาวุธ​ ตามที่​เห็น​มาก่อนหน้า​ประสิทธิภาพ​ของ​มัน​จะไม่ดี​เท่า​ แต่​พวกเขา​ทั้งหมด​ได้รับ​การฝึกฝน​มาเป็นเวลา​นาน​ ยิ่งไปกว่านั้น​หาก​มีเพียง​นาย​สิบ​ มีการ​ใช้ค่าย​กล​การต่อสู้​จะค่อนข้าง​ง่าย​

ถ้าเป็น​ชุด​การต่อสู้​ ไป๋​มู่ จำนวน​คน​จะมากขึ้น​และ​การ​ร่วมมือ​ก็​ยาก​ขึ้น​” ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​ส่าย​หัว​และ​กล่าว​อธิบาย​

“นอกเหนือ​จากนั้น​ มีความแตกต่าง​ระหว่าง​การ​ใช้ค่าย​กล​และ​ไม่ใช้ค่าย​กล​หรือไม่​?” หลิน​เว่ย​ยังคง​ถามต่อไป​

“แน่นอน​ว่า​มีความแตกต่าง​และ​ความแตกต่าง​นั้น​ มากมาย​ การ​ใช้ค่าย​กล​มีประสิทธิภาพ​มากกว่า​การ​ไม่ใช้ค่าย​กล​ครึ่งหนึ่ง​” ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​พยักหน้า​และ​พูด​อย่าง​จริงจัง​

“ข้า​เข้าใจ​แล้ว​….ขอบคุณ​ที่​บอก​ข้า​” หลิน​เว่ย​พยักหน้า​และ​กล่าว​ขอบคุณ​

“อืม​! มัน​ไม่มีอะไร​!” ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​ส่าย​หัว​ สีหน้า​เฉยเมย​ที่จะ​พูด​

“ใกล้​จะถึงเวลา​แล้ว​ มิเช่นนั้น​ข้า​กับ​หลิน​เว่ย​จะออก​ไป​ก่อน​! เด็กน้อย​พวก​นั้น​ยัง​รอ​ข่าว​ของ​เรา​อยู่​!” เมื่อ​เห็น​ว่า​ หลิน​เว่ย​ได้​สิ่งที่​ต้องการ​ ซางกวน​ฮ่าว​หยาง​ก็​ลุกขึ้น​ยืน​และ​กล่าว​คำอำลา​กับ​ ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​

“หรือ​พัก​ทาน​อาหารกลางวัน​ก่อน​กลับ​ดี​หรือไม่​” ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​ลุกขึ้น​ยืน​และ​โพล่ง​ออกมา​โดยไม่รู้ตัว​ อย่างไรก็ตาม​ ทันทีที่​เขา​พูด​เขา​ก็​รู้สึก​เสียใจ​แล้ว​

ถ้าเป็น​ก่อนหน้านี้​ก็​ไม่เป็นอะไร​ แต่​เขา​เพิ่ง​ถูก​หลิน​เว่ย​และ​ซางกวน​ฮาหยาง​โจมตี​ ใน​ตอนนี้​เขา​กลัว​ หลิน​เว่ย​เล็กน้อย​ ยิ่งไปกว่านั้น​เขา​ยัง​โกรธ​อยู่​ใน​ใจ เขา​หวัง​ว่า​หลิน​เว่ย​จะรีบ​หาย​ไป​จาก​สายตา​ของ​เขา​

โชคดี​ที่​ หลิน​เว่ย​ได้​สิ่งที่​ต้องการ​ และ​ต้องการ​กลับ​ไป​ศึกษา​ ดังนั้น​เขา​จึงไม่สนใจ​คำพูด​ตามมารยาท​ของ​ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​

ซางกวน​ฮ่าว​หยาง​เห็น​สิ่งนี้​ และ​พบ​ว่า​หลิน​เว่ย​เหม่อลอย​เขา​จึงบอกลา​

“ไม่เป็นไร​! ข้า​จะกลับ​ไป​ดีกว่า​!” ไป๋​ห​ลี่​ซวน​เช่อ​ยืน​ขึ้น​ด้วย​ความรีบร้อน​ เพราะ​กลัว​ว่า​ซางกวน​ฮ่าว​หยาง​เปลี่ยนใจ​

“ดี​!” ซางกวน​ฮ่าว​หยาง​พยักหน้า​และ​ตอบกลับ​

หลิน​เว่ย​เดินทาง​ออกจาก​คฤหาสน์​ไป๋​ห​ลี่​ชวน​เช่อ​ กับ​ ซางกวน​ฮ่าว​หยาง​ แต่​ หลง​ซีเฉิน​อยู่​กับ​ ซางกวน​หรู​เสวี่ย​และ​ ซางกวน​หรู​ผิง​

หลง​ซีเฉิน​พูด​ขึ้น​ว่า​: “อย่างไรก็ตาม​ ยังมี​เวลา​อีก​สามวัน​ ก่อน​เริ่ม​การแข่งขัน​ศิลปะ​การต่อสู้​ เมื่อ​ได้​พบ​พี่สาว​ ยัง​ต้อง​คุย​กัน​อีก​เล็กน้อย​ อย่างไรก็ตาม​พวก​นาง​จะกลับ​ไป​ที่พัก​ใน​ภายหลัง​ “