“นายพยายามจะทำอะไรกันแน่” ตอนนั้นเองที่ในที่สุดหันเจี๋ยก็รู้ว่าท่าทีของน้องชายแปลกไป  

 

 

“พี่กลัวอะไรล่ะครับ ในเมื่อพี่บอกว่าผู้หญิงคนนั้นโกหก นี่ไม่ใช่โอกาสเดียวที่เธอจะชี้แจงเรื่องทุกอย่างต่อหน้าทุกคนเหรอครับ” หันซิวเช่อถาม “อีกอย่างก็ไม่มีประโยชน์จะสาดโคลนกันไปมา ทำไมไม่ให้ผมช่วยล่ะครับ”  

 

 

“นายมันบ้าไปแล้ว! เสียสติไปแล้วแน่ๆ!”  

 

 

หันเจี๋ยระเบิดอารมณ์ออกมาทันที ในขณะที่คุณพ่อหันสั่นระริกไปด้วยความโกรธ  

 

 

เรื่องราวทั้งหมดใกล้จะจบลงแล้ว แต่เพราะว่าการเข้ามาสอดของหันซิวเช่อ สื่อจึงพากันกลับมาให้ความสนใจอีกครั้ง  

 

 

น่าเสียดายที่ตระกูลหันอยู่ระหว่างการแถลงข่าวจึงไม่อาจลุกหนีไปไหนได้ พวกเขาต้องอดกลั้นความกรุ่นโกรธในใจและรอให้ซูอวี๋มาถึง  

 

 

แน่นอนว่าซูอวี๋และถังหนิงคาดไม่ถึงว่าหันซิวเช่อจะส่งใครบางคนมารับซูอวี๋  

 

 

ทว่าในเมื่อพวกเธอกำลังดูการแสดงนี้อยู่ จึงตัดสินใจว่ามันคงน่าตื่นตาตื่นใจมากขึ้นหากซูอวี๋จะได้เห็นท่าทีของตระกูลหันต่อหน้าต่อตาจริงๆ  

 

 

ซูอวี๋ตกลงรับคำเชิญ ด้วยเป็นเรื่องในครอบครัว ถังหนิงจึงไม่ได้ไปด้วย เธอบอกให้ซูอวี๋พาบอดีการ์ดและทีมทนายความไปกับเธอจะได้สู้กลับได้  

 

 

ด้วยว่านี่เป็นเกมที่หันซิวเช่อเปิด ซูอวี๋จึงได้แต่รอจนกว่าจะไปถึงงานแถลงข่าวถึงจะรู้  

 

 

…  

 

 

หลังจากหันซิวเช่อบอกทุกคนว่าซูอวี๋กำลังจะมา ผู้สื่อข่าวในงานต่างเฝ้ารอการมาถึงของซูอวี๋อย่างใจจดใจจ่อ  

 

 

“ซิวเช่อกำลังทำอะไรอยู่คะ” เลขาแอบถามคุณพ่อหัน “เขาบอกให้ผู้หญิงคนนั้นมาเพื่อให้เราได้กลายเป็นตัวตลกกันมากกว่าเดิมหรือยังไงกัน”  

 

 

“ผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาจะทำอะไร” คุณพ่อหันว่ากลับอย่างเย็นชา คล้ายบอกให้ภรรยาของตัวเองเงียบปาก  

 

 

เธอเม้มปากและไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก ปล่อยให้พวกเขาทะเลาะกันเอง ก่อนกลับไปนั่งดูการแสดงแทน  

 

 

คุณพ่อหันกับหันเจี๋ยรอให้หันซิวเช่อแก้ตัว แต่เจ้าตัวกลับทำเพียงนั่งเงียบอยู่บนเวทีอย่างมั่นใจ  

 

 

ไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ จึงสัมผัสได้เพียงความตื่นกลัวที่ใกล้เข้ามา  

 

 

พวกเขาไม่เชื่อว่าหันซิวเช่อจะหักหลังพวกเขาได้ถึงเขาจะเป็นหมาเนรคุณก็ตาม อย่างไรเสียหันเจี๋ยก็เป็นคนเลี้ยงดูเขามา แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะลืมไปว่าตัวเองก็ไม่ได้มีจิตสำนึกเช่นกัน  

 

 

ราวๆ สิบนาทีต่อมา ในที่สุดร่างทะมึนก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องโถงโรงแรม ทุกคนมองเธอเดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมกับกลุ่มคนที่ตามมาเป็นพรวน  

 

 

ทันทีที่พวกเขาได้เห็นซูอวี๋ นักข่าวก็หันไปมองเธอและเริ่มถ่ายรูปไม่ยั้ง ทว่าตระกูลหันเพียงแค่ยิ้มเยาะกับการมาของเธอ คนพิการอย่างนี้อยากจะลุกขึ้นมาสู้หรืออย่างไร  

 

 

เธอวางแผนจะทำให้ตัวเองขายหน้าอย่างนั้นหรือ  

 

 

นี่เป็นการพบกันที่ตึงเครียดระหว่างศัตรู ซูอวี๋กวาดตามองครอบครัวจอมเจ้าเล่ห์ก่อนว่าเย้ย “เราไม่ได้เจอกันมาตั้งยี่สิบปี ใครจะไปคิดว่าสุดท้ายฉันต้องมาเห็นคุณพูดจาชั่วๆ ขนาดนี้ออกโทรทัศน์ คุณนี่มันไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด”  

 

 

“ฮึ่ม คุณนอกใจแล้วยังจะสร้างเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนี้อีก ดูสิ่งที่คุณทำให้เราทั้งครอบครัวต้องมาสะสางให้คุณสิ คุณนี่มันหน้าไม่อายจริงๆ!” คุณพ่อหันตอกกลับ  

 

 

“ทุกคนดูสิครับ นี่มันไม่ได้น่าสนใจกว่าเดิมหรอกเหรอครับ” หันซิวเช่อหัวเราะเมื่อเห็นว่าทั้งสองคนฉะใส่กันทันทีที่ได้เจอหน้า “เอาละ ตอนนี้ทุกคนก็มาอยู่ที่นี่แล้ว ผมมีเรื่องจะถามเยอะเลยครับ ขอถามพี่ชายผมก่อนแล้วกัน”  

 

 

หันเจี๋ยมองหน้าเขาและขมวดคิ้วมุ่น ไม่รู้ว่าน้องชายวางแผนอะไรไว้อยู่  

 

 

หากแต่หันซิวเช่อโยนคำถามใส่เขาอย่างไม่อ้อมค้อม “พี่ได้เห็นคุณซูนอกใจกับตาตัวเองหรือเปล่าครับ”  

 

 

“ซิวเช่อ…”  

 

 

“พี่แค่ต้องตอบคำถามผม”  

 

 

“แน่สิ ฉันเห็นเต็มสองตาเลย!” หันเจี๋ยตอบเสียงแข็ง “ไม่ว่านายจะถามฉันกี่ครั้ง ฉันก็ยังยืนยันคำเดิม”  

 

 

“โอเคครับ” หันซิวเช่อหันหลับไปสนใจคุณพ่อหัน “พ่อครับ บอกผมมา พ่อกลับบ้านไปหาคุณซูแล้วเจอว่าเธอหลับนอนกับผู้ชายสองคนใช่ไหมครับ”  

 

 

“ใช่แล้ว”  

 

 

“เลขาหลี่ คุณบอกว่าพ่อของผมกับคุณคบกันหลังจากที่เขาหย่ากับคุณซูแล้วใช่ไหมครับ”  

 

 

“ใช่” เลขาพยักหน้ารับ แม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมหันซิวเช่อถึงถามเช่นนั้น  

 

 

“ดีครับ” หลังจากหันซิวเช่อถามทุกคนในครอบครัวตัวเองจบ เขาหันไปถามซูอวี๋ “แล้วคุณล่ะครับ”  

 

 

ซูอวี๋สูดหายใจลึกก่อนเอ่ยลั่น “ทั้งสามคนโกหกทั้งเพ!”  

 

 

“แต่ว่าคุณไม่มีทางพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของคุณได้นะครับ…” หันซิวเช่อเอ่ยขึ้น “ถึงคุณจะพยายามพิสูจน์ว่าคนพวกนี้โกหก แต่คุณก็ไม่มีหลักฐาน ผมพูดถูกไหมครับ คุณซู”  

 

 

“เธอไม่มีหลักฐานอยู่แล้วล่ะ เพราะว่าเธอนอกใจจริงๆ ยังไงล่ะ!” คุณพ่อหันคำราม “เธอนอนมั่วผู้ชายอยู่บนเตียง ไม่เห็นข่าวที่หนังสือพิมพ์เขียนกันอยู่โต้งๆ เหรอ”  

 

 

“เห็นครับ แต่มันไม่ชัดเจนพอนี่” หันซิวเช่อตอบ “ผมถามพ่อก่อนหน้านี้ว่าผู้ชายสองคนนั้นเป็นใคร แต่พ่อก็บอกว่าไม่แน่ใจ บังเอิญที่ในข่าวก็ไม่ได้พูดถึงผู้ชายสองคนนั้นเหมือนกัน  

 

 

“แต่ปัญหาก็คือใครกันแน่ที่โกหก ผู้ชายที่เจอว่าภรรยาของตัวเองนอกใจและเจอที่บ้านซะด้วย แต่เขาก็ไม่รู้สึกอับอาย แต่กลับถ่ายรูปและเอามาประจานซะอย่างนั้น ผู้ชายทั่วไปคงจะเก็บเรื่องนี้ไว้เงียบๆ จะได้ไม่ถูกนินทาไม่ใช่เหรอครับ  

 

 

“ถ้าพ่อแฉเรื่องนี้เพราะโกรธ นั่นก็พอเข้าใจได้ แต่ทำไมถึงแฉแต่ภรรยาตัวเองแต่ไม่รวมผู้ชายที่เธอมีชู้ด้วยล่ะครับ  

 

 

“พ่อคงให้อภัยพวกเขาล่ะสิท่า!  

 

 

“สำหรับคนที่เจอภรรยาของตัวเองนอกใจ การกระทำของพ่อมันไม่น่าเชื่อถือเลยครับ พ่อดูเหมือนไอ้คนเลวที่ใส่ร้ายภรรยาตัวเองจะได้หาข้ออ้างมาหย่ามากกว่าอีก!”  

 

 

หลังจากได้ยินคำพูดของหันซิวเช่อ นักข่าวต่างพากันฮือฮา  

 

 

เขาพูดได้มีเหตุผลไม่น้อย!  

 

 

“ส่วนเหตุผลที่พ่อไม่ได้เปิดเผยตัวตนผู้ชายสองคนนั้น ไม่เป็นเพราะพ่อรู้จักกับพวกเขา ก็คงเป็นเพราะเป็นคนที่พาเข้ามาในบ้านเอง พ่อเลยต้องทำให้ให้มั่นใจว่าพวกเขาจะไม่ถูกเปิดโปง!  

 

 

“แล้วพ่อเป็นแบบไหนกันแน่ครับ”  

 

 

คุณพ่อหันหน้าซีดเผือด  

 

 

“ส่วนคำตอบของพี่ชายของผม มันไม่ได้ตอบคำถามสำคัญเลยครับ ว่าตอนนั้นเลขาหลี่อยู่ในเหตุการณ์ด้วยหรือเปล่า ผมบอกสิ่งที่ผมคิดเกี่ยวกับพ่อและพี่ชายไปแล้ว แต่ยังไม่ได้พูดถึงเลขาหลี่ฉิงไอ้เลย ยังไงคุณซูก็เคยบอกไว้ว่าวันนั้นหลี่ฉิงไอ้โทรหาเธอ และบอกให้มาเปิดประตูให้เธอเข้าไปเอาเอกสาร  

 

 

“จากนั้นเธอก็ถูกผู้ชายขืนใจและถ่ายรูปเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเอาไว้! พูดอีกอย่างก็คือเธอกำลังจะบอกว่าเลขาหลี่ก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหมือนกัน”