วิวาห์พลิกรัก ฉบับซุปตาร์ 1187 ถ้าอยากจะแจ้งความจับฉันก็เอาเลยสิ!

Now you are reading วิวาห์พลิกรัก ฉบับซุปตาร์ Chapter 1187 ถ้าอยากจะแจ้งความจับฉันก็เอาเลยสิ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

หนา​นกง​เฉวียน​ได้​เอ่ย​อะไร​ออกมา​สัก​คำ​ ​ดูเหมือนว่า​เขา​เอง​ก็​คิด​อย่างนั้น​เช่นกัน​ ​ความจริง​แล้ว​เขา​รู้สึก​หนัก​กว่า​เสียด​้วย​ซ้ำ

หลังจาก​เงียบ​มาค​รู่​หนึ่ง​ ​ในที่สุด​เขา​ก็​ว่า​ขึ้น​ ​“​ครั้งนี้​ผม​ว่า​เขา​คง​ยอม​ตาย​แทนที่จะ​คืน​ลูก​ให้​คุณ​”

“​ผม​จะ​ตามหา​พวกเขา​จน​เจอ​แน่​”​ ​โม่​ถิ​งมั​่น​ใจ​เช่นเดียวกับ​ถัง​หนิง

“​งั้น​คุณ​คิด​ว่ายัง​ไง​ล่ะ​”

“​ผม​คิด​ว่า​เรา​ยัง​ต้อง​สืบ​ใน​โรงเรียน​อยู่​ ​ครู​ที่​ดูแล​รู้​ว่า​ลูก​ๆ​ ​หายตัว​ไป​ภายใน​ยี่สิบ​นาที​ ​โจร​ลักพาตัว​จะ​เอา​ตัว​เด็ก​ออก​ไป​ได้​ยังไง​กัน​ ​เขา​ต้อง​ซ่อน​พวกเขา​ไว้​ที่ไหน​สักที​่​แน่​”​ ​โม่​ถิ​งอ​ธิ​บาย

“​ผม​เอง​ก็​คิด​เหมือนกัน​ ​ทุกคน​สนใจ​กับ​การ​หา​หลักฐาน​และ​เบาะแส​ ​ในขณะที่​เรา​สงสัย​คน​ข้างนอก​โรงเรียน​ ​ถ้าหากว่า​เด็ก​ยัง​ไม่ได้​ออก​ไป​จาก​โรงเรียน​เลย​ล่ะ​”

“​สิ่ง​ที่​ผม​กลัว​ก็​คือ​…​”

พวกเขา​กังวล​ว่า​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​จะ​วางยา​เด็ก​ๆ

“​แยกกัน​หา​ตามที่​ที่​น่าสงสัย​ใน​โรงเรียน​กัน​เถอะ​ ​ผม​มีความรู้สึก​ว่า​ลูกชาย​ของ​ผม​ต้อง​อยู่​แถวๆ​ ​นี้​”

สายเลือด​ที่​ผูกพัน​แน่นแฟ้น​ระหว่าง​เขา​กับ​ลูก​ทำให้​โม่​ถิง​หลับ​ลง​ชั่วขณะ​ ​เพียงแค่​คิดถึง​ความเป็นไปได้​ที่​ลูก​ๆ​ ​ของ​เขา​จะ​พบ​กับ​ชะตากรรม​อัน​โหดร้าย​ก็​แทบ​ทำให้​เป็นบ้า​ด้วย​ความเคร่งเครียด​ ​เขา​ลืม​สิ้น​ทุกอย่าง​ที่เกิด​ขึ้น​ที่​ไห่​รุ่ย​และ​เรื่อง​การ​คัดลอก​ผลงาน​ทั้งหมด

เขา​มั่นใจ​ว่า​ฟัง​อวี​้​คง​จัดการ​มัน​ได้

หลังจาก​ได้ยิน​จาก​โม่​ถิง​ ​หนา​นกง​เฉวียน​ตบ​บ่า​เขา​ ​“​ตา​เฒ่า​นั่น​อยาก​เห็น​คุณ​เครียด​และ​ตื่นตระหนก​ ​ดังนั้น​คุณ​ต้อง​นิ่ง​ไว้​นะ​ครับ​”

โม่​ถิง​พยักหน้า​แม้ว่า​ใน​ใจ​จะ​ต้องการ​ฆ่า​อีก​ฝ่าย​เหลือเกิน​ก็ตาม

จากนั้น​คุณพ่อ​ทั้งสอง​คน​ได้​เลือก​ที่​ที่​น่าสงสัย​ที่สุด​รอบ​ๆ​ ​โรงเรียน​และ​ตามหา​พวกเขา​จน​ทั่ว

แม้ว่า​ทาง​เจ้าหน้าที่ตำรวจ​จะ​มาค​้น​หา​แล้ว​ ​คุณพ่อ​ทั้งสอง​ก็​ยัง​เชื่อ​ว่า​พวกเขา​คง​ตามหา​ได้​ละเอียด​กว่า

ห้อง​แล้ว​ห้อง​เล่า​ ​ชั้น​แล้ว​ชั้น​เล่า​ ​รวมถึง​ห้องน้ำ​และ​ห้อง​ทิ้ง​ขยะ​ ​คุณพ่อ​ทั้งสอง​ไม่​ปล่อย​ให้​รอดพ้น​สายตา​ไป​ได้

ในที่สุด​พวกเขา​ก็​พบ​รองเท้า​ของ​โม่​จื่อ​เฉิน​ใน​ห้องเก็บของ​ชั้นบน​สุด

“​อย่างที่​คิด​ไว้​เลย​ ​พวกเขา​ถูก​ซ่อน​ไว้​อยู่​ที่นี่​จนกระทั่ง​ถูก​พาตั​วอ​อก​ไป​ได้​”

ในไม่ช้า​ทาง​ตำรวจ​ได้มา​ถึง​เพื่อ​ค้นหา​หลักฐาน​ใน​ห้องเก็บของ​ ​พวกเขา​เก็บ​ลายนิ้วมือ​จาก​รองเท้า​ ​น่าเสียดาย​ที่​พวกเขา​พบ​เพียง​ลายนิ้วมือ​ของ​สอง​พี่น้อง

เห็นได้ชัด​ว่า​โจร​ลักพาตัว​รอบคอบ​และ​สวม​ถุงมือ​เอาไว้

ด้วยเหตุนี้​จึง​เป็น​อีกครั้ง​หนึ่ง​ที่​พวกเขา​เจอ​ทางตัน

ทว่า​รองเท้า​คู่​นี้​ได้​ทำให้​คน​เป็น​พ่อ​นั้น​สุด​แสน​ทุกข์ทรมาน​ใจ

การ​ค้นหา​ยัง​ดำเนินต่อไป​ ​ถึงแม้​ค่ำคืน​จะ​ยาวนาน​ ​ถัง​หนิง​ก็​ไม่​อาจ​หลับ​ลง​ด้วย​ไม่​สามารถ​ทำใจ​ให้​สงบ​ได้​…

เมื่อ​เห็น​ครอบครัว​ลูกหลาน​ถูก​พรากจากกัน​ ​ผู้อาวุโส​โม่​ปวดใจ​อย่าง​นึก​โทษ​ตัวเอง

ดูเหมือนว่า​ต้อง​มี​ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง​จบเรื่อง​บาดหมาง​นี้​ ​ผู้อาวุโส​โม่​จึง​ตัดสินใจ​ว่า​ถึง​เวลา​ที่​เขา​ต้อง​ไป​พบ​กับ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​ ​บางที​มัน​อาจ​เป็น​ทางเดียว​ที่จะ​ยุติ​การกระทำ​ของ​ชาย​แก่​ได้

ดังนั้น​ตั้งแต่​เช้าตรู่​ ​ผู้อาวุโส​โม่​เปลี่ยนเสื้อ​ผ้า​เป็น​ชุด​สูท​ที่​ไม่ได้​ใส่​มานาน​แล้ว​ ​และ​แต่งตัว​เหมือน​เมื่อยี​่​สิบ​ปีก่อน​ ​หลังจากนั้น​จึง​ขับรถ​ไป​ที่​บ้าน​ของ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​ ​กดกริ่ง​และ​รอ​ให้​ชาย​แก่​ปรากฏตัว

การพบกัน​ระหว่าง​คู่อริ​ทั้งสอง​ไม่ได้​รุนแรง​อย่างที่​คิด​ไว้​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นก​งค​งคิด​ไว้​อยู่​แล้ว​ว่า​ผู้อาวุโส​โม่​จะ​มาหา​ ​เขา​ถึง​ได้​เตรียม​ที่นั่ง​ไว้​ให้​เรียบร้อย

“​ถ้า​แก​โผล่​หัว​มาก​่อน​หน้า​นี้​ ​เรื่อง​คง​ไม่​มาถึง​ขั้น​นี้​หรอก​ ​ทั้งเมือง​คง​ไม่​โกลาหล​ ​แล้ว​หลานชาย​กับ​หลาน​สะใภ้​ของ​แก​ก็​คง​ไม่ต้อง​วิ่งเต้น​หา​ตัว​ลูกชาย​ไป​ทั่ว​”

“​พี่​หลิน​ ​มัน​ก็​ผ่าน​มานาน​หลาย​ปี​แล้วแต่​คุณ​ก็​ไม่​เปลี่ยนไป​สักนิด​ ​ยัง​โหดเหี้ยม​เหมือนเดิม​เลย​”​ ​ผู้อาวุโส​โม่​หัวเราะ​ ​“​ฉัน​ยัง​ยืนกราน​ว่า​เมื่อยี​่​สิบ​ปีก่อน​ตัวเอง​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ผิด​ ​เลย​ยังอยู่​มา​ได้​อย่าง​รู้​ผิด​ชอบ​ชั่ว​ดี​ ​แต่​ตอนนี้​คุณ​ก่อเรื่อง​ใหญ่โต​ขนาด​นี้​ ​คิด​จะ​จบเรื่อง​ยังไง​ล่ะ​ครับ

“​เดิมที​มัน​เป็นเรื่อง​ความขัดแย้ง​ใน​รุ่น​ของ​เรา​ ​ทำไม​ต้อง​เอา​ลูกหลาน​มา​เกี่ยวข้อง​ด้วย​ล่ะ​”

“​ทำไม​แก​ไม่​เสนอหน้า​ออกมา​พูด​อย่างนี้​ตั้งแต่​ทีแรก​ล่ะ​”​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​หัวเราะ​ ​“​ทำไม​ถึง​ได้​ซ่อน​อยู่​หลัง​หลานชาย​แล้ว​ไม่​โผล่​หัว​ออกมา​ ​ถ้า​แก​ออกมา​ก่อน​นน​้า​นี้​ฉัน​คง​ไม่​จ้อง​ทำร้าย​คน​ไม่รู้​เรื่อง​รู้​ราว​หรอก​”

“​เพราะว่า​ฉัน​ไม่​นึก​ว่า​คุณ​จะ​ยึด​เป็นจริงเป็นจัง​ขนาด​นี้​ไง​”​ ​ผู้อาวุโส​โม่​หัวเราะเยาะ​เย้ย​ตัวเอง​ ​“​ในเมื่อ​ฉัน​มาที​่​นี่​วันนี้​แล้ว​ ​คุณ​ก็​น่าจะ​แสดง​ความเมตตา​ออกมา​บ้าง​และ​ปล่อย​เด็ก​ๆ​ ​ให้​ใช้ชีวิต​อย่างสงบ​ไม่ใช่​เหรอ​ ​พวกเขา​แค่​อยาก​จะ​ทำมาหากิน​ใน​วงการ​บันเทิง​ ​ไม่ได้​ก้าวร้าว​อย่างที่​คุณ​คิด​หรอก​ ​พวกเขา​จะ​เจ็บปวด​แค่ไหน​ที่​ต้อง​เสีย​ลูก​ๆ​ ​ตัวเอง​ไป​น่ะ​”

“​ถ้า​แก​อยาก​ให้​ฉัน​บอกว่า​เด็ก​ๆ​ ​อยู่​ไหน​ฉัน​จะ​บอก​ให้​ก็ได้​ ​แต่​แก​อาจจะ​ต้อง​เสียสละ​ครั้ง​ใหญ่​หน่อย​”​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นก​งบ​อก​ ​“​แก​คิดดู​ให้​ดี​ๆ​ ​แล้วกัน​”

“​เรา​เอง​ก็​อายุ​ปูน​นี้​แล้ว​ ​มี​อะไร​ที่​เรา​ต้อง​กังวล​อีก​ล่ะ​”​ ​ผู้อาวุโส​โม่​หัวเราะ​ ​“​เอา​สิ​ ​บอก​ฉัน​มา​ว่า​คุณ​ต้องการ​อะไร​”

“​คุกเข่า​ขอโทษ​ซะ​!​ ​จบเรื่อง​ใน​วงการ​ใต้ดิน​ด้วย​วิธี​ของ​วงการ​ใต้ดิน​เนี่ย​แหละ​ ​ต่อไปนี้​ฉัน​จะ​ไม่​หาเรื่อง​แก​อีก​!​”

คุกเข่า​!

ผู้อาวุโส​หนา​นกง​ต้องการ​ให้​ผู้อาวุโส​โม่​คุกเข่า​จริงๆ​!​ ​หาก​เขา​ทำ​จริง​หมายความว่า​เขา​ยอมรับ​ว่า​ตัวเอง​ผิด

“​นั่น​มัน​…​”

“​ฉัน​เตือน​แก​แล้ว​ว่า​ให้​คิดดี​ๆ​ ​เหลน​และ​หลาน​ของ​แก​กำลัง​รอ​ให้​แก​ช่วย​อยู่​นะ​”

ผู้อาวุโส​โม่​ไม่​ปริปาก​ออกมา​สัก​คำ​ขณะที่​ดึง​มีด​ออกมา​จาก​กระเป๋า​ก่อน​จะ​ฟัน​ลง​ที่​หลัง​มือ​ตัวเอง​ ​“​ฉัน​คุกเข่า​ไม่ได้​หรอก​ ​แต่​ฉัน​รู้​ว่าว​งการ​ใต้ดิน​ก็​ใช้​วิธี​นี้​ใน​การ​ชดใช้​เหมือนกัน

“​ฉันทำ​ให้​มือขวา​ตัวเอง​พิการ​เพื่อ​ชดใช้​ให้​กับ​ยี่สิบ​ปี​ที่​โดดเดี่ยว​ของ​คุณ​แล้วกัน​ ​แต่​อย่า​ลืม​ว่า​ต่อให้​ฉัน​ไม่​ทำ​อะไร​เลย​ ​คุณ​ก็​ยังคง​เลี่ยง​การติด​คุก​ไป​ไม่ได้​หรอก​”

เมื่อ​เห็น​ดังนั้น​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นก​งก​็​หัวเราะ​ ​“​ถ้า​แกสะ​สาง​เรื่อง​นี้​มาตั​้ง​แต่แรก​ ​ฉัน​คง​ไม่ต้อง​เปลือง​แรง​มาก​ขนาด​นี้​หรอก

“​ฉัน​ติดคุก​ไป​ยี่สิบ​ปี​ ​ตอนนี้​มือขวา​แก​พิการ​แล้ว​ ​ฉัน​ว่าความ​โกรธ​ของ​ฉัน​มัน​หาย​ไป​แล้ว​ละ​ ​งั้น​เรื่อง​ทั้งหมด​ก็​จบ​ลง​ตรงนี้​!​”

“​แล้ว​คุณ​จะ​ปล่อย​เด็ก​ๆ​ ​ไป​ได้​หรือยัง​”

ผู้อาวุโส​หนา​นก​งดึง​ผ้าเช็ดหน้า​ออกมา​กระเป๋าเสื้อ​ก่อน​โยน​ให้​ชาย​สูงวัย​ ​“​ห้ามเลือด​ของ​แก​ซะ

“​เหลน​ชาย​ของ​แก​ทั้งสอง​คน​อยู่​ที่​บ้าน​ฉัน​ ​เสี่ยว​ต้าน​เขอ​ชอบ​พวกเขา​ ​ฉัน​เลย​พา​พวกเขา​ไปหา​…​ ​ฉัน​ไม่ได้​ยอม​เพราะ​แก​หรอก​นะ​ ​ฉันทำ​เพื่อ​เหลน​สาว​ของ​ฉัน​ต่างหาก​ ​ฉัน​อยาก​จะ​พัง​ไป​ด้วยกัน​จริงๆ​ ​แต่​เด็ก​ๆ​ ​ก็​ยัง​เด็ก​เกินไป

“​ฉัน​ต้อง​บอกว่า​ไอ้​ตัวแสบ​สอง​คน​นั่น​ก็​น่ารัก​ดี​”​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​เอ่ย​ขณะ​เงยหน้า​ขึ้น

“​ฉัน​รู้​ว่า​โม่​ถิ​งคง​ไม่​ปล่อย​ให้​ฉัน​ลักพาตัว​ลูก​ของ​เขา​หรอก​ ​แต่​การ​ทำให้​มือ​แก​พิการ​ก็​ทำให้​ฉัน​รู้สึก​เป็น​ผู้ชนะ​แล้ว​!​”

หลังจาก​คิด​แค้น​มายี​่​สิบ​ปี​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​ได้​เห็น​โม่​ถิง​ทุกข์ทรมาน​และ​ผู้อาวุโส​โม่​ขอโทษ​ ​เขา​จึง​ไม่​ดึงดัน​อีกต่อไป​แม้​จะ​รู้​ว่า​ตัวเอง​คง​ไปไหนไม่รอด

“​ถ้า​อยาก​จะแจ้ง​ความ​จับ​ฉัน​ก็​เอาเลย​สิ​!​”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

วิวาห์พลิกรัก ฉบับซุปตาร์ 1187 ถ้าอยากจะแจ้งความจับฉันก็เอาเลยสิ!

Now you are reading วิวาห์พลิกรัก ฉบับซุปตาร์ Chapter 1187 ถ้าอยากจะแจ้งความจับฉันก็เอาเลยสิ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

หนา​นกง​เฉวียน​ได้​เอ่ย​อะไร​ออกมา​สัก​คำ​ ​ดูเหมือนว่า​เขา​เอง​ก็​คิด​อย่างนั้น​เช่นกัน​ ​ความจริง​แล้ว​เขา​รู้สึก​หนัก​กว่า​เสียด​้วย​ซ้ำ

หลังจาก​เงียบ​มาค​รู่​หนึ่ง​ ​ในที่สุด​เขา​ก็​ว่า​ขึ้น​ ​“​ครั้งนี้​ผม​ว่า​เขา​คง​ยอม​ตาย​แทนที่จะ​คืน​ลูก​ให้​คุณ​”

“​ผม​จะ​ตามหา​พวกเขา​จน​เจอ​แน่​”​ ​โม่​ถิ​งมั​่น​ใจ​เช่นเดียวกับ​ถัง​หนิง

“​งั้น​คุณ​คิด​ว่ายัง​ไง​ล่ะ​”

“​ผม​คิด​ว่า​เรา​ยัง​ต้อง​สืบ​ใน​โรงเรียน​อยู่​ ​ครู​ที่​ดูแล​รู้​ว่า​ลูก​ๆ​ ​หายตัว​ไป​ภายใน​ยี่สิบ​นาที​ ​โจร​ลักพาตัว​จะ​เอา​ตัว​เด็ก​ออก​ไป​ได้​ยังไง​กัน​ ​เขา​ต้อง​ซ่อน​พวกเขา​ไว้​ที่ไหน​สักที​่​แน่​”​ ​โม่​ถิ​งอ​ธิ​บาย

“​ผม​เอง​ก็​คิด​เหมือนกัน​ ​ทุกคน​สนใจ​กับ​การ​หา​หลักฐาน​และ​เบาะแส​ ​ในขณะที่​เรา​สงสัย​คน​ข้างนอก​โรงเรียน​ ​ถ้าหากว่า​เด็ก​ยัง​ไม่ได้​ออก​ไป​จาก​โรงเรียน​เลย​ล่ะ​”

“​สิ่ง​ที่​ผม​กลัว​ก็​คือ​…​”

พวกเขา​กังวล​ว่า​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​จะ​วางยา​เด็ก​ๆ

“​แยกกัน​หา​ตามที่​ที่​น่าสงสัย​ใน​โรงเรียน​กัน​เถอะ​ ​ผม​มีความรู้สึก​ว่า​ลูกชาย​ของ​ผม​ต้อง​อยู่​แถวๆ​ ​นี้​”

สายเลือด​ที่​ผูกพัน​แน่นแฟ้น​ระหว่าง​เขา​กับ​ลูก​ทำให้​โม่​ถิง​หลับ​ลง​ชั่วขณะ​ ​เพียงแค่​คิดถึง​ความเป็นไปได้​ที่​ลูก​ๆ​ ​ของ​เขา​จะ​พบ​กับ​ชะตากรรม​อัน​โหดร้าย​ก็​แทบ​ทำให้​เป็นบ้า​ด้วย​ความเคร่งเครียด​ ​เขา​ลืม​สิ้น​ทุกอย่าง​ที่เกิด​ขึ้น​ที่​ไห่​รุ่ย​และ​เรื่อง​การ​คัดลอก​ผลงาน​ทั้งหมด

เขา​มั่นใจ​ว่า​ฟัง​อวี​้​คง​จัดการ​มัน​ได้

หลังจาก​ได้ยิน​จาก​โม่​ถิง​ ​หนา​นกง​เฉวียน​ตบ​บ่า​เขา​ ​“​ตา​เฒ่า​นั่น​อยาก​เห็น​คุณ​เครียด​และ​ตื่นตระหนก​ ​ดังนั้น​คุณ​ต้อง​นิ่ง​ไว้​นะ​ครับ​”

โม่​ถิง​พยักหน้า​แม้ว่า​ใน​ใจ​จะ​ต้องการ​ฆ่า​อีก​ฝ่าย​เหลือเกิน​ก็ตาม

จากนั้น​คุณพ่อ​ทั้งสอง​คน​ได้​เลือก​ที่​ที่​น่าสงสัย​ที่สุด​รอบ​ๆ​ ​โรงเรียน​และ​ตามหา​พวกเขา​จน​ทั่ว

แม้ว่า​ทาง​เจ้าหน้าที่ตำรวจ​จะ​มาค​้น​หา​แล้ว​ ​คุณพ่อ​ทั้งสอง​ก็​ยัง​เชื่อ​ว่า​พวกเขา​คง​ตามหา​ได้​ละเอียด​กว่า

ห้อง​แล้ว​ห้อง​เล่า​ ​ชั้น​แล้ว​ชั้น​เล่า​ ​รวมถึง​ห้องน้ำ​และ​ห้อง​ทิ้ง​ขยะ​ ​คุณพ่อ​ทั้งสอง​ไม่​ปล่อย​ให้​รอดพ้น​สายตา​ไป​ได้

ในที่สุด​พวกเขา​ก็​พบ​รองเท้า​ของ​โม่​จื่อ​เฉิน​ใน​ห้องเก็บของ​ชั้นบน​สุด

“​อย่างที่​คิด​ไว้​เลย​ ​พวกเขา​ถูก​ซ่อน​ไว้​อยู่​ที่นี่​จนกระทั่ง​ถูก​พาตั​วอ​อก​ไป​ได้​”

ในไม่ช้า​ทาง​ตำรวจ​ได้มา​ถึง​เพื่อ​ค้นหา​หลักฐาน​ใน​ห้องเก็บของ​ ​พวกเขา​เก็บ​ลายนิ้วมือ​จาก​รองเท้า​ ​น่าเสียดาย​ที่​พวกเขา​พบ​เพียง​ลายนิ้วมือ​ของ​สอง​พี่น้อง

เห็นได้ชัด​ว่า​โจร​ลักพาตัว​รอบคอบ​และ​สวม​ถุงมือ​เอาไว้

ด้วยเหตุนี้​จึง​เป็น​อีกครั้ง​หนึ่ง​ที่​พวกเขา​เจอ​ทางตัน

ทว่า​รองเท้า​คู่​นี้​ได้​ทำให้​คน​เป็น​พ่อ​นั้น​สุด​แสน​ทุกข์ทรมาน​ใจ

การ​ค้นหา​ยัง​ดำเนินต่อไป​ ​ถึงแม้​ค่ำคืน​จะ​ยาวนาน​ ​ถัง​หนิง​ก็​ไม่​อาจ​หลับ​ลง​ด้วย​ไม่​สามารถ​ทำใจ​ให้​สงบ​ได้​…

เมื่อ​เห็น​ครอบครัว​ลูกหลาน​ถูก​พรากจากกัน​ ​ผู้อาวุโส​โม่​ปวดใจ​อย่าง​นึก​โทษ​ตัวเอง

ดูเหมือนว่า​ต้อง​มี​ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง​จบเรื่อง​บาดหมาง​นี้​ ​ผู้อาวุโส​โม่​จึง​ตัดสินใจ​ว่า​ถึง​เวลา​ที่​เขา​ต้อง​ไป​พบ​กับ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​ ​บางที​มัน​อาจ​เป็น​ทางเดียว​ที่จะ​ยุติ​การกระทำ​ของ​ชาย​แก่​ได้

ดังนั้น​ตั้งแต่​เช้าตรู่​ ​ผู้อาวุโส​โม่​เปลี่ยนเสื้อ​ผ้า​เป็น​ชุด​สูท​ที่​ไม่ได้​ใส่​มานาน​แล้ว​ ​และ​แต่งตัว​เหมือน​เมื่อยี​่​สิบ​ปีก่อน​ ​หลังจากนั้น​จึง​ขับรถ​ไป​ที่​บ้าน​ของ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​ ​กดกริ่ง​และ​รอ​ให้​ชาย​แก่​ปรากฏตัว

การพบกัน​ระหว่าง​คู่อริ​ทั้งสอง​ไม่ได้​รุนแรง​อย่างที่​คิด​ไว้​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นก​งค​งคิด​ไว้​อยู่​แล้ว​ว่า​ผู้อาวุโส​โม่​จะ​มาหา​ ​เขา​ถึง​ได้​เตรียม​ที่นั่ง​ไว้​ให้​เรียบร้อย

“​ถ้า​แก​โผล่​หัว​มาก​่อน​หน้า​นี้​ ​เรื่อง​คง​ไม่​มาถึง​ขั้น​นี้​หรอก​ ​ทั้งเมือง​คง​ไม่​โกลาหล​ ​แล้ว​หลานชาย​กับ​หลาน​สะใภ้​ของ​แก​ก็​คง​ไม่ต้อง​วิ่งเต้น​หา​ตัว​ลูกชาย​ไป​ทั่ว​”

“​พี่​หลิน​ ​มัน​ก็​ผ่าน​มานาน​หลาย​ปี​แล้วแต่​คุณ​ก็​ไม่​เปลี่ยนไป​สักนิด​ ​ยัง​โหดเหี้ยม​เหมือนเดิม​เลย​”​ ​ผู้อาวุโส​โม่​หัวเราะ​ ​“​ฉัน​ยัง​ยืนกราน​ว่า​เมื่อยี​่​สิบ​ปีก่อน​ตัวเอง​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ผิด​ ​เลย​ยังอยู่​มา​ได้​อย่าง​รู้​ผิด​ชอบ​ชั่ว​ดี​ ​แต่​ตอนนี้​คุณ​ก่อเรื่อง​ใหญ่โต​ขนาด​นี้​ ​คิด​จะ​จบเรื่อง​ยังไง​ล่ะ​ครับ

“​เดิมที​มัน​เป็นเรื่อง​ความขัดแย้ง​ใน​รุ่น​ของ​เรา​ ​ทำไม​ต้อง​เอา​ลูกหลาน​มา​เกี่ยวข้อง​ด้วย​ล่ะ​”

“​ทำไม​แก​ไม่​เสนอหน้า​ออกมา​พูด​อย่างนี้​ตั้งแต่​ทีแรก​ล่ะ​”​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​หัวเราะ​ ​“​ทำไม​ถึง​ได้​ซ่อน​อยู่​หลัง​หลานชาย​แล้ว​ไม่​โผล่​หัว​ออกมา​ ​ถ้า​แก​ออกมา​ก่อน​นน​้า​นี้​ฉัน​คง​ไม่​จ้อง​ทำร้าย​คน​ไม่รู้​เรื่อง​รู้​ราว​หรอก​”

“​เพราะว่า​ฉัน​ไม่​นึก​ว่า​คุณ​จะ​ยึด​เป็นจริงเป็นจัง​ขนาด​นี้​ไง​”​ ​ผู้อาวุโส​โม่​หัวเราะเยาะ​เย้ย​ตัวเอง​ ​“​ในเมื่อ​ฉัน​มาที​่​นี่​วันนี้​แล้ว​ ​คุณ​ก็​น่าจะ​แสดง​ความเมตตา​ออกมา​บ้าง​และ​ปล่อย​เด็ก​ๆ​ ​ให้​ใช้ชีวิต​อย่างสงบ​ไม่ใช่​เหรอ​ ​พวกเขา​แค่​อยาก​จะ​ทำมาหากิน​ใน​วงการ​บันเทิง​ ​ไม่ได้​ก้าวร้าว​อย่างที่​คุณ​คิด​หรอก​ ​พวกเขา​จะ​เจ็บปวด​แค่ไหน​ที่​ต้อง​เสีย​ลูก​ๆ​ ​ตัวเอง​ไป​น่ะ​”

“​ถ้า​แก​อยาก​ให้​ฉัน​บอกว่า​เด็ก​ๆ​ ​อยู่​ไหน​ฉัน​จะ​บอก​ให้​ก็ได้​ ​แต่​แก​อาจจะ​ต้อง​เสียสละ​ครั้ง​ใหญ่​หน่อย​”​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นก​งบ​อก​ ​“​แก​คิดดู​ให้​ดี​ๆ​ ​แล้วกัน​”

“​เรา​เอง​ก็​อายุ​ปูน​นี้​แล้ว​ ​มี​อะไร​ที่​เรา​ต้อง​กังวล​อีก​ล่ะ​”​ ​ผู้อาวุโส​โม่​หัวเราะ​ ​“​เอา​สิ​ ​บอก​ฉัน​มา​ว่า​คุณ​ต้องการ​อะไร​”

“​คุกเข่า​ขอโทษ​ซะ​!​ ​จบเรื่อง​ใน​วงการ​ใต้ดิน​ด้วย​วิธี​ของ​วงการ​ใต้ดิน​เนี่ย​แหละ​ ​ต่อไปนี้​ฉัน​จะ​ไม่​หาเรื่อง​แก​อีก​!​”

คุกเข่า​!

ผู้อาวุโส​หนา​นกง​ต้องการ​ให้​ผู้อาวุโส​โม่​คุกเข่า​จริงๆ​!​ ​หาก​เขา​ทำ​จริง​หมายความว่า​เขา​ยอมรับ​ว่า​ตัวเอง​ผิด

“​นั่น​มัน​…​”

“​ฉัน​เตือน​แก​แล้ว​ว่า​ให้​คิดดี​ๆ​ ​เหลน​และ​หลาน​ของ​แก​กำลัง​รอ​ให้​แก​ช่วย​อยู่​นะ​”

ผู้อาวุโส​โม่​ไม่​ปริปาก​ออกมา​สัก​คำ​ขณะที่​ดึง​มีด​ออกมา​จาก​กระเป๋า​ก่อน​จะ​ฟัน​ลง​ที่​หลัง​มือ​ตัวเอง​ ​“​ฉัน​คุกเข่า​ไม่ได้​หรอก​ ​แต่​ฉัน​รู้​ว่าว​งการ​ใต้ดิน​ก็​ใช้​วิธี​นี้​ใน​การ​ชดใช้​เหมือนกัน

“​ฉันทำ​ให้​มือขวา​ตัวเอง​พิการ​เพื่อ​ชดใช้​ให้​กับ​ยี่สิบ​ปี​ที่​โดดเดี่ยว​ของ​คุณ​แล้วกัน​ ​แต่​อย่า​ลืม​ว่า​ต่อให้​ฉัน​ไม่​ทำ​อะไร​เลย​ ​คุณ​ก็​ยังคง​เลี่ยง​การติด​คุก​ไป​ไม่ได้​หรอก​”

เมื่อ​เห็น​ดังนั้น​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นก​งก​็​หัวเราะ​ ​“​ถ้า​แกสะ​สาง​เรื่อง​นี้​มาตั​้ง​แต่แรก​ ​ฉัน​คง​ไม่ต้อง​เปลือง​แรง​มาก​ขนาด​นี้​หรอก

“​ฉัน​ติดคุก​ไป​ยี่สิบ​ปี​ ​ตอนนี้​มือขวา​แก​พิการ​แล้ว​ ​ฉัน​ว่าความ​โกรธ​ของ​ฉัน​มัน​หาย​ไป​แล้ว​ละ​ ​งั้น​เรื่อง​ทั้งหมด​ก็​จบ​ลง​ตรงนี้​!​”

“​แล้ว​คุณ​จะ​ปล่อย​เด็ก​ๆ​ ​ไป​ได้​หรือยัง​”

ผู้อาวุโส​หนา​นก​งดึง​ผ้าเช็ดหน้า​ออกมา​กระเป๋าเสื้อ​ก่อน​โยน​ให้​ชาย​สูงวัย​ ​“​ห้ามเลือด​ของ​แก​ซะ

“​เหลน​ชาย​ของ​แก​ทั้งสอง​คน​อยู่​ที่​บ้าน​ฉัน​ ​เสี่ยว​ต้าน​เขอ​ชอบ​พวกเขา​ ​ฉัน​เลย​พา​พวกเขา​ไปหา​…​ ​ฉัน​ไม่ได้​ยอม​เพราะ​แก​หรอก​นะ​ ​ฉันทำ​เพื่อ​เหลน​สาว​ของ​ฉัน​ต่างหาก​ ​ฉัน​อยาก​จะ​พัง​ไป​ด้วยกัน​จริงๆ​ ​แต่​เด็ก​ๆ​ ​ก็​ยัง​เด็ก​เกินไป

“​ฉัน​ต้อง​บอกว่า​ไอ้​ตัวแสบ​สอง​คน​นั่น​ก็​น่ารัก​ดี​”​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​เอ่ย​ขณะ​เงยหน้า​ขึ้น

“​ฉัน​รู้​ว่า​โม่​ถิ​งคง​ไม่​ปล่อย​ให้​ฉัน​ลักพาตัว​ลูก​ของ​เขา​หรอก​ ​แต่​การ​ทำให้​มือ​แก​พิการ​ก็​ทำให้​ฉัน​รู้สึก​เป็น​ผู้ชนะ​แล้ว​!​”

หลังจาก​คิด​แค้น​มายี​่​สิบ​ปี​ ​ผู้อาวุโส​หนา​นกง​ได้​เห็น​โม่​ถิง​ทุกข์ทรมาน​และ​ผู้อาวุโส​โม่​ขอโทษ​ ​เขา​จึง​ไม่​ดึงดัน​อีกต่อไป​แม้​จะ​รู้​ว่า​ตัวเอง​คง​ไปไหนไม่รอด

“​ถ้า​อยาก​จะแจ้ง​ความ​จับ​ฉัน​ก็​เอาเลย​สิ​!​”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+