สามีข้า คือพรานป่า 241 เปิดโปง

Now you are reading สามีข้า คือพรานป่า Chapter 241 เปิดโปง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 241 เปิดโปง

หลีจนรู้สึกสับสนยิ่งขึ้นเมื่อได้ยินคําพูดของพ่อ บ้านหวังสิ่งที่เขาสงสัยมาตลอดคือเรื่องจริงสินะไม่เช่นนั้นเหตุการณ์ในวันนี้คงไม่เกิดขึ้น!

“พ่อบ้านหวัง! หญิงผู้นี้ไม่เคยฟ้องข้าว่าน้องสาวของนางถูกขายหากเจ้าจํามันได้ก็แสดงว่าเรื่องที่นางกล่าวมาเป็นความจริง!”

พ่อบ้านหวังคุกเข่าลงขณะที่ร่างกายของเขาสั่นเทา “นายหัวขอรับ!ข้าไม่ได้ตั้งใจเรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะนายหญิงขอรับ… นายหญิงยั่วยวนข้า! ไว้ชีวิตข้าเถอะขอรับ! ข้าทํางานรับใช้ท่านมาหลายปีแล้วอีกทั้งยังทุ่มแรงกายและแรงใจ ให้ตระกูลหลี่มาตลอดนายหัวโปรดอภัยให้กับความผิดครั้งนี้ของข้าเถิดขอรับ!”

“ครั้งนี้ข้ามองเจ้าผิดไปจริง ๆ! ตอนนี้ชีวิตของเจ้าอยู่ในกํามือข้าแล้วในเมื่อเจ้าทําเรื่องอัปยศเช่นนี้จึงไม่จําเป็นที่ข้าจะเก็บเจ้าไว้ในตระกูลหล่อีกต่อไป เจ้าเป็นคนขโมยทรัพย์ในคลังของข้าเจ้าก็ต้องเป็นคนชดใช้เท่ากับจํานวนทรัพย์ที่เจ้าขโมยไป!ที่นี้ข้าจะให้เจ้าเลือกว่าจะยอมถูกขายให้พ่อค้าทาสแต่โดยดีหรือให้ข้าฆ่าเจ้า… คิดให้ดีล่ะ!”

ร่างกายของพ่อบ้านหวังสั่นเทาเพราะบัดนี้เขาต้องเป็นผู้กําหนดชะตาชีวิตของตนเองสุดท้ายแล้วพ่อบ้านหวังก็เลือกที่จะถูกขายให้กับพ่อค้าทาสดีกว่าถูกฆ่าเพราะเขากลัวความตายเป็นที่สุด!

หลี่จินยังไม่หยุดแผนการที่ทําให้บ้านหวังอับอายเขาสั่งให้พ่อบ้านเปลี่ยน
จากชุดคนรับใช้เป็นชุดซอมซ่อและขาดวิ่นราวกับจากนั้นจึงขายพ่อบ้านหวังให้พ่อค้าทาสและติดสินบนให้พวกเขาขายพ่อบ้านไปยังถิ่นทุรกันดาร ซึ่งวิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่หลี่จินจะไม่ต้องทนเห็นหน้าพ่อบ้านอีกต่อ
ไป!

หลังจากทําการค้าอย่างเงียบๆกับพ่อค้าทาสเสร็จหลี่จินจึงมุ่งหน้าสวนหลังบ้านเพื่อจัดการนายหญิงหลี่ทว่าทันใดนั้นมือขวาของเขาวิ่งหน้าตั้งเข้ามาก่อนรายงานว่าเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นที่ร้านอาหารและกําชับให้นายหัวหลี่ไปจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นเดี๋ยวนี้!

อย่างไรเสียนายหญิงหลี่ก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆนายหัวหลีจึงไม่คิดว่านางจะหลบหนีไปที่ไหนได้เมื่อคิดเช่นนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปจัดการเรื่องวุ่นวายที่ร้านอาหารและวางแผนกลับมาชําระความกับนายหญิงหลังจากเสร็จธุระ

ในขณะเดียวกัน นายหญิงหลี่กําลังมุ่งหน้าไปรอพ่อบ้านหวังยังจุดนับพบที่ทั้งสองนัดแนะกันคืนนี้เนื่องจากนางใช้เงินเป็นเบี้ยจนมันเริ่มร่อยหรอดังนั้นนางจึงต้องออดอ้อนให้พ่อบ้านหวังขโมยเงินในคลังมาให้เพิ่ม!

หลังจากรอที่จุดนับพบอยู่ครู่ใหญ่ พ่อบ้านหวังก็ยังไม่โผล่มาแม้แต่เงา นายหญิงหลี่จึงระแคะระคายว่าต้องมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นเป็นแน่เพราะนางรู้ดีว่าไม่มีชายใดสามารถฟื้นตัณหาได้

เมื่อเป็นเช่นนั้นนายหญิงหลี่จึงสั่งให้สาวรับใช้คนสนิทไปสืบข่าวจากเหล่าคนรับใช้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพ่อบ้านหวัง!ไม่นานเรื่องพ่อบ้านถูกขายให้กับพ่อค้าทาสและเรื่องที่นายหัวหลี่รับรู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองก็มาถึงหูของนาง

นายหญิงหลีกระวนกระวายจนนั่งไม่ติดหลังจากรับรู้เรื่องราวทั้งหมดแม้นายหัวหลี่จะลุ่มหลงนางมากเพียงใดแต่ใครจะยอมถูกภรรยาสวมเขาเล่า? หากไม่มีธุระด่วนมาขัดขวางนายหัวหลี่เอาไว้ตอนนี้นางคงลงได้ไปนอนคุยกับรากมะม่วงแล้ว

เมื่อเกิดเรื่องอื้อฉาวเช่นนี้ตําแหน่งของนางในตระกูลหลี่จึงไม่มั่นคงอีกต่อไปดังนั้นเรื่องนี้จะถูกแพร่งพรายออกไปไม่ได้เพราะหากมีคนนอกเข้านางคงต้องตายตกเป็นแน่!

ไม่! ทําไมนางต้องปล่อยให้ไอ้เฒ่าหลี่ผู้เลวทรามใช้ใช้ชีวิตสุขสบายในขณะที่นางต้องจบชีวิตหลังจากทนใช้ชีวิตร่วมกันมาหลายปีเล่า?แน่นอนว่านางจะปล่อยให้เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นไม่ได้

แต่จะทําอะไรได้? เพราะในสายตาของหลี่จินนางเป็นเพียงหญิงบําเรอคนหนึ่งเท่านั้นด้วยเหตุนี้จึงถึงเวลาแล้วที่นางต้องลุกขึ้นสู้

เนื่องจากหลี่จินไม่อยากให้เรื่องอื้อฉาวแพร่งพรายออกไปจึงสั่งให้คนรับใช้ทุกคนปิดปากเงียบ ห้ามผู้ใดพูดเรื่องนี้เด็ดขาดเพราะอย่างไรเสียนายหญิงก็เป็นคนของตระกูลหลี่นอกจากนี้เขายังพาคนสนิทของตนออกไปยังร้านอาหารจนหมดดังนั้นนายหญิงจึงเหลือที่พึ่งเดียวก็คือพี่ชายของนาง

หลี่เฟิงที่ยืนอยู่ในสวนคํารามด้วยความโกรธทันทีที่ได้ข่าว

“เจ้าทําตัวต่ําต้อยเช่นนี้ได้อย่างไร? ไปทําอีท่าไหนถึงหลงเสน่ห์คนไร้ประโยชน์อย่างไอ้พ่อบ้านหวังได้เล่า?หน้าตาของเจ้าสะสวยถึงเพียงนี้แค่ ปรายตามองชายหนุ่มทั่วหล้าก็หลงเสน่ห์หัวปักหัวป่าแล้วแต่เหตุใดกลับเสียท่าให้กับคนโง่และยังถูกจับได้ว่าเล่นชู้อีก!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นนายหญิงหลี่จึงตอบกลับด้วยความไม่พอใจ “หากข้าไม่ลักลอบคบชู้กับพ่อบ้านหวังท่านพี่คิดหรือว่าข้าจะมีเงินมากพอที่จะดูแลท่าน? พี่จะไม่ใช้เงินที่ข้าส่งให้ก็ย่อมได้เพราะอย่างไรเสียเงินเหล่านั้นก็คือเงินที่มาจากการใช้วิธีสกปรก!”

ใบหน้าของหลี่เฟิงซีดเผือดเมื่อได้ยินเขาจึงเอ่ยตอบอย่างเป็นกังวล “ตอนนี้เจ้าจะทําอะไรได้เล่า? การกระทําในอดีตของเจ้ากําลังย้อนกลับมาทําร้ายตัวเจ้าเอง!ตอนนี้สิ่งที่เราควรทําคือคิดหาทางออกของเรื่องนี้ไม่เช่นนั้นชีวิตของเจ้าคงถึงทางตันแน่”

ทันใดนั้นนัยน์ตาของนายหญิงหลี่พลันเปล่งประกายขึ้นมา “ถ้าอย่างนั้นก็ทําอย่างที่เราพยายามมาตลอดสิข้าแสร้งปรนนิบัติไอ้เฒ่าหลี่มานานจน ทนไม่ไหวแล้ว!”

หลี่เฟิงเบิกตากว้างพร้อมคิดในใจว่าจิตใจของหญิงผู้นี้โหดเหี้ยมหาที่เปรียบไม่ได้!โชคดีที่เขาไม่ได้แต่งานกับผู้หญิงพรรค์นี้แต่อย่างไรเสียหลี่ เฟิงก็หลีกเลี่ยงความจริงที่ว่านางคือน้องสาวของตนไม่ได้!

“แต่หากเจ้าฆ่ามันตอนนี้ เราจะไม่ได้รับมรดกแม้แต่แดงเดียวเพราะไอ้ลูกชายผู้ฟุ่มเฟือยของมันเพิ่งกลับมานอกจากนี้มันยังใส่ใจไอ้หลี่ซื่อฮวามากกว่าแต่ก่อนฉะนั้นถ้าเราลงมือมรดกทั้งหมดจะตกอยู่ในกํามือของหลี่ซื่อฮวาทันที!”

“แล้วควรทําอย่างไรเล่า? พี่จะให้ข้าอยู่เฉย ๆรอให้ไอ้เฒ่าหลี่กลับมาฆ่าข้าอย่างนั้นหรือ? ครอบครัวของเราไม่มีประโยชน์ให้มันกอบโกยอีก ต่อไปแล้วหลี่จินเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นและใจแคบพี่คิดว่ามันจะยอมปล่อยข้าและครอบครัวของเราให้ใช้ชีวิตสุขสบายอย่างนั้นหรือ?”

หลี่เฟิงนิ่งเงียบไปชั่วครู่ เขาไม่อยากให้น้องสาวเอาชีวิตไปเสี่ยง! แต่ตอนนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้วดังนั้นสิ่งแรกที่ต้องทําตอนนี้คือรักษาชีวิตของน้องสาวและนําตัวพ่อบ้านหวังหลับมา

หากสองพี่น้องร่วมมือกันแล้วแม้แต่นายหัวหลี่ก็ยังต้องคิดหนัก

พ่อบ้านหวังทํางานรับใช้นายหัวหลี่มานานหลายปีจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะขายพ่อบ้านหวังให้พ่อค้าทาสง่ายดายเช่นนี้ในขณะที่อีกคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายนอกจากนี้ทั้งสองคนยังสามารถนําความมั่งคั่งและผลประโยชน์มากมายมาสู่ตระกูลหลี!

เมื่อคิดเช่นนี้ หลี่เฟิงก็เผยสีหน้าดุดันทันที

“สาเหตุของเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนี้เป็นเพราะเจ้าไม่สามารถให้กําเนิดลูกแก่ไอ้เฒ่าหล่ําอย่างไรเล่าลองคิดดูสิหากเจ้าให้กําเนิดลูกชายสักคน สถานะของหลี่ซื่อฮวาจะเป็นอย่างไร?แต่อย่างไรเสียการรับมือกับฝังนั้นไม่ง่ายเลย… ข้าได้ยินมาว่ามีเด็กสาวคนหนึ่งถูกครอบครัวขายตัวให้เจ้าเพื่อใช้หนี้ไม่ใช่หรือ?ถ้าเช่นนั้นใบสัญญายังอยู่ในมือเจ้าหรือไม่?”

นายหญิงหลี่เผยสีหน้าโกรธแค้นนางจะจดจําความอัปยศนี้ไปตลอดชีวิต!

“ข้าไม่คิดมาก่อนว่านั่งเด็กนั่นจะมีประโยชน์มากเช่นนี้!ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วท่านพี่จะทําอย่างไรต่อไปหรือ?”

“เจ้าโง่! เจ้าจัดการเรื่องนี้ด้วยตนเองไม่ได้หรือเหตุใดต้องให้ข้าบอกทุกเรื่อง?เดิมที่เด็กนั่นถูกขายให้เป็นคนรับใช้ของเจ้าและตอนนี้ครอบครัว ของมันตกอยู่ในกํามือเรา! สั่งให้นางจัดการเรื่องนี้แทนเราไม่ง่ายกว่าหรือ? เจ้าไม่ต้องกังวลว่านางจะไม่เชื่อฟังเพราะตอนนี้ครอบครัวของมันอยู่ในเงื้อมมือเราแล้ว”

ดวงตาของนายหญิงหลี่เปล่งประกายขึ้นมาทันทีแน่นอนว่าแผนนี้ตอบสนองความต้องการของนางอย่างยิ่งเพราะแผนนี้จะทําให้นางกําจัดไอ้เฒ่าหลี่และเด็กรับใช้ได้ในคราเดียว… นี่สินะที่เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!

“เอาล่ะ ท่านพี่ไปเอายาพิษที่ร้านยาของท่านมาได้แล้ว!จากนั้นข้าจะไปหานังเด็กเหลือขอและหว่านล้อมให้มันวางยาไอ้เฒ่าหลี่เสีย… เพียงเท่านี้ก็จะไม่มีหลักฐานที่สามารถสาวมาถึงตัวเราได้แล้ว!”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

สามีข้า คือพรานป่า 241 เปิดโปง

Now you are reading สามีข้า คือพรานป่า Chapter 241 เปิดโปง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 241 เปิดโปง

หลีจนรู้สึกสับสนยิ่งขึ้นเมื่อได้ยินคําพูดของพ่อ บ้านหวังสิ่งที่เขาสงสัยมาตลอดคือเรื่องจริงสินะไม่เช่นนั้นเหตุการณ์ในวันนี้คงไม่เกิดขึ้น!

“พ่อบ้านหวัง! หญิงผู้นี้ไม่เคยฟ้องข้าว่าน้องสาวของนางถูกขายหากเจ้าจํามันได้ก็แสดงว่าเรื่องที่นางกล่าวมาเป็นความจริง!”

พ่อบ้านหวังคุกเข่าลงขณะที่ร่างกายของเขาสั่นเทา “นายหัวขอรับ!ข้าไม่ได้ตั้งใจเรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะนายหญิงขอรับ… นายหญิงยั่วยวนข้า! ไว้ชีวิตข้าเถอะขอรับ! ข้าทํางานรับใช้ท่านมาหลายปีแล้วอีกทั้งยังทุ่มแรงกายและแรงใจ ให้ตระกูลหลี่มาตลอดนายหัวโปรดอภัยให้กับความผิดครั้งนี้ของข้าเถิดขอรับ!”

“ครั้งนี้ข้ามองเจ้าผิดไปจริง ๆ! ตอนนี้ชีวิตของเจ้าอยู่ในกํามือข้าแล้วในเมื่อเจ้าทําเรื่องอัปยศเช่นนี้จึงไม่จําเป็นที่ข้าจะเก็บเจ้าไว้ในตระกูลหล่อีกต่อไป เจ้าเป็นคนขโมยทรัพย์ในคลังของข้าเจ้าก็ต้องเป็นคนชดใช้เท่ากับจํานวนทรัพย์ที่เจ้าขโมยไป!ที่นี้ข้าจะให้เจ้าเลือกว่าจะยอมถูกขายให้พ่อค้าทาสแต่โดยดีหรือให้ข้าฆ่าเจ้า… คิดให้ดีล่ะ!”

ร่างกายของพ่อบ้านหวังสั่นเทาเพราะบัดนี้เขาต้องเป็นผู้กําหนดชะตาชีวิตของตนเองสุดท้ายแล้วพ่อบ้านหวังก็เลือกที่จะถูกขายให้กับพ่อค้าทาสดีกว่าถูกฆ่าเพราะเขากลัวความตายเป็นที่สุด!

หลี่จินยังไม่หยุดแผนการที่ทําให้บ้านหวังอับอายเขาสั่งให้พ่อบ้านเปลี่ยน
จากชุดคนรับใช้เป็นชุดซอมซ่อและขาดวิ่นราวกับจากนั้นจึงขายพ่อบ้านหวังให้พ่อค้าทาสและติดสินบนให้พวกเขาขายพ่อบ้านไปยังถิ่นทุรกันดาร ซึ่งวิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่หลี่จินจะไม่ต้องทนเห็นหน้าพ่อบ้านอีกต่อ
ไป!

หลังจากทําการค้าอย่างเงียบๆกับพ่อค้าทาสเสร็จหลี่จินจึงมุ่งหน้าสวนหลังบ้านเพื่อจัดการนายหญิงหลี่ทว่าทันใดนั้นมือขวาของเขาวิ่งหน้าตั้งเข้ามาก่อนรายงานว่าเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นที่ร้านอาหารและกําชับให้นายหัวหลี่ไปจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นเดี๋ยวนี้!

อย่างไรเสียนายหญิงหลี่ก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆนายหัวหลีจึงไม่คิดว่านางจะหลบหนีไปที่ไหนได้เมื่อคิดเช่นนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปจัดการเรื่องวุ่นวายที่ร้านอาหารและวางแผนกลับมาชําระความกับนายหญิงหลังจากเสร็จธุระ

ในขณะเดียวกัน นายหญิงหลี่กําลังมุ่งหน้าไปรอพ่อบ้านหวังยังจุดนับพบที่ทั้งสองนัดแนะกันคืนนี้เนื่องจากนางใช้เงินเป็นเบี้ยจนมันเริ่มร่อยหรอดังนั้นนางจึงต้องออดอ้อนให้พ่อบ้านหวังขโมยเงินในคลังมาให้เพิ่ม!

หลังจากรอที่จุดนับพบอยู่ครู่ใหญ่ พ่อบ้านหวังก็ยังไม่โผล่มาแม้แต่เงา นายหญิงหลี่จึงระแคะระคายว่าต้องมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นเป็นแน่เพราะนางรู้ดีว่าไม่มีชายใดสามารถฟื้นตัณหาได้

เมื่อเป็นเช่นนั้นนายหญิงหลี่จึงสั่งให้สาวรับใช้คนสนิทไปสืบข่าวจากเหล่าคนรับใช้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพ่อบ้านหวัง!ไม่นานเรื่องพ่อบ้านถูกขายให้กับพ่อค้าทาสและเรื่องที่นายหัวหลี่รับรู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองก็มาถึงหูของนาง

นายหญิงหลีกระวนกระวายจนนั่งไม่ติดหลังจากรับรู้เรื่องราวทั้งหมดแม้นายหัวหลี่จะลุ่มหลงนางมากเพียงใดแต่ใครจะยอมถูกภรรยาสวมเขาเล่า? หากไม่มีธุระด่วนมาขัดขวางนายหัวหลี่เอาไว้ตอนนี้นางคงลงได้ไปนอนคุยกับรากมะม่วงแล้ว

เมื่อเกิดเรื่องอื้อฉาวเช่นนี้ตําแหน่งของนางในตระกูลหลี่จึงไม่มั่นคงอีกต่อไปดังนั้นเรื่องนี้จะถูกแพร่งพรายออกไปไม่ได้เพราะหากมีคนนอกเข้านางคงต้องตายตกเป็นแน่!

ไม่! ทําไมนางต้องปล่อยให้ไอ้เฒ่าหลี่ผู้เลวทรามใช้ใช้ชีวิตสุขสบายในขณะที่นางต้องจบชีวิตหลังจากทนใช้ชีวิตร่วมกันมาหลายปีเล่า?แน่นอนว่านางจะปล่อยให้เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นไม่ได้

แต่จะทําอะไรได้? เพราะในสายตาของหลี่จินนางเป็นเพียงหญิงบําเรอคนหนึ่งเท่านั้นด้วยเหตุนี้จึงถึงเวลาแล้วที่นางต้องลุกขึ้นสู้

เนื่องจากหลี่จินไม่อยากให้เรื่องอื้อฉาวแพร่งพรายออกไปจึงสั่งให้คนรับใช้ทุกคนปิดปากเงียบ ห้ามผู้ใดพูดเรื่องนี้เด็ดขาดเพราะอย่างไรเสียนายหญิงก็เป็นคนของตระกูลหลี่นอกจากนี้เขายังพาคนสนิทของตนออกไปยังร้านอาหารจนหมดดังนั้นนายหญิงจึงเหลือที่พึ่งเดียวก็คือพี่ชายของนาง

หลี่เฟิงที่ยืนอยู่ในสวนคํารามด้วยความโกรธทันทีที่ได้ข่าว

“เจ้าทําตัวต่ําต้อยเช่นนี้ได้อย่างไร? ไปทําอีท่าไหนถึงหลงเสน่ห์คนไร้ประโยชน์อย่างไอ้พ่อบ้านหวังได้เล่า?หน้าตาของเจ้าสะสวยถึงเพียงนี้แค่ ปรายตามองชายหนุ่มทั่วหล้าก็หลงเสน่ห์หัวปักหัวป่าแล้วแต่เหตุใดกลับเสียท่าให้กับคนโง่และยังถูกจับได้ว่าเล่นชู้อีก!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นนายหญิงหลี่จึงตอบกลับด้วยความไม่พอใจ “หากข้าไม่ลักลอบคบชู้กับพ่อบ้านหวังท่านพี่คิดหรือว่าข้าจะมีเงินมากพอที่จะดูแลท่าน? พี่จะไม่ใช้เงินที่ข้าส่งให้ก็ย่อมได้เพราะอย่างไรเสียเงินเหล่านั้นก็คือเงินที่มาจากการใช้วิธีสกปรก!”

ใบหน้าของหลี่เฟิงซีดเผือดเมื่อได้ยินเขาจึงเอ่ยตอบอย่างเป็นกังวล “ตอนนี้เจ้าจะทําอะไรได้เล่า? การกระทําในอดีตของเจ้ากําลังย้อนกลับมาทําร้ายตัวเจ้าเอง!ตอนนี้สิ่งที่เราควรทําคือคิดหาทางออกของเรื่องนี้ไม่เช่นนั้นชีวิตของเจ้าคงถึงทางตันแน่”

ทันใดนั้นนัยน์ตาของนายหญิงหลี่พลันเปล่งประกายขึ้นมา “ถ้าอย่างนั้นก็ทําอย่างที่เราพยายามมาตลอดสิข้าแสร้งปรนนิบัติไอ้เฒ่าหลี่มานานจน ทนไม่ไหวแล้ว!”

หลี่เฟิงเบิกตากว้างพร้อมคิดในใจว่าจิตใจของหญิงผู้นี้โหดเหี้ยมหาที่เปรียบไม่ได้!โชคดีที่เขาไม่ได้แต่งานกับผู้หญิงพรรค์นี้แต่อย่างไรเสียหลี่ เฟิงก็หลีกเลี่ยงความจริงที่ว่านางคือน้องสาวของตนไม่ได้!

“แต่หากเจ้าฆ่ามันตอนนี้ เราจะไม่ได้รับมรดกแม้แต่แดงเดียวเพราะไอ้ลูกชายผู้ฟุ่มเฟือยของมันเพิ่งกลับมานอกจากนี้มันยังใส่ใจไอ้หลี่ซื่อฮวามากกว่าแต่ก่อนฉะนั้นถ้าเราลงมือมรดกทั้งหมดจะตกอยู่ในกํามือของหลี่ซื่อฮวาทันที!”

“แล้วควรทําอย่างไรเล่า? พี่จะให้ข้าอยู่เฉย ๆรอให้ไอ้เฒ่าหลี่กลับมาฆ่าข้าอย่างนั้นหรือ? ครอบครัวของเราไม่มีประโยชน์ให้มันกอบโกยอีก ต่อไปแล้วหลี่จินเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นและใจแคบพี่คิดว่ามันจะยอมปล่อยข้าและครอบครัวของเราให้ใช้ชีวิตสุขสบายอย่างนั้นหรือ?”

หลี่เฟิงนิ่งเงียบไปชั่วครู่ เขาไม่อยากให้น้องสาวเอาชีวิตไปเสี่ยง! แต่ตอนนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้วดังนั้นสิ่งแรกที่ต้องทําตอนนี้คือรักษาชีวิตของน้องสาวและนําตัวพ่อบ้านหวังหลับมา

หากสองพี่น้องร่วมมือกันแล้วแม้แต่นายหัวหลี่ก็ยังต้องคิดหนัก

พ่อบ้านหวังทํางานรับใช้นายหัวหลี่มานานหลายปีจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะขายพ่อบ้านหวังให้พ่อค้าทาสง่ายดายเช่นนี้ในขณะที่อีกคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายนอกจากนี้ทั้งสองคนยังสามารถนําความมั่งคั่งและผลประโยชน์มากมายมาสู่ตระกูลหลี!

เมื่อคิดเช่นนี้ หลี่เฟิงก็เผยสีหน้าดุดันทันที

“สาเหตุของเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนี้เป็นเพราะเจ้าไม่สามารถให้กําเนิดลูกแก่ไอ้เฒ่าหล่ําอย่างไรเล่าลองคิดดูสิหากเจ้าให้กําเนิดลูกชายสักคน สถานะของหลี่ซื่อฮวาจะเป็นอย่างไร?แต่อย่างไรเสียการรับมือกับฝังนั้นไม่ง่ายเลย… ข้าได้ยินมาว่ามีเด็กสาวคนหนึ่งถูกครอบครัวขายตัวให้เจ้าเพื่อใช้หนี้ไม่ใช่หรือ?ถ้าเช่นนั้นใบสัญญายังอยู่ในมือเจ้าหรือไม่?”

นายหญิงหลี่เผยสีหน้าโกรธแค้นนางจะจดจําความอัปยศนี้ไปตลอดชีวิต!

“ข้าไม่คิดมาก่อนว่านั่งเด็กนั่นจะมีประโยชน์มากเช่นนี้!ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วท่านพี่จะทําอย่างไรต่อไปหรือ?”

“เจ้าโง่! เจ้าจัดการเรื่องนี้ด้วยตนเองไม่ได้หรือเหตุใดต้องให้ข้าบอกทุกเรื่อง?เดิมที่เด็กนั่นถูกขายให้เป็นคนรับใช้ของเจ้าและตอนนี้ครอบครัว ของมันตกอยู่ในกํามือเรา! สั่งให้นางจัดการเรื่องนี้แทนเราไม่ง่ายกว่าหรือ? เจ้าไม่ต้องกังวลว่านางจะไม่เชื่อฟังเพราะตอนนี้ครอบครัวของมันอยู่ในเงื้อมมือเราแล้ว”

ดวงตาของนายหญิงหลี่เปล่งประกายขึ้นมาทันทีแน่นอนว่าแผนนี้ตอบสนองความต้องการของนางอย่างยิ่งเพราะแผนนี้จะทําให้นางกําจัดไอ้เฒ่าหลี่และเด็กรับใช้ได้ในคราเดียว… นี่สินะที่เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!

“เอาล่ะ ท่านพี่ไปเอายาพิษที่ร้านยาของท่านมาได้แล้ว!จากนั้นข้าจะไปหานังเด็กเหลือขอและหว่านล้อมให้มันวางยาไอ้เฒ่าหลี่เสีย… เพียงเท่านี้ก็จะไม่มีหลักฐานที่สามารถสาวมาถึงตัวเราได้แล้ว!”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+