ลืมรักเลือนใจ 623 เรากลับบ้านกันเถอะ / 624 พี่สะใภ้นายจะมารับฉัน
ตอนที่ 623 เรากลับบ้านกันเถอะ
“นี่…คุณหลินนี่มัน…”
อย่าว่าแต่หลินเยว่ทง ทุกคนในห้องต่างตะลึงกับการกระทำกะทันหันของหยางปั๋วฉง
แต่หยางปั๋วฉงเสียขวัญไปหมดแล้ว ไม่มีเวลามาสนใจสายตาคนอื่นหรอก “คุณหลินครับ จริงๆ แล้วผมคิดว่ามีแต่ลูกหลานตระกูลใหญ่โต หน้าตาหล่อเหลา เฉลียวฉลาด ถึงจะคู่ควรกับคุณหลินได้!”
เห็นเผยอวี้เฉิงนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทางสบายๆ ไม่มีวี่แววจะเอ่ยปากพูดแต่อย่างไร หยางปั๋วฉงกลัวจนแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว กัดฟันไว้แน่น คลานไปเก็บขวดเหล้าที่ตกอยู่ที่พื้นแล้วเอ่ยปากขึ้น “คุณหลิน…เอาแบบนี้แล้วกันนะครับ เพื่อแสดงถึงความจริงจังของผม เหล้าขวดนี้ผมจะจัดการเอง! ผมขอโทษ! ได้โปรดให้อภัยผมด้วย!”
หยางปั๋วฉงพูดไปด้วยเปิดขวดเหล้าไปด้วย แล้วเอากรอกปากอย่างไม่รีรอ หลินเยว่ทงและคนอื่นๆ ห้ามก็ห้ามไม่อยู่ ถ้าใครห้ามเขาก็จะโวยวายใส่คนนั้น
“ไสหัวไป! ไสหัวไปให้หมด!”
อย่ามาขวางทางเอาตัวรอดของเขา!
ตอนแรกเขายังคิดอยู่ว่าจะสร้างความสัมพันธ์กับเผยอวี้เฉิง แต่ใครจะไปรู้ว่าแค่เพียงชั่วพริบตา เขาร่วงลงจากสวรรค์แล้วดิ่งลงนรกทันที
จงเสี่ยวเวยและจงเสว่หนิงที่อยู่ข้างๆ ตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“พี่ คุณหยางนี่เขาทำอะไรอยู่น่ะ? เขาโดนผู้หญิงคนนั้นเล่นของหรือไง?” จงเสี่ยวเวยมองตาค้างอ้าปากหวอ
จงเสว่หนิงขมวดคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย “ประหลาดมากเลยนะ…ยัยหลินเยียนทำอะไรอยู่กันแน่?”
ถึงแม้หยางปั๋วฉงจะดื่มเหล้าลงคอบ้าง แต่ก็คงไม่เบลอถึงขั้นนี้ จู่ๆ คุกเข่าให้ดาราเล็กๆ คนหนึ่งซะงั้น
คนเจ้าเล่ห์อย่างฉู่จยาเหยายังงงไปด้วย “ฮ่า หนานซวี่ หยางปั๋วฉงเห็นผีหรือไง?”
ตอนแรกเขาคิดว่าเผยหนานซวี่จะทนไม่ไหวเสนอหน้าช่วย แต่ใครจะไปรู้ว่าสถานการณ์ดำเนินการไปได้แฟนตาซีแบบนี้
เผยหนานซวี่ “…”
ไม่ได้เห็นผีน่ะ…
น่าจะน่ากลัวกว่าเห็นผีอีกนะ…
ขณะนี้ หลินเยียนแทบจะบ้าตาย คุณเถ้าแก่หยางคะ คุณทำตัวเวอร์กว่านี้ได้อีกนะ! กลัวคนอื่นไม่รู้เรื่องหรือไงกัน?
หลินเยียนกระแอมขึ้นเบาๆ เธอกดเสียงต่ำแล้วพึมพำขึ้น “เอ่อ คุณเผย พวกเรากลับกันไหมคะ?”
นิ้วอุ่นๆ ของเผยอวี้เฉิงบีบจับนิ้วอันเรียวยาวของหญิงสาวแล้วพูดขึ้น “ยังไม่มืดเลย”
เห็นเผยอวี้เฉิงไม่มีวี่แววจะไป หลินเยียนน้ำตาตกใน
ไม่มีทางอื่น หลินเยียนได้แต่ขยับเข้าใกล้เผยอวี้เฉิงอีกนิด และพยายามบังมือทั้งสองคนไว้ จากนั้นได้เอ่ยปากพูดขึ้นต่อ “เอ่อ คุณเผยอย่าเสียเวลากับเรื่องเล็กๆ แบบนี้เลย รีบกลับไปพักผ่อนซะเถอะ คุณเหนื่อยมาทั้งวัน คงจะเพลียแย่เลย…”
สีหน้าเผยอวี้เฉิงยังคงไม่เปลี่ยนไป “ไม่รีบ”
หลินเยียน “…”
ทำไมถึงไม่รีบล่ะ เธอรีบมากเลยนะ!!!
ถ้าหยางปั๋วฉงทำแบบนี้ต่อไป หน้ากากเธอจะโดนแหกจนไม่เหลือซากแล้ว
เห็นตัวเองพยายามตั้งนานก็ไม่ได้ผล พวกหลินเยว่ทงและคนอื่นเริ่มเข้ามาล้อม หลินเยียนรู้สึกร้อนใจเหมือนโดนไฟลนก้น
สุดท้าย หลินเยียนบีบมือเผยอวี้เฉิงแล้วพูดขึ้น “คุณเผย! พวกเรากลับบ้านกันเถอะ! เวลาคือทอง อย่าได้ปล่อยเวลาอันดีงามในคืนนี้ไปเลย!!!”
เผยอวี้เฉิง “…”
เผยอวี้เฉิงได้ยินแล้วชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นเหลือบมองหญิงสาวข้างกายด้วยสายตามีเลศนัย “ได้”
หลินเยียน “…”
เพิ่งตั้งสติได้ว่าตัวเองพูดอะไรออกไป หลินเยียนเกินเยียวยาแล้วจริงๆ บ้าเอ้ย! เธอพูดอะไรออกไปวะนั่น!
ช่างเถอะ…
อย่างน้อยเผยอวี้เฉิงก็เอ่ยปากพูดสักที…
ตอนที่ 624 พี่สะใภ้นายจะมารับฉัน
หยางปั๋วฉงกินรวดเดียวไปครึ่งขวด สุดท้ายล้มหงายหน้าอยู่บนพื้นดัง ‘ปัง’
ทั้งห้องไม่มีเสียงอะไรดังขึ้นแม้แต่นิด
สุดท้าย เจ้าภาพอย่างไช่หงอันต้องเสนอหน้ามาแก้ไขสถานการณ์ “แฮ่ก คุณหยางเมาแล้ว ส่งเขากลับไปก่อนเถอะ…”
หลินเยว่ทงมองด้วยสีหน้าบึ้งตึง แต่ก็ไม่ทันได้พูดอะไร เขาได้แต่ส่งหยางปั๋วฉงกลับบ้านก่อน
ผู้คนต่างได้แต่สรุปเอาเองว่าพฤติกรรมประหลาดของหยางปั๋วฉงเกิดจากกินเยอะเกินไปจนทำให้สมองเบลอ
การมีตติ้งบ้าบอคอแตกนี้ได้จบลงสักที
หลินเยียนค่อยๆ คลายมือเผยอวี้เฉิงออก “คุณเผย เดี๋ยวคุณไปยังไงเหรอคะ ขับรถมาหรือเปล่า? หรือว่าคุณกลับกับราชาภาพยนตร์เผย? อ้อ ฉันซื้อรถแล้วนะ เพิ่งซื้อวันนี้เลย คุณเผยจะไปกับฉันหรือเปล่าคะ”
เมื่อพูดถึงรถคันใหม่ที่ตัวเองเพิ่งซื้อมา หลินเยียนก็ตื่นเต้นเล็กน้อย
เผยอวี้เฉิงพยักหน้า “ได้”
หลินเยียน “ได้ค่ะๆ งั้นฉันไปขับรถก่อนนะ แต่คงต้องรอให้ทุกคนไปก่อน ต้องรบกวนคุณเผยรออยู่หน้าประตูสักพักก่อนนะคะ!”
……
หลังจากงานจบ สองพี่น้องตระกูลจงเดินออกจากห้องด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“วันนี้ไอ้หยางปั๋วฉงนั่นเป็นอะไรกันแน่” จงเสว่หนิงยังคงไม่เข้าใจอยู่ดี
จงเสี่ยวเวยที่อยู่ข้างๆ ทำเสียง ‘หึ’ ขึ้นแล้วเอ่ยปากพูด “พี่สาว คุณหยางก็ต้องเมาน่ะสิ พี่ดูสภาพเขาสิ ไม่งั้นจะยอมคุกเข่าให้คนอย่างหลินเยียนได้ยังไง ยัยชั้นต่ำนั่นถือว่าโชคดีจริงๆ เลยนะ!”
สองพี่น้องไม่เห็นหลินเยียนโดนแหกหน้า ต่างรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่
จงเสว่หนิงหัวเราะ “หล่อนแค่โชคดีหนเดียวแค่นั้นแหละ รอให้หยางปั๋วฉงสร่าง ก็คงไม่ปล่อยหล่อนไปง่ายๆ แน่! เอาล่ะ เลิกสนใจผู้หญิงคนนั้นสักที รีบตามพวกคุณเผยไปกันเถอะ!”
“ใช่ๆๆ พี่สาวพูดได้ดี! วันนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องเกาะคุณเผยให้ได้! โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยนะ!” จงเสี่ยวเวยพยักหน้ายิกๆ รีบตามจงเสว่หนิงและพวกเผยอวี้เฉิงไป
โอกาสที่จะได้เกาะบิ๊กบอสแบบนี้ พลาดไม่ได้เลยล่ะ!
ต้องโทษยัยหลินเยียน นางสถุน ไม่ยอมขยับที่ให้ ไม่งั้นเมื่อครู่นี้พวกเธอคงสานความสัมพันธ์ได้ตั้งแต่ในห้องแล้ว…
ณ หน้าประตูคลับเฮ้าส์
ไช่หงอันพูดกับเผยอวี้เฉิงด้วยท่าทางประจบ “คุณเผย วันนี้ต้อนรับได้ไม่ดี ทำให้คุณไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ ต้องขอโทษด้วยนะครับ ถ้าครั้งหน้ามีโอกาส ผมจะต้อนรับเป็นอย่างดี”
เผยอวี้เฉิง “คุณไช่ก็เกรงใจเกินไปครับ”
ไช่หงอัน “อ้อ คุณเผยกับราชาภาพยนตร์เผยดื่มกันหมดใช่ไหม ให้ผมเรียกคนขับรถไปส่งคุณกับราชาภาพยนตร์เผยไหมครับ”
เผยอวี้เฉิง “ไม่ต้องน่ะ มีคนมารับ”
ไช่หงอัน “อ้อๆ งั้นดีเลย ผมขอตัวก่อนนะครับ เดินทางปลอดภัยนะครับ!”
ล่ำลากันแล้ว แขกทั้งหลายเริ่มทยอยจากไป ตอนนี้ที่หน้าประตูเหลือแค่เผยอวี้เฉิงและเผยหนานซวี่สองคน
เผยหนานซวี่มองไปทางพี่ชายแท้ๆ ตัวเองด้วยสายตาประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าวันนี้พี่ใหญ่จะจบง่ายๆ แบบนี้
ตอนแรกเขาเตรียมใจสำหรับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นหลินเยียนพูดอะไรกับพี่ใหญ่ ทำให้พี่ใหญ่ยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปง่ายๆ
“พี่จะกลับกับผมไหม” เผยหนานซวี่ถามขึ้น
“พี่สะใภ้นายจะมารับฉัน” เผยอวี้เฉิงเอ่ยปากขึ้น
เผยหนานซวี่เพิ่งจะนึกขึ้นได้แล้วหัวเราะขึ้น “ผมเพิ่งนึกได้ว่าวันนี้พี่สะใภ้ซื้อรถใหม่ วันนี้โพสต์ลงโซเชียลอีกด้วย! รถคันนี้แหละ…”
พอนึกถึงรถมือสองที่หลินเยียนโพสต์ไว้ สีหน้าเผยหนานซวี่แลดูประหลาดอย่างบอกไม่ถูก
ขณะที่สองพี่น้องกำลังคุยกันอยู่ จงเสี่ยวเวยและจงเสว่หนิงเดินตรงเข้ามาด้วยสีหน้าเขินอาย
Comments